1782 335

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ

Μετρ της αμφισβήτησης, τσάμπιον της γοητείας.

100 χρόνια από τη γέννησή του

t r a

Η ΠΕΜΠΤ

τεμένη α τ α ι γ ήθειες λ α ι α κ ύνορα σ κ α ι μ λ ό Ψέματα κ κ . . α λιγάκι. ρχουν υ ά π ο μ Υ « ε : ν Κά πουλος ό χ » ρ α ξ ίψουμε ρ ρ Αντέλ Ε α τ α υσός ει να κ ρ π χ έ . ρ . . π ν υ α πο ι που ήτ κ ό π μ ληδες α ύ ο κ ι α κ Το καλ l νοι coo ε μ ύ ο ο Διαν

Ι Κ Ι Τ ΠΟΝ

2013 ΒΡΙΟΥ

Νο 335

ΤΩ 17 ΟΚ

Μουσικά τάλεντ σόου... μιας χρήσης

17/10 -23/10 02/22 ∆ελτίο καιρού

ΠΟΝΤΙΚΙart

www.topontiki.gr

ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ

ΜΙΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ Μουρακάμι, Ροθ, ίσως και Άδωνης ή Κούντερα, όλοι φέτος στοιχημάτιζαν πως το Νόμπελ Λογοτεχνίας θα δοθεί σε έναν από τους μόνιμους υποψηφίους τα τελευταία χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, σε αντίθεση με άλλες χρονιές, μόνο καλά λόγια ακούστηκαν και γράφτηκαν διεθνώς για την απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας να κάνει την έκπληξη τιμώντας, πριν από λίγες μέρες, με το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο την όχι τόσο γνωστή Καναδή Άλις Μονρό. Άνθρωποι που μας φαίνεται πως τους έχουμε δει πολλές φορές γύρω μας – μερικές φορές και στον καθρέφτη μας –, μια καθημερινότητα αρκετά συνηθισμένη και κάτι σχεδόν αδιόρατο από πίσω τους, πρωταγωνιστούν στα έργα της. Η Μονρό τα κοιτάζει όλα αυτά λίγο από απόσταση και πολύ σε βάθος, κάτι που έκανε πολλούς να τη χαρακτηρίζουν «Τσέχωφ του Καναδά». «Μια ιστορία», έχει γράψει η ίδια, «δεν είναι ένας δρόμος στον οποίο προχωράς. Μοιάζει περισσότερο με σπίτι. Μπαίνεις μέσα. Στέκεσαι λίγο, κοιτάς από εδώ και από κει, πηγαίνεις μπρος πίσω, σταματάς όπου σου αρέσει, ανακαλύπτεις τη σύνδεση ανάμεσα σε όσα βρίσκονται μέσα σε αυτόν τον χώρο, βλέπεις πώς μοιάζει ο κόσμος έξω όταν τον κοιτάς από τα συγκεκριμένα παράθυρα». Οι ήρωές της ακολουθούν ο καθένας τον δικό του δρόμο, άλλος ερωτεύεται, άλλος πεθαίνει, άλλος κάνει φόνο, άλλος προσπαθεί να διατηρήσει

μνήμες και η συγγραφέας παρακολουθεί και φωτίζει την περιπλοκότητα των συναισθημάτων τους και τους απρόβλεπτους τρόπους με τους οποίους συχνά οι άνθρωποι καταφέρνουν να προσαρμόσουν, να αλλάξουν τη ζωή τους και να κάνουν μια καινούργια αρχή. Η Μονρό είπε κάποτε πως δεν χρειάζεται κόπο για να εφεύρει τους ήρωές της και να αναπτύξει την προσωπικότητά τους: «Η ζωή των αληθινών ανθρώπων αρκεί και είναι πολύ ενδιαφέρουσα αν καταφέρεις να τη συλλάβεις έτσι όπως είναι, μονότονη, κοινότοπη, απίστευτη, απύθμενη, απροσμέτρητη». Η δική της ζωή μοιάζει επίσης κοινότοπη: Μια «νοικοκυρά που γράφει ιστορίες στο δίωρο που κοιμούνται τα παιδιά, την ώρα που περιμένει να ψηθεί το φαγητό», όπως την πρωτοπαρουσίασε, το 1961, ένα καναδέζικο περιοδικό, που δεν απομακρύνθηκε ποτέ πολύ από το σπίτι της και που τώρα, στα 82 της, λέει πως σκοπεύει να σταματήσει το γράψιμο γιατί είναι σε μια ηλικία που δεν θέλει «να μένει πια τόσο μόνη, όσο πρέπει να μένει ένας συγγραφέας». Η βράβευσή της δεν ξέρει κανείς αν θα αλλάξει την απόφασή της αυτή, όμως το φετινό Νόμπελ είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε μια συγγραφέα πολύ λιγότερο προβεβλημένη από τους συνυποψηφίους της και να ξαναθυμηθούμε και ένα είδος πολύ απαιτητικό, το διήγημα. Σίσσυ Παπαδάκη

ΛΑΡΣ ΦΟΝ ΤΡΙΕΡ: ΜΕΤΡ ΤΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Είναι ένας σκηνοθέτης με πολλά χαρίσματα. Το σινεμά του, σου αρέσει ή όχι, σε ρίχνει πάντα σε ένα βαθύ πηγάδι, όπου τσαλαβουτάνε σκέψεις, συναισθήματα, καινοτομίες, εντυπωσιασμοί και φυσικά η πρόκληση. Το άλφα και το ωμέγα, δηλαδή, του κινηματογράφου, που έχει φανταστεί και κάνει ο Λαρς φον Τρίερ. Αυτή την πρόκληση επιστρατεύει και σε ένα άλλο του ταλέντο - χάρισμα ο Δανός σκηνοθέτης, στη διαφήμιση τόσο των ταινιών του όσο και του ίδιου του τού εαυτού. Στο προηγούμενο Φεστιβάλ των Καννών συζητήθηκε, χωρίς καν να προβληθεί, η νέα του ταινία «Nymphomaniac». Μερικές μόνο φωτογραφίες έφταναν για να ανάψει το ενδιαφέρον και να γίνει πρωτοσέλιδο της καθημερινής ειδησεογραφίας του φεστιβάλ. Και τι φωτογραφίες. Ο Γουίλιαμ Νταφόε πόζαρε με βρεγμένο καβάλο, η Κίρστεν Ντανστ τον πλησίαζε με ένα μαντήλι και η Σαρλότ Γκενσμπούργκ ήταν ημίγυμνη ανάμεσα σε δύο γυμνασμένους έγχρωμους άντρες. Και παρόλο που στην ομαδική φωτογράφηση ο Τρίερ βρίσκεται στη γωνία με μια μονωτική ταινία κολλημένη στο στόμα του, όλοι ξέρουν ότι αυτός ο άνθρωπος αποκλείεται να αυτολογοκριθεί.

art ΠΟΝΤΙΚΙ

Μας είχε προειδοποιήσει, άλλωστε, ο Τρίερ, ήδη πριν από δύο χρόνια, ότι ετοιμάζει μία πορνό ταινία. Τώρα το αν είναι soft πορνό ή καλλιτεχνικό πορνό δεν έχει και πολύ σημασία. Μάλλον, βέβαια, για hardcore πορνό μιλάμε. Έχει, όμως, σημασία ότι ο Δανός προβοκάτορας πάλι πέτυχε τον σκοπό του. Όλοι ασχολούνται μαζί του. Το κερασάκι στην τούρτα είναι οι διαφημιστικές αφίσες που κυκλοφόρησαν πριν από λίγες μέρες, όπου μια σειρά από αστέρες της έβδομης τέχνης φωτογραφίζονται την ώρα που φτάνουν σε οργασμό ή και λίγο πριν, ποιος ξέρει. Η Ούμα Θέρμαν, ο Γουίλιαμ Νταφόε, ο Σία Λεμπέφ, ο Στέλαν Σκαρσγκάρτ, η Σαρλότ Γκενσμπούργκ, ο Κρίστιαν Σλέιτερ, αποτελούν το λαμπερό καστ αφίσας και ταινίας, που παρελαύνει με ύφος της απόλυτης κορύφωσης. Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν φύγει από το στόμα των ίδιων των παραγωγών της ταινίας, συγκεκριμένα της Λουίζ Βες, το «Nymphomaniac» θα κάνει χρήση ύψιστης ψηφιακής τεχνολογίας για την απαθανάτιση των διεισδύσεων, που δεν θα είναι πραγματικές. Τουλάχιστον όχι από τους ηθοποιούς. Θα γυριστούν με αντικαταστάτες και μετά θα γίνει ψηφιακή

ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Αντώνης Δελλατόλας ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

Παναγής Δ. Κουτουφάς

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΥΛΗΣ Χρυσούλα Παπαϊωάννου

επεξεργασία. Αλλά για να μην μείνουμε μόνο στην πρόκληση, ας θυμηθούμε ότι η ταινία μιλά για τον θεό, τη θρησκεία και τη φιλοσοφία. Μην σας εκπλήσσει. Τρίερ είναι αυτός. Και είναι ικανός, ανάμεσα σε μια σκηνή παρτούζας, να παρεμβάλει ολόκληρη κοσμοθεωρία και φιλοσοφικά ερωτήματα για την πίστη. Όπως και να ’χει, θα «μιλήσει» το πανί. Χρυσούλα Παπαϊωάννου

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ Χριστίνα Διακογιάννη

ΑRT DIRECTOR Δημήτρης Λύρας

Κωνσταντίνος Ρήγας

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ Κώστας Θέος Μαρία Παπαρρηγοπούλου ΕΜΠΟΡΙΚO TMHMA: Μ. Καλούμενος τηλ.: 210 6898448, fax: 210 6898226

Διανοούμενοι cool και κούληδες «Κάλλιο κούλης στην παλιά Κίνα παρά διανοούμενος στην Ελλάδα» έγραφε ο Νίκος Δήμου στην εξαιρετική συλλογή αφορισμών «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας» (1976). Πέρασαν γύρω στα 40 χρόνια από τότε. Η ορμή του συγγραφέα βούλιαξε στον αβασάνιστο θαυμασμό του για την Ευρώπη και στη νεοφιλελεύθερη ρητορεία τύπου «Δράση» - Μάνος - Τζήμερος - κι όποιος αντέξει. Η παρομοίωση των διανοουμένων άλλων εποχών με κούληδες, ρακένδυτους αχθοφόρους στα λιμάνια της Άπω Ανατολής, δηλαδή με στοχαστές που λύγισαν οι πλάτες τους απ’το βάρος της λογικής σκέψης και της υπεύθυνης πρότασης, δεν πολυστέκει πια. Τουλάχιστον δεν ταιριάζει σε διανοούμενους όπως οι 58 (αυτοχαρακτηρισθέντες ως) προσωπικότητες που υπέγραψαν την πρόσφατη «Έκκληση - Πρόσκληση σε Ιδρυτική Συνέλευση για μια Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη». Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται και έξι καλλιτέχνες: τρεις συγγραφείς, ένας ηθοποιός, ένας τραγουδοποιός κι ένας σκηνοθέτης του σινεμά. Σεβαστή η διαδρομή του καθενός. Απολύτως σεβαστή και η αγωνία του για τον τόπο. Όμως τα παρακάλια για νεκρανάσταση ενός υπερ-ΠΑΣΟΚ του 21ου αιώνα με ολίγη από ΔΗΜΑΡ και ολίγιστη από οικολογία και συλλογικότητες πάσχει λογικά, πολιτικά και, αν μου επιτρέπετε, ηθικά. Λογικά πάσχει γιατί ξαναβγάζει από το ψυγείο το μουχλιασμένο φαγητό των περασμένων δεκαετιών, του ρίχνει το καρύκευμα της αυτοκριτικής (όχι πολύ, μη γίνει λύσσα) και το σερβίρει ξαναζεσταμένο σε πιάτο νυσταλέα βαρετού πανεπιστημιακού λόγου. Με αυθαιρεσίες («η εποχή των μνημονίων φαίνεται να φτάνει στο τέλος της») και με κοινοτοπίες («αλλαγή του κράτους και του παραγωγικού μοντέλου»). Πολιτικά πάσχει γιατί απευθύνεται στο ίδιο (διε)φθαρμένο πολιτικό προσωπικό που υπηρέτησε ή ακόμη υπηρετεί τον μνημονιακό παραλογισμό των ξένων δανειστών, ζητώντας του να γίνει ο Μανωλιός που βάζει αλλιώς το δύσοσμο λερωμένο βρακί του – με bonus μία δωρεάν έκκληση για «νέα πρόσωπα». Αλλά, κυρίως, πάσχει ηθικά. Γιατί ενώ αναγνωρίζει «τα λάθη της συνταγής που δόθηκε για τη θεραπεία», δεν βρίσκει ούτε μισή κουβέντα να πει για καταγγελία, αποτίναξη ή έστω επαναδιαπραγμάτευση της συνταγής, των δεσμών που υπογράφηκαν και εφαρμόζονται εις βάρος του λαού, εν μέσω ερειπίων, αυτοκτονιών, πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, επιστρατεύσεων, άθλιων λουκέτων τύπου ΕΡΤ και χυδαίας μιντιακής προπαγάνδας. Διανοούμενοι cool και κούληδες. Cool, γιατί νομίζουν ότι βρήκαν τη λύση σε συνασπισμούς όπως η (ιστορικά ξεπερασμένη και στην Ιταλία) «Ελιά». Κούληδες, γιατί βάζουν πλάτη στο πιο βάρβαρο ξεχαρβάλωμα της κοινωνίας – αν, τελικά, τους πάρει στα σοβαρά κανείς άλλος εκτός απ’τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Ας μιλήσει ο Καββαδίας: «Θολό νερό και μίλια τέσσερα το ρέμα / οι κούληδες τρώνε σκυφτοί ρύζι με κάρι / ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι / που ’ναι θολό και κατακόκκινο σαν αίμα» («Cambay’s water»). Όποιος θέλει να φάει σκυφτός, το ρύζι με κάρι έχει σερβιριστεί από το 2010. Ας βιαστεί, γιατί θα ξαναπιάσει αμέσως χαμάλικη δουλειά. Τα πλοία έχουν γεμάτα τα αμπάρια με τόνους επιτυχημένων σεναρίων για την έρημη χώρα. Γιώργος Ι. Αλλαμανής

17/10 -23/10

ΠΟΝΤΙΚΙart

Ραντάρ 03/23

www.topontiki.gr

ΑΝΤΕΛ ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ

«Υπάρχουν ακόµα σύνορα που πρέπει να καταρρίψουµε» Η χαριτωμένη και διάσημη στα δεκαεννιά της χρόνια Γαλλίδα ελληνικής καταγωγής Αντέλ Εξαρχόπουλος, η οποία βρέθηκε πριν από λίγες μέρες στην Αθήνα, μας μίλησε για την ταινία που βραβεύτηκε και προκάλεσε τόσο ντόρο, και φυσικά για τις λεσβιακές σκηνές

Σόνια Μαγγίνα Κάθεται απέναντί μας, ένα δροσερό κορίτσι 19 χρόνων, με όλο το σεξ-απίλ αλλά και την αθωότητα της ηλικίας του. Φοράει σιθρού πουκάμισο και κοντό στενό πλεκτό σορτσάκι, ένα σέξι σύνολο, αλλά κάθεται σαν παιδί πάνω στο πόδι της, απλώνεται στον καναπέ σαν να φοράει φόρμα, μετακινείται συνέχεια, καπνίζει πολύ, μιλάει γρήγορα και ενισχύει κάθε της φράση με κινήσεις των χεριών της... Είναι παθιασμένο πλάσμα η Αντέλ Εξαρχόπουλος. Μετά τη βράβευση της ταινίας «Η ζωή της Αντέλ» στις Κάννες και – κυρίως – μετά τη δημοσιότητα που πήρε λόγων των μεγάλης διάρκειας και πολύ ρεαλιστικών ερωτικών σκηνών μεταξύ της Εξαρχόπουλος και της συμπρωταγωνίστριάς της Λεά Σεϊντού, η νεαρή Παριζιάνα με το ελληνικό επίθετο βρέθηκε εκτεθειμένη παντού. «Προσπαθώ να επωφεληθώ από αυτήν την εμπειρία σκεπτομενη ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν έχω κατακτήσει ακόμη, να απελευθερωθώ από την πίεση που ασκείται γύρω μου και να μη φοβηθώ το επόμενο βήμα: και η αποτυχία είναι μέρος της ζωής» μας είπε πριν από λίγες μέρες, που βρέθηκε στην Αθήνα, καλεσμένη του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας. Όσο για τις αντιδράσεις γνωστών και φίλων, «οι αληθινοί μου φίλοι δεν άλλαξαν στάση απέναντί μου» δηλώνει με νόημα... Το βραβείο στις Κάννες έφερε στη ζωή της και μια Αμερικανίδα μάνατζερ – την ίδια που εκπροσωπεί την Κέιτ Μπλάνσετ και την Κέιτ Γουίνσλετ στο Χόλιγουντ –, αλλά η ίδια δεν φαίνεται να το κυνηγάει και πολύ. Το επόμενο κινηματογραφικό της βήμα θα σκηνοθετηθεί από τη Σάρα Φορεστιέ, με την οποία υπήρξαν συμφοιτήτριες, και θα υποδυθεί μια κοπέλα που ψευδίζει...

Γυμνές μπροστά στον φακό... Η ταινία του Κεσίς, ενός ιδιαίτερου σκηνοθέτη, με ιδιαίτερες μεθόδους, δεν υπήρξε εύκολη κατάκτηση για την Εξαρχόπουλος. Το σενάριο των μόλις 100 σελίδων, έπειτα από μια ανάγνωση πετάχτηκε και ο Κεσίς ζήτησε αυτοσχεδιασμό. Μάλιστα, κάποια στιγμή, όπως αποκάλυψε, ακόμα και δείπνα ή βόλτες για ψώνια μετατρέπονταν σε πρόβες ή φιλμάρονταν από τον Κεσίς. Οι πρωταγωνίστριες είχαν απογυμνωθεί από κάθε συνηθισμένη επαγγελματική βοήθεια, δεν υπήρχε μακιγιέρ, ούτε ενδυματολόγος να φροντίσει την εικόνα τους. Τα εξαντλητικά πολύωρα γυρίσματα πολλές φορές δεν ήταν κατανοητά στο καστ, αφού, όπως αφοπλιστικά είπε η Εξαρχόπουλος, λίγο πριν από το τέλος των γυρισμάτων δεν είχαν ιδέα τι ταινία γύριζαν. Όπως επίσης αποκάλυψε πως η εμμονή του Κεσίς να γυρίζει σκηνές ξανά και ξανά,

για να τις κόψει τελικά, είναι ένα δείγμα τού πόσο ανικανοποίητος είναι – ενώ απέφερε εν τέλει στον σκηνοθέτη υλικό για πέντε ταινίες ακόμη, όπως είπε η νεαρή ηθοποιός... Σύμφωνα με δηλώσεις τόσο της Εξαρχόπουλος όσο και της Σεϊντού, η περίφημη σκηνή του «69» γυριζόταν επί 10 μέρες ενώ, για να ολοκληρωθεί η πρώτη, μεγάλης διάρκειας ερωτική σκηνή, χρειάστηκαν εκατό λήψεις. Και οι δυο κοπέλες ήταν καθ’όλη τη διάρκεια εντελώς γυμνές, με τον σκηνοθέτη να δείχνει μια ιδιαίτερη εμμονή στην πειστικότητα και την αληθοφάνεια των πράξεών τους. Η Εξαρχόπουλος κάποια στιγμή είχε δηλώσει πως «οι λεσβιακές σκηνές ήταν μια κόλαση. Μας ζητούσε πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα τολμούσαν να ζητήσουν από τον ερωτικό τους σύντροφο...».

«Δεν κάνουν έτσι έρωτα δύο γυναίκες...» Ωστόσο, αυτές ακριβώς οι ερωτικές σκηνές προκάλεσαν και την οργή λεσβιακών οργανώσεων, που τονίζουν πως δύο γυναίκες δεν κάνουν έρωτα με αυτόν τον τρόπο και πως είναι στην ουσία ερωτικές σκηνές ιδωμένες από την πλευρά ενός άντρα. Σε αυτό αντιδρά ευθέως η 19χρονη ηθοποιός: «Οι αρνητικές κριτικές είναι κάτι το αναμενόμενο. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι σωστό να κρίνεις τον τρόπο με τον οποίο κάποιος κάνει έρωτα. Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο, άλλοι πιο ελεύθερο, άλλοι λιγότερο ελεύθερο. Το να ασχοληθείς και να κάνεις κριτική επ’αυτού σημαίνει, για μένα, είτε ότι είσαι κακοπροαίρετος είτε ότι δεν γνωρίζεις αρκετά πράγματα ακόμη...». Επίσης, έχει το θάρρος να παραδεχτεί πως, αν η ταινία δεν αφορούσε την ερωτική σχέση μεταξύ δύο γυναικών αλλά ένα ετερόφυλο ζευγάρι, δεν θα είχε κάνει τόσο θόρυβο. «Είμαστε στο 2013, αλλά υπάρχουν ακόμη σύνορα που πρέπει να καταρρίψουμε...». Αυτό το βλέπει και στη γαλλική κοινωνία, που μπορεί σε σχέση με την ελληνική να είναι πιο ανοιχτή και προχωρημένη στο θέμα της ομοφυλοφιλίας – ας μην ξεχνάμε πως πριν από λίγους μήνες νομιμοποιήθηκε ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων –, ωστόσο δεν είναι συνολικά έτσι. Η Αντέλ Εξαρχόπουλος κάποια στιγμή έγινε η Αντέλ του Κεσίς, μάλιστα ο σκηνοθέτης ενθουσιάστηκε όταν ανακάλυψε πως το όνομά της σημαίνει δικαιοσύνη στα αραβικά, θεώρησε πως ταιριάζει απόλυτα στο πρόσωπό της και ο τίτλος της ταινίας μετατράπηκε σε «Η ζωή της Αντέλ», ενώ επρόκειτο να είναι «Μπλε, το πιο ζεστό χρώμα». * Η ταινία θα βγει στις αίθουσες από τη Strada Films στις 31 Οκτωβρίου

Ο Σταµάτης Κόκοτας συγκίνησε στο Ηρώδειο Τον Σταμάτη Κόκοτα τον πετύχαινα συχνά να γυρίζει στους δρόμους της Αθήνας με τη βέσπα του, με τα μαύρα μαλλιά του να ανεμίζουν και τις χαρακτηριστικές φαβορίτες του «αναλλοίωτες» από τον χρόνο. Κι αν τη δισκογραφία απασχολούσε τελευταία ο γιος του και όχι ο ίδιος, δεν ήμασταν λίγοι όσοι αναρωτιόμασταν πότε θα κάνει κι αυτός το comeback του κάποια στιγμή. Το comeback αυτό έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Στο Ηρώδειο, με τον Κόκοτα να τραγουδάει υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Ξαρχάκου και με ένα ετερόκλητο κοινό, ενωμένο απόλυτα όμως από τα τραγούδια. Και τι τραγούδια: Από το «Πες πως μ’αντάμωσες» των Γιάννη Σπανού - Λευτέρη Παπαδόπουλου και τον «Αλήτη» του Ζαμπέτα μέχρι το «Πήρες τον μεγάλο δρόμο» των Δήμου Μούτση - Νίκου Γκάτσου και κομμάτια του Τσιτσάνη. Αυτά στο πρώτο μέρος. Γιατί, όταν στο δεύτερο, ήρθε στη σκηνή και ο Ξαρχάκος, ο μεγάλος συνθέτης διηύθυνε

τον Κόκοτα σε τραγούδια - σταθμούς από την κοινή τους πορεία: Η εκτέλεση ειδικά του «Στου Όθωνα τα χρόνια» ήταν κανονικό... deja vu για τους ανθρώπους της γενιάς του ερμηνευτή, χωρίς να σημαίνει πως έμειναν ανέγγιχτοι από ρίγη συγκίνησης και οι αρκετοί νεότερης ηλικίας θεατές. Στην εκπνοή του φετινού καλοκαιριού, η συνύπαρξη Κόκοτα - Ξαρχάκου στο Ηρώδειο ήταν σίγουρα ένα συναυλιακό event που θα συζητιέται για καιρό μεταξύ των φαν του τραγουδιστή και των ακροατών γενικώς του καλού λαϊκού τραγουδιού. Και κάτι για την ιστορία: Το 1970 ο Σταύρος Ξαρχάκος είχε διευθύνει πάλι τον Σταμάτη Κόκοτα στο θέατρο «Ακροπόλ» στα τραγούδια του μιούζικαλ «Δώδεκα μήνες καλοκαίρι». Στην ίδια συναυλία μαζί με τον Κόκοτα τραγουδούσαν ο νεαρότατος Βλάσσης Μπονάτσος, αλλά και η Φλέρυ Νταντωνάκη. Αντώνης Μποσκοΐτης

04/24 Αφιέρωμα

17/10 -23/10

ποντικιart

www.topontiki.gr

Κύλησαν εκατό χρόνιαα από τη γέννησή του.α Το 1913, στις 7 Νοεμβρίου,α γεννιέται ένας από α τους πιο αστραφτερούςα και πιο παρεξηγημένουςα δημιουργούς α του 20ού αιώνα.α Ο Αλμπέρ Καμύ.α Πάνω απ’ όλα, ήταν μετρα της αμφιβολίας α και της αμφισβήτησης.α

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Ένα από τα πιο συζητημένα έργα του, άλλωστε, έχει τον τίτλο «Παρεξήγηση». Κι όμως, δεν ήταν στοχαστής σκοτεινός, συγγραφέας στρυφνός, διανοητής δυσνόητος. Απεναντίας. Τα δύο αριστουργήματά του, ο «Ξένος» και η «Πτώση», είναι γραμμένα με απίστευτα απλό στυλ, με φράσεις κοφτές, λιτές, απροσποίητες. Η παρεξήγηση που περιέβαλλε μονίμως τα όσα πρέσβευε, δημιουργούσε και μας δώριζε ο Αλγερινός και Γάλλος Καμύ, είχε να κάνει με τη μανία πολλών ανθρώπων να γαντζώνονται από τις βεβαιότητες, να γίνονται δούλοι των άκαμπτων πεποιθήσεων, να στοιχίζονται πίσω από τον εκάστοτε ομαδάρχη του εκάστοτε θέσφατου.

«Είμαι ένα μείγμα Φερναντέλ, Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και σαμουράι» Σε μια εποχή που κάθε τι μυστικιστικό ή εξωτικό ήταν εξοβελιστέο από τους παρισινούς κύκλους της διανόησης, ο Καμύ θα κάνει γιόγκα και μάλιστα θα διδαχτεί την τεχνική τού να ανασαίνει μόνο από το ένα ρουθούνι! Σε μια εποχή που δεν επέτρεπε στους στοχαστές να ερωτοτροπούν με την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι, να μειδιούν (πόσω μάλλον να ξεσπάνε σε ομηρικά γέλια) και να παίζουν σε πολλά ταμπλό, ο Καμύ έτρεχε από το ένα γήπεδο στο άλλο, κυριολεκτικά, έκανε ιλιγγιώδη σλάλομ ανάμεσα από τα στερεότυπα, δεν καθηλωνόταν σε καμία παγιωμένη φαινομενικότητα, έλεγε ο ίδιος για τον εαυτό του: «Είμαι ένα μείγμα Φερναντέλ, Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και σαμουράι». Και όντως ήταν. Ακόμα και φυσιογνωμικά, ο Καμύ είναι ένας συνδυασμός του μεγάλου Γάλλου κωμικού ηθοποιού και του σκληρού νουάρ Αμερικανού, ενώ οι αιφνιδιαστικές και γεμάτες νόημα σιωπές του, καθώς και η ευγένειά του στις αδυσώπητες αντιπαραθέσεις θύμιζαν τον κώδικα τιμής των σαμουράι.

Τον έχασαν τα γήπεδα, τον κέρδισε η τέχνη Ο Καμύ, όπως και ο Κέρουακ, ο βασιλιάς της Γενιάς Μπητ, αλλά και ο Ζακ Ντεριντά, ο άλλος Γαλλοαλγερινός διανοητής, θα μπορούσε να κάνει σπουδαία σταδιοδρομία στα γήπεδα. Λάτρεψε το ποδόσφαιρο και έπαιξε τερματοφύλακας, όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ και ο Έλτον Τζον, με λαμπρές επιδόσεις. Αλλά τον κέρδισε η τέχνη. Και μαζί: η πάλη των ιδεών, οι μάχες για τον πολιτισμό, οι απαντήσεις στα ερωτήματα, αλλά και η

Ένας τσάμπιον της γοητείας διατύπωση νέων ερωτημάτων. Ερωτά: «Ο τεχνολογικός πολιτισμός φτάνει στα όρια της κτηνωδίας. Τι θα επιλέξουμε για το προσεχές μέλλον: την ομαδική αυτοκτονία ή τη σωστή χρήση των επιστημονικών ερευνών;» Ακόμα και τα μυθιστορήματά του είναι πολυσέλιδα ερωτήματα. Γι’αυτό και ξεσήκωναν αντιπαραθέσεις, διαμάχες, συγκρούσεις. Και πάντα: παρεξηγήσεις. Ο «Ξένος», ένα μυθιστόρημα που προκάλεσε μάλλον τις πιο λάθος συζητήσεις από κάθε άλλο λογοτέχνημα στα μισά του περασμένου αιώνα και εφαλτήριο για την κατάκτηση του Νόμπελ Λογοτεχνίας, είχε το πατρόν του: δεν ήταν άλλο από το ατσάλινο νουάρ «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές» του σεβαστού Τζέιμς Μ. Κέιν. Ο Καμύ εμπνέεται ακαριαία από την καψαλισμένη πρόζα του Κέιν, από τις σελίδες του, που θα ’λεγες ότι είναι καμωμένες από στρατσόχαρτο. Ημερομηνίες, φίλε αναγνώστη: 1934, ο «Ταχυδρόμος». 1942, ο «Ξένος». Ογδόντα και εβδομήντα χρόνια μετά, και αμφότερα τα μυθιστορήματα έμειναν ανέγγιχτα από τη φθορά του χρόνου, ίσως γιατί, όπως και ο Μπόρχες, έμειναν έξω από τα θέλγητρα μιας απατηλής νιότης, στάθηκαν απ’την αρχή πέρα από τις διακυμάνσεις και τα τραντάγματα του χρόνου. Η πιο εύστοχη σύνοψη της προσφοράς του Καμύ: «Είναι ένας επικίνδυνος κλασικός»!

Η Λολίτα και οι πολλές γυναίκες Ο Καμύ είχε μια γάτα που τη φώναζε Λολίτα. Είχε αδυναμία στις γυναίκες με βλέμματα - σουγιάδες και εύθραυστη ψυχονοητική ιδιοσυστασία. Είχε καταφέρει, όπως και ο Σάμιουελ Μπέκετ, αλλά και ο άσπονδος φίλος του και εξίσου σταρ της διανόησης, ο Ζαν Πολ Σαρτρ, να διατηρεί τρεις και τέσσερις ερωτικές σχέσεις ταυτοχρόνως δίχως να διαταράσσεται η δημιουργική του μεθοδικότητα. Είχε την ευτυχία να έχει δεινούς αναλυτές του έργου του και βιογράφους, με κορυφαίο τον Ολιβιέ Τοντ, συγγραφέα μιας από τις πιο εμπεριστατωμένες βιογραφίες, στον δρόμο που άνοιξε ο μέγας Ρίτσαρντ Έλμαν με τη βιογραφία του για τον Τζέιμς Τζόις. Γράφει ο Τοντ: «Συχνά ο Καμύ, μπροστά σε μια γυναίκα, εφαρμόζει την τεχνική πιλότου του καταδιωκτικού - βομβαρδιστικού: ορμάει καταπάνω της και συνήθως η επιχείρηση επιτυγχάνει. Μετά φεύγει γρή-

γορα». Και: «Ξέρει να διασκεδάζει, τρώγοντας τα μεσημέρια με φίλους, δειπνώντας και ακούγοντας μουσική τα βράδια με τις γυναίκες του. Τα γούστα του είναι απλά: λατρεύει τον“Δον Ζουάν” και όλα τα κουιντέτα του Μότσαρτ, τα κουαρτέτα του Μπετόβεν, το“Τραγούδι της γης” του Μάλερ – ερμηνευμένο κυρίως από την Καθλίν Φεριέ… Χωρίς καμιά σπασμωδική ή αυταρχική κινηματογραφοφιλία, ο Καμύ προτιμάει τον Φελίνι, τον Μαξ Οφύλς, τον Όρσον Ουέλς και τον Μπέργκμαν. Ω, η Ίνγκριντ Τούλιν στις“Άγριες Φράουλες”! Λατρεύει τον Μπόγκαρτ στον“Μεγάλο Ύπνο” του Χάουαρντ Χοκς. Δεν πηγαίνει εύκολα στην Όπερα. Αλλά έπειτα από μια βραδιά στο θέατρο ή στον κινηματογράφο, αν ακούσει τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο, τον συνεπαίρνει η πολιτική. Πολλές φορές, όταν του μιλούν για την Αλγερία, τα πράσινα μάτια του σκοτεινιάζουν».

ποντικιart

17/10 -23/10

Αφιέρωμα 05/25

www.topontiki.gr

«Η καρδιά μου είναι ελληνική» Ένα ντοκιμαντέρ για τον Αλμπέρ Καμύ, που έχει ήδη ολοκληρωθεί και υπογράφει ο Γάλλος σκηνοθέτης Αμπραάμ Σεγκάλ, έρχεται να ερευνήσει πώς η σκέψη του μεγάλου Γάλλου διανοητή και συγγραφέα μπορεί να διαφωτίσει τα σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα. Γυρίσματα έγιναν και στην Ελλάδα Δήμητρα Μυρίλλα

Η ζωή και το έργο του Αλμπέρ Καμύ έχουν συχνά παρουσιαστεί στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Τα θεατρικά του έργα έχουν ανέβει σε όλο τον κόσμο και τα μυθιστορήματά του έχουν προσαρμοστεί για τον κινηματογράφο. Ωστόσο, τα δύο μεγάλα δοκίμιά του, ο «Μύθος του Σίσυφου» και ο «Εξεγερμένος Άνθρωπος» δεν αποτέλεσαν ποτέ μέχρι σήμερα αφορμή για μία οπτική προσέγγισή τους. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να οπτικοποιήσει κανείς τη φιλοσοφική σκέψη. Το ντοκιμαντέρ, που φέρει τον τίτλο «Καμύ 2013 - Από το παράλογο στην εξέγερση», θα βγει στις αίθουσες του Παρισιού στις 30 Οκτωβρίου, ενώ περί τα τέλη του χρόνου αναμένεται να το δούμε και στην Αθήνα, στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Πρόκειται για μια γαλλοελληνική συμπαραγωγή, όπου από την πλευρά της Ελλάδας συμμετέχει ο Ελληνογάλλος σκηνοθέτης Μάρκος Γκαστίν. Άλλωστε, η ιδιαιτερότητα αυτού του ντοκιμαντέρ είναι ότι, προκειμένου να θεμελιωθεί ένας δεσμός ανάμεσα στη σκέψη του Καμύ και τη σύγχρονη πραγματικότητα, έγιναν γυρίσματα, εκτός από τη Γαλλία, στην Αλγερία, που είναι πατρίδα του συγγραφέα, την Τυνησία και την Ελλάδα. Η έρευνα κινείται σε δύο βασικούς άξονες. Ο ένας αφορά τη μοίρα των μεταναστών και τη σχέση των σύγχρονων κοινωνιών με τον «ξένο», τον «άλλο», τον διαφορετικό. Ο δεύτερος άξονας αφορά τις εξεγέρσεις και επαναστάσεις των λαών με επίκεντρο τις εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες.

Γυρίσματα στην Επίδαυρο (με το μούσι ο σκηνοθέτης Αμπραάμ Σεγκάλ)

Η φιλοσοφική σκέψη κάνει στροφή στον Καμύ Όταν το 1951 εκδόθηκε το δοκίμιο του Καμύ «Ο Εξεγερμένος Άνθρωπος», ο Σαρτρ – ήδη είχαν διαρραγεί οι σχέσεις ανάμεσα στους δύο άντρες – τον κατηγόρησε μέσω της ομάδας του περιοδικού «Μοντέρνοι Καιροί» για ασαφή ανθρωπισμό, για αποϊστορικοποίηση των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων και για αδυναμία αντίληψης της διαλεκτικής των επαναστάσεων. Ο Καμύ τασσόταν κατά των βίαιων επαναστάσεων και κατήγγελλε εκείνους που «αρνούνται τον άνθρωπο που υπάρχει, στο όνομα εκείνου που θα υπάρξει». Έτσι το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να θεμελιώσει στο σήμερα τον λόγο του συγγραφέα με σημείο αναφοράς τις σύγχρονες εξεγέρσεις, θεωρώντας ότι το 1951 το σύνολο της διανόησης τάχθηκε με τον Σαρτρ, αλλά 60 χρόνια μετά η φιλοσοφική σκέψη κάνει στροφή προς τον Καμύ. Φιλόσοφοι της νέας γενιάς, όπως η Γαλλίδα Μαρίον Ρισέζ, αλλά και ο Χρήστος Γιανναράς, ο Αλγερινός συγγραφέας Μπουαλέμ Σανσάλ και ο Ρομπέρ Μπαντιντέρ, υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Μιτεράν το 1981, ο οποίος κατήργησε τη θανατική ποινή, εμπλουτίζουν την έρευνα με τις αναλύσεις τους και τις αναφορές τους στο χθες του λόγου του Καμύ και την κοινωνία του σήμερα. Επίσης, στην Αλγερία και την Τυνησία ο σκηνοθέτης μίλησε με εκπροσώπους των εκεί κινημάτων. Κάτι που έγινε και στην Ελλάδα, όπως μας λέει ο Μάρκος Γκαστίν. «Μιλήσαμε με οργανώσεις μεταναστών, με εκπροσώπους εναλλακτικών κινημάτων, επισκεφθήκαμε τα στέκια τους, τους ακούσαμε να μιλάνε για τις διαδηλώσεις του Δεκεμβρίου του 2008». Αλλά τα γυρίσματα στην Ελλάδα δεν περιορίστηκαν στην Αθήνα. Με περιηγήσεις στην Ακροκόρινθο, τον Ναό του Απόλλωνα στην Κόρινθο και στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ο σκηνοθέτης ακολουθεί τον λόγο και τη σκέψη του σπουδαίου διανοητή. Ήταν 1948 όταν ο Καμύ είπε: «Η καρδιά μου είναι ελληνική». Ήδη το 1939 σχεδίαζε να επισκεφθεί την Ελλάδα, αλλά ο πόλεμος ματαιώνει το ταξίδι του. Τελικά κατάφερε να έρθει το 1955 και είναι στην Αθήνα που δίνει διάλεξη με θέμα το «Μέλλον της Τραγωδίας». Άλλωστε πάντα ονειρευόταν να ανεβάσει ένα θεατρικό του έργο στην Επίδαυρο και είχε διασκευάσει την τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης». Όσο για την Ακροκόρινθο, εκεί η κάμερα του σκηνοθέτη διερευνά τη σημασία των μύθων στο έργο του Καμύ, τη «σισυφική» κατάσταση των Ελλήνων που βασανίζονται από επαναλαμβανόμενες κρίσεις.

Ο Χρήστος Γιανναράς στα γυρίσματα στην Επίδαυρο

Η επέτειος Καμύ στη Γαλλία Κι όμως, έξι δεκαετίες μετά, ο Καμύ εξακολουθεί και διά της απουσίας του να είναι η αιτία συγκρούσεων. Η έκθεση «Αλμπέρ Καμύ. Πολίτης του Κόσμου» (5 Οκτωβρίου 2013 - 4 Ιανουαρίου 2015) που φιλοξενείται στο «Σπίτι του Βιβλίου» στην Εξ-αν-Προβάνς, πέρασε διά πυρός και σιδήρου ώσπου να πραγματοποιηθεί, δίχως όμως τη στήριξη του γαλλικού υπουργείου Πολιτισμού. Κι αυτό γιατί οι φήμες πως ο ιστορικός – ειδικός στην ιστορία της Αλγερίας – Μπενζαμίν Στορά, απομακρύνθηκε από τη διοργάνωση της έκθεσης με ευθύνη της δημάρχου της Εξ-αν-Προβανς, κατόπιν πιέσεων των νοσταλγών της γαλλικής Αλγερίας, προκάλεσε την οργή της Γαλλίδας υπουργού Ορελί Φιλιπεττί. Τη σκυτάλη, πάντως, στα επετειακά αφιερώματα για τον Καμύ στη Γαλλία την έχουν οι εκδοτικοί οίκοι με πρώτο τον οίκο «Γκαλιμάρ». Ξεπερνούν τις 60 οι νέες εκδόσεις, αλλά και επετειακές επανεκδόσεις των έργων του, που έχουν ήδη κυκλοφορήσει στη Γαλλία ή αναμένεται να κυκλοφορήσουν. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το άλμπουμ που υπογράφει η κόρη του συγγραφέα Κατρίν Καμύ και θα κυκλοφορήσει στις 24 Οκτωβρίου (εκδόσεις Γκαλιμάρ) «Le monde en partage. Itinéraire d` Albert Camu» όπου καταγράφονται οι αγαπημένοι του τόποι, τα μέρη όπου ταξίδεψε ή έζησε. Την ίδια μέρα οι εκδόσεις Γκαλιμάρ θα κυκλοφορήσουν έναν τόμο που περιλαμβάνει όλα τα έργα που Καμύ, συνοδευόμενα από ντοκουμέντα, σχόλια και κριτικές.

Η Γαλλίδα φιλόσοφος Μαριόν Ρισέζ περπατά στον λόφο του Φιλοπάππου

06/26 Σινεμά

17/10 -23/10

ποντικιart

www.topontiki.gr

ΔημοτικΟ ΘΕατρο ΠειραιΑ

Σηκώνει αυλαία Ύστερα από 14 χρόνια, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ανοίγει και πάλι τις πόρτες του. Για να ανοίξει και να λειτουργήσει δόθηκε από το κράτος 1 εκατομμύριο ευρώ με προσωπική παρέμβαση του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, παρότι το κτήριο ήταν έτοιμο εδώ και καιρό (η ανακαίνιση έγινε μέσω κοινοτικών προγραμμάτων με κόστος 40 εκατ. ευρώ). Για τη λειτουργία του, το κόστος είναι μεγάλο, καθώς το κτήριο καταλαμβάνει 8.000 τετραγωνικά μέτρα. Έχουν ήδη εξασφαλιστεί 750.000 ευρώ μέσω ΕΣΠΑ για προγράμματα επισκεψιμότητας σχολείων, 100.000 μέσω του ΟΛΠ και ο δήμος έχει σκοπό να συνεισφέρει 350.000 ευρώ – γίνονται δε και προσπάθειες να προσελκυστούν οι επισκέπτες των κρουαζιερόπλοιων. Για να λειτουργήσει το θέατρο δημιουργήθηκε εφορία – με όλα τα μέλη, εξέχοντες Πειραιώτες, να συμμετέχουν αμισθί και πρόεδρο τον Δημήτρη Παπαδημητρίου –, ενώ όλοι οι εργαζόμενοι (τεχνικοί, ταξιθέτες, διοικητικοί κ.λπ.) θα προσληφθούν μέσω διαγωνισμών που διοργανώνει ο ΟΠΑΝ. Κάπως έτσι στήθηκαν οι φετινές βάσεις για ένα θέατρο που ξεκινά με την «Ιλιάδα» του Στάθη Λιβαθινού και συνεχίζει με συναυλίες της Καμεράτα και της ΚΟΑ, τον «Άμλετ» του Αιμίλιου Χειλάκη, οπερέτες και παραστάσεις νέων θεατρικών ομάδων (όπως ο «Έλλην Βρυκόλαξ»), συναυλίες των Ξαρχάκου, Θεοδωράκη κ.ά., καθώς και μια πολύ εν-

«Νεα και ομορφη»

«οσα φερνει ο χρονος»

Πόρνες και θύματα Μπορεί να μην είναι κάθε του ταινία άρτια και συναρπαστική, όμως ο Φρανσουά Οζόν είναι ένας σκηνοθέτης με ενδιαφέρον. Το νέο του πόνημα, «Νέα και όμορφη», θα σας το αποδείξει. Αν πάλι το γαλλικό σινεμά σάς φαίνεται «βαρύ», υπάρχουν και ταινίες δράσης και ρομαντικές κομεντί Κωνσταντίνος Σαμαράς

Νέα και όμορφη Σκηνοθεσία: Φρανσουά Οζόν Πρωταγωνιστούν: Μαρίν Βαχτ, Ζεραλντίν Παϊλάς, Σαρλότ Ράμπλινγκ

διαφέρουσα μουσική σύμπραξη των Πορτοκάλογλου, Θαλασσινού και Κότσιρα σε ένα ρεμπέτικο αφιέρωμα, για να φτάσει ώς τον Ιούνιο του 2014. Όλα αυτά σε ένα επιβλητικό θέατρο που αποπνέει την πολυτέλεια μιας άλλης εποχής, κουβαλώντας και όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα. Η μεγαλοπρεπής σκηνή (15 μ. βάθος, 17 μ. ύψος και 12 μ. μήκος στην μπούκα, με πιτ για 40μελή ορχήστρα) και τα θεωρεία με τα βελούδινα καθίσματα, θα φιλοξενούν παραστάσεις με εισιτήριο από 8 έως 18 ευρώ (πλην των τριών πρώτων σειρών που θα κοστίζουν 25 ευρώ). Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 22 Οκτωβρίου με την παράσταση «Δρόμοι του Πειραιά», σε σκηνοθεσία Φωκά Ευαγγελινού, με τη συμμετοχή των Σταμάτη Φασουλή, Δημήτρη Λιγνάδη, Θανάση Αλευρά κ.ά., η οποία θα παρουσιάζεται για έξι μέρες. Το βράδυ δε των εγκαινίων, το ίδιο το κτήριο θα μετατραπεί σε «οθόνη», καθώς μέσω video maping θα προβληθούν εικόνες που αφορούν την ιστορία του πάνω στο αρχιτεκτόνημα. «Ατμομηχανή που θα ανελκύσει τον Πειραιά σε πολιτιστικό επίπεδο» χαρακτήρισε το Δημοτικό Θέατρο ο δήμαρχος κ. Μιχαλολιάκος. Αλλά η ατμομηχανή για να τσουλήσει, πόσο μάλλον να τραβήξει ολόκληρο τον Πειραιά, θέλει… κάρβουνο, πολύ κάρβουνο! Και όχι μόνο για μία σεζόν, αλλά, αν υπάρχουν σοβαρές προθέσεις και ανάλογος σχεδιασμός, τουλάχιστον για την πρώτη τριετία λειτουργίας του… Σόνια Μαγγίνα

Όσο κι αν δεν βρίσκουμε κάθε νέα του ταινία το ίδιο συναρπαστική, ο Φρανσουά Οζόν διατηρεί μια αφοπλιστική ευκολία να μεταπηδά μεταξύ διαθέσεων, ειδών και ιστοριών. Ίσως να έχασε τη ριζοσπαστική ορμή της πρώτης νιότης, όμως ανακάλυψε μια παιδική ελαφράδα στο κινηματογραφικό παιχνίδι, μαζί με μια εμπειρία που μπορεί να θεωρείται πλέον αυταπόδεικτη. Η τεχνογνωσία του Οζόν διασφαλίζει την άψογη, καλοφτιαγμένη επιφάνεια, και στην περίπτωσή του ελπίζουμε πάντοτε σε εκείνη τη μικρή πινελιά ανατροπής και διαστροφής που θα κάνει τη συνταγή πραγματικά θαυματουργή. Άλλες φορές τα καταφέρνει («8 Γυναίκες»), άλλες μένει καθηλωμένος σε μια απλή καλλιγραφία («Η Πισίνα»), ενώ η τελευταία του ταινία με τίτλο «Νέα και όμορφη» φαίνεται να ισορροπεί σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Πορτρέτο της νεαρής Ιζαμπέλ «σε τέσσερις εποχές και τέσσερα τραγούδια», το νέο φιλμ του Οζόν θυμίζει κάπως τη δραματική δομή του «5x2». Μόνο που σε αυτή την περίπτωση υπάρχει ένα στοιχείο σκανδάλου: η πανέμορφη Ιζαμπέλ (την ερμηνεύει πολύ αποτελεσματικά η – γνωστή περισσότερο από ένα διαφημιστικό αντρικού αρώματος – Μαρίν Βαχτ) δεν ξοδεύει τον χρόνο και τα χρήματά της όπως οι άλλες «νέες και όμορφες» συνομήλικές της, αλλά προτιμά την εκπόρνευση. Γιατί άραγε; Ο Οζόν γυρίζει την πλάτη σε οποιαδήποτε εξήγηση ψυχολογικής ή κοινωνιολογικής φύσης, όπως και σε κάθε επίκριση ή υπερβάλλουσα συμπάθεια απέναντι στην ηρωίδα του. Η δουλειά του ως σκηνοθέτη είναι να δείξει κι έπειτα να αφήσει τον καθένα να βγάλει τα συμπεράσματά του. Τηρώντας ευλαβικά τους κανόνες της απόστασης και της ψυχρής επανάληψης, δηλαδή πηγαίνοντας συστηματικά κόντρα στην εύκολη ταύτιση και τον ερεθισμό, ο Οζόν ακολουθεί τον δύσβατο δρόμο και μένει σε αυτόν με αξιέπαινη συνέπεια. Υπάρχει όμως ένα όριο όπου η αισθητική αυστηρότητα και η καλώς εννοούμενη ξεροκεφαλιά του βρίσκονται σε αδιέξοδο: απογυμνώνοντας το πορτρέτο του από κάθε απόπειρα Νέα και όμορφη òòò προσέγγισης και κατανόησης, ο Οζόν αφήνει την ηρωίδα του κάπως Ο Οζόν φιλοτεχνεί το πορτρέτο μιας 17χρομετέωρη, σαν μια εικόνα που επαληθεύεται ταυτολογικά από τον εαυτό της. Αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως ο Οζόν έχει συλλάβει νης πόρνης, αποφεύγοντας τις ευκολίες και μια απροσδιόριστη, μυστηριώδη γοητεία, που ταυτόχρονα αφήνει αφήνοντάς μας να γεμίσουμε τα κενά σπάνια ελευθερία στο βλέμμα του θεατή.

Μια στάση πριν το τέλος Σκηνοθεσία: Ράιαν Κούγκλερ Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Μέλονι Ντίαζ, Οκτάβια Σπένσερ Το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Ράιαν Κούγκλερ βασίζεται στην απόλυτα αληθινή κι εξίσου σοκαριστική ιστορία ενός άντρα που σκοτώθηκε από σφαίρες αστυνομικού την Πρωτοχρονιά του

17/10 -23/10

ΠΟΝΤΙΚΙart

Σινεµά 07/27

www.topontiki.gr

«Βρες ένα καλό μέρος για να πουλάς ποπκόρν και χτίσε ένα θέατρο εκεί γύρω». Αυτή η έκφραση των πλανόδιων μικροπωλητών συνόψιζε πώς το ποπ-κόρν στο σινεμά είναι κάτι περισσότερο από βούτυρο και αλάτι

òòòòò òòòò òòò òò ò ò

«RIDDICK»

Εξαιρετική Πολύ καλή Καλή Βλέπεται Μέτρια Μην τη δείτε

Οι εταιρείες διανομής φέρουν την ευθύνη για έκτακτες αλλαγές στις ημερομηνίες προβολής των ταινιών.

βίας 2009. Ο Κούγκλερ δραματοποιεί τα πραγματικά γεγονότα, μετατρέποντας τον αδικοχαμένο άντρα σε έναν απόκληρο της κοινωνίας που πρέπει με κάθε τρόπο να αγαπηθεί από τον θεατή. Αντίστοιχα, η πορεία του προς το τραγικό τέλος κλιμακώνεται με μια εξόφθαλμα τεχνητή δραματουργία, που μπορεί να αντλεί δύναμη από το ρεαλιστικό φιλμάρισμα και την πειστική παρουσία του Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, αλλά βγάζει μάτι λόγω επιτήδευσης. Όπως συμβαίνει συχνά Μια στάση πριν το τέλοςòò με αντίστοιχες ταινίες που εκμεταλλεύονται πραγματικές τραγωδίες, το «Μια στάση πριν το τέλος» θριάμβευσε στο φεστιβάλ του Σάντανς, Η αληθινή ιστορία ενός θύματος αστυνοόμως κάτι μας λέει πως πίσω από τις «καλές προθέσεις» κρύβονται γενμικής βίας δραματοποιείται με ύπουλη κι ναίες δόσεις συντηρητισμού και χειραγώγησης. επιτηδευμένη μαεστρία

Όσα φέρνει ο χρόνος Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Κέρτις Πρωταγωνιστούν: Ρέιτσελ Μακάνταμς, Ντόναλ Γκλίσον, Μπιλ Νάι Ο Ρίτσαρντ Κέρτις θεωρείται ένας από τους λίγους εμπορικούς δημιουργούς με εξειδίκευση στη ρομαντική κομεντί («Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία», «Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς» και πολλά άλλα) και στη νέα του ταινία μπολιάζει την αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητά του με το εύρημα του ταξιδιού στον χρόνο. Μπαίνοντας, έστω και ακούσια, σε (ψευδο)φιλοσοφικά μονοπάτια, ή έστω στο πεδίο σύγκρισης με τις παΌσα φέρνει ο χρόνος òò ραπάνω ταινίες, ο Κέρτις μπορεί να δείχνει πως δεν έχει χάσει τη σπιρτάΟ βετεράνος της ρομαντικής κομεντί βάζει δα της γραφής του, αλλά την ίδια στιγμή περιορίζει τις αχανείς δυνατότηστην εξίσωση το ταξίδι στον χρόνο, με χατες του εγχειρήματός του σε μια προβλέψιμα γλυκανάλατη προοπτική. ριτωμένα αποτελέσματα μικρής εμβέλειας

Riddick Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Τουόχι Πρωταγωνιστούν: Βιν Ντίζελ, Καρλ Ούρμπαν, Κέιτ Σάκχοφ Χαρακτήρας που συστήθηκε για πρώτη φορά στο κοινό πριν από μια δεκαετία με το «Pitch black», ο διαστημικός δραπέτης Ρίντικ επανέρχεται, αυτή τη φορά εγκαταλειμμένος σε έναν έρημο πλανήτη και αποφασισμένος να ενεργοποιήσει μόνος του κυνηγητό εναντίον του προκειμένου να βρει δίοδο απόδρασης. Ο Βιν Ντίζελ βρίσκεται και πάλι σε έναν ρόλο που βοήθησε την καριέρα του να εκτιναχθεί, αλλά πέραν τούτου δεν υπάρχει σχεδόν Riddick ò τίποτα να δεις σε αυτήν την άψυχη απόπειρα αναβίωσης του πετυχημένου Η επιστροφή ενός διαστημικού δραfranchise. Η δράση δεν αγγίζει καν τα επίπεδα βιντεοπαιχνιδιού, το σασπένς πέτη, σε μια ταινία δράσης που δεν έχει είναι χάρτινο και το αντι-ηρωικό χιούμορ περνά επιεικώς απαρατήρητο. ούτε δράση ούτε κάτι άλλο στη θέση της

ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ

Οικογενειακή υπόθεση Σκηνοθεσία: Κάλιν Πέτερ Νέτζερ Πρωταγωνιστούν: Λουμινίτα Γκεοργκίου, Μπόγκταν Ντουμιτράς, Νατάσα Ράαμπ Ο Μπάρμπου είναι 34 χρόνων και προσπαθεί με όλο του το είναι να απογαλακτιστεί από την υπερπροστατευτική μητέρα του. Έχει μετακομίσει, απέκτησε το δικό του αυτοκίνητο κι έχει μια κοπέλα που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της. Όταν ο Μπάρμπου θα εμπλακεί σε ένα τραγικό ατύχημα, η μητέρα του ενστικτωδώς θα χρησιμοποιήσει όλες τις ικανότητες, τις γνωριμίες και τα χρήματά της για να τον σώσει από την καταδίκη του, περιμένοντας να γίνει ξανά το εξαρτημένο παιδί που ήταν.

Το καλαµπόκι που ήταν... χρυσός Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τρώτε ποπ-κόρν κατά τη διάρκεια μιας ταινίας στο σινεμά; Πώς ξεκίνησε άραγε αυτή η… τραγανή συνήθεια; Αυτή η «παραχώρηση» από τους ιδιοκτήτες των κινηματογράφων έγινε μια ανάρπαστη συνήθεια, παρόλο που αρχικά απαγορευόταν ρητά. Η ιστορία του «ποπ»… καλαμποκιού ξεκίνησε στα μέσα του 19ου αιώνα στην Αμερική, τότε που έγινε το πιο δημοφιλές σνακ, χάρη στο ελκυστικό του άρωμα αλλά και τη χαμηλή του τιμή. Το έφτιαχναν οι πλανόδιοι μικροπωλητές και ήταν διαθέσιμο παντού, ειδικά σε χώρους ψυχαγωγίας, όπως στο τσίρκο και στα πανηγύρια. Κι όμως, οι ιδιοκτήτες των κινηματογραφικών αιθουσών μέχρι τότε το απέφευγαν, όπως… ο διάβολος το λιβάνι.

Ανεπιθύμητο σ τους κινηματογράφους Στην Αμερική του ’20 οι κινηματογράφοι αντέγραφαν τους χώρους του θεάτρου. Τα κινηματογραφικά φουαγιέ χτίζονταν με επιχρυσωμένες κάμαρες και κρυστάλλινους πολυελαίους, με σκάλες ντυμένες με πανάκριβα βυσσινί χαλιά και βελούδινα καθίσματα στις αίθουσες. Έτσι, κανένας ιδιοκτήτης δεν ήθελε τρίμματα από καλαμπόκι στο πάτωμά του. Όλα αυτά, μέχρι να έρθει ο ήχος στις ταινίες αλλά και η Μεγάλη Ύφεση. Το 1927, τα σινεμά αποχαιρέτησαν τον βωβό κινηματογράφο και άνοιξαν τις πόρτες τους σε ένα μεγαλύτερο κοινό, που δεν χρειαζόταν να διαβάζει υπότιτλους στις βωβές ταινίες. Μέσα σε τρία χρόνια, η προσέλευση των θεατών στις κινηματογραφικές αίθουσες άγγιξε τα 90 εκατομμύρια ανά βδομάδα. Και επειδή τα υψηλά κέρδη έφεραν την ανάγκη για ακόμα περισσότερα, οι ιδιοκτήτες άρχισαν να σκέφτονται όλα τα πιθανά σενάρια. Το οικονομικό κραχ του ’29 έκανε το ποπ-κόρν το μοναδικό είδος πολυτέλειας που μπορούσε ο κόσμος να αντέξει. Και δεν δίσταζαν να τα περνάνε παράνομα και στις ταινίες.

Το ποπ-κόρν φέρνει… λεφτά Όσοι ιδιοκτήτες… επέζησαν ή ήθελαν να επιβιώσουν από την άσχημη οικονομική κατάσταση ξεκίνησαν να νοικιάζουν ένα μέρος μπροστά ή μέσα στο θέατρο στους πλανόδιους, με ημερήσια χρέωση. Φυσικά, εκείνοι δεν παραπονέθηκαν. Οι ιδιοκτήτες, όμως, αντιλήφθηκαν πως αν το κάνουν από μόνοι τους τα κέρδη τους θα διπλασιαστούν. Πράγματι, μέχρι το 1945 περισσότερο από το μισό ποπ-κόρν που καταναλώθηκε συνολικά στην Αμερική είχε… φαγωθεί μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Δεν ξέρουμε ποιος ήταν ο πρώτος πλανόδιος που πούλησε το πρώτο κουτί με ποπ-κόρν. Στην ιστορία, όμως, έμεινε μια χήρα γυναίκα, η Τζούλια Μπράντεν από το Κάνσας, η οποία έπεισε από μόνη της το Linwood Theater να στήσει τη δική της «επιχείρηση» μέσα στο φουαγιέ του θεάτρου τη δεκαετία του ’20.. Και τελικά έχτισε μια δική της… αλυσίδα από μηχανήματα με ποπ-κόρν, κερδίζοντας τον χρόνο 336.000 (σημερινά) δολάρια, αποδεικνύοντας πως τα λεφτά βρίσκονται και στα ποπ-κόρν και όχι μόνο στα εισιτήρια. Βίκυ Λεβαντή

08/28 Προβολέας

17/10 -23/10

ΠΟΝΤΙΚΙart

www.topontiki.gr

Ψέµατα και αλήθειες για τα τεµένη

αΤα α Τα µνηµεία δεν επιτρέπεται να χρησιµοποιούνται α ααπό την πολιτική και τη διπλωµατία.α αΆντε όµως να πείσει κανείς γι’ αυτό τον Τούρκο α απρωθυπουργό. Προκειµένου να δικαιολογήσει α ατα αδικαιολόγητα όσον αφορά τη Θεολογική α αΣχολή της Χάλκης, που δεν την ανοίγει, α αο κ. Ερντογάν πέρασε στην αντεπίθεση, α αλέγοντας µάλιστα ψέµατα α

Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του, ο κ. Ερντογάν είπε: «Έχουμε στην Αθήνα δύο τεμένη που είναι οθωμανική κληρονομιά. Είπαμε στην Ελλάδα, επιτρέψτε μας να τα ανακαινίσουμε. Οι μουσουλμάνοι που πηγαίνουν στην Αθήνα δεν έχουν πού να προσευχηθούν. Τα τελευταία δέκα χρόνια το έχω συζητήσει με όλους τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας, αλλά δυστυχώς μας εμπαίζουν». Από όλα τα ανωτέρω, μόνο το ρήμα «ανακαινίσουμε» είναι αληθινό, κι αυτό όχι εντελώς. Πράγματι, ο κ. Ερντογάν ζήτησε από τον κ. Παπανδρέου, όταν… υπήρχαν λεφτά και ήταν πρωθυπουργός, την ανακαίνιση από την Ελλάδα ενός και μοναδικού τζαμιού. Πρόκειται για το Φετιχιέ Τζαμί, που βρίσκεται στη Ρωμαϊκή Αγορά των Αθηνών και θεωρείται από αμφότερες τις χώρες σημαντικό μνημείο. Βεβαίως, ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν έχει κανέναν σεβασμό στα μνημεία, όπως έδειξαν πρόσφατα οι απόπειρες βάναυσης παρέμβασής του σε μνημεία της πλατείας Ταχρίρ. Ούτε, ως Έλληνες, θα πρέπει να ξεχνάμε τις νέες συζητήσεις για μετατροπή της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης σε τζαμί – που ξεκίνησαν πρόσφατα.

Κάτω από την ομπρέλα του ΕΣΠΑ Το Φετιχιέ Τζαμί εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ, με σκοπό, όπως είχε πει τότε η γενική γραμματέας Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, να αποκτήσει νέες χρήσεις όταν αποκατασταθεί. Δηλαδή, εκτός από μνημείο του ίδιου του εαυτού του, θα φιλοξενεί μικρές περιοδικές εκθέσεις, καθώς και μικρές εκδηλώσεις. Η μελέτη έχει δύο στόχους: αφενός να αρθούν προβλήματα μορφολογικού χαρακτήρα και αφετέρου να αντιμετωπιστούν φθορές και βλάβες, ιδιαίτερα μετά τον μεγάλο σεισμό του 1981.

«Φετιχιέ» σημαίνει Πορθητής ή της Εκπορθήσεως. Το αρχικό τέμενος του 1458 χτίστηκε προς τιμήν του Μωάμεθ του Πορθητή, όταν αυτός επισκέφθηκε την Αθήνα. Το παρόν κτήριο είναι του 1668-1670. Ακόμη κι έτσι, θεωρείται το παλαιότερο δείγμα του αρχιτεκτονικού τύπου «quatrefoil». Ο τύπος αυτός απαντάται σε σπουδαία τεμένη της Κωνσταντινούπολης, όπως στο Μπλε Τζαμί, και θεωρείται ότι έχει ως πρότυπο τον ναό της Αγίας Σοφίας. Τις τελευταίες δεκαετίες, το Φετιχιέ χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη αρχαιοτήτων. Το έργο καθόλου δεν έχει σταματήσει, όπως ψευδώς ανέφερε ο κ. Ερντογάν. Αντιθέτως, συνεχίζεται κανονικά και βρίσκεται στο στάδιο της δημοπράτησης. Όσο για το δεύτερο τέμενος, δεν είναι άλλο από το Τζαμί Τζισταράκη, επί της πλατείας Μοναστηρακίου, που στεγάζει τμήμα του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και είναι σε εξαιρετική κατάσταση, πλήρως ανακαινισμένο και συντηρημένο. Ούτε κι αυτό πρόκειται ποτέ να απολέσει τον μνημειακό του χαρακτήρα και να μετατραπεί σε ευκτήριο οίκο. Κάτι τέτοιο ούτε ζητήθηκε από την τουρκική πλευρά ούτε ποτέ εγκρίθηκε από την ελληνική. Για να είμαστε απολύτως ακριβείς δε, πρέπει να προσθέσουμε πως η Τουρκία δεν έχει ποτέ υποβάλει επίσημο αίτημα για αναστήλωση μνημείου της, παρά τα όσα ακούγονται κατά καιρούς ως λεονταρισμοί. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι μουσουλμάνοι δεν πρέπει να αποκτήσουν τέμενος στην Αθήνα. Το αντίθετο. Όσο πιο γρήγορα συμβεί αυτό, η χώρα μας θα δείξει ότι σέβεται αληθινά τη θρησκευτική ελευθερία, αλλά θα απεμπλακούν και τα μνημεία από περιπέτειες. Σοφία Στυλιανού

Κάνε µου λιγάκι... κλικ Η τύχη ενός τραγουδιού δεν κρίνεται απαραίτητα από το χειροκρότημα, αλλά από τα... κλικαρίσματα. Νέοι, αλλά και παλιότεροι καλλιτέχνες, από τη Νατάσσα Μποφίλιου έως τον Γιώργο Νταλάρα, «ρίχνουν» τα καινούργια τους κομμάτια πρώτα στο Διαδίκτυο

Αντώνης Μποσκοΐτης

Κάποτε το κοινό ήταν ο κριτής ενός τραγουδιού. Το στούντιο και η ηχογράφηση ήταν το δεύτερο βήμα. Με την είσοδο στη δεκαετία του 1990 το ρόλο του promo ενός δίσκου έπαιζαν τα λεγόμενα cd-singles, δηλαδή η ψηφιακή έκδοση των μικρών δίσκων 45 στροφών. Με μία βασική διαφορά: σκοπός των εταιρειών ήταν να ρίξουν στην αγορά δύο - τρία τραγούδια που θα έκαναν τον επερχόμενο μεγάλο δίσκο να «τσουλήσει». Σήμερα έχουμε περάσει σε μία τελείως διαφορετική συνθήκη. Ο αφανισμός της δισκογραφίας, η επέλαση του Ίντερνετ, ακόμη και η θεμιτή φιλοδοξία των καλλιτεχνών να παραμείνουν στην επικαιρότητα, οδήγησε στα digital-singles και περισσότερο στα αυτοσχέδια βιντεάκια του YouTube. Χαρακτηριστικό είναι ότι σπανίως πια φτάνουν στα χέρια των μουσικοκριτικών δίσκοι κανονικοί. Το e-mail τους κατακλύζεται από μηνύματα μουσικών με την προτροπή: «Download my new track» («Κατεβάστε» το νέο τραγούδι μου»). Η Νατάσσα Μποφίλιου επέλεξε το YouTube για να μας γνωστοποιήσει – με βιντεοκλίπ με τα όλα του κιόλας – την πολυαναμενόμενη συνεργασία της με τον Στάμο Σέμση στη μουσική και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο στους στίχους. Το ίδιο έκαναν και ο Λόλεκ με τον Θάνο Ανεστόπουλο για τις μελοποιήσεις τους στην Κατερίνα Γώγου. Του μεν Λόλεκ το ένα τραγούδι εντάχθηκε στο βιβλίο - cd «Πάνω - κάτω η Πατησίων», του δε Ανεστόπουλου τα κομμάτια εξακολουθούν να

αιωρούνται στο Διαδίκτυο από εμφανίσεις του σε μπουάτ και σε μουσικές σκηνές. Πρόσφατα ακόμη το συγκρότημα των Pop Eye ανέβασε στο YouTube μία απρόβλεπτη ηλεκτρονική διασκευή στο τραγούδι του Νίκου Ξυδάκη «Στο εστιατόριο που τρών’τα συνεργεία». Αφενός πήραμε μια γεύση από τη νέα δουλειά τους, αφετέρου επέλεξαν μ’αυτόν τον τρόπο να προμοτάρουν την πρόσφατη συναυλία του Ξυδάκη, στην οποία συμμετείχαν. Ακόμη και ο Vassilikos, μετά τη μεγάλη επιτυχία του αγγλόφωνου «Vintage», θέλησε να μοιραστεί με τους φαν του στο παντοδύναμο Ίντερνετ ορισμένα κομμάτια που είχαν μείνει εκτός άλμπουμ. Δεν είναι, όμως, οι νέοι ή οι νεότεροι μόνο που δοκιμάζουν το υλικό τους διαδικτυακά. Αρκετοί ακολουθούν τη νέα τακτική του lyric video: ένα υποτυπώδες βίντεο, με τους στίχους του τραγουδιού να περνούν εν είδει trailer από την οθόνη του υπολογιστή. Στους παλαιότερους, λοιπόν, συμπεριλαμβάνονται ο Γιώργος Νταλάρας με το «Δίλημμα» των Λάκη Ορφανίδη - Πάρη Μήτσου, ο Φίλιππος Πλιάτσικας με το ανέκδοτο «Daybreak», η Ελένη Πέτα με το «Να μείνεις εδώ» σε μουσική - στίχους Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, η Γλυκερία με το «Σ’αγαπάω» που της έγραψε ο σύζυγός της Στέλιος Φωτιάδης, η Ελευθερία Αρβανιτάκη με το «Ζήσε» – κομμάτι από τίτλους τηλεοπτικού σίριαλ – αλλά και η Ελένη Τσαλιγοπούλου με «Τα σπίτια των φίλων» του σταθερού συνεργάτη της Κώστα Λειβαδά.

17/10 -23/10

ΠΟΝΤΙΚΙart

Προβολέας 09/29

www.topontiki.gr

Ήταν θέμα χρόνου να έρθει και στην ελληνική τηλεόραση το δημοφιλές μουσικό τάλεντ σόου «The Voice» (τον Νοέμβριο στον ANT1). Μένει να δούμε αν το «The Voice of Greece» θα στεριώσει ή θα έχει παρόμοια τύχη με άλλα μουσικά σόου που πέρασαν από τους δέκτες μας, αλλά δεν κατάφεραν να επιβιώσουν

Μουσικά τάλεντ σόου... µιας χρήσης Γιώργος Ψάχος

«Fame Story», «Greek Idol», «X-Factor». Τα τελευταία δέκα χρόνια τα εν λόγω τάλεντ σόου μονοπωλούσαν κατά διαστήματα τα ποσοστά τηλεθέασης στην prime time ζώνη των καναλιών. Ήταν οι έφηβοι αυτοί που κυρίως μαζεύονταν γύρω από την τηλεόραση για να… θαυμάσουν τα επόμενα μεγάλα ονόματα στο μουσικό στερέωμα, τα οποία σήμερα… αγνοούνται – τουλάχιστον τα περισσότερα. Ακόμα και μεγαλύτερες ηλικίες σταματούσαν ενίοτε το ζάπινγκ στα προγράμματα αυτά με τη δικαιολογία να μάθουν γιατί γίνεται τόσος σαματάς για την Άσπα Τσίνα και τον Περικλή Στεργιανούδη του «Fame Story», τον «κούκλο» Νίκο Οικονομόπουλο του Greek Idol και γενικά κάθε διαγωνιζόμενο που απολάμβανε μερικές στιγμές τηλεοπτικής καταξίωσης.

Νικητές… αγνοούνται Οποιαδήποτε παραγωγή «προσγειώθηκε» στην ελληνική τηλεοπτική καθημερινότητα ήταν μια ρέπλικα αντίστοιχων προγραμμάτων σε Αμερική και Μεγάλη Βρετανία. To «Greek Idol» ήταν η εντόπια ξεπατικωτούρα του «American Idol» και το «X-Factor Greece» η αντίστοιχη βρετανική. Όσο για το «Fame Story», που πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα το 2002, είχε και στοιχεία ριάλιτι – ένα πολύ φρέσκο είδος για τη χώρα μας, αφού το «Big Brother 1» εμφανίστηκε μόλις έναν χρόνο πριν –, δηλαδή θαψίματα, τσακωμούς και μαλλιοτραβήγματα μεταξύ των μαθητών και των καθηγητών. Ένα κοινό ανάμεσα στα παραπάνω είναι πως κανένα δεν έδινε την έμφαση που θα έπρεπε στο ταλέντο και τη φωνή των συμμετεχόντων. Ουσιαστικά μόνο η μουσική

δεν έβγαινε κερδισμένη, η οποία ήταν η πρόφαση για ένα εμπορικό σόου. Περισσότερο ενδιαφέρον είχε το ζουμερό κοριτσάκι που λικνιζόταν στη σκηνή ή ο νεαρός γαλανομάτης, ο κριτής Νίκος Μουρατίδης και το… περίφημο «Σκάσε, ηλίθια» στον έτερο κριτή, σχεδιαστή και ενδυματολόγο Μάρκελλο Νύκτα στο λάιβ του «Fame Story», οι κόντρες μεταξύ κριτών και τραγουδιστών και οι γνωστοί άγνωστοι ατάλαντοι που γελοιοποιούσαν τον εαυτό τους στις οντισιόν πριν από τα λάιβ του «X-Factor» και του «Greek Idol» για χάρη της θεαματικότητας. Ακόμα και οι νικητές της εκάστοτε σεζόν δεν ήταν και οι καλύτερες φωνές. Άλλωστε στο παιχνίδι συμμετείχε και το κοινό, που από το σπίτι του ψήφιζε (όχι και με τον πιο αξιοκρατικό τρόπο) ποιος διαγωνιζόμενος θα παραμείνει στο παιχνίδι και ποιος θα... κουνήσει μαντήλι. Όσο όμως και αν ακολούθησαν την ξενόφερτη συνταγή, όλα τα ριάλιτι - τάλεντ σόου δεν κατάφεραν να επιζήσουν για πάνω από τρεις ή τέσσερις σεζόν στην ελληνική τηλεόραση. Το «Fame Story» του ΑΝΤ1 έπειτα από τέσσερις σεζόν (2002-2006) σταμάτησε. Στον Alpha το «Greek Idol» άντεξε μόλις δύο χρονιές (2009-2010, 2010-2012), τη στιγμή που η αμερικανική βερσιόν διανύει αισίως τη 13η χρονιά. Το επίσης πολυδιαφημισμένο «X-Factor» του ΑΝΤ1 κράτησε μόλις τρία χρόνια (2008-11), με το όλο σόου να ωφελεί, όπως εξελίχθηκε, περισσότερο την καριέρα του Σάκη Ρουβά ως παρουσιαστή και λιγότερο αυτή των νικητών στο μουσικό στερέωμα. Το ελληνικό κοινό είναι γνωστό πως... βαριέται εύκολα και γρήγορα εγκαταλείπει ένα θέαμα γνωστό και ετοιματζίδικο. Αλλά και τα κανάλια με τη σειρά τους δεν ρισκάρουν να δαπανήσουν υπέρογκα ποσά ετησίως σε παραγωγές οι οποίες δεν θα ήταν το «ιν» της επόμενης τηλεοπτικής σεζόν. Δεν μπορείς να μένεις στα μουσικά σόου τη στιγμή που το κοινό από αύριο θα προτιμά να βλέπει... «Masterchef» και «Ελλάδα έχεις ταλέντο». Και μεθαύριο θα επιλέγει κάτι άλλο.

Τα λάιβ προγράμματα των τάλεντ σόου ήταν μια από τις μεγαλύτερες πηγές εσόδων για τα κανάλια, με την τηλεθέαση να εκτοξεύεται στα ύψη τις ημέρες προβολής τους. Το «Greek Idol» είχε ποσοστά 23-31% (μέσος όρος), ενώ ο τελικός της δεύτερης σεζόν έφερε ποσοστά - ρεκόρ στο κανάλι του Alpha (49,5%). Το «X-Factor» για τρία χρόνια είχε μετατρέψει τις Παρασκευές σε δική του υπόθεση, σημειώνοντας 17-26% μέσο όρο, ενώ αρκετές φορές έπαιρνε μέχρι και το 39% της τηλεοπτικής πίτας. Η παλιά καραβάνα των ριάλιτι - τάλεντ σόου, το «Fame Story», σημείωνε και τις τέσσερις σεζόν μέσα από τον δέκτη του ΑΝΤ1 ποσοστά 26-30%, ενώ ο τελικός της τρίτης σεζόν (με νικητή τον Περικλή Στεργιανούδη) είχε πετύχει μέσο μερίδιο 55,6% (κοντά στους 2.300.000 θεατές).

10/30 Βιβλίο

17/10 -23/10

ΠΟΝΤΙΚΙart

www.topontiki.gr

Ιστορίες µε άρωµα Ελλάδας Ξενοφών Μπρουντζάκης

Πωλ Βεν Η Ελληνορωμαϊκή Αυτοκρατορία Μετάφραση: Ειρήνη Μητούση Εκδόσεις: Εστία Σελ.: 1.028 Ο αρχαιοελληνικός κόσμος, του οποίου η παρακμή σημαίνει το τέλος της πόλης - κράτους, βρίσκει τη διάδοχη κατάστασή του στο βασίλειο των Μακεδόνων του Φιλίππου του Β’, και αναπτύσσεται με πρωτοφανή ταχύτητα στην αυτοκρατορία του Αλέξανδρου με τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού μέσω της γλώσσας και της τέχνης σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Η εμφάνιση των Ρωμαίων στο ιστορικό προσκήνιο σαν διάδοχη δύναμη είναι μια καθοριστική στιγμή, κυρίως γιατί ίσως για πρώτη και τελευταία φορά στην ιστορία ο νικητής αναγνωρίζει την πολιτισμική ανωτερότητα του ηττημένου ενσωματώνοντας αβίαστα στον πολιτισμό του θεσμούς και ήθη, αλλά και όλες εκείνες τις αισθητικές αξίες που καθιέρωσαν την υπεροχή του ελληνικού τρόπου ζωής ως ακαταμάχητου πρότυπου. Έτσι, ο συγγραφέας επιλέγει να τιτλοφορήσει το ογκώδες αυτό ιστορικό έργο με ιστορική ακρίβεια χαρακτηρίζοντας τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως ελληνορωμαϊκή. Πριν από όλα, στις κατακτημένες περιοχές που όριζαν την αχανή αυτοκρατορία υπήρχαν δυο επίσημες γλώσσες: η λατινική, που ήταν σε χρήση κυρίως στο μισό δυτικό της αυτοκρατορίας, και η ελληνική, που ήταν κοινή «παγκόσμια» γλώσσα στις περιοχές που κάλυπταν την ανατολική Μεσόγειο και την Εγγύς Ανατολή. Οι Ρωμαίοι το δίχως άλλο έδειξαν εντυπωσιακή ευκολία στο να αφομοιώσουν έναν άλλον πολιτισμό, πράγμα που δεν μπορεί να καταστεί αλλιώς κατανοητό παρά μόνο σαν αποτέλεσμα ιδιαίτερης ευφυΐας και πνευματικής ανωτερότητας. Έτσι, στη διάρκεια των δυο τελευταίων προ Χριστού αιώνων και αφού είχαν καταφέρει με θαυμαστή ευκολία να εξελληνιστούν, οι

Ρωμαίοι διέδωσαν τον ελληνικό πολιτισμό στις κατακτημένες δυτικές επαρχίες της αυτοκρατορίας. Το ελληνικό στυλ κυριαρχούσε παντού, τόσο στην αρχιτεκτονική όσο και στο περιεχόμενο της παιδείας, όπου η ρητορική και η φιλοσοφία ήταν θεμελιώδη μαθήματα. Κατά έναν τρόπο, ο ελληνισμός λειτουργούσε ως κοινός παρονομαστής σε όλη την αυτοκρατορία, χαρίζοντας την ομοιογένεια ανάμεσα σε λαούς που δύσκολα θα έβρισκαν κοινό βηματισμό – αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι η αυτοκρατορία περιλάμβανε από γαλατικούς πληθυσμούς ώς και αφρικανικούς. Ακόμα και η αρχαιοελληνική θρησκεία έβρισκε κοινά πεδία με αντίστοιχες διάσπαρτες θρησκείες των λαών της αυτοκρατορίας.

Ταυτόχρονα, οι Ρωμαίοι ανέπτυξαν ένα αξεπέραστο δίκαιο μέσα από το οποίο ασκούσαν την εξουσία τους από τη Ρώμη ώς τις εσχατιές της αυτοκρατορίας. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να καταστεί σαφές είναι ότι ο εξελληνισμένος Ρωμαίος δεν ήταν για κανέναν λόγο λιγότερο Ρωμαίος. Αντίθετα ο Ρωμαίος πολίτης είχε μια ξεκάθαρη «εθνική» ταυτότητα που τον διαφοροποιούσε από κάθε άλλο πολίτη της αυτοκρατορίας. Σημείο καθοριστικό για τη μορφή και το περιεχόμενο της αυτοκρατορίας υπήρξε η εμφάνιση και σταδιακή επικράτηση του χριστιανισμού, της νέας αυτής θρησκείας, η οποία με τη σειρά της αφομοίωσε τα πιο συμβατά με την κοσμοθεωρία της στοιχεία του αρχαίου κόσμου για να φτιαχτεί αυτό το περίεργο και απίθανο μείγμα που θα καθόριζε τη μετέπειτα πορεία του δυτικού πολιτισμού. Το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο αυτού του ογκώδους αλλά εύκολου στην ανάγνωση και κατανόηση τόμου είναι η μεθοδολογία που ακολουθεί ο συγγραφέας, ο οποίος μέσα από απίθανες λεπτομέρειες, από την καθημερινότητα της αυτοκρατορίας μέχρι τις περίεργες ιδιαιτερότητες και συνήθειες, αναδεικνύει το μείζον, το ουσιαστικό, το ιστορικά καθοριστικό, πράγμα που χαρίζει μια σπάνια για παρόμοιο ανάγνωσμα γοητευτική παράμετρο. Ταυτόχρονα, μέσα από τα πολύτιμα και πρωτότυπα συμπεράσματα που αφορούν σε εκείνο το καθοριστικό κομμάτι της Ιστορίας, στη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου, ο αναγνώστης έχει τη συγκριτική ευχέρεια να αντιληφθεί τη σημερινή παγκοσμιοποίηση με ιστορικά προηγούμενα. Άλλωστε, αυτός είναι και ο επιθυμητός στόχος κάθε ιστορικού αναγνώσματος: η αναγωγή τού παρελθόντος χρόνου στον παρόντα.

Martin van Creveld Η Στρατηγική του Χίτλερ 1940-1941 Το Βαλκανικό Ζήτημα Μετάφραση: Βαγγέλης Στεριόπουλος Εκδόσεις: Γκοβόστη, σελ.: 383 Το βιβλίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και επί πλέον μας αφορά σε ένα μεγάλο του μέρος: αυτό που σχετίζεται με μια καινοφανή ερμηνεία του στρατηγικού σχεδιασμού του Χίτλερ στα Βαλκάνια την πρώτη και καθοριστική χρονιά του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι, η υπό έρευνα ιστορική περίοδος ορίζεται από τον Ιούνιο του 1940 έως και τον αντίστοιχο μήνα του 1941. Το βιβλίο εξετάζει τη σχέση ανάμεσα στη συνολική πολιτική στρατηγική του Χίτλερ και την ειδική που αναφέρεται στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Το ενδιαφέρον έγκειται στο ότι ο συγγραφέας παρουσιάζει μια διαφορετική από την επικρατούσα άποψη περί του στρατηγικού σχεδιασμού του Χίτλερ τόσο στο σύνολό του όσο και στο περιφερειακό θέμα στο οποίο εστιάζει την προσοχή του. Σε αυτή του την προσέγγιση υποστηρίζει ότι ο Χίτλερ στην πραγματικότητα, και σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζεται ώς σήμερα, επέδειξε ζωηρότατο ενδιαφέρον για τη Μεσόγειο. Αυτό το θεμελι-

ώνει πάνω στη δυνατότητα που του προσέφερε η Μεσόγειος για να διεξάγει έναν περιφερειακό πόλεμο κατά της Μεγάλης Βρετανίας. Μάλιστα, σε ό,τι μας αφορά, ισχυρίζεται ότι η επίθεση του Μουσολίνι έγινε με τη συγκατάθεση του Χίτλερ ή τουλάχιστον με τη διακριτική του ανοχή. Επί πλέον σημειώνεται σχετικά με την Ελλάδα ότι μετά τις 30 Νοεμβρίου ο Χίτλερ υπέβαλε μια σειρά ειρηνευτικών προτάσεων προς τη χώρα μας, οι οποίες απορρίφτηκαν όλες από την Αθήνα κατόπιν βρετανικών πιέσεων. Ακόμα, η «άλλη ερμηνεία» των σχεδίων του Χίτλερ προβάλλει την άποψη ότι Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Γιουγκοσλάβοι παρενέβαλαν σοβαρά εμπόδια στον γερμανικό επιχειρησιακό σχεδιασμό σχετικά με την εισβολή στην Ελλάδα. Τέλος, δεν θεωρεί ότι το πραξικόπημα της 27ης Μαρτίου 1941 στη Γιουγκοσλαβία και η εισβολή που ακολούθησε στην Ελλάδα επηρέασαν στο ελάχιστο ή καθυστέρησαν τη γερμανική επίθεση εναντίον της ΕΣΣΔ.

17/10 -23/10

ποντικιart

Ζοοm 11/31

www.topontiki.gr

Ο Γιάννης Τσαρούχης αυτοβιογραφείται... Ζωγράφιζε από παιδί αντί να διαβάζει. «Τι θα γίνει αυτό το παιδί;» έλεγαν οι γονείς του. Φοιτητής πια, συνδέθηκε στενά με τον Δημήτρη Πικιώνη, θαύμασε, αγάπησε, αλλά και συγκρούστηκε με τον Φώτη Κόντογλου. Και μετά ήρθαν ο Παρθένης, ο Κουν και η Λαϊκή Σκηνή, το Παρίσι. Όλα αυτά κάποιος άλλος θα χρειαζόταν ίσως δυο ζωές για να τα ζήσει. Για τον Γιάννη Τσαρούχη χρειάστηκαν μόλις τα 30 πρώτα χρόνια της ζωής του, από το 1910 που γεννήθηκε ώς το 1940 που άρχισε ο πόλεμος. Η έκθεση που άρχισε χθες «Γιάννης Τσαρούχης. Εικονογράφηση μιας αυτοβιογραφίας. Πρώτο μέρος 1910 - 1940», η οποία συνδιοργανώνεται από το Μουσείο Μπενάκη και το Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη, στην πραγματικότητα είναι η ιστορία μιας μεγάλης καλλιτεχνικής διαδρομής που διέγραψε ο Τσαρούχης μέσα στον 20ό αιώνα, χωρισμένη σε δύο μεγάλες ενότητες ζωής. Η πρώτη φτάνει μέχρι το 1940 και είναι αυτή που θα δούμε στο Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς) ώς τον Ιούλιο του 2014. Θα ακολουθήσει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο η δεύτερη ενότητα 1940 - 1989. Με εργαλεία τα κείμενά του, τις αυτοβιογραφικές του σημειώσεις, τις προφορικές του διηγήσεις και τα ίδια τα έργα του, ο Τσαρούχης αποκρυπτογραφείται, αναπλάθοντας το περιβάλλον που έζησε και τις επιρροές που δέχθηκε από αυτό.

Ζούσε σε μια άλλη Ελλάδα

Έργα ζωγραφικής, σχέδια και κείμενα, «μιλάνε» για τη ζωή και το έργο του Γιάννη Τσαρούχη στο Μουσείο Μπενάκη

Είναι το περιβάλλον μιας άλλης Ελλάδας, η οποία, στο έδαφος σοβαρών πολιτικών αναταραχών, δικτατοριών, διώξεων, φτώχειας και πολέμου, στα σπλάχνα της έθρεφε και γεννούσε μεγάλες προσωπικότητες της διανόησης και της τέχνης.

Εκείνος έλεγε «εκεί στις αναμνήσεις μου τις παιδικές βασίζεται ό,τι έκανα» και συμπύκνωνε σε 10 λέξεις όλη την ψυχαναλυτική θεωρία. Και θυμόταν: «Κοιτούσα πάρα πολύ τον ουρανό, όταν ήμουν μικρό παιδί στον Πειραιά. Αυτόν τον ουρανό δεν τον ξαναείδα σε κανένα μέρος της γης». Η συνάντηση το 1927, στη Σχολή Καλών Τεχνών, με τον Φώτη Κόντογλου ήταν μάλλον «επεισοδιακή». Ο Γιάννης Τσαρούχης τη θυμάται κάπως έτσι: «Είχα πάρει μαζί μου να του δείξω μερικές ακουαρέλες και σχέδια. Ο Κόντογλου με αποπήρε και μου ’πε καθαρά ότι τον απογοήτευσα: ’’Μου ’παν ότι ήσουν ένα παιδί γεννημένο στον Πειραιά. Νόμιζα ότι ήσουν λαϊκό παιδί που σχεδιάζει καράβια και καραγκιόζηδες. Και βλέπω ένα πληροφορημένο παιδί που ξεσηκώνει τα φιγουρίνια του Παρισίου’’. […] Είχε καταρρακώσει όλη την αστική μου υπερηφάνεια, που δεν ήταν και πολύ στέρεη». Κάπως έτσι ξεκίνησε η μαθητεία του στο εργαστήριο του Τσαρούχη, η φιλία μαζί και τελικά η επανάσταση και η χάραξη άλλου δρόμου από εκείνον του δασκάλου. Αργότερα θα έρθει στη ζωή του ο Παρθένης, το θέατρο, το Παρίσι, αλλά και το «Κεφάλι της Μέδουσας» στο δάπεδο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, που θα σταθεί καθοριστικό για το υπόλοιπο της καλλιτεχνικής του πορείας. Όλα αυτά ζωντανεύουν μέσα από έργα της συλλογής του Ιδρύματος Γιάννη Τσαρούχη, εκ των οποίων πολλά παρουσιάζονται για πρώτη φορά, μακέτες του Πάνου Αραβαντινού από το Μουσείο Πάνου Αραβαντινού, ζωγραφικά έργα που παραχωρήθηκαν από την Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, καθώς και με φωτογραφίες από τα αρχεία του Μουσείου Μπενάκη. Δήμητρα Μυρίλλα

Ένας πιανίστας «πρωταθλητής της Ελλάδας» Λίγο πριν από την εμφάνισή του στο Μέγαρο Μουσικής, ο πιανίστας κ. Λεφέβρ μίλησε στο «Ποντίκι Art» για δύο από τα πιο αγαπημένα του θέματα: τη μουσική και την... Ελλάδα

Αυθεντικός, λάτρης της Ελλάδας, καλλιτέχνης και αυστηρά απολιτίκ, όπως είπε ο ίδιος για τον εαυτό του. Ο διάσημος πιανίστας θα δώσει μία συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής με την Καμεράτα Ορχήστρα των φίλων της Μουσικής (21.10 στις 20.30). Την κουβέντα μας, βέβαια, μονοπώλησε η αγάπη του για την Ελλάδα. Έχει, μάλιστα, συνθέσει τρία κομμάτια («Ήλιος», «Θάλασσα», «Άνεμος») εμπνευσμένος από προσωπικές εμπειρίες στην Ελλάδα. «Είναι αλήθεια πως αγαπάω την Ελλάδα για άπειρους λόγους, φροντίζοντας να την επισκέπτομαι συχνά. Η ιστορία, η γλώσσα, η νοοτροπία και η ελευθερία του πνεύματος με ενθουσιάζουν όσο λίγα πράγματα, και συνεχώς υπενθυμίζω σε όσους συναντώ πόσο χρειάζεται να παραδειγματιστούν από το ελληνικό πνεύμα. Τα ίδια λέω και στη ραδιοφωνική εκπομπή μου. Αν όχι πρέσβης, θέλω να σκέφτομαι τον εαυτό μου ως πρωταθλητή της Ελλάδας». Οι άσχημες απόψεις για την Ελλάδα ενδιαφέρουν ελάχιστα τον μουσικό: «Έκλαψα και εκνευρίστηκα όχι μόνο για όσα περνούν οι Έλληνες, αλλά και για την κριτική που έχουν υποστεί από όλους. Δεν μπορούν να κατανοήσουν μια κατάσταση άμα δεν την έχουν ζήσει». Για μια ακόμα φορά φέτος αποδεικνύει περίτρανα πως το να έρθει στη χώρα μας για άλλο ένα κονσέρτο δεν είναι… αγγαρεία, αλλά δώρο θεού για αυτόν (δεν θα αμειφθεί για

την εμφάνισή του). Άλλωστε δεν κρύβει τη χαρά του που συνεργάζεται με την Καμεράτα και με τον αρχιμουσικό Ηλία Βουδούρη. «Είναι ένα κονσέρτο - γιορτή (γίνεται στο πλαίσιο της επετείου των 70 χρόνων διπλωματικής σχέσης Καναδά - Ελλάδας), που περιλαμβάνει έργα των Νίκου Σκαλκώτα, Πιοτρ Τσαϊκόφσκι, Αντρέ Ματιέ και Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Αν καταφέρουμε να προσελκύσουμε και νέους, χωρίς εξοικείωση στην κλασική μουσική, ακόμα καλύτερα. Αν δεν τους αρέσει, τουλάχιστον θα έχουν να λένε πως άκουσαν κλασική μουσική. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς (οι νέοι) π.χ. δεν μπορούν να μην ξεχωρίζουν την ποιοτική διαφορά Μπετόβεν και Lady Gaga». Το να αγαπά περισσότερο κάθε μέρα τη μουσική και να στοχεύει στη διαφορετικότητα τον εμπνέει όσο τον ενέπνευσε μια… βόλτα στην Επίδαυρο σε προηγουμένη παραμονή του στην Ελλάδα. Εξίσου πολλά χρωστά όμως και στον Αντρέ Ματιέ, «καλτ» φιγούρα στη μουσική σύνθεση που πολεμήθηκε από τους σύγχρονούς του για τα ριζοσπαστικά έργα του. «Ο Ματιέ επέλεξε να είναι διαφορετικός. Να μη συμβιβάζεται με τις επιταγές της εποχής του, κάτι που σέβομαι απόλυτα.» Δύο μέρες νωρίτερα (19.10) θα προβληθεί η ταινία «L’enfant prodige», η οποία αφηγείται τη ζωή του «Καναδού Μότσαρτ» Αντρέ Ματιέ. Γιώργος Ψάχος

12/32 Ιστορία

17/10 -23/10

ποντικιart

Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, οι προσπάθειες του Μαρξ στράφηκαν στην ανάπτυξη και ολοκλήρωση της επαναστατικής του κοσμοθεωρίας, στη δημιουργία κομμουνιστικών κομμάτων στις διάφορες χώρες και στη διεύρυνση των διεθνιστικών δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ τους Ο Καρλ Μαρξ νεκρός στην πολυθρόνα του

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΜΑΡΞ - ΕΝΓΚΕΛΣ

Οι φιλόσοφοι που άλλαξαν τον κόσμο

Μαρξ, ο θεωρητικός της επανάστασης Μέρος Γ’

1818-1883 Τον Σεπτέμβριο του 1867 εκδόθηκε ο πρώτος τόμος του «Κεφαλαίου». Τους επόμενους τόμους τούς επεξεργαζόταν έως το τέλος της ζωής του. Και οι δυο αυτοί τόμοι εκδόθηκαν από τον Ένγκελς μετά τον θάνατο του Μαρξ (ο δεύτερος το 1885 και ο τρίτος το 1894). Μετά την έκδοση του πρώτου τόμου, ο Μαρξ επικέντρωσε την προσοχή του στη μετάφραση του έργου σε ξένες γλώσσες

Ο

ι συνεχείς μετακινήσεις λόγω των διώξεων υπέβαλλαν τον Μαρξ και την οικογένειά του σε αφάνταστες ταλαιπωρίες και σε παντελή έλλειψη οικονομικής σταθερότητας. Από τα επτά του παιδιά, μόνο τρεις κόρες επέζησαν: η Τζένη, η Λώρα και η Ελεονώρα. Η πολύπλευρη, γεμάτη ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση οικονομική βοήθεια του Ένγκελς έσωσε πολλές φορές την οικογένεια από την πείνα... Αυτή την εποχή ο Μαρξ συνεργαζόταν με όργανα του εργατικού κινήματος: τη χαρτιστική «Peoples Paper», την εμιγκρέδικη εφημερίδα «Reform» στις ΗΠΑ, καθώς και με μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες. Από το 1851 ώς το 1862 ήταν ανταποκριτής της εφημερίδας «Ημερήσιο Βήμα της Νέας Υόρκης». Στα άρθρα του ο Μαρξ σχολίαζε τα παγκόσμια επαναστατικά γεγονότα: το απεργιακό κύμα στην Αγγλία, τις εξεγέρσεις ενάντια στο καθεστώς της 2ης Αυτοκρατορίας στη Γαλλία, την ισπανική επανάσταση του 1857-1859, την ινδική λαϊκή εξέγερση του 1857-1859, τον πόλεμο των χωρικών των Ταϊπίν στην Κίνα κ.λπ. Στις επιφυλλίδες του «Ο λόρδος Πάλμερστον. Αποκαλύψεις για τη διπλωματική ιστορία του 18ου αιώνα» αναφερόταν στις ύπουλες μεθόδους της διπλωματίας των εκμεταλλευτικών κρατών. Μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση

του 1857, ο Μαρξ επαναδραστηριοποιήθηκε στον τομέα της οργάνωσης ενός φορέα του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Μετέτρεψε την εφημερίδα των Γερμανών προσφύγων «Volk» σε κομματικό όργανο, ενώ παρενέβη με άρθρα και επιφυλλίδες σε μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες. Το 1857-1858 συνέγραψε ένα σύνολο χειρογράφων με τις μελέτες του για την πολιτική οικονομία. Το κυριότερο απ’ αυτά, η «Κριτική της πολιτικής οικονομίας», είναι στην ουσία ένα σχεδίασμα του μελλοντικού του έργου «Το Κεφάλαιο». Εδώ διατύπωσε για πρώτη φορά τη θεωρία της υπεραξίας. Το έργο δημοσιεύτηκε το 1859.

Οδεύοντας προς το «Κεφάλαιο» Από το 1861 ώς το 1863, ο Μαρξ γράφει τα «Οικονομικά χειρόγραφα». Τα τεράστια σε έκταση αυτά κείμενα (200 τυπογραφικά φύλλα) είναι πλέον ένα συστηματοποιημένο προσχέδιο για τους τρεις τόμους του «Κεφαλαίου». Στην πορεία της εργασίας αυτής, ο Μαρξ παραιτείται από την ιδέα της δημοσίευσης του έργου υπό μορφή ξεχωριστών εκδόσεων και αποφασίζει να τα τυπώσει σε τρία βιβλία που θα πραγματεύονταν αντίστοιχα τη διαδικασία της παραγωγής του κεφαλαίου, τη διαδικασία της κυκλοφορίας του και, τέλος, τον συνδυασμό των δύο αυτών διαδικασιών στο σύνολό τους. Το τέταρτο βιβλίο θα αποτελείτο από τις

17/10 -23/10

ποντικιart

Σκηνή από την καθημερινή ζωή του Μαρξ

θεωρίες της υπεραξίας. Το 1863-1865 ο Μαρξ έγραψε νέο χειρόγραφο των τριών θεωρητικών βιβλίων. Τον Σεπτέμβριο του 1867 εκδόθηκε ο πρώτος τόμος του «Κεφαλαίου». Τους επόμενους τόμους τους επεξεργαζόταν έως το τέλος της ζωής του. Και οι δυο αυτοί τόμοι εκδόθηκαν από τον Ένγκελς μετά τον θάνατο του Μαρξ (ο δεύτερος το 1885 και ο τρίτος το 1894). Μετά την έκδοση του πρώτου τόμου, ο Μαρξ επικέντρωσε την προσοχή του στη μετάφραση του έργου σε ξένες γλώσσες. Ο Μαρξ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση της 1ης Διεθνούς. Πήρε μέρος στην Ιδρυτική Συνέλευση στις 28 Σεπτεμβρίου 1864 και στην ουσία τέθηκε επικεφαλής τού καθοδηγητικού της οργάνου. Συνέταξε την Ιδρυτική Διακήρυξη της Διεθνούς Ένωσης Εργατών και το Προσωρινό Καταστατικό της. Επιδιώκοντας την απομάκρυνση του εργατικού κινήματος από μικροαστικές και αστικές επιρροές (των προυντονιστών και λασαλικών, των Άγγλων φιλελεύθερων τρεϊντγιουνιονιστών και των μπακουνιστών) εισήγαγε στο πρόγραμμα της Διεθνούς τις σοσιαλιστικές αρχές. Το συνέδριο της Ένωσης στις Βρυξέλλες (1868) συνέστησε στους εργάτες όλων των χωρών να διαβάσουν το «Κεφάλαιο». Ο Μαρξ αντιμετώπισε την εξέγερση της 18ης Μαρτίου 1871 στη Γαλλία σαν άθλο της εργατικής τάξης. Κατέβαλε

μεγάλες προσπάθειες να στηρίξει τα μέλη της Παρισινής Κομμούνας σε θεωρητικό επίπεδο και, μετά την πτώση της, πρωτοστάτησε σε διεθνές επίπεδο στην εξόρμηση για παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες. Στο έργο του «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία» αποτίμησε τα γεγονότα αυτά σαν πρώτη απόπειρα εγκαθίδρυσης ενός νέου προλεταριακού κράτους.

Θεωρία και επανάσταση Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, οι προσπάθειες του Μαρξ στράφηκαν στην ανάπτυξη και ολοκλήρωση της επαναστατικής του κοσμοθεωρίας, στη δημιουργία κομμουνιστικών κομμάτων στις διάφορες χώρες και στη διεύρυνση των διεθνιστικών δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ τους. Δουλεύοντας ακατάπαυστα πάνω στον 2ο και τον 3ο τόμο του «Κεφαλαίου», ο Μαρξ εντρύφησε στο σύνολο της νέας οικονομικής και κοινωνικοπολιτικής βιβλιογραφίας και συνέταξε πολλά κριτικά κείμενα πάνω στις μελέτες του («Παρατηρήσεις για το βιβλίο του Α. Βάγκνερ», «Εγχειρίδιο της πολιτικής οικονομίας», μελέτη για το «Αντι-Ντύρινγκ» κ.ά.). Από τα εφηβικά του χρόνια ο Μαρξ ασχολείτο με τις φυσικές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, αγροχζημεία, γεωλογία) και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του επανερχόταν μελετώ-

Ιστορία 13/33

Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Μαρξ στο Τριρ

ντας τες. Τα «Μαθηματικά Χειρόγραφά» του περιέχουν ελεύθερες μελέτες πάνω στον διαφορικό λογισμό. Οι σημειώσεις και οι εργασίες του πάνω στην παγκόσμια ιστορία είναι ογκωδέστατες και πολύπλευρες. Οι εκρηκτικές επιτυχίες της αρχαιολογίας, της εθνογραφίας και της παλαιοντολογίας ώθησαν τον Μαρξ να μελετήσει την ιστορία της πρωτόγονης κοινωνίας. Το εκτενές υλικό των σημειώσεών του χρησιμοποίησε αργότερα ο Ένγκελς στο βιβλίο του «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους». Ο Μαρξ συνόψισε τις ιστορικές του γνώσεις με τη μορφή γενικής συγχρονικής εικόνας του ιστορικού γίγνεσθαι και της εξέλιξής του και τις αποτύπωσε στα «Χρονολογικά Αποτελέσματα». Επίσης επικρότησε τις επαναστατικές μελέτες του Δαρβίνου για την προέλευση των ειδών και του ανθρώπου.

Το τέλος Το 1875 στο έργο «Κριτική του Προγράμματος της Γκότα», ο Μαρξ τεκμηριώνει τις θέσεις του για τη μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό και τις δυο φάσεις της κομμουνιστικής κοινωνίας. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1880, η υγεία του Μαρξ χειροτέρεψε. Τον Δεκέμβριο του 1881 δέχτηκε ένα βαρύτατο πλήγμα με τον θάνατο της συζύγου

του Τζένης και δυο χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 1883, της μεγάλης του κόρης Τζένης. Τον ίδιο μήνα αρρώστησε από βαριάς μορφής βρογχίτιδα, η οποία του δημιούργησε επιπλοκές. Στις 14 Μαρτίου του 1883, ο Καρλ Μαρξ πέθανε. Ο θάνατός του είχε παγκόσμια απήχηση. Στην κηδεία του, που έγινε στο νεκροταφείο Highgate του Λονδίνου στις 17 Μαρτίου του 1883, ο Ένγκελς διατύπωσε τα προφητικά λόγια: «Το όνομά του και το έργο του θα ζουν αιώνια!». Σήμερα τα έργα του Καρλ Μαρξ έχουν μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ενώ διδάσκονται στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια. Το έργο του είναι (μετά τη Βίβλο) το πιο πολυδιαβασμένο όλων των εποχών. Η κοσμοθεωρία του φιλόσοφου που συνέδεσε όσο κανένας άλλος τη θεωρία με την πράξη, τη φιλοσοφία με την επανάσταση, βρέθηκε στο επίκεντρο τεράστιων ανατροπών, αλλαγών και επαναστάσεων που διαμόρφωσαν το πρόσωπο του 20ού αιώνα και ενέπνευσαν σε εκατομμύρια ανθρώπους το όνειρο μιας δίκαιης, ανθρώπινης και ελεύθερης κοινωνίας.

xenofonb@gmail.com

14/34 Media

17/10 -23/10

2.050 7.120 ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

ÅËÅÕÈÅÑÇ ÙÑÁ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ÔÁ ÍÅÁ

30/9-5/10/13 23-28/9/13 27.202

27.452

ÅÈÍÏÓ

18.940

19.216

ESPRESSO

16.733

16.471

ÅËÅÕÈÅÑÏÓ ÔÕÐÏÓ

14.410

14.440

ÄÇÌÏÊÑÁÔÉÁ

12.003

11.671

ÅÖÇÌ.ÔÙÍ ÓÕÍÔÁÊÔÙÍ

9.643

9.615

ÅËÅÕÈÅÑÏÔÕÐÉÁ

5.876

5.641

ÑÉÆÏÓÐÁÓÔÇÓ

4.540

4.607

ÅËÅÕÈÅÑÇ ÙÑÁ

2.718

3.195

ÁÕÃÇ

1.820

1.646

ÅÓÔÉÁ

1.815

1.781

ÇÌÅÑÇÓÉÁ (Ïéê.)

1.106

1.238

ÍÁÕÔÅÌÐÏÑÉÊÇ (Ïéê.)

890

878

×ÑÇÌÁÔÉÓÔÇÑÉÏ (Ïéê.)

556

570

Ï ËÏÃÏÓ

94

86

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΕΣ ÔÏ ÂÇÌÁ

6/10/13 164.190

29/9/13 178.600

ÐÑÙÔÏ ÈÅÌÁ

157.130

157.730

REAL NEWS

100.290

109.110

ÅÈÍÏÓ

93.910

114.500

ÔÕÐÏÓ ÔÇÓ ÊÕÑÉÁÊÇÓ

20.570

25.310

ÊÕÑÉÁÊ. ÄÇÌÏÊÑÁÔÉÁ

19.310

26.150

ÑÉÆÏÓÐÁÓÔÇÓ

17.670

18.890

ÁÕÃÇ

5.970

6.620

ÔÏ ×ÙÍÉ

5.780

7.880

ÔÏ ÐÁÑÏÍ

4.510

4.380

ÅËÅÕÈÅÑÇ ÙÑÁ

2.890

2.910

ÔÏ ÁÑÈÑÏ

1.250

1.220

-

270

110

80

ÍÉÊÇ ÄÇÌÏÊÑÁÔÉÊÏÓ ËÏÃÏÓ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ÐÁÑÁÐÏËÉÔÉÊÁ

30/9-6/10/13 23-29/9/13 32.180 26.750

Ï ÊÏÓÌÏÓ ÔÏÕ ÅÐÅÍÄÕÔÇ

15.050

12.110

ÔÏ ÐÏÍÔÉÊÉ

9.360

10.420

ÔÏ ÊÁÑÖÉ

8.170

7.880

ÁÎÉÁ (Ïéê.-ðïë.)

4.460

3.920

ÁËÖÁ ÅÍÁ

2.350

2.240

ÐÑÉÍ

1.550

1.620

ÄÑÏÌÏÓ ôçò ÁÑÉÓÔÅÑÁÓ

1.030

1.010

1-6/10/13 10.868

24-29/9/13 10.540

SPORTDAY

8.665

8.492

GOAL NEWS

7.365

7.200

LIVE SPORT

5.965

5.858

ÐÑÙÔÁÈËÇÔÇÓ

5.628

5.370

ÃÁÕÑÏÓ

4.328

3.962

Ç ÙÑÁ ÔÙÍ ÓÐÏÑ

4.176

3.792

ÐÑÁÓÉÍÇ

3.191

3.114

ÃÁÔÁ

2.521

2.252

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ÖÙÓ ÔÙÍ ÓÐÏÑ

ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 30/9-6/10/13 23-29/9/13 35.300 ×ÑÕÓÇ ÅÕÊÁÉÑÉÁ (Áããåëßåò) 34.930 ÔÏ ËÏÉÐÏÍ (Ðïéê. ýëçò)

13.400

13.870

ΠΟΝΤΙΚΙart

-ΜΙΚΡΑ

ΜΙΚΡΑ ËΟΛΑ τα παιδιά στην πίστα! Ξεκίνησαν οι Λιαγκοσκορδαίοι και οι Κωστοµπαλατσιναίοι και ο καθένας έδειξε… ό,τι διαθέτει τέλος πάντων, ενώ κάποιοι άλλοι στην πρωινή ζώνη προσαρµόζονται στα κυβικά τους. ËΒΕΒΑΙΑ, κανείς δεν πρόσθεσε κάποια νέα ιδέα στο πρόγραµµα, αλλά από τη µια φρέσκο πράγµα και νεανικό (και νεανίζον) και από την άλλη πού ήσουν νιότη που ’δειχνες πως θα γινόµουν άλλος!!! ËΤΙΣ δυο πρώτες µέρες νικητής στα νούµερα τηλεθέασης ήταν το τηλεοπτικό ζευγάρι του ΑΝΤ1. Έχουµε βέβαια δρόµο ακόµα... ËΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, στα δελτία ειδήσεων η τηλεθέαση εξαρτάται κυρίως από το τι πρόγραµµα έχει κάθε κανάλι πριν αρχίσει η µάχη των οκτώ… Για παράδειγµα, ο ΑΝΤ1 φαίνεται ότι έχει κάνει καλύτερο προγραµµατισµό, ενώ το Mega θα βάλει σύντοµα νέα ελληνική σειρά… ËΣΤΟ STAR θα πρέπει να ξαναδούν την επιλογή του τουρκικού σίριαλ πριν από το δελτίο, καθώς δεν τράβηξε καθόλου… Αφενός γιατί πέρασε η µόδα µε τα τούρκικα και αφετέρου γιατί το συγκεκριµένο είναι η προσωποποίηση της µιζέριας. Οπότε, σου λέει ο άλλος, τι να δω; Πώς θα είναι η Ελλάδα όταν συνεχιστεί η εφαρµογή του µνηµονίου; Αφήστε το καλύτερα! ËΤΩΡΑ, σε ό,τι αφορά το περιεχόµενο του δελτίου… Τα ρεπορτάζ δεν έχουν εκείνη την ένταση που σε προκαλεί να τα δεις. Βέβαια δεν λαϊκίζουν, και αυτό είναι σηµαντικό αυτήν την περίοδο… ËΗ ΜΑΡΑ Ζαχαρέα δείχνει την εµπειρία της, είναι ψύχραιµη, διαβασµένη, αλλά έχει ένα «κράτηµα», δεν µπαίνει στην κουβέντα µε τους σχολιαστές, αρκούµενη στο να µοιράζει τον χρόνο µεταξύ τους. ËΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ έχουν µεν διαφορετικές απόψεις, και αυτό είναι πλουραλιστικό, αλλά έχουν ένα... άγχος να συµφωνήσουν όλοι ντε και καλά στο τέλος.

Επίσης, χρήσιµο θα είναι, εκτός από τη γνώµη τους, να µας λένε και καµιά πληροφορία – δεν το κάνουν όλοι – γιατί όποιος θέλει να ακούσει τους... Σουσλόφ το γυρίζει στο Mega! ËΠΑΝΤΩΣ, είναι σαφές ότι στο δελτίο γίνεται µια σηµαντική δηµοσιογραφική προσπάθεια, αλλά έχει ακόµα πολύ δρόµο για να αποκτήσει ένα στίγµα και το... νήµα µε τον τηλεθεατή. Η ιδιοκτησία του καναλιού φαίνεται ότι δεν βιάζεται και περιµένει να δει αν στην πορεία κερδηθεί το στοίχηµα. ËΑΝ ΤΟ δελτίο βοηθηθεί λίγο από το πρόγραµµα, θα κάνει νούµερα που θα του δώσουν τη δυνατότητα να διαµορφώνει την ειδησεογραφική ατζέντα της ηµέρας, αφού είναι πιο «ανοικτό» πολιτικά από άλλα του ανταγωνισµού, τα οποία έχουν µετατραπεί σε λιβανιστήρια της τρόικας και του µνηµονίου. ËΓΙΑ ΤΗ δοµή και την ατζέντα της εκποµπής της Πόπης Τσαπανίδου θα τα πούµε στο επόµενο φύλλο… Να δούµε πώς θα πάει και αυτή η εβδοµάδα, µετά την έναρξη των πρωινάδικων. ËΜΙΑ ΑΝΑΣΑ πριν από το κλείσιµο βρέθηκε την περασµένη εβδοµάδα ο Bήµα FM µετά την... επέλαση του γκαλερίστα - συµβούλου του Σταύρου Ψυχάρη στον σταθµό, ο οποίος αξίωσε να… γίνει µουσικός, να απολυθούν οι µισοί εργαζόµενοι, να κοπούν τα επιµίσθια όσων από το «Βήµα» και τα «Νέα» δουλεύουν στο ραδιόφωνο, δηλαδή µε λίγα λόγια να κατεβάσει ρολά... ËΟΛΑ ΑΥΤΑ προκάλεσαν την παραίτηση του διευθυντή Βασίλη Χιώτη, αφού δεν δέχθηκε το – ο Θεός να το κάνει – σχέδιο του Κουβουτσάκη… Ακολούθησαν διαπραγµατεύσεις, ο Χιώτης επέµεινε, δεν έβρισκε άκρη µε τους ανθρώπους των τεχνών και ανέβηκε στον Ψυχάρη. Ο εκδότης είπε ότι αυτά είναι σχέδια επί… καµβά, ο καβγάς έληξε και οι εργαζόµενοι πήραν

ιακή Οικογενε υπόθεση η ζών η πρωινή

Ομολογία αποτυχίας για τη ΝΕΡΙΤ Ουσιαστικά, µια τρύπα στο νερό! Τόσο απλά… Την πλήρη αποτυχία του εγχειρήµατος του νέου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, της ΝΕΡΙΤ και συνακόλουθα της Δ.Τ., παραδέχτηκε από το βήµα της Βουλής ο Παντελής Καψής. Ρίχνοντας τις ευθύνες στους εργαζοµένους της ΕΡΤ και προαναγγέλλοντας, για ακόµη µια φορά, την «είσοδο» εισαγγελέα στο ραδιοµέγαρο. Μιλώντας µάλιστα χθες στον Real FM, ο αρµόδιος υφυπουργός για τη Δ.Τ. τόνισε ότι είναι δουλειά του υπουργείου Οικονοµικών, όπως είπε, να ζητήσει την «επιστροφή» του ραδιοµεγάρου, ενώ για την επέµβαση του εισαγγελέα σηµείωσε ότι δεν µπορεί να φανταστεί άλλο τρόπο… Τις προάλλες ο Παντελής Καψής, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Δηµήτρη Κρεµαστινού αναφορικά µε το θέµα της Δηµόσιας Τηλεόρασης, δήλωσε ότι αν δεν επανέλθει σε σύντοµο χρονικό διάστηµα η Δηµόσια Τηλεόραση στις εγκαταστάσεις του Ραδιοµεγάρου της Αγίας Παρασκευής, δεν θα είναι

δυνατή η κάλυψη της Ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε., σηµειώνοντας προς τους εργαζοµένους της ΕΡΤ: «Ας το λάβουν σοβαρά υπόψη τους». Ο αρµόδιος υφυπουργός για το «νέο πρόσωπο» της δηµόσιας ραδιοτηλεόρασης παραδέχτηκε ότι έχει σηµειωθεί καθυστέρηση στη σύσταση του νέου φορέα της ΝΕΡΙΤ, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι το τηλεοπτικό πρόγραµµα που µεταδίδει η Δ.Τ. είναι υποδεέστερο από το πρόγραµµα που οφείλει να εκπέµπει η δηµόσια τηλεόραση. Εξάλλου, µηνυτήρια αναφορά κατέθεσε η ΠΟΣΠΕΡΤ στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου για το ζήτηµα του ανταποδοτικού τέλους της ΕΡΤ, «από το οποίο είχε αφαιρεθεί παρανόµως το 25% για την ενίσχυση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, µε συνέπεια την τεράστια οικονοµική ζηµία της ΕΡΤ (75 εκατ. ευρώ µόνο το 2012), που συνετέλεσε στην παράνοµη απόφαση εκ µέρους της κυβέρνησης για την κατάργησή της (εκκρεµεί η απόφαση του ΣτΕ)», όπως τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση.

> Η Δ.Τ. να ’ναι καλά και οι νόμοι πάνε περίπατο! Είναι να γελάει κανείς µε τα κατορθώµατα και τις «οµορφιές» τους… Ελάχιστες ηµέρες πριν από τη λήξη των δίµηνων συµβάσεων που υπέγραψαν οι εργαζόµενοι της Δ.Τ., η κυβέρνηση επιχειρεί, µε τροπολογία στο νοµοσχέδιο του υπουργείου Υγείας, το οποίο αναφέρεται στα ΜΜΕ, να επεκτείνει το καθεστώς εργασίας τους σε 10 µήνες. Ωστόσο, η συγκεκριµένη τροπολογία έρχεται σε σύγκρουση µε τον νόµο (2190/1994) περί ΑΣΕΠ, που ακυρώνει την επέκταση των συµβάσεων και την ίδια τη λειτουργία του οργάνου, ως προς τη διαδικασία επιλογής του προσωπικού. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση «µια και έξω» παρακάµπτει το ΑΣΕΠ και τη νοµοθεσία που καλύπτει τη λειτουργία του και προσθέτει στον µακρύ – και γεµάτο µόνο µε λάθη – κατάλογο του «λουκέτου» της ΕΡΤ µια ακόµα ανορθογραφία. Η επέκταση των συµβάσεων, κόντρα σε όλους τους νόµους, επιχειρείται µάλιστα την ίδια ώρα που µένουν στον δρόµο ή µπαίνουν σε διαθεσιµότητα εκατοντάδες εργαζόµενοι από ολόκληρο τον δηµόσιο τοµέα. Για «όργιο αντισυνταγµατικότητας και εργασιακής και διαχειριστικής παρανοµίας που λέγεται Δ.Τ.» κάνει λόγο η ΠΟΣΠΕΡΤ, τονίζοντας πως «µε τις τελευταίες ρυθµίσεις παραβιάζεται ασύστολα και κατάφωρα κάθε έννοια νοµιµότητας στον στενό και ευρύτερο δηµόσιο τοµέα».

17/10 -23/10

ΠΟΝΤΙΚΙart Βου-ντου από Παντελή στο Ραδιοµέγαρο

µια ανάσα. ËΛΙΓΟ το πείσµα και η πειθώ του Χιώτη, λίγο η καλή σχέση που έχει µε τον Ψυχάρη, ο διευθυντής ανακάλεσε την παραίτηση. Μαθαίνω ότι θα συνεχίσει υπό τη δική του διεύθυνση ο σταθµός, χωρίς παρεµβάσεις από γκαλερίστες, διµηνίτες µάνατζερ, µουσικούς και όποιους άλλους προσφέρονται να... κλείσουν το µαγαζί! ËΣΚΛΗΡΗ κόντρα ξέσπασε ανάµεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και «Πρώτο Θέµα» µε αφορµή (;) δηµοσίευµα της εφηµερίδας µε τίτλο «Ποιος κοριός τσίµπησε τον Αλέξη»… ËΣΤΟ σχετικό ρεπορτάζ γινόταν αναφορά στο ζήτηµα που προέκυψε µε τις καταγγελίες περί παρακολούθησης τηλεφώνων στελεχών της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µε φόντο τις συγκρούσεις που είχαν γίνει στις Σκουριές για τα ορυχεία χρυσού ανάµεσα σε κατοίκους που αντιδρούν στην επένδυση και στην αστυνοµία…. ËΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ήλθε από τον ΣΥΡΙΖΑ, που σε ανακοίνωσή του απάντησε µε σκληρούς χαρακτηρισµούς για τον Θέµο. Τώρα αναµένεται πλέον η συνέχεια, γιατί η αντιπαράθεση θα έχει βάθος χρόνου... ËΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ότι θα βρεθεί επενδυτής που θα µπει στην «Εφηµερίδα των Συντακτών», αγοράζοντας ένα µειοψηφικό πακέτο µετοχών, εκφράστηκε σε συνέλευση των εργαζοµένων έπειτα από ενηµέρωση των επικεφαλής του συνεταιρισµού. ËΔΕΝ ΕΧΕΙ ακόµη ανακοινωθεί κάποιο συγκεκριµένο όνοµα, αν και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για Κύπριο επενδυτή µε µεγάλη οικονοµική επιφάνεια. ËΚΑΠΟΙΟΙ άλλοι µιλούν για εκπρόσωπο πολύ ισχυρού fund και τυχόν συµφωνία µε την εφηµερίδα για αγορά πακέτου µετοχών θα λύσει όλα τα οικονοµικά θέµατα σε µια δύσκολη περίοδο. Μακάρι να πετύχει η συµφωνία, για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η προσπάθεια... ËΤΡΙΑΝΤΑ

ΔΥΟ βουλευτές της Ν.Δ. «προετοιµάζουν» το έδαφος για έφοδο στο ραδιοµέγαρο, καθώς κατέθεσαν χθες ερώτηση προς τον υφυπουργό αρµόδιο για τη δηµόσια ραδιοτηλεόραση Παντελή Καψή σχετικά µε τις προθέσεις και τις πρωτοβουλίες που προτίθεται να αναλάβει, προκειµένου να λήξει η κατάληψη στην ΕΡΤ και «να επανέλθει η νοµιµότητα στη δηµόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση». Λέτε ο Παντελής Καψής να ταυτιστεί µε… «ντου» των ΜΑΤ στο ραδιοµέγαρο; ËΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ του πνοή άφησε το περασµένο Σάββατο ο Φίλιππος Συρίγος, ένας από τους πλέον έµπειρους δηµοσιογράφους του αθλητικού χώρου. Το όνοµά του είχε ταυτιστεί µε το µπάσκετ και η καριέρα του στη δηµοσιογραφία σηµαδεύτηκε από µεγάλα ρεπορτάζ, που τα έγραφε «δίχως µαλλιά στη γλώσσα», κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» και το «Τρίποντο»… ËΣΥΜΦΩΝΑ µε τις «Τυπολογίες», τη Δευτέρα 4 Νοεµβρίου κυκλοφορεί η εφηµερίδα «Kontra News» από το Kontra Channel, µε τιµή 50 λεπτά. ËΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ και ραδιοφωνικό σταθµό πανελλαδικής εµβέλειας ανακοίνωσε ότι απέκτησε η Εκκλησία. Το πώς έγινε αυτό παραµένει µυστήριο… ËΜΙΑ εκποµπή για το ιστορικό παρελθόν θα πραγµατοποιηθεί την Κυριακή 20 Οκτωβρίου, 11.00 µε 12.00 το πρωί, στους 105,5, Στο Κόκκινο. Την επιµέλειά της θα έχει ο Ηλίας Νικολακόπουλος, ο οποίος θα συζητήσει µε τον καθηγητή του Πανεπιστηµίου Αθηνών Πασχάλη Κιτροµηλίδη για τον Οκτώβριο του 1931, περίοδο που σηµαδεύτηκε από την αιµατηρή εξέγερση του κυπριακού λαού ενάντια στη βρετανική διοίκηση. ËΤΟ «Π» την περασµένη Πέµπτη (10.10) πούλησε σε Αθήνα - Πειραιά 3.980 φ. Την προπερασµένη Πέµπτη (3.10) πούλησε πανελλαδικά 9.360 φ.

... Βρέθηκε ένα βήµα πριν από το τέλος

Το νέο πρόγραμμα του ΑΝΤ1

>

Η παρουσίαση του νέου προγράµµατος του ΑΝΤ1 για τη φετινή χρονιά πραγµατοποιήθηκε την περασµένη Δευτέρα. Το νέο πρόγραµµα στηρίζεται στο κοµµάτι της ψυχαγωγίας µε τέσσερα δηµοφιλή σόου, πέντε νέες ψυχαγωγικές ελληνικές παραγωγές, τρεις σειρές ελληνικής µυθοπλασίας, κορυφαίες ξένες σειρές και ταινίες σε πρώτη τηλεοπτική προβολή. Στον τοµέα της ενηµέρωσης ο Γιώργος Παπαδάκης για 23η χρονιά µέσα από τη συχνότητα του ΑΝΤ1 θα βρίσκεται από νωρίς το πρωί δίπλα στους τηλεθεατές, ενώ η Μαρία Χούκλη καθηµερινά στις 8 το βράδυ µέσα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθµού ενηµερώνει για όλες τις εξελίξεις. Στην εκδήλωση µίλησαν ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύµβουλος του Οµί-

λου ΑΝΤ1 Θοδωρής Κυριακού, ο CΕO του ΑΝΤ1 Group στην Ελλάδα Αλεξάντερ Χόλαντ, ο γενικός διευθυντής του ΑΝΤ1 TV Στρατής Λιαρέλλης, ο γενικός διευθυντής Προγράµµατος του ΑΝΤ1 ΤV Γιάννης Λάτσιος, η εµπορική διευθύντρια του Οµίλου Νανή Τράκα και ο γενικός διευθυντής Ειδήσεων και Ενηµέρωσης του ANT1 TV Βασίλης Πελέκης. «Ο σωστός προγραµµατισµός κινήσεων, η διαρκής αναπροσαρµογή της λειτουργίας στα νέα µεγέθη της αγοράς και η απόλυτη επίγνωση της ευθύνης προς τους τηλεθεατές σε κάθε κίνηση και απόφασή µας, είναι απλώς µονόδροµος. Τον ακολουθούµε χωρίς παρέκκλιση τα τελευταία χρόνια και είµαι ιδιαίτερα ικανοποιηµένος που κάθε χρόνο αποδίδει όλο και περισσότερο», σηµείωσε, µεταξύ άλλων, ο Θοδωρής Κυριακού.

«Ξένοι» την ίδια μέρα και ώρα Σε τι μοιάζουν οι εκπομπές του Νίκου Χατζηνικολάου και του Γιάννη Πρετεντέρη; Σε τίποτα, είναι η σωστή απάντηση. Ο Νίκος Χατζηνικολάου έχει καλεσμένους πολίτες που ρωτούν τους πολιτικούς. Ο Γιάννης Πρετεντέρης κάνει ο ίδιος τις ερωτήσεις, ενίοτε και οι καλεσμένοι μεταξύ τους. Ο Χατζηνικολάου μετέτρεψε μια διαδικτυακή εκπομπή σε τηλεοπτική, διατηρώντας τον αρχικό της χαρακτήρα. Ο Πρετεντέρης ακολουθεί την ίδια συνταγή όλα τα χρόνια, αποφεύγοντας τις καινοτομίες. Ο Χατζηνικολάου έχει καλεσμένους από όλο το πολιτικό φάσμα. Ο Πρετεντέρης είναι «κομμένος» (κακώς

λέμε εμείς) από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Χατζηνικολάου κρατάει αποστάσεις από την κυβερνητική πολιτική – κυρίως στα θέματα του μνημονίου – με υψηλούς τόνους κριτικής. Ο Πρετεντέρης υποστηρίζει σταθερά τη συγκυβέρνηση και ειδικά τις βασικές πολιτικές του μνημονίου. Τελικά, συμπίπτουν μόνο στη μέρα και (σχεδόν) στην ώρα μετάδοσης των εκπομπών τους! Πάντως, για δεύτερη συνεχή εβδομάδα τα νούμερα της τηλεθέασης μέτρησαν συντριπτικά υπέρ του Χατζηνικολάου. Η εκπομπή στο Star με καλεσμένο τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα έκανε στο σύνολο 25,8% και 22,1% στα νεανικά

κοινά. Η «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη στο Mega δεν μπόρεσε να κάνει ούτε αυτή την εβδομάδα την… ανατροπή στο τηλεοπτικό σκηνικό, καθώς έκανε στο σύνολο 15,5% και 10,8% στις ηλικίες 15-44. Για να μπορέσει να κάνει την… «ανατροπή» του σκηνικού, όπως αυτό διαμορφώνεται δυο εβδομάδες τώρα, ο Γιάννης Πρετεντέρης «έκλεισε» για την ερχόμενη Δευτέρα τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη. Απέναντί του θα βρει, όπως όλα δείχνουν μέχρι στιγμής, τον Άδωνη Γεωργιάδη καλεσμένο του Νίκου Χατζηνικολάου στο στούντιο του Star.

Media 15/35 Ο Atlantis «παίζει» τους νεοναζί Κύµα αντιδράσεων έφερε η επιλογή του νεανικού µουσικού ραδιοσταθµού Atlantis FM να φιλοξενήσει το ερχόµενο Σάββατο συνέντευξη του κατηγορούµενου για συµµετοχή σε εγκληµατική οργάνωση Ηλία Κασιδιάρη. Ο σταθµός, που παίζει κυρίως ροκ και ηλεκτρονική µουσική, ανακοίνωσε στην ιστοσελίδα του ότι «στον Atlantis µιλάµε όλοι! Το Σάββατο 19 Οκτωβρίου µιλά ο Ηλίας Κασιδιάρης και απαντά σε όλα! 11 µε 12 το µεσηµέρι, στην ελεύθερη συχνότητα των FM. Γιατί... µόνο στον Atlantis µιλάµε όλοι!», φιλοξενώντας λίγες αναρτήσεις παρακάτω την είδηση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η εταιρεία MusicHeaven ανακοίνωσε ότι σταµατάει κάθε συνεργασία µε τον σταθµό, ζητώντας την άµεση απόσυρση του λογοτύπου από την ιστοσελίδα του και απαγορεύοντας κάθε νέα του χρήση, όπως και έγινε. «Πόση υποκρισία, να ανεβάζετε δηµοσίευση µε τον νεοναζιστή και λίγο πιο κάτω να γράφετε ‘‘Καλό Ταξίδι, φίλε Παύλο’’. Πόση ανευθυνότητα, να βάζετε έναν νεοναζιστή να µιλάει – χωρίς αντίλογο – σε χιλιάδες ψυχές που τώρα διαµορφώνονται. Ντροπή σας», σηµειώνει στην ανακοίνωσή της η εταιρεία. Μετά τον διαδικτυακό χαµό και τα σχόλια που κατέκλυσαν τον Atlantis, η επίµαχη ανάρτηση - προαναγγελία της συνέντευξης Κασιδιάρη «κατέβηκε»…

Ένα ραδιόφωνο που χτυπάει Στο Κόκκινο Έναν µήνα «τρέχει» στα ερτζιανά το νέο πρόγραµµα του 105,5 Στο Κόκκινο καταγράφοντας την κοινωνική πραγµατικότητα µε ρεπορτάζ και πρωτογενή έρευνα. Στόχος του, να φτάσει η είδηση, το ρεπορτάζ, η έρευνα σε όλους τους ακροατές. Η ραδιοφωνική ηµέρα Στο Κόκκινο ξεκινά να παίζει δυνατά από τις 7 µέχρι τις 10 το πρωί µε τον Κώστα Αρβανίτη και τη «Φυλή των φίλων» Γ. Πετρίδη, Ε. Προµπονά, Γ. Τραπεζιώτη, Γ. Φραντζεσκάκη, Ε. Κυπραίου και Β. Αβδελά. Τη σκυτάλη παραλαµβάνει το δίδυµο Κυρίτση - Τσέκερη, ενώ από φέτος συνδράµουν την προσπάθεια µε το ρεπορτάζ τους οι έµπειροι ανταποκριτές Πάνος Χαρίτος από τη Μέση Ανατολή και Δηµήτρης Λιάτσος από τη Μόσχα. Στο νέο ενηµερωτικό πρόγραµµα έχει προστεθεί η φωνή του Κώστα Βαξεβάνη µε το Hot Doc Δευτέρα µε Παρασκευή 11 µε 12 το µεσηµέρι. Ολόκληρη η ειδησεογραφία που «τρέχει» καταγράφεται αναλυτικά µε τα «Γεγονότα στις 14.00» µε τον Μπάµπη Αγρολάµπο, ενώ το Σαββατοκύριακο την ευθύνη και την παρουσίαση έχει η Μπούλικα Μιχαλοπούλου. Στο βραδινό Μαγκαζίνο (8 µε 9) βρίσκεται ο Κώστας Σαββόπουλος µε όλο το δηµοσιογραφικό δυναµικό του σταθµού.

16/36 Επτά

17/10 -23/10

ποντικιart

www.topontiki.gr

ΠΕΜΠΤΗ 17.10

«H Aνάκριση» του Πέτερ Βάις ◗ Ο Κώστας Καζάκος, μαζί με 12μελή θίασο, πρωταγωνιστεί στο εμβληματικό έργο του Πέτερ Βάις «Η Ανάκριση». Το έργο αποτελεί ένα δριμύ κατηγορητήριο κατά του ναζισμού, που βασίστηκε στα πρακτικά της δίκης βασικών στελεχών του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Σκηνοθετεί ο Σταύρος Τσακίρης. Info: Θέατρο «Τζένη Καρέζη» (Ακαδημίας 3), τιμές: 12 - 20 ευρώ, στις 20.00..

«το ποντικι»

προτείνει...

Επιμέλεια: Βίκυ Λεβαντή (v.levanti@hotmail.com)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18.10

ΔΕΥΤΕΡΑ 21.10

Από τον Βάγκνερ στην «Γκόλφω» ◗ Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει ένα μουσικό αφιέρωμα στον κορυφαίο συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ, με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννησή του. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τις συμφωνικές εισαγωγές «Λόενγκριν» και «Αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης» αλλά και την Α’πράξη από τη «Βαλκυρία». Διευθύνει μουσικά ο Β. Χριστόπουλος. Info: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη), εισιτήρια: 6,5 - 40 ευρώ, στις 20.30. ◗ Η «Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο. Με φόντο την εξιδανικευμένη εικόνα της ελληνικής υπαίθρου το 1893, το έργο παρουσιάζει την τραγική ερωτική ιστορία δύο νεαρών παιδιών. Σκηνοθετεί ο Νίκος Καραθάνος. Info: Εθνικό Θέατρο (Αγ. Κωνσταντίνου 22-24), τιμές: 20 - 10 ευρώ, σήμερα στις 20.30. ◗ Στις «Ευτυχισμένες Μέρες» του Σάμουελ Μπέκετ ξετυλίγεται ο ακατάπαυστος μονόλογος της Γουίνι, ο οποίος συμβολίζει την αδιάκοπη επιθυμία της να ζήσει μια ακόμα «ευτυχισμένη μέρα». Σκηνοθετεί η Λ. Ζαρκαδούλα. Παίζουν: Ν. Τσαλίκη, Δ. Κανέλλος. Info: Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κουν (Φρυνίχου 14), τιμές: 18 - 10 ευρώ, σήμερα στις 21.15.

Ρεμπώ, Δράκοι και «Υπόγειο»

Γιάννης Στάνκογλου, Από Μηχανής Θέατρο

ΣΑΒΒΑΤΟ 19.10

«Χαλασοχώρηδες» και «Μόγλης» ◗ Το νέο θεατρικό έργο του συγγραφέα Γιάννη Σκαραγκά «Ο Μόγλης και οι περιπέτειές του στη ζούγκλα» ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο. Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία ενηλικίωσης ενός παιδιού που μεγαλώνει στη ζούγκλα κουβαλώντας ερήμην του κομμάτια τόσο των ζώων όσο και των ανθρώπων. Σκηνοθετεί η Φωτεινή Μπαξεβάνη. Infο: Εθνικό Θέατρο - Σκηνή «Κατίνα Παξινού» (Πανεπιστημίου 48), εισιτήριο: 10 ευρώ, στις 18.00. ◗ Το θέμα του έργου «Οι Χαλασοχώρηδες» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη διαδραματίζεται την τελευταία εβδομάδα των βουλευτικών εκλογών σ’ένα ελληνικό νησί, όπου ψηφοφόροι και ψηφοθήρες έχουν μόνο λίγες μέρες για να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν. Σκηνοθετεί ο K. Παπακωνσταντίνου. Info: Θέατρο Altera Pars (Μεγ. Αλεξάνδρου 121, Κεραμεικός), τιμές: 10 - 15 ευρώ, σήμερα στις 21.15.

νεαρό στην ηρωίνη, το έργο σπάει προκαταλήψεις και ταμπού, ρίχνοντας βάρος στο πρόβλημα του εθισμού στα ναρκωτικά. Σκηνοθετεί ο Γιώργος Κορδέλλας. Παίζουν: Σ. Πολυζωίδης, Α. Ταβουλάρη κ.ά. Info: Θέατρο REX (Πανεπιστημίου 48), είσοδος: 10 ευρώ, στις 12.00. ◗ Ο Ισαάκ Σούσης παρουσιάζει μια τρίωρη συναυλία με τίτλο «Αόρατη Πόλη», βασισμένη σε δικά του τραγούδια και ποιήματα. Συμμετέχουν οι Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιάννης Κότσιρας, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Φοίβος Δεληβοριάς, Νατάσσα Μποφίλιου και Παντελής Αμπαζής. Τα ποιήματα διαβάζει ο Δημήτρης Τάρλοου. Info: Aρχιτεκτονική (Ελασιδών 6, Γκάζι), στις 20.30, είσοδος: 12 ευρώ.

«Οι Χαλασοχώρηδες», θέατρο Altera Pars

◗ Ο Γιάννης Στάνκογλου ερμηνεύει τον ποιητή Αρθούρο Ρεμπώ στο έργο «Είμαι ένας άλλος» του Μίκαελ Αζάρ. Η ιστορία του έργου περιστρέφεται γύρω από ένα αγόρι που βιώνει τον πόνο και την απώλεια, αλλά δεν σταματά να θέλει να ορίζει μόνο του τη μοίρα του. Σκηνοθετεί η Αλίκη Δανέζη - Knutsen. Info: Από Μηχανής Θέατρο (Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο), τιμές: 14 - 10 ευρώ, σήμερα στις 20.00. ◗ «Το Παιχνίδι των Δράκων» είναι μια σύγχρονη σουρεαλιστική κωμωδία του Γιώργου Φραγκούλη, σε σκηνοθεσία Σίμου Παπαναστασόπουλου. Το έργο διαδραματίζεται στο ξενοδοχείο «Οι τρεις δράκοι», όπου ένα ανδρόγυνο έρχεται αντιμέτωπο με μια σειρά από αποκαλύψεις και ανατροπές. Παίζουν: X. Ευθυμίου, Σ. Μπονάτσου κ.ά. Info: Θέατρο Eliart (Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός), τιμές: 10 - 5 ευρώ, κάθε Δευτ. και Τρ. στις 21.15. ◗ Με δύο σύγχρονα ελληνικά έργα ξεκίνησε τη θεατρική του σεζόν το «Υπόγειο» του Θεάτρου Τέχνης. Αυτό το διάστημα ανεβαίνουν το «Όλη η πόλη το κουβεντιάζει» των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη, αλλά και το «Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο» του Αλέξη Σταμάτη, τα οποία έχουν άμεσες ή υπαινικτικές αναφορές στο θέατρο του Παραλόγου. Info: Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα), τιμές: 15 ευρώ (για τις δύο παραστάσεις), 10 ευρώ (μόνο για τη μία) κάθε Δευτ. & Τρ. στις 21.00.

ΤΡΙΤΗ 22.10

O Larry Carlton στην Ελλάδα ◗ Με τέσσερα Grammy και δεκαεννιά υποψηφιότητες, ο Larry Carlton, ο κορυφαίος εκφραστής της ηλεκτρικής κιθάρας, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Στη μοναδική του εμφάνιση θα κάνει μια αναδρομή στη μουσική του πορεία, καταθέτοντας μερικά δείγματα της δεξιοτεχνίας και της κλάσης του. Info: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206), εισιτήρια: 25 ευρώ, στις 20.00.

ΤΕΤΑΡΤΗ 23.10

Μια «ρομαντική» ιστορία

ΚΥΡΙΑΚΗ 20.10

◗ Το βραβευμένο έργο «Η ρομαντική μου ιστορία» του D.C.

Από τον Βιτσέντζο Γκάτσο στον Σούση ◗ Η δράση της Νεανικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου ξεκινάει με το έργο «Ένα καπέλο γεμάτο βροχή» του Αμερικανού Μάικλ Βιτσέντζο Γκάτσο. Με κεντρικό ήρωα τον Τζόνι, έναν εθισμένο

Larry Carlton, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το «Ποντίκι» σάς πάει θέατρο

✂

«Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο» «Όλη η πόλη το κουβεντιάζει» Το «Ποντίκι» εξασφάλισε για τους αναγνώστες του εκπτωτικές τιμές για τις παραστάσεις «Όλη η πόλη το κουβεντιάζει» των Α. και Κ. Κούφαλη και «Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο» του Α. Σταμάτη. Οι αναγνώστες που θα τηλεφωνήσουν πρώτοι στο 210 6898448 από τις 10 π.μ. ώς τις 5 μ.μ. θα παρακολουθήσουν μαζί με τον/τη συνοδό τους τις δύο παραστάσεις στην τιμή της μίας (10 ευρώ). Η προσφορά ισχύει για πέντε άτομα και τον/τη συνοδό τους, αλλά είναι ατομική (10 ευρώ για κάθε άτομο). Δευτέρα 21.10 και Τρίτη 22.10, στις 21.00 και στις 22.30. Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα) τηλ.: 210 3228706

Jackson μιλάει για τη δυσκολία των ανθρώπων να δημιουργήσουν σχέσεις μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της πόλης αλλά και της δουλειάς. Σκηνοθετεί ο Β. Θεοδωρόπουλος. Παίζουν: M. Παπαδημητρίου, Κ. Λυπηρίδου κ.ά. Info: Θέατρο Νέου Κόσμου (Αντισθένους 7, Φιξ), τιμές: 10 - 15 ευρώ, σήμερα στις 21.15.

Το «Ποντίκι» σάς πάει συναυλία

✂

«Master Class του Larry Carlton» Το «Ποντίκι» εξασφάλισε για τους αναγνώστες του δωρεάν προσκλήσεις για τo «Master Class του Larry Carlton», σε μια βραδιά όπου η ηλεκτρική κιθάρα συναντά έναν κορυφαίο εκφραστή της. Οι αναγνώστες που θα τηλεφωνήσουν πρώτοι στο 210 6898448 από τις 10 π.μ. ώς τις 5 μ.μ. θα κερδίσουν δύο διπλές προσκλήσεις για την Τρίτη 22 Οκτωβρίου, στις 20.00. Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος) Τηλ. 210 3418550