«῾Ορκίζομαι νὰ φυλάω πίστη στὴν Πατρίδα καὶ τὸ συνταγματικὸ Βασιλέα τῶν ῾Ελλήνων, ὑποταγὴ στοὺς νόμους καὶ τὰ ψηφίσματα τοῦ Κράτους, ὑπακοὴ στοὺς ἀνωτέρους μου· ὁρκίζομαι νὰ ὑπερασπίζω μὲ πίστη καὶ ἀφοσίωση, ως τὴν τελευταία σταλαγματιὰ τοῦ αἵματός μου τὶς Σημαῖες, νὰ μὴν τὶς ἐγκαταλείψω, μήτε ν’ ἀποχωριστῶ ποτὲ ἀπ’ αὐτές· ὁρκίζομαι νὰ φυλάω τοὺς στρατιωτικοὺς νόμους καὶ γενικὰ νὰ φέρωμαι σὰν καλὸς καὶ φιλότιμος στρατιώτης. Μόλις τελείωσε ἡ τελετὴ τῆς ὁρκωμοσίας, ὁ στρατηγὸς Διοικητὴς ὅλου τοῦ στρατοῦ τῆς Ἀθήνας εἶπε στοὺς στρατιῶτες, αὐτὰ τὰ λόγια ἀπὸ τὴν ἐξέδρα τοῦ ἁγιασμοῦ: Νεοσύλλεκτοι! ῞Ενα πατριωτικὸ χρέος σᾶς ἔκαμε ν’ ἀφήσετε τὰ σπίτια σας, ν’ ἀφήσετε τοὺς γονεῖς σας, τὸ χωριό σας, τὶς ἐργασίες σας καὶ νὰ φορέσετε τὴν τίμια στολὴ τοῦ στρατιώτη. ῞Ενα πατριωτικὸ χρέος σᾶς ἔκαμε ν’ ἀφήσετε τὴν ἥσυχη ζωὴ τοῦ τόπου σας καὶ ναρθῆτε στὴν πολυθόρυβη ζωὴ τοῦ στρατώνα. ῝Ενα πατριωτικὸ χρέος σᾶς ἔκαμε ν’ ἀφήσετε ὅλους τοὺς ἀγαπημένους σας καὶ νὰ ζητήσετε νέες γνωριμίες καὶ νέες φιλίες στοὺς ἄγνωστους ἕως τώρα συναδέλφους σας. Νεοσύλλεκτοι! Μὴν ἀφήσετε τὴν ψυχή σας νὰ πονῆ γιὰ τὸ χωρισμό σας ἀπὸ τὰ σπίτια σας. Μὴν ἀφήσετε τὸ νοῦ σας νὰ τρέχη σ’ ἀγαπημένα πρόσωπα, σ’ ἀγαπημένους τόπους. ῾Η Πατρίδα σᾶς δέχεται ἐδῶ. Μιὰ νέα οἰκογένεια σᾶς ἀνοίγει τὴν ἀγκαλιά της. Νέους φίλους θὰ γνωρίσετε. Ὁ στρατώνας εἶναι δικό σας σπίτι.
74