4 minute read
Hoe was het op de Reeweg
Misschien heeft u in deze krant de rubriek ’Ik woon hier al een tijdje’ wel eens gelezen. Daarin heb ik een aantal keren geschreven over de winkels op de Reeweg, over de winkels die er nog steeds zijn en ook over winkels die verdwenen zijn, zoals de boekwinkel.
De ijzerwaren- en gereedschappenzaak van Rietveld, naast bloemenwinkel Flora Calendula, is ook een winkel die weg is. Vijf jaar geleden heeft Jan Rietveld de zaak verkocht. Ik kwam vaak in de winkel en we hadden altijd een praatje. Dat komt ook omdat ik zijn vrouw ken, we hebben samen in hetzelfde ziekenhuis gewerkt. Toen Jan stopte met de zaak spraken we af om contact te houden, omdat hij zoveel weet over de Reeweg. Herinneringen, anekdotes, verhalen die een plaatsje verdienen in de Reelander. Een paar weken terug was het dan eindelijk zo ver, tijd voor een gesprek. Een gestructureerd plan lag er nog niet, ik wilde wel eens weten hoeveel bakkers en groentenwinkels er vroeger waren en Jan had foto’s meegebracht van de opening van hun nieuwe winkel in 1959. We hebben urenlang gepraat, genoeg stof vergaard om een krant mee te vullen. Maar dat kan niet in één keer. In de komende edities zal er telkens een stukje geschiedenis over de Reeweg geplaatst worden.
Brood en banket
We hebben samen bakkers zitten tellen, met als uitgangsjaar 1970. Dan was daar, we zijn in gedachten gaan wandelen: bakker Post op de hoek Reeweg-Balistraat, ’s zomers stond er een rij met klanten in de Balistraat om een soft-ijsje te kopen. Soft-ijs was nog vrij onbekend maar wel bemind. In het pand is nu CV en loodgietersbedrijf de Kruyf gevestigd. Dan wandelen we de Balistraat in naar bakker van der Burgh. De bakkerij stond bekend om de enorm grote en prachtig versierde speculaaspoppen die met Sinterklaas de etalages versierden. Hun winkelpand was op de hoek Balistraat-Lombokstraat, daar vind je nu een aannemersbedrijf: Welfing. Bakker van der Burgh kwam bij ons ook aan de deur langs, met een ijzeren hond, om brood te verkopen. Dan lopen we de Balistraat uit en de Krommedijk op. Rechtsaf, oversteken naar de Paul Krugerstraat, op de hoek was bakkerij Lelieveld, nu is er een barbier. We steken de Krommedijk weer over en gaan omlaag de eerste Reedwarsstraat in. Bijna aan het eind van deze straat, aan de rechterkant, was bakker van der Meer. Aan het eind van deze straat slaan we linksaf de Reeweg op. Daar is nu nog steeds bakker van der Breggen te vinden, van de schapenkopkoekjes. In de jaren zeventig hadden zij hun bakkerij naast de boekwinkel van Landsman. Later zijn ze een klein stukje verhuisd en hebben ze de voormalige boekwinkel betrokken. Welgeteld vijf bakkers in zo’n klein gebied. “Hoe konden die daar allemaal van bestaan? ”vraag ik aan Jan. “Er waren nog geen grote supermarkten”, antwoordt hij. “Er waren ook veel groentenwinkels en een aantal slagers dicht bij elkaar”. Een van die groentemannen op de Reeweg was Wim van der Leer. Zijn broer heette Jan.
De kapper
En we hebben een foto gevonden van Jan van der Leer. Zijn kapperszaak was op nummer 47 van de Reeweg (nu kledingwinkel Divina’s). Dat was het pand waar de ijzerwarenzaak van Rietveld gehuisvest was tot ze in 1959 verhuisden naar nummer 81 van de Reeweg. Jan van der Leer was geen gewone kapper, lees maar op het bord wat op de pui hangt (foto boven). Broer Wim had een groentenzaak op de hoek Reeweg-Tweede Reedwarsstraat. Voor de volgende keer zetten we in ieder geval de groentenwinkels op de agenda.
Tekst Ans van der Westen / Foto's Regionaal Archief Dordrecht
