UNFOLLOW #8 / Aύγουστος 2012 / Ρεπορτάζ
72
Η υπόθεση θυμίζει την εποχή που ξεπλένονταν τα περίφημα δολάρια του Μιλόσεβιτς, τα οποία τα διαχειριζόταν το δικηγορικό γραφείο του βουλευτή του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου, ο οποίος είναι πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της κυπριακής Βουλής! Την ίδια ώρα ο Ν. Παπαδόπουλος εκπροσωπεί νομικά τη Λαϊκή Τράπεζα. Εξελιγμένη περίπτωση αδιαφανών διαδικασιών και πολλαπλών ρόλων αφού στο πρόσωπό του συνδυάζονται «τρία σε ένα»: πολιτικός, τραπεζίτης και δικηγόρος. MIG: Money Is Gone Δεν έχει περάσει ένας χρόνος που η περιοδική έκδοση των Financial Times «The Banker» απένειμε τον τίτλο της καλύτερης τράπεζας της χρονιάς στη Marfin Popular Bank. Ο λόγος ήταν η επέκταση της τράπεζας σε 11 χώρες με ένα δίκτυο άνω των 500 υποκαταστημάτων. Μέχρι να περάσει άλλος ένας χρόνος, η πρωταθλήτρια τράπεζα καταλήγει να είναι η πιο προβληματική. Επί διοικήσεως Ανδρέα Βγενόπουλου, το 2007, η τράπεζα προχώρησε σε μεγάλα πιστωτικά ανοίγματα στην Ελλάδα. Ακολούθησαν αθρόες αγορές ελληνικών ομολόγων στα «καζίνα» της δευτερογενούς αγοράς ομολόγων από ξένους πιστωτές που τα ξεφορτώνονταν άρον άρον. Με το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, δημιουργείται μια τεραστίων διαστάσεων «μαύρη τρύπα» ύψους 1,8 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 10% του ΑΕΠ της Κύπρου. Ο κύριος MIG όμως είχε ήδη φροντίσει να πηδήσει από το καράβι πριν καν αυτό αρχίσει να μπάζει νερά. Τα τελευταία χρόνια η Λαϊκή Τράπεζα δάνεισε σε μέλη του Δ.Σ. και μετόχους σχεδόν ένα δισ. ευρώ χωρίς τις απαιτούμενες εξασφαλίσεις και εγγυήσεις. Αυτό συνέβαινε τα τελευταία 10 χρόνια και άρα επί διοικήσεως Βγενόπουλου. Υπάρχει μια θεωρία των Akelrof και Romer, καθηγητών και των δύο στο Μπέρκλεϋ, που υποστηρίζει ότι ο καλύτερος τρόπος να ληστέψεις μια τράπεζα είναι να την αγοράσεις. Αν οι μεγαλομέτοχοι είναι και διευθύνοντες σύμβουλοι, τα πάντα γίνονται ευκολότερα. Δάνεια διοχετεύονται σε ελεγχόμενα δίκτυα και οι εμπλεκόμενοι επωφελούνται από την προσωρινή κερδοφορία της τράπεζας, καθώς και από τους ευνοϊκούς όρους των δανείων που πήραν. Επιπλέον, ως διευθύνοντες σύμβουλοι απολαμβάνουν και υψηλά μπόνους για την «επιτυχή» διοίκηση της τράπεζας. Όταν έρθει η ώρα της αλήθειας, αποκαλύπτεται ότι τα δάνεια που πήραν είναι σημαντικά υψηλότερα από το μετοχικό κεφάλαιο που επένδυσαν. Αν χάσουν τη διευθυντική τους θέση, αυτό δεν έχει σημασία. Η απώλεια εισοδήματος μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως είναι πολύ μικρή μπροστά στα μπόνους εκατομμυρίων που ήδη έχουν λάβει. Όταν πήδηξε από το καράβι ο Α. Βγενόπουλος, τον ακολούθησαν οι δυο πιο πιστοί συνεργάτες του, ο τελευταίος διευθύνων σύμβουλος Ε. Μπουλούτας και ο Η. Κουνάδης, πρώην μέλος του Δ.Σ. της τράπεζας. Ο πρώτος έφυγε κατά 2,7 εκατ. ευρώ πλουσιότερος, αφού εκτός από τις ετήσιες απολαβές του ύψους 1,166 εκατ. ευρώ,