Suiker 09

nr.9 ~ JUNI 2010

GRATIS www.suikerkrant.be

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

Creatieve industrie

Bobbejaan Schoepen

Alice Nahon

Nieuw theaterseizoen

Aster Berkhof (II)

Luk Van Soom

Piet Bosmans probeert met de ‘werkgroep creatieve industrie’ de creatieve bedrijven in de Kempen in kaart te brengen. “Als zij elkaar beter zouden kennen, zouden ze elkaar kunnen versterken”, zegt hij.

“Creativiteit is de toekomst van West-Europa. Dingen kopiëren en reproduceren kunnen ze nergens zo goed en goedkoop als in Azië.

Daar moeten wij niet tegen concurreren. Laat hen maar kopiëren, wij zullen wel creëren. Zo blijven we altijd een stapje voor.” Volgens Bosmans kan de Kempen een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van creatieve industrie. “De Kempen is klaar voor een Creativity centre”.

De jodelende fluiter is dood.

Maar Bobbejaan Schoepen was veel meer dan dat. Hij was ook een getalenteerd liedjesschrijver, een slimme zakenman, een creatieve ondernemer, een goeie vriend en collega, een kindervriend en een visionair.

Hij mocht de groten der aarde bij hun voornaam noemen. Toots Thielemans speelde mee in Schoepens orkest en Jacques Brel verzorgde zijn voorprogramma.

Maar hoe zat dat nu met Elvis Presley? Volgens Peter Verbruggen, professor in de Elvisologie, kan het niet anders dan dat Bobbejaan Schoepen en Elvis Presley elkaar kenden.

“’ t Is goed in ‘t eigen hert te kijken, nog even voor het slapen gaan. Of ik van dageraad tot avond geen enkel hert heb zeer gedaan.”

Het is een van de bekendste versregels die ooit in het Nederlands zijn geschreven.

Zo goed we die versregels kennen, zo slecht kennen we de auteur ervan. Dichteres Alice Nahon (1896-1933) staat al zeventig jaar bekend als een vrome, zieke, brave, katholieke, Vlaamsgezinde vrouw. Volledig ten onrechte, zo blijkt. Manu Van der Aa schreef de definitieve biografie van Alice Nahon en guess what: Nahon was een avonturierster, een geëmancipeerde vrouw, een vip avant la lettre en een mannenverslindster.

Cultuurcentra zijn als modeontwerpers. Het ene seizoen is nog niet gedaan en het volgende wordt al aan het publiek voorgesteld.

Suiker ging kijken wat er in 2010 – 2011 te zien zal zijn in ’t Getouw in Mol en ’t Schaliken in Herentals. ’t Getouw houdt het bij een klassieke keuken en experimenteert met mondjesmaat. ’t Schaliken richt zich tot nichemarkten en zet in op literatuur en klassieke muziek.

Volgende maand houden we het nieuwe jaarprogramma van de Warande (Turnhout) en de Werft (Geel) onder het vergrootglas.

Aster Berkhof wordt op 18 juni negentig jaar. Suiker ging hem opzoeken in zijn mooie landelijke woonst in Asse. In de gang stonden de koffers al klaar voor zijn jaarlijkse uittocht naar La Motte, zijn tweede verblijf, in de Provence. Daar verblijft hij zes maanden om tijdens wandeltochten en het baantjeszwemmen ideeën op te doen voor een nieuw boek.

Het 102de ondertussen! Deze man, die sneller schrijft dan zijn schaduw, is onvermoeibaar. “Schrijven is voor mij als ademen’, zegt hij.

Walter Van den Broeck- met zijn 71 jaren nog een broekje in vergelijking met Berkhof- zegt in een reactie de schrijver uit Rijkevorsel te benijden.

Nog tot 20 juni loopt in het Stedelijk Museum in het Begijnhof in Hoogstraten de tentoonstelling van Luk Van Soom. In het Begijnhof heeft de beeldhouwer uit Rijkevorsel ook enkele monumentale werken opgesteld. Een strijkijzer van twee ton, bijvoorbeeld. En een kapel die volledig bestaat uit wijnflessen. En een planeet waar je je hoofd in kunt steken. Van Soom wil wel uitleggen wat het allemaal betekent, maar nog liever heeft hij dat ieder er zijn eigen betekenis aan geeft.

3 blz.

4 blz.

8 blz.

14 blz.

18 blz.

22 blz.

Roel Sels

Neem NU een abonnement op Suiker is gratis verkrijgbaar in de 27 gemeentes van het arrondissement Turnhout. Je vindt het in handelszaken, stations, ziekenhuizen, bibliotheken en cultuurcentra. Je kan er niet naast kijken. Of toch … want als je tegenslag hebt, is de stapel Suikers al weg voor je er passeert.

Geen nood, je kan je abonneren! Voor het ronde bedrag van 20 euro krijg je Suiker een jaar lang (11 edities) in je brievenbus. Zo ben je zeker dat je je favoriete cultuurmagazine nooit zal missen.

Schrijf 20 euro over op rekeningnummer 068-8890662-57 van GCV Procart, Otterstraat 8 bus 2, 2300 Turnhout, en je krijgt de volgende 11 Suikers toegestuurd. Vermeld duidelijk je naam en adres, zodat er bij de verzending niets kan misgaan.

Netwerkbijeenkomst ICQ

Vervlakking, ze mogen er eens werk van maken Ik kijk bijna niet meer naar tv. Dat komt omdat ik het niet meer snap. Iedereen heeft de mond vol over vervlakking en verschraling, en over het gebrek aan diepgang. Iedereen stoort zich aan het groeiende aantal programma’s waarbij je je verstand op nul moet zetten.

Ik begrijp niet waar die mensen het over hebben. Ik heb ze in elk geval nog niet gevonden, die programma’s. Naar wat ik ook kijk, ik moet een beroep doen op al mijn geestelijke vermogens om de draad niet reeds na vijf minuten kwijt te zijn.

Het nieuws was het eerste programma waarvoor ik moest afhaken. De oorlogen werden voor mij te moeilijk om te volgen.

Vroeger was dat anders. De militairen met de bommenwerpers en de machinegeweren waren doorgaans de slechteriken, de arme drommels die stenen teruggooiden naar de kanonnen de goedzakken. Het was een strijd die ik begreep: rijk tegen arm, macht tegen onmacht. Ik wist meteen ook waarom er gevochten werd. Maar sinds iederéén aan modern oorlogstuig kan geraken en alle partijen met gelijke wapens strijden, weet ik het niet meer.

Nieuwslezers helpen ook al niet om het te verduidelijken, integendeel. Het wordt hoog tijd dat zij eens wat subjectiever worden. Wie heeft er nood aan een objectieve berichtgeving als niemand nog weet waarover het gaat? Ik hoef niet te weten dat soennitische moslims met sjiitische moslims vechten. Ik moet weten wie de goeien zijn en wie de slechten. Als een mens niet weet voor wie hij moet supporteren, verliest hij de voeling met het onderwerp.

Het tweede programma dat eraan moest geloven, was ‘Thuis’. God weet dat ik er fan van was. De strapatsen van Frank Bomans: daar bleef je voor thuis. Maar dat eindeloos geëmmer gaat maar door en om de halve week komt er een nieuw personage bij. Boven mijn tv hangt een bord waarop ik de stambomen van de families Bomans, De Grote, Bastiaens, Fawzi-Moreels, Pelckmans en Verbeeck heb uitgetekend.

2 — Juni 2010

Met pijlen om aan te duiden wie het met wie gedaan heeft. Het is anders niet meer bij te houden.

Zappen naar een Nederlandse post heeft geen enkele zin. Je komt automatisch uit bij Matthijs Van Nieuwkerk. Hij praat sneller dan ik kan luisteren. Na een halve minuut tuiten mijn oren.

Een paar jaar geleden hebben de heren van de televisie mij ook het voetbal nog afgenomen. Van de ene dag op de andere stonden er geen verdedigers, middenvelders en aanvallers meer op het veld, maar box-to-boxspelers, wingers, schaduwspitsen en pinchhitters. Tot zo ver het voetbal.

Met de moed der wanhoop verlegde ik mijn interesse naar het wielrennen. Er is een finishlijn en wie daar eerst over rijdt, is de winnaar. “Dat kunnen ze niet moeilijker maken dan het is,” dacht ik in al mijn naïviteit. Wist ik veel dat de meeste koersen in rechtbanken worden beslist.

Wat doet een mens als hij het nieuws, de sport en zelfs een soap niet meer kan volgen en toch tv wil kijken? Juist! Hij kijkt naar kookprogramma’s. Naar Piet Huysentruyt, bijvoorbeeld. Maar toen ik op het einde van de uitzending moest passen op de vraag wat ik geleerd had, besefte ik dat ook zijn lessen te hoog gegrepen waren. Dan maar overgeschakeld naar Nigella Lawson op zondag. Maar daar begrijp ik zo mogelijk nog minder van. Als je haar hoort hijgen en kreunen, denk je dat een chocolademousse maken een bijzonder aangenaam tijdverdrijf is. Maar dat is het dus allesbehalve.

Betekenissen van zinnen als “ik snij de wortels schuin omdat dat zo lekker ouderwets is”, “de saus is witheet van tevredenheid, niet van woede” en “ik schroei het vlees dicht in plaats van het te versmoren, want dat is gezelliger” ontgaan mij volledig. Al sla je me dood: ik zou niet weten waar ze het over heeft.

Van heel die tv snap ik geen bal meer.

Vervlakking en verschraling van de tvprogramma’s? Ze mogen er eens werk van maken.

TURNHOUT - Gebeten door cultuur op school en zin om ideeën uit te wisselen met anderen uit je regio? Dan is de netwerkbijeenkomst van ICQ iets voor jou!

Met ICQ trachten Kunst in Zicht vzw en Bureau CiST uit Tilburg cultuur en onderwijs dichter bij elkaar te brengen door op lokaal niveau een muzisch netwerk uit te bouwen. Op 2 juni kun je in de Warande ontdekken hoe cultuur en onderwijs dezelfde taal kunnen spreken. Om 13u30

geeft Inga Verhaert (gedeputeerde Onderwijs voor de Provincie Antwerpen) het startschot van deze bruisende, culturele namiddag en maak je kennis met inspirerende kunstenaars, onderzoekers en culturele instellingen uit jouw buurt. Iedereen met interesse voor muzische vorming is welkom!

Inschrijven bij Els Van Camp op 014 47 23 35 of via els.vancamp@warande.be.

Meer info: www.icqweb.eu.

Beevee van Charel Cambré HERENTHOUT - Van striptekenaar Charel Cambré, afkomstig van Herenthout, verschijnt binnenkort een nieuw album: ‘Beevee’. Cambré neemt in zijn strip het Vlaamse BV-landschap op de korrel. De botoxouting van Phaedra Hoste, het rijbewijs van Hans Otten, het selectieve geheugenverlies van

Tom Boonen, ... het komt allemaal aan bod.

‘Beevee’ (ISBN 978 90 5720 360 2) is vanaf eind augustus te verkrijgen bij Linkeroever Uitgevers. De prijs bedraagt 9,90 euro.

Steun en word lid van de ‘Club van 100’

Hebt u een hart voor cultuur? Wilt u uw bedrijf een cultureel imago aanmeten?

Bent u geïnteresseerd in een aantal vrijkaarten voor culturele voorstellingen?

Wilt u lokale artiesten een hart onder de riem steken? Vindt u het ook een verademing om tussen de tientallen reclameblaadjes eens een informatieve en reclamevrije krant aan te treffen?

Dan hebt u een goede reden om Suiker te steunen en toe te treden tot de ‘Club van 100’. Voor alle info belt u naar Leen Verwaest (0495 53 54 80) of mailt u naar leen@suikerkrant.be.

Piet Bosmans van de werkgroep Creatieve Industrie: LILLE - In de schoot van de Strategische Projectenorganisatie Kempen (SPK) en met Turnhout 2012 als katalysator werd onlangs het project ‘Creatieve Industrie’ opgestart; een initiatief met bijzonder steile ambities. Op korte termijn zullen Kempense creatieve bedrijven in kaart worden gebracht. Maar de ultieme ambitie van het project is een ‘Creativity centre’ op te richten: een bedrijvencentrum dat creativiteit bundelt, dat een nationale uitstraling heeft en dat nieuwe bedrijven met nieuwe ideeën naar de Kempen lokt. Piet Bosmans kreeg van SPK de opdracht het project van de grond te trekken.

Piet Bosmans is zo enthousiast over het project ‘creatieve industrie’ dat hij bijna niet te volgen is tijdens het gesprek. Waar het hart van vol is, loopt de mond van over. Na een interview van niet eens een uur heb ik dertien volgekribbelde A4-bladen in mijn handen.

– De creatieve industrie in de Kempen moet een gezicht krijgen. Welke bedrijven komen daarvoor in aanmerking? Wat versta je onder creativiteit?

Tot de creatieve industrie rekenen we de creatoren, de kunst- en cultuursector, de ondersteunende industrie en ook het onderwijs. Laat het me kort verduidelijken.

Tot de creatoren rekenen wij de bedrijven die op de ene of andere manier hun bestaan koppelen aan het uitwerken van creatieve ideeën. Creativiteit is hun core business.

Ze creëren er een economische meerwaarde mee en er gaat ook altijd een zekere beleving mee gepaard omdat mensen zich verwonderen over het eindresultaat. Tot de kunst- en cultuursector rekenen we onder andere de musea, cultuurcentra, concertzalen. De ondersteunende industrie bestaat uit softwarebedrijven, drukkerijen, bouwbedrijven, … Zij kunnen uitvoeren wat de creatoren hebben ontwikkeld, of ze kunnen de creatoren juist stimuleren. Denk maar aan de software die kan geschreven worden om designers toe te laten nog creatiever te werken.

En last but not least hoort ook het onderwijs tot de creatieve industrie. Er is geen creativiteit mogelijk als die al niet aangewakkerd wordt in de scholen. De Katholieke Hogeschool Kempen doet dat trouwens bijzonder goed.

– Het doel van de projectgroep is vrij duidelijk. Bedrijven die op welke manier dan ook afhankelijk zijn van creativiteit, kunnen elkaar versterken als ze beter samenwerken. Maar is daar ook nood aan? Gaat het zo slecht met de creatieve industrie dat initiatieven als deze nodig zijn?

Neen, integendeel. De creatieve bedrijven doen het uitstekend. Ze zijn een troef voor onze economie. We moeten die troef alleen nog beter uitspelen. Creativiteit is de toekomst van West-Europa. Dingen namaken en reproduceren kunnen ze nergens beter en goedkoper dan in Azië. Daar moeten wij, Europeanen, niet tegen concurreren want dat kunnen we niet. Maar dat is ook helemaal niet erg. Laat ons maar creëren en laat Azië maar reproduceren. Zo zijn wij altijd een stap voor. Vandaar dat wij nu meer

“

Creativiteit is de toekomst van West-Europa.

dan ooit moeten inzetten op creativiteit.

– Creativiteit is de toekomst van WestEuropa, zeg je. Maar moet dat dan uitgerekend in Vlaanderen, en nog specifieker in de Kempen, vorm krijgen? Gedijt creativiteit het best in de Kempense zandgrond?

We staan niet alleen, hoor. In alle landen lopen projecten om creativiteit te ondersteunen. Waarom zouden we dat in de Kempen niet doen? Bescheidenheid siert de mens, maar als hij -zoals de Kempenaar- te weinig met zijn kunnen uitpakt, kan dit tot gevolg hebben dat de regio zijn capaciteiten niet ten volle benut.

Een student uit Namen onderzocht in het kader van een stageopdracht de creativiteit in onze regio. Hij kwam tot de vaststelling dat er ongeveer 560 bedrijven zijn die zich, volgens de definitie die wij hanteren, tot de creatieve industrie kunnen rekenen. Daar zitten zeker bedrijven tussen die elkaar nog niet kennen en die elkaar kunnen versterken als ze elkaars creativiteit zouden gaan gebruiken.

Ik illustreer het met een voorbeeld. Anderhalf jaar geleden bezoekt een firma uit Lille, gespecialiseerd in licht en geluid, een beurs in Barcelona. Daar komt de bedrijfsleider in contact met een podiumbouwer uit Beerse. Je merkt dus dat creatieve bedrijven elkaar opzoeken. We moeten er alleen voor zorgen dat ze daar in de toekomst niet meer voor naar Barcelona hoeven te reizen.

– Wat zijn de doelstellingen van de werkgroep precies?

”

Op korte termijn gaan we de creatieve industrie in onze regio beter in kaart brengen en de creatieve bedrijven aan elkaar voorstellen. Daarvoor organiseren we een aantal creatieve evenementen. In de aanloop naar deze evenementen zullen er op korte termijn al een aantal discussieavonden plaatsvinden. Zo maken we de bedrijfsleiders vertrouwd met het onderwerp en het project. Dat is ook interessant voor ons: we willen ook hun visie op creatieve industrie kennen.

Op middellange termijn gaan we uitbouwen wat op korte termijn bereikt is. Het is dus de bedoeling dat de bedrijven die elkaar in de loop van de volgende maanden zullen leren kennen, in de jaren die daarop volgen gaan samenwerken en creatieve clusters gaan vormen. Er zal ook een link komen met het onderwijs. Samenwerkingsverbanden worden gesmeed en geïntensifieerd.

De doelstelling op lange termijn is het verwezenlijken van een ‘Creativity centre’ in de Kempen: een gebouw of centrum waar een aantal creatieve bedrijven zich kunnen vestigen om beter samen te werken. Genk heeft dat ook gedaan. Kijk maar naar ‘CMine’, waar een aantal bedrijven zich hebben gegroepeerd die actief zijn in de wereld van games.

– Als naar het Genkse voorbeeld het Creativity centre in Turnhout gaat focussen op een specifieke sector is de grafische industrie nu al de gedoodverfde favoriet om het laken naar zich toe te trekken, niet?

Dat weet ik zo nog niet. We hebben heel

nadrukkelijk vooropgesteld dat we de creatieve industrie zo breed mogelijk gaan beschouwen. We onderscheiden een tiental sectoren. De grafische industrie is er daar inderdaad eentje van, maar we zullen in eerste instantie de tien sectoren op gelijke voet behandelen.

– Welke zijn de sectoren?

Audiovisuele kunsten, muziek, mode, design en architectuur, gedrukte media, beeldende kunsten, podiumkunsten, communicatie PR en reclame, gaming en nieuwe media.

– Om een Creativity centre te kunnen realiseren, heb je ook politieke goodwill nodig.

Daar zijn we ons van bewust. Drie partijen zijn cruciaal in dit project: de industrie zelf, de politiek en het onderwijs. Ze zijn ook alle drie vertegenwoordigd in onze stuurgroep.

– Wat is het belang van onderwijs in dit geheel?

Je kan creativiteit niet loskoppelen van onderwijs. Het onderwijs moet creativiteit stimuleren. Dat gebeurt, vind ik, nog te weinig.

Kijk, een mens kan analytisch denken en creatief denken. In het onderwijs wordt het analytisch denken enorm getraind: wat is het probleem en hoe lossen we het op? De leraar stelt een vraag en het is de bedoeling dat de hele klas hetzelfde, juiste antwoord geeft. Het creatieve denken wordt in scholen veel minder ontwikkeld. Gelukkig hebben we in de Kempen een hogeschool die op dat vlak baanbrekend werk verricht: de Katholieke Hogeschool Kempen. Zij organiseert jaarlijks een uitvindersbeurs. Ik heb die bezocht. Ik wist niet wat ik zag. Ongelooflijk hoe creatief de studenten zijn. Een vijftigtal ideeën werden gepresenteerd door enthousiaste studenten. De meeste studenten hadden hun idee uitgewerkt in een werkende demonstratieopstelling. Laten we niet vergeten dat het onderwijs vandaag de bakermat is voor de creatieve industrie van morgen.

– De groep ‘creatieve industrie’ heeft zijn karretje aan Turnhout 2012 gehangen.

Hebben jullie grote plannen als Turnhout in 2012 cultuurstad van Vlaanderen is?

Het is te vroeg om daarop dieper te kunnen ingaan. Maar als kunst, cultuur en creativiteit een jaar lang centraal zullen staan in de regio Turnhout, dan wil ook de industrie daarin een rol spelen.

Tekst: Roel Sels Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 3

Afscheid van een held Marc Dex:

“Bobbejaan had een warm hart voor de gewone man” OUD-TURNHOUT - “In mijn beginperiode heb ik met mijn orkest vaak in Bobbejaanland opgetreden. Toen was er nog geen sprake van het pretpark zoals dat vandaag is uitgebouwd. Eerst mochten we optreden in het restaurant, later in de grote zaal.

Dat was altijd een speciaal gebeuren. De

4 — Juni 2010

omstandigheden waren er perfect. Bobbejaanland had voor zijn tijd een geweldige accommodatie voor artiesten.

In de periode van ‘Canzonissima’ (Liedjeswedstrijd in de jaren zeventig op de BRT) heeft Bobbejaan nog een liedje voor me geschreven: ‘Niet huilen mama.’ Hij was een soort vaderfiguur die altijd klaarstond met goede raad voor andere artiesten. Ik heb eens een gans seizoen meegedraaid in zijn show en kreeg toen stemproblemen. Bobbejaan heeft me dan naar een zeer goede stempedagoog gestuurd.

Ik ben pas onlangs te weten gekomen dat hij spijt had van zijn beslissing om een pretpark te bouwen. Hij beweerde dat hij liever zijn zangcarrière verder zou hebben uitgebouwd. Mij verbaasde dat. Bobbejaanland was toch de perfecte locatie om aan zoveel mensen zijn talent te tonen. Of hij dan de verkeerde beslissing genomen heeft? Zoiets beweer je altijd achteraf. Maar de weg die je bewandelt, is zoals hij is. Het is gewoon fenomenaal wat hij hier heeft uitgebouwd.

Bobbejaan is ook altijd een harde werker geweest. Hij komt zelf uit een heel eenvoudig en hardwerkend gezin. Hij droeg allicht daarom de gewone hardwerkende mens in zijn hart. Dat voel je in veel van zijn liedjes.

Ook die gaan vaak over de gewone man: ‘Ik zie zo gere mijn duivenkot’, ‘Ik vraag alleen een hutje op de hei’. Al die nummers heb ik zelf ook nog op het podium gebracht. Het is zo moeilijk om een favoriet te kiezen uit de grote verscheidenheid aan liedjes die hij heeft uitgebracht. Maar ‘Eerbied voor jouw grijze haren’, vind ik nog steeds een fantastisch nummer. Misschien omdat we zelf al wat ouder worden

Dries Van der werf, bassist bij Eddy en de Schellekens.

“Bobbejaan Schoepen is een van de meest onderschatte Belgen.”

RETIE - “Ik ben een Nederlander maar woon al 15 jaar in België. Ik kende uiteraard ‘Ik heb eerbied voor jouw grijze haren’ en ‘Café zonder bier’. Dat zijn ook echte classics in Nederland. Die zullen sowieso de tand des tijds doorstaan.”

“Ik draaide destijds in café Foli-A in Re-

tie en kocht op een gegeven moment een verzamelbox van drie cd’s met oud werk van hem. Toen ging er echt een wereld voor mij open. Een vriend tikte in die periode ook een boek op de kop over zijn leven en werk. Echt indrukwekkend. Ik kwam te weten dat hij als enige uit de Lage Landen in de Grand Ole Opry (het heiligdom van de countrymuziek) in Nashville heeft gestaan.

Het kan niet anders of hij moet in die tijd een wereldster zijn geweest. Vergeet niet: dat gebeurde in de tijd van Hank Williams. Elk Amerikaans muzikant droomde ervan daar een concert te geven. Hij als Belg maakte dat gewoon waar. Bobbejaan Schoepen is daarom volgens mij een van de meest onderschatte Belgen. Veel van zijn nummers zitten toch in ons collectief geheugen.”

“Zijn tragiek is geweest dat hij zich op zijn gezin en pretpark moest richten op het moment dat er weer waardering kwam voor zijn soort muziek, met onder meer mensen als Guido Belcanto. Hij verwaterde tot een lolbroek die met zijn auto, versierd met stierenhorens, door het park reed. Ik heb dat eenmaal mogen meemaken. Maar dan nog waren zijn shows in Bobbejaanland muzikaal van een redelijk hoog niveau.”

“We hebben met Eddy en de Schellekens ooit geprobeerd een aantal nummers van hem te brengen, zoals ‘Eerbied voor jouw grijze haren’ en ‘Lichtjes van de Schelde’.

Maar dat lukte nooit omdat die liedjes meer van een performer vroegen dan we destijds in huis hadden. Dat zegt ook wel veel over het niveau van zijn werk. Nee, ik ben echt een enorm groot bewonderaar.”

Links: Bobbejaan Schoepen kende iedereen en iedereen kende hem. In het begin van de jaren zeventig was Rudi Carrell regelmatig te gast in Bobbejaanland.

Boven: Jacques Brel verzorgde in 1955 een week lang het voorprogramma van Bobbejaan Schoepen in de Ancienne Belgique.

Boven: ‘Bob’ Schoepen, aan het begin van zijn carriére, in 1943: het jaar waarin hij in de Ancienne Belgique het Zuid-Afrikaanse lied “Mama, ‘k wil een man hê” zong, tot groot ongenoegen van enkele aanwezige nazi’s. De Ancienne Belgique ging drie weken dicht en Bobbejaan werd gearresteerd, vanwege de zin: “Nee mamma nee, ’n Duitse man, die wil ek nie want Schweinefleisch dat lust ek nie.”

Rechtsboven: Niemand op het Europese vasteland had het hem ooit voorgedaan, maar Bobbejaan Schoepen kreeg het voor mekaar. In 1953 werd hij uitgenodigd om op te treden in het mekka van de countrymuziek: het Grand Ole Opry in Nashville.

Rechts: Hoewel zijn gezondheid te wensen overliet, verleende Bobbejaan Schoepen -de tachtig al gepasseerd- nog zijn medewerking aan een comeback. Hij wilde nog één keer schitteren.

Peter Verbruggen, journalist en Elviskenner

Pierre Kartner (Vader Abraham):

“Elvis had zijn Graceland, Bobbejaan zijn Bobbejaanland” MOL - “Ik heb nooit aan het verhaal getwijfeld: Bobbejaan heeft Elvis zeker ontmoet.

Alleen zullen er na verloop van tijd wel verschillende versies ontstaan zijn. Het moet 1956 of ‘57 zijn geweest: Bobbejaan was destijds de eerste Europeaan die toerde in Amerika, vertrekkend vanuit Nashville. Je moet weten dat het countrywereldje niet zo groot was. Het was daarom niet zo verwonderlijk dat Bobbejaan er Steve Sholes, de toenmalige producer van Elvis, tegen het lijf liep. Weinig mensen weten dat Bobbejaan ook een aantal platen heeft opgenomen met de Jordanaires, de begeleidingsgroep van Elvis. Met Sholes is Bobbejaan op een dag naar de opnamestudio’s van de platenfirma RCA getrokken. Die dag zou ook Elvis daar in de gangen hebben rondgelopen. Of ze met elkaar gesproken hebben, weet ik niet. Er bestaan ook geen foto’s van. Bobbejaan heeft achteraf zelfs beweerd dat hij Elvis toen niet heeft herkend. Maar er zijn wel meer parallellen te trekken met wat Bobbejaan hier deed en wat Colonel Parker, de manager van Elvis, in Amerika deed. Bobbejaan was ook een sluwe zakenman. In Amerika liet hij zich Bobby John noemen. Als Bobbejaan hier ergens optrad, reed hij in de namiddag met zijn paard door het dorp om volk te lokken. Wel: Parker trok met ezel en kar met daarop een reclamebord voor Elvis door het dorp. Ook het idee van een grote tourbus met zijn naam op, heeft Bobbejaan uit Amerika gehaald. En om de cirkel rond te maken: Elvis had zijn Graceland, Bobbejaan zijn Bobbejaanland.” (lacht)”

“‘Eerbied voor jouw grijze haren’ zou in Amerika een heel groot countrylied geworden zijn” Het klopt dat ik in zijn buurt heb gewoond.

In de jaren vijftig, zestig heb ik een tijd in Kasterlee gewoond. Maar we kwamen mekaar nooit als buurmannen tegen. Ik heb

daarna wel vaak opgetreden in zijn zaak.

Eerst met een countrytrio met onder meer Dimitri Van Toren. Later, toen ik weer in Nederland woonde en bekend werd, heb ik ook nog vaak als soloartiest in zijn show gestaan. Ik was geen echte huisvriend. We hadden respect voor mekaar. “Jouw liedjes”, voorspelde hij, “zullen zeker ooit aanslaan in Duitsland.

Ik ben mijn carrière, heel lang geleden toen ik elf was, begonnen met een liedje van Bobbejaan. Ik nam voor de AVRO deel aan een talentenjacht met ‘Ik wou dat ik een krekel was.’ Ik wist niet eens dat het van zijn hand was. Ik vond het gewoon een mooi liedje. Hij heeft me gevormd.

De man is erg bekend geweest, ook in Nederland en Duitsland. Volgens mij heeft hij het jodelen uitgevonden. Maar hij heeft toch de kant gekozen van het uitbouwen van het pretpark. Veel artiesten uit het vak -en ook hijzelf- vonden dat spijtig. Hij had zich beter toegelegd op zijn zangcarrière en het schrijven van liedjes. Het pretpark had hij moeten overlaten aan iemand anders of helemaal niet moeten doen. Ik ben er zeker van dat hij met zijn talent een grote bekendheid had verworven in gans Europa.

Hij schreef en hield erg veel van mooie liedjes. Hij was een allround topper. Ik vind dat hij onderschat is geweest. Een grootheid. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: op latere leeftijd wilde hij toch opnieuw een album uitbrengen. Dat gaf toch aan dat hij van het vak hield. Voor het geld moest hij het niet meer doen.

Mijn lievelingsliedje is: ‘Ik heb eerbied voor jouw grijze haren’. Ik vind dat zo’n gigantische zin. Als Kenny Rodger, Dolly Parton of Tammy Wynette dat in Amerika hadden gezongen, had Bobbejaan er een hele groot countrylied mee gehad. Hier wordt het dan bestempeld als ‘maar een smartlap’ of nog erger, als ‘troep’.

Ik kan helaas niet naar zijn begrafenis gaan. Ik heb verplichtingen in het buitenland. Spijtig, anders was ik er gegarandeerd bij geweest.

Gedeputeerde voor Toerisme Inga Verhaert:

“Bobbejaan Schoepen was een visionair.”

ANTWERPEN – Ook Inga Verhaert, voorzitter van Toerisme Provincie Antwerpen en gedeputeerde voor Toerisme, steekt de loftrompet over Bobbejaan Schoepen. Ze focust daarbij op wat hij op toeristisch vlak betekend heeft voor de Kempen.

“Al decennialang vormt Bobbejaanland de onbetwiste publiekstrekker in het Kempense dagtoerisme. Alleen het populaire fietsknooppuntennetwerk brengt nog meer bezoekers op de been.”

“Bobbejaan bouwde eind jaren vijftig een attractief hoogstaand familiepark op een drassig domein in Lichtaart. Het belang ervan moet je niet onderschatten. Bobbejaanland zette de Kempen op de kaart, gaf een belangrijke impuls voor de regio en zorgde voor tewerkstelling in de toeristische sector.”

“Bobbejaan Schoepen was zeer vooruitstrevend. Een visionair. Hij promootte zijn park in de jaren zestig al als een familiepark, niet als een sensationeel pretpark.

Hij plaatste de kinderen centraal. Nu is dat logisch, in de jaren zestig was het dat allerminst. Zijn visie en zijn verwezenlijkingen maken hem tot een van de onbetwiste protagonisten in het toerisme van de provincie Antwerpen. Toerisme Provincie Antwerpen en de volledige toeristische sector zijn hem daarvoor heel erg dankbaar.”

Tekst: Stijn Janssen en Roel Sels

Suiker — 5

S L A V I T FES

Goezot in ‘t

ken! korte rok e D ! s t s! De e T-shir tic beker ar. Zelfs de assen! D s r r la e t p e in D omer! weer na verloren, uwe bier Ah, de z s! Het la lk jaar opnieuw je jes t e p e , bonnet s ie en we v De domm e hunkeren er e n e t t...) nem r oilet ij (t w W n k ! e f ls k e a k li festiv olen, Suike ngema van de m delijke o stus) van onvermij , zonneslag, slag editie (juli-augu rfestivals, er ikt me regio, tent gep ier bij. In de zom teressantste zo t in onze z d in r le e o p d w t ’ n e t a k v m er eroc icht l ‘geweid en overz r open. krijg je e t er in juni ook a festivals al maa k da pen maar om nu het eerste bli de Kem erd n i e w e i n trekke vals d cialise jf festi t een gespe baar i v e d l to lijk ing: ststell zich allemaa tivals zijn b aan de a v e d s n fe len jaren Opval nden, richte mmerende rkt: die al s n a i chema ck e r v i d g s n t o n r a e n t j p a i l e p ro ed tz eigd. D l zoek k. Bre akken publie terven bedr . Elk festiva r), Pennenz e (roots). a r fk its met u zet zich doo elpop (6-7 ja zot in ‘t Ho e , g o s gang i l (50+), Ben metal) en G ( a v p i t o Plus rasp aar), G j 4 1 8 (

Graspop

Waar is de tijd da t Van Morrison en Simple Minds op Graspop spee nog lden? Lang geled en. Van The Man zijn ding nog do mag en op het bluesfe stival in Peer en ple Minds werd Simen verbannen na ar TW Classic.

Graspop de fam Sinds ilienaam Metal Meeting erbij kr er alleen nog plaa eeg, is ts voor ruwe bolst ers, al dan niet blanke pit. De met organisatoren ha dden trouwens schot van gelijk overtoen ze vijftien jaar geleden he omgooiden. Naa t roer r de Van Morris ons van deze we kwam (oh onrech reld t) drie man en ee n paardenkop lu ren. Nu is Graspo istep Metal Meeting het grootste fest in zijn genre in Eu ival ropa.

Datum

Vr 25, za 26 en zo

Locatie

27 juni

Kastelsedijk in De ssel

Tickets

Dagtickets € 75, combitickets € 14 5 Programma vr: Motörhead, Slayer, Stone Te mple Pilots, Sa Therion, My Dyin xon, g Bride, Oceans of Sadness... za: Channel Zero , Slash, Obituar y, Fear Factory, ton, Bullet For M Sabay Valentine, ... zo: Kiss, Hatebre ed, Killswitch En gage, Bloodbath, vil Driver, Amon DeAmarth, ...

Locatie

De tuin van ‘t

Tickets

Hofke van C hantraine, K erkstraat

Kassa: vr € 14 , za

Progra

€ 18, zo grat is

Pennenzakkenrock

leerlingen op de volle 100% op scholen die hun Pennenzakkenrock rekent voor ts op een plaa t vind ival fest Het en trakteren. een eindeschooljaarspresentje will s kan om er te g van de school heb je niet veel donderdag. Zonder toestemmin mpen: het erke zuid st exotische plek van de geraken. The place to be is de mee Sylver!

Zilvermeer. Zon, zee, strand en ...

Datum

Donderdag 24 juni, van 8 tot 17u

Locatie

eer Provinciaal Domein Het Zilverm

Tickets

Kassa: € 13.

Programma Sylver, Tom Dice, Fatty-K. Er is ook een jeugdpodium met o.a.

Brahim, Lasgo, été Anonyme.

Bumblebeat, Bogus, Equal en Soci

Bengelpop

“Vermits er al een fest ival voor 8 6- tot 7-jari - tot 14-jari gen georga gen bestaa niseerd wor En waarom t, kan er n den,” hebben ook niet? S og een fest enkele slim cholen spel voor twee gr ival voor me jongens en er graag ote kinderfe in Balen ge op st in ook al nie iv . a E ls r dacht. in b li d jk e Kempen. t inderdaad t druk te m Om een loca aken. Het plaats te zi perfecte fest ti d jn e om h oefde de or ivalgrond h ein van de ganisatie zi eeft. Fiesta Keiheuvel Datum ch bewijst al Mundial ge jaren dat h dijt er ook Dinsdag 29 et de goed. juni

Locatie

Domein De Keiheuvel Tickets Kassa: € 9 voor in Programm dividuele tickets.

The Dalton a Sisters. Ma ar minsten aanwezige s even bela randanima ngrijk als tie: de sch springkast de muziekgr minkers, d elen, de tra e goochela mpolines, .. ars, de clow oepen is de alom . ns, de spee ltuin, de

tival plaats. Hethet domein van de Keiheuvel Plus Een dag na Bengelpop vindt op de springkasteen er oud liek is minstens vijftig jaar zelfde, maar dan anders. Het pub ium mag blijpod het r maa , den terrein gehaald wor len en trampolines mogen van het naar Juul Kabas igplussers die naar Bob Dylan dan ven staan. Wij kennen meer vijft ekers. Miek & Roel duidelijk niet op veel hippe bezo luisteren, maar Plustival rekent programma. is de meest gewaagde band op het

Datum

Woensdag 30 juni

Locatie

Domein De Keiheuvel

Tickets

Programma

ny Fabri, Eddy , Salim Seghers, Juul Kabas, Dan Paul Severs, Bart Van den Bossche q. lerc Dec el l en cabaretier Kar Smets & Letti Lanke, Miek & Roe

6 — Juni 2010

46 in Oud-T urnhout

mma Vr: Cavanna , Raymond V an het Groen Za: Shotgun ewoud Party, Cheap Killers, Joel Zo: Boogie W Paterson, Wil oogie Jumpe dfire Willy, D rs, Slick Nic fresne en Mau eke Dickerson k & The Cas rissio Pugno ino Special, Organ Trio, T Blues Angel he Rhythm C s, Mark Duhiefs, Dr. Fee lgood.

Plustival

Kassa: € 13

Hofke

Goezot hee ft veel troe ven in huis De organis om nog voor atie staat m vele jaren et twee voet risico’s en b gebeiteld te en op de gr eheert de p zitten. ond, neemt ortefeuille bij dat ‘t H nooit buiten zoals een go ofke van C sp orige ed h e antraine ee huisvader.

Een beetje n gedroom Daar komt klein, dat w d nog e el lo . catie is voor beperking Maar met juist een tr een verstan een festiva oef maakt d l. ig niks aan de e organisatie en zweert hand, intege die van die bij die klein n d ee l. sc Datum haligheid is er dus Vr 4, za 5 en zo 6 juni

SCHOUWBURGKALENDER JUNI 20:15 – Het Gevolg – Turnhout

15:00 – de Werft – Geel

Het Gevolg Doodgewoon – € 10

1 2 3 4

Stresscape Dromen – € 7,5

20:00 – de Werft – Geel

5

Pol Goossens Uitgewist – € 0 19:30 – de Warande, schouwburg – Turnhout – €

Heilig Graf Movie Awards – € 5

19:00 – de Werft – Geel

Stresscape Dromen – € 7,5 13:30 – de Warande, schouwburg – Turnhout

20:00 – St.-Catharinakerk – Herentals

Dansclub Turnhout Dans Escapades – € 10

Encantar La déclination de la femme – € 10

18:00 – de Warande, schouwburg – Turnhout

19:00 – Zwaluwenstraat, parking – Geel

Dansclub Turnhout Dans Escapades – € 10

D’ Irque & Fien Carrousel des moutons – € 1

14:30 – ‘t Schaliken – Herentals

19:00 – de Warande, schouwburg – Turnhout

Dansclub Turnhout Dans Escapades – € 10 21:00 – ‘t Getouw – Mol

Absynthe Minded / The Go Find – € 14 14:30 – ‘t Schaliken – Herentals

Balance Health Center Flavours – € 12 19:30 – ‘t Schaliken – Herentals

Balance Health Center Flavours – € 12

Balance Health Center Flavours – € 12

6

14:00 – de Werft – Geel

12 15

20:00 – ‘t Schaliken – Herentals

Stresscape Dromen – € 7,5 Voice Male Voice Male & the Movies – € 15 20:00 – de Werft – Geel

Pol Goossens Uitgewist – € 0

Absynthe Minded en The Go Find

Het Gevolg: Doodgewoon TURNHOUT - Op dinsdag 1 juni speelt Het Gevolg voor de laatste keer ‘Doodgewoon’.

Centraal in het stuk staat Greg, een jongen die zo normaal is dat hij saai is. Geen eetstoornis, geen gescheiden ouders, geen ongelukkige jeugd, geen depressies, geen ADHD... Greg gaat op zoek naar zijn afwijking. ‘Doodgewoon’ is een heel herkenbaar stuk over jongeren die nergens bij horen.

Te oud om kind en te jong om volwassen te zijn. Kaarten kosten 10 euro. Het stuk is te zien in Theaterwerkplaats Het Gevolg in de Otterstraat.

Encantar: La déclination de la femme

MOL - Cultuurcentrum ‘t Getouw sluit het theaterseizoen af in schoonheid. Het heeft op zaterdag 5 juni een dubbelconcert gepland (enkel staanplaatsen) van Absynthe Minded en The Go Find.

The Go Find is een elektronicaproject van Antwerpenaar Dieter Sermeus, die ook zanger en gitarist is bij Orange Back.

The Go Find bracht al drie albums uit.

Het debuut, ‘Miami’, dateert al van 2004, in 2007 verscheen ‘Stars on the wall’ en zopas kwam de nieuwste uit: ‘Everybody

knows it’s gonna happen, only not tonight’. De niet zo voor de hand liggende combinatie van elektropop en indierock lijkt wonderwel te werken voor The Go Find. Internationaal succes is nu eindelijk hun deel. Het werd tijd.

Absynthe Minded is ondertussen waarschijnlijk al gewend aan dat internationale succes. De groep werd meer dan tien jaar geleden opgericht en gooide voor het eerst hoge ogen toen in 2004 pardoes bijna de Rockrally werd gewonnen. Ab-

Pol Goossens: Uitgewist GEEL - Met ‘Uitgewist’ laat acteur Pol Goossens zich van een andere zijde zien. Nadat hij de theaters jarenlang heeft afgeschuimd

om mensen te laten lachen, wil hij zijn publiek nu ontroeren. ‘Uitgewist’ is geen theater; het is een lezing. Pol Goossens leest een

synthe Minded eindigde tweede, na The Van Jets. De ene na de andere goede tot zeer goede plaat werd uitgebracht en op dit moment is er geen prijs die Absynthe Minded nog niet gekregen heeft. Hit van het jaar, beste album, beste rock, beste groep, ... noem het maar op. De groep rond zanger en stichter Bert Ostyn heeft de trofeeën allemaal.

Op zaterdag 5 juni spelen ze in ‘t Getouw in Mol. Tickets voor het dubbelconcert kosten slechts 14 euro.

verhaal voor. De basis voor dat verhaal is een dagboek dat hij ooit kreeg van een man wiens vrouw leed aan alzheimer.

Pol Goossens staat twee keer in de Werft met dit project. Op 1 juni is er de lezing, op 15 juni is er een lezing en een panelgesprek over de ziekte van Alzheimer.

HERENTALS - Ensemble Encantar werd opgericht in 2006. De vier jonge zangeressen willen de muziek uit de 14de, 15de en 16de eeuw tot leven brengen en aan het publiek presenteren. Dat is niet zo simpel als het lijkt, want die polyfonie werd niet geschreven voor vrouwenstemmen alleen.

Maar met één sopraan, twee mezzo’s en één alt willen de vrouwen van Encantar die muziek toch een eigen kleur geven.

Encantar treedt op donderdag 3 juni om 20u op in de Sint-Catharinakerk in Herentals. Kaarten kosten 10 euro.

Adressen en contactgegevens: De Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be – PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout – Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetgevolg.be, www.hetgevolg.be – De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, www.dewerft.be – De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be – ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be – Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be – ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be – ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be – De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be – De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be – Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be – Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be – De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be – Begijnhofkerk , Begijnhof, 2200 Herentals, tel 014 28 50 50 (cultuur Herentals)

Suiker — 7

Manu Van der Aa

krijgt Provinciale Cultuurprijs voor monografie over Alice Nahon:

TURNHOUT - Ooit was Alice Nahon (1896 - 1933) Vlaanderens populairste dichteres. Ze verkocht in totaal meer dan 250.000 dichtbundels. Ze was een literair fenomeen. Toch schetsen de vele naslagwerken die over haar zijn verschenen een te eenzijdig en zelfs ronduit fout beeld van het ware leven dat Alice Nahon leidde.

Turnhoutenaar Manu van der Aa stuurde een en ander bij en schreef in 2008 een definitieve biografie over Nahon: “Ik heb de liefde liefgehad”. Hij kreeg er zopas de Provinciale prijs voor Letterkunde voor, in de categorie ‘monografie’.

8 — Juni 2010

Wie geboren is in de jaren 60 of ervoor kent zonder enige twijfel de verzen: “’t Is goed in ‘t eigen hert te kijken, nog even voor het slapen gaan”. Het zijn de eerste regels van ‘Avondliedeken III’ van Nahon. Hoe diep die verzen in ons collectief geheugen zijn gegrift, bleek in 2001. Toen werd gepeild naar het favoriete gedicht van de Vlaamse lezer.

Avondliedeken III eindigde er -tachtig jaar nadat het was geschreven!- op de vierde plaats, na verzen van Hans Andreus, Willem Elsschot en Guido Gezelle, maar vóór Paul Van Ostaijen.

– Waarom wilde je over Alice Nahon een biografie schrijven?

Haar levenswandel intrigeerde mij al langer. Lees een biografie over eender welke Vlaamse schrijver die geleefd heeft in de jaren 20 en je komt de naam Alice Nahon wel ergens tegen. Zij duikt werkelijk overal op.

Na een tijd begint je dat op te vallen en ga je je daar vragen bij stellen.

– En toen je haar levenswandel ging navlooien, merkte je dat die absoluut niet strookt met wat erover geschreven is?

Zo zou je het kunnen samenvatten, ja. Om te beginnen zijn er over Alice Nahon nooit

echt ernstige biografieën geschreven. Alle naslagwerken die over haar verschenen zijn, zijn in feite bewerkingen en herkauwingen van wat er in 1936, enkele jaren na haar dood, over Nahon werd gepubliceerd.

De mythe werd in de loop der jaren alleen groter en groter. Meer nog: ze werd bewust in stand gehouden. Gecultiveerd.

– Even concreet nu. Wie dénken wij dat ze was en wie was ze werkelijk?

Alice Nahon was een razend populaire schrijfster, niet alleen bij haar lezers, maar ook bij de beau monde. Ze vertoefde graag en veel in kunstenaarskringen. Ze kende iedereen en iedereen kende haar. Ze leidde een avontuurlijk en liederlijk leven. Ze heeft naar schatting een twintigtal minnaars gekend. Ze was bloedmooi en dat wíst ze. Ze gebruikte haar schoonheid. Bijna elke bundel verscheen met een foto van haar, wat in die tijd niet zo gebruikelijk was.

Dat alles staat haaks op het beeld dat voortdurend van haar geschetst wordt: dat van het vrome, zieke, wegkwijnende meisje.

Dat gebeurde tijdens haar leven al. De katholieke zuil heeft dat beeld van haar gecreëerd. En het moet gezegd: toen ze merkte

dat ze zich er toch niet tegen kon verzetten, is ze ook wel in die rol gekropen en heeft ze voor de rest van haar leven de rol van weemoedig meisje gespeeld.

Niet alleen de katholieken, ook de Vlaams-nationalisten hebben Nahon voor hun kar gespannen. Ze schreef in het Nederlands op een moment dat de Belgische elite nog volledig Franstalig was, ze verbleef vaak in Vlaamsgezinde kringen en ze schreef zelfs enkele Vlaamsgezinde gedichten. Maar daar houdt het op. Ze was zeker geen strijdende flamingante, zoals later is beweerd. Ze hield van de taal waarin ze was opgegroeid. Daar kwam ze ook voor uit. Maar ze heeft nooit radicale politieke meningen verspreid. Maar conservatief Vlaanderen zag in haar een rolmodel voor de Vlaamse vrouw, hoewel Nahon net het tegenovergestelde was. Denk maar aan haar spilzucht, haar wispelturigheid en haar losbandigheid.

– Dat het beeld van het kwetsbare, wegkwijnende meisje bewust werd opgehangen, neemt niet weg dat Alice Nahon echt wel ziek was. Aan welke ziekte leed ze?

We kunnen ons daar een goed beeld van

“

Vroom en wegkwijnend?

Alice Nahon was juist het tegenovergestelde.

vormen, want haar volledig medisch dossier is bewaard gebleven. Ik ben daarmee naar een dokter gestapt. Naar alle waarschijnlijkheid had Alice Nahon een hartstoornis.

Aangeboren of ergens opgelopen, dat is niet meer te achterhalen. Maar de manier waarop ze voortdurend aftakelde -haar maanden durende doodsstrijd werd nauwkeurig beschreven- wijst duidelijk op een hartfalen.

Een lekkende hartklep, bijvoorbeeld. Volgens de dokter die ik heb geraadpleegd, zou het voortdurend aftakelen en slechter functioneren perfect het gevolg kunnen geweest zijn van een lekkende hartklep.

Feit is dat Alice Nahon tijdens haar leven nooit voor een hartstoornis werd behandeld. Er werden alleen maar verkeerde diagnoses gesteld. Ze is op haar zeventiende ziek geworden. In 1914 was dat. Ze werkte toen in een ziekenhuis. De mythe wil ons doen geloven dat ze een chronische ziekte opliep toen ze de eerste oorlogsslachtoffers verzorgde. Dat is pertinent onwaar.

Dokters dachten dat ze ‘de tering’ had: tuberculose. Daar is ze jarenlang voor behandeld geweest in verschillende sanatoria.

Tot grote opluchting van vader Nahon trouwens, die al een groot gezin te onderhouden had en Alice liever kwijt dan rijk was. Hij vond het niet erg dat Alice door het toenmalige OCMW werd verzorgd.

In het sanatorium begon Alice Nahon na een tijd te merken dat ze weinig of niks gemeen had met de zieke en stervende mensen rondom haar. Langzaam begon ze in te zien dat ze wellicht geen tuberculose had.

Haar mening werd bevestigd door een Leuvens dokter die een nieuwe diagnose stelde: chronische bronchitis. De Zwitserse lucht zou haar goeddoen. Ze trok naar Luzern.

Daaraan is een leuke en betekenisvolle anekdote verbonden. Toen ze haar intrek nam in een pension waar nonnen toezicht hielden, schreef Nahon dat ze bij het vertrek uit het sanatorium in Tessenderlo nochtans “eeuwige haat gezworen had aan die gestijfselde mummies”. Om nog maar eens even aan te tonen dat ze niet zo voorbeeldig katholiek was als ze werd afgeschilderd.

De Zwitserse dokter die de chronische bronchitis bevestigde en ook nog beginnende astma vaststelde, stuurde Nahon verder naar de Italiaanse Rivièra. Naar Nervi, waar een microklimaat heerst en het in de winter tien graden warmer kan zijn dan in de onmiddellijke omgeving. Het was er prachtig en warm en alle bloemen stonden in bloei als Nahon arriveerde in Nervi.

Maar ze kon er haar draai niet vinden. Er waren weliswaar veel mooie mannen die belangstelling voor haar hadden. Ze hadden, zo schreef ze, “echte seducteurs oogen, als duiveneieren in ‘t zwart, die u bekijken als een langverwachte prooi”. Maar geen

van de mannen kon Nahons interesse vasthouden. En bovendien had ze een hekel aan het plaatselijke eten: “Ze zouden het bij ons nog niet aan den hond geven! Gekookte macaronie, zonder zout of suiker. En dat eten ze op zilveren schoteltjes, bijkanst dat het rijstpap uit den hemel was.”

Ze verlaat Italië al snel om door Frankrijk te trekken en naar Luxemburg en Amsterdam te reizen.

– Ze reisde helemaal alleen?

Ja, Alice Nahon was een erg zelfstandige vrouw. Ze had weliswaar veel aandacht nodig en kon verteerd worden door eenzaamheid en verdriet. Maar ze was wel erg vrijgevochten. Ze leidde haar eigen leven.

Niemand moest haar vertellen wat ze moest doen. Ze was ook niet bang.

Vergeet niet dat we het over de jaren 20 hebben: in die tijd op je eentje -als vrouw- door Europa trekken, was toen nog een stuk avontuurlijker dan nu.

Maar het zou ook weer fout zijn het zwervende bestaan dat ze leidde alleen maar toe te schrijven aan een grote zin voor avontuur. Ze reisde ook wel een beetje tegen wil en dank, hoor. Thuis was ze niet welkom, zodat ze om de haverklap wel op zoek moest naar een andere verblijfplaats. Ze leefde van het OCMW, had geen geld om te huren of te kopen en dus logeerde ze voortdurend bij vrienden en kennissen. Ze werd dat leventje beu; ze wilde een eigen huis en een job.

– Was Alice Nahon ongelukkig in de liefde?

Vermoedelijk wel. Heel veel mannen probeerden bij haar in de gunst te komen. Ze genoot van die belangstelling en had ook veel korte relaties. Maar of dat haar gelukkig maakte, is de vraag.

Ik zal het anders zeggen: de tientallen mannen die ze kon hebben, wilde ze niet.

En de ene die ze wilde, kon ze niet krijgen.

– Wie was die ene?

Jef Leynen, een wijnhandelaar en dichter uit Hasselt. De man was buitengewoon verlegen, onzeker en schuchter. Alice Nahon was stapelverliefd op hem. Dat liet ze ook duidelijk merken. In 1927 schreef ze dat ze liever bij hem was dan bij welke andere man dan ook en ze deed hem zelfs een schriftelijk huwelijksaanzoek. Maar hoe meer Alice Nahon aandrong, hoe schuchtiger Leynen werd. Eén enkele keer kende Nahon toch succes. Na een gezamenlijk bezoek aan de opera goot Nahon zichzelf en Leynen vol

”

drank en doken ze beiden een passionele nacht in. De pret was van korte duur, want na die ene nacht sloot Jef Leynen -vermoedelijk door zondebesef getormenteerd- zich compleet af voor Nahon. Hij verbrak de relatie en ging zelfs op de loop als hij wist dat zijn aanbidster in de buurt was. Nahon en Leynen hebben mekaar nooit meer gezien.

Met Jef Leynen liep het trouwens slecht af.

Hij raakte aan lagerwal, stortte zich volledig in de drank en overleed in 1936, op 56jarige leeftijd.

– In je boek beweer je ook dat Alice Nahon zwanger geweest is.

Ik kan dat niet bewijzen, maar ik ben er zeker van. In 1931 werd Nahon opgenomen in de Eeuwfeestkliniek. Dat alleen al roept vragen op. Ten eerste had Nahon zich tot dan toe altijd laten behandelen in het Stuyvenbergziekenhuis en week ze dus plots van die gewoonte af. Ten tweede had Nahon niet genoeg geld om de Eeuwfeestkliniek, wat toen een ultramodern privéziekenhuis was, te betalen. Ten derde loste de anders zo openhartige Nahon geen woord over de ingreep die ze in het ziekenhuis onderging.

Ten vierde weten we ondertussen dat Nahon losbandig had geleefd en seksueel actief was, in een tijd dat voorbehoedsmiddelen nog onbetrouwbaar waren én zeker niet altijd en overal beschikbaar.

Daarbij komt nog dat ze nadien bekende: “Ik kan na de operatie niet meer reageren als vroeger. Niet meer sterk zijn en volhouden. Ik zou bij ieder woord in tranen uitbarsten, maar omdat ik niet durf uit ik mijn verdriet in heftigheid.” Ze schrijft ook nog een gedicht over een ‘ongeboren kind’, waarin ze zegt dat de ‘blijde verwachting haar niet heeft vermooid’ en dat ‘het kind haar nooit zal toebehoren’.

Tel al die feiten bij mekaar op en je kan niet anders dan besluiten dat er een zwangerschap is geweest. Heeft ze abortus gepleegd? Is er een adoptie geweest? Heeft ze een miskraam gehad? Dat zullen we nooit weten.

– Laten we het tot slot nog even hebben over de kwaliteit van haar werk. Generatiegenoot Paul Van Ostaijen was vernietigend in zijn kritiek.

Voor hem was het allemaal maar wat simpel, naïef, sentimenteel gerijm. En hoewel hij gedeeltelijk gelijk heeft, klinkt er ook wat jaloezie in zijn kritiek. Hij maakte zich bijvoorbeeld bijzonder boos toen hij dacht dat Alice Nahon de Staatsprijs voor Poëzie

had gekregen. Hj vergiste zich: ze kreeg die nooit. Maar het leert ons wel iets over de motivatie van Van Ostaijen: hij vond dat die staatsprijs naar hem moest gaan. Je moet ook weten dat Van Ostaijen écht tuberculose had en er nooit mee te koop liep, terwijl Nahon het niet had en zij wél altijd als de zielige, zieke dichteres werd beschouwd.

Ook dat stoorde Van Ostaijen mateloos.

Van Ostaijen uitte veel kritiek op het werk van Nahon, deels terecht overigens, maar die kritiek werd wel gevoed door persoonlijke argumenten.

Paul Van Ostaijen stond bijna alleen met zijn kritiek. Ook Martinus Nijhoff had het niet begrepen op Alice Nahons werk.

Maar daarmee heb ik de belangrijkste twee tegenstanders wel genoemd. Andere grote schrijvers waren wel enthousiast: Marnix Gijsen, Gerard Walschap, Herman Teirlinck, Felix Timmermans, ...

Met de kritiek van Van Ostaijen werd aanvankelijk zelfs niet veel rekening gehouden. Pas twintig jaar na haar dood, toen er een nieuwe, modernere opvatting over poëzie heerste, ging men zich beroepen op de kritiek die van Ostaijen dertig jaar voordien had geuit. Poëzie mocht plots niet meer eenvoudig en toegankelijk zijn. En simpele versjes over vriendschap, verdriet en verlangen zoals Nahon die tijdens haar korte leven had geschreven, werden ineens bestempeld als kitsch. Die opvatting leeft trouwens nog altijd.

– Wat is jouw persoonlijke mening over Alice Nahons poëzie?

Ik denk dat de waarheid in het midden ligt.

Van Ostaijen had zeker gelijk toen hij zei dat de poëzie van Nahon diepgang miste.

Anderzijds moet je toch wel zeggen dat ze, zij het in dat simpele genre, ongelooflijk veel mensen heeft weten te beroeren. Je kan voor of tegen het werk van Alice Nahon zijn, maar ze was een meesteres in het genre. Alleen van Guido Gezelle zijn in België nóg meer gedichtenbundels verkocht dan van Nahon. Dat wil wat zeggen. Ze heeft haar plaats in onze literaire geschiedenis zeker verdiend. Dat we er ondertussen achter gekomen zijn dat haar gedichten de tand des tijds niet hebben doorstaan, staat daar los van.

‘Ik heb de liefde liefgehad’ van Manu van der Aa, werd uitgegeven bij Lannoo. Het boek is rijkelijk geïllustreerd met tientallen foto’s, waarvan vele nooit eerder gepubliceerd werden.

Voor info: surf naar www.lannoo.com of ga naar de betere boekhandel.

Tekst: Roel Sels Foto’ Bart Van der Moeren

Suiker — 9

expo bonjour

Eindwerken academies

HERENTALS, GEEL – De Stedelijke Academie voor Beeldende Kunst in Herentals stelt een selectie van de eindwerken tentoon in kasteel Le Paige. De expo is te bezichtigen van zaterdag 12 juni tot en met zondag 4 juli, van

Open Kunstatelierroute

woensdag tot en met zondag van 14 tot 17u.

Ook in Geel stelt de Academie voor Beeldende Kunst eindwerken tentoon. Dat gebeurt in alle ruimtes van de kunstacademie en in de Schrijnwerkerij, Kollegestraat 118.

De toegang is gratis.

De gele dwerg: de collectie van Daniel Slachmuylders TURNHOUT - Nog tot 19 september is in het Nationaal Museum van de Speelkaart de collectie van Daniel Slachmuylders te zien: ‘De gele dwerg’ ‘De gele dwerg’ is een historisch kaartspel waarbij deelnemers hun kaarten moeten afleggen. Wie het eerste al zijn kaarten kan afleggen, wint. ‘De gele dwerg’ werd rond 1750 populair, vooral in Midden- en Zuid-Europa.

Ook Wolfgang Amadeus Mozart was een fan.

In onze contreien werd het spel ‘het paardje’ genoemd. Alleen de oudere mensen kennen het spel nog. Als gokspel is ‘De gele dwerg’ verdreven door poker. Tot ongeveer dertig

jaar geleden bood een plaatselijke speelgoedhandel het spelbord nog te koop aan.

Het Museum van de Speelkaart kocht er nog eentje in 1979; wellicht een van de allerlaatste in de geschiedenis van Turnhout.

Daniel Slachmuylers is verzamelaar en voorzitter van de Brussels Euro Joker Club.

Hij beschikt over een honderdtal Nain Jauneborden. Een deel daarvan worden in Turnhout tentoongesteld.

Je kan in het Museum van de Speelkaart terecht van dinsdag tot en met vrijdag van 14 tot 17u en op zondag van 11 tot 17u. Volwassenen betalen 2,50 euro.

Luc Van Soom in het Begijnhof HOOGSTRATEN – In het Begijnhofmuseum loopt nog tot 20 juni een tentoonstelling met werken van Luk Van Soom. Buiten heeft de kunstenaar een zevental monumentale werken opge-

10 — Juni 2010

steld: o.a. de ‘wijnkapel’ die hij speciaal voor deze expo ontwierp.

Op bladzijde 22 lees je meer over de expo en over de werken die er te zien zijn.

MOL – 24 Molse kunstenaars stellen naar jaarlijkse gewoonte hun atelier open voor alle geïnteresseerden. Beeldhouwers met marmer, arduin, hout en metaal, schilders, pottenbakkers, juwelenmakers, zelfs dichters doen mee aan het evenement dat plaatsvindt op 12, 13, 19 en 20 juni, telkens van 13 tot 18u. Vanzelfsprekend zijn

alle kunstenaars aanwezig. Sommigen lichten hun werk toe, anderen zijn zelfs aan het werk.

In cc ’t Getouw wordt een overzichtstentoonstelling georganiseerd. Het is raadzaam om daar de route langs de ateliers aan te vatten, want daar liggen ook de brochures met alle adressen en routes.

Tom Liekens

in de Warande

Bart Van der Moeren TURNHOUT – De tentoonstelling van (pers)fotograaf Bart Van der Moeren in Creative Factory is nog te bezichtigen op 5, 6,12 en 13 juni, van 13.30 tot 17u.

Van der Moeren stelt enkele portretten tentoon die hij maakte in opdracht van kranten of tijdschriften. Vaste opdrachtgevers zijn De Standaard, Trouw (Nederland), Stripgids, Onderox, de Warande en natuurlijk Suiker. In het werk van Van der Moeren komen vaak dezelfde kenmerken terug zoals strakke lijnen, bijzondere lichtinvallen en symmetrische composities.

De toegang tot de tentoonstelling is gratis. Creative Factory ligt boven het Museum van de Speelkaart in de Druivenstraat in Turnhout.

Meer info: www.bartvandermoeren.be.

TURNHOUT – In cultuurhuis de Warande kan je van 26 juni tot 1 augustus de werken van schilder Tom Liekens bekijken. Liekens’ oeuvre bestaat uit monumentale schilderijen met een erg specifieke beeldtaal. Een onderwerp dat steeds terugkomt in zijn werk is de natuur in zijn kunstmatige vorm, zoals we die kennen uit dierentuinen en natuurhistorische musea. In oudere werken toont hij fragmenten van wintertuinen, subtropische zwemparadijzen, opgezette dieren of prehistorische skeletten. In de zomer van 2007 vergezelde hij een wetenschappelijke expeditie naar Spitsbergen en in de herfst van hetzelfde jaar was hij een maand lang artist in residence in Tijanjin, China. Beide reizen inspireerden de kunstenaar tot grote panoramische schilderijen. Daarvan zijn er enkele in de Warande te zien.

Academie Arendonk steekt de grens over ARENDONK/BERGEIJK – De academie van Arendonk trekt opnieuw naar het Nederlandse Bergeijk voor een kunstproject.

Dat deed het in oktober van vorig jaar ook al, voor ‘De tuin der lusten’. De afdeling monumentale kunst / mixed media zal zijn afstudeerproject maken in en rond De Ploeg (Riethovensedijk 20 in Bergeijk). Thema waarrond gewerkt wordt, is ‘het veld’. Het is de bedoeling dat de studenten een sculpturale interventie of actie ondernemen op het vloeroppervlak. Deze manier van kunst maken attendeert ons op de tijdsgebonden relatie tussen kunstwerk, ruimte, plaats en toeschouwer. In deze optiek moet er ook gedocumenteerd en geëxperimenteerd worden.

De werkzaamheden zijn al volop bezig en ze zijn voor het publiek toegankelijk (tot 12 juni elke week van woensdag tot zaterdag van 14 tot 17u). In De Ploeg in Bergeijk zal ook een luik van de eindejaarstentoonstelling plaatsvinden. De opleidingen monumentale kunst, keramiek en beeldhouwen tonen er hun beste stukken. Het andere luik van de expo loopt in de Arendonkse academie zelf, aan de Wampenberg 26. De expo’s zijn te zien op 24 (van 13.30 tot 21.30u), 25, 26 en 27 juni (telkens van 10 tot 17u).

Suiker — 11

Floor Deckx

Aaifoon De wereld is geobsedeerd door een nieuw geloof. Steve Jobs is God. Zijn apostelen verkondigen het evangelie van de moderne tijd, en dat heet Apple. Apple is de toekomst, Apple is de enige way of life. Zonder Apple zijn we allemaal verloren en zal de wereld ten onder gaan. De Amerikanen zijn er al enige tijd zot van, van dat nieuwe geloof. Europa volgde snel, en intussen ken ik hier al heel wat volgelingen. Ze spreken een raar taaltje, dat ik niet altijd begrijp. Voor bepaalde woorden zetten ze een i, maar ze spreken het uit als “aai”.

Aaipod, Aaipad, Aaifoon. Vooral dat laatste artikel schijnt onmisbaar te zijn voor de devote Apple-volgeling. De iPhone is een handig ding naar het schijnt, want … je kan er je mails op lezen! Zo roepen ze dat dan uit, alsof het iets heel merkwaardigs is. Zelf mag ik dat graag relativeren.

Ik heb er geen enkel probleem mee om mijn mails gewoon op de laptop te lezen -in het Apple-universum heet zoiets een Macbook, geloof ik- maar toen ik me dat onlangs in het gezelschap van enkele volgelingen liet ontvallen, kreeg ik de wind van voren.

“Je weet niet wat je mist!”, sprak er eentje, terwijl hij driftig zijn vinger over het touch screen heen en weer bewoog.

“Kijk”, ging hij enthousiast verder, gebarend dat ik mee op het schermpje van zijn iPhone moest komen kijken, “zo en zo kan je dus je mails checken.” Triomfantelijk hield hij het toestel nu voor mijn neus. Ik vroeg me nog steeds af wat er dan wel zo handig mag zijn aan het lezen van mails op zo’n piepklein schermpje, maar ik zweeg wijselijk en deed alsof ik het allemaal geweldig fascinerend vond. (Ik laat mensen graag in hun waarde, ook als ze neigen naar het fanatieke.) Mijn bevestigend hoofdgeknik spoorde hem aan om door te gaan. Hij legde uit dat er naast die mailfunctie nog iets was wat de iPhone speciaal maakt: de applicaties. Kleine toepassingen die je kunt installeren. Een

12 — Juni 2010

gps bijvoorbeeld, of domweg een spelletje. “Met de nadruk op dom”, dacht ik bij mezelf. Maar wederom zweeg ik.

Ja, wanneer je een tijdje met Apple-fanaten optrekt, weet je het wel. Een mens telt pas mee als hij het woord iPhone-applicatie -of beter nog: iPhone-app- in een betekenisvolle zin kan gebruiken, en het daarbij liefst ook nog doet klinken alsof het tot zijn dagelijkse woordenschat behoort. Mij gaat dat niet goed af. Ik krijg dat technologische gezwets onmogelijk op geloofwaardige wijze uit mijn strot geperst. In mijn sector is het nochtans bon ton om jezelf als Apple-volgeling te outen. Maar tussen ons gezegd en gezwegen: ik vind al die digitale snufjes zwaar gehypet. Niet dat ik twijfel aan het genie van Steve Jobs en de zijnen, hoor. De producten van Apple zullen wel sneller, beter en efficiënter zijn dan hun tegenhangers van Microsoft. Dat geloof ik graag. (Zelf ontbeer ik enige kennis van zaken op het technologische vlak, maar ik heb goede bronnen.) Maar wanneer ik op een vergadering omringd word door Apple-fanaten die met zichtbare trots én hun iPhone én hun Macbook én hun iPad op tafel leggen, kan ik een meewarige glimlach moeilijk onderdrukken. Want komaan, zo’n iPad is toch belachelijk groot? En waarvoor gebruik je dat nu eigenlijk, wanneer je ook al over een iPhone en een Macbook beschikt? “Ah, om mails te lezen”, zei iemand. “Aan de ontbijttafel bijvoorbeeld; daar is zo’n Macbook nogal onhandig, dus leg ik nu m’n iPad naast mijn kom ontbijtgranen.”

Ha, daar heb je het! Apple-fanaat én workaholic. Wie aan die combinatie voldoet, telt natuurlijk helemáál mee. Vergroeid zijn met je werk, en 24 uur op 24 bereikbaar dankzij Apple: ja, dat geeft je status een boost in deze imagogevoelige tijden. Amen, zou ik zo zeggen. Steve Jobs zij geprezen. Geef mij toch maar gewoon koffie en de krant, ’s morgens.

Muziek aan het kasteel OOSTMALLE - In het adembenemend mooie ‘Park de Renesse’ (foto) kan je ook deze zomer weer genieten van muziek aan het kasteel, én van een trappistencafé..

Muzika vzw biedt de bezoekers vijf goedgevulde muzikale donderdagen aan. Op 30 juli wordt er in de namiddag al afgetrapt met concerten van Shi, Mr Boullart, Paul Severs & Paulette. ‘s Avonds staan Continental Rock, Dr. Fred & The Medicine Men nog op het programma. Xandee

zal als special guest aanwezig zijn. Een week later concerteren Pilot Light en Charly’s Goodfriday Band. Op donderdag 13 augustus wordt er in de namiddag een Kids Dag georganiseerd. ‘ s Avonds kan je luisteren naar Maizis en Bamboozle. Op 20 augustus zijn Sassquad en Secret Me te gast. Het rijtje wordt volgemaakt door Profile en Festeyn, op 27 augustus.

‘Muziek aan het kasteel’ is ook dit jaar weer gratis toegankelijk.

Leonard Baeken en ik TURNHOUT – Robert Baeken, familie én goede vriend van de Turnhoutse beeldhouwer Leonard Baeken, heeft de memoires van de kunstenaar te boek gesteld. ‘Leonard Baeken en

ik’ tekent de persoon Leonard Baeken, maar behandelt ook zijn visie op passie en vriendschap, leven, strijd, schoonheid en innerlijke rust. Het boek bevat illustraties van beeldhouwwerken, foto’s uit familiearchieven en zelfs een briefwisseling met de Amerikaanse schrijver Henry Miller.

Het boek is online te koop bij www. boekscout.nl en kost 14,95 euro.

Wie wordt ambassadeur van ‘Vlaanderen Lekker Land’?

KASTERLEE, VORSELAAR – Eén Vlaamse gemeente zal in het najaar de titel ‘ambassadeur van Vlaanderen Lekker Land’ mogen dragen. Met die formule willen de organiserende instellingen (vzw Tafelen in Vlaanderen en Toerisme Provincie Antwerpen) de gemeente promoten die zijn culinaire erfgoed uitbouwt tot het sterkste toeristische project. Elke provincie zal één gemeente afvaardigen.

Een jury zal uiteindelijk beslissen welke gemeente de Vlaamse ambassadeur wordt.

Maar vooraleer de verkiezingen op het Vlaamse niveau gehouden kunnen worden, moet er op het provinciale vlak nog geselecteerd worden, want elke provincie mag maar één kandidaat voordragen.

Voor de provincie Antwerpen werden vijf kandidaten genomineerd. Daarbij zijn twee Kempense projecten. Kasterlee werpt zijn pompoenen in de strijd.

Het toeristische evenement dat daar-

rond gebouwd wordt, is ‘Oktobermaand, pompoenmaand’. Vorselaar dingt naar de titel met de ‘smikkeltocht’. Dat is een culinaire trip die elk jaar georganiseerd wordt en die de deelnemers langs zes horecazaken in Vorselaar, Herentals, Grobbendonk, Zandhoven en Lille brengt.

Kasterlee en Vorselaar moeten het o.a. opnemen tegen Antwerpen, dat streekproducten zoals een bolleke Koninck aanbiedt tijdens een culinaire wandeling door de stad. Lier heeft een project uitgewerkt rond het gelijknamige tv-programma ‘Goesting’, en Malle pakt uit met een huifkartocht langs streekproducten en met een TripelTrap, een geleide wandeling waarbij je een rugzak vol lekkers meekrijgt.

Op 1 september beslist de provincie wie er doorstoot naar de finale op het Vlaamse niveau. Ook het publiek krijgt inspraak bij die keuze.

Uw evenement in De redactie van Suiker doet zijn uiterste best om op de hoogte te blijven van alles wat er op cultureel gebied leeft en beweegt in de Kempen. We hebben onze kanalen om overal geïnformeerd te blijven, maar we zien en horen natuurlijk ook niet alles.

Organiseert u een cultureel evenement of kent u verenigingen of personen die het verdienen om eens in de aandacht te komen, laat het ons dan weten. Suiker bereik je het snelst en eenvoudigst via mail: roel@ suikerkrant.be.

jazz All that

The Royal Roost RIJKEVORSEL - Ze zijn jong en getalenteerd en ze laten zich inspireren door muziek van zestig jaar geleden: The Royal Roost is een jazzkwartet dat een heel eigen plaats inneemt in de hedendaagse jazzscene.

The Royal Roost laat zich inspireren door de muziek die baritonsaxofonist Gerry Mulligan maakte in de jaren 50.

Mulligan wordt beschouwd als een van de belangrijkste baritonsaxofonisten uit de geschiedenis. Nadat hij al had gewerkt als arrangeur voor de bigbands van Gene Krupa en Claude Thornhill speelde hij een belangrijke rol bij de totstandkoming van

de legendarische opnamen voor Miles Davis’ ‘Birth Of The Cool’.

Begin jaren 50 vormde Mulligan met trompettist Chet Baker zijn eerste pianoloze kwartet. De samenwerking met Baker duurde tot midden 1953. Later kwam het nog slechts tot occasionele gezamenlijke optredens. Mulligan bleef echter de kwartetvorm trouw. De vrij onbekend gebleven, maar fenomenale trombonist Bob Brookmeyer verving Chet Baker. De groep wisselde verder maar af en toe van bezetting. Soms werd het kwartet wel aangevuld met een vijfde bandlid: een trompettist als John Eardley en Art Farmer of een

saxofonist als Zoot Sims, Al Cohn en Lee Konitz.

Het absolute hoogtepunt kwam in juni 1954, toen het Mulligan-Brookmeyer Quartet (met Red Mitchell op bas en Frank Isola op drums) uitgenodigd werd voor een concert in de Salle Pleyel in Parijs. Het optreden was overweldigend, het applaus zinderde minutenlang na.

Dit concert vormde de inspiratiebron voor The Royal Roost. De naam van het kwartet heeft een dubbele achtergrond.

De vier bandleden vertegenwoordigden in november 2008 The Youth Orchestra -de jongerenafdeling van het Brussels Jazz Orchestra- tijdens een concert in het Koninklijk Paleis te Brussel voor de Prinses Mathildestichting. Hun eerste optreden was dus een ‘royal’ performance. Maar de naam ‘Royal Roost’ verwijst ook naar de Royal Roost, de legendarische New Yorkse jazzclub en opnamestudio waar de grote namen uit de bebop speelden en waar Birth Of The Cool werd opgenomen.

The Royal Roost bestaat uit vier uitzonderlijke muzikanten. Baritonsaxofonist is Joppe Bestevaar. Hij studeerde aan het Leuvense Lemmensinstituut, o.a. bij Frank Vaganée. Hij heeft een eigen trio -Le Baron Fauteille- en speelt ook met Nilfisk, de Dries Vleugels Group, JazzFact en verschillende bigbands (o.a. Big Band 86 van Marc Godfroid en occasioneel ook het Brussels Jazz Orchestra). Hij is een bezige bij. Zo schrijft hij ook muziek voor twee nieuwe projecten, waaronder een nieuwe bigband.

Ook trombonist Peter Delannoye is afgestudeerd aan het Lemmensinstituut.

Op dit ogenblik volgt hij nog les aan het Rotterdamse Conservatorium. Samen met drummer Toni Vitacolonna leidt hij de DelVitaGroup.

Matthias Heyman studeerde in Brussel klassieke contrabas bij Frank Coppieters en jazz bij Bart De Nolf. Hij beëindigde zijn studies aan het Antwerpse conservatorium bij Nic Thys. Hij volgde masterclasses bij jazzgrootheden als Ron Carter, Hein van de Geyn, Slide Hampton en Eddie Gomez. Matt is sideman bij verschillende bands en stichter van Monk by Four, Sullivan Street Group en Sullivan Street Trio.

Drummer Jelle Van Riet tot slot volgde klassieke percussie in de Academie van Turnhout, waar hij tevens de jazz ontdekte. Op het Antwerpse conservatorium kreeg hij les van Jan de Haas en Teun Verbruggen. Op dit ogenblik studeert hij en specialiseert hij zich in Den Haag. Net als de andere leden van Royal Roost is hij lid van The Youth Orchestra en speelt hij in tal van andere groepen.

The Royal Roost speelt op zaterdag 19 juni in zaal De Singer in Rijkevorsel (Bavelstraat 35). Kaarten kosten 10 euro aan de kassa. Het concert begint om 20.30u.

Cirone / Cambré Quartet

KASTERLEE - Gitarist Marco Cirone en saxofonist Lieven Cambré (foto) hebben samen al heel wat watertjes doorzwommen. Ze spelen al jaren samen in verschillende groepen en bezettingen.

In hun eigen Cirone / Cambré Quartet brengen ze vooral nummers die ze zelf geschreven hebben, al behoren enkele jazzstandards ook altijd tot het repertoire. Die ‘covers’ worden meestal op een eigen wijze geïnterpreteerd, maar altijd wel met veel liefde voor het origineel gebracht.

Marco Cirone en Lieven Cambré brengen Peter Verhaegen en Lieven Venken mee naar de jazzclub in Kasterlee. Peter Verhaegen is een zeer gewaardeerd contrabassist. Hij speelt bij verschillende bandjes, maar vooral in het Cirone / Cambré Quartet komen zijn sterkste troeven, zijn dynamiek en zijn timing, bijzonder goed tot hun recht.

Achter de naam van drummer Lieven Venken staat nog een klein vraagteken. Lieven trok enkele jaren geleden naar het mekka van de jazz: New York.

Hij wilde geen enkele kans onbenut laten om het ver te schoppen als professioneel jazzmuzikant. Afwachten of hij aanwezig zal kunnen zijn in Kasterlee.

Helemaal zeker is dat nog niet.

En dan zijn er natuurlijk nog Marco Cirone en Lieven Cambré zelf. De Kempense saxofonist Cambré -geboren in Herentals- houdt van rijke melodieën en harmonieën. Dat merk je ook aan de composities die door hem geschreven zijn. Gitarist Marco Cirone houdt van een vette groove en laat zich inspireren door John Zorn, John Scofield, Pat Metheny en het veel te vroeg overleden genie Pierre Van Dormael.

Het Cirone / Cambré Quartet speelt op maandag 7 juni in jazzclub Houtum Street in Klaveren Drie in Kasterlee (Houtum 58). Info op 014 85 14 43.

Suiker — 13

Cultuurcentra ’t Getouw en ’t Schaliken MOL - Cultuurcentrum ’t Getouw is zoals een restaurant met standing: je kunt er iedere dag met zekerheid terecht voor de klassiekers: een steak en volau-vent. Ook dit jaar is het gros van Vlaanderens vaste waarden in Mol van de partij: de Kommil Foos en Wouter Deprezs. Slecht met mondjesmaat slaat de kok er aan het experimenteren: dit jaar met onder meer nieuwe namen aan het Vlaamse en Nederlandse cabaretfirmament. “Meer dan 1.500 abonnementen: dat moet je elk seizoen verdienen”, beweert directeur Bart De Motte.

De Klassiekers “Het klopt dat we vooral mikken op een gemiddelde smaak”, zegt De Motte. “We proberen er in elk genre de toegankelijke producties voor een breed publiek uit te pikken.

Dat is trouwens al jaren ons uitgangspunt.

We zijn dit min of meer aan ons publiek verplicht. Je haalt anders ook niet elk jaar 1.500 tot 1.700 abonnementen binnen.”

Cc ’t Getouw brengt in het theaterseizoen 2010-2011 maar liefst 100 voorstellingen naar zijn twee zalen, de schouwburg Rex en de polyvalente zaal’t Getouw.

Tussen die 100 zitten zowat alle bekende namen op het vlak van komedie: Kommil Foo, Wouter Deprez, Philippe Geubels maar ook ‘Boeing Boeing’, de kaskraker onder de deurencomedy’s. “De twee absolute uitspringers zijn de twee optreden van Herman van Veen en het concert van Adamo”, zegt De Motte. ‘Zonder onze nieuwe schouwburg Rex hadden we die toppers nooit kunnen binnenhalen.Vooral Nederlandse cabaretiers zijn moeilijk te overhalen de grens over te steken. Waarom zouden ze? In Nederland spelen ze elke avond voor volle zalen. Maar dit jaar was vooral Adamo een verschrikkelijk moeilijke bevalling. Hem hebben we maar op het allerlaatste moment kunnen strikken. Ik ben er dan ook behoorlijk fier op.”

De Mottes persoonlijke top vijf der klassiekers • Herman Van Veen (foto) - Herman Speelt! (7 en 8 oktober 2010) • Salvatore Adamo - 50 jaar Adamo in Concert (9 december 2010).

• Daan - Akoestisch (5 maart 2011) • The African Mamas - The African Mamas sing Mama Africa (5 mei 2011) • Zap Mama - staand concert met afterparty (16 oktober 2010) De Experimenten Maar het zou niet fair zijn te stellen dat het cc ’t Getouw enkel en alleen maar op zekerheid speelt. Elk seizoen wordt wel aan onbekende namen een springplank aangeboden. “Het klopt dat we ons maar met mondjesmaat wagen aan voorstellingen die niet zo voor de hand liggen”, zegt De Motte. “We zijn - zeker als je vergelijkt met De Werft in Geel - conservatiever in onze programmatie. Maar toch proberen we ons publiek ook warm te maken voor kleinere producties. We hebben op dat vlak wel een neus voor nieuwe Nederlandse cabaretiers.

Opkomende namen geven we hier vaak als eerste een podium in het ‘buitenland’. Zo hadden we in het verleden al Katinka Polderman, en dit jaar is Claudia de Breij zo’n naam om in het oog te houden”.

14 — Juni 2010

’t Getouw: de klassieke keukenmet hier en daar een snuifje experiment

De persoonlijke top vijf ‘Experimenten’ • Koole en Blokhuis -Laagland (9 februari 2011) • Claudia de Breij - Hete Vrede (3 februari 2011) • Cristina Branco - Fadidiva (11 november 2011) • Frank Focketyn - theatermonoloog Brief aan mijn Rechter (22 september 2010) • Nathalie Meskens Combo - RelaXavond: Covers (9 april 2010) !Nieuw!: De matineevoorstellingen “Met onze nieuwe ‘Matineevoorstellingen’ mikken we vooral op een publiek van senioren” zegt Bart De Motte. “De Molse seniorenraad vond dat we vooral mensen boven de zeventig jaar wat stiefmoederlijk behandelden. Die groep wenst vooral in de namiddag een activiteit mee te maken. We gaan dan ook echt voor populaire en ambiancemuziek met namen als Mieke, Günther Neefs en de familie Dex. We voorzien vooraan in de zaal extra ruimte voor rolstoelen.”

De matinees starten om 14 uur en kosten de senioren (+55) maar vijf euro. !Nieuw!: RElaX-avonden in de foyer van de Rex “Het is een leuk gegeven om onze verschillende locaties te kunnen gebruiken voor voorstellingen”, zegt De Motte. “Zo leent de foyer van de schouwburg Rex zich uitstekend voor intiemere concerten. We kunnen er maar 130 mensen toelaten. We hebben er een verrassend programma voor uitgewerkt.

Ik ben vooral benieuwd naar het concert van actrice Nathalie Meskens. Naar mijn aanvoelen is dat een absolute aanrader.” !Nieuw!: Vriendenvoorstelling “We besteden veel aandacht aan de her­ abonneringen. Maar we willen niet alleen ons huidige publiek aan ons binden maar ook nieuwe klanten werven”, zegt De Motte. “Op 17 september organiseren we voor de eerste maal een ‘Vriendenvoorstelling’.

De abonnees krijgen allemaal gratis toegang en mogen bijkomend -ook gratis- een vriend(in) meebrengen. We hebben een gevarieerd programma samengesteld: voor de pauze treedt Bert Gabriëls op (Zonde van de Zendtijd) en na de pauze de Sons of Navarone (bluegrassband). De ‘vrienden’ krijgen vier euro korting voor elke voorstelling waarop ze die avond intekenen.”

Extra aandacht voor: staande concerten “We gaan voor onze ‘staande concerten’ meer een meer korter op de bal spelen”, zegt De Motte. “Met rockgroepen is het onmogelijk om ze anderhalf jaar op voorhand te boeken. Vijf concerten liggen nu al vast en er komen er wellicht nog drie bij die we pas in laatste instantie gaan boeken. Er zijn ook concerten bij voor een ouder publiek, met onder meer The Scene en Pieter Embrechts and The New Radio Kings.”

Fotoreportage: 15 jaar ’t Getouw “Cc ’t Getouw bestaat dit jaar vijftien jaar maar we hebben ervoor gekozen om niets speciaals te doen”, zegt De Motte. “We vieren maar om de tien jaar, want anders ben je constant aan het vieren. We hebben wel de Molse fotograaf Frederik Beyens de opdracht geven voor een tentoonstelling ‘Cultuurcentrum anders bekeken’. Hij moet de activiteiten in beeld brengen waaraan we als cultuurcentrum onze medewerking verlenen maar die minder in het oog springen. Ik denk aan vergaderingen van de cultuurraad, de organisatie van het culturele ambassadeurschap of de cursussen van Pionier.”

Prakisch De verkoop van de abonnementen voor het theaterseizoen start op woensdag 2 juni om 7 uur. Losse tickets kunnen aangekocht worden vanaf maandag 5 juli, ook vanaf 7 uur. Voor meer info: www.getouw.be of 014 33 09 00.

stellen theaterseizoen 2010-2011 voor HERENTALS - Voor cc ’t Schaliken, de jongste telg onder de Kempense cultuurcentra, is de speeltijd voorbij. “We willen niet langer de speelvogel van de klas zijn, maar een serieuzere leerling die goede punten behaalt” zegt Gunther Van Hoof, cultuurfunctionaris. “Het Herentalse cultuurcentrum wil de primus van de klas zijn in de vakken ‘literatuur’ en ‘klassieke muziek’. Zo pakt ’t Schaliken volgend seizoen uit met een heus literatuurfestival met als curator de Bouwelse schrijver Bart Van Loo.

’t Schaliken heeft slechts drie theaterseizoenen achter de rug maar heeft in die tijd toch al een groot en vast publiek aan zich weten te binden. Het abonnementenaantal schommelde de voorbije drie jaren tussen 1.000 en 1.200.

Serieus Maar de wonderjaren van ’t Schaliken zijn definitief voorbij. Het wil zich de volgende jaren, samen met het ’t Getouw in Mol en De Werft in Geel, gaan profileren als een volwaardig cultuurcentrum voor een middelgrote stad. “We gaan ook met die ambitie naar buiten treden,” zegt Gunther Van Hoof. “Je zal dat al merken aan onze nieuwe seizoensbrochure. Die is veel serieuzer van uitzicht en zal ook letterlijk veel groter zijn dan het kleine formaat van vroeger. We kiezen bewust voor een stijlbreuk omdat we dit vierde seizoen echt willen doorgroeien.

We willen duidelijk maken dat we ons als serieus cultuurcentrum op de kaart willen zetten hier in de Kempen.”

Kwaliteit Cc ’t Schaliken brengt dit seizoen 55 voorstellingen, ongeveer evenveel dan de vorige jaren. De programmatie oogt ernstig en hoogstaand. “We kiezen resoluut voor kwaliteitvoorstellingen”, zegt Gunther Van Hoof. “Er zitten tal van producties bij die op niet veel plaatsen in Vlaanderen te zien zullen zijn, maar waarin we rotsvast geloven. We zijn in de regio het kleinere broertje met de kleinste zaal. Maar tegelijk is het een compacte zaal die ideaal is voor kleinschalige en intieme voorstellingen.

Literatuur Van de 55 voorstellingen nemen de genres ‘literatuur’ en ‘klassieke muziek’ zowat de helft voor hun rekening. “We zijn het enige cc in de regio dat op die niches speelt”, zegt Gunther Van Hoof. “Zeker literatuur wordt in de toekomst erg belangrijk voor ons. Dat aanbod zal, zoals het literatuur betaamt, stilletjes aan vorm krijgen. Maar dit jaar willen in de Kempen toch al het eerste grote literatuurfestival organiseren en ons daarmee op de kaart zetten.”

Van Hoofs top 5 klassiekers: • Graindelavoix, klassiek, La Magdalène (5 november 2010) • De Munt, kamermuziekensemble, Gran partita (Mozart) (8 oktober 2010) • Eliane Rodrigues (foto), aperitiefconcert, Chopin (19 december 2010) • De Schedelgeboorten, humor, Gelukkig, (21oktober 2010) • MozART Group, akrobatisch strijkkwartet (19 november 2010) Van Hoofs top 5 nieuwkomers:

’t Schaliken: van speelvogel tot serieuze leerling

• Peter Holvoet-Hanssen, Laura Verlinden, Joris Vercammen, poëzie&muziek (16 april 20011) • Guusje Van Tilborgh, theater, Dulle Gulle Griet (14 mei 2011) • Cie. Cecilia / Johan Heldenbergh, muziek&theater, The Broken Circle Breakdown, (16 december 2010): • Fred Delfgaauw en Sjaak Bral, theater, De Nach(t)club, 18 februari 2011 • Hubert Damen, muziek, Als de dood voor het leven, 28 januari 2011 !Nieuw!: Spraakwater Cc ’t Schaliken organiseert op 19 maart 2011 ‘Spraakwater’ en bestempelt het meteen als het eerste literatuurfestival in de Kempen. Curator is schrijver Bart Van Loo, afkomstig uit Bouwel en ex-student middelbaar onderwijs aan het Herentalse SintJozefscollege. “Dankzij zijn contacten in het schrijversmilieu hebben we al flink wat auteurs met naam kunnen strikken”, zegt Gunther Van Hoof. “Op de gastenlijst staat al Vitalski, Geert Vanistendael, Benno Barnard en Walter van den Broeck. Aan deze lijst worden later zeker nog namen toegevoegd. We geven het festival zeker geen elitair cachet. Integendeel, we gaan het laagdrempelig aanpakken. Het wordt een talkshow in de trend van de ‘Laatste Show’ waar Bart gastheer speelt en de schrijvers interviewt over hun werk en over gastronomie. Kortom: het wordt een gezellige avond.” !Nieuw!: Letterfretters Nog meer literatuur maar dan op kindermaat wordt het evenement ‘Letterfretter’ op 14 november 2010. ‘Letterfretter’ is een initiatief van de Provincie Antwerpen om kinderen en jongeren van 4 tot 14 op een leuke en speelse manier aan het lezen te krijgen. “We werken samen met de bibliotheken van Lille, Olen en Vorselaar een programma uit”, zegt Gunther Van Hoof. ‘ t Schaliken is daarbij gastheer en stelt zijn infrastructuur ter beschikking voor het podiumgebeuren. We doen ook allerlei inhoudelijke suggesties voor het programma.” !Nieuw!: Klassiek in de Lakenhal “In februari of maart gaat de Lakenhal terug open”, zegt Gunter Van Hoof. “Nog voor ‘t Schaliken van start ging, hadden we hier al een lange traditie van klassieke concerten. Dat publiek is nadien naar onze concerten in het cultuurcentrum blijven komen en alsmaar aangegroeid. Volgend seizoen brengen we in de Lakenhal een 13-tal muziekproducties. Dat gebeurt met een doorgedreven samenwerking met het Festival van Vlaanderen. Ook Herman Engels, die in ‘t Schaliken residerend dirigent is, zal er een aantal concerten geven.” !Nieuw!: Filmprogrammatie ’t Schaliken waagt zich dit seizoen voor de eerste maal aan film. “Al deze zomer brengen we openluchtfilms in samenwerking met ‘Nix Te Zien’, een groep Herentalse jongeren die heel graag films zien en programmeren. De projecties gaan door op het buitenplein van het cultuurcentrum, elke vrijdag in juli en augustus om 22u. Onze eigen filmprogrammatie laten we starten in november. Tot in maart kan je dan elke laatste woensdag van de maand – tien in totaal - een film meepikken, zowel in de namiddag als ’s avonds.”

Praktisch De abonnementenverkoop in ’t Schaliken gaat van start op zaterdag 12 juni. Bestelformulieren die op die dag tussen 10 en 14 uur worden afgegeven, worden het eerst verwerkt en krijgen voorrang op de formulieren per post, fax of e-mail. Losse tickets komen pas in omloop op maandag 23 augustus, vanaf 9 uur. Alle info vind je op: www.schaliken.be

Suiker — 15

Stijn Janssen

Beste Bobbejaan Schoepen, Ik heb hardop gevloekt toen ik vernam dat je dood was. Je moet weten: al een aantal jaren stond je bovenaan op mijn lijstje van ‘Mensen die ik graag nog eens zou interviewen’. Telkens als ik je op de radio hoorde of op tv zag, en merkte hoe breekbaar je stem werd en hoe broos je lichaam, nam ik me voor om daar eindelijk werk van te maken. Jawel, ik geef toe: ik vreesde te laat te komen. Dat is dan nu ook gebeurd. Verdomme. Maar hoe zou ik in godsnaam aan die opdracht begonnen zijn? Wie zou me met jouw in contact hebben kunnen brengen? Je werd -hoe zwakker je gezondheid werdallicht meer afgeschermd door je entourage. Je beste momenten -dat hoorde ik achteraf- bewaarde je voor het zingen van je laatste liedjes.

Ik geef ook toe dat het nog maar sinds de laatste jaren dik aan was tussen jou en mij. Je hebt me nooit ontmoet, dus ik spreek voor mezelf. Destijds, toen je hier verderop met je pretpark begon, dacht ik er niet aan om je te strikken voor een interview. Geen haar op mijn hoofd. Ik vond je liedjes maar niks. Zo hoorden thuis in de categorie ‘meezingers voor moeders achter de strijkplank’ of meebrullers om er een gevulde zaal van dancing De Kaasboerin in Postel op een dinsdagnamiddag mee op te zwepen. Gruwel. Ook je pretpark zinde me niet. Die cowboy vond ik maar een schertsfiguur, Amerika

16 — Juni 2010

moest in Amerika blijven, ook al had de Kempen daar in Lichtaart veel weg van de prairie. Kun je me dat alsnog vergeven? Ja toch. Want heb je ooit jongens of meisjes in hun apenjaren ‘Zie ik de lichtjes van de Schelde’ horen meezingen?

Ik wel: mijn vier kinderen, van zeven tot dertien, kennen het vandaag verdorie allemaal van buiten.

De ommekeer is er voor mij pas een paar jaar geleden gekomen. Toen zond Canvas -jawel, Canvas- een lange reportage uit over je carrière. Al na vijf minuten viel mijn mond open van verbazing.

Je werd in één adem genoemd met Jacques Brel, die een week lang je voorprogramma verzorgde (niet andersom).

Toots Thielemans speelde in je begeleidingsgroep. Je had meer dan vijf miljoen platen verkocht en 600 liedjes geschreven. En het beste verhaal moest toen nog komen: je was -en bent nog steeds- de enige Belg die ooit vijf woorden met Elvis Presley heeft gesproken. Er zijn er die daarvoor de helft van hun leven zouden hebben veil gehad. Toen is mijn frank gevallen en begon ik te beseffen wat voor een kerel op een paar kilometer van me vandaan woonde. “Ja”, zal je opwerpen, “nu je al die grote mannen kent waarmee ik heb samengewerkt, ben ik plots niet meer te min. Wat een opportunist ben jij.” Je hebt gelijk en ik kan maar beter zwijgen.

Kijk, je wordt nu vergeleken met Johnny Cash. Dat klopt maar gedeeltelijk. Je stem is totaal anders. Jullie repertoires liggen mijlenver van mekaar. En geen van jullie beiden is een echte cowboy.

Maar net zoals met Cash ben ik jou ook in de herfst van je leven gaan appreciëren. Hoe jullie oude stemmen breken op die laatste opnames: daar wordt een mens niet vrolijk van. En laat nu juist die breekbaarheid me 1.000 maal dierbaarder zijn dan je goedgemutst gejodel en gefluit. Dat ik eens niét vrolijk werd van je liedjes, dat heeft me de definitieve genadeslag gegeven. Bewonder ik je nu? Neen, bewonderen is niet het juiste woord. Ik respecteer je zeer. Of om het in jouw woorden te zeggen: ik heb eerbied voor je.

Die dinsdag was het mijn dochter van 12 die de trap opstormde om me te komen vertellen dat ze op de radio hadden gehoord dat de zanger van ‘Zie ik de lichtjes van de Schelde’ dood was. Gegarandeerd dat ze dit niet had gedaan toen ze had gehoord dat Hugo Claus was gestorven. Dat zegt veel over onsterfelijkheid. Je zult dat meer zijn dan de schrijver, de schilder of de staatsman.

En mag ik je tot slot nog een raad geven: eet daarboven je korstjes op zodat je weer kan fluiten.

Met veel eerbied, Stijn Janssen

Stadsarchief verkoopt boeken per kilo

TURNHOUT - Het stadsarchief van Turnhout kampt met een nijpend plaatsgebrek. Er komen regelmatig nieuwe, interessante werken binnen, en om daar de nodige ruimte voor vrij te maken, gaat het stadsarchief over tot een verkoop van boeken.

De boekencollectie omvat de wetenschappelijke bibliotheek Taxandria, die dertig jaar geleden aan de stad geschonken werd, maar ook publicaties die afkomstig zijn van stadsdiensten en particulieren, en een grote stock eigen uitgaven zoals bibliografieën en tentoonstellingscatalogi. Er zullen vooral dubbels worden verkocht van boeken en tijdschriften, eigen publicaties, en enkele administratieve en rechtskundige titels.

Op 10, 11 (van 9 tot 17u) en 12 juni (van 11 tot 17u) kunnen particulieren in het stadsarchief boeken kopen. De prijs bedraagt 2 euro per kilo, wát je ook koopt. Er is wel een minimumaankoopbedrag van 0,50 euro.

Er is ook al een verkoop op 9 juni, maar die is voorbehouden voor bibliotheken, heemkundekringen en archieven.

Tejaterbende Oeps! Speelt ‘Wild vlees’ OLEN – Een koppel heeft het moeilijk met zichzelf en met de mensen rondom hen. Boven hun hoofden wordt er gespioneerd, geroddeld, geanalyseerd, becommentarieerd en gefantaseerd. Is daar niets tegen te beginnen? Is het noodlot onafwendbaar? Daarover gaat ‘Wild vlees’, een stuk over (u leest het goed) menselijke relaties en dierlijke paringsrituelen.

‘Wild vlees’ is een combinatie van twee toneelstukken: een grappig en een triest.

Door ze samen te voegen kwam ‘Oeps!’ tot stand: een heel nieuw stuk, met zowel vrolijke als dieptragische elementen. De regisseur is Karolien De Bleser.

‘Wild vlees’ is te zien op 4 en 5 juni om 20.15u in Theaterzaal Het Vierde Oor, Domein Teunenberg, Boerenkrijglaan 51e Olen-Centrum. Kaarten kosten 8 euro.

Opvoeden is samen groeien GEEL – Pia Leurs spreekt op woensdag 2 juni om 20u in de Steinerschool Novalis (Poiel 37 in Geel) over de relatie tussen ouder en kind. Kinderen leren van hun ouders, maar ook omgekeerd. Hoe helpen we onze kinderen opgroeien?

Hoe brengen we hen tot wat ze willen worden?

Bezoekers kunnen een vrije bijdrage betalen als toegangsprijs.

U

BE N

T

OVER DE SCHREEF

HIER

popconcerten vlak over de grens

Agenda

di ­– 01-06-10 –­ 19:30 –­ Zaal 013 Tilburg Daybroke, The Mekanik, The Jacks, Cartoonism, ... € 0 do ­– 03-06-10 –­ 21:00 –­ Zaal 013 Tilburg The Dead Brothers € 6,5

1/4 Mile Combo

EINDHOVEN - De reeks muziekconcerten die bij Dynamo in Eindhoven worden georganiseerd in het kader van het roots-, country- en rockabillyprogramma Hillbilly Hellride loopt stilaan op zijn einde. Maar niet getreurd, want op 24 juni kan er nog eens goed gas gegeven worden met het 1/4 Mile Combo.

Het Quarter Mile Combo is een rockabillyband met grote naam en faam in Amerika.

Dat heeft zo zijn redenen. Ten eerste gaat de band al vele jaren mee en heeft de groep

een uitstekende livereputatie opgebouwd.

Maar bovendien fungeert Quarter Mile Combo ook als de vaste begeleidingsband van Wanda Jackson, de inmiddels 73-jarige godmother van de rock-’n-roll, die zich in 1960 de onsterfelijkheid in schreeuwde met ‘Let’s have a party’.

The Quarter Mile Combo komt voor het eerst in zijn geschiedenis naar Europa en zal een hoop clubconcerten spelen in Nederland en België. Het concert in Dynamo in Eindhoven is er daar eentje van. Het vindt plaats op donderdag 24 juni. Kaarten kosten 10 euro. Het optreden begint rond 21u.

vr ­– 04-06-10 –­ 20:15 –­ Effenaar Eindhoven You Me At Six € 13,5 vr ­– 04-06-10 –­ 21:00 –­ Effenaar Eindhoven Taylor Hawkins (Foo Fighters) & The Coattail Riders € 12,5 vr ­– 04-06-10 –­ 21:30 –­ Mezz Breda Giovanca € 16 vr –­ 04-06-10 –­ 21:30 –­ Zaal 013 Tilburg Roadhouse € 5 za ­– 05-06-10 –­ 20:45 –­ Dynamo Eindhoven Jesus and the Gurus, Vigilante € 12 za ­– 05-06-10 –­ 23:00 –­ Effenaar Eindhoven Campingdisco € 10 zo ­– 06-06-10 –­ 15:30 –­ Dynamo Eindhoven Hardcore Docu, Born From Pain, Cornered, ... € 12,5 zo ­– 06-06-10 –­ 16:30 –­ Mezz Breda Monks Avenue € 0 zo ­– 06-06-10 –­ 20:00 –­ Mezz Breda The Haunted € 12 ma ­– 07-06-10 –­ 20:00 –­ Zaal 013 Tilburg Megadeth ma ­– 07-06-10 –­ 20:15 –­ Effenaar Eindhoven Bullet For My Valentine € 22,5 di ­– 08-06-10 –­ 19:30 –­ Zaal 013 Tilburg Rockacademie Performing NIght € 0 di ­– 08-06-10 –­ 19:30 –­ Zaal 013 Tilburg 30 Seconds to Mars € 35 do ­– 10-06-10 –­ 20:45 –­ Zaal 013 Tilburg Speelman & Speelman € 10 do ­– 10-06-10 –­ 21:00 –­ Mezz Breda Wende € 25 do ­– 10-06-10 –­ 21:00 –­ Effenaar Eindhoven DAAU € 12,5 vr ­– 11-06-10 –­ 20:45 –­ Zaal 013 Tilburg Claw Boys Claw € 15

Wende Snijders BREDA - Er zijn artiesten die zo buitengewoon veel talent hebben dat je er niet goed van wordt. Neem nu de Nederlandse Wende Snijders, of kortweg Wende. Geef haar wat dan ook in handen en het verandert in goud. Ze kan moeiteloos alle genres en stijlen aan. Ze schreef muziek voor theater, ze zong Franse chansons, ze kreeg een Edison voor jazz, ze studeerde af aan de Academie voor Kleinkunst. Vraag haar vandaag of ze een plaat met keelzangen uit Tuva wil opnemen en ze levert die morgen bij je thuis af.

Wende treedt met evenveel gemak op in een bigband als helemaal in haar eentje achter een vleugel. Het maakt haar allemaal niks uit. Wende Snijders kan alles.

Ze blijft voor zichzelf ook grenzen verleggen. Dat bewijst het album ‘N°9’, waarmee

ze enkele maanden geleden op de proppen kwam. ‘N°9’ verwijst naar het wellicht meest experimentele nummer dat ooit op plaat werd gezet, door The Beatles. Voor de rest heeft het album niks met The Fab Four te maken. Wende schreef alle nummers zelf, in samenwerking met compagnon Jan van Eerd. Het is meteen ook haar eerste volledig Engelstalige album, want voordien zong ze voornamelijk in het Frans. En passant heeft Wende dan ook maar even gitaar leren spelen. Da’s toch geen moeite en het klinkt nu eenmaal wel mooi als je toch pop, rock en blues zingt.

Wende Snijders, tot het tegendeel bewezen wordt de meest begaafde artieste van het westelijk halfrond, treedt op donderdag 10 juni op in Mezz in Breda. Tickets kosten 25 euro.

vr ­– 11-06-10 –­ 21:00 –­ Effenaar Eindhoven The Black Box Revelation, The Van Jets € 10 vr ­– 11-06-10 –­ 21:30 –­ Mezz Breda Arno € 18 za ­– 12-06-10 –­ 17:30 ­– Zaal 013 Tilburg Emergenza Finale € 12,5 za ­– 12-06-10 –­ 20:00 –­ Effenaar Eindhoven Comedy Explosion € 10 za ­– 12-06-10 –­ 20:30 –­ Dynamo Eindhoven Coheed and Cambria, Grey Like Masquerade, ... € 17,5 za ­– 12-06-10 –­ 23:00 –­ Effenaar Eindhoven Blackstreet ma ­– 14-06-10 –­ 19:30 –­ Zaal 013 Tilburg Rockacademie Showcase Musiclab € 0 di ­– 15-06-10 –­ 19:30 –­ Zaal 013 Tilburg Rockacademie Showcase Musiclab € 0 di ­– 15-06-10 –­ 20:00 –­ Zaal 013 Tilburg Chris Isaak € 35 di ­– 15-06-10 –­ 20:30 –­ Dynamo Eindhoven Dillinger Escape Plan € 20 wo ­– 16-06-10 –­ 21:00 –­ Mezz Breda Newton Faulkner € 15 do ­– 17-06-10 –­ 20:15 ­– Effenaar Eindhoven Ellen ten Damme € 17,5 do ­– 17-06-10 –­ 20:30 –­ Dynamo Eindhoven Devildriver, 3 Inches of Blood € 17 vr ­– 18-06-10 –­ 21:00 –­ Mezz Breda De Fixkes, Maximus € 13 vr –­ 18-06-10 –­ 22:00 –­ Zaal 013 Tilburg Kassav’, Caché Deluxe, ... € 27,5 za ­– 19-06-10 –­ 21:00 –­ Dynamo Eindhoven Zwart Licht, Hef, JAE € 15 za ­– 19-06-10 –­ 23:00 –­ Zaal 013 Tilburg Flairs € 7 zo ­– 20-06-10 –­ 21:00 –­ Effenaar Eindhoven Local Natives € 12

Local Natives

EINDHOVEN - Vergeet The Fleet Foxes, vergeet Mumford & Sons. De nieuwe meerstemmige folkrocksensatie heet ‘Local Natives’. Als muziekliefhebbers pur sang kunnen wij alleen maar toejuichen dat de folkinvloeden het goed blijven doen in de wereld van de popmuziek. Het kan geen kwaad om eens naar groepjes te mogen luisteren waarvan álle bandleden effectief hun instrument beheersen, en vaak zelfs meer dan één.

Local Natives hoort in dat rijtje thuis.

Ze zingen doorgaans driestemmig en wisselen bovendien onderling probleemloos van de eerste naar de tweede en derde stem.

Daar komt nog eens bij dat elk groepslid

een multi-instrumentalist is. Je zou kunnen denken dat ze een jaar of veertig te laat geboren zijn. De Californiërs houden er immers een regelrechte hippiecultuur op na en wonen allemaal samen in één huis in Los Angeles. Handig natuurlijk: zo kun je de samenzang ‘s morgens bij het ontbijt al beginnen oefenen.

In januari speelde Local Natives in de Botanique in Brussel. Muziekjournalist Sasha Van der Speeten was er toen bij en concludeerde: “Laat ze nog een half jaartje toeren en ze spelen de festivals plat”. Wel, we zijn een half jaar verder. ‘t Is tijd om te gaan luisteren. Op 20 juni in de Effenaar, bijvoorbeeld. Kaarten kosten 12 euro. Da’s bijna gratis. Dat zal wel komen doordat die kerels samenwonen. Ze delen de kosten.

ma ­– 21-06-10 –­ 19:00 –­ Zaal 013 Tilburg Rockacademie Afstudeerprestaties € 0 di ­– 22-06-10 –­ 20:00 –­ Zaal 013 Tilburg Rockacademie Afstudeerprestaties € 0 do ­– 24-06-10 –­ 20:30 –­ Dynamo Eindhoven Quarter Mile Combo € 10 za –­ 26-06-10 –­ 20:30 –­ Dynamo Eindhoven Bronson, Time Will Tell, Reverse The Flow € 3 za –­ 26-06-10 –­ 21:00 –­ Effenaar Eindhoven Balthazar € 8 wo ­– 30-06-10 –­ 20:00 –­ Zaal 013 Tilburg Rockacademie Afstudeerprestaties € 0 wo ­– 30-06-10 –­ 20:30 –­ Dynamo Eindhoven Devin Townsend Project € 25 Adressen en contactgegevens: – Zaal 013 , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Dynamo , Catharinaplein 21 Eindhoven, 0031 40 239 31 10, www.dynamo-eindhoven.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8, Breda, 0031 76 530 31 32, www.chasse.nl

Suiker — 17

Aster Berkhof wordt 90! (deel II)

ASSE/RIJKEVORSEL - Na anderhalf uur praten is de schrijver duidelijk vermoeid.

We besluiten het gesprek te beëindigen. Aster Berkhof staat op en vraagt of we nog zin hebben in een kop koffie. Even later komt hij aanzetten met een plateau met mooie porseleinen kopjes, allicht klaargezet door zijn vrouw Nora Steyaert, destijds een van de coryfeeën van het toenmalige NIR, de huidige VRT. Berkhof vraagt aan de fotograaf om de koffie uit te schenken. “Ik kan dat zelf niet meer”, zo verontschuldigt hij zich. “Ik heb al een tijd een probleem met mijn ogen.” Het is ook die oogkwaal die hem belet nog te schrijven op een tekstverwerker. Desondanks blijft hij elk jaar minstens een boek uitbrengen. Hoe hij dat doet, wil hij graag uitleggen. De schrijver neemt achter zijn schrijfbureau plaats voor een ouderwetse cassetterecorder met een grote handmicrofoon. “Hierin spreek ik mijn boeken in”, zegt hij.

Hij haalt een cassette uit een lade en speelt die af. We horen de schrijver zeer gedecideerd korte zinsdelen voordragen, met inbegrip van leestekens en alinea-aanduidingen. Na elke frase komt een korte klik.

“Het verhaal zit perfect in mijn hoofd”, vertelt hij. “De cassette gaat naar een typiste. Nadien breng ik samen met haar nog verbeteringen aan en verstuur ik het manuscript naar de uitgever. Ik schrijf iedere dag van drie uur in de namiddag tot acht uur ’s avonds, met een koffiepauze. Niet langer.

En dan nog kan ik pas om 1 uur ’s nachts gaan slapen.

Ga ik vroeger naar bed, dan blijft het boek in mijn hoofd verdermalen.”

Maar laten we even terugspoelen naar het tweede deel van ons gesprek met de schrijver uit Rijkevorsel, die deze maand negentig wordt.

– Mijnheer Berkhof, u hebt tot op vandaag maar liefst 100 boeken geschreven. Dat is toch onwaarschijnlijk veel, niet?

Ik ben een werkzame jongen en ik zit altijd boordevol energie. Ik moet altijd iets omhanden hebben. Ik sta ’s morgens nog steeds zo op (wrijft zich in de handen). Ik schrijf ook zeer graag. En als het dan ook lukt, is dat uiteraard een aanmoediging om verder te blijven schrijven. Mijn boeken werden graag gelezen, veel gelezen en telkens herdrukt.

18 — Juni 2010

Uitgevers hebben me veel meer boeken gevraagd dan ik er geschreven heb.

– U schreef soms drie, zelfs vier, boeken per jaar.

Dat is enkele keren gebeurd. Maar je mag dat niet veralgemenen.

– U was ook lange tijd de meest gelezen schrijver in Vlaanderen Ja, en wat me vooral verheugde, was dat ik de meest ontleende schrijver was. Ik stond al als eerste op die lijst van de bibliotheken toen ik nog maar amper 35 jaar was. Ik weet nog dat ik toen Nest Claes klopte. Hij had al die jaren de eerste plaats bekleed met zijn ‘De Witte’. Nest was daar echt kwaad om. (lacht) Hij kon het maar moeilijk verkroppen dat ik hem klopte. Ik werd vooral populair met mijn boek ‘Veel geluk professor’. Zelfs in 1990 stond ik nog bovenaan op die lijst. Voor mij was dat succes heel aangenaam en het moedigde me ook aan om verder te blijven schrijven.

– Sommige critici stellen: Berkhof schreef te veel om ook de kwaliteit van zijn boeken hoog te houden.

Dat is zeker voor een deel waar. Maar ik heb een groot deel van die lichtere boeken geschreven omdat ik ze ook graag wilde schrijven. Mijn eerste boek was een misdaadroman en later heb ik avonturenboeken geschreven, puur voor het plezier. Daar heb ik in mijn jonge jaren ook veel kritiek op gekregen. Ik schreef een genre dat bij ons toen nog niet bestond: het ontspanningsgenre. Kijk maar na: een boek zoals ‘Veel geluk professor’ bestond niet voor ik het schreef. Dat was totaal nieuw, en wat nieuw is, wordt door de kritiek vaak niet verwelkomd.

– Hoe kwam u erbij om dergelijke boeken te gaan schrijven? Had u ergens een voorbeeld?

Dat borrelde gewoon in mij op. Zal ik u de ontstaansgeschiedenis vertellen van ‘Veel geluk professor’? Ik was soldaat geweest in Engeland en had er veel goede kameraden leren kennen. Een ervan was een echte lord die met zijn ouders in een kasteel woonde, met butlers en dergelijke. Hij ging elk jaar in

Zwitserland skiën en vroeg me op een dag om eens mee te gaan. Maar ik had geen centen om in grote, chique hotels te verblijven. “Dat geeft niet”, zei hij. “Ik zorg er wel voor dat het op de rekening van mijn ouders komt te staan.” Dat was behoorlijke pret. Skiën was een ontdekking voor mij. Ook de après-ski in de hotels en het flirten met de meisjes was nieuw. Ik had me er geweldig geamuseerd.

Toen ik thuiskwam, heb ik mijn koffer niet eens uitgepakt en ben ik onmiddellijk aan dat boek beginnen te schrijven. Driekwart van dat boek, de sfeer, het flirten: het was allemaal authentiek. Alleen de liefdegeschiedenis was fantasie. Het boek sloeg erg aan en is een groot succes geworden.

– Het kan ook niet anders dan dat u snel schreef. Als u uren over elk woord had zitten piekeren, had u een dergelijk omvangrijk oeuvre niet bij elkaar kunnen schrijven.

Neen, maar misschien had ik dat wel meer moeten doen. Soms heb ik daar wel spijt van. Het had allemaal niet zo vlug moeten gebeuren. Geduld is niet mijn grootste deugd geweest. Bepaalde boeken had ik beter kunnen schrijven. Maar er zijn wel boeken die ik met meer toewijding geschreven heb. Aan ‘Het huis van Mama Pondo’ heb ik drie jaar gewerkt. Het is dan ook een dik boek geworden. De apartheid was een zo dieptragisch gegeven dat ik dat gewoon eerbiedig en met veel toewijding moest behandelen. Ik heb er met al mijn krachten aan gewerkt. Maar niet met de bedoeling een literair boek te schrijven om ook tot de literatuur te behoren.

– Met dat boek wordt u nog steeds vereenzelvigd. Alle studenten moesten het lezen op school.

Juist: met dat boek heb ik ook literaire erkenning gekregen. “Berkhof kan ook literaire werken schrijven”, zo luidde het plots in de kritieken.’ Boeken als ‘Mama Pondo’ en ‘Veel geluk professor’ zijn twee uitersten en die uitersten zitten in mij.

– Was die literaire erkenning voor u belangrijk?

Belangrijk en niet belangrijk. Het breidde wel mijn wereld wat uit. Maar die erkenning

was niet de hoofdreden waarom ik schreef.

Het maakte me er wel van bewust dat ik met wat meer geduld en zorg ook andere boeken kon schrijven. Trouwens, het eerste van mijn ‘betere’ -zogenaamde literaire- boeken was ‘Dagboek van een missionaris’. Ik ontmoette de man in India. Hij zat diep ontgoocheld op zijn blote voeten langs de waterkant. “Ik ben hier al 20 jaar en heb nog geen enkele hindoe bekeerd”, zei hij . Zielig. Hij is enkele jaren uitgetreden en weer ingetreden, maar eenzaam gestorven. Dat thema van een man die zo worstelde met zijn geloof was zo ernstig en gewichtig dat ik het moest schrijven met meer aandacht en meer geduld. Dat werd als een literair werk geprezen, wat me genoegen deed.

– Vindt u dat u thuishoort in het lijstje van Claus, Boon of Walschap?

Neen, neen, zeker niet. Maar er zijn wel een aantal boeken die op dat niveau staan. Maar ik wil best herinnerd worden als een schrijver van ontspanningsboeken. Ik schreef spontaan lichtvoetige ontpanningsliteratuur met een exotisch karakter, ook ter bevrediging van mijn eigen nieuwsgierigheid naar al die verre werelden. Dat reizen is eigenlijk altijd mijn groot verlangen geweest. Dat andere boeken ernstiger, diepzinniger en stilistische beter uitgewerkt zijn, hield verband met de aard van de onderwerpen. Mijn laatste roman die gaat verschijnen, is een lichte misdaadroman. Het is niet zo dat ik bekeerd moest worden van de lichte romanschrijver naar de literaire romanschrijver.

– De criticus Jos Borré noemde u de ‘Conscience van de 20ste eeuw.’

Ja, daar ben ik tevreden en heel blij mee.

Ik vind Conscience een heel goed en groot schrijver.

– Bent u de Nederlandstalige literatuur blijven volgen? Las u wat uw collega’s schreven?

Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik onze Vlaamse literatuur niet gelezen heb. Ik heb heel mijn leven geprobeerd het allerbeste te lezen uit de wereldliteratuur. Marquez, Camus, Sartre en anderen las ik wel. Dat op

“

Mijn leven is ooit begonnen, ik heb dat geleefd en binnenkort gaat dat eindigen.

En dan?

zich is al een grote taak. Ik beken eerlijk dat het lezen van de Nederlandstalige literatuur daaronder geleden heeft. Ik ken die onvoldoende.

– Maakte u deel uit van het Vlaamse literaire wereldje?

Nee, nooit. Ik kende wel schrijvers maar nam nooit deel aan literaire evenementen.

Ik heb ook nooit geantwoord op kritieken en nooit ofte nimmer heb ik pennentwisten gevoerd. Ik hield me daar gewoon buiten.

– Waarom?

Ik vind dat schrijvers elkaar niet veel te vertellen hebben. Ik heb Louis-Paul Boon goed gekend. Ik heb met hem tv-programma’s gemaakt en ben meermaals bij hem thuis geweest. Maar we hebben nooit één enkele zin over literatuur met mekaar gewisseld.

Ook met Walter Van den Broeck of met Leo Pleysier niet. Met Leo praat ik meestal over Rijkevorsel. Schrijven is zoiets intiems, zowel voor de ene als voor de andere schrijver.

Ik kan me niet voorstellen dat we over die intimiteiten met elkaar zouden praten. Het is ondenkbaar dat ik er met iemand anders over zou praten als ik een boek aan het schrijven ben. En nooit ofte nimmer heeft een ander schrijver over zijn boek met mij gepraat.

– U schreef niet in de ‘ik-vorm’?

Ik schreef soms in de ik-vorm, maar die ík was ík niet. Ik heb nooit over mijn eigen leven geschreven, maar mijn boeken bevatten wel ervaringen en details uit mijn leven. Mijn uitgevers hebben gezeurd en gezeurd opdat ik een autobiografie zou schrijven, maar ik heb dat steeds geweigerd. Dat is privé, dat is van mij. Ik wil ook niet meewerken aan een biografie die een ander schrijft. Ik heb mijn privéleven altijd gescheiden gehouden van mijn leven als schrijver.

– U hebt ook veel heilige huisjes ingetrapt.

In werken latere werken als Donadieu en Octopus Dei haalde u de katholieke kerk zwaar onderuit.

Ik ben streng katholiek opgevoed en nadien uitgetreden uit het geloof. Dat is me kwalijk genomen. Ik heb vooral geageerd tegen de

”

dwang die door het geloof werd uitgeoefend door sekten en groepen als Opus Dei. Geen van die boeken is ooit verboden geweest, maar door de kerk toch afgeraden. Destijds werden in de katholieke scholen boeken met nummers voorzien. ‘Veel geluk professor’ kreeg een 3, wat betekende: ‘Voor volwassenen met het nodige voorbehoud’. Dat geloof je toch niet. (lacht) – Toch lijkt het ons dat u met de kritiek makkelijker wegkwam dan bijvoorbeeld destijds een Walschap.

Walschap is een groter schrijver dan ik.

‘Houtekiet’ en ‘Celibaat’ zijn boeken die ik

niet kan schrijven.

– Als u uw eigen oeuvre overschouwt, welke boeken springen er dan uit?

Dan kom ik terecht bij ‘Het huis van Mama Pondo’, ‘Dagboek van een missionaris’, ‘De woedende Christus’ -waarin ik afstand doe van mijn geloof-, ‘Amanda’ -over een vrouw die mishandeld werd- en ‘Donadieu’ -waarin ik aanklaag hoe de katholieke kerk via allerlei vertakkingen de maatschappij naar zijn hand zet. Op dit laatste boek is ook veel kritiek gekomen. Toen ik het schreef, was ik al zeventig.

– U komt steeds terug op die invloed van het

Walter Van den Broeck: “Ik benijd Aster Berkhof” “Ik heb hem ooit eens geïnterviewd op zijn zestigste en toen maakte hij nog een vitale indruk. Zestig is nog niet ‘stokoud’ maar je hebt toch mannen die op die leeftijd de indruk geven een half continent te moeten meeslepen. Hij behoort tot een onverwoestbaar ras. (lacht) Op zijn zestigste had hij al meer dan veertig ontspanningsromans, zoals hij dat zelf noemde, geschreven.

Maar daarnaast heeft hij toch een aantal behoorlijk serieuze dingen gemaakt zoals ‘Dagboek van een missionaris’ en het ‘Het huis van Mama Pondo’. Ik herinner me ook nog de trilogie ‘Toen we allen samen waren’. Die boeken gaan de ontspanningsroman ver voorbij. Misschien is hij het slachtoffer geworden van zijn ‘gemakkelijk schrijven’. Ik denk dat hij in staat was om, zoals Simenon, een boek op 11 dagen tijd te schrijven. Als je dan aan ernstiger werk begint, wil die routine zich wel eens wreken. Die dingen laten zich niet zo makkelijk vangen in sjablonen, versta je.”

“Berkhof is, net zoals ik, opgegroeid in een volksbuurt, maar hij kwam wel uit een welgesteld gezin, terwijl ik maar uit de kelder kwam gekropen. Je mag dan al sympathiseren met de werkman, toch kijk je anders tegen de zaken aan. Hij situeerde bijvoorbeeld zijn ‘Veel geluk professor’

in Zwitserland. Aan skivakanties: daar moest ik toch niet aan denken!”

“Wat wel opviel aan zijn zogenaamde ontspanningsromans zoals ‘Isidoor’ was dat die in een behoorlijk Nederlands geschreven werden. Dat was schaars in een tijd van Streuvels, Claes en Walschap. Die schreven dan wel niet in het dialect maar toch in een volkse taal.”

“Berkhof schreef verhalen die door het volk graag gelezen werden. Zijn succes zegt ook iets over de relativiteit van de aandacht die schrijvers krijgen van de pers. Het zijn uiteindelijk de lezers zelf die kiezen wat ze gaan lezen. En als ze van een schrijver een boek gelezen hebben dat hen bevalt, gaan ze naar de bibliotheek en zoeken daar een tweede boek van hem.

Als hij er honderd heeft geschreven, dan lezen ze die als het moet alle honderd achter elkaar.”

“Maar ik benijd schrijvers als Aster Berkhof. Niet alleen om die enorme productie, maar ook omdat schrijvers zoals hij zich niet zitten op te vreten omdat er geen aandacht voor hen is in de pers of omdat ze niet om de haverklap worden opgevoerd bij televisiespelletjes. Ik denk dat hij vrede heeft met het leven dat hij geleid heeft. En wat kan een mens meer verlangen.”

geloof. Dat heeft u uw ganse leven sterk beziggehouden.

Jazeker, en nu nog erger ik me soms mateloos aan de arrogantie van de Kerk. Onlangs nog hoorde ik op de Nederlandse tv een conservatief-traditioneel protestant Darwin belachelijk maken. Maar al zijn argumenten tegen de evolutieleer waren gewoon nep!

Nep! (windt zich behoorlijk op). Om te bewijzen dat Darwin fout was, verwees de man constant naar de Bijbel, naar verhalen van Mozes die van een slang een stok maakte en daarmee water uit de rots sloeg. Alles moest volgens hem letterlijk geïnterpreteerd worden. Je merkt: ik maak me er nog steeds boos over. Iedereen mag van mij geloven wat hij wil. Twee plus twee is vier, maar je mag van mij geloven dat het 4,1 is. Maar op grond daarvan mag niemand dwang uitoefenen op mij. Ik heb het er vooral moeilijk mee dat men op basis van een geloof dwang uitoefent op jongeren en kinderen. Ik moest vroeger op mijn knieën voor mijn bed drie Weesgegroetjes bidden en mocht dan pas gaan slapen. Dat deed ik nog tot ik zestien was en op het kleinseminarie in Hoogstraten zat.

Alle godsdiensten doen dat: de islam oefent dwang uit, het hindoeïsme,…

– Mogen we u een atheïst noemen?

Ik ben een agnost, met andere woorden: ik weet het niet. Ik zeg niet dat God niet bestaat want dat weet ik ook niet. En geloven doe ik sowieso niet makkelijk.

We zoeken allemaal naar het ontstaan van de aarde. Ze hebben recent de oerknal al nagebootst. Ik denk dat ze dicht bij een verklaring zitten. Die nieuwsgierigheid is gezond, denk ik. Hopen dat het ook allemaal zin heeft, is ook heel aangenaam. Maar ik zie niet veel hoop waaruit zou blijken dat mijn leven zin heeft gehad. Mijn leven is ooit begonnen, ik heb dat geleefd en binnenkort gaat dat eindigen, niet te vlug hoop ik. En dan? De aarde is 50 miljard geleden ontstaan en over een paar miljard jaren zal de aarde er niet meer zijn. Waarvoor heeft die aarde dan gediend? De aarde bestaat uit gloeiende materie met een afgekoelde korst eromheen.

Die barst geregeld met afschuwelijke gevolgen zoals een aardbeving of een tsunami.

Honderdduizenden mensen verdrinken in de modder. Dat kan voor mij niet het zinvolle leven zijn op een ‘ding’ dat gemaakt is door een almachtig liefhebbende God. Dat kan gewoon niet. Toen die aardbeving plaatsvond in Haïti vroeg ik me af: “Wat zou God nu aan het doen zijn?” Ik wil zulke vragen kunnen stellen. Een gelovige mag dat niet.

– U wordt weldra negentig. Vele ongelovigen beginnen op late leeftijd te twijfelen en hopen dat er toch zoiets bestaat als een hemel of een hiernamaals.

Dat zal heel zeker niet zo zijn. Als dat zo zou zijn, zou God al die vreselijke zaken toch niet laten gebeuren. In de Bijbel staat het verhaal dat God op een bepaald moment niet tevreden was over de mens. Hij roeit de mens dan maar uit, behalve Noë. Alle mensen, vrouwen en kinderen laat hij verdrinken. Kun je je dat voorstellen? Maar dat staat wel in de Bijbel. En dan tegelijk geloven dat die God ons ziet, kent en liefheeft.

– U blijft ijverig schrijven, bent nog zeer scherpzinnig en lucide. Is schrijven uw lang leven?

Ja, schrijven is bijna zoals ademen. Ik heb pas nog een nieuw boek afgemaakt.

Ik trek elk jaar voor een halfjaar naar de Provence. Daar zit ik nooit aan een schrijftafel, maar wandel veel en zwem iedere dag. Daar ontstaan de ideeën voor nieuwe boeken. In de winter worden ze hier in Asse dan uitgeschreven. Ik heb mijn eerste boek op mijn 22ste geschreven en nu bijna zeventig jaar later heb ik er 100 geschreven. Dat betekent anderhalf boek per jaar. Zo verschrikkelijk veel is dat toch ook niet.

– Erg bedankt voor dit gesprek en nog veel jaren en boeken toegewenst.

Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren

Suiker — 19

Toon Horsten

Zomers op het plein OUD-TURNHOUT – Het programma voor ‘Zomers op het plein’ in Oud-Turnhout ligt vast. Op zaterdag 19 juni zijn van 20 tot 24u de coverbands Kick-Off en Missing Links te horen op het dorpsplein.

Op zaterdag 14 augustus treden van 14 tot 17u de Vlaamse charmezangers Will Ferdy, Marc Dex, Ive Renaarts en Danny Brendo op. De headliner voor ’s avonds is nog niet gekend.

Drie keer blues in Crossroad OLEN - Bluescafé Crossroad, Stationstraat 97 in Olen, trakteert de bezoekers in juni op drie hoogstaande concerten. Op vrijdag 11 juni zijn Ian Parker & Wayne Proctor te gast in de kroeg (de toegang is gratis), op donderdag 17 juni speelt Blackberry Smoke ten dans (tic-

De trein der vaagheid Filosofie, dat is de tak van de schrijverij waarbij de auteur al op voorhand aangeeft dat hij zich uitsluitend met de zin van het leven en andere minstens even belangwekkende zaken onledig zal houden. Iedereen uit de weg!

Dikwijls stijgt er al van ver een penetrante geur van ernst en plechtstatig sérieux uit de epistels in kwestie op. De lezer weet meteen: hier kan ik terecht voor verstandige bespiegelingen bij het leven zelf en bij de wereld. Streng verboden te lachen; welkom in de wereld van de diepzinnigheid. Vaak botst de lezer ook al bij de eerste aanblik op het grootste probleem van dit soort filosofische bespiegelingen: dat ze vaak zo schabouwelijk slecht geschreven zijn.

Ze bestaan uiteraard: de wijsgeren die iets te vertellen hebben én dat ook nog verstaanbaar onder woorden kunnen brengen.

Ik pleeg ze zelfs graag te lezen. Al zijn ze zeldzaam. De filosofie heeft in de voorbije paar honderd jaar jammer genoeg in de eerste plaats een gigantische hoeveelheid onverteerbare, deerniswekkend onduidelijke brouwsels voortgebracht, waarbij de denkende medemens in kwestie ook aan de regels van de grammatica en de betekenisleer een heel eigen interpretatie geeft.

Dikwijls lijkt het erop dat schrijvende filosofen verwoede pogingen ondernemen om soep aan de muur te nagelen. Tot hun eigen stomme verbazing lukt dat nooit.

Wie aan een studie filosofie begint, ziet zich daarmee voor twee grote uitdagingen gesteld: eerst vaak erg slecht geschreven, onbegrijpelijke teksten gaan lezen en proberen te bevatten, om dan later zelf ook dergelijke treurnis in tekstvorm te gaan afscheiden. Het eerste lukt vrijwel nooit, het tweede haast altijd.

Merkwaardig genoeg wordt de filosofie hierin gevolgd door de buitenwereld.

Wie een indrukwekkende hoeveelheid gebakken lucht op smaak brengt met een paar metafysische algemeenheden, een vaagheid links en een gemeenplaats rechts, plus wat filosofisch jargon, en er vervolgens een titelpagina met achterflap ronddraait, wordt in de goegemeente voor vol aanzien en mag zich voortaan filosoof noemen. Kijk eens mama, ik ben denker!

Voortaan wordt naar zijn mening gevraagd en mag hij over tal van belangwekkende kwesties zijn licht laten schijnen.

Vooral in Frankrijk is sinds Voltaire onder het banier van de filosofie (toch een discipline die ook Nietzsche en Schopenhauer heeft voortgebracht) een ware rava-

20 — Juni 2010

ge aangericht. Praatjesmaker en zwetsers worden er tot de intellectuele elite van het land gerekend. Nee, ik heb het dan niet over mensen als Alain Finkielkraut of Michel Onfray, die ook echt iets te vertellen hebben, maar over zo’n taartenbakker als Bernard-Henri Lévy, de kwetterende sjamaan van de Franse intelligentsia die zichzelf een hele of halve zonnekoning waant, of -erger nog- over Jean-Paul Sartre.

Sartre? Die is toch al lang dood, zal u geheel naar waarheid opmerken. Vanzelfsprekend, maar nog steeds staat zijn ster hoog aan het firmament als een van de grootste geesten van de twintigste eeuw.

Hoe kwalijk dat is, besef je pas wanneer je de teksten van de brave man gaat lezen.

Dan kan je alleen maar de Australische essayist Clive James bijtreden, wanneer hij stelt: “Sartre wasn’t wrong all the time.

But he tried hard to.”

Over de romans van Vladimir Nabokov schreef Sartre bijvoorbeeld met veel aplomb in 1939 (later opgenomen in ‘Situations 1’): “Een man die zich om geen enkele maatschappij bekommert, omdat hij niet langer deel uitmaakt van enige maatschappij, een man die gratuite dingetjes in het Engels schrijft” Nabokov was een in ballingschap levende Rus, terwijl vadertje Stalin op dat moment zijn landgenoten met miljoenen tegelijk over de kling joeg.

Een beetje onkies om dan zoiets over zo’n man te zeggen, toch? Niet voor Sartre, die nog lang de lof zou blijven zingen van de rode massamoordenaar met de snor en diens socialistische paradijs.

Sartre was een briljant jongetje, bijdehand zelfs, dat erin slaagde zijn opportunisme als een filosofische heilsleer te verkopen. Sartre was de apologeet van bloeddorstige dictators (klein gebrek geen bezwaar zolang ze maar communistisch waren), maar dat werd hem zelfs nog geen klein beetje kwalijk geduid. Sartre werd het meest gesmaakte onderdeel van de Parijse mode, het scheelkijkende neefje van Coco Chanel en Christian Dior, het schrijvertje wiens boeken je op je salontafel moest leggen als je erbij wilde horen.

En dat tot ver buiten Parijs.

Toch wordt Sartre ook vandaag nog steeds bewonderd. Om twee dingen: om zijn gedachtegoed en zijn geschriften, én om het feit dat hij als lelijke scheelkijker toch de nagenoeg volledige vrouwelijke helft van Saint-Germain-des-Prés in zijn sponde wist te keuvelen.

Alleen voor die laatste prestatie is de bewondering terecht.

kets 15 euro). De concerten beginnen telkens om 21u.

Op zondag 27 juni is de legendarische Ian Siegal te gast in Olen. Hij treedt solo op. Het concert begint om 18u. Kaarten kosten 15 euro. Wees er snel bij, want het aantal plaatsen is beperkt.

Garageverkoop BEERSE – Op zoek naar oude spullen die je in de winkels al lang niet meer vindt?

Dan heb je kans bij de garageverkoop van culturele kring S.C.K. De Gamscheer. De garageverkoop vindt plaats op 5 en 6 juni

in wijk Den Hout-Noord in Beerse. De verkoopplaatsen zijn herkenbaar aan de gekleurde ballonnen. Deelnemerslijsten en andere info krijg je bij Frans Raeves; 0486 24 95 86.

Hofpoortteater Elckerlijc: ‘Tussen twee zwarte nachten’ TURNHOUT – Een meisje voert wonderlijke gesprekken met dieren. Twee prettig gestoorde mannen vragen zich af wat nu eigenlijk ‘publiek’ is. Verwarde vrouwen filosoferen over het heelal. Een diva zingt Duitse liederen. Een bebaarde man mijmert zich een eind de natuur in. En wat zou er toch te zien zijn achter die blauwe deur?

‘Tussen twee zwarte nachten’ is een poëtische, vreemde wereld waarin het ongewone vanzelfsprekend is. Elckerlijc speelt het stuk op zaterdagen 15 en 22 mei om 20.15u en op zondagen 16 en 23 mei om 11u. Reserveren kan op het nummer 014 42 42 10 (tussen 18 en 19u).

Kaarten, aperitiefje inbegrepen, kosten 7 euro.

www.suikerkrant.be Suiker heeft een digitaal verlengstuk gekregen. Op www.suikerkrant.be kan je terecht voor alle info over de krant, over de mogelijkheden om lid te worden van ‘de Club van 100’ en over de verdeelpunten van Suiker. Je kunt er ook reageren op artikels. Surfen maar!

Het Père-Lachaise van de Campine en de bibliotheek: het perfecte koppel Suiker is verkrijgbaar in alle gemeentes van het arrondissement Turnhout. En omdat élke gemeente een bibliotheek heeft, waar bovendien het cultureel geïnteresseerde lezerspubliek van Suiker over de vloer komt, zijn de bibliotheken de gedroomde de partners van Suiker.

Suiker is ook verkrijgbaar in horecazaken, stations, ziekenhuizen en cultuurcentra.

Maar de grootste kans om Suiker op de kop te tikken, heb je in de bibliotheek.

Want daar worden de meeste Suikers verdeeld.

Suiker is verkrijgbaar in élke bibliotheek van het arrondissement, dus ook in die van jouw gemeente of deelgemeente.

De cultuurkrant verschijnt de laatste donderdag van de maand, behalve als die nog na de 27ste valt. In dat geval verschijnt Suiker op de voorlaatste donderdag. Wees er op tijd bij!

Udo in de Zoerla

WESTERLO – Op vrijdag 11 juni concerteert de talentvolle Vlaamse bard Udo in zaal Zoerla in Zoerle-Parwijs (Gevaertlaan 1). De organisatie is in handen van de cultuurdienst van Westerlo. Kaarten kosten 18 euro aan de kassa. Het concert begint om 20u.

Sint-Sebastiaansgilde organiseert 17de Landjuweel VLIMMEREN – De Vlimmerse Sint-Sebastiaansgilde organiseert op zaterdag 26 en zondag 27 juni de 17de editie van het Landjuweel. Op zaterdag vinden er vanaf 13u schietwedstrijden plaats, op zondag zijn er wedstrijden dansen, roffelen, vendelen en schieten. De accordeonvereniging ‘De Vrije Kunst’ luistert het feest op. Om 20u ’s avonds worden de prijzen uitgereikt. Info: 03 312 43 71.

Turnhout terrast

TURNHOUT – Het Terrastheater in Turnhout werd vorig jaar in een nieuw kleedje gestoken. Na de eerste succesvolle editie van ‘Turnhout terrast’ wordt dit jaar opnieuw gekozen voor dezelfde formule, die ontspanning en animatie brengt op de Turnhoutse terrassen. Het evenement vindt plaats op zondagen 27 juni, 4 juli en 29 augustus, telkens van 14 tot 18u. Nieuw is dat er niet meer gewerkt wordt met themadagen, maar dat elke zondag alle vormen en genres aan bod kunnen komen, gaande van theater tot comedy of van circus tot muziek.

Een professionele jury en een publieksjury gaan op zoek naar de entertainer(s) van het jaar.

Het eerste optreden begint om 14u stipt en de artiesten wisselen elke 20 minuten van podium. De toeschouwers kunnen dus rustig op het terras blijven zitten, terwijl ze alle optredens zien passeren.

Gustaaf Beckers (1924-1978): De Wankel van Groot-Vorst Er zijn graven en graven. Graven van veel te vroeg gestorvenen, graven van onbekende soldaten, graven van families en kindergraven... Er zijn praalgraven en massagraven.

Graven van moordenaars en graven van helden. Op elke mens past wel een graf. Op Kempense kerkhoven liggen her en der graven waarvan de bewoners een seconde langer aan de onvermijdelijke vergetelheid ontsnappen. Het zijn de graven van jonge voetbalsterren, van schrijvers die nog zoveel beloofden, van werkmanshelden. Het Père Lachaise van de Campine.

LAAKDAL - Gustaaf ‘Staf’ Beckers, machinebouwer uit Groot-Vorst: al 32 jaar ligt hij begraven onder de bescheiden schaduw van de kerktoren van zijn Kempens dorp.

Net zo goed had hij een praalgraf kunnen hebben in een industriële grootstad in de USA. Net zo goed als zijn collega-uitvinders Leo Baekeland en Ernest Solvay had hij kandidaat kunnen zijn voor de titel van ‘Grootste Belg’. En allicht had deze eenvoudige garagehouder meer recht op een wereldwijd bekend eponiem dan de Duitser Felix Wankel. Want mocht de geschiedenis rechtvaardig zijn, dan spraken we nu van de ‘Beckersmotor’ en niet van de ‘Wankelmotor’.

Zes jaar lang had Staf Beckers aan zijn motor geknutseld, duizenden schetsen gemaakt, honderden keren verbeteringen aangebracht. Zijn zoektocht eindigde op die gedenkwaardige dag in december 1956. Die ochtend goot Staf benzine in de vergaarbak, zette de vergasser en compressor aan, schakelde de stroom in voor de vonkenregen en met een hels kabaal sloeg de motor aan. Het ding bleef acht minuten draaien. Acht minuten teringherrie. Maar voor Staf speelde de motor zijn ‘Beckerssymfonie’ Hij had die dag de ontploffingsmotor uitgevonden en schreef er ‘industriële geschiedenis’ mee. Het was een mijlpaal met dezelfde impact van de

eerste motor van Rudolf Diesel die in 1894 welgeteld maar een minuut bleef draaien.

“Revolutionair: zelfs een leek in de automechaniek zou dat schokkende woord in de mond moeten nemen”, zo schreef Het Nieuwsblad op zijn voorpagina. Het tijdschrift De Post deelde in die euforie: “Het gebeurt niet elke dag, niet elke maand, niet elk jaar dat men over iets geheel nieuws kan spreken in verband met de bouw van zelfbewegende voertuigen” Elke uitvinder die zijn ‘prooi’ ruikt, wordt zelf een opgejaagd dier. Achtervolgd door het idee dat er geheid ergens op de aardkloot nog een zonderling rondloopt die zich in een slecht verwarmd werkhuis opsluit om als eerste zijn uitvinding aan de wereld te tonen. Ook Felix Wankel, een Zuid-Duitser die in Lindau een boekhandel uitbaatte, prutste in zijn vrije uren aan een motor, vrijwel krek dezelfde als die van Staf Beckers. De Duitser zou pas drie jaar na het gelukte experiment in de garage van Staf Beckers een patent nemen op zijn uitvinding. Toch ging hij, de tweede in de pikorde, de geschiedenis in als de uitvinder van de wankelmotor. De vermaledijde oorzaak hiervoor was 100.000 frank, het bedrag dat Beckers in 1956 niet had om zijn uitvinding wereldwijd te patenteren. Hierdoor miste de kleine man uit Groot-Vorst zijn ontmoeting met de ge-

schiedenis. “Ons land ontliep de kans om de leiding te nemen in de autonijverheid’’, zo blokte een krantenkop. Terecht, want niet Beckers maar Wankel zou naar Amerika gehaald worden om er vliegtuigen te laten opstijgen met zijn wondermotor. Het ‘geval Beckers’ zorgde voor een Belgische kater. In het parlement pleitte een Oostendse volksvertegenwoordiger vurig voor meer financiële steun voor uitvinders die er echt toe deden.

Maar tussen droom en eeuwige roem stond ook Staf zelf in de weg. Toen autoconstructeurs uit Amerika hem een aanbod deden om in ruil voor kost en inwoon en een lucratief loon in de States zijn motor te perfectioneren, weigerde hij. Koppig als hij was, wilde hij zelf de constructie van zijn motor aanvangen. En ergo: de zwijgzame garagist was niet uit zijn geboortegrond te trekken, zelfs niet met de 18 paardenkracht die zijn motor voortbracht. Staf speelde tuba bij de fanfare van Groot-Vorst. Hij kon godbetert zijn vrienden niet missen.

En ook zijn hond Spit niet, genoemd naar het jachtvliegtuig Spitfire waaraan hij in de legerkazerne van Kleine Brogel werkte.

Staf Beckers kreeg later van de geschiedenis nog een herkansing. Bobbejaan Schoepen deed hem het voorstel om de grasmobiel, een voertuig dat op gras reed, uit het legendarische Jommekesalbum ‘in het echt’ te bouwen. Maar ook dat werd niets. Weer werd hij verslagen, en dan nog wel door een stripfiguur: professor Gobelijn. Op Beckers’ uitvinderspalmares staan nog wel patenten voor een ‘flessenopener’ en ‘een eeuwige magneet’.

Slechts 54 jaar was hij toen een hartstilstand hem trof.

Suiker — 21

HOOGSTRATEN - Luk Van Soom is een gerenommeerd kunstenaar. Zijn werken sieren straten en pleinen in Turnhout, Brasschaat, Boechout, Antwerpen, Brussel, Almere... Hij gaf les aan de academies van Amsterdam, Antwerpen en Breda, waar hij nog steeds actief is. Hij groeide op in Rijkevorsel en woont en werkt daar nog altijd. In het Begijnhof van Hoogstraten zijn nu enkele monumentale werken van Van Soom te zien en dat is best opmerkelijk, want de 53-jarige kunstenaar stelde zijn monumentale kunstwerken nooit eerder tentoon in eigen streek.

De expo kreeg de titel ‘In de gloria’: toepasselijk voor een tentoonstelling in een begijnhof. In feite gaat het om een dubbeltentoonstelling. In het Stedelijk Museum (Begijnhof 9) is vooral ‘kleiner werk’ van Van Soom te zien, al ligt er uitgestrekt op de grond ook een deel van het bijna vijf meter grote werk ‘Een kosmisch verlangen’.

De kunstwerken in het Stedelijk Museum zijn nog tot en met zondag 20 juni te bezichtigen. Maar in het Begijnhof heeft Van Soom nog een zestal monumentale werken opgesteld. Die beelden blijven wellicht tot in het najaar staan.

– Op een tentoonstelling in de Warande na heb je volgens mij nooit geëxposeerd in de Kempen. Hoe komt dat?

Ik ben daar niet zo mee bezig, al geef ik toe dat het wel raar is, nu ik er bij stilsta. Maar aan de basis ligt het feit dat ik er destijds wel bewust voor gekozen heb om mijn carrière niet in de Kempen te lanceren. In Antwerpen en Brussel zijn er altijd wel mensen te vinden die de Kempen als een uithoek beschouwen. Vandaar dat ik aanvankelijk liever eerst in Antwerpen tentoonstelde.

Maar zoek er niet te veel achter, want ik zal mijn Kempenroots nooit verloochenen.

Weet je wat vreemd is? Dat het alleen op nationaal vlak belangrijk schijnt te zijn waar je vandaan komt. Internationaal geldt dat niet, want dan ben je gewoon Belg.

– Religie is altijd al een thema geweest dat vaak terugkomt in je werk. Wilde je daarom tentoonstellen in het Begijnhof?

800 jaar Hoogstraten was sowieso een evenement waaraan ik wilde deelnemen. Net zoals ik ook al heb laten weten dat ik graag mijn medewerking wil verlenen aan Turnhout 2012. Als ik iets kan doen, moeten ze het mij maar vragen. Maar de locatie van het Begijnhof was inderdaad nog een extra reden. Mijn religieus getint werk komt hier wel extra goed tot zijn recht.

– In het Stedelijk Museum viel me een verzameling prentkaarten van crucifixen op. Ze nemen figuurlijk en letterlijk -in een hoek van de tentoonstellingsruimte- een aparte plaats in. Wat heb je met crucifixen?

Jezus aan het kruis moet het meest gereproduceerde beeld zijn dat er bestaat. Er zijn duizenden, wellicht miljoenen, variaties op hetzelfde thema. Elk crucifix is hetzelfde en toch weer anders. Het feit dat je dat beeld ook zo vaak gezien hebt, zelfs zonder het beseffen, fascineert mij. Het staat op je netvlies gebrand. Je zou het zelfs niet kunnen vergeten als je dat zou willen. Ik verzamel al een hele tijd prentkaarten van crucifixen.

Een deel van de collectie toon ik hier.

– Een recent werk, ‘OH Superman’, is erop geïnspireerd.

Ja, in feite is dat gewoon een Jezus die ik van het kruis heb gehaald. Alleen laat ik hem één arm naar boven houden en één naar beneden. En ik heb hem een cape aangegeven. Meer was er niet nodig om van hem een echte Superman te maken. Want dat wás hij ook, hé. Hij kon water in wijn veranderen, hij kon over water lopen ...

– Het meest opvallende werk in het Begijnhof is ongetwijfeld de kapel, die volledig opgebouwd is uit wijnflessen. Heb je die speciaal voor deze tentoonstelling gebouwd?

Ja, ik heb er in fasen aan gewerkt. De gevel heb ik, bij wijze van test, al eens geëxposeerd in Antwerpen. Nu staat er achter de gevel ook een heuse kapel die je kan bin-

22 — Juni 2010

nenwandelen. 12.000 lege wijnflessen zijn erin verwerkt. Een tentoonstelling heeft een blikvanger nodig en ik ben heel blij met deze. Van zodra je de ‘wijnkapel’ binnengaat, kom je in een erg rare wereld terecht.

Alsof je in een glasraam stapt. De grenzen tussen architectuur en glaskunst vallen weg. Je krijgt ook een vreemd gevoel. De kapel geeft je een vertrouwd gevoel, terwijl het gebruikte materiaal juist een erg bevreemdend effect heeft.

– Criticasters zullen zeggen dat je spot met het geloof.

Dat doe ik absoluut niet. Ik heb er veel respect voor. Maar dat neemt niet weg dat ik als kunstenaar de vrijheid heb om een aantal zaken te interpreteren en te herwerken.

– Wat is de betekenis van de wolk die je hebt gemaakt en die je tussen twee taxusbomen laat zweven boven het crucifix aan de achterkant van de Begijnhofkerk?

Iedereen mag daar zijn eigen betekenis aan geven. Dat is net het doel van mijn kunst.

Er zijn verschillende interpretaties mogelijk. De wolk zou de ziel kunnen zijn die het lichaam van de pas overleden Christus heeft verlaten. Of ze kan symbool staan voor de hemel, waarnaar Jezus op weg is.

– Wolken komen trouwens wel vaker voor in jouw werken.

Klopt. Ze fascineren me, net als crucifixen.

Een wolk kan heel duidelijk aanwezig zijn en toch is het niks anders dan lucht. Je kan ze niet aanraken. Je kan er dus ook geen beeld van maken, omdat beelden per definitie wél aan te raken zijn. Als beeldhouwer is het een enorme uitdaging om met dat gegeven aan de slag te gaan.

– Nog een werk dat fel de aandacht trekt is “Waarheen en dan terug”, een planeet die bevestigd is op een ijzeren kooi en waar je in kan kijken.

Kinderen die op het Begijnhof spelen, kunnen er zelfs in gaan zitten. Binnenin worden alle geluiden enorm weerkaatst. Ik heb er al kinderen liedjes in horen zingen; fantastisch is dat.

In feite is het de planeet Somonia. Ik heb mijn eigen planeet geschapen en ze mijn naam gegeven. Als je je hoofd erin steekt, zie je fonkelende sterren aan het universum.

De combinatie van die grote bol en de ijzeren kooi is ook boeiend. Het is alsof je uit de kooi kan ontsnappen door het universum in te klimmen. Het geheel krijgt ook de uitstraling van een soort luchtballon. Ook dat is leuk.

Het moet gezegd dat ook het universum een vaak weerkerend thema is in mijn werk.

Ik kijk bijna dagelijks naar de sterren.

“

– Ben je een amateurastronoom?

Nee, ik heb zelfs geen sterrenkijker. Ik ben ook niet met de wetenschap zelf bezig, maar gewoon met het observeren van de sterren.

Ik kan daar minutenlang naar kijken. Ik word daar erg rustig van. Je komt even los van alle aardse beslommeringen als je even naar de sterren kijkt. En er zit ook weer een raar kantje aan, natuurlijk. Dat je naar dingen zit te kijken die op het ogenblik dat je ze ziet al lang niet meer bestaan, is op zich al fenomenaal.

– Laten we tot slot nog halt houden bij één kunstwerk, dat anders is dan alles wat je ooit gemaakt hebt: ‘Hou me vast’. Een marmeren beeld hadden we van jou nog nooit gezien.

Steenkappen is een discipline apart. Het is zo definitief. Voor een eeuwige twijfelaar als ik is het moeilijk om daarmee om te gaan. Maar uiteindelijk wilde ik het toch wel eens proberen en heb ik uit een blok marmer van 3 ton een strijkijzer gekapt. Er zit veel humor in dat werk. Want het handvat vraagt om het strijkijzer op te pakken, maar het hangt vast aan een blok marmer.

Die tegenstelling wérkt wel, net als de tegenstelling tussen een heet strijkijzer en koud marmer.

Voor mij persoonlijk is het een kleine overwinning: ik ben blij dat ik het eindelijk eens gedaan heb, een marmeren kunstwerk maken.

Tekst: Roel Sels Foto: Bart Van der Moeren

Luk Van Soom:

Ermee spotten doe ik niet. Maar als kunstenaar mag ik het geloof wel vrij interpreteren.

Suiker — 23

LEZINGEN✱ WORKSHOPS CURSUSSEN✱UITSTAPPEN Kalender JUNI Elke dinsdag van 12.30 tot 15u Herentals – Babbelhoek In de Babbelhoek kan je als anderstalige Nederlands oefenen, je spreekangst overwinnen en correcter leren spreken.

Huis van het Nederlands, Fraikinstraat, 2200 Herentals In samenwerking met Vormingplus Kempen Vanaf dinsdag 1 juni van 9 tot 12u Beerse – KLIK

Vanaf di 1 juni van 14 tot 17u Weelde – KLIK Cursussen Facebook, Youtube, Wikipedia en zoveel meer!

Curieus vzw reist door Vlaanderen met een mobiele internetklas om mensen wegwijs te maken in het nieuwe internet. De cursus loopt over vier dinsdagen in juni: Facebook voor beginners, Facebook voor gevorderden, Kopen en verkopen op het internet én Informatie zoeken op het internet. Iedereen is welkom om deel te nemen!

Sporthal ‘t Molenslop, Straatakkers, 1.

Vanaf 2 juni van 19 tot 22u Beerse – Initiatiecursus bridge voor beginners

Donderdag 3 juni van 19.30 tot 22.30u Mol – Via intuïtie je leven een nieuwe wending geven Intuïtie is een soort van dieper, neutraal weten. Het is een momentenergie die plots ontstaat en analyse of redenering overstijgt. Intuïtie verbindt zich met je kernkracht, waardoor je je beperkende persoonlijkheid overstijgt en toegang krijgt tot delen van jezelf die eerder ontoegankelijk waren. Plots zie je kansen die je niet voor mogelijk achtte.

Lisette Hofmans, Oude Bleken, 25

Zilverklei is kneedbaar zilver waarmee iedereen prachtige zilveren juwelen kan maken. In deze workshops van 3,5 uur, voor beginners en gevorderden, gaan we onmiddellijk met zilverklei aan de slag. Je kan maken wat je wil: een ring, een hanger, oorbellen… naar eigen inspiratie of naar voorbeelden.

Het werkstuk wordt verhit tot minstens 650°C waarna je 99,9 % zilver overhoudt.

De Halle, Markt, 1 Info 0498 081375, info@zilverjuweel.be, www.zilverjuweel.be

Maandag 7 juni van 14 tot 16u Turnhout – Je haar of je leven Een inspirerend en intiem portret van een vrouw met een door kanker gekraakte borst. Traag doorbreekt de realiteit de luchtige houding van ontkenning: van kanker word je kaal, ga je dood misschien… misschien ook niet. Waar kies je voor: chemo of risico? En dan de omstanders: hoe moeten zij omgaan met dat hoopje ellende dat er van je overblijft?

Meer info: zie blz 25 bij Dinamo De Warande, Warandestraat, 42. Info 014 47 21 10, http://www. warande.be/index.php?ps=rubriekcursus&categorie=24

Donderdag 17 juni van 9.30 tot 16u Turnhout – Fit & Gezond

Dinsdag 8 juni van 14 tot 16u Turnhout – ‘Een rit in het donker’ Dat is de titel van het thema dat Chika Unigwe behandelt in twee van haar boeken, nl. ‘Diep in uw schoot: nieuwkomers in Turnhout’ en ‘Fata Morgana’. Ze vertelt over eenzaamheid en migratie; pendelen tussen twee culturen en de kracht van taal in integratie.

Meer info: zie blz 25 bij Dinamo De Warande, Warandestraat, 42. Info 014 47 21 10, http://www. warande.be/index.php?ps=rubriekcursus&categorie=24 Cursussen Facebook, Youtube, Wikipedia en zoveel meer!

Curieus vzw reist door Vlaanderen met een mobiele internetklas om mensen wegwijs te maken in het nieuwe internet. De cursus loopt over vier dinsdagen in juni: Facebook voor beginners, Facebook voor gevorderden, Kopen en verkopen op het internet én Informatie zoeken op het internet. Iedereen is welkom om deel te nemen!

Digidak, Boudewijnstraat, 18.

Dinsdag 1 juni van 19 tot 22.15u Herentals – Je innerlijke drive ontdekken In deze cursus ga je op zoek naar je diepe innerlijke drive om te leven. In voeling komen met deze kracht zet je op een andere manier in het leven. Hoe meer je je met die drive verbindt, hoe meer je je leven kunt sturen in de richting van ‘waarmaken’ wie je bent en wat je aan mogelijkheden in je draagt. Deze cursus leert je dit te doen. Er wordt o.a. gewerkt met inspirerende teksten.

Wit-Gele Kruis, Nonnenstraat, 12.

Zin om iets te organiseren?

Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de bege-

In 12 lessen wordt je op een interactive wijze wegwijs gemaakt in het bijzonder leuke en interessante bridgespel. Na het volgen van deze initiatie kun je elke woensdagavond je kennis verrijken tijdens onze “Leer en Speel Bridge”-activiteit. Van zodra je het zelf wil, kan je ook deelnemen aan onze wekelijkse bridgedrive op woensdagnamiddag.

Den Anker, Gasthuisstraat, 1 Info 014 71 68 71, info@beersebridgeclub.be, www.beersebridgeclub.be

Leren bewegen met plezier, op een gezonde manier, is een prachtige levenshouding!

Deze ‘Fit en Gezond’-dag is de ideale dag om dat verder te zetten of daarmee te beginnen. Je kan verschillende sporten uitproberen, gaan wandelen of fietsen, en vrijblijvend fitheidstesten doen.

De Warande, Warandestraat, 42. Info 014/47 21 10, http://www. warande.be/index.php?ps=rubriekcursus&categorie=23 Maandag 21 juni van 19 tot 23u Geel – Workshop sieraden maken met zilverklei Zilverklei is kneedbaar zilver waarmee iedereen prachtige zilveren juwelen kan maken. In deze workshops van 3,5 uur, voor beginners en gevorderden, gaan gaan we onmiddellijk met zilverklei aan de slag. Je kan maken wat je wil: een ring, een hanger, oorbellen… naar eigen inspiratie of naar voorbeelden.

Het werkstuk wordt verhit tot minstens 650°C waarna je 99,9 % zilver overhoudt.

De Halle, Markt, 1 Info 0498 081375, info@zilverjuweel.be, www.zilverjuweel.be

Dinsdag 3 juni van 9 tot 12u Mol – Via intuïtie je leven een nieuwe wending geven Intuïtie is een soort van dieper, neutraal weten. Het is een momentenergie die plots ontstaat en analyse of redenering overstijgt. Intuïtie verbindt zich met je kernkracht, waardoor je je beperkende persoonlijkheid overstijgt en toegang krijgt tot delen van jezelf die eerder ontoegankelijk waren. Plots zie je kansen die je niet voor mogelijk achtte.

Lisette Hofmans, Oude Bleken, 25

leiding (met een maximum van 200 euro).

Ons aanbod en honderden cursussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

Je 24 — Juni 2010

Zaterdag 12juni van 13.30 tot 17.30u Geel – Workshop sieraden maken met zilverklei

activiteit in deze kalender?

Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdatabank.be. Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ komen ze niet alleen trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook

in Suiker! Meer details vind je op www.cultuurnet. be/uitdatabank.

Kempenkoorts LETTEREN

De zomer staat voor de deur en dan is er weer volop tijd om te lezen! In deze reeks laat Dinamo enkele (ex-)vrijwilligers aan het woord die zelf in hun pen kropen. Luister met ons mee.

Frederike J Pol: Je haar of je leven

Bij Vormingplus Kempen kan je terecht als je een activiteit voor je groep, buurt of vereniging wil organiseren. Op de site van Vormingplus vind je zo honderden activiteiten.

Nóg belangrijker misschien: op veel activiteiten krijg je tot 75% korting.

Dit voorjaar biedt Vormingplus Kempen een pakketje activiteiten aan met onze streek -de Kempen- als thema.

Kempense liederen en dansen, begrafenisrituelen, ons landschap, de Kempen achter tralies, Kempense gerechten: een selectie van eigenzinnige workshops, interessante mensen, weetjes en tips over het leven hier.

En daarbij doen ze een flink stuk van de prijs. Wim De Belder stelde het pakket samen.

Wim: “Ja, het is inderdaad een bont allegaartje van activiteiten. Dat maakt het juist interessant. Zo hebben we de muzikanten van Folkzien bijvoorbeeld, die Kempense verhalen en muziek brengen. Of Bas Van der Veken, die het heeft over het Kempense landschap. Wat we vandaag rondom ons zien, is iets heel anders dan wat de Kempen 500 jaar geleden was. Bas duikt de geschiedenis in en leest het landschap van vandaag als een geschiedenisboek.

Of je kan een beroep doen op Frans Sneyers, die komt vertellen over de gevangenissen in de streek. Als aalmoezenier maakte hij het gevangenisleven dertig jaar lang binnen de muren mee. Hij leerde er de mensen kennen.

Wim Maes, professionele kok en herborist, diept met passie en vuur ingrediënten op waarvan je het bestaan nauwelijks vermoedt: bijzondere groenten, bloemen… en hij kruidt ze Kempens.”

Wat moet je doen als je zo’n activiteit wil organiseren?

Wim: ‘Dat is heel simpel. Maak eerst je keuze op onze website. Dan spreek je met de begeleider af waar en wanneer de activiteit doorgaat. Je stuurt vervolgens online een aanvraag naar Vormingplus. Voor de prijs hoef je het niet te laten: door onze extra korting betaal je tussen de 30 en de 50 euro voor een interessante avond.’ http://www.vormingpluskempen.be/Kempenkoorts/

naam omgaan met dat hoopje ellende dat er van je overblijft? Zelfspot en kritiek wisselen elkaar af, zoals ook kwetsbaarheid en kracht dat telkens weer doen.

De lezing kan een steun zijn voor hen die in hun omgeving te maken hebben met kanker, maar het kan ook anderen inspireren die er zélf mee aan de slag willen gaan. Het wordt geen zwaarmoedige namiddag, evenmin zoals het boek zwaarmoedig is geworden.

Chika Unigwe: ‘Een rit in het donker’

di 8/6 van 14 tot 16 uur I de Warande I 2 euro I vooraf inschrijven

Verantwoordelijk uitgever:

ma 7/6 van 14 tot 16 uur I 2 euro I de Warande I vooraf inschrijven Je haar of je leven is een inspirerend en intiem portret van een vrouw met een door kanker gekraakte borst. Traag doorbreekt de realiteit de luchtige houding van ontkenning: van kanker word je kaal, ga je dood misschien… misschien ook niet.

Waar kies je voor: chemo of risico? En dan de omstanders: hoe moeten zij in hemels-

‘Een rit in het donker’ is de titel van het thema dat Chika behandelt in twee van haar boeken, nl. ‘Diep in uw schoot: nieuwkomers in Turnhout’ en ‘Fata Morgana’. Ze vertelt over eenzaamheid en migratie; pendelen tussen twee culturen en de kracht van taal in integratie.

Info Dinamo – de Warande – 014 47 21 64 – dinamo@warande.be – Voor de Dinamoactiviteiten surf je naar www.warande.be en klik je op cursussen. Dinamonieuws vind je op www.warande.be/dinamo.

Procart GCV (Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

Redactieadres: Roel Sels Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Procart: Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage: 20.000 exemplaren

Verspreidingsgebied: Dinsdag 1 juni van 13.30 tot 15.30u Rencontres Frans taalcafé.

De Warande.

Gratis instapper.

Donderdag 3 juni van 10 tot 16u Wandeling De Rovertsche Leij in Goirle 2 euro, vooraf inschrijven.

Maandag 7 juni van 14 tot 16u Je haar of je leven, Frederike Pol Schrijfster leest voor uit eigen werk.

De Warande.

2 euro, vooraf inschrijven.

Dinsdag 8 juni van 14 tot 16u Een rit in het donker, Chika Unigwe Schrijfster leest voor uit eigen werk.

De Warande.

2 euro, vooraf inschrijven.

Vrijdag 11 juni van 9 tot 12u Bridgecafé De Warande.

Gratis, instapper.

Donderdag 17 juni van 9.30 tot 16u Fit en gezond Diverse sportieve workshops, wandeling en fietstocht.

Kongoplein 2.

2 euro per workshop.

Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, Oud-Turnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo).

Verdeelpunten: zie website

Van maandag 21 tot vrijdag 25 juni Terschelling Meerdaagse uitstap.

430 euro.

Dinsdag 22 juni van 10 tot 16u Fietstocht Rasschaertpad 2 euro, vooraf inschrijven.

Redactie: Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers: Floor Deckx Toon Horsten Caroline Haverans

Vormgeving:

Dinsdag 8 juni van 13.30 tot 16u Ecologische moestuin in Vosselaar 5 euro, vooraf inschrijven.

Dimitri Paeleman

Advertenties: Donderdag 10 juni van 8 tot 20u Luik Daguitstap met keuze aan diverse bezoeken (station, Val St.-Lambert, Archéoforum …) en stadswandelingen.

26 euro, vooraf inschrijven.

Leen Verwaest (0495 53 54 80) leen@suikerkrant.be Dit logo betekent dat de activiteit een zogenaamde ‘instapper’ is. Je hoeft er niet op voorhand voor in te schrijven en de toegang is gratis.

Drukkerij: DKZet (Hapert, NL)

Website: www.suikerkrant.be

Suiker — 25

Open Doek JUN

I

Open Doek dankt zijn bekendheid aan het filmfestival dat eind april wordt georganiseerd. Maar het hele jaar door worden er films geprogrammeerd door Open Doek. Suiker houdt je elke maand op de hoogte van het programma. Tenzij anders vermeld worden de films vertoond in Utopolis (Graatakker in Turnhout) op dinsdagavond om 20u.

Ciné Méditerranéen: warm aanbevolen!

Dinsdag 8 juni BAARIA - LA PORTA DEL VENTO

Dinsdag 15 juni PARTIR

Het is zomer. Niet het ideale seizoen om naar de bioscoop te gaan, dacht je? Je vergist je schromelijk. Onder de noemer ‘Ciné Méditerranéen’ worden in Utopolis van juni tot en met augustus films vertoond uit het Middellandse Zeegebied. Open Doek haalt de zon in de bioscoop met een gevarieerd filmaanbod uit het zonnige zuiden van Europa. Warm aanbevolen!

Land: Italië Regisseur: Giuseppe Tornatore Duur: 150 minuten Jaar: 2009

Land: Frankrijk Regisseur: Catherine Corsini Duur: 85 minuten Jaar: 2009

Dinsdag 1 juni VINCERE Land: Italië Regisseur: Marco Bellocchio Duur: 128 minuten Jaar: 2009

De mooie Ida Dalser leert in Milaan de jonge Benito Mussolini kennen en vrijwel meteen wordt ze verliefd. De twee trouwen en krijgen een zoon, maar tijdens WO I raken zij van elkaar vervreemd. Aanvankelijk is Mussolini een pacifist, maar al snel ziet hij de oorlog als enige redmiddel om de maatschappij te ‘reinigen’. Hij wordt leider van de fascistische beweging. Zijn gezin past niet meer bij zijn imago. Zijn huwelijk wordt voor de wereld weggemoffeld. Wanneer Ida hiertegen protesteert, worden zij en haar zoon opgesloten in een psychiatrische instelling. Fascinerende cinema met een meeslepend verhaal, prachtige filmische beelden en een perfecte cast.

26 — Juni 2010

Rijkeluisvrouw Suzanne wil, nu de kinderen wat groter zijn, weer aan de slag als fysiotherapeute. Daar wil haar man, chirurg Samuel, nog wel aan meewerken, maar als ze verliefd wordt op klusjesman Ivan is de maat vol. Samuel stelt zijn vrouw voor de keus: financieel comfort of passie in armoede.

‘Partir’ is een ode aan de films van François Truffaut over passionele moorden in burgermilieus. Corsini neemt verhaallijnen over en gebruikt de muziek van Truffauts vaste componisten. Het zinderende, hete landschap van Zuid-Frankrijk en NoordSpanje speelt een belangrijke rol in dit passionele drama, maar de acteurs zijn de grootste troef van deze film.

Baaria is Siciliaans voor Bagheria, het geboortedorp van regisseur Guiseppe Tornatore. In dit autobiografische verhaal ziet men drie verschillende generaties die leven in het Siciliaanse dorp tussen de decennia 1930 en 1970. Centraal staat het leven van Peppino Torrenuova. We volgen zijn zorgeloze jeugd in de jaren 30, zijn verboden liefde en huwelijk met de mooie Mannina en zijn rumoerige politieke carrière. Een authentiek en ontroerend sfeerbeeld van het Siciliaanse familieleven; een amusant maar ook melancholisch fresco, met muziek van Ennio Morricone. Met een budget van 21 miljoen euro is “Baarià” de duurste Italiaanse film ooit.

Vijf mensen met obesitas zitten samen in een therapiegroep. Ze verwachten niet per se af te vallen, maar vooral uit te vinden wat de oorzaken zijn van hun overgewicht en waarom ze zich niet gelukkig voelen in hun vel. En inderdaad: hun gewicht is nog hun kleinste probleem. In de groep wordt iedereen geconfronteerd met zijn eigen angsten, verlangens, obsessies, ...

Een film over mensen die gevangenzitten in situaties die ze niet kunnen of willen veranderen. Een onderhoudende satire over een van de grootste obsessies van onze westerse wereld, die tegelijk op een intelligente manier leidt tot empathie en begrip voor de personages.

Dinsdag 29 juni LA PIVELLINA Land: Italië Regisseur: Tizza Covi en Rainer Frimmel Duur: 100 minuten Jaar: 2009

Dinsdag 22 juni GORDOS Land: Spanje Regisseur: Daniel Sanchez Arevalo Duur: 110 minuten Jaar: 2009

De tweejarige Asia wordt achtergelaten in een park en opgevangen door Patti, een circusartieste die samen met haar man Walter in een camping leeft in San Basilio, een buitenwijk van Rome. Met de hulp van Tairo, een tiener die met zijn grootmoeder een ander campingcar bewoont, gaat Patti op zoek naar Asia’s moeder. Ondertussen ontfermt zij zich over het kind.

Deze hartverscheurende kijk op het leven aan de rand balanceert op de grens tussen documentaire en fictie. De regisseurs zijn dan ook documentairemakers en de acteurs echte circusartiesten.

ONZE PARTNERS PARTNERS XXL

Vormingplus Kempen

Adres: Otterstraat 109/4, 2300 Turnhout

Tel: 014 41 15 65

Mail: info@vormingpluskempen.be

Website: www.vormingpluskempen.be

TRAM 41 (Turnhoute

Route Archief en Musea)

Bibliotheek Turnhout RADIO NOORDERKEMPEN

Adres: Warandestraat 42, 107.5FM

Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf Adres: Steenweg op Sevendonk 82, 2300 Turnhout goedhuis, Grote Markt 1, 2300 2360 Oud-Turnhout Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11-20u, Turnhout, 014 44 33 98)

Tel: 014 45 01 45 vr 11-18u, za 10-17u Nationaal Museum van de

Fax: 014 45 30 48

Tel: 014 47 22 41 Speelkaart (Druivenstraat 18,

Mail: radio@radionoorder Fax: 014 41 61 41 2300 Turnhout, kempen.be

Mail: bibliotheek@turnhout.be 014 41 56 21)

Website: www.radionoorderkempen.be

Website: www.turnhout.be/bib W&W Bouwservice Taxandriamuseum Dak- & isolatiewerken DINAMO Kunst In Huis (Begijnenstraat 28, Adres: Warandestraat 42, Kunstuitleen vzw Gyproc®-werken 2300 Turnhout, 014 43 63 35)

Adres: Gallaitstraat 78, 1030 Brussel Totaalrenovatie Begijnhofmuseum (Begijnhof 2300 Turnhout

Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en

Tel: 02 247 97 10

Tel: 0474 08 33 05 56, 2300 Turnhout, 13-16u, ma 18-20u

Fax: 02 242 83 11

Mail: info@ww-bouwservice.be 014 42 12 48)

Tel: 014 41 94 94 (algemeen),

Mail: info@kunstinhuis.be

Website: www.ww-bouwservice.be

Openingsuren: musea: di-za 14-17u, 014 47 21 64 (educabalie)

Website: www.kunstinhuis.be <http:// zo 11-17u

Mail: dinamo@warande.be www.kunstinhuis.be> Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, Website: www.warande.be (cursussen) HoReCa di-vr 9-12.30u / 13-16.30u

Blog: www.warande.be/dinamo de Warande provincie Antwerpen

Mail: tram41@turnhout.be

Adres: Warandestraat 42, VBK Aannemingen Afdelingen Noorderkempen en

Website: www.tram41.be Algemene grond- en afbraak 2300 Turnhout Middenkempen OOGWENK OPTIEK werken, plaatsen containers,

Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout Carine Vermoesen leveren van grond, grind,

Tel: 014 41 9494 (algemeen)

Tel: 0495 53 54 80 brillen, contactlenzen, gratis schors, ... machineverhuur met 014 41 69 91 (ticketbalie) ogentest, hoorapparaten of zonder machinist, leggen van GEEL ZOMERT

Website: www.warande.be Adres: Markt 1, 2440 Geel

Adres: De Valken 16, 2370 Arendonk klinkers, plaatsen van omhei-

Openingsuren: ma-za: 9-12u en ma-vr: 13-16u.

Openingsuren: di-vr 9-12u en 13-18u, do tot ningen de kringwinkel

Adressen: goedkoop en origineel

Tel: 014 56 63 80 18u, za 9-17u, ma afspraak

Adres: Molenstraat 77, 2490 Balen Mol (Sint-Appolonialaan, 014

Fax: 014 56 63 99 Tel en fax: 014 67 24 35

Tel: 0496 61 88 66 32 61 63), Turnhout (Steenweg

Mail: toerisme@geel.be Mail: oogwenk@skynet.be

Fax: 014 70 87 47 op Tielen 70), Retie (Sint-Mar Website: www.dimpnadagen.be

Mail: vbkgrondwerken@telenet.be Cc ‘t Getouw (schouwburg tinusstraat 50), Hoogstraten Rex – zaal ‘t Getouw) Brouwerij Oud-Turnhout (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol

Adres: Dorp 21, 2360 Oud-Turnhout Corsendonck Geel (Kollegestraat 104, Gas-

Adres: Slachthuisstraat 27, Openingsuren: ma-vr : 9-12u / 13.30-16u,

Openingsuren: ma t.e.m. vr: 8-12u en straat 2a), Herentals (Lierse- za 10-12u / 13.30-16u / 1 uur 2300 Turnhout di 13-16.30u en 17.30-19.30u, weg 136), Kasterlee (KrokusTel: 014 45 33 11 voor elke podiumvoorstelling wo 13-16u. laan 10), Balen (Steenweg op

Fax: 014 45 33 88

Tel: 014 33 09 00

Tel: 014 46 22 11 Leopoldsburg 71/2), Herselt

Mail: corsendonk@corsendonk.com Fax: 014 33 08 90 Fax: 014 46 22 22 (Blaubergsteenweg 113), Heist- Website: www.corsendonk.apluz.be Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be

Mail: info@oud-turnhout.be op-den-Berg (Noordstraat 25/1,

Website : www.getouw.be

Website: www.oud-turnhout.be 015 21 23 73).

Mezz

Kunstforum Würth Adres: Keizerstraat 101, Effenaar

Adres: Everdongenlaan 29,

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven 4811 HL Breda 2300 Turnhout

Tel: 0031 (0)40 239 36 66

Tel: 0031 76 515 66 77 Cultuurcafé

Openingsuren: alle dagen: 10-17u

Mail: info@effenaar.nl

Fax: 0031 76 520 02 37 Waaranders

Tel: 014 44 55 95

Website: www.effenaar.nl

Mail: info@mezz.nl

Adres: Warandestraat 42,

Fax: 014 44 56 62

Website: www.mezz.nl Turnhout 2012 2300 Turnhout

Mail: kunstforum@würth.be Dynamo

Adres: Campus Blairon 714,

Openingsuren: ma-za 11-1u, zo 7-24u

Website: www.wurth.be

Adres: Catharinaplein 21, 2300 Turnhout

Tel: 014 47 21 90 Strip Turnhout 5611 DE Eindhoven

Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en

Website: www.warande.be

Adres: Warandestraat 42,

Tel: 0031 40 239 31 10 13.30-16.30u Cc ‘t Schaliken

Mail: info@dynamo-eindhoven.nl 2300 Turnhout

Tel: 014 71 11 32

Adres: Grote Markt 35,

Website: www.dynamo-eindhoven.nl

Tel: 014 47 23 43

Fax: 070 42 80 42 2200 Herentals

Mail: stripturnhout@warande.be

Mail: info@turnhout2012.be De Singer

Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u,

Website : www.stripturnhout.be

Website: www.turnhout2012.be

Adres: Bavelstraat 35, di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, Filmfestival PFL 2310 Rijkevorsel wo 9-12u.

Sound, Light & Video Open Doek

Website: www.desinger.be of Ticketbalie ook op

Adres: Warandestraat 42, Rental, Sales & Production www.ajazzexperience.be wo 13.30-16u en za 10-14u.

2300 Turnhout

Adres: Achterstenhoek 9, 2275 Lille

Tel: 014 28 51 30 ERFGOEDCEL

Tel: 014 41 94 94

Openingsuren: ma-vr: 10-18u

Fax: 014 22 28 56 NOORDERKEMPEN Fax: 014 42 08 21 za 10-14u.

Mail: cultuurcentrum@herentals.be

Website : www.schaliken.be

Adres: Stadhuis/Erfgoedhuis, Grote

Mail: info@opendoek.be Tel: 014 44 08 70 Markt 1, 2300 Turnhout

Website: www.opendoek.b

Mail: info@pfl.be Advocaat Busschaert

Tel: 014 44 33 62

Website: www.pfl.be

Adres: Markt 50, 2400 Mol Academie Arendonk Mail: info@erfgoedcel

Adres: Wampenberg 26, Similes

Openingsuren: Na afspraak noorderkempen.be

Adres: Stationstraat 60/62 2370 Arendonk

Tel: 014 32 27 76

Website: www.erfgoedcel

Tel: 014 41 56 60

Tel: 014 44 20 61

Fax: 014 32 27 77 noorderkempen.be

Mail: similes.turnhout@skynet.be

Fax: 014 44 20 63

Mail: peter.busschaert@skynet.be IOK

Website: www.similes.be Mail: secretariaat@

Website: www.advocaatbusschaert.be Intercommunale academiearendonk.be Cc de Werft FIESTA MUNDIAL Ontwikkelingsmaatschappij

Website: www.academiearendonk.be

Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel 24, 25 en 26 september voor de Kempen Boeckx Piano’s (exporuimte de Halle)

Adres: Keiheuvel Balen

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Centrumparking Nieuwstraat, Stemmen, herstellen, verhuur,

Mail: info@fiestamundial.be Tel: 014 58 09 91 verkoop nieuw en tweedehands 2440 Geel (exporuimte de

Website: www.fiestamundial.be Fax: 014 58 97 22

Adres: Bergenstraat 94b, 2480 Dessel Schrijnwerkerij) Mail: info@iok.be

Tel: 0496 33 22 32

Balie: ma 13.30-16.30u,

Website: www.iok.be

Website: www.boeckxpianos.be di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, za 10-12u

Tel: 014 56 66 60 (administratie) 014 56 66 66 (reserveringen)

Fax: 014 56 66 80

Mail: admin.dewerft@geel.be, res.dewerft@geel.be

Website: www.dewerft.be

PARTNERS XL

PARTNERS L

Suiker — 27