Scheepsjournaal week 35

Bas en ik shirts en de meiden krijgen allemaal een nieuwe pet. We hadden graag shirtjes of iets dergelijks voor ze gehad, maar dat mag niet in verband met de Heineken reclame.

Meisjes van 4,6 en 7 mogen nu eenmaal niet met Heineken geassocieerd worden. Toch willen we wel iets voor de jongste regatta deelnemers hebben en dus worden het petjes.

Ik ga daarna met de meiden door naar het strand. Bas gaat hier de baai rond, op zoek naar iemand die onze marifoon kan maken. De marifoon werkt, maar een paar knopjes willen niet. Dat is niet praktisch, maar geen ramp. Dus hopelijk lukt het ons om het op een makkelijke manier te laten maken.

Wij zijn een uurtje op het strand. Bas is nog steeds niet terug. Wij gaan terug naar de boot en we zien Bas naar het strand lopen. Hij is erg chagrijnig, want het is en niet gelukt met de marifoon en onze boodschappenauto, het bijbootje doet het niet meer.

Terug op de boot gaat Bas eerst Raoul nog helpen met het schoonmaken van het onderwaterschip en ik ga koken, want ik wil op tijd naar bed. We eten rustig in de kuip en de meiden liggen inderdaad op tijd op bed. Dus wij zitten op de kuipbank buiten. Het idee om vanavond naar het openingsfeestje van de Regatta te gaan heb ik al laten schieten, totdat‌.Raoul langszij komt en hij vraagt wie er zin heeft in een borreltje bij de Regatta, hooguit een uurtje. Nou ik stiekem nog wel.

Bas slaat graag over, want hij wil graag de buitenboordmotor repareren en heeft het in zijn hoofd om dat nu te doent.

Samen met Sabien en Cunna gaan we richting de kant. Lekker zo in het donker. Het feest is al in volle gang, zoals Heineken wel een feestje kan organiseren. Dat uurtje worden er wat meer en het is erg leuk.

We kijken onze ogen uit.

Tuurlijk zal alles wel strak georganiseerd zijn, maar zo oogt het niet.

Het is Caribisch rommelig. Buiten staan barbecues, er staat een band en zo nu en dan staat er iemand op het podium mee te dansen. Je ziet allemaal zeilteams in hetzelfde tenue.