Bjarki Þór

Ég heiti Bjarki Þór Sigurjónsson og er 24 ára, fæddur 22. apríl 1999. Ég hef búið á Íslandi allt mitt líf og þá aðallega í Mosfellsbæ.

Áhugamálin mín eru tónlist, tattoo og tölvuleikir ásamt því að hafa mikinn áhuga á grafískri hönnun. Ég útskrifaðist sem stúdent í Menntaskólanum við Hamrahlíð árið 2018 og fór svo að vinna í allskonar störfum og fékk frá þeim mikla reynslu. Svo ákvað ég að prófa grafíska miðlun því ég hef alltaf haft áhuga á faginu.

Ég er mjög glaður að ég sótti um námið því þetta hefur verið mjög skemmtilegt nám með æðislegu fólki og ég hef lært svo margt gagnlegt á allskonar mismunandi forrit.

Ísland, norræn eyja með rúmlega 360.000 íbúa er kannski ekki fyrsti staðurinn sem kemur upp í hugann þegar maður hugsar um þungarokkstónlist. Hins vegar hefur landið stóra þungarokkssenu sem nær aftur til níunda áratugarins og heldur áfram að koma fram með nýstárlega og hæfileikaríka listamenn enn þann dag í dag.

Fyrstu ár íslensks þungarokks einkenndust af hljómsveitum eins og HAM. Þessar hljómsveitir spiluðu blöndu af pönki, hörðu rokki og þungarokki og sungu oft á íslensku, sem hjálpaði til við að aðgreina þær frá öðrum útlenskum hljómsveitum. Þær voru hluti af stærri íslensku pönk- og nýbylgjusenu sem kom fram seint á áttunda áratugnum og snemma á níunda áratugnum og lagði grunninn að gríðarlegri þungarokkssenu landsins.

Á tíunda áratugnum fór íslenskt þungarokk að auka fjölbreytni og innlima áhrif frá annari tónlist. Hljómsveitir eins og Sigur Rós og Múm sem flokkast undir post-rokk, ambient og raftónlist höfðu mikil áhrif á alla tónlist, eins og t.d. þungarokk. Hljómsveitir eins og Sólstafir og Potentiam blönduðu black metal saman við hefðbundna íslenska þjóðlagatónlist. Þessar hljómsveitir hjálpuðu til við að ýta íslenskum þungarokki á nýjar og óvæntar brautir og lögðu grunninn að nýrri kynslóð listamanna. Í dag er þungarokksenan á Íslandi jafn fjölbreytt og lifandi og alltaf. Hljómsveitir eins og Skálmöld, Kontinuum og Auðn halda áfram að kanna ný hljóð á meðan rótgrónari hljómsveitir eins og Sólstafir og Dimma hafa öðlast alþjóðlega viðurkenningu fyrir einstaka blöndu af þungarokki, post-rokki og hefðbundinni íslenskri tónlist. Einangrun landsins og stærð hefur haft áhrif á samfélag tónlistarmanna og aðdáenda á Íslandi, sem styðja hver annan og vinna saman að verkefnum sama hvaða flokki tónlistin er í.

Einn þáttur sem hefur hjálpað til við að halda uppi þungarokkssenunni á Íslandi er stuðningur íslenskra stjórnvalda og menningarstofnanna. Útflutningsskrifstofa íslenskrar tónlistar hefur aðstoðað við að kynna íslenskt þungarokk erlendis, en samtök eins og Iceland Airwaves tónlistarhátíðin og Reykjavik Music City hafa skapað vettvang fyrir íslenska listamenn til að flytja tónlist sína fyrir alþjóðlega áhorfendur.

Annar þáttur sem aðgreinir íslenskt þungarokk frá öðrum löndum er einstakt landslag og menning landsins. Margar íslenskar hljómsveitir sækja innblástur í landslag landsins, þjóðsagnir og goðafræði. Þetta hefur skilað sér í áberandi hljómi og myndrænni fagurfræði sem aðgreinir íslenskt þungarokk frá öðrum skandinavískum og evrópskum hliðstæðum sínum.

Að lokum má segja að þungarokkssenan á Íslandi sé lítil, en hún dafnar vel og heldur áfram að koma fram með nýstárlega og hæfileikaríka listamenn. Einstök blanda af pönki, hörðu rokki og þungarokki, ásamt innblæstri íslenskrar þjóðsagna og goðafræði, hefur skilað sér í hljóði og fagurfræði sem er séríslenskt. Með stuðningi íslenskra stjórnvalda og menningarstofnana, auk dyggs samfélags tónlistarmanna og aðdáenda, lítur framtíðin út fyrir að vera björt fyrir íslenskt þungarokk.

Texti: Bjarki Þór & ChatGPT | Myndir: Unsplash beturumbætir hreinlæti og snyrtisemi, auk þess hreinsum við rusl, flokkum, losum þig við húsgögn og gefum