WETERYNARIA JEŚLI
BRODAWCZYCA U BYDŁA MA CHARAKTER PRZEWLEKŁY BĄDŹ NAWRACAJĄCY WARTO PRZEANALIZOWAĆ SPOSÓB ŻYWIENIA ORAZ WYKONAĆ PODSTAWOWE BADANIA BIOCHEMICZNE KRWI .
NIE TYLKO PROBLEM ESTETYCZNY Różnej wielkości kalafiorowate brodawki zlokalizowane w okolicach głowy, szyi, wymion, strzyków lub narządów płciowych. Płasko przylegające do ciała lub w postaci uszypułowanej. Początkowo miękkie – z biegiem czasu twardniejące. Wydawać, by się mogło, że stwarzają jedynie problem estetyczny. Niestety w niektórych przypadkach zmiany te świadczą o poważnych problemach zdrowotnych stada.
|
Występowaniu brodawczycy sprzyjają niedobory żywieniowe, szczególnie mikroelementów oraz
Fot. Weterynaryjne Laboratorium Diagnostyczne, VetLabGroup Jędryczko w Gietrzwałdzie
zaburzenia metaboliczne.
|
Autoszczepionki na brodawczycę wykonuje się z brodawczaków pobranych od zwierzęcia. Pobieranie powinien przeprowadzać lekarz weterynarii ze względu na silne krwawienie oraz możliwość zakażenia ran po zabiegu.
Brodawczakowatość jest zakaźnym schorzeniem skóry i błon śluzowych, występującym u bydła na całym świecie. W przebiegu choroby na skórze i rzadziej na błonach śluzowych tworzą się łagodne rozrosty nowotworowe, przyjmujące postać różnej wielkości brodawek. W wyjątkowych przypadkach może dojść do uzłośliwienia zmian, jednak w przeważającej większości utrzymują się one kilka-kilkanaście miesięcy, po czym zwykle stopniowo ustępują. Z tego powodu hodowcy nauczyli się traktować je jedynie jako problem estetyczny, wpływający na wygląd krów. Niestety schorzenie to może przynieść większe straty niż się wydaje, 34
a w niektórych przypadkach świadczy o poważniejszych problemach zdrowotnych stada. Przyczyną występowania choroby jest wirus brodawczaka BPV (Papillomavirus). Obecnie wyróżnia się sześć podstawowych jego typów, choć w ostatnich latach wyizolowano kolejne odmiany. Zakażenie poszczególnymi serotypami przejawia się innymi cechami brodawczyc (różne usytuowanie, wielkość, budowa, tempo wzrostu, złośliwość itd.). Najczęściej chorują młode zwierzęta w wieku 6-24 miesięcy, choć i u starszych można zaobserwować zmiany. Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobnikami chorymi lub zakażonym sprzętem weterynaryjnym i zootechnicznym (sprzęt
udojowy, poskrom, uwiązy, kantary, narzędzia do znakowania). Wirus wnika przez uszkodzoną skórę i błony śluzowe, dlatego też nasilenie zachorowań obserwuje się po zabiegach usunięcia zawiązków rogowych u cieląt, kolczykowania czy kastracji, szczególnie tych wykonywanych w amatorski sposób. Znaczenie mogą mieć również mikrouszkodzenia skóry, dlatego przypuszcza się, że pewien udział w rozprzestrzenianiu się brodawczycy mają pasożyty zewnętrzne. Okres inkubacji choroby wynosi kilka tygodni, po czym następuje kilkumiesięczny rozwój i rozprzestrzenianie się zmian. Odporność po przechorowaniu utrzymuje się przez około dwa lata, jednak mogą pojawiać się remisje, szczególnie u bydła z obniżoną odpornością i żywionego słabej jakości paszą. Brodawki najczęściej lokalizują się w okolicy głowy, szyi, barków, rzadziej na tułowiu i mają postać kalafiorowatych, szorstkich tworów różnego kształtu i wielkości. Mogą płasko przylegać do powierzchni lub występować w postaci uszypułowanej. Guzy są początkowo miękkie, z biegiem czasu ulegają stwardnieniu wskutek rogowacenia. W zależności od budującej je tkanki wyróżnia się brodawczaki (zbudowane z tkanki nabłonkowej) lub włókniakobrodawczaki (z tkanki nabłonkowej i łącznej). Do rozpoznania choroby z reguły wystarczają charakterystyczne zmiany i przebieg w stadzie. W przypadkach wątpliwych konieczne jest przeprowadzenie badania histopatologicznego usuniętych guzów.
Większość hodowców brodawczycę u bydła traktuje jedynie jako problem estetyczny, wpływający na wygląd krów. Niestety schorzenie to może przynieść większe straty niż się wydaje, a w niektórych przypadkach świadczy o poważniejszych problemach zdrowotnych stada. Zmiany mogą powstawać również na wymieniu i strzykach, co może znacznie utrudnić, a nawet uniemożliwić udój. Kolejną lokalizacją przysparzającą sporo problemów jest okolica narządów płciowych. U buhajów brodawki porastające prącie przeszkadzają w kopulacji C.D. NA STR. 36
PODLASKIE AGRO