Σελίδα 42 Together Free Press Ιούνιος 2017
Eleni is bored again ή βαριέται η Ελένη; ή τι κάνει η Ελένη όταν βαριέται; Τι σε απελευθερώνει; Η μουσική, οι σπάνιες στιγμές που είμαι «εκεί». Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη μέθοδο όταν σχεδιάζεις ή λειτουργείς εντελώς αυθόρμητα κάθε φορά;
Την Ελένη Τομαδάκη την ανακαλύψαμε τυχαία σε αυτόν τον τεράστιο κόσμο που ονομάζεται ίντερνετ και τα σκίτσα της μίλησαν απευθείας στο πνεύμα και την καρδιά μας! Μας δημιούργησε με τον πιο απλό τρόπο τεράστια ερωτηματικά για την ζωή, τον κόσμο, το μέλλον, το παρόν, εμάς τους ίδιους, την ύπαρξη και την καθημερινότητα μας με τρόπο σκοτεινά γλυκό! Η Ελένη σπούδασε γραφιστική και το αγαπημένο της χόμπι είναι το μποξ. Φτιάχνει σκίτσα γιατί θέλει να αποδομήσει πρώτα τον εαυτό της! Το Eleni is bored again είναι το πρώτο της ολοκληρωμένο πρότζεκτ και όπως μας λέει ξεκίνησε από ένα κόμπλεξ που είχε αποκτήσει με τα social media νιώθοντας πως η εποχή την προσπερνάει. Εμείς την βρήκαμε και την ρωτήσαμε πράγματα! Δείτε τι μας είπε!
Το σχέδιο είναι το εύκολο στάδιο, το πριν είναι το θέμα. Χρειάζομαι απομόνωση, ηρεμία, πάρα πολύ χρόνο, συγκέντρωση, μουσική, επιμονή και ιδανικά deadline. Το deadline με βοηθάει γιατί η τελειομανία μου σε συνδυασμό με το ότι κάτι πρέπει αναγκαστικά να τελειώσει, με βάζει σε μια κατάσταση πίεσης και άγχους που με αναγκάζει να συγκεντρωθώ απόλυτα σε κάτι, να χάσω τον ύπνο μου και τελικά μετά από πολύ κόπο και στάδια βαρεμάρας, απελπισίας κ.α., με βάζει σε μια κατάσταση, πως να το πω, πνευματική, με ξυπνάει, με συνδέει με κάτι μέσα μου που μου θυμίζει γιατί συνεχίζω να ζω. Έχω πολύ καιρό να βρεθώ σε τέτοια κατάσταση, γι’ αυτό έχω μουχλιάσει και περιμένω απλά να φύγω (το Σεπτέμβρη για μεταπτυχιακό στο Λονδίνο). Πώς και χρησιμοποιείς μόνο μαύρο μελάνι; Όσο πιο απλό τόσο πιο άμεσο. Γιατί στα αγγλικά; Μα για τους ξένους φανς! Η σχέση Ελλάδας με το ελληνικό animation είναι ανύπαρκτη αυτή τη στιγμή; Ρωτάς τον λάθος άνθρωπο. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου animator ούτε με ενδιαφέρει το animation ειδικά. Όσον αφορά την τέχνη γενικότερα, ναι ίσως είμαστε πίσω γενικά, αν και δεν έχω βγει έξω ακόμα για να έχω τόσο μεγάλο μέτρο σύγκρισης. Δουλεύεις μια σειρά με τον τίτλο «Eleni is bored again». Πού, πώς, πότε, γιατί;
Πώς ένα μολύβι μπορεί να γίνει το καταφύγιο ενός παιδιού και μερικά χρόνια αργότερα το εργαλείο της δουλειάς του; Δεν ξέρω, το μολύβι ίσως είναι το πιο προσβάσιμο και φτηνό σε όλους μέσο, που δεν απαιτεί προ εκπαίδευση όπως η μουσική πχ απαιτεί να μάθεις πριν νότες, ή έστω να έχεις ένα όργανο σπίτι σου. Από που αλλού να αρχίζει κανείς αν αυτό δεν είναι η γραφή ή η ζωγραφική? Δε χρειάζεσαι κανέναν και τίποτα. Πιστεύεις πως οι διάφορες πτυχές και η προσωπική ιδιοσυγκρασία ή ο χαρακτήρας ενός σχεδιαστή-δημιουργού αποτυπώνονται μέσα στις δουλειές του; Ναι. Αν όχι, πιο το νόημα; Υπάρχει κάτι που μπορεί να καταπνίξει τη δημιουργικότητά σου; Ίσως η ρουτίνα; Ναι, η ρουτίνα, οι υποχρεώσεις, οι ψυχαναγκασμοί μου, οποτεδήποτε πουλάω κυριολεκτικά το χρόνο μου για βιοποριστικούς λόγους, όταν νιώθω τελείως αποκομμένη από τα πάντα, το να μην περιμένει κάποιος κάτι από μένα. Κάτι ακόμα, παλιά πίστευα πως η κάθε απόρριψη με πεισμώνει και μου δίνει ώθηση να προσπαθήσω περισσότερο («θα δουν αυτοί πια είμαι εγώ»), μα πια βλέπω πως μετά από κάποιο σημείο μαθαίνεις να δέχεσαι τις απανωτές απορρίψεις και την αδιαφορία σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δε θυμώνεις ούτε στεναχωριέσαι, είναι αυτό που σε κάνει χωρίς να το καταλαβαίνεις μεγάλο, σου κλέβει λίγο λίγο την παιδικότητα και τα όνειρα χωρίς καν να σου δίνει τη χαρά ενός δράματος.
‘ Όπως είπα και πριν, το σχέδιο είναι ο πιο απλός και εύκολος τρόπος να εκφραστεί κάποιος. Δεν χρειάζεται προ εκπαίδευση ή ώρες χαμένες μπροστά σε κάποιο μηχάνημα για να μάθεις να χειρίζεσαι προγράμματα, δε χρειάζεσαι συνεργάτες κτλ. Δεν είναι πως δε θέλω συνεργάτες (ίσα ίσα) ή πως δε θεωρώ πως η τεχνολογία προσφέρει φοβερές προοπτικές, αλλά είμαι ένα άτομο πάρα πολύ αναβλητικό και ανίκανο να πάρει μπρος από μόνο του. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα διαδικαστικό, δε μπορώ καν να πάρω ένα τηλέφωνο. Πως να οργανώσω ολόκληρη παραγωγή; Πως να κάτσω ώρες μπροστά από
έναν υπολογιστή και να προσπαθώ να μάθω ένα πρόγραμμα; Τα ανιμέσιον έγιναν, επειδή ήμουν σε μια σχολή και ευτυχώς έπρεπε να κάνω κάτι και να το τελειώσω σε ένα συγκεκριμένο χρόνο. Από πολύ μικρή ξεκινούσα να γράφω βιβλία ή ιδέες για μεγάλα πρότζεκτ, τα οποία ποτέ δεν τελείωναν. Άμα κάποιος μου αναθέσει ένα πρότζεκτ ξέρω πως δε θα σταματήσω μέχρι να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ. Ξέρω πως θα τα δώσω όλα. Γι αυτό και η πιο παραγωγική μου περίοδος ήταν στη σχολή ακόμα κι αν δεν ήταν καλών τεχνών. Έχω ανάγκη τα deadlines και ανθρώπους γύρω μου. Αλλιώς χάνομαι, δε μπορώ να πάρω απόφαση πως κάτι αξίζει για τόσο μεγάλο κόπο. Άμα όμως στο έχουν αναθέσει, δε χρειάζεται να σκεφτώ άμα αξίζει τον κόπο. Πρέπει να γίνε , και πρέπει να γίνει τέλειο. Στο Eleni is bored again προσπάθησα να κάνω κάτι που να έχει ένα κοινό κατά τη διάρκεια που γίνεται, να δημιουργήσω την αίσθηση πως κάποιος περιμένει κάτι από μένα. Κατά τη διάρκεια του πρότζεκτ είχα πολλές ιδέες για ανιμέσιον και διάφορα αλλά μου είναι σχεδόν αδύνατο να πω μόνη μου πως αυτό αξίζει και ναι, γι αυτό θα κάτσω τρεις, δέκα μήνες και θα το κάνω. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου γι αυτό. Το Eleni is bored again έχει να κάνει και με ένα κόμπλεξ που είχα αποκτήσει με τα social media και ένιωθα τελείως εκτός εποχής. Δεν είχα τίποτα (fb, instagam κτλ) και δεν ήθελα να έχω τίποτα γιατί δεν άντεχα στην ιδέα πως έπρεπε να διαλέξω μια κάποια ταυτότητα γύρω από εμένα. Μου άρεσε πάντα να προσαρμόζομαι ανάμεσα στο κόσμο που βρίσκομαι, να μη μπορεί κανείς να με κρίνει. Ακόμη, ήμουν αποφασισμένη πως δεν θα άντεχα σαν άνθρωπος να δουλεύω σε μια εταιρία, γραφείο, οργανισμό κτλ ή σε οτιδήποτε απαιτεί να του πουλήσω το χρόνο μου. Ήμουν χαμένη γιατί μόλις είχα τελειώσει την ταινία μου I will που πίστευα για μεγαλούργημα αλλά δεν έπεισα κανέναν. Έπρεπε κάτι να κάνω να ξεφύγω. Άμα ήμουν τόσο έξυπνη και ταλαντούχα όσο πίστευα πάντα, γιατί να μη μπορώ να ζήσω από την τέχνη μου; Όχι ότι τώρα ζω από την τέχνη μου αλλά τέλος πάντων. Το Eleni is bored again έκανε τον κύκλο του και τελειώνει, ετοιμάζομαι για τελείως διαφορετικά και μεγάλα πρότζεκτ. Το θέμα είναι να ξεπερνάς τα όριά σου κάθε φορά, με το eleni is bored again ξεπέρασα κάτι στην αρχή, μετά έγινε συνήθεια.