KIDSkrant - DINSDAG 8 OKTOBER 2013
PAGINA 49
Kidskrant
Najaar 2013
DOORGROEIEN De leiding van de Welpen neemt ook deel aan de groep Pivo’s, van 18 tot 23 jaar, die op vrijdagavond samenkomen. Madelon: “Per tweetal organiseren we een spel voor die avond. Tot 15 jaar is er echt begeleiding bij de groepen, daarna regel je alles gewoon zelf. De Pivo’s gaan apart ook op zomerkamp.” De meestal jongeren die nu leiding geven hebben zelf een achtergrond bij de scouting. “Of je komt een keer mee met een vriendje, zoals het bij mij ging”, vertelt Diana. Veel kinderen of jongeren blijven jaren bij de scouting. Het is bekend, je wordt opgenomen en je voelt je thuis. “Hoewel de schakeling van de zaterdag naar de vrijdag een heel grote stap is voor veel kinderen”, zegt Matthijs. “Dan zien we wel een groep afhaken.” Toch lopen er op vrijdagavond 60 jongeren rond. Eens per jaar gaan de ouderen naar een feest in de regio dat een van de scoutinggroepen organiseert. Kinderen komen om verschillende redenen bij het scoutinggebeuren terecht. De ouders hebben vaak zelf bij de scouting gezeten. Sommigen willen meer of andere contacten buiten school, anderen kiezen voor de scouting vanwege de activiteiten in de buitenlucht. Je leert op sociaal vlak veel van de scouting, want iedereen is gelijk en je leert samenwerken. Alle kinderen hebben bijvoorbeeld ook corvee. Discipline is er ook: de regels zijn duidelijk, terwijl er ook veel ruimte is om gewoon lekker te stoeien en te spelen.
ZOMERKAMP IN RIDDERTHEMA Dit jaar is het zomerkamp in Oud-Gastel geweest. De leiding bezoekt verschillende locaties, meestal kijken ze aan het einde van de zomervakantie al voor het volgende jaar. Ze maken gebruik van draaiboeken en evaluaties. Iedere spelleider bereidt een activiteit voor, waarna in een laatste vergadering alles voor de week wordt gepland. Dit jaar was het thema ‘Rid-
ders en Jonkvrouwen’ en was het scoutingterrein ingericht in ridderstijl. De berg eieren in de emmers groeit, af en toe van de verkeerde kleur. De leiding stuurt een klein beetje bij als kinderen de regels van het spel niet helemaal hebben opgenomen. Eén groepje blijkt de douane onder druk te hebben gezet: ‘Je mag iedereen tikken behalve ons, hè?’ We zien achtervolgingen en insluitingen. Na een tijdje worden de rollen van de douane en de smokkelaars omgedraaid en gaat het weer verder. Grappig genoeg maakt geen enkel kind misbruik van de veroverde chocolade-eieren. Deze worden ook voor een volgend spel gebruikt dat in het clublokaal wordt gespeeld. Op de linoleumvloer wordt met krijt een binnen- en een buitencirkel getekend. In het midden staat een jongen met een em-
mer. Daarom heen een groep verdedigers. De aanvallers proberen vanaf de buitenzijde een ei in de emmer te krijgen. Na het startsein barst een felle strijd los. “Kelvin, Kelvin, hier!”, proberen ze de aandacht van de jongen met de emmer te trekken. Een kluwen kinderen in groene uniformen met oranje met bruine das, speelt fanatiek mee. Het houten gebouw is kids-proof. Kleurig geschilderde knutseltafels, stapels houten krukken en een paar oude archiefkasten voor de materialen. Aan de wanden hangen eigen creaties en herinneringen van andere scoutinggroepen die hier te gast zijn geweest. Als het spel is afgelopen trekken de kinderen een kruk tot een knusse kring bij elkaar en krijgen een glas limonade en een spekje. De sfeer is opvallend opgewekt en gezellig. De helft van de leiding is ondertussen bezig met het opbouwen van een hindernisparcours op het achterterrein. Als iedereen is opgewarmd volgt de speluitleg aan de achterkant van het gebouw. Met een lepel in je mond met daarop een ei moet je het hindernisparcours volgen en het ei in de gele dop aan het einde gooien. Dat gaat een stuk langzamer en geconcentreerder want het ei ligt zo op de grond.
EIERGOOIEN Terwijl het eerste viertal van start gaat, zijn ook de Scouts op het achterterrein gearriveerd. Snel spannen ze een touw tussen de bomen en maken daar een groot zeil aan vast. De Scoutsleiding staat klaar met een paar trays witte eieren. Deze worden overgegooid van de ene naar de andere groep die tegenover elkaar aan de andere kant van het zeil staan. Wat niemand weet is welk ei gekookt is en welke niet. Luid gejoel stijgt op achter het zeil als er iemand met zijn handen vol struif staat en ook de gekookte eieren worden verpulverd teruggegooid.