26
Draagvlak bij mensen
Jongeren betrekken bij de kerk. Hoe doe je dat? Het gezelschap van Waardengedreven biedt soelaas over hoe je als oude en nieuwe zinzoekers daadwerkelijk tot een gedeeld huis voor zingeving komt. Ze vertellen hierover, en gebruiken in de praktijk onder andere de ‘Blikopener’: een tool samengesteld door een groep jongeren na een sessie over de vraag hoe zij zelf graag betrokken zouden willen worden bij een kerk. Het antwoord: échte betrokkenheid, een stem in het samen nadenken over de nieuwe invulling van oude waarden.
Zinzoekers,
GRIJP ZE! Sander: ‘Maar dan moet je als kerkbestuur of -beheer wel kunnen loslaten. Je moet jongeren ook willen betrekken op basis van wat zij belangrijk vinden. Niet op basis van alleen wat jij belangrijk vindt of op basis van wat jij denkt dat zij belangrijk vinden.’
D
ertiger Sander Ummelen, zijn broer Stephan Ummelen en diens partner Ankie Petersen zijn niet religieus opgevoed. Maar dat wil niet zeggen dat ze geen interesse hebben in zingeving. Sterker nog, die interesse groeide in de loop der jaren steeds meer. Uiteindelijk wisselden ze zelfs hun goedlopende reclamebureau in 2015 in voor een nieuw bureau, Waardengedreven, om fulltime met zingeving bezig te kunnen zijn. Het is een ‘vrijdenkend bureau dat de dialoog over waarden in organisaties aanjaagt’. Sinds een paar jaar doen ze dat ook voor kerken. De broers vertellen.
Stephan: ‘Dit is een goede tijd om jongeren te interesseren voor de kerk als platform voor zingeving. Grof gezegd groeide een grote groep 35-plussers op met ouders die reserves hebben ten aanzien van religie. Maar voor de generaties onder de 35 is de kerk geen beladen gebouw. Ze zijn niet tegen de kerk, maar weten vaak niet zo goed wat ze ermee kunnen. Tegelijkertijd zoeken ze naar betekenis en zin. Maar wel op hun eigen manier. Als je die behoefte kunt vervullen, dan liggen er gouden tijden voor kerken.’
Stephan: ‘Goed voorbeeld is de Stevenskerk in Nijmegen. Het bestuur is qua samenstelling behoorlijk eenzijdig qua leeftijdsopbouw. Als je daar een jongere bij voegt, loopt hij of zij na een maand gillend weg. Want verschillende generaties denken fundamenteel anders.’
Sander: ‘Toen is er onder de naam Board with Church een jongerenbestuur aangesteld – een schaduwbestuur met een eigen mandaat en de specifieke opdracht om te innoveren. Op zeker moment klopte een club aan die een tentoonstelling wilde organiseren met onder andere foto’s van transgenders. Best wel erotische foto’s. Het ging over anders zijn en daarvan ook de schoonheid durven te belichten. Het moederbestuur was terughoudend, maar het jongerenbestuur was vóór; je wilt als kerk toch inclusief zijn?! Uiteindelijk is het project door de Stevenskerk omarmd. Zo kunnen jongeren helpen om bestaande kaders te verruimen en tegelijkertijd nieuwe invulling te geven aan oude waarden.’
Stephan: ‘We zijn in deze post-seculiere tijd op zoek naar nieuwe vormen van gemeenschapszin. Het ligt zo voor de hand om dat te doen in die gebouwen die daarin al een lange traditie hebben. We hebben nu die kans; grijp ‘m!’