Iscariot 1-304:Opmaak 1
15-03-2013
11:29
Pagina 82
‘Johannes’ neef uit Nazareth.’ Nazareth. Ik herinnerde me het gehucht dat aan de rand van Sepphoris lag, een plek die ik associeerde met de waanzin van pijn, honger, schaamte. ‘Zo te zien heeft hij nauwelijks iets te eten gehad sinds hij hier voor het laatst was.’ ‘Is hij hier eerder geweest?’ ‘Iets meer dan een maand geleden. Hij kwam om gedoopt te worden.’ Levi schudde zijn hoofd. ‘Die dag zal ik nooit vergeten.’ ‘Hoe bedoel je?’ ‘Johannes wilde het niet doen. Vreemd, want Johannes wijst niemand af. Ze leken er onenigheid over te hebben en op een gegeven moment knielde Johannes neer in de rivier, maar zijn neef greep hem bij de elleboog en trok hem weer overeind. Johannes doopte hem uiteindelijk toch…’ ‘En?’ zei ik. ‘Het was een bewolkte dag, maar toen Johannes’ neef uit het water omhoog kwam, brak de zon door en Johannes stond omhoog te kijken alsof hij Elia in zijn vurige wagen had gezien, hoewel geen van de anderen zag waar hij naar keek. De mensen zeiden: “Hoorde je het donderen? Zou het straks gaan regenen?” Maar wij hadden geen onweer gehoord.’ Ik keek stroomopwaarts naar Johannes’ tent, maar ze waren uit het zicht verdwenen. Die dag kwam Johannes niet meer terug in de rivier. Toen het avond was, legde Levi zijn hand op mijn arm. ‘Kom.’ We liepen stroomopwaarts langs de rivier, langs de vuurtjes van de andere discipelen naar de tent van de Doper. Daar zat Johannes met een somber gezicht te praten met de magere man, die een paar mantels om zich heen had geslagen tegen de kilte van de avond, zijn handen om een nap met een dun soort soep gevouwen. ‘Meester,’ zei Levi. ‘Dit is Judas bar Simon, die ons komt waarschuwen.’ 82