Szanowni Państwo
Dlaczego wiele osób źle wspomina szkołę i kojarzy ją przede wszystkim z nudą i stresem? Bo pamięta głównie wielogodzinne tkwienie w ławkach, wygłaszane usypiającym głosem pogadanki-wykłady i odpytywanie. W dodatku zwykle każda zła odpowiedź traktowana była jako dowód nieuctwa i lenistwa ucznia. A to zniechęca do jakiejkolwiek aktywności i samodzielnego szukania rozwiązań. Najnowsze badania wykazały, że w momencie krytyki w mózgu ustają procesy odpowiedzialne za uczenie. Umysł, który nie jest sparaliżowany stresem, aktywuje tak zwany układ nagrody, który zachęca do pokonania przeszkody. Neurolodzy, analizujący zapisy pracy mózgu, zauważyli, że podczas powtarzania błędnie wykonanego zadania, zaczyna się on koncentrować na analizie sytuacji i szukaniu nowych rozwiązań. Jednak jeżeli nie pozwolimy uczniowi na popełnianie błędów, jego umysł nie będzie miał szans na pobudzenie obszarów odpowiedzialnych za wynajdowanie sposobów radzenia sobie z problemami. Taki młody człowiek będzie biernie czekał na gotowe recepty, ale sam niczego nie wymyśli. Będzie wręcz bał się samodzielności, a to uczyni go bezradnym w przypadku jakiekolwiek zagrożenia. Być może pamięciowo opanuje wiedzę, ale nie będzie umiał zastosować jej w praktyce ani wykorzystać do zdobywania kolejnych informacji i umiejętności. Tymczasem z badań neurologów wynika, że ludzie są wręcz stworzeni do szybkiego przyswajania wiedzy i nabywania różnych umiejętności – czego zresztą dowodzi także historia ewolucji gatunku ludzkiego. Najłatwiej uczymy się jednak, gdy jesteśmy wewnętrznie zmotywowani do działania praktycznego. Przez doświadczenie, a nie wtedy, kiedy ktoś próbuje nam coś na siłę wtłoczyć do głowy. A co najważniejsze, zdaniem psychologów, dzieci najlepiej rozwijają się, gdy czują się akceptowane. Po prostu naśladują dorosłych, którzy darzą je szacunkiem i zaufaniem. Piotr Całbecki Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego
W następnym numerze Edukacja nieformalna