ONS WEEKBLAD - VRIJDAG 30 DECEMBER 2022
PAGINA 7
’Een mooiere wereld komt naar Alphen’ op donderdag 5 januari in Streektheater Den Heuvel
De Andersons - Een avond vol muziek en een toost op het nieuwe jaar! Het Zweeds-Nederlandse kleinkunstduo De Andersons heeft een voorstelling voor u in petto met een titel vol hoop. ’Een mooiere wereld’ is een vurig en vrijgevochten theaterconcert in de geest van de vrijgevochten Zweedse schrijfster Astrid Lindgren. De Andersons worden geprezen om hun oorspronkelijke kijk op de wereld, die ze hartstochtelijk en humoristisch vertolken in voorstellingen vol muziek en prikkelende teksten. Na een succesvolle voorstelling met Arjen Lubach, brengen ze nu ‘Een mooiere wereld’, met prachtige teksten van de bejubelde en met Griffels bekroonde schrijver Sjoerd Kuyper. Hoe maken we de wereld mooier? Hoe blijf je een levenskunstenaar als je voortdurend struikelt over doemscenario’s? Een loodzware voorstelling? Nee. Veel vaker dan je zou vermoeden wordt er uitbundig ge-
toost uit op het nieuwe jaar. Wij bieden u daarvoor een feestelijk drankje aan in onze foyer. ’Zeldzaam mooi is dit, wonderschoon project.’ - Frits Spits ’’Een mooiere wereld’ is niet alleen een zoektocht naar een mooiere wereld, het ís een mooiere wereld. Eén waarin je je kunt onderdompelen en waaruit je geïnspireerd en gelouterd weer bovenkomt. Een prachtig en ontroerend avontuur.’ - Katinka Polderman
jonge ouders, grootouders, van iedereen die ooit kind is geweest.
Donderdag 5 januari - 20.30 uur Streektheater Den Heuvel Heuvelstraat 5 Alphen Online kaartverkoop: denheuvel.org/theaterprogramma Contact: M theater@denheuvel.org T 06 3067 2026 (rechtstreeks)
Na de voorstelling brengen wij samen met u en De Andersons een
Naar het theater, gewoon in Alphen
’Een mooiere wereld’ komt naar Alphen. | De Andersons
lachen. En omdat er in ‘Een mooiere wereld’ geen woord wordt gelogen, vertellen De Andersons niet alleen hun eigen verhaal, maar dat van ons allemaal: van
Oud en Nieuw niet voor iedereen het startsein van een vrolijk feest Helaas zijn de laatste dagen in december niet voor iedereen gezellig en zeker geen feestdagen. De reclames op televisie van met name de supermarkten, schotelen ons een hele gezellige jaarwisseling voor. Het huis én de tuin prachtig versierd en verlicht, gekleed op je best, een tafel bomvol lekkernijen, kindvriendelijk vuurwerk. Als klap op de vuurpijl wordt in zo’n reclameboodschap een vergeten vriendin, een onbekende dakloze of een hongerige vluchteling van harte welkom geheten.
na kerst elkaar weer probeerden te doden. Oekraïne krijgt de aandacht maar er woeden nog veel meer oorlogen en conflicten waardoor miljoenen op de vlucht slaan. Met gammele bootjes komen zij in het Westen aan, hopend op een veilig onthaal.
DOOR HENK POELAKKER
Eenzaamheid Ook in ons zo veilige land zal het geknal niet voor iedereen het startsein zijn van een vrolijk feest. Eenzaamheid wordt rondom deze dagen extra gevoeld door opa in zijn rolstoel, door oma die de wond van het overlijden van haar dochter zo nadrukkelijk voelt. Door het echtpaar dat ongewild kinderloos bleef en met tranen naar het happy end van de zoete kerstfilm kijkt. Kinderen die hun papa of mama missen omdat hun ouders gescheiden zijn. Pubers die, nu het kerstvakantie is, even niet gepest worden op school maar die zo hunkeren naar een arm om de schouder. Gelukkig is er veel individuele hulp van buren en bekenden, doen mensen van de Voedselbank hun uiterste best om eenzaamheid met iets lekkers terug te dringen, staan kerken open voor hulp, steun en aandacht.
Jezus en de Kerstman Rondom kerst was het de voorbije week al niet veel anders. Dat feest lijkt meer en meer te gaan over veel en luxe eten. Ondanks dat miljoenen op deze aardbol stilstonden bij de geboorte van hun Heiland Jezus Christus, blijkt uit recent onderzoek dat de ontkerkelijking voortduurt. Toch was menige kerk goed gevuld met gelovigen die hoorden over Jozef en Maria, over de Wijzen uit het oosten die wierook, goud en mirre voor het kindje meebrachten. Het kerstkind lag vredig in een kribbe waar ook de os en de ezel onderdak vonden. En hoewel een wonderlijk verhaal lijkt het voor veel kerkgangers ook in de kerk vooral te gaan om de sfeer en niet zo zeer over de boodschap. In meer en meer gezinnen ‘won’ de kerstman met uiteraard veel cadeautjes het
van Jezus die al te vaak wat naar de achtergrond werd gedrukt. Donkere dagen voor kerst Nu Oud en Nieuw voor de deur staat, wensen we elkaar nog snel een fijne jaarwisseling toe. We stuurden kaarten en appjes rond, zongen over vrede op aarde en haalden lekkere oliebollen in huis. Maar realiseren we ons dat de decemberdagen lang niet voor iedereen een feest zijn? Voor velen zijn het letterlijk donkere dagen die hopelijk snel voorbij gaan. Ver weg in onder andere Oekraïne woedt een oorlog die mensen dakloos maakt, die mensen dwingt tot het heil zoeken bij elkaar en God. Niks geen rijk gevulde dis met een sfeervol orkestje van het Leger des Heils op de hoek van de straat. Soldaten die hun ‘blaffers’ heel even de mond snoerden en die over en weer Stille Nacht zongen om vervolgens daags
Wat doen we? Dat alles neemt niet weg dat er dichtbij leed en eenzaamheid is in de laatste dagen van het jaar. Die moeder die haar kind in de gevangenis gaat bezoeken woont niet alleen in Amsterdam. Ook in onze regio zijn en voelen mensen zich alleen. Voor hen zijn dagen als kerst en Oud en Nieuw een regelrechte ramp. Thuishulpen trekken niet alleen de kousen van mevrouw De Vries aan maar bieden vooral nu een luisterend oor en een begripvol woord. Als u als lezer straks met gezin, familie of vrienden aan de oliebollen zit, stel elkaar dan eens de vraag wat zou jij doen? Stel dat er nu een dakloze aanbelt: wat doen we dan? Stel dat een vluchteling de weg kwijt is en bij ons op het raam tikt: wat doen we? Van harte hoop ik dat u niet alleen de deur opent maar vooral uw hart.
Politiek GEMEENTERAAD BAARLE-HERTOG
Ook diende de raad onder andere goedkeuring te verlenen aan de financiële bijdragen aan lokale verenigingen en instellingen alsook aan de politie Regio Turnhout en de Hulpverleningszone Taxandria. Een stevige boterham dus die was ‘vertaald’ in niet minder dan 21 agendapunten en waarvoor men net geen twee uur vergadertijd nodig had. Vergaderingen met een dergelijke duur zijn een uitzondering voor de gemeenteraad van Baarle-Hertog. Het besluit met betrekking tot de financiële bijdrage aan de gezamenlijke bibliotheek werd verdaagd naar een volgende vergadering. Reden hiervoor was dat men hierover in intensief overleg was met Baarle-Nassau. De gemeenteraad
van B-Nassau was namelijk van mening dat op deze post best €25.000,- bezuinigd kon worden en dat was niet het idee van B-Hertog. De raadsleden Raeymaekers en Bruurs benoemden een bibliotheek als een basisvoorziening en betreurden het standpunt van de Nassause gemeenteraad. Spook energiecrisis Ook de subsidies aan de lokale vereniging stonden op de agenda. Schepen Sophieke Verhoeven lichtte het raadsvoorstel toe. We hoorden dat deze subsidies werden vastgesteld op basis van de verenigingsuitgaven van het afgelopen jaar. Raadslid An Brosens stelde vast dat het spook van de energiecrisis zijn werk
gedaan had. Ze had namelijk de indruk dat de verenigingen steeds minder krijgen. “De verenigingen hebben ook minder uitgegeven”, aldus het raadslid. Fractiegenoot Marc Bruurs steunde haar en gaf aan dat de fractie van het CDK niet akkoord kon gaan met voorstel. En zo geschiedde... In 2022 werden de verenigingen gesubsidieerd met een bedrag van €19095,-, voor 2023 zal dat €17.786,- zijn. BPA Dorpskom Voor het gebied waar onder andere voorheen de oude jongensschool en de Vrije Basissschool De Vlinder waren gevestigd, diende een RUP (ruimtelijk Uitvoeringsplan) te worden opgesteld. Het voorstel was om, vanwege hun kennis en kunde op dit gebied, daarvoor het IOK voor in te schakelen. Raadslid Leo van Tilburg (CDK)
Kees Laureijssen We wisten dat Kees ziek was en alles deed om te ’leven van dag tot dag’ zoals hij bij een bezoekje vertelde. Toch verrast het als je op een ochtend een berichtje krijgt dat Kees is overleden. Kees die 33 jaar lid van Vlijt en Volharding was. Hij heeft in die jaren zijn steentje bijgedragen aan de vereniging al was hij niet op de voorste rij te vinden. Toen dochter Annet bij de drumband startte, werd Kees lid van het toenmalige ’oudercomité’, een werkgroep naast het bestuur. Dit oudercomité regelde zaken met betrekking tot de drumband en majorettes. Zij maakten plannen en begeleidden de groep bij repetities en optredens. Kees deed veel meer; hij was onze EHBO man, onze transporteur voor het slagwerk instrumentarium, verrichtte reparaties, maakte attributen voor shows. We kregen een plaats bij de fabriek aan de Nieuwstraat als locatie voor de oud papiercontainer. Bij vergaderingen van de werkgroep was Kees altijd zeer betrokken. Hij was een verstandig, wijs man, ook soms een eigenwijs man, maar altijd ten gunste van verenigingszaken. De vraag om in het bestuur te komen legde hij naast zicht neer. “Nee laat mij dit werk doen, dat vind ik prima zo” en dat was ook zo. Kees kon goed overweg met Geert-Jan van Hest, onze dirigent van de slagwerkgroep. Een aantal jaren geleden ging het niet zo goed met de groep. Het ledenaantal daalde en misschien... Zouden ze door kunnen gaan? Kees en Geert-Jan zetten er hun schouders onder en daardoor was het voortbestaan van de slagwerkgroep verzekerd. In de jaren die volgden fleurde de slagwerkgroep op.
Kees moest noodgedwongen vanwege zijn fysieke toestand een stapje terug doen en stopte als actief lid maar bleef alles volgen. Hij zag op afstand dat het goed ging met de slagwerkers. Zo goed dat zij 18 en 19 november jl. een geweldig concert verzorgden met Night of Percussion. Daar had Kees graag bij willen zijn maar dat lukte niet meer. Wel zorgden, intussen zijn vrienden Geert-Jan van Hest en Jos Roovers dat Kees en Nel het concert via een live-stream konden volgen. Daar heeft hij geweldig van genoten hoorden we! Blij dat zij dat voor hem geregeld hadden! Veel van de lovende woorden die we nu uitspreken heeft Kees gelukkig ook zelf gehoord bij zijn 25-jarig jubileum bij de vereniging in 2014. Nu na 33 jaar V&V, laten we elkaar los. Kees bedankt voor alles wat je voor V&V gedaan en betekend hebt. Rust zacht. Wij wensen Nel, kinderen, kleinkinderen en familie veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies. Namens bestuur en leden van V&V Alphen
Nieuwjaorke Ouwe zingen Het is al een hele oude traditie, dat de Chaamse basisschooljeugd op oudejaarsdag langs de deuren gaat. Alleen of met een groepje. Met of zonder ouder(s) brengen zij het liedje ’Nieuwjaorke Ouwe, de katjes zijn verkouwe’ ten gehore. Aan het eind verwachten zij een klein zakcentje of een kleine versnapering. Door weer en wind lopen ze door de wijken, het is altijd een mooi gezicht om te zien. Zou toch zonde zijn, als deze traditie verloren gaat.
Ga jij ook gezellig zingen met je vriendjes en vriendinnetjes? Weet je niet (meer) precies hoe het liedje gaat? Het gaat zo: ’Nieuwjaorke Ouwe De katjes zijn verkouwe Ze zitten in een schuitje Ze blazen op een fluitje Ze roepen jaar op jaar We wensen U een zalig Nieuwjaor!’ Heel veel plezier!
Hoop
Deze keer een groot cijfergehalte! De gemeenteraad van Baarle-Hertog werd in de vorige week gehouden raadsvergadering overladen met cijfers. Het was de laatste vergadering van 2022 en daarin werd de meerjarenbegroting ter goedkeuring voorgelegd.
In memoriam
klonk enigszins verrast in zijn reactie. Zijn fractie was er van uitgegaan dat er dit jaar nog een keuze gemaakt zou worden voor een projectontwikkelaar voor dit gebied. Ook was er volgens raadslid Van Tilburg sprake geweest van het gegeven dat er helemaal geen RUP nodig was. Hij vroeg zich ook af of de gemeente, het kerkbestuur en de Ark nog wel op één lijn zaten voor wat betreft de opbrengsten van het project. Volgens schepen Loots was het op voorstel van Ruimte Vlaanderen, het zou veel praktischer werken zijn voor alle belanghebbenden, wanneer er een RUP zal worden opgesteld. Raadslid Mark Bruurs had een raar gevoel overgehouden aan deze gang van zaken en vroeg zich af waarom dit niet kon wachten. Raadslid Bruurs gaf aan dat zijn fractie, ondanks het vreemde gevoel, niet tegen zou stemmen.
Ik weet nog de zomerse zon die september verkleurde van goudgeel naar rood. De krakende bladeren onder mijn schoenen, dat mooie geluid in het avondrood. De donkere pad naar het schuurtje toe. Geen benul van armoe op de weg daarnaartoe. Pa met spijkertjes in zijn mond. Grote lappen leer. De geur van lijm en een muziekje op de achtergrond. Ik weet nog de stoep die rondom ons huis liep. De pad langs de achterom. IJsbloemen op de slaapkamerramen. Armoe verwikkeld in heerlijke rijkdom. Ik weet nog de room op de melk met vellen erop. Het petroliestel met suddervlees en als toetje saroma, geklopt met klop klop. Ik weet nog de tijd van toen we nog klein waren. Regels en ritmes zo rein in die jaren. Vogels en vlinders een sier voor de tuin en moeders bij thuiskomst het grootste fortuin. Ik denk aan de schuur. Het vlees op het vuur. Als dit gisteren nog waar was, is er voor nu toch nog hoop voor meer wat toen waar was. Hennie de Wijs