Colofon CUL is het tijdschrift voor studenten en docenten van de opleiding culturele antropologie & niet-westerse sociologie aan de UvA. OZ Achterburgwal 185 1012 DK Amsterdam cul_redactie@yahoo.com www.kwakiutl.nl Hoofdredacteur Rogier Vlaar Medewerkers Rebecca Bego, Miriam Driessen, Eeke Jagers, Tom Klikken, Inge Linsen, Ava Mees List, Suzanne Nievaart, OC, Raimer Rodrigues Rezende, Mario Rutten, Taninay Strehl, Rogier Vlaar Eindredactie Inge Linsen, Rachel Nieuwstede, Talinay Strehl, Jenda Terpstra Lay-out Martine Luijten PR Miriam Driessen, Elin Landkroon, Inge Linsen, Rachel Nieuwstede Penningmeester Thomas Mulder Secretaris Nikki de Zwaan Drukker Drukkerij Wilco b.v. Amersfoort Oplage 500 Foto omslag Rogier Vlaar
Redactioneel
O
pen dag bij antropologie. Nadat ze de middelbare school had afgerond en een jaar had gereisd, was het tijd om een volgende stap in het leven te zetten. Veel van haar leeftijdsgenoten waren inmiddels naar Amsterdam vertrokken en waren inmiddels geassimileerd in dat afschuwelijke Amsterdamse Studenten Corps, om daar de netwerken en partner te vinden die de rest van het leven zouden bepalen. Andere leeftijdsgenoten studeerden ook, maar werkten hard om de studie netjes binnen 4 jaar af te ronden, zodat ze zo snel mogelijk aan huisje-boompje-beestje toekomen, zonder hun studietijd aan te wenden om nieuwe ervaringen op te doen. Weer anderen gingen na de middelbare school direct aan het werk en doen nu kutbaantjes. Alle drie de opties leken haar niets. Ze wilde geen deel uitmaken van de grote kudde, ze wilde niet over de afgetrapte route lopen. Haar favoriete film is Trainspotting, over de belevenissen van de verslaafde antiheld Renton. De tagline van de film had enorme indruk op haar gemaakt: ‘Choose life. Choose a job. Choose a starter home. Choose dental insurance, leisure wear and matching luggage. Choose your future. But why would anyone want to do a thing like that?’ Ze denkt met weemoed terug aan het jaar dat ze gereisd had. Overal ontmoette ze sympathieke backpackers, vrije geesten die net als zij met volle teugen van de rustige levenstijl genoten die bij het backpacken hoort. Het grootste deel van de tijd had ze besteed aan relaxen aan de rivierbank, op het terras, in de hangmat, of waar dan ook. Leven van dag tot dag. Leven zonder sturing en zonder verplichtingen. Het liefst zou ze deze levensstijl voor altijd willen voortzetten. Zonder enige verwachtingen bezoekt ze de open dag van de opleiding antropologie. Ze komt in de kantine van het spinhuis en loopt bijna tegen de enorme stapels kratten bier aan tegenover in ingang. De exotische aankleding van het gebouw en de vele foto’s aan de muur roepen herinneringen op van haar verre reizen. Overal om haar heen ziet ze slonzige types. Veel ongeschoren koppen. Niemand draagt make-up. Niemand kleedt zich naar de mode. Ook al is het is laat in de middag, de mensen zijn net uit hun bed gekropen en zien er dus ook zodanig uit. Tot haar vreugde rookt iedereen shag (beter dan de sigaretten van Marlboro, want het is goedkoper en niet het product van een Amerikaanse multinational). Er bestaat geen twijfel over, in deze omgeving met deze mensen zal ze zich thuis voelen. In het leven hoeft niet iedereen ervoor te kiezen om mee te lopen met de grote kudde. Sommige mensen kiezen voor de kleinere kuddes.
Rogier Vlaar Wegens ziekte deze keer geen bijdrage van Bert Schijf.
3