Eurovisie Songfestival door de jaren heen

Deelnemers aan die muzikale aftrap waren Nederland (Corry Brokken met Voorgoed voorbij) België (Mony Marc met Le plus beau jour de ma vie), Zwitserland (Lyss Assia), Duitsland (Freddy Quinn), Frankrijk (Dany Dauberson), Luxemburg (Michèle Arnaud) en Italië (Tonina Torielli). Nog drie landen, Engeland, Oostenrijk en Denemarken, werden verwacht, maar die misten de deadline voor het indienen van hun liedje. Jawel, we spreken over het jaar 1956, zonder internet en we moesten het stellen zonder burn-outs, relatiecoaches en Iglo Vissticks. Gastland Zwitserland won uiteindelijk meteen goud. ‘Wat leefden ze eenvoudig toen, in simp'le huizen tussen groen. Met boerenbloemen en een heg…’

Hoera: relletjes Tussen 1966 en 1972 en ook tussen 1978 en 1998 moesten liedjes in de taal van het land van herkomst gezongen worden. Dat leverde ijzersterke titels op als ‘ n Beetje, Een speeldoos, Ding-a-dong, Blijf zoals je bent en Jij en Ik (Nederland) en Door de wind, Laat me nu gaan, Samson en Goeie morgen, morgen (België). In 1969 kregen vier landen plots evenveel (18) punten. Een van hen was Lenny Kuhr met De Troubadour. Het zweet brak presentatrice Laurita Valenzuela uit want hierin voorzag het reglement niet. Men opteerde dus maar om vier winnaars aan te duiden en Nederland mocht het jaar nadien het Songfestival organiseren. Het was het eerste jaar dat er speculaties, relletjes en verdachtmakingen waren. Het zou de volgende jaren niet anders worden...

Douze points, twelve points Het Eurovisie Songfestival kabbelde verder, maar de mediabelangstelling werd steeds groter. Met dank aan Abba, Vicky Leandros, Johnny Logan en Céline Dion. Bijna tien jaar geleden werd de kaap van 200 miljoen kijkers in 40 landen (1,8 miljoen in België en 4 miljoen in Nederland) overschreden. Ter vergelijking: het op één na best bekeken evenement is de pauzeshow van de Amerikaanse Superbowl met ‘slechts’ 168 miljoen kijkers. Steeds meer werd het internationale liedjescircus de jaarlijkse hoogmis voor bizarre en choquerende inzendingen. Het onderdeel ‘muziek’ werd vanaf de jaren negentig vervangen door ‘opvallen op een andere manier’. De transseksuele Dana International uit Tel Aviv zou in 1998 de rol en de geschiedenis van het festival voorgoed veranderen. Religieuze Joden en Zedig Europa fronsten de wenkbrauwen en spraken schande. Edoch, Dana International won en dat was voor veel landen Donderdag (jawel, donderdag) 24 mei 1956. In het Teatro Kursaal van Lugano vindt het allereerste Eurovisie Songfestival plaats. Wie in dat jaar een televisietoestel had, mocht zich Piet Gates of Fred Forbes noemen, dus de uitzending was echt voorbehouden aan de fine fleur. Wie de beelden van die allereerste editie ooit zag, ontdekte nauwelijks decor, sfeer of glitter. Zwitserse zangeres Lyss Assia zong zich met een knalprestatie in het collectieve muziekgeheugen. De start van een jaarlijks verkleedcircus was gegeven….

door: MARIO DE WILDE

het sein om op zolder allerlei maffe attributen vanonder het stof te halen en in de bevolkingsregisters snel op zoek te gaan naar travestieten in glitterpakjes, oerlelijke monsters, vals zingende kalkoenen, worsten met een baard en Robocops.

Go gay In de beginjaren was het Eurovisie Songfestival zoals de hele samenleving een braaf en uitsluitend heteroseksueel gebeuren. Er waren wel al de eerste ontluikende maar verborgen gehouden homo’s. Bob Benny zong voor België in 1964 Waar en Wanneer en was zo gay als wat. De Franse acteur Jean-Claude Pascal vertolkte met Nous Les Amoureux een liefde die door de maatschappij werd afgekeurd en Gerald Joling was in 1988 toch ook al behoorlijk homo toen hij Shangri-La naar de hemel zong. Maar niemand durfde in die periode uit de kast te komen uit angst om stemmen te verliezen. Einde van de jaren negentig was dan toch het hek van de dam. Ex-politicus en Songfestivalfanaat Frits Huffnagel vond dat een logische ontwikkeling: ‘Pakweg veertig jaar geleden kwamen homo’s samen om anoniem naar het Songfestival te kijken en ontstonden ook de eerste fanclubs met een duidelijke link met de lhbtgemeenschap.’ Het competitie-element, de kitsch, de wansmaak, de glitter en het feit dat iedereen op een Songfestival van iedereen kon winnen, bracht alles in een stroomversnelling. Als minderheid identificeren homo’s zich maar wat graag met de underdogs….

&nuttige nutteloze

feiten

1. Voor de eerste editie in 1956 mocht elk land twee liedjes inzenden. Het zou bij die ene keer blijven. 2. In dat eerste jaar was er slechts één winnaar. De rest van de plaatsen was onbekend. 3. Editie 2017 werd gepresenteerd door een mannelijk trio, de enige uitgave ook zonder een vrouwelijke presentator. 4. In 64 jaar Eurovisie Songfestival hebben in totaal 53 landen meegedaan aan de finale en werden 1500 nummers uitgevoerd waarbij het woord ‘liefde’ 123 keer voorkwam in de titel. 5. Van de 27 verschillende landen die het Songfestival hebben gewonnen, gingen de meeste zeges naar

Ierland (7), Zweden (6) en Frankrijk, Luxemburg, het Verenigd Koninkrijk en Nederland (5). 6. Duitsland eindigde 7 maal laatste, België en Oostenrijk ieder 8 maal, Finland 10 keer en Noorwegen mag zich met 11 laatste plaatsen de kampioen van de rode lantaarns noemen. 7. Tijdens die 64 jaar is het 36 keer voorgekomen dat een land eindigde met de zo gevreesde zero points . 8. In 1969 werd het decor in Madrid ontworpen door Salvador Dalí. 9. De songfestivalhistorie wijst uit dat Nederland de meest punten krijgt van België, Frankrijk, Ierland en

Duitsland.

10. Vorig jaar was het de eerste keer in 65 jaar dat een editie van het Eurovisie Songfestival niet plaatsvond. Die eer viel Rotterdam te beurt…

Winactie

Win nu het het nieuwe Eurovision boek ‘In 3 minuten vereeuwigd’. Een popreality thriller over corruptie, politieke intriges en romantiek backstage het Eurovisie Songfestival. Geschreven door het voormalig hoofd Pers van de Israëlische Songfestival-delegatie, Alon Amir. TGI mag in samenwerking met OUTtv drie exemplaren van dit bijzondere boek weggeven.

Wie won in 1998 het Eurovisie Songfestival?

Stuur je antwoord naar info@thegayissue.com En wie weet lees jij dan binnenkort deze Eurovision pop-reality thriller.