Suiker_DEC_2010

nr.14 ~ DECember 2010

GRATIS www.suikerkrant.be

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

Jef Van Eyck

Ignace Cornelissen

Lauwse halmonie

Tessa Vermeiren

Eindejaarslijstjes

Vijay Iyer

Er is een tijd van denken en er is een tijd van doen. Na een jaar plannen, brainstormen, overleggen en vergaderen is voor Turnhout 2012 de tijd aangebroken om in de handen te spugen en de mouwen op te stropen. Gemaakte plannen moeten nu worden uitgevoerd. Er is in 2011 nog een hoop werk te doen.

Jef Van Eyck werd aangetrokken om de organisatie en coördinatie op zich te nemen en het culturele feestjaar op poten te zetten.

Ignace Cornelissen, oprichter en artistiek leider van Het Gevolg in Turnhout, sleepte in Nederland de AVRO Toneel Publieksprijs in de wacht. Vanzelfsprekend is hij daar heel blij mee, maar hij blijft ook wantrouwig. “Soms denk ik dat trofeeën bedacht zijn door de bourgeoisie om de kunstenaars te temmen”, zegt hij. Een boeiend gesprek met een theatermaker pur sang over het Nederlandse en Belgische theaterlandschap en over zijn kindje: Het Gevolg.

De harmonie van MolRauw brengt de feestdagen door in China. Dat heeft zo zijn voordelen: de traditionele nieuwjaarconcerten onder de plaatselijke kerktoren worden nu maar liefst zes concerten voor meer dan tienduizend Chinezen en de gebruikelijke gevulde kalkoen tijdens de feestdis wordt nu een gelakte pekingeend (nummer 65).­ Maar alle gekheid op een stokje (!): Mol-Rauw (Lauw) is goed op weg om het Scala onder de harmonieën te worden en hun dirigent Alex Steurs (Steuls) een Kolacny.

Tessa Vermeiren was jarenlang het niet onbesproken uithangbord van ‘Knack Weekend’ en daarmee een van de weinige leading lady’s van de Vlaamse journalistiek. Vandaag is ze naar eigen zeggen ‘journalist met rust’. Die rust vindt Tessa tegenwoordig in haar nieuwe honk in Mol-Gompel. Suiker laat haar echter niet met rust en vroeg haar terug te blikken op het voorbije jaar. U verneemt er onder meer wat ze van de nieuwe goden Bart en Barack vindt.

Het is december en als u nog geen eindejaarscadeautjes gekocht hebt, hebben wij bijzonder goed nieuws voor u. Op onze dubbelpagina met eindejaarslijstjes laten wij specialisten terzake een top drie samenstellen.

Het beste boek, de beste strip, de beste cd, de beste tentoonstelling, het beste toneelstuk, het beste concert van 2010? U krijgt alles overzichtelijk op een rijtje. Mét zelfs een vooruitblik naar het beste van 2011. Geef toe: als u nu nog niet weet wat te kopen, ligt het aan uzelf.

“Suiker sprak met Vijay Iyer”. Wij hebben het artikel al uitgeknipt en boven ons bed gehangen. Zo vaak gebeurt het immers niet dat een regionaal magazine een wereldster kan interviewen. De New Yorkse pianist Vijay Iyer is volgens Jef Neve niet minder dan ‘geniaal’ en behoort tot de absolute wereldtop. Iyer krijgt in Amerika de ene onderscheiding na de andere, speelt wereldwijd op de belangrijkste festivals en in de grootste zalen, maar voelt zich niet te beroerd om op 6 december ook in De Singer in Rijkevorsel halt te houden.

3 blz.

4 blz.

7 blz.

14 blz.

16 blz.

20 blz.

Roel Sels

“Lachen geblazen” TURNHOUT - Lachen is gezond. En lachen met “gezonde humor” is dubbel gezond. De Heilig Hartparochie biedt iedereen de kans om eens gezellig te komen lachen. Op vrijdag 10 december om 20u, op zaterdag 11 december om 14u én op zaterdag 11 december om 20.15u wordt in de parochiezaal aan het Kerkplein een eenakter- en sketchesprogramma opgevoerd onder het motto: “Lachen geblazen!”

Linda Vermeren en Koen Van Gorp, acteurs van het Toneelgezelschap Pogen/ Turnhout, staan borg voor een knappe,

tragikomische eenakter, en Guy De Kort (een rasechte “Heilig Harter”) en Koen Van Gorp zullen met een verrassende, humoristische monoloog en een aantal sketches de lachspieren serieus aan het werk zetten.

Plaatsen (7,50 euro voor volwassenen en 3 euro voor kinderen tot 15 jaar) kunnen gereserveerd worden bij Guy De Kort, Franz Joostenstraat 13 (014 41 64 99 of e-mail guydekort@hotmail.com) en dienen bij de voorstelling aan de inkomtafel betaald te worden.

Isbells in Tarmac MEERHOUT – Op zaterdag 4 december spelen ‘Isbells’ bij Tarmac, op de markt in Meerhout. De leden van Isbells halen hun inspiratie uit de traditionele folkmuziek.

Gewapend met instrumenten zoals een ukelele en een mandoline schrijven ze he-

Leve de lelijkheid

dendaagse, akoestische of semiakoestische popdeuntjes zoals hun voorbeelden Fleet Foxes, Nick Drake, Bon Iver of -iets langer geleden- Simon en Garfunkel dat ook deden. Het concert begint om 21u. De toegang bedraagt 12 euro (voor niet-leden).

Spoon 3 BAARLE-NASSAU – In PlusEtage in de Pastoor de Katerstraat 5 in Baarle-Nassau concerteert op zaterdag 11 december om 21u Spoon 3, een trio met zang, piano en contrabas. Toch -ondanks de traditionele

bezetting- is Spoon 3 veeleer grensverleggend dan klassiek. De muzikanten experimenteren bijvoorbeeld met elektronica en voegen zo dimensies toe aan hun composities. Kaarten kosten 10 euro.

Tejater Orchidee: “De wolf en de zeven geitjes” De wereld gaat aan schoonheid ten onder.

De vooruitgang is niet te stoppen en dat is maar goed ook. Dat we ernaar streven om alles beter te maken, valt alleen maar toe te juichen. Maar hemeltergend is het te moeren vaststellen dat verbeteringen al te vaak verward worden met verfraaiingen. De lelijkheid wordt verbannen en dat is doodjammer. Geen duidelijker voorbeeld om dat te illustreren dan auto’s.

Auto’s van nu zien er allemaal even blits uit. Alle lijnen en vormen worden in windtunnels bepaald. En omdat er maar één lijn de meest aerodynamische kan zijn, zien alle wagens er dus ook hetzelfde uit, ongeacht het merk. Of de auto’s daarmee ook mooier geworden zijn? Ja, dat zal dan wel. Mooier misschien, maar beter zeker niet. Vroeger, toen auto’s nog gewoon lelijk waren en niet voor niks bijnamen kregen als ‘geit’, ‘eend’, ‘kever’ en ‘strijkijzer’, kon je ze tenminste wél uit mekaar houden. En ze gingen met gemak drie keer zo lang mee als de auto’s van tegenwoordig.

Voor steden geldt hetzelfde. Geen enkele kans wordt onbenut gelaten om onze steden te verfraaien. We werken daar graag allemaal aan mee. We schrapen het onkruid van het voetpad en dragen hondendrollen mee in een zak.We houden onze gazonnetjes allemaal even kort en op moeilijk bereikbare plekken knippen we het gras met de schaar bij. Maken we het straatbeeld daardoor mooier? Jazeker. Maar beter worden we er niet van.

En het houdt niet op bij auto’s, tuinen, straten of huizen. Wat geldt voor voorwerpen, geldt ook voor mensen. We leven in de 21ste eeuw en daar is geen plaats meer voor een hazenlipje, een scheve neus of een afgebroken tand. Alles wat niet overeenkomt met het klassieke schoonheidsideaal wordt Hoeyberghsgewijs vakkundig weggesneden, bijgeschaafd of opgelapt. Iedereen moet mooi zijn. De verpakking is belangrijker dan de inhoud, zeker als je carrière wil maken. Zangers mogen er al lang niet meer uitzien als Raymond van het Groenewoud. Acteurs met het uiterlijk van Danny DeVito worden netjes afgeserveerd. Socialisten mo-

2 —december 2010

gen niet meer lijken op Freddy Willockx.

In de plaats van Van het Groenewoud, DeVito en Willockx hebben we Van Samang, DiCaprio en Van Brempt. Het is niet anders, dus zullen we er maar blij mee zijn.

Maar zijn we er beter van geworden? Nee meneer, dat zijn we niet.

De reden van deze plotse opwelling tot verheerlijking van de lelijkheid is Emil Zatopek, die exact tien jaar geleden overleed. Emil Zatopek was de lelijkste atleet ooit. Niet zozeer qua uiterlijk, maar vooral qua stijl. Nog lelijker dan Karel Lismont, en dat wil wat zeggen. Wie Zatopek zag lopen, was geneigd om hem naar een ziekenhuis te brengen. Hij hing een beetje scheef, schudde met zijn hoofd en schokte met zijn hele lijf. Maar op de Olympische Spelen van 1952 won hij goud op alle afstanden waarvoor hij zich ingeschreven had: de 5.000 meter, de 10.000 meter en de marathon. Leuk detail: tijdens die marathon liep hij het eerste uur maar mee met de rest. Hij had nooit eerder aan een marathon deelgenomen en wist niet hoe snel je kon starten. Na een uur lopen stelde hij zich voor aan de Britse atleet Jim Peters. Hij vroeg hem of het eigenlijk wel snel genoeg ging. “Nee”, antwoordde die cynisch. Zatopek versnelde. Ze hebben hem pas na de finish teruggezien. Zatopek won de daaropvolgende jaren alles wat er te winnen was en verpulverde het ene wereldrecord na het andere. En zelfs toen, in de jaren 50, waren er al stilisten die het niet konden velen dat een trekkebenend en molenwiekend figuur een groot kampioen kon zijn. Zatopek diende hen laconiek van antwoord. “Lopen is iets anders dan turnen. Van zodra ze punten gaan geven voor stijl zal ik aan mijn stijl werken. Maar zolang in de atletiek de medailles aan de snelste en niet aan de mooiste worden gegeven, zal ik op snelheid blijven trainen”. De nagel op de kop.

Emil Zatopek is altijd een van mijn grote helden gebleven. Helaas, atleten als Zatopek maken ze niet meer. Atleten worden nu, net als auto’s, in windtunnels gevormd. Zijn ze mooier geworden? Ongetwijfeld. Maar we zijn lelijk achteruitgeboerd.

TIELEN – Aan de rand van het bos, in een klein maar gezellig huisje, woont moeder geit met haar zeven kindertjes. Ze is dol op haar kroost. Het zijn dan ook de mooiste en gelukkigste geitjes van de hele wereld.

De voorstelling, die wel een héél aparte benadering is van het originele sprookje, wordt nog gespeeld op 2, 3 en 10 december, telkens om 20.15u, in Tejater De Orchidee, Tielendorp 12 in Tielen. De toegangsprijs bedraagt 7,50 euro.

Programma Propop TURNHOUT – In de Poppenzaal aan de Steenweg op Oosthoven 114 in Turnhout speelt figurentheater Propop in december vier verschillende voorstellingen. Op 1 december kan je gaan kijken naar ‘Stapel’ (voor 2,5 tot 5-jarigen). Op 4 en 5 december wordt ‘Zie ginds zinkt de stoomboot’ hernomen (voor kinderen van 3 tot 8 jaar)

en op 8, 12 en 15 december ‘De Stoefpotloden’, een voorstelling die uitnodigt om actief mee te doen. Op 19 en 22 december wordt ‘Het vergeten land’ opgevoerd (6 tot 10 jaar) en op woensdag 29 december vindt er een gastvoorstelling plaats van Poppentheater De Blauwe Schavuit, dat ‘Morgen duurt nog lang’ speelt (2,5 tot 5 jaar).

Brass-aux-Saxes speelt ‘Schilderijententoonstelling’

WESTERLO – Fanfareorkest Brass-auxSaxes, de regerend wereldkampioen fanfareorkesten, speelt op vrijdag 17 december onder leiding van dirigent Jan Van Hove de pianosuite ‘Schilderijententoonstelling’ van de Russische componist Modest Moussorgsky, in de Bezoekingkerk van Oosterwijk (Westerlo). Kunstenaar Dieter Dresselaers zal tijdens de live-uitvoering van het werk een schilderij maken waarbij hij zich laat inspireren door de muziek en het orkest. Het werk zal nadien worden verkocht. De opbrengst gaat naar het Olivia Hendrickx Research Fund voor onderzoek naar kinderkanker.

Modest Moussorgsky schreef zijn beroemde werk in 1874. De tiendelige suite

is een muzikale promenade langs tien schilderijen. Moussorgsky slaagde er wonderwel in de werken van Viktor Hartmann om te zetten in zijn typische klankentaal.

Heel wat componisten bewerkten de ‘Schilderijententoonstelling’, onder andere voor een symfonieorkest. De orkestratie van Ravel is wellicht de bekendste.

Maar ook de jonge Nederlandse componist Christiaan Janssen maakte een integrale tiendelige van het stuk, voor een fanfareorkest. Het is deze bewerking die door Brassaux-Saxes zal worden uitgevoerd. Na het concert kunnen de bezoekers nog genieten van een dessertenbuffet. Kaarten kosten 7 euro in vvk en 9 aan de kassa. Reserveren kan na 17u op het nummer 0476 57 80 34.

TURNHOUT - Op 1 januari wordt Jef Van Eyck coördinator bij Turnhout 2012. Daarmee schakelt de organisatie, in de laatste rechte lijn naar het feestjaar, nog een versnelling hoger. De tijd van brainstormen is voorbij. Het moment is aangebroken om de gemaakte plannen te gaan concretiseren. Het is nu tijd voor harde actie. Jef Van Eyck, die als geen ander het (socio)culturele veld kent en in het verleden o.a. organisator was van muziekfestival Open Tropen, heeft zijn mouwen al opgestroopt en zich in de handen gespuugd. Het kan voor hem niet snel genoeg 1 januari zijn.

In 2012 bestaat Turnhout 800 jaar en naar aanleiding daarvan mag de stad een jaar lang de titel ‘cultuurstad van Vlaanderen’ dragen. De aanloop naar de festiviteiten verliep moeizaam. Bij de overheid kon minder geld worden losgeweekt dan gehoopt. Er zat niks anders op dan het geplande programma voor het feestjaar te herbekijken en te bezuinigen. Er zijn leukere momenten om in een organisatie te stappen, denk je dan. Maar Jef Van Eyck klaagt niet, integendeel.

Vernieuwde keuzes “Op het moment dat men mij vroeg om coördinator te worden, was het al duidelijk dat er keuzes gemaakt moesten worden. Van de drie pijlers waarop het programma geënt zou zijn, werd er eentje als ‘niet langer prioritair’ beschouwd. Ik sta helemaal achter die keuze. Concreet wilde Turnhout 2012 drie zaken verwezenlijken: producties brengen met nationale en misschien zelfs internationale uitstraling, bestaande culturele organisaties optimaal benutten én ten derde: de bevolking optimaal betrekken. Er werd beslist om nu vooral te focussen op de tweede en derde pijler. Maar dat wil zéker niet zeggen dat er in 2012 geen evenementen zullen plaatsvinden met (inter)nationale allure. Integendeel, een aantal dergelijke projecten zijn reeds gepland en begroot. Het zal alleen niet langer ons hoofddoel worden. Natuurlijk zijn internationale producties nog welkom, maar alleen op voorwaarde dat ze binnen het budget passen. De klemtoon is duidelijk veranderd.

We vertrekken niet meer van wat wenselijk is, maar van wat haalbaar is.”

Neuzen in dezelfde richting Toch vroeg Jef even bedenktijd voor hij de job van coördinator aanvaardde. “Dat had niks te maken met het inhoudelijke aspect.

Ik heb maar één voorwaarde gesteld: dat alle neuzen in dezelfde richting wijzen en dat iedereen het gemeenschappelijke belang boven het eigenbelang stelt. Een organisatie als Turnhout 2012 kan je immers nooit alleen verwezenlijken. Om zo’n feestjaar in mekaar te steken, rekenen wij op de expertise van bijvoorbeeld de Warande, Tram41, filmfestival Open Doek, Strip Turnhout, Het Gevolg, Theater Stap en nog vele andere.

Samen kunnen we iets moois maken. Maar als iedereen zijn eigen vereniging wil laten

“

scoren, werkt het niet. We moeten met respect voor mekaar één groot feest bouwen. En dan zal er sowieso voor iedereen ruim de gelegenheid komen om te scoren.”

In het concept van Jef Van Eyck is geen plaats voor einzelgängers. Beslissingen moeten op transparante en democratische wijze tot stand komen. De roots van Jef Van Eyck liggen niet zozeer in de culturele, maar in de socioculturele sector en dat vertaalt zich in zijn ambities. “Ik wil extra inspanningen leveren om álle bevolkingsgroepen aan te spreken. In 2012 moet het feest zijn voor iedereen, niet alleen voor cultuurliefhebbers.”

Een jaar is rap voorbij Steile ambities, allemaal goed en wel. Maar waar staat Turnhout 2012 nu, één jaar voor aanvang van het feestjaar? “Er liggen wel honderden ideeën op tafel,” zegt Jef. “Voorstellen voor tentoonstellingen, lezingen, concerten, wandeltochten, evocaties, toneelvoorstellingen, festivals, ... Zelfs met ons ingekrimpte budget zal een groot stuk van het oorspronkelijk verhoopte programma kunnen worden uitgevoerd. Het is nu dus zaak om dat te gaan stroomlijnen. We moeten sponsors aantrekken die ons nog wat meer financiële armslag kunnen geven. Voor

In 2012 moet het feest zijn voor iedereen

elk evenement moet een verantwoordelijke worden aangeduid, zodat we precies weten wie wat doet. En dan moeten we het jaarprogramma nog opstellen. Zoals ik al zei: aan voorstellen geen gebrek. We moeten er nu voor zorgen dat het programma gevarieerd genoeg is op het vlak van publiek, tijdstip én locatie. Ik bedoel maar: het mag niet alleen muziekliefhebbers bekoren, het mag ook niet alleen op de Grote Markt te doen zijn en we moeten erop toezien dat niet alle evenementen plaatsvinden in de interessante maanden mei en juni en dat het in de winter drie maanden stil ligt. Er is dus nog héél veel schuif- en puzzelwerk en een jaar is rap voorbij. We hebben geen tijd te verliezen.”

Een tipje van de sluier Het is nog te vroeg om al veel details over het programma te kunnen prijsgeven. Toch licht Jef Van Eyck al een tipje van de sluier. “Het begint er steeds meer naar uit te zien dat we de Watertoren zullen mogen gebruiken. Daarin zouden perfect kleinere voorstellingen gegeven kunnen worden. De definitieve goedkeuring van Pidpa moet nog komen, maar we zijn hoopvol gestemd. De Watertoren ligt in het centrum van de stad en iedereen kent hem. Je kan er niet naast kijken. We zouden hem tot het uithangbord van Turnhout 2012 kunnen maken.”

Turnhout 2012 is meer dan een stadsproject. Ook de ruimere Turnhoutse stadsregio, en bij uitbreiding de Kempen, komen aan bod tijdens het feestjaar. We gaan zeker aandacht schenken aan de manier waarop de Kempen altijd door Brussel is behandeld geworden. Alles wat gevaarlijk of lelijk was, werd naar dit afgelegen gebied gebracht: gevangenissen, militaire kazernes, het ‘zothuis’ van Geel, zware industrie... Dat heeft de Kempen getekend en deze regio gemaakt tot wat ze nu is. Het heeft ook werk en welvaart meegebracht. De nooit ophoudende strijd die in de Kempen is geleverd om nadelen om te buigen tot voordelen: dat zal een van de centrale thema’s worden in het jaarprogramma.”

Tekst: Roel Sels Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 3

TURNHOUT - Al meer dan 25 jaar maakt productiehuis Het Gevolg in de Kempen het mooie weer op het gebied van theater. Ignace Cornelissen, oprichter en artistiek leider van het gezelschap, mocht onlangs in Nederland de felbegeerde AVRO Toneel Publieksprijs in ontvangst nemen voor de productie ‘Oog in oog’, die hij regisseerde.

Ignace Cornelissen is ‘hot in Holland’. Het is niet de eerste keer dat hij er in de prijzen valt. Reden genoeg voor Suiker om eens aan te bellen bij de brave man om te kijken of hij nog niet naast zijn schoenen loopt.

Hoe kwam je erbij om een professioneel theatergezelschap onder te brengen in Turnhout?

Al bij de oprichting in 1984 was het de bedoeling om Het Gevolg te lanceren als een professioneel theatergezelschap. De reden was toen eenvoudig: zoiets bestond nog niet in de Kempen. We vonden het feit dat er geen concentratie van beroepskunstplatformen was absoluut niet erg. Onder het beleid van Eric Antonis -voormalig theaterdirecteur, intendant en Antwerps cultuurschepen, en bovendien Turnhoutenaar van geboorte n.v.d.r.- leek de streek de ideale voedingsbodem voor het concept dat we in gedachten hadden.

4 — december 2010

In het verleden bekeken we de zaken voornamelijk vanuit praktisch en financieel oogpunt, maar we realiseren ons nu maar al te goed dat de Kempen als locatie vele voordelen biedt. Sinds een aantal jaren hebben we bijvoorbeeld goedlopende projecten zoals ‘Littekens in het Landschap’. In deze reeks gaan we op zoek naar markante locaties in de vier windstreken rondom Turnhout, om ons ter plekke te laten inspireren door de sociale en economische impact van kunstmatig gevormde plekken op de mens en zijn omgeving. Daarbij leggen we de focus niet zozeer op de anekdotiek van de locatie, maar wel op het persoonlijke verhaal van de makers. Die verhalen zijn erg divers van aard.

Zo vertelde ‘Paradijs voor Futlozen’ een verhaal over de landloperskolonie van Wortel, terwijl ‘Het Gras zal altijd Geeler zijn’ over de gezinsverpleging in Geel gaat. Het door Stefan Perceval geregisseerde ‘Maria Vaart’

is dan weer een familiegeschiedenis die een binnenschip het kanaal Dessel-TurnhoutSchoten als decor heeft.

Je hebt als regisseur, auteur en producent heel wat stukken op je palmares. Is er in de loop van je carrière veel veranderd in het Belgische en Nederlandse theaterlandschap?

Ik denk dat de kloof tussen de Belgische en Nederlandse scène groter geworden is. De Nederlanders lijken wat breder te durven denken. Zowel experimentele als populaire producties krijgen er een plek. In België blijft men op dat vlak een beetje achterophinken.

Hier gebeurt die differentiatie trager en minder rigoureus. Het klassieke, populaire theater dreigt daarom een beetje verloren te gaan. Terwijl we moeten beseffen dat er een enorme kracht uitgaat van werken met uitersten. Bij Het Gevolg geloven we dan ook in een gezonde mix tussen traditioneel en onderzoekend toneel. We weigeren resoluut om ons tot één segment te beperken. Af en toe is vernieuwing natuurlijk op zijn plaats, maar onze voorstellingen moeten in de eerste plaats voor iedereen toegankelijk blijven.

We willen de lat heel hoog leggen, maar de drempel laag genoeg houden.

Wat je ook merkt, is dat er in de jaren 80 en 90 een veel grotere kruisbestuiving

was tussen Nederland en België. Het Gevolg speelde toen ongeveer de helft van de jaarlijkse voorstellingen in Nederland. De reden voor het huidige schisma ligt ook voor een groot deel bij de doorgedreven commercialisering van het cultuuraanbod.

De Nederlandse en de Belgische markt zijn nu meer op zichzelf gericht. Je merkt dat ook in de televisiewereld. Vroeger bekeken we veel meer programma’s op Nederlandse zenders. Dankzij het monopolie van de commerciële zenders heerst er nu helaas een hokjesmentaliteit. Wij kunnen die Nederlandse kanalen in België niet ontvangen en vice versa, om de simpele reden dat alles moet opbrengen. Een lucratief format kan immers voor veel geld over de toonbank gaan. Daardoor moeten we hier bijvoorbeeld en geweldig infotainmentprogramma als ‘Barend en van Dorp’ op RTL 4 missen.

En dat is zonde.

Wat we echter het meeste missen in Vlaanderen is een levendig discours. Onafhankelijke kunstcritici zijn een met uitsterven bedreigd ras. En dan heb ik het niet over de ‘criticus’ die door de overheden wordt ingezet om de verdeling van subsidies in te schatten. Die tegenpolen moeten strikt gescheiden blijven. In een tijdperk waarin recensies vaak met een commercieel oogmerk

“

Soms denk ik dat trofeeën bedacht zijn door de bourgeoisie om de kunstenaars te temmen

worden geschreven, is een opiniebepalend, corrigerend mechanisme als kunstkritiek broodnodig. De consument wordt immers misleid. Een frappant voorbeeld hiervan zijn uitgeverijen die hun eigen beoordelingen schrijven en opnemen. Waar ben je dan in godsnaam mee bezig? Gelukkig laat het publiek zich zelden meer dan één keer bedotten.

Je nam werken van klassieke auteurs als Shakespeare, Molière en Ibsen, maar ook van gevestigde waarden als Hugo Claus en Billy Eliottauteur Lee Hall onder handen.

Daarnaast schrijf je ook zelf. Wat schenkt je de meeste voldoening?

Als allrounder in het theater is mijn job heel afwisselend. Ik regisseer en ‘herlees’ met veel plezier de klassiekers, maar ook het creëren van eigen materiaal neemt een belangrijke plaats in. Op dit moment concentreer ik me voornamelijk op het ondersteunende aspect. Als producent en artistiek leider kan ik mezelf uitleven in nieuwe projecten, maar het is minstens even belangrijk om vanuit die rol kansen te geven aan lokaal talent.

De vakkennis en knowhow die we met Het Gevolg door de jaren heen hebben vergaard, willen we graag met iedereen delen. De mengeling van creatie, regie en productie zorgt ervoor dat ik persoonlijk betrokken blijf bij de praktische kanten van het theater maken.

In Nederland werkte u onder andere mee aan enkele (post)koloniale stukken, zoals een bewerking van Max Havelaar. Is zoiets denkbaar in België?

De Nederlanders zijn op dat gebied misschien opener. Zowel Max Havelaar als De Batavia waren grote, succesvolle producties.

Toch merk ik dat het Belgische koloniale verleden steeds vaker aan bod komt in de diverse media. In ons land is het Congo­-debat echter nog altijd een gevoelig en complex gegeven. De Franstalige politieke fractie huldigt bijvoorbeeld een compleet ander standpunt dan de Vlaamse partijen. Zo zijn er hoogoplopend meningsverschillen over delicate zaken als wapenexport. Maar ik denk dat het onderwerp op artistiek gebied stilaan uit de taboesfeer gehaald is.

Om terug te komen op Multatuli’s Max Havelaar: hoe vertaal je zo’n sleutelroman naar het toneel?

Ger Thijs van ‘Hummelinck Stuurman Theaterbureau’ Amsterdam heeft de bewerking van het boek op een enorm leuke, creatieve manier aangepakt. De gelaagdheid van het werk wordt gerespecteerd. In het stuk vind je verschillende knipogen naar de originele vertelstructuur terug. Zo leest de familie van ‘Batavus Droogstoppel’, de fictieve auteur van de raamvertelling in de roman, het verhaal van Max Havelaar voor.

De productie ‘Oog om oog’ van Hummelinck Stuurman Theaterbureau die je regisseerde, won in Nederland de AVRO Toneel Publieksprijs. Eerder kaapte je onder meer de Signaalprijs, de Hans Snoekprijs, de Interprovinciale Prijs voor Letteren en de Edmond Hustinckxprijs weg. Openen die adelbrieven deuren?

Prijzen zijn natuurlijk een vorm van erkenning en dat straalt af op je werk. Mensen die aanvankelijk argwanend stonden tegenover je producties, zullen sneller geneigd zijn om toch een keertje naar een voorstelling te komen kijken. Maar als kunstenaar is het raadzaam om een beetje terughoudend te blijven en op je hoede te zijn. Eerbewijzen maken mild. Een artiest moet te allen tijde zijn kritische blik behouden en op een schalkse manier verslag uitbrengen over de maatschappij. Soms denk ik wel eens dat trofeeën door de bourgeoisie zijn bedacht om kunstenaars te temmen. Toch blijven prijsuitreikingen goed voor de culturele sector. Ze zetten onze prestaties in de schijnwerpers en zorgen ervoor dat het publiek ons werk als bijzonder ervaart. En dat is het ook. Kunst blijft een belangrijk facet van de samenleving. Beleid, reclame,... noem eender wat op en het wordt door kunst beïnvloed.

Kunst is zuurstof voor onze maatschappij, maar wordt nog te vaak als louter geldverslindend beschouwd, terwijl de culturele sector eigenlijk ondergesubsidieerd wordt.

Vergelijk het cultuurbudget met dat van een

hogeschool en je kan zelf de rekensom maken. De overheden schijnen te vergeten dat kunst voor werkgelegenheid zorgt op primair niveau, maar ook op secundair niveau.

Plekken met een rijkelijk cultuuraanbod zien bijvoorbeeld ook de omringende horeca floreren.

Hoe gaat het momenteel met Het Gevolg?

Voorlopig heel goed. Natuurlijk is er te weinig geld, maar gelukkig hebben we heel wat voorstellingen lopen die een groot publiek aantrekken. Zo gaan we opnieuw op tournee met ‘Cloaca’, en ook het snel uitverkochte ‘Maria Vaart’ is binnenkort aan een herneming toe. Ik hoor veel collega’s klagen, maar bij Het Gevolg is er geen malaise. Maar met de huidige middelen is de situatie uiteraard krap, waardoor we veel kansen aan ons zien voorbijgaan. We beschikken niet over genoeg budget om jonge theatermakers regelmatig aan de bak te laten komen, waardoor ze te weinig ervaring kunnen opdoen.

Versnippering is de grote boosdoener. In het Belgische professionele theatercircuit zijn er niet minder dan veertig structureel erkende gezelschappen. Dat zijn er te veel.

En er zijn nog meer verontrustende cijfers.

Gemiddeld wordt een voorstelling achttien keer opgevoerd, met een bezoekersaantal dat varieert van tweeduizend tot drieduizend. Ik vind dat magertjes, zeker in vergelijking met onze eigen prestaties. ‘Cloaca’ werd vijftig keer gespeeld en na de hernemingen van ‘De Goeie, de Slechte en de Lelijke’ zal die voorstelling ongeveer 70 keer zijn opgevoerd.

Kwantiteit is niet de enige graadmeter die je moet hanteren, maar het blijft een belangrijke factor. Een sectorgemiddelde van achttien voorstellingen per jaar kan je niet anders dan onrustbarend noemen. En zelfs zo’n rekenkundig gemiddelde geeft nog een vertekend beeld: er zijn toneelhuizen die het drievoud halen, maar er zijn er evengoed die drie keer minder vaak spelen. Wanneer je te weinig optreedt, kan een voorstelling onmogelijk evolueren.

Wat zijn de ambities van Het Gevolg op termijn?

Als theatergezelschap blijven we aan zelfreflectie doen. We gaan onszelf dus opnieuw uitgebreid bevragen. Maar ook de stakeholders moeten gehoord worden. Zo kunnen we samen tot een heldere toekomstvisie voor Het Gevolg komen. Er gaat ook een nieuwe subsidieaanvraag ingediend worden voor de periode 2013-2017. Maar het worden -dankzij de besparingsgolf in de cultuursector- spannende tijden. Hopelijk wordt er op een verstandige manier omgesprongen met de cultuurbegroting. Anders vrees ik dat vooral de jonge leeuwen het slachtoffer zullen worden van de bezuinigingen. We moeten grondig gaan nadenken over de vraag hoe kunst kan georganiseerd worden. Hiervoor is dialoog met de overheid nodig en dat vraagt ook een omschakeling in de mindset van artiesten, omdat de ‘bedrijfscultuur’ kan veranderen.

Regionale spreiding is wat mij betreft een belangrijk agendapunt. Op overheidsniveau moet men inzien dat men niet alleen de grote steden moet bedruipen.

Wat buiten kijf staat is dat onze persoonlijke aanpak nog meer regiogericht wordt.

Sommige producties willen we exclusief voor de Kempen houden. Zo verplichten we de theaterliefhebber die op de hoogte willen blijven van onze activiteiten om een keertje tot hier te komen.

Wat staat er voorlopig nog op het programma van Het Gevolg?

De eerstvolgende productie wordt ‘De Drie Musketiers’, een samenwerking tussen Herman van de Wijdeven en Barbara Vandendriessche, de tandem achter onze interpretatie van ‘Don Quichot’. Dit wordt een familievoorstelling die na Nieuwjaar in de zalen komt. Verder plannen we nog een vierde telg in onze reeks Littekens in het Landschap, met als thema de vroegere militaire activiteit in onze streek. ‘Maria Vaart’ wordt hernomen en daarnaast broeden we nog op enkele kleinere projecten.

Tekst: Roel Horemans Foto’s: Bart Van der Moeren

Suiker — 5

Provincie Antwerpen Proudly Presents Monografie en publieksboek over De Notelaer in Hingene HINGENE – Vlak bij Bornem ligt Hingene, een dorpje dat ooit nog werd genomineerd als mooiste dorp van Vlaanderen. Hingene is inderdaad schilderachtig mooi. Het dankt zijn schoonheid o.a. aan de Schelde die zich door het grondgebied slingert. Aan de oever van de Schelde ligt Paviljoen De

Notelaer: een hoogstmerkwaardig maar prachtig gebouw. Over de geschiedenis van De Notelaer werd zopas een lijvig naslagwerk gepubliceerd: ‘Een belvedère aan de Schelde. Paviljoen De Notelaer in Hingene (1792-1797)’.

Vanuit De Notelaer, waar vroeger de

graaf zijn gasten ontving, heb je een fantastisch uitzicht op de slikken en schorren van de Schelde. Vreemd genoeg was dit uitzonderlijke bouwwerk tot voor kort nog niet wetenschappelijk geanalyseerd, maar daar is nu verandering in gekomen.

Het Vlaams Instituut voor Onroerend Erfgoed (VIOE) onderzocht de archieven, de materiële en iconografische bronnen, en uiteraard het gebouw zelf. Het resultaat is een veelomvattend en verhelderend boek.

Zeventien auteurs schreven in totaal 575 bladzijden (22 hoofdstukken). Het boek, uitgegeven als vijfde volume in de reeks ‘Relicta Monografieën’, bevat honderden illustraties.

Alles wat je wil weten over de bouwen restauratiegeschiedenis, het prach-

Uitzonderlijk aanbod Bij aankoop van de historische publicatie ‘Voor hertog en veerman’ betaal je voor de andere volumes in de reeks slechts vijf in plaats van tien euro (plus 1,60 euro verzendkosten).

Dansen in Kasteel d’ Ursel HINGENE – In Hingene kan je niet alleen het magnifieke paviljoen De Notelaer bewonderen. Vlakbij ligt ook Kasteel d’ Ursel.

Daar wordt op regelmatige basis een historische dansactiviteit georganiseerd. Dit jaar staan die evenementen in het teken van de barok. Op zondag 5 december danst het Modern Barock Ensemble op oude barokmuziek, live gebracht door Ardalus. Het winter-

bal op 11 december is al uitverkocht. Maar kinderen kunnen er op 8 januari wel terecht voor een ‘Historisch kinderbal’. Ze worden door lakeien in livreien verwelkomd, en in het kasteel staan de kasteelheer en -dame klaar om enkele dansen aan te leren uit de tijd van de hoepelrokken en de pruiken.

Voor alle info en reservaties: info@stichtingklassiekedans.be of 0498 36 61 71.

Tentoonstellingen in het Fotomuseum ANTWERPEN – Tot 16 januari zijn in het Fotomuseum in Antwerpen tentoonstellingen te zien van Boris Becker (foto) en Willy Kessels. Becker wordt beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de hedendaagse Duitse fotografie.

Willy Kessels (1898 – 1974) staat bekend om zijn modernistische fotografie, al week hij daar na WO II wel van af. Hij experimenteerde ook met abstracties en ongewone afdruktechnieken.

Het Fotomuseum ligt aan de Waalse Kaai 47 en is geopend van dinsdag tot en met zondag van 10 tot 18u. De toegang bedraagt 6 euro.

6 —december 2010

tige salon, het omliggende landschap en de huidige toestand van het monument, vind je erin terug. Ook de historische, sociale en politieke achtergrond van De Notelaer komt uitvoerig aan bod. Voor het eerst wordt ook een overzicht gepubliceerd van de realisaties in België van Charles De Wailly, architect van het Franse hof en ontwerper van dit paviljoen.

De omvangrijke wetenschappelijke publicatie werd tegelijkertijd samengevat tot een publieksboek: ‘Voor hertog en veerman. Het paviljoen De Notelaer in Hingene’. Met zijn 88 blz in kleiner formaat is ‘Voor veerman en hertog’ duidelijk een maatje kleiner dan de Relicta Monografie.

De belangrijkste onderzoeksresultaten en ontdekkingen zijn er niettemin ook in te vinden: het gedeelde gebruik tussen hertog en veerman, de precieze chronologie van de bouwwerken, de identificatie van de kunstenaars. Dat alles wordt uitvoerig geïllustreerd met kaarten, plannen, oude en nieuwe foto’s. En zo kan het paviljoen sinds kort pronken met niet één, maar zelfs twee bijzondere boeken over een uitzonderlijk gebouw.

Provincie Antwerpen krijgt nieuw museum en documentatiecentrum

Kazerne Dossin

MECHELEN – De Provincie Antwerpen zal in 2012 opnieuw een grote instelling rijker zijn. Na de opening van het Museum­ aan de Stroom in Antwerpen in 2011 zal een jaar later de ‘Kazerne Dossin’ in Mechelen offcieel worden geopend, een ‘memoriaal, museum en documentatiecentrum over holocaust en mensenrechten’. De bouwwerken zijn al begonnen.

De start van de bouwwerken ging niet gepaard met een traditionele eerstesteenlegging, maar met het aanbrengen van een capsule waarin teksten zijn opgenomen van betrokken partijen.

De capsule zal pas over 50 jaar worden geopend. Tijdens WO II werden 25.853 mensen (voornamelijk Joden, maar ook Roma) in Kazerne Dossin verzameld en van daaruit naar vernietigingskampen in Duitsland en Polen gestuurd. Om die zwarte bladzijde in de geschiedenis nooit te vergeten, worden nu het memoriaal, het museum en het documentatiecentrum gebouwd naar een ontwerp van ‘agw architecten’ (Bob Van Reeth).

Het huidige ‘Joods Museum voor Deportatie en Verzet’ dat in de kazerne is ondergebracht, krijgt dus een nieuwe en ruimere invulling. Het nieuwe centrum moet uitnodigen om te onderzoeken, te reflecteren, te beleven, te leren en te herdenken.

Inhoudelijk zal Kazerne Dossin nog steeds vertrekken vanuit de Holocaust, maar dat wordt nu in de bredere context van ‘mensenrechten’ geplaatst. Ook nieuw is de plek om slachtoffers te herdenken. Er komt een symbolisch grafmonument voor hen die tijdens de Holocaust verdwenen en nooit een graf kregen. Ongeveer 21.000 gezichten die opgespoord konden worden, zullen het onmenselijke

een gelaat geven. Objecten die naar hen verwijzen (speelgoed, een armband, een tekening, …) zullen de herinnering niet alleen levend, maar ook tastbaar houden.

Het documentatiecentrum zal grondig worden vernieuwd en krijgt een prominentere plek in het geheel. Ook het museum zélf krijgt een facelift en verhuist naar een nieuwbouw. Er zal niet alleen aandacht gaan naar de nazi’s, maar ook naar de systemen in België en Vlaanderen die mogelijk maakten en toelieten dat de gruwel ook in ons land kon plaatsvinden. Ook wordt aandacht besteed aan de circa 20.000 Joden en Roma die door burgers geholpen werden en onderdak kregen. Hoe moeilijk was het om dat te doen, en hoe gevaarlijk? Behalve permanente tentoonstellingen zullen er ook tijdelijke exposities kunnen worden ondergebracht in het museum.

Harmonie van Rauw gaat op kerstuitstap naar China

Voorzitter Igor Geubbelmans: “Het werd even stil toen ik de reisbestemming meedeelde”.

MOL - De harmonie van Mol-Rauw gaat op kerstuitstap.

Niet naar de ‘Winter-Efteling’ of de kerstmarkt van Niederbachenheimat, maar naar China! Drieënzestig mannen en vrouwen tussen veertien en vijfenzeventig zullen tijdens de eindejaarsdagen -van 26 december tot 5 januari- zes concerten geven in de omgeving van Shanghai en dat voor alles samen een tienduizendtal Chinezen.

Maar in Rauw zijn ze al langer van geen kleintje vervaard.

Ze hebben er al een gezamenlijk concert overleefd met Polleke Michiels ‘Pap’ en Kate ‘kniezwengel’ Ryan.

“Het werd toch even stil toen ik tijdens een repetitie de bestemming van de reis meedeelde”, vertelt Igor Geubbelmans, voorzitter van het harmonieorkest van Mol-Rauw.

“Ik herinner me het moment nog heel goed.

We hadden al langer plannen om een concertreis te organiseren. Maar niemand wist waar we naartoe zouden gaan. Het is boven de muzikanten hun hoofd beslist. (lacht) Ik had mijn speech zorgvuldig opgebouwd en de bestemming van de reis voor het einde gehouden. Er was natuurlijk eerst veel ongeloof. De monden vielen letterlijk open van verbazing: “Wat zegt die gast nu?” Het enthousiasme is sindsdien maar blijven groeien. Iedereen zit nu af te tellen. Het zorgt voor een ongelooflijke dynamiek in de groep, gewoon onvoorstelbaar.”

– Hoe hebben jullie dat klaargespeeld: een reis naar China ligt nog steeds niet voor de hand.

Dirigent Alex Steurs: “Er zijn al een paar orkesten uit België naar China geweest, maar nog niet veel. Het blijft een unieke zaak. Ik kende via via een zekere David Shen, een Chinees die in België heeft gestudeerd en die vandaag in Nederland werkt als een soort van culturele ambassadeur voor de

Chinese overheid. Een van zijn opdrachten is elk jaar een aantal concerten te organiseren. Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en hem ons orkest voorgesteld. Ik heb alles doorgemaild wat we in het verleden gedaan hebben en hem een aantal opnames opgestuurd van concerten. Hij heeft onze aanvraag op zijn beurt doorgestuurd naar China en daar hebben ze dat goedgekeurd.” (lacht uitbundig) Igor Geubbelmans: “Ik wil toch even vermelden dat we niet het enige orkest waren dat kandidaat was. Ze hebben ons wel degelijk geselecteerd. Shen heeft verschillende orkesten bezocht en opnames beluisterd.

Het zal dus ook zeker met de kwaliteit van ons orkest te maken hebben. Allicht zijn we geselecteerd voor het repertoire dat we brengen. We spelen de echte harmoniemuziek maar halen onze neus niet op voor het lichtere genre. Naar die mix was hij op zoek.”

– Kregen jullie het niet Spaans benauwd toen het goede nieuws kwam? Een groepsreis naar China organiseren, lijkt ons een titanenwerk.

Igor Geubbelmans: “Nee, we hebben er onze tijd voor genomen. We konden al vorig jaar in december gaan, maar we hebben het welbe-

wust met een jaar uitgesteld om de voorbereidingen rustig te kunnen aanpakken. De voorbereidingen gebeuren stapje voor stapje: visa aanvragen, zorgen dat iedereen ingeënt is ... Alles is heel goed doordacht tot en met de kamerverdeling in de hotels toe.”

Alex Steurs: “Het is ook een groot succes.

Van de 80 leden gaan er 63 muzikanten mee.

Dat is een zeer grote respons. De oudste leden waren de eersten om in te schrijven. Het is voor hen een unieke kans in hun leven.

Onze oudste muzikant is 75 en heeft tot op vandaag nog nooit een vliegveld gezien.”

– Zo’n reis moet wel een aardige cent kosten.

Igor Geubbelmans: “Ook dat valt mee.

Het enige dat we zelf moeten betalen zijn de vliegtickets. De rest van de reis, de hotelaccommodatie, het vervoer ginder, de uitstappen en zo meer, worden door de Chinezen betaald. We hebben hier enkel een ‘Chinees restaurant’ georganiseerd en geven deze maand nog een speciaal concert. Meer niet.”

– Jullie Nieuwjaar wordt wel door jullie neus geboord. Chinezen vieren dat pas in februari Alex Steurs: “Toch niet: ze beweren tweemaal Nieuwjaar te vieren, ook op 1 januari.

Onze mensen laten de reis er niet voor schieten. De harmonie zal met Nieuwjaar hun familie zijn.”

– Hoe ziet jullie programma er ginder uit?

Alex Steurs: “We gaan een zestal concerten geven in de buurt van Shanghai. We treden voor heel wat volk op, in zalen van 2.000 tot 3.000 man. Naar harmonienormen is dat veel. We hebben hier al wel Promsconcerten gespeeld voor 1.000 mensen. Maar ieder concert moet goed zijn; het aantal toeschouwers mag geen verschil maken.”

Igor Geubbelmans: “Wat wel een verschil gaat maken, is de mentaliteit van het Chinese publiek. Daar hebben ze ons al op voor-

bereid. Blijkbaar volgt na elk nummer maar een applaus van welgeteld tien seconden.

Pas op het einde van het concert barst een oorverdovend applaus los. Dat is belangrijk om te weten voor de mentale toestand van het orkest tijdens het concert”. (lacht) – Heb je het muziekprogramma aangepast aan de Chinese muziek?

Alex Steurs: “We spelen vooral het kwalitatief lichtere genre, stukken van onder meer Johann Strauss en George Gershwin. Ik heb zelf ook een speciaal arrangement geschreven. De organisatie heeft ons ook een aantal Chinese volksliederen opgestuurd die we hier ingeoefend hebben.”

– Mogen we zeggen dat de harmonie van het Rauw een wegbereider is geweest? Jullie organiseerden in het verleden al concerten met popmuzikanten zoals Will Tura, Hadise, Raymond van het Groenewoud en Kate Ryan. Daarmee hebben jullie de harmonie uit de parochiezalen gehaald en weer aantrekkelijk gemaakt voor jongeren.

Alex Steurs: “Misschien zijn we op dat vlak wel trendsetter geweest. We hebben altijd heel toffe projecten gedaan en dat zorgde ook voor veel aangesloten jonge muzikanten.

Het zijn ook allemaal geschoolde muzikanten. Die verwachten ook wel meer dan enkele concerten rond de kerktorens, waar tussen haakjes niets mis mee is.”

Igor Geubbelmans: “Ons uitgangspunt is meteen ook onze sterkte: we willen kwalitatieve muziek brengen op een kwalitatieve manier. Die muziek mag entertainment zijn; dat is absoluut niet verboden. Het publiek moet het ook kunnen smaken. Bovendien moet het een uitdaging zijn voor dirigent en muzikanten. Deze reis naar China is niet te overtreffen. Dat wordt het summum.”

– ’t Amusement chez les Chinois Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren

Suiker — 7

expo bonjour

Kijk eens binnen bij de spinnen TURNHOUT – Nog tot het voorjaar van 2011 kan je in het Natuurpunt Museum (Graatakker 11 in Turnhout) terecht voor een boeiende tentoonstelling over spinnen. In ‘Kijk eens binnen bij de spinnen’ verneem je alles over het leven van spinnen. Waar vertoeven zij het liefst? Hoe verdedigen ze zich? Hoe zijn

sommige exotische soorten hier terechtgekomen? Natuurlijk wordt ook dieper ingegaan op de complexe relatie tussen mens en spin.

Er bestaan trouwens heel veel straffe verhalen over spinnen. Maar zijn die wel op waarheid berust? De expo is te bezoeken van dinsdag tot en met zaterdag van 13 tot 16.30u.

Monique De Ceulaer en Gie Luyten

HERENTALS – Monique De Ceulaer stelde de afgelopen jaren tijdens de zomertentoonstellingen in Le Paige haar beelden al tentoon. Haar grote bronzen werken, vaak balancerend op een bijzondere sokkel, maakten indruk. Vandaar dat de kunstenares nu opnieuw wordt uitgenodigd voor een expositie. Deze keer stelt ze niet alleen haar beeldhouwwerk tentoon, maar ook tweedimensionale kunstwerken.

Bovendien is op de expositie ook werk te zien van haar echtgenoot Gie Luyten, die juweelontwerper is. De toeschouwer merkt meteen dat beide creatievelingen mekaar beïnvloeden, zowel in het dagelijkse leven als in hun artistieke leven.

De tentoonstelling loopt nog tot en met zondag 29 december. Je kan in Le Paige terecht op woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17u. De toegang is gratis.

John Van Leemput: ‘Snapshots uit Herentals’ HERENTALS – Fotograaf John Van Leemput, rasecht Herentalsenaar, wordt dit jaar 65 en viert dit met een tentoonstelling in de foyer van ’t Sch-

aliken. Met ‘Snapshots uit Herentals’ toont hij deze stad op een eigenzinnige manier. De expo is nog te bezichtigen tot 16 januari.

Lieve Blanquaert: ‘Laat naar je borsten kijken’ VOSSELAAR – Van 2 tot 23 december kan je in het gemeentehuis van Vosselaar terecht voor de tentoonstelling ‘Laat naar je borsten kijken’, met foto’s van Lieve Blancquaert. De expo wordt georganiseerd door

de plaatselijke Gezondheidsraad. Er is een feestelijke opening op zaterdag 4 december om 14u, in aanwezigheid van actrice Martine Jonckheere, die enkele jaren geleden zelf nog aan borstkanker leed.

Geertje Peggeman in Cachet de Cire TURNHOUT – In Cachet de Cire stelt Geertje Peggeman nog tot en met 9 januari

ARRAST opent zijn deuren TURNHOUT – Turnhout heeft er een nieuwe exporuimte bij. ARRAST is de door kunstenaar Hans Wuyts ontworpen ‘Artist Residence, A Sculpture To Transform’. Het bevindt zich op het terras tussen de schouwburg van de Warande en de Kuub. Tot en met 18 december tonen Chris Gillis en Rufus Michielsen enkele van hun werken. De tentoonstelling is elke dag toegankelijk van 10 tot 17u. De sleutel tot de residentie is af te halen aan de rode balie in de Kuub of op afspraak (tento@warande.be of 014 47 21 87).

Maurice Loos in PC Ginderbuiten MOL – Van 5 december tot en met 27 februari kan je in het Parochiecentrum van MolGinderbuiten werken bezichtigen van Maurice Loos.

Loos studeerde beeldende kunsten aan de academie van Mol. Tekenlessen volgde hij bij Dirk Wildemeersch, schilderlessen bij Piet Deceuninck en vrije grafiek bij Guy Van Bosche. Herman Van De Werf maakte hem wegwijs in de reclamekunst. Maurice Loos’ werken bleven niet onopgemerkt. Hij viel meermaals in de prijzen.

De expo in het PC van Ginderbuiten is open op zondag van 10 tot 12u en op maandag van 19 tot 20u.

8 —december 2010

schilderijen tentoon. Cachet de Cire ligt aan de Grote Markt 12 in Turnhout.

Fototentoonstelling ‘Anna and my passport’ BALEN – In Vrijetijdscentrum De Kruierie, Bevrijdingsstraat 1 in Balen, loopt van 4 tot 24 december de fototentoonstelling ‘Anna and my passport’ van de Gentse fotograaf ‘Wim Pi’, de artiestennaam van Wim Piqueur.

Wim Piqueur studeerde in 1999 af

aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent. Sindsdien trekt hij de wereld rond in een tot woonst en studio omgebouwde tv-productiewagen. In ‘Anna and my passport’ brengt Wim Pi een hedendaags en eigenzinnig beeld over Rusland en Cen-

traal-Azië. “Als je over land reist, word je geconfronteerd met duizelingwekkende afstanden,” zegt hij. “In Rusland en Centraal-Azië kan je dagenlang rijden zonder enig spoor van de bewoonde wereld te zien.

De megalomanie van de USSR heeft zijn sporen nagelaten in het landschap. In het zuiden van Rusland, tot aan Omsk, is elk stukje land bewerkt. Niet zo verbazingwekkend, zou je denken... alleen gaat het hier wel over stukken van enkele honderden kilometers. Maar in Kazachstan heeft men de steppe zijn gang laten gaan, waardoor de tarwe er niet in de grond bleef zitten, wat dan weer enorme stofstormen tot gevolg had. In het Aralmeer vond dan weer de grootste milieuramp plaats die ooit door de mens werd gecreëerd, al hebben we die streek bewust niet opgezocht. Het is een van de armste streken ter wereld, die nu uitgegroeid is tot een site voor ramptoeristen.”

‘Anna and my passport’ toont beelden van Rusland, Kazachstan, Kirgizië, Oezbekistan en Turkmenistan. Wim Pi ging oorspronkelijk op zoek naar de overblijfselen van een intrigerende periode, maar stelde gaandeweg vast dat zijn uitgangspunt niet juist was. Het sloot immers de jeugd uit, die met de Sovjetperiode weinig of niks te maken hebben. Onderweg gooide de fotograaf het roer om. ‘Anna and my passport’ bestaat uiteindelijk uit twee delen: een foto-overzicht en een film.

De tentoonstelling wordt op 4 december feestelijk geopend met een concert van het Esther Van Hees Trio.

Alinea / Leo Aerts: 360° interieur GEEL – Interieurarchitect Leo Aerts is de drijvende kracht achter Alinea en biedt al dertig jaar lang creatieve antwoorden op interieurvragen. Leo Aerts’ werkterrein bevindt zich op het domein van de design en de architectuur, maar ook op dat van de kunsten en de ambachten. Hij werkt met licht, ruimte, kleur en materie en is erg geïnteresseerd in de multifunctionaliteit van zijn ontwerpen. Voor Aerts is het vormgeven een denkproces waarbij voelbare en ruimtelijke ervaringen voorrang krijgen. Soberheid en ingetogenheid eisen steevast een plaats op. Zo komt hij tot uitgepuurde, esthetische vormgevingen die het functionele overstijgen.

Leo Aerts specialiseert zich niet, maar hij vult alle mogelijke opdrachten vanuit zijn visie in. In al zijn producten komen gedrevenheid en technische kennis naar boven, het streven naar eenvoud en multifunctionaliteit. Technisch worden oplossingen aangeboden om grondstoffen te sparen, om duurzaam en ecologisch te ontwerpen. Leo Aerts is vooral gekend van de talrijke design awards waarmee zijn object- en meubelontwerpen bekroond werden. Tijdens de tentoonstelling laat hij je graag kennismaken met zijn werk als interieurarchitect.

Tot en met zondag 19 december zijn de werken van Leo Aerts te zien in de Halle in Geel.

Ledigheid en vlijt

Dubbeltentoonstelling Hou Chien Cheng en Sim Cha Chi in De Tweede Helft TURNHOUT - Na een succesvolle start met de tentoonstelling van Marie Snauwaert gaat binnenkort in De Tweede Helft (ondergebracht in Atelier 20+03 in de Graatakker 5 in Turnhout) de tweede tentoonstelling van start.

Deze keer tonen twee Aziatische kunstenaars, die in Antwerpen wonen, hun werk.

Hou Chien Cheng is afkomstig uit Taiwan en werkt aan een doctoraat aan de academie van Gent. Zijn werk werd onlangs nog geselecteerd voor de Canvascollectie in Bozar. Cheng bestudeert in zijn werk hoe we door te lezen niet alleen informatie verkrijgen, maar deze meteen ook interpreteren op basis van persoonlijke ervaringen. De handeling van het lezen bekijkt hij erg ruim: hij bestudeert tevens hoe wij lichaamstaal lezen, hoe we proberen om op allerlei manieren uit te drukken wie wij zijn en hoe anderen dit eigenlijk nooit ten volle kunnen lezen.

De Koreaanse Sim Cha Chi maakt intimistische kleine beeldhouwwerken en tekeningen waarbij ze vooral aandacht heeft voor de plasticiteit van het oppervlak. Ze confronteert vormen die slechts subtiel van elkaar verschillen. Ze toont ook tekeningen van kinderlichamen waarvan delen ontbreken. In het werk van Sim Cha Chi nemen het kind en de kindertijd een centrale plaats in, omdat het een periode is waarin het menselijk bestaan het meest kwetsbaar is en waarin de basis gelegd wordt voor het verdere leven. De twee kunstenaars hebben samen gekozen voor de titel Soup-PER. Deze verwijst naar het Engelse woord voor soep.

In de hele Aziatische wereld neemt eten immers een veel prominentere plaats in in de communicatie tussen mensen dan in onze westerse maatschappij.

Soup-PER is nog te bezichtigen tot donderdag 18 december. Open op donderdag, vrijdag en zondag van 13.30 tot 16.30u.

TURNHOUT – Nog tot eind februari is in het Nationaal Museum van de Speelkaart de tentoonstelling ‘Ledigheid en vlijt – William Hogarth en het Kaartspel’ te zien.

William Hogarth (1697 – 1764) was een Engels schilder en graveur, vooral bekend om zijn portretten, genrestukken en satirisch werk. Het museum bezit een kleine collectie van deze kunstenaar, meteen het uitgangspunt van de expositie.

Hogarth werkte zijn kunst uit als een theaterstuk, in de vorm van reeksen, vergelijkbaar met een stripalbum. Net zoals op het toneel vertelt elk kunstwerk een scène, die onafwendbaar een volgende scène uitlokt. De reeksen vertolken een drama dat zich tot een noodlottig einde ontwikkelt en waarin de held ten onder gaat.

De kunstenaar maakte de reeksen eerst in de vorm van schilderijen die hij daarna tot gravures kopieerde. Zijn kunst verraadt een buitengewone vaardigheid en creatieve flair. De gravures zitten vol pittige details en rake observaties. De ondeugd is alomtegenwoordig en de weg van de deugd wordt als eenzaam en moeilijk voorgesteld. Hogarth waarschuwt tegen wreedheid en drankmisbruik, tegen losbandig gedrag en gokken. Ondanks het feit dat Hogarth zijn tijdgenoten een spiegel voorhield en hen ongenadig op hun ondeugden wees, zijn deze prenten een groot commercieel succes geworden.

Dat Hogarths gravures erg in de smaak vielen, ontging ook de concurrentie niet. De prenten werden schaamteloos nagemaakt en in allerlei formaten en kwaliteiten verkocht. Hogarth zelf probeerde de piraterij te bestrijden. Tevergeefs, want meer dan een eeuw na Hogarths dood is zijn werk nog steeds onderwerp van piraatedities.

In de wereld van leeglopers en losbollen ontbreekt het kaartspel niet. Hogarth verwerkte speelkaarten op verschillende plaatsen in zijn werk. Als hij de goklust van zijn tijdgenoten op de hak nam, kon hij kaarten uiteraard niet negeren. Maar al bevestigde Hogarth de kwalijke reputatie van het kaartspel, het levert wel prachtige kunst op.

Het Nationaal Museum van de Speelkaart ligt in de Druivenstraat 1 in Turnhout. De toegang bedraagt 2,50 euro.

Verantwoordelijk uitgever: Procart GCV (Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

Redactieadres: Roel Sels Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Procart: Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage: 12.000 exemplaren

Verspreidingsgebied: Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, Oud-Turnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo).

Verdeelpunten: zie website

Redactie: Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers: Caroline Haverans Roel Horemans Toon Horsten

Vormgeving: Dimitri Paeleman

Advertenties: Leen Verwaest (0495 53 54 80) leen@suikerkrant.be

Drukkerij: DKZet (Hapert, NL)

Website: www.suikerkrant.be

Suiker — 9

11 november, de site van Nyrstar (het vroegere Vieille Montagne). De filmopnames voor ‘Groenten uit Balen’ vallen door de aanhoudende regen letterlijk in het water. Honderden opgetrommelde figuranten -stakers en rijkswachters- worden huiswaarts gestuurd. Een grijze, verlaten, doorregende filmset blijft achter. En een fotograaf die die troosteloosheid tot kunst verheft. (Foto Bart Van der Moeren)

Pure Kempen Ondernemer: Wijndomein ‘Ten Kapittelberg’ Vzw Rurant wil de Kempen een gezicht geven dat nationaal en zelfs internationaal herkend wordt. De Kempen is een regio die geassocieerd wordt met gezelligheid, authenticiteit en met respect voor de natuur en voor tradities. Om dat imago kracht bij te zetten bedacht Rurant het concept ‘Pure Kempen’. Elke maand stelt Suiker een Pure Kempen Ondernemer voor: stuk voor stuk plattelandsondernemers die gelden als ambassadeurs van hun regio en die zich engageren om nog meer naar buiten te komen met hun streek en hun streekgebonden producten. Deze maand stellen we de eerste Pure Kempen Ondernemer aan u voor: Karel Willekens van wijndomein Ten Kapittelberg uit Herselt.

Als je van Herselt naar Blauberg rijdt, passeer je na een kilometer het wijndomein Ten Kapittelberg. Een wijngaard in de buurt van Herselt. Het lijkt even onwaarschijnlijk als een ijsberg op de Grote Nete. Toch wordt er al meer dan veertig jaar wijn verbouwd. Maar niet altijd door de familie Willekens. “Mijn vader begon hier in 1979 met het verbouwen van wijn,” zegt Karel Willekens. “Voor hem was het een pure hobby. Ikzelf raakte ook al snel in de ban van de stiel. In die mate zelfs dat ik opleidingen en studies volgde in het buitenland. In 1985 studeerde ik af als wijnbouwdeskundige.”

Op wijndomein Ten Kapittelberg staan nu 15.000 druivelaars. Daarvan worden zes verschillende wijnen (zowel wit, rood, rosé als mousserende wijn)

10 —december 2010

én een fruitsap gemaakt. “Wijn verbouwen in een land als België is risicovol,” zegt Karel. “Het weer is hier verre van ideaal. Dat we er toch in slagen om bijna elk jaar een redelijke tot goede oogst te hebben, danken we aan de gunstige ligging van onze wijngaard. Die ligt op de zuiderflank van de Kapittelberg. Als de koude door de vallei trekt, blijft het op die flank toch altijd nog een paar graden warmer. Die paar graden Celsius maken het verschil. Pas op: we hebben ooit een echt rampjaar gekend, hoor. Het moet eind jaren 80 geweest zijn. Maar het is voorlopig nog bij dat ene rampjaar gebleven. Je kan dat dus toch uitzonderlijk noemen.”

Wijndomein Ten Kapittelberg mag zich sinds kort Pure Kempen Onderne-

mer noemen. “Ik hecht daar veel belang aan,” zegt Karel. “Ik ben er ook trots op, omdat de vlag de lading dekt. Niet alleen onze producten zijn door en door Kempens en onlosmakelijk verbonden met de streek; ook ik ben en voel me een echte Kempenaar.”

“Ik merk nu al dat de titel van Pure Kempen Ondernemer commercieel een goede zaak is. Maar het is mij niet in de eerste plaats om dat commerciële aspect te doen: onze wijnen worden toch al elk jaar zo goed als uitverkocht. De erkenning is belangrijker. En de bekendheid

ook. Als ik er via onze wijnen toe kan bijdragen om de Kempen bekender te maken, doe ik dat heel graag. Ik verkoop veel liever 1 fles wijn aan 10.000 mensen dan 10.000 flessen aan één koper. Zo geraak je bekend in andere contreien. Dat geldt voor mij, maar ook voor de streek waar ik graag een ambassadeur van ben: de Kempen.”

Het is mogelijk om de wijngaarden en het wijndomein Ten Kapittelberg in groep te bezoeken, maar je kan er ook gewoon een wijntje of sapje gaan drinken.

Alle info vind je op www.kapittelberg.be.

jazz All that

Rob’s Bigband KASTERLEE – Uit de plaatselijke harmonie ‘De Verenigde Vrienden’ uit Pulle -bij Zandhoven- ontstond in 1990 Rob’s Bigband. De bigband, die nog altijd onderdeel is van de harmonie, is op maandag 6 december te gast in jazzclub Houtum Street in Kasterlee.

Tineke Postma Quartet Rob’s Bigband brengt een gevarieerd repertoire, gaande van Count Basie en Phil Collins tot Stevie Wonder en Earth, Wind & Fire.

Het concert begint om 21u. Tickets kosten 10 euro. Jazzclub Houtum Street ligt in Houtum 58 in Kasterlee.

Vijay Iyer RIJKEVORSEL – Vergeet Sinterklaas. Er komt nog veel schoner volk op bezoek op 6 december.

De nieuwste jazzsensatie Vijay Iyer is dan te gast in De Singer in Rijkevorsel (Bavelstraat 35). Kaarten kosten 15 euro. Elders in Suiker leest u een uitgebreid interview met Iyer.

MOL – Nederland heeft iets met saxofonisten. Zelfs met vrouwelijke saxofonisten.

Eerst was er Candy Dulfer die internationaal hoge ogen gooide. Nu is er Tineke Postma die wereldwijd wordt geroemd. De trendsettende Amerikaanse jazzsaxofonist Chris Potter noemde het ‘opmerkelijk hoe deze Nederlandse saxofoniste door haar sax zingt.’ The Evening Standard verwoordde het dan weer anders: “Postma is one of the world’s leading female saxophonists.”

De Amsterdamse Tineke Postma liet in haar thuisstad Het Concertgebouw al vol-

lopen, maar ze speelde samen met Joan Osbourne en Diana Reeves ook voor een uitverkochte Carnegie Hall in New York.

Tineke Postma laat zich graag inspireren door jazzlegendes als Wayne Shorter, Cannonball Adderly, John Coltrane, Branford Marsalis en Miles Davis. Op haar nieuwste album ‘The Traveller’ kreeg zij de fel gewaardeerde hulp van hedendaagse jazzgrootheden als Geri Allen, Scott Coley en T.L. Carrington.

Een wereldster in wording bezoekt op 17 december zaal Ootello in Mol (Ezaart).

Kaarten kosten 9 euro.

Ig Henneman Sextet met Axel Dörner RIJKEVORSEL – De Nederlandse violiste Ig Henneman (65) staat 25 jaar op de planken en dat viert ze met een tournee. Voor die tournee heeft ze een internationaal getint sextet samengesteld dat bestaat uit Ab Baars (tenorsax, klarinet), Lori Freedman (klarinet en basklarinet), Wilbert de Joode (contrabas) en de Canadese Marylin Lerner (piano). Zesde man en ‘special guest’ is Axel Dörner (trompet). Dörner is een erg veelzijdig muzikant, die durft te experimenteren met zijn instrument.

Ig Henneman is al even veelzijdig. Ze speelt even vrolijk klassieke muziek als jazz­ improvisaties. Ze maakte al deel uit van verschillende ensembles, zoals het Henneman String Quartet (hedendaagse klassieke muziek), Duo Baars-Henneman (waarin ze een duo vormt met haar partner Ab Baars) en nu is ze dus de bandleider van het het Ig Henneman Sextet. “Dit sextet bestaat uit muzikale geestesverwanten die ik al lang ken en met wie ik al vaak heb samengewerkt,” zegt ze. “De enige uitzondering op de regel is trompettist Axel Dörner. Hij is nieuw in dit gezelschap. Ik volg hem al jaren en dit was een uitgelezen kans om hem eens uit te nodigen.”

Het Ig Henneman Sextet concerteert op 17 december om 20.30u in zaal de Singer in de Bavelstraat 35 in Rijkevorsel. Tickets kosten 14 euro.

Ifa y Xangô RIJKEVORSEL – Brazilië is meer dan samba. Ifa y Xangô is een jonge BelgischBraziliaanse jazzgroep. De zeven leden brengen een zwoele en aanstekelijke mix van jazz met Afrikaanse, Braziliaanse en Cubaanse ritmes. Naast eigen nummers spelen ze ook werk van o.m. de Braziliaanse componist Hermeto Pascoal en en-

kele Afrikaanse songs. In hun thuisstad Antwerpen is Ifa y Xangô erg hip. Onlangs speelde de groep immers nog voor een volledig uitverkochte Rataplan. Op 29 december maken ze de -korte- trip naar de Kempen.

Het concert begint om 20.30u. Kaarten kosten 8 euro.

Tierney Sutton Band De Amerikaanse jazzzangeres Tierney Sutton (1963) werd geboren in Wisconsin en groeide op in Milwaukee. Op de Boston University studeerde ze Russische talen en literatuur. Pas op haar twintigste kwam ze aan de Wesleyan University in contact met jazz. Maar vanaf dan ging het snel. Ze bracht een tiental cd’s uit en werd in 2005 zelfs genomineerd voor een grammy in de categorie Best Jazz Vocal Album. In Europa is Tierney Sutton nog niet zo bekend,

maar wellicht komt daar nog verandering in.

Sutton houdt ervan klassiekers op een heel eigen, verfijnde manier te brengen.

Haar stijl en stem doen een beetje denken aan die van Diana Krall, al zal ze dat niet als een compliment beschouwen. Sutton’s credo is immers: nooit iets doen dat al gedaan is.

Dit valt natuurlijk het meest op in de bekende standards, die geheel als ‘nieuw’ gepresenteerd worden. Verder is het belangrijk om te weten dat Tierney Sutton reeds meer dan 25 jaar een praktiserende aanhangster is van het bahaigeloof, dat vooral gekenmerkt wordt door de overtuiging dat alle grote wereldgodsdiensten eigenlijk een grote onderliggende eenheid bezitten. De zoektocht naar die spirituele eenheid is dan ook een sleutelbegrip in haar muziek die ze met haar vaste band, bestaande uit Ray Brinker (drums), Christian Jacob (piano) Trey Henry en Kevin Axt (bas), telkens opnieuw probeert te genereren.

Voor liefhebbers van verfijnde vocale jazz à la Cassandra Wilson of Diana Krall is dit concert van de Tierney Sutton band een must. Op donderdag 9 december, vanaf 20.15u, staat ze op het podium van de Kuub in Turnhout. Kaarten kosten 18 euro.

Suiker — 11

wo ­– 01-12-10 –­ 20:15 ­– Centrumkerk –­ Mol –­ Vlaams Radio Koor There Is Sweet Music € 12 wo ­– 01-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Maria Juncal y Compania Tercera Llamada € 18 do ­– 02-12-10 –­ 20:15 –­ Rex –­ Mol –­ De Wereldband Kopmannen € 14 do ­– 02-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, Kuub ­– Turnhout ­– Laika / Circo Ripopolo Cucinema € 22

do ­– 02-12-10 ­– 20:15 ­– de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Kommil Foo de Luxe (met Orquesta Tanguedia) Het beste van Kommil Foo € 25

vr ­– 03-12-10 –­ 12:15 –­ ‘t Getouw ­– Mol ­– Broodje Mol: Shi € 0 vr ­– 03-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, Kuub ­– Turnhout ­– Laika / Circo Ripopolo Cucinema € 22

vr ­– 03-12-10 ­– 20:15 ­– de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Kommil Foo de Luxe (met Orquesta Tanguedia) Het beste van Kommil Foo € 25

SCHOUWBURGKALENDER DECEMBER

za ­– 04-12-10 –­ 20:15 –­ de Werft –­ Geel ­– Symfonie van de Zuiderkempen Een Kleine Nacht Muziek € 15 za ­– 04-12-10 –­ 20:15 –­ Rex –­ Mol –­ Kommil Foo de Luxe (met Orquesta Tanguedia) Het beste van Kommil Foo € 25 za ­– 04-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Meuris € 17 za ­– 04-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, Kuub ­– Turnhout ­– Laika / Circo Ripopolo Cucinema € 22

zo ­– 05-12-10 –­ 14:30 –­ de Werft –­ Geel ­– Gilles Monnart Mister O € 6,5

di ­– 07-12-10 –­ 14:00 –­ Rex –­ Mol –­ Marc Dex, Jull Kabas, The Sunsets € 8 di ­– 07-12-10 –­ 20:15 –­ de Werft –­ Geel ­– Lisbeth Gruwez HeroNeroZero € 10 wo ­– 08-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, Kuub ­– Turnhout ­– Steigeisen Fobit € 14 wo ­– 08-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Musical Van Vlaanderen Tell Me On A Sunday € 29 do ­– 09-12-10 –­ 20:15 ­– de Werft –­ Geel ­– De Tijd Benjamin Adorno € 10

do ­– 09-12-10 –­ 20:15 –­ Rex –­ Mol ­– Adamo € 49

do ­– 09-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, Kuub ­– Turnhout ­– Tierney Sutton Band € 18

vr ­– 10-12-10 –­ 20:00 –­ De Djoelen –­ Oud-Turnhout ­– Jochen Otten (support: Lies Lefever) Belastend Materiaal € 13

vr ­– 10-12-10 –­ 20:15 –­ Rex –­ Mol ­– Theater Antigone De Kafka’s € 12

vr ­– 10-12-10 –­ 20:15 –­ ‘t Getouw ­– Mol ­– Pianorecital Dagmar Feyen Schumann, Chopin, Liszt € 6

vr ­– 10-12-10 ­– 20:15 –­ de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Alain Platel / Les Ballets C; de la B. Out of context € 17

za –­ 11-12-10 –­ 11:00 –­ Lakenhal ­– Herentals –­ Studio Orka Berninna (+8 jaar) € 8

za ­– 11-12-10 –­ 14:00 –­ Lakenhal ­– Herentals –­ Studio Orka Berninna (+8 jaar) € 8

za ­– 11-12-10 –­ 20:15 ­– de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Angels in Harlem Choir € 22

za ­– 11-12-10 –­ 21:00 –­ ‘t Getouw ­– Mol –­ Pieter Embrechts & The New Radio Kings 60 Years Of Standards € 16

zo ­– 12-12-10 –­ 15:00 ­– de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Het Laagland Het oneindige verhaal € 15

di ­– 14-12-10 –­ 11:00 –­ Lakenhal ­– Herentals –­ Studio Orka Berninna (+8 jaar) € 8

wo ­– 15-12-10 –­ 20:15 –­ de Werft –­ Geel –­ De Enthousiasten Van Plato tot Nato € 12,5

ma ­– 13-12-10 –­ 20:00 –­ de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Klavierduo Reine Elisabeth Mozart, Liszt, Stravinsky € 20

wo ­– 15-12-10 –­ 20:15 –­ ‘t Getouw ­– Mol ­– Venus In Flames en Annelies Verbeke About Intimacy € 14 wo ­– 15-12-10 –­ 20:15 –­ de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– De Nieuwe Snaar Foor 11 € 21

do ­– 16-12-10 –­ 20:00 –­ Zaal ‘t Hof ­– Herentals –­ Johan Heldenberg The Broken Circle Breakdown featuring The Cover-Ups of Alabama € 14

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be

za ­– 04-12-10 –­ 20:00 –­ De Wouwer ­– Ravels ­– Maaike Cafmeyer & Nele Bauwens Wat heeft u belet te komen? € 17,5

12 —december 2010

za ­– 04-12-10 –­ 20:00 –­ ‘t Schaliken ­– Herentals –­ Venus In Flames en Annelies Verbeke About Intimacy € 12

do –­ 16-12-10 –­ 20:15 –­ Rex –­ Mol ­– Steven De Bruyn, Tony Gyselinck, Roland Van Campenhout Brothers In Rock € 12 do –­ 16-12-10 ­– 20:15 ­– de Warande, schouwburg ­– Turnhout ­– Gabriel Rios, Jef Neve en Kobe Proesmans € 19

vr ­– 17-12-10 –­ 20:15 –­ de Werft –­ Geel ­– Sandrine, Brahim, Elke Bruyneel en Jim Cole 50 Years Of Motown € 21,5 vr ­– 17-12-10 –­ 20:15 –­ ‘t Heilaar ­– Beerse –­ Annemarie Picard, Myriam Bronzwaar en Pol Goossen Crème au beurre € 10 vr ­– 17-12-10 –­ 21:00 –­ Zaal Ootello –­ Mol ­– Tineke Postma Quartet Jazzconcert december € 9 za ­– 18-12-10 –­ 15:00 –­ de Warande, tent –­ Turnhout ­– Luxemburg / Circus Marcel Fietsen € 12 za ­– 18-12-10 –­ 20:00 –­ ‘t Schaliken ­– Herentals –­ Tom Naegels Geletterde Mensen € 14 za ­– 18-12-10 –­ 20:00 –­ de Warande, Kuub ­– Turnhout ­– Turnhout Roots Night James In ‘t Veld, Adam Lee, 49 Special € 17 za ­– 18-12-10 –­ 20:15 –­ de Werft –­ Geel –­ De Jeugd Van Tegenwoordig € 16 zo –­ 19-12-10 –­ 11:00 –­ ‘t Schaliken ­– Herentals –­ Eliane Rodrigues Frédéric Chopin: aperitiefconcert € 12 zo – 19-12-10 –­ 15:00 –­ de Warande, tent –­ Turnhout ­– Luxemburg / Circus Marcel Fietsen € 12 di ­– 21-12-10 –­ 20:00 –­ De Djoelen ­– Oud-Turnhout ­– Chris Lenaerts Vrouwke Datje € 6

wo ­– 22-12-10 –­ 20:15 –­ de Halle ­– Geel ­– IZA en Groep Picture of You € 9

vr –­ 17-12-10 ­– 20:00 –­ De Djoelen ­– Oud-Turnhout ­– Django!! 100 Jaar Django Reinhardt: A Tribute € 15

wo ­– 22-12-10 –­ 20:15 –­ Rex –­ Mol ­– Cantabile – The London Quartet Kerstparels € 15 do ­– 23-12-10 –­ 20:00 –­ ‘t Schaliken ­– Herentals –­ Jean Blaute en Eric Melaerts Gedeelde adoraties 2 € 15

do ­– 23-12-10 –­ 20:15 –­ de Werft –­ Geel ­– Gino Sancti / Iwein Segers V.I.P. € 12,5 do ­– 23-12-10 –­ 20:15 –­ Rex ­– Mol –­ Michael Van Peel Lachen For Life: Eigenzinnig Jaaroverzicht € 13 do ­– 23-12-10 –­ 20:15 –­ Het Gevolg ­– Turnhout ­– Het Gevolg Cloaca € 16 vr ­– 24-12-10 –­ 12:15 –­ ‘t Getouw ­– Mol ­– Broodje Mol: Tom Van Stiphout € 0

Schouwburgen Herman Brusselmans

Benjamin Adorno GEEL – Jurgen Delnaet (bekend van zijn rol als trucker in ‘Aanrijding in Moskou’) en Lucas Vandervost (acteur, regisseur en oprichter van theatergezelschap De Tijd) geven in ‘Benjamin Adorno’ gestalte aan twee grote denkers uit de vorige eeuw: Walter Benjamin en Theodor Adorno.

Adorno en Benjamin waren Duitsers, generatiegenoten en vrienden. Maar ondanks die verwantschap waren ze op filosofisch vlak mekaars tegenpolen. Adorno meende dat de kunst weerstand kan bieden tegen de consumptiemaatschappij. Benjamin geloofde dat door de massamedia de mensen juist meer zouden gaan vervreemden van kunst. Ze zouden alleen nog reproducties van kunstwerken zien (in boeken en op tv),

maar niet meer het échte werk.

Zo staan de vrienden min of meer lijnrecht tegenover mekaar. Benjamin en Adorno.

Het is geen toeval dat De Tijd filosofen als Adorno en Benjamin van onder het stof haalt. De Tijd heeft immers een boontje voor de grote denkers. Maar typisch is ook dat De Tijd daar heel creatief mee omspringt. In Benjamin Adorno worden de inzichten van de gerenommeerde cultuurfilosofen gemixt met humor van Laurel en Hardy. Delnaet en Vanderhost spelen de filosofen trouwens door elkaar. Benjamin Adorno is dus allesbehalve een droge les filosofie.

Het stuk wordt op donderdag 9 december gespeeld in de Werft in Geel. Tickets kosten 10 euro.

TURNHOUT – Op zondagvoormiddag 12 december (om 10.30u) is Herman Brusselmans te gast in het boekenprogramma OverLezen, dat gepresenteerd wordt door Johny Geerinckx.

Brusselmans praat er onder andere over zijn

nieuwste boek ‘Trager dan de snelheid’.

Het gesprek met Belgiës meest bedreven achterwaarts-in-de-poesnaaier vindt plaats in de Houten Zaal van de Kuub. De toegang is gratis.

De Wereldband: ‘Kopmannen’ MOL, HERENTALS – In hun nieuwe voorstelling ‘Kopmannen’ vertellen de leden van de Wereldband het verhaal van een vreemdeling die in een duizelingwekkende, absurde wereld terechkomt. Hij wordt niet zomaar aanvaard in die wereld en hij moet zich bewijzen, soms zelfs ten koste van anderen.

‘Kopmannen’ is, zoals we dat van de Wereldband gewoon zijn, een hoogstaande voorstelling vol leuke muziekjes, originele instrumenten, leuke vondsten en spitsvondige verhaallijnen. Muziektheater van de bovenste plank, dus. Te zien op donderdag 2 december in zaal Rex in Mol (14 euro) en twee dagen later in ‘t Schaliken in Herentals (12 euro).

Geletterde Mensen: Tom Naegels HERENTALS - “Een opzwepend, caleidoscopisch verhaal over multicultureel België met stand-upcomedyallures.” Dat was het oordeel over Beleg, de laatste roman van Tom Naegels, maar het gaat net zo goed op voor deze dertigste Geletterde Mensen van Behoud de Begeerte. In een lange, tragikomische, ontroerende en wervelende monoloog rijgt Naegels de verhalen aan elkaar over de kleine mensen, de gelukzoekers, de pechvogels en de arme luizen die in België gestrand zijn na duizenden kilometers te hebben gereisd.

Sinds het verschijnen van zijn verfilmde roman ‘Los’ staat Tom Naegels

De Jeugd Van Tegenwoordig GEEL – Al vijf jaar lang schrijven de Nederlands rappers van ‘De Jeugd Van Tegenwoordig’ hits aan de lopende band. Het begon in 2005 met ‘Watskeburt?!’ en nadien volgden nog ‘Datvindjeleukhe’, ‘Buma in mijn zak’, ‘Hollereer’ en ‘Deze jongen komt zo hard’.

Het loopt storm voor De Jeugd Van Tegenwoordig. Festivalorganisatoren hebben dat

trouwens goed begrepen en nodigden het gezelschap uit op o.a. Rock Werchter, Pinkpop, Lokerse Feesten, Suikerrock, Pukkelpop, ...

Op zaterdag 18 december wordt de jeugd van tegenwoordig vriendelijk verzocht om af te zakken naar het concert van De Jeugd Van Tegenwoordig, in de Werft in Geel.

Kaarten kosten 16 euro.

Lisbeth Gruwez: HeroNeroZero GEEL - In HeroNeroZero analyseert Lisbeth Gruwez hoe het lichaam uiteenvalt in de tijd tot het slechts een herinnering wordt; een vaag of net een duidelijk spoor. Ieder mens jaagt succes na en is altijd in beweging, op zoek naar beter, meer, groter. Hij wil betekenis geven aan zijn leven en zoekt constant naar tekens die zijn bestaan en het belang ervan bevestigen. We verzetten ons en vechten, steeds verder opge-

jaagd door de angst om volledig te verdwijnen.

Zo gaan we van hero naar zero en terug.

In dit verhaal stelt Lisbeth Gruwez het lichaam centraal. De taal die ze gebruikt om uiting te geven aan de emoties van het opgejaagde lichaam is de danstaal.

HeroNeroZero wordt opgevoerd op dinsdag 7 december in de Werft. Kaarten kosten 7 euro.

Alain Platel / Les Ballets C. de la B.: ‘Out of context’ TURNHOUT - In Out Of Context zoekt regisseur Alain Platel verder naar een bewegingstaal die verbonden is met het onbewuste, het willekeurige, het ongecontroleerde. Het bewegingsmateriaal bestrijkt het hele gamma van dyskinesie en dystonie, of in mensentaal: van spasmen, stuipen, tics.

Van de kleinste bewegingen met de mond, klappen met de tanden, uitsteken van de tong, met de ogen knipperen, fronsen over grimassen, bewegingen met de vingers alsof iemand denkbeeldig piano speelt, korte

ders als StuBru, Radio 1, Radio 2 en MNM. Venus in Flames en Annelies Verbeke vonden mekaar op de ‘Literaire lente 2009’ in de Gentse Vooruit. Verbeke en De Campenaere dompelen zich onder in mekaars werk en brengen liedjes en teksten over intimiteit.

Venus in Flames en Annelies Verbeke spelen ‘About intimacy’ op woensdag 15 december om 20.15u in ‘t Getouw. Kaarten kosten 14 euro.

rukjes met de ledematen, romp, bekken of hoofd en schokkerige bewegingen van buik en middenrif tot dronkemansgang, omvallen, en een uitgelezen selectie ‘silly walks’.

Kleine tics en grote uithalen wisselen vliegensvlug af. Rusteloos en nerveus.

De voorstelling vindt plaats op vrijdag 10 december, om 20.15u in de schouwburg van de Warande. Tickets kosten 17 euro.

Om 19.15 uur kan je gratis een inleiding door dansdocente en -recensente Katie Verstockt bijwonen.

Turnhout Roots Night

Venus in Flames & Annelies Verbeke MOL – Annelies Verbeke is een van de meest beloftevolle schrijvers van België. Met ‘Slaap!’, ‘Reus’, en ‘Vissen redden’ is haar oeuvre nu al indrukwekkend.

Venus in Flames is een rockgroep die in 1999 in het leven werd geroepen door Jan De Campenaere, die in 2003 tijdelijk werd versterkt door Gert Bettens -op een moment dat K’s Choice even vrijaf had genomen- en die erg radiovriendelijke popsongs maakt en dus regelmatig te horen is op nationale radiozen-

bekend als de chroniqueur van het hedendaagse, stedelijke België. Of het nu gaat over De Strangers of Abou Jahjah, over zijn dementerende grootmoeder, zijn depressieve vader, zijn Pakistaanse lief of een zootje Senegalese oplichters: feilloos weet hij het kleinmenselijke detail op te roepen. Ook is Tom Naegels al jaren de veelgelezen commentator van de ‘Waan van de dag’ in zijn zaterdagse column Spijkerschrift in De Standaard.

Op zaterdag 18 december staat Tom Naegels op het podium van ‘t Schaliken. Tickets kosten 14 euro.

TURNHOUT – Rockin’ Around Turnhout en de Warande slaan de handen in mekaar voor een echte, authentieke, onvervalste ‘Roots Night’. Op zaterdag 18 december vindt de eerste editie plaats met James Intveld, 49 Special en Adam Lee & The Death Horse Sound Company. De organisatoren hebben meteen al een tweede editie gepland op 28 januari 2011 (met The Seatsniffers en The Stone River Boys, de nieuwe groep van Paladins-frontman Dave Gonzalez).

James Intveld is top of the bill van de eerste Roots Night. Intveld speelde gitaar bij The Blasters en Dwight Yoakam en sinds bijna een jaar is hij de vaste gitarist in de groep van John Fogerty. Hij is niet alleen een veelgevraagd studiomuzikant en begeleider, hij componeert ook zelf songs.

Zopas verscheen zijn derde album.

49 Special is een Portugese groep die wereldberoemd is in Turnhout. Ze waren al enkele keren te gast op de rock-’nrollkroegentocht en zijn kind aan huis in café Wirwar. Groepslid Jorge Fortunato is trouwens na de zoveelste passage van 49 Special in ons land hier blijven wonen.

Adam Lee & The Dead Horse Sound Company is een uit Kansas City afkomstige country- en honkytonkband, die om 19.30u het feest in de Kuub op gang trapt. Tickets voor die driedubbelconcert kosten 17 euro.

Suiker — 13

14 —december 2010

Tessa Vermeiren, journalist met rust, blikt terug op 2010

“ Het was een heel bedroevend jaar.”

MOL - Tot twee jaar geleden was Tessa Vermeiren nog hoofdredactrice van ‘Knack Weekend’. Vandaag is ze volgens haar profiel op Facebook journalist met rust. “Ik heb 41 jaar in het vak gezeten. Dat was genoeg. Vorige week ben ik nog eens op de redactie geweest maar ik was blij er weer weg te kunnen gaan.” Maar journalistenbloed kruipt waar het niet gaan kan. Tessa, die tegenwoordig resideert in Mol-Gompel, kan het niet verhelpen dat ze op gezette tijdstippen haar mening moet ventileren “Als het me echt allemaal te veel wordt, moet ik een uitlaatklep hebben”, zegt ze. “Ik ben een verwoed Facebooker en schrijf op vraag nog opiniestukken.”

3. Cultuur

Suiker vroeg Tessa terug te blikken op het voorbije jaar. De lezer weze bij deze gewaarschuwd: opbeurend is haar commentaar op het aardse schouwtoneel niet. “2010 was een heel bedroevend jaar. Ik kan me echt geen positief feit herinneren. Maar dat is al jaren zo”, is Tessa’s conclusie.

Omdat een jaar 365 dagen telt en Suiker maar 24 bladzijden maakten we per rubriek een selectie van de meest in het oog springende gebeurtenissen. Aan Tessa vroegen we er telkens eentje uit te kiezen. In dit eerste deel van het jaaroverzicht geeft Tessa alvast haar ongezouten mening over Bart De Wever (‘een gevaarlijk man’), over Obama (‘een oprecht man’) en over Peter Vandermeersch (‘een ijdeltuit’).

Tessa Vermeiren: “Ik ga voor Peter Vandermeersch. Vlamingen in Nederland, er zijn er steeds meer. Vandermeersch heeft zijn intrede gemaakt met veel bombarie. Is begonnen met besnoeiingen, heeft dertig man buitengegooid en een aantal columnisten weten te schofferen. Er is een verschrikkelijke nota van hem gelekt waarin hij zijn redactie afviel, een nota die bovendien vol taalfouten stond. Ze hebben er eens goed mee gelachen in Nederland. Al die optredens in praatprogramma’s, waar was dat voor nodig? Maar Vandermeersch vond dat wel fijn. Ik dacht: “Man: is het nu echt noodzakelijk om jezelf zo op een schavotje te hijsen om gewoon je werk te doen. Moet een hoofdredacteur een vedette zijn? Ook tijdens zijn optreden in ‘De slimste mens’ profileerde hij zich als een ijdeltuit. Ik denk dat hij zich kapot gaat rijden. Dat zeg ik zonder leedvermaak.”

1 De nationale politiek De keuze voor Tessa • Het succes van NV-A en Bart De Wever • De politieke impasse • Van Rompuy legt de eed af als voorzitter van de Europese Raad

“Ik vrees het ergste” Tessa Vermeiren: Laten we die politieke impasse maar nemen. Ik kan me niet inbeelden dat de situatie ooit zo erg is geweest. Vooral de polarisatie is nooit zo sterk geweest: het ‘wij’ tegen ‘zij’. ‘Wij’ zijn beter; ‘zij’ zijn luier en achterlijker.

Alle clichés worden uit de kast gehaald. Ook het futiele van de politiek valt me meer en meer op. Eensklaps is Bart De Wever een god terwijl hij vorig jaar nog alleen maar ‘de slimste mens’ was. Nu is Yves Leterme weer het toonbeeld van degelijkheid, terwijl hij vorig jaar nog werd verguisd. En Siegfried Bracke die plots een nationale figuur wordt. Over al de andere leden van de N-VA weten we nauwelijks iets. Toch is het risico groot dat zij het land gaan leiden.

Absolute onwil “Er is de absolute onwil om vooruit te geraken. Hoe kan je nu met twee een land besturen als je niet met elkaar kan praten en iedereen op zijn standpunt blijft staan. Ik zou graag hebben dat het positief evolueert maar ik vrees het ergste: de splitsing van België. Gaan we dan beter af zijn? Vanuit mijn standpunt zullen we er niet op vooruitgaan. Als ik de NV-Apolitici hoor praten, vrees ik voor de minderbedeelden in de maatschappij. NV-A staat voor een zeer rechts programma.

En al dat gedaas over de Vlaamse identiteit. Daar heb ik het zeer moeilijk mee. We hebben toch al een identiteit en die is vandaag meer dan ooit gelaagd. Aan de naam van mijn moeder zie ik dat een verre voorvader waarschijnlijk uit Andalusië kwam . Kijk naar een stadje als Turnhout of een dorp als Mol: hoe gekleurd en divers zijn die gemeenschappen? Je moet toch beseffen dat dit niet meer terug te draaien is. De wereld is groter dan Vlaanderen!

Intelligent en gevaarlijk Veel jonge mensen stemmen op De Wever omdat politici van de oude partijen de aansluiting gemist hebben met jongeren.

Als ik Caroline Gennez bezig hoor en haar visietekst voor de sp.a lees: zo zweverig, zo kleurloos, zo smaakloos. Met zo’n wollig en theoretisch betoog kan je jonge mensen niet aanspreken. Daartegenover staat een De Wever, altijd klaar met een oneliner. Hij is bovendien een intelligent man en dat maakt hem nog het meest gevaarlijk.

In heel Europa schuift de politiek naar rechts op. Die opmars komt bovendien op een moment dat we in en zeer diepe economische crisis zitten. Ik zie te veel de vergelijkingen met de jaren dertig en heb er geen goed gevoel bij. Ik ben zelf opgegroeid in een arm katholiek arbeidersgezin. Mijn kindertijd was nog een tijd van optimisme. Mijn grootouders, mijn ouders en ook mijn generatie zijn er nog op vooruitgegaan. Maar ik weet niet of dat voor onze kinderen nog het geval zal zijn.

Er zijn momenten dat ik denk: ik hou me er niet meer mee bezig. Ik kruip in een hoek en ga boeken lezen. Maar ik kan het niet laten.”

2. Internationale politiek De keuze voor Tessa: • Obama verliest de verkiezingen • Terugtrekking van de troepen uit Irak • De crisis in Griekenland

“Obama heeft me niet ontgoocheld” Tessa Vermeiren: “Neem Obama maar: hij is ook een stuk van mijn leven. Mijn oudste zoon woont in Amerika. Hij is er correspondent voor De Morgen (Tom Vandyck, nvdr). Ik heb een Amerikaanse schoondochter en kleinzoon. Ik herinner me nog toen Obama twee jaar geleden verkozen werd: mijn kleinzoon van nog geen twee jaar oud stond te roepen: ‘Yes we can!’ Als ik zie met welke verwachting Tom naar ginder is gegaan … Sinds zijn veertiende was Amerika voor hem het land van de grote beloften. Als ik vandaag zie hoe moeilijk zijn gezin het heeft om te overleven. Hoeveel het kost om er een kind groot te brengen. Hoe moeilijk het is om er een huis te kopen. Als ik lees wat hij vroeger schreef en nu. Dat is een enorm groot verschil. Hij woont in Minneapolis. Als wij denken aan Amerika denken we aan New York. Maar die stad is een uitzondering en staat symbool voor de spendeerdrift van de jaren tachtig. Daarbuiten is er een heel ander Amerika, dat het heel moeilijk heeft.”

Obsceen “Ik heb het gevoel dat een maatschappij waarin een soort van gelijkwaardigheid ontstaat, waarin kapitaal en geld worden besteed om iedereen een waardig leven te bezorgen, niet mag bestaan. Dat de krachten van egoïsme, geldgewin en het jagen op altijd maar meer steeds de bovenhand krijgen. Neem nu de bankencrisis: een paar jaar geleden sprongen alle regeringen de banken massaal bij met belastinggelden om ze te redden. Ik vind het nu obsceen om vast te stellen dat diezelfde banken weer winsten maken en dat bedrijven die gered zijn door de staat nu weer naar de beurs gaan alsof er niets is gebeurd. Terwijl er in Amerika, maar ook hier, steeds onvoldoende geld is voor de beste gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting voor onderhoud van de infrastructuur.

Oprecht “Obama is geen links type, hoewel hij ginder wel wordt afgeschilderd als socialist en communist. Hier zou hij een soort van Guy Verhofstadt zijn. Obama heeft me niet ontgoocheld.

Hij is misschien nog te voorzichtig geweest. De machtige lobby van de farmaceutische industrie en verzekeringsindustrie wil gewoonweg niet dat zijn hervormingen van de gezondheidszorg doorgaan. Wie zit er achter die Tea Party-beweging: de grote financiers en industriëlen die er alle belang bij hebben dat het beleid van Obama gefnuikt wordt.

Ik vind Obama iemand die nadenkt, die gematigd optimistisch wil zijn en die heel oprecht het voornemen heeft om het leven van de gewone mensen te verbeteren. Of hij opnieuw verkozen zal worden, weet ik niet. Ik denk dat hij twee heel moeilijke jaren tegemoet gaat. De republikeinen zijn weinig bereid tot samenwerking en toegevingen. Hij zal zich ook verder vastrijden in Afghanistan.”

De keuze voor Tessa: • Dood van Harry Mulisch • Besparingen Schauvliege • Peter Vandermeersch wordt hoofdredacteur van het NRC Handelsblad.

“Peter Vandermeersch is een ijdeltuit!”

Marketeer “Koen Meulenaere noemt hem in Knack steeds de ‘marketeer’.

Als hoofdredacteur neem je het op voor je redactie en sta je tussen je redactie en de financiers. Vandermeersch heeft die positie op losse schroeven gezet door marketeer te gaan spelen en mee het marketingbeleid van de krant te gaan bepalen. Hij zette advertentiecampagnes op en zat mee in de directieraad.

De scheiding tussen redactie en het commerciële viel weg. Hij heeft grenzen verlegd en het daardoor voor veel collega-hoofdredacteuren zeer moeilijk gemaakt. Humo gaat dezelfde weg op. Het kan toch niet dat een tv-blad een onderdeel is van een tv-productiehuis als Woestijnvis. De connecties tussen de publieke zenders en uitgeversbedrijven vind ik een ongezonde situatie. Er is geen helderheid meer. Ik ben nu twee jaar uit het vak maar ik heb zelf ook situaties meegemaakt die te ver gingen. Het is een van de redenen waarom ik er vroegtijdig ben uitgestapt. Ik kon ze niet meer zien, die marketingmensen en adverteerders. Ik zou met mijn sjakos rond hun oren hebben geslagen. We zijn zo ver afgegleden dat bijna niets meer kan verschijnen of gebeuren zonder dat het gesponsord wordt.”

“De liefde bracht me naar de Kempen”

Tessa woont bijna 3 jaar in Mol. We vroegen haar hoe een vrouw van de wereld in een ‘uithoek’ van de Kempen belandt. Ze lachte eens maar sprak ons nadien vermanend toe.

Tessa Vermeiren: Ik ben hier terechtgekomen door de liefde! (lacht) Ik ben afkomstig uit Klein-Brabant, de streek aan de Schelde, bekend voor zijn paling. Ik heb 32 jaar in Antwerpen gewoond. Nadien ben ik terug naar mijn streek verhuisd in de overtuiging er te blijven wonen. Maar toen kwam de Kempen op mijn weg. Mijn huidige man is afkomstig van Turnhout en woonde in Oud-Turnhout. We zijn op zoek gegaan naar een huis: eerst in de driehoek Antwerpen-Mechelen-Brussel, maar dat bleek onbetaalbaar. We wilden ruimte en een grote tuin. Samen hebben we een groot gezin. Uiteindelijk zijn we hier in Mol beland, waar dat nog betaalbaar was.

“Ik heb er nog geen dag spijt van gehad. Een gemeente met de omvang van Mol heeft vandaag bijna alles te bieden; ik mis alleen een goede boekenwinkel. Hier hebben we ruimte, rust en groen. Alles wat de moeite waard is, ligt binnen ons bereik. Ik mis hier niets, echt waar. We hebben een abonnement op ’t Getouw en hebben in schouwburg Rex al prachtige dingen gezien. Alleen als het sneeuwt, lijkt Gompel wel het einde van de wereld. En als ik in Antwerpen kom, vragen ze me wel eens : “Ben je met huifkar gekomen?”

Kempenaars zijn veel te bescheiden. Jullie hebben hier met ’t Zilte een fantastisch restaurant. De Kempen is lang een gesloten en arme streek geweest, maar juist daardoor beweegt er hier vandaag zoveel. Alle dossiers waar het SPK (Strategische Projectenorganisatie Kempen, nvdr) mee bezig is, bevatten echt innoverende zaken. Dat kan enkel in een streek waar vroeger weinig was. De Kempenaar waardeert zijn eigen streek onvoldoende. Mijn Amerikaanse schoondochter was hier vorig jaar op bezoek; ze heeft al overal in de wereld gewoond. “It’s like New England here”, zei ze enthousiast.”

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 15

Het beste van 2010 … en 2011 16 —december 2010

Voor we 2010 definitief schrappen en naar de geschiedenis verwijzen, maken we nog graag een overzichtje van al het fraais dat het jaar te bieden had. Nog een ideetje nodig voor een leuk eindejaarscadeau? In onderstaande lijstjes vind je vast de nodige inspiratie. We zetten de beste boeken, strips, films, cd’s, concerten, tentoonstellingen, jazzconcerten en toneelvoorstellingen voor u op een rijtje. Dat doen we niet zelf. We vonden negen specialisten terzake bereid om hun persoonlijke top drie samen te stellen. Sommigen waren zelfs zo ijverig dat ze er een vooruitblik naar 2011 aan toevoegden.

BESTE STRIP

2. Peter de Wit: Sigmund, negentiende sessie

Nu we toch bezig zijn: ook Sigmund wordt voor de krant gemaakt, al worden ze eens in de zoveel tijd wel gebundeld. Het hoofdpersonage, een seksverslaafde, geobsedeerde psychiater is al lang niet meer zomaar een doorslagje van de Weense zielenknijper met wie hij zijn familienaam gemeen heeft. Wij moeten hier heel hard om lachen.

3. Reinhart: Hunker Bunker 2

En nu we toch kranten en tijdschriften aan het doornemen zijn: Turnhouts stadstekenaar Reinhart maakt de familiestrip Hunker Bunker voor Libelle, De Bond en Grande.

Dit jaar verscheen een tweede bundeling. De strip valt vooral op door de bijzondere vormgeving, want ons meteen zeer benieuwd maakt naar de strip die hij aan het maken is op scenario van Walter Van den Broeck - no less!

BESTE FILM

1. ‘Bal’ van Semih Kaplanoglu

Deze met een Gouden Beer bekroonde Turkse film is het derde deel van Kaplanoglu’s Yusuf-trilogie, waarin het laatste deel over de kindertijd van Yusuf gaat. Yusuf is hier zes jaar en leeft met zijn vader, een imker, en moeder in een afgelegen streek in Noordoost-Turkije. Vol bewondering kijkt hij naar de werkzaamheden van zijn vader die diep in het bos zijn bijenkorven hoog in de bomen plaatst. Voor Yusuf is het donkere bos een plek vol mysterie en avontuur, waar hij van alles leert over de kracht van de natuur. Maar het leven verandert… ‘Spiritueel realisme’ noemt de regisseur zijn stijl: steeds is hij op zoek naar de samensmelting van droom en werkelijkheid, van de details van alledag met het begrip van een hogere macht, en van poëzie met film.

2. ‘Des Hommes et des Dieux’ van Xavier Beauvois

Toon Horsten is hoofdredacteur van het onvolprezen stripmagazine Stripgids, maar vooral een alleslezer met een uitgesproken mening. Dit jaar verscheen van hem nog het boek ‘Geluk van de lezer’ waarin hij zijn stukjes voor de ‘Standaard der Letteren’ bundelde.

De film kaapte de ‘Grand Prix’ weg in Cannes. Beauvois verfilmde het leven van de zeven Franse trappisten, die in mei 1996 werden ontvoerd en vermoord in het Algerijnse Tibhirine. De beklijvende film focust op hun getuigenis en levenskeuze: hoe de monniken nederig trouw bleven aan een boodschap van vrede en liefde voor allen, vooral de moslims, terwijl Algerije steeds verder wegzonk in geweld. Prachtige film: beheerst, observerend, op het ritme van het kloosterleven zelf. Een religieuze film zoals ik al lang geen meer gezien heb. Pure spiritualiteit.

1. Erik Meynen: stopstrip over de Belgische politiek

Wie de indrukwekkende stapel strips ziet die elk jaar in het Nederlands verschijnt, zou het wel eens durven vergeten, maar strips waren in eerste instantie niet meteen voor albumpublicatie bestemd. Zelfs Suske en Wiske, Batman of Calvin en Hobbes werden aanvankelijk gemaakt voor kranten of tijdschriften. De beste Vlaamse strip van het voorbije jaar zet die traditie verder, verscheen dus niet in boekvorm, maar staat elke dag in Het Laatste Nieuws. Elke dag staat Erik Meynen op bladzijde twee van die krant met een strip over de Belgische politiek, waarin hij commentaar geeft op de actualiteit van de vorige dag. Oké, hij had dit jaar materiaal te over om wat mee te doen, maar toch.

Ik heb in 2010 het meest genoten van films waarin het niet draait rond snelheid, plots, actie en dialogen, maar wel rond een prachtverhaal dat zich langzaam ontrolt in vaak suggestieve beelden. ‘Slow cinema’ heet dat in het jargon. Ik ben er fan van en dat merk je wel aan mijn top drie, die ik in alfabetische volgorde geef, wegens alle drie even goed.

3. ‘Uncle Boonmee who can recall his past lives’ van Apichatpong Weerasethakul Marc Boonen is artistiek leider van het filmfestival Open Doek, een heus film­ evenement waarmee hij jaarlijks duizenden nietsvermoedende liefhebbers naar niet vanzelfsprekende films weet te lokken. Boonen is al jaren vaste klant op filmfestivals van Cannes tot Montreal.

De meer dan verrassende Gouden Palmwinnaar 2010 is een film die met niets anders te vergelijken valt, want zo radicaal en eigen van vorm en inhoud. De Boonmee uit de titel is zwaar ziek en keert met zijn schoonzus naar zijn geboortedorp terug. Daar denkt hij na over zijn leven, de dood en reïncarnatie.

De geesten van zijn overleden vrouw en zijn tot aapmens gemuteerde zoon komen langs.

En Boonmee onderneemt dan een hallucinerende tocht door de jungle om te sterven in de grot waar hij ooit in zijn eerste leven ter wereld kwam. Geestverruimende cinema.

Om naar uit te kijken in 2011

Voor 2011 zijn er drie films die ik zeker als tip wil meegeven. Drie films die ook vallen onder ‘slow cinema’. Een unieke kans om kennis te maken.

‘Meek’s Cutoff’ van Kelly Reichardt is een indrukwekkende western van de maakster van ‘Old Joy’ en ‘Wendy and Lucy’. De film speelt zich af in 1845. Drie families trekken als een van de eerste kolonisten door bergachtig en woestijngebied onder leiding van gids Stephen Meek. Erg veel actie is er niet.

We krijgen het monotone, maar harde bestaan van deze migranten avant-la-lettre te zien. Een meeslepende film.

‘Norwegian Wood’ van Tran Anh Hung Prachtige verfilming van het schitterende, gelijknamige boek van Haruki Murakami door een van mijn favoriete regisseurs (L’odeur de la papaye verte, Cyclo, À la verticale de l’été). Alles mooi in beeld, schitterende soundtrack van Jonny Greenwood (Radiohead), meeslepend ritme, een pallet aan thema’s zoals passie, ontwakende seksualiteit, nostalgie, verlies, melancholie, romantiek, onschuld, …

‘Silent Souls’ van Aleksei Fedorchenko Memorabele cinema, in één woord. De vrouw van een fabrieksbaas sterft en samen met een vriend gaat de man zijn vrouw begraven volgens de regels van hun Fins-Russische stam. Er gebeurt niet veel, de film duurt niet lang, maar elk beeld straalt zoveel poëzie uit dat je van de eerste tot de laatste minuut onder de indruk bent.

BESTE THEATERSTUK

2. INNENSCHAU van Jeroen van den Berg en Jakop Ahlblom, een voorstelling met muziek, dans en veel visuele effecten die een bizarre wereld toont van mensen die gedreven worden door hun fantasieën en geheime verlangens. Een voorstelling met een mooie mix tussen humor en ontroering. (voorstelling gezien op vrijdag 12 maart 2010 in Chassétheater Breda)

3. MARIA VAART, tekst en regie van

Stefan Perceval. Ook al was ik als producent samen met Productiehuis Het Gevolg mee verantwoordelijk voor de realisatie van dit project–een beetje chauvinisme mag - het is een geweldige voorstelling geworden waarbij alle facetten van het theater maken mooi in elkaar opgaan. Een rijke poëtische tekst, intelligente regie, fascinerende scenografie in de buik van een binnenvaartschip en beklijvende acteurs. (voorstelling vaak gezien in september 2010) Hopelijk wordt deze voorstelling nog eens hernomen.

Om naar uit te kijken in 2011

Ik kijk uit naar ‘Spoken’ van Henrik Ibsen van Toneelgroep Amsterdam in een regie van Thomas Ostermeier. Ik zag enkele jaren terug in Berlijn bij de Schaubühne zijn regie van EEN POPPENHUIS waarbij het hoofdpersonage Nora aan het einde van de voorstelling veranderde in Laura Croft. Hij slaagde er meesterlijk in om het oude stuk van Ibsen te vertalen naar een actuele context.

Verder ben ik benieuwd naar ‘De nieuwe Mexicaanse hond’ van Toneelhuis/Toneelgroep Olympique Dramatique. Ik ben altijd een groot bewonderaar geweest van zowel het theater- als het filmwerk van Alex Van Warmerdam. Zijn werk wordt vaak gekenmerkt door een zeer strakke vormgeving. Ik moet vaak glimlachen om de vaak uitzichtloze situaties waarin zijn personages verstrikt raken. Het meticuleuze van zijn ensceneringen en zijn flirten met het absurde van de existentie vind ik bijzonder.

Ten slotte blijkt dat in 2011 ‘Maria Vaart’ hernomen wordt in september 2011. Dus dat wordt ook nog iets om naar uit te kijken.

1. The National - High violet

Pure pop noir! Donkerder dan het donkerste pak fondant chocolade en toch loop je gegarandeerd met een smile rond na 50 minuten ‘High violet’. Zoveel schoonheid! Op papier gedijt de muziek van The National misschien het best bij het vallen van de bladeren. Het album verschijnt echter midden in de lente en de groep schittert op de zonnigste dag van augustus op het hoofdpodium van Pukkelpop. De wereld terecht op zijn kop!

2. Tame Impala - Innerspeaker

Terwijl MGMT zijn psychedelische sound overgiet met de elektronische trucs van vandaag, blijft het Australische Tame Impala graag bij het origineel. Denk aan The Beatles na een avondje kleurrijke paddenstoelen.

Op Pukkelpop was het de eerste band in 25 jaar die het waagde een kazoo uit hun achterzak te halen en er begot nog op te spelen ook . De durvers!

3. Isbells - Isbells

Zonder twijfel het mooiste wat ik dit jaar tegenkwam op de nationale radar. De Belgische Elliott Smith of Sam Beam (Iron&Wine) is waarlijk opgestaan en gaat harten veroveren. “I can’t change the world with melodies, but I’ll try” zingen ze. Er zijn er die in de politiek minder bereiken dan Isbells. Té mooi.

Om naar uit te kijken in 2011

Zijn naam verschilt slechts drie letters met die andere soloartiest, de grootste vorm van sonore irritatie anno 2010, James Blunt.

Gelukkig hebben ze verder geen enkel raakvlak. De Britse producer en zanger maakt wereldsongs vanop zijn laptop in de slaapkamer en heeft in zijn longen de meest soulvolle klankkast die ik de laatste tijd hoorde.

Google alvast het prachtige ‘Limit to your love’, smelt en u drukt gehypnotiseerd op de repeattoets. Het wordt zwaar uitkijken naar zijn debuut.

BESTE COMEDY

BESTE CD

Ignace Cornelissen is oprichter, artistiek leider en huisregisseur van het Turnhoutse stadstheater Het Gevolg.

Dit jaar kreeg hij nog de belangrijke Nederlandse ‘Avro Toneel Publieksprijs’ voor zijn regie van ‘Oog om Oog’ met onder meer Linda van Dijck.

1. ONKEL WANJA van Tsjechov van het

Deutsches Theater in een regie van de inmiddels overleden Jürgen Gosch. Groots opgezet repertoiretheater met een geweldige cast in een formidabel toneelbeeld. Relevante herlezing van een klassieker. Een voorstelling die je naar de strot grijpt. Tsjechov zelf zegt: ‘Wil je optimist worden en het leven begrijpen, geloof dan niet langer in wat gezegd en geschreven wordt, maar observeer en onderzoek zelf.’ (voorstelling gezien in de Singel op zondag 14 februari 2010)

Eppo Janssen is de ietwat voorspelbare zoon van radiorevolutionair Luk Janssen en hierdoor geboren lid van de Kempical Brothers. Eppo is medeprogrammator van Pukkelpop en de man achter het Studio Brusselprogramma Duyster, een uitzending voor weemoedige weltschmerzers.

Vlaamse comedians waarvoor Giraldo een groot voorbeeld is, waren afgezakt naar het Fakkeltheater voor de show van deze Amerikaanse shock comedian die in zijn thuisland een ware cultstatus wist te ontwikkelen.

Daags voordien nog speelde Giraldo voor een massa volk op een uitverkocht Amsterdam Comedy Festival. De opkomst in Antwerpen was dan ook teleurstellend, maar ook niet verwonderlijk voor een Vlaams publiek dat helaas nog veel te vaak blijft kiezen voor de namen die het kent van tv. Giraldo’s set was bij momenten geniaal maar ontaardde omdat enkele toeschouwers op de fameuze eerste rij op een bepaald moment begonnen dreigen met geweld. Op het einde van de show droop Giraldo af, zichtbaar aangeslagen door de kleingeestige reactie van een deel van het publiek. Op 29 september overleed Giraldo, 44 jaar oud, aan een overdosis medicatie.

2. Joost Vandecasteele

2010 was zonder twijfel het jaar van Joost Vandecasteele. Vandecasteele mag zich stilletjes aan als homo universalis beginnen te profileren. Als theatermaker verdiende hij al zijn sporen met Abattoir Fermé, met zijn boek ‘Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij’ won hij dit jaar de Debuutprijs en met zijn voorstelling Otaku werd hij genomineerd voor het Theaterfestival. Met Otaku geeft Vandecasteele een geheel nieuwe invulling aan het concept stand-upcomedy. Een invulling die zelfs de grootste criticasters van het genre overstag liet gaan. Vandecasteele is dan misschien niet de mainstream of feelgood comedian, maar hij heeft wel een duidelijke impact op de toeschouwer.

3. Han Solo

Han Solo, de eerste extreem rechtse comedian in Vlaanderen, ging in september in première met ‘Multikul’, een show die tot nadenken stemt en schrijnende waarheden blootlegt. Ook de cultuursector blijft niet gespaard. Of zoals Liv Laveyne het omschreef in de Morgen: “Multikul een bijzonder raak en accuraat portret van de vertwijfelde, ontevreden mens die in een bepaalde partij zijn heil zoekt of in een alwetend boek, religie.”

Om naar uit te kijken in 2011

Roel Tulleneers is cultuurfunctionaris voor het Geelse cultuurcentrum de Werft met als specialisatie ‘comedy’. Lang voor het genre hip werd in Vlaanderen, was de Werft een van de grote promotors van het genre. Jaarlijks ondergaat Roel zowat 90 nationale en internationale comedyvoorstellingen en comedians en … hij wordt daarvoor nog betaald ook.

1. Greg Giraldo

Het optreden uit 2010 dat mij het meest zal bijblijven is dat van Greg Giraldo (USA) in Antwerpen in april. Slechts een 80-tal toeschouwers, onder wie de meerderheid

2011 belooft een topjaar te worden voor stand-upcomedy met een hele reeks premières in het begin van het jaar. Het meest kijk ik uit naar de nieuwe show ‘Mijn zwarte parade’ van Xander De Rycke. Aanvankelijk gegroeid met support van en in de schaduw van Alex Agnew, heeft Xander zeer snel zijn eigen stijl weten te ontwikkelen en zonder enige opgeklopte hype in de media een trouw en groot publiek weten op te bouwen.

Op eigen kracht en met zijn jeugdig enthousiasme staat hij er. Zonder twijfel de naam voor de toekomst.

Verder ben ik ongelooflijk benieuwd naar de ‘best of’ Sportpaleisshows van Alex Agnew.

Vier keer die zaal uitverkopen is een krachtprestatie. Aan zeer goed materiaal om die shows te vullen, zal het Alex niet ontbreken.

Het publiek zal aan zijn kant staan, maar de grote vraag wordt hoe hij omgaat met de ruimte. Stand-up moet het vooral hebben van de nabijheid van en interactie met het publiek. De mensen die comedygoeroe Eddie Izzard vorig jaar bezig zagen in de Heiniken Music Hall weten dat comedy in zo’n grote zaal niet evident is. Als Alex hier een gepast antwoord op weet te vinden - waar ik eerlijk gezegd niet aan twijfel - legt hij de lat ongelooflijk hoog, niet alleen nationaal maar ook internationaal gezien.

Ten slotte hoop ik dat 2011 ook het jaar wordt dat de Kempen zich als comedyscene op de kaart zet. Zowel Antwerpen als Gent en omstreken hebben, net zoals in de muziekscene, een grote traditie die al veel grote namen binnen het genre hebben voortgebracht. De Kempen is op dat gebied altijd wat achtergebleven. Ik kijk dan ook uit naar de eerste avondvullende shows van Lies Lefever, Steven Goegebeur en Dominique Minten. Het is aan hen om hun belofte status waar te maken en De Kempen voor eens en altijd op de humorkaart te plaatsen.

»

Suiker — 17

BESTE JAZZCONCERT

Afrikaanse dorpjes, velden en marktpleinen om er samen met de plaatselijke muzikanten muziek te maken en het continent op de gevoelige plaat vast te leggen. Terug thuis gaven ze drie prachtige cd’s uit met bijpassende fotoboekjes die in elke collectie van hedendaagse jazz thuishoren. Het resultaat was op 6 mei live te zien en te horen in de Singel in Antwerpen, dit keer met Michel Portal, die andere grote Franse klarinettist.

De muziek en fotoprojecties gaven het publiek de indruk werkelijk in Afrika te zijn.

Meer nog, vanuit hun ervaringen met Afrikaanse ritmes en melodieën schiepen Louis Sclavis en Michel Portal een soort van eigen ingebeelde folklore. Voor dit soort multimediale jazzprojecten is L’Oeil de l’éléphant de absolute top!

BESTE BOEK

kunnen doen. Van Reybrouck schreef een allesbehalve saai geschiedenisboek doorspekt met interviews en persoonlijke reisindrukken. Terecht een prijsbeest!

Om naar uit te kijken in 2011

Voor mij kan het niet snel genoeg lente worden: in april rolt er nieuw vertaald werk van Gyorgy Konrad van de persen. Voor de Nederlandse letteren begint 2011 goed met nieuw werk van Bernlef, voorspeld voor meteen na de feestdagen. Het is uitkijken naar de langverwachte opvolger van Stefan Brijs’ Engelenmaker. En wie weet wat er nog opduikt uit de nalatenschap van Harry Mulisch?

Nadja Vilenne in Luik. De tentoonstelling ging over identiteit en over de vraag wat eigenlijk ‘culturele identiteit’ is waarbij we dan vertrokken van de Belgische en Waalse identiteit. Je kreeg echt een mooi overzicht van wat er in Franstalig België gebeurt op het vlak van hedendaagse kunst. Met grote namen erbij zoals Jacques Charlier, Jacques Lizène, Eric Duyckaerts en Angel Vergara kan je gerust stellen dat we echt hoge kwaliteit in huis hadden.

BESTE POPCONCERT

BESTE EXPO

»

Tom Baeten is medeprogrammator van de Singer in Rijkevorsel, vandaag zowat dé jazztempel in de Kempen met maandelijks een succulent aanbod van internationale jazzconcerten. Jazzoloog Baeten ontdekt vaak als eerste nieuwe ontwikkelingen tijdens zijn aanwezigheid op niet meer te tellen concerten.

Toon Otten is een nieuwkomer in het Kempense festivalwereldje. Dit jaar organiseerde zijn vzw Aaipot op 26 juni voor het eerst het gratis Turnhoutse stadsfestival Kaaipot aan de Nieuwe Kaai, meteen goed voor 4000 bezoekers.

Toon prospecteert maandelijks een tiental concerten van allerlei pluimage. Zijn droom is allicht een drive-inconcert op de Turnhoutse Grote Markt.

1. Michael Moore Fragile Quartet (Plusetage, BaarleNassau, 16 januari 2010)

Michael Moore is een Amerikaanse klarinettist/saxofonist die al meer dan 30 jaar in Amsterdam woont. De prachtige cd, ‘Fragile’, van zijn ‘Michael Moore Fragile Quartet’ was de perfecte reden om op 16 januari af te zakken naar de Plusetage, de maandelijkse jazzclub in het cultureel centrum van Baarle. ‘Fragile’ is het resultaat van een reis die hij in 2007 maakte langs de Amerikaanse westkust. De weidsheid en broosheid van de natuur, die hij er ervoer en de talloze ontmoetingen die hij onderweg had, worden op de cd op persoonlijke en lyrische wijze vertolkt . Mijn verwachtingen waren dus huizenhoog. Maar Michael Moore loste deze ook op fantastische wijze in. Meer nog zelfs, in Baarle bewees hij opnieuw over wellicht het mooiste klarinetgeluid in de hedendaagse jazz te beschikken. Michael Moore is een meester van de subtiliteit en van de melodische lijnen. Kortom, het jaar begon met een absoluut topconcert!

2. Vijay Iyer / Rudresh Mahanthappa (De Singer, Rijkevorsel, 1 maart 2010)

Johny Geerinckx was jarenlang een van de gezichten van RTV en vond bij deze regiozender vooral zijn draai in het ‘Kempense grensoverschrijdende’ boekenprogramma Bladwijzer. Vandaag promoot hij bij Rurant vooral streekgebonden ‘knolrapen, lof, schorseneren en prei’ maar is nog maandelijks gastheer van ‘Overlezen’, de zondagse literatuur hoogmis van de Warande.

Gelieve onderstaand lijstje niet meteen als een top 3 te beschouwen, aangezien ik moeilijk kan zeggen dat het ene beter is dan het andere. Het zijn eerder drie boeken uit het afgelopen jaar die ik eenieder kan aanraden.

Pianist Vijay Iyer en saxofonist Rudresh Mahanthappa uit New York zijn de rijzende sterren van de hedendaagse jazz. Ze wonnen afgelopen jaren alle mogelijke Amerikaanse jazzprijzen en ze speelden op alle grote jazzfestivals waaronder Jazz Middelheim en Gent Jazz. Dat we ze samen op het podium van onze kleine jazzclub de Singer konden brengen, was een uitzonderlijke gebeurtenis.

De muziek die ze speelden was zo nodig nog uitzonderlijker. Beide muzikanten hebben Indische roots en verwerken die op originele wijze in hun composities en improvisaties.

Huwelijken tussen jazz en niet-westerse muziek leiden maar al te vaak tot kitsch. Iyer en Mahanthappa creëren echter een eigen muzikale wereld en doen de jazz hiermee nieuwe paden inslaan. Het concert in de Singer was dus zonder twijfel vernieuwend. Bovendien zag ik zelden muzikanten met een dergelijke intensiteit en virtuositeit spelen.

Dit is de ‘state of the art’ van de jazz!

1. Jonathan Franzen: Vrijheid

3. L’Oeil de l’éléphant (De Singel, Antwerpen, 6 mei 2010)

3. David van Reybrouck: Congo, een geschiedenis

Ook het multimediale jazzproject van ‘L’Oeil de l’éléphant’ kan niet in mijn lijstje ontbreken. Enkele jaren terug reisden de Franse klarinettist Louis Sclavis en zijn landgenoot, de Magnumfotograaf Guy Le Querrec, langs

18 —december 2010

Literaire anatomie: Franzen ontleedt zijn personages tot op het bot. De manier waarop de auteur een doorsnee Amerikaans gezin en hun entourage weet te beschrijven, is zelden gezien. Ieder van ons groeit op in een bepaald milieu, ondergaat invloeden van ouders, vrienden, buren, enz. om nog maar te zwijgen van politieke, religieuze, culturele en andere sferen. Hoe vrij is ons doen en denken? Een magistrale roman over de westerse mens aan het begin van de 21ste eeuw.

2. Leo Pleysier: Dieperik

Leo wordt niet graag een ‘Kempens schrijver’ genoemd. Toch weet hij als geen ander de ziel van deze streek op papier te zetten, met een zelden geziene precisie, een scherp waarnemingsvermogen, een grote liefde voor de taal én voor de mensen. Wie de Kempense volksaard wil doorgronden, hij leze Pleysier.

België heeft een verpletterende verantwoordelijkheid als het om Congo gaat. Politici willen dat wel eens vergeten. Weten hoe het onze voormalige kolonie is vergaan, is wel het minste wat we als burgers van dit land

Annelies Nagels is sinds twee jaar verantwoordelijk voor de tentoonstellingen in de Warande in Turnhout. De Warande krijgt tegen 2012 een nieuwe tentoonstellingsruimte waardoor de beeldende kunst opnieuw een prominente plaats krijgt binnen het cultuurhuis. Annelies bezoekt zo’n 50-tal tentoonstellingen per jaar in binnen- en buitenland en gaat regelmatig ook op atelierbezoek.

1. LISSITZKY+ (Eindhoven)

1 Op nummer 1 zet ik ‘Lissitzky+’, een project in het Van Abbemuseum in Eindhoven dat over meer dan drie jaren loopt. Het begon in 2009 en eindigt in 2012. Ik ben een beetje geobsedeerd door de Russisch avantgarde. Vandaar mijn keuze. Dat er vlak bij mij thuis een plek is waar ik dat werk gaan bekijken, vind ik fantastisch. In een korte periode van een tiental jaren hebben de Russische kunstenaars aan het begin van de vorige eeuw een ongelooflijke evolutie doorgemaakt en de kunst is door hun ideeën voor altijd veranderd. Van Abbe is trouwens altijd een aanrader. Vanuit Turnhout ben je er zo (en je hebt nooit files). Een Europees topmuseum op maar 40 km. Van Abbemuseum, Eindhoven

2. CLAIRE HARVEY (Amsterdam)

Een kleine fijne tentoonstelling zet ik op nummer twee. Bij de galerie Fons Welters in Amsterdam was er onlangs werk te zien van Claire Harvey. Zij maakt eenvoudige tekeningen op transparanten die ze met overheadprojectoren op de muren projecteert.

Hierdoor ontstaan er verhalen die je zelf kunt invullen. Heel poëtisch door de eenvoud en de gelaagdheid. Galerie Fons Welters, Amsterdam, sep-okt

3. DEPARTEMENTS DES COQS (Turnhout)

Tot slot nog wat chauvinisme. Deze tentoonstelling vond plaats in het kader van ‘Festival Bonjour’ hier in de Warande. Tijdens dit festival lieten wij Turnhout en omgeving kennismaken met cultuur uit het Franstalige gedeelte van België. Voor de tentoonstelling werkten wij samen met de Galerie

1. U2 (22 september, Koning Boudewijnstadion Brussel)

Hoezo, een voorspelbare keuze? Ik vind dat dit concert voor elke organisator een verplicht nummer was. Natuurlijk zorgde het grootste rockpodium ooit voor een overweldigende ervaring. Hoewel, het geluid was niet echt om naar huis te schrijven. Toch vond ik de strafste toer dat hun muziek in die ganse gigantische elektronische en technische omgeving meer dan overeind bleef!

2. LEONARD COHEN (20 augustus, Sint-Pietersplein Gent)

Ik beken: dit was mijn allereerste concert van deze levende legende. Cohen is ook maar opnieuw beginnen toeren nadat hij volledig gepluimd was geworden door zijn manager.

Veel heeft deze man niet nodig om indruk te maken. Maar wat een authenticiteit straalt hij uit. Je merkt wel dat hij al een dagje ouder wordt, maar hij maakte daarover erg relativerende grapjes. Bijna even veel indruk maakte de zusjes Webb als onovertroffen backing vocals. Hun versie van ‘If It Be Your will’ was om nooit te vergeten.

3. DAVE MATTHEWS BAND (1 maart, Lotto Arena Antwerpen)

Ik ben een grote fan van deze Amerikaanse band en het concert was dan ook ronduit fantastisch. Het is een groep die met een erg grote bezetting toch een perfect geluid weet neer te zetten. Het zijn dan ook stuk voor stuk onwaarschijnlijk goede muzikanten. Wat me het meest frappeerde, was dat hun mix van stijlen -rock, folk, jazz, blues en zelfs afrolatino- nooit gekunsteld overkomt.

Pure klasse!

Om naar uit te kijken in 2011

Er is volgend jaar zoveel om naar uit te kijken: zeker het concert van Ozark Henry in de Lotto Arena op 18 maart. En als ik even voor mijn eigen winkel reclame mag maken: voor de volgende editie van Kaaipot hebben we al de Baboons gestrikt. Graag hadden we ook Rowwen Hèze uit Nederlands Limburg gehad, maar die was al bezet en nog een ietsje te duur.

Tekst: Stijn Janssen en Roel Sels

OVER DE SCHREEF

Agenda do –­ 02-12-10 ­– 19:30 ­– Zaal 013 Tilburg

do –­ 02-12-10 ­– 20:30 –­ Mezz Breda

do –­ 02-12-10 ­– 21:00 ­– Effenaar Eindhoven

The Ex € 10

popconcerten vlak over de grens

vr ­– 03-12-10 ­– 20:15 ­– Effenaar Eindhoven

Gotcha! Allstars € 17,5

vr ­– 03-12-10 ­– 20:15 ­– Zaal 013 Tilburg

Blöf € 27,5

vr ­– 03-12-10 ­– 21:00 –­ Zaal 013 Tilburg

Circle J, Skontra € 7

Selah Sue

vr ­– 03-12-10 ­– 21:00 –­ Mezz Breda

Handsome Poets € 0

vr ­– 03-12-10 ­– 22:00 ­– Dynamo Eindhoven

BREDA – Nu ze ook Prince tot haar fans mag rekenen, kan de carrière van de nog altijd maar 21-jarige Selah Sue helemáál niet meer stuk. De Leuvense singer-songwriter met het Jamaicaans-Engelse accent is in Nederland minstens even populair als in Vlaanderen.

Ook bij onze noorderburen speelde ze al op de grote festivals (North Sea Jazz, Lowlands, ...) en fan Matthijs Van Nieuwkerk nodigde haar al enkele keren uit voor een tv-optreden in De Wereld Draait Door.

Selah Sue is allang niet meer het meisje met de gitaar. Of de protegé van Milow. Ze staat op eigen benen en treedt op met een heuse band, die hoge ogen gooit. In het voorprogramma van Prince wist ze vorige maand de grootmeester zélf te verbazen. Prince liet de geluidsmensen in het Sportpaleis verstaan dat het geluid van Sela Sue gerust wat luider mocht. Nadien nodigde hij haar uit in zijn kleedkamer om nader kennis te

vr ­– 03-12-10 ­– 23:00 ­– Zaal 013 Tilburg

za ­– 04-12-10 ­– 21:00 –­ Dynamo Eindhoven

za –­ 04-12-10 ­– 22:00 –­ Mezz Breda

za ­– 04-12-10 ­– 23:00 ­– Zaal 013 Tilburg

High Rankin, Brutuz & Gomes € 5

zo ­– 05-12-10 ­– 18:00 ­– Zaal 013 Tilburg

Fear Factory € 25

ma ­– 06-12-10 ­– 19:30 ­– Effenaar Eindhoven

di ­– 07-12-10 ­– 21:00 –­ Mezz Breda

wo ­– 08-12-10 ­– 21:15 ­– Zaal 013 Tilburg

do –­ 09-12-10 ­– 20:15 ­– Effenaar Eindhoven

do –­ 09-12-10 ­– 20:30 ­– Zaal 013 Tilburg

do –­ 09-12-10 ­– 20:30 –­ Mezz Breda

do –­ 09-12-10 ­– 21:00 ­– Effenaar Eindhoven

vr ­– 10-12-10 ­– 20:45 –­ Zaal 013 Tilburg

vr ­– 10-12-10 ­– 21:00 –­ Effenaar Eindhoven

vr ­– 10-12-10 ­– 21:00 –­ Mezz Breda

za ­– 11-12-10 ­– 20:00 ­– Effenaar Eindhoven

za –­ 11-12-10 ­– 22:00 ­– Dynamo Eindhoven

za –­ 11-12-10 ­– 22:00 ­– Zaal 013 Tilburg

za ­– 11-12-10 ­– 23:00 –­ Effenaar Eindhoven

Drum ‘n Bass met o.a. Bad Company, Proxima, ... € 7,5

za –­ 11-12-10 ­– 23:00 ­– Effenaar Eindhoven

Girls Love Dj’s € 15

zo ­– 12-12-10 ­– 19:00 ­– Zaal 013 Tilburg

Gogol Bordello € 21

zo –­ 12-12-10 ­– 20:00 –­ Zaal 013 Tilburg

Brainbox € 17,5

zo ­– 12-12-10 ­– 20:15 –­ Effenaar Eindhoven

zo ­– 12-12-10 ­– 21:00 ­– Zaal 013 Tilburg

wo ­– 15-12-10 ­– 20:45 ­– Zaal 013 Tilburg

Broken Glass Heroes € 8

do –­ 16-12-10 ­– 20:30 ­– Zaal 013 Tilburg

Waylon € 16

do –­ 16-12-10 ­– 20:30 –­ Mezz Breda

vr ­– 17-12-10 ­– 17:30 ­– Effenaar Eindhoven

Metal Meeting: Moonspell, Mayhem, Saint Vitus, ... € 38

vr ­– 17-12-10 ­– 22:00 –­ Dynamo Eindhoven

The Mentors, ... € 10

vr ­– 17-12-10 ­– 22:00 ­– Zaal 013 Tilburg

za –­ 18-12-10 ­– 15:30 –­ Effenaar Eindhoven

Metal Meeting: Immortal, Kreator, ... € 45

za –­ 18-12-10 ­– 20:00 ­– Dynamo Eindhoven

Coppelius, Violet Tribe € 17

zo ­– 19-12-10 ­– 15:00 –­ Zaal 013 Tilburg

zo ­– 19-12-10 ­– 20:15 ­– Effenaar Eindhoven

zo ­– 19-12-10 ­– 20:30 –­ Mezz Breda

ma ­– 20-12-10 ­– 20:30 –­ Effenaar Eindhoven

di ­– 21-12-10 ­– 18:30 –­ Effenaar Eindhoven

wo ­– 22-12-10 ­– 20:00 –­ Effenaar Eindhoven

FRIS € 13,5

wo ­– 22-12-10 ­– 20:30 ­– De NWE Vorst Tilburg

Isbells € 13

wo –­ 22-12-10 ­– 21:00 –­ Dynamo Eindhoven

do –­ 23-12-10 ­– 19:30 –­ Mezz Breda

do –­ 23-12-10 ­– 21:00 ­– Dynamo Eindhoven

zo ­– 26-12-10 ­– 21:30 ­– Mezz Breda

di ­– 28-12-10 ­– 20:15 –­ Effenaar Eindhoven

wo ­– 29-12-10 ­– 20:30 –­ Zaal 013 Tilburg

HIER

maken. Leuk detail: Selah Sue vertelde hem dat ze niet de ambitie had om een starfucker te zijn, waarop Prince antwoordde dat hij zo’n taalgebruik niet kon appreciëren.

Selah Sue, schrijfster van instant hits als Black Part Love en Raggamuffin, treedt op donderdag 2 december op in Mezz in Breda.

Kaarten kosten 13 euro. Het concert begint om 20.30u.

Golden Earring TILBURG – Golden Earring bestaat in zijn huidige bezetting veertig jaar. De band van de kwieke zestigers Barry Hay, Cesar Zuiderwijk, George Kooymans en Rinus Gerritsen werd in 1961 in Den Haag opgericht. Kooymans en zijn buurjongen Gerritsen vormden met enkele muzikanten de groep Tornado’s.

Maar omdat een Britse groep die naam al gebruikte, werd ‘Tornado’s’ omgedoopt tot ‘The Golden Earrings’. In 1968 trad zanger Barry Hay toe tot de groep. Nog eens twee jaar later voegde ook Cesar Zuiderwijk zich bij hen. ‘The Golden Earrings’ hadden op dat ogenblik al internationaal succes. Ze hadden opgetreden met de legendarische The Kinks.

Ze scoorden de ene hit na de andere en basgitarist Rinus Gerritsen maakte zoveel indruk dat Jimi Hendrix hem probeerde te strikken voor zijn band The Jimi Hendrix Experience.

In het begin van de jaren 70 toerde Golden Earring (inmiddels zonder ‘s’ achteraan) door Europa in het voorprogramma van The Who. Tournees met Kiss, Aerosmith, Led Zeppelin, Santana, Eric Clapton en Pink Floyd volgden.

‘Radar love’ werd wereldwijd een hit, maar

dat grote succes kreeg niet meteen een vervolg. In de tweede helft van de jaren 70 werd het stil rond Golden Earring. In ‘82 bracht de band een album uit dat bedoeld was als afscheidselpee. De titel ervan was ‘Cut’ en verwees naar de filmterm die op het einde van de opnames wordt geroepen door de regisseur.

Maar het lot besliste anders over Golden Earring. ‘Twilight Zone’ uit ‘Cut’ werd een mega­ hit. Het bezorgde de groepsleden blijkbaar nieuwe inspiratie. Opvolger ‘When the lady smiles’ werd al een even groot succes.

De jaren 90 tonen aan dat Golden Earring zijn hoogtepunten gehad heeft. Maar de bandleden blijven bijzonder actief. Voortdurend worden nieuwe nummers geschreven en nieuwe albums uitgebracht. De optredens lokken nog steeds duizenden trouwe fans. Terecht overigens, want live is Golden Earring nog steeds een sensatie. De band klinkt beter dan ooit en laat nooit na zijn talrijke klassiekers te spelen.

Golden Earring staat op donderdag 9 december op het podium van 013. Kaarten kosten 30 euro.

Shantel EINDHOVEN – Dj, producer, componist en muzikant Shantel treedt op zondag 12 december op in zaal Effenaar in Eindhoven. Shantel is gefascineerd door Balkanmuziek. Zijn grootouders waren Roemenen en dat zit wellicht nog altijd in zijn bloed.

Maar hij werd in Duitsland geboren (als Stefan Hantel) en heeft ook de Duitse nationaliteit.

Shantel was altijd al gek van zigeuner-

orkesten zoals de Fanfare Ciocarlia. Hij injecteerde de traditionele gipsymuziek met moderne elektronische klanken. In België werd hij ontdekt door de organisatoren van Fiesta Mundial. Shantel speelde er in 2006 en 2008. In 2007 brak hij écht door, met zijn danshit ‘Disko Partizane’.

Kaarten voor het concert van Shantel kosten 17,50 euro. Het optreden begint om 20.15u.

Coppelius EINDHOVEN – In jongerencultuurcentrum Dynamo concerteert op zaterdag 18 december Coppelius, een Duitse band die een vreemde, maar erg originele mix maakt van rock en metal en klassieke muziek.

Melechesh, ... € 12

T

U

BE N

Ooit messcherpe gitaarsolo’s gehoord die ondersteund worden door instrumenten zoals een cello en een klarinet? Voor 17 euro kan je het live meemaken. Het concert begint om 20u.

Selah Sue € 13

Noize vs Schranzig € 5 Diep: Nuno Dos Santos € 7,5 Kleine Jay & Cartes, ... € 8 Secret Cinema, Invite, ... € 12

Helloween, Stratovarius € 29 Blue Garden, Jacarule € 0 Schradinova € 13,5 JURK! € 20

Golden Earring € 30 Speelman & Speelman € 9 The Mad Trist € 10 Sinas € 10 And So I Watch Her From Afar, Kapitan Korsakov € 12 Di-Rect € 16

Punchline Comedy Club € 10 Pandemic € 20 Viberider & Fill Bloom € 7

Shantel & Bucovina Club Orkestar € 17,5 Lars And The Hans Of Light € 5

Miss Montreal € 14

Wipneus & Pim € 10

Regiofinale clash of the coverbands € 10 Rigby € 10 ReVamp € 12,5 Hans Teeuwen & The Painkillers € 20 All That Remains, Soilwork, Caliban, ... € 18

B-ONE (reggae benefiet) € 5 Destine € 10 Hiphop benefiet / afterparty € 10 Fresku € 9 De Jeugd Van tegenwoordig € 15 Kingfisher Sky, The Dust Connection € 10

Adressen en contactgegevens: – Zaal 013 , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Dynamo , Catharinaplein 21 Eindhoven, 0031 40 239 31 10, www.dynamo-eindhoven.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8, Breda, 0031 76 530 31 32, www.chasse.nl

Suiker — 19

20 — december 2010

Vijay Iyer Suiker sprak met

Vijay Iyer. Begin maar aan de naam te wennen, want je zult hem nog dikwijls horen. In Amerika werd de man al overladen met alle belangrijke awards en prijzen. Zijn album ‘Historicity’ werd door alle voorname kranten en tijdschriften uitgeroepen tot beste jazzalbum van 2009. Dit jaar verkoos het prestigieuze American Jazz Journalists Association Vijay Iyer tot ‘muzikant van het jaar’, boven onder anderen Joe Lovano en Sonny Rollins. Zijn pas verschenen -eerste- soloalbum maakt opnieuw kans om beste jazzalbum van het jaar te worden.

Vijay Iyer is, om het nog heel zacht uit te drukken, een rare jongen. Hij reist nu de wereld rond als een van de beste pianisten van de planeet, maar hij heeft daar nooit lessen voor gevolgd. Het was zijn zus die piano leerde spelen; hijzelf volgde vioollessen.

Op de piano is hij bijna een autodidact.

Van opleiding is Vijay Iyer dan weer een pure wetenschapper, en nog niet de minste. Hij studeerde aan de Yale University, doctoreerde aan de University of Berkeley en mag zich sindsdien doctor in de fysica noemen. Eigenlijk blinkt Vijay Iyer gewoon uit in alles wat hij doet. Als hij geen wonderkind is, lijkt hij er toch verdomd sterk op.

Reden genoeg om hem in aanloop naar zijn concert in Rijkevorsel enkele vragen voor te leggen. ­– U speelt in de grootste zalen en op de grootste festivals ter wereld. Deze maand staat u op de planken in Londen, Bonn en New York. En dus ook in Rijkevorsel. Heeft u daar nog wel de tijd voor?

Bent u het stadium van de kleine jazzclubs niet al gepasseerd?

Ik zal het altijd leuk blijven vinden om in kleine clubs te spelen. Natuurlijk hou ik ook wel van de formelere, gedistingeerdere, grote concerten. Het is een voorrecht om je muziek aan enkele duizenden mensen tegelijk te kunnen laten horen.

Maar in die grote zalen ontbreekt dan weer vaak de intimiteit van een kleine club. Daarom hou ik zowel van de grote als de kleine concerten. Ze vullen mekaar perfect aan. Ik zou niet zonder een van de twee kunnen. In kleine clubs zit het publiek bijna op je schoot. Er is nauwelijks afstand. Er is voortdurend contact met de mensen in de zaal. Ze voelen wat ik voel, ze ademen wanneer ik adem. Dat is heel intens. Vergeet ook niet dat jazz juist ontstaan is in die kleine clubs. Daar liggen de roots. Die zal ik nooit verloochenen. Het doet altijd deugd om terug te keren naar de bakermat van de jazz. ­– Kent u de Belgische pianist Jef Neve?

Ik geloof niet dat ik hem al gehoord of ontmoet heb.

Hij is lyrisch over u en vindt u geniaal.

Dat is mooi om te horen. Ik ben blij dat hij mijn werk goed vindt. ­– Neve looft vooral uw talent om veel verschillende muziekgenres te absorberen. Heeft het feit dat u woont en werkt in een culturele smeltkroes als New York daar iets mee te maken?

Niet echt. Ik maak al heel lang muziek. Ik heb jamsessies gespeeld met allerlei muzikanten, ik heb hiphop gespeeld, heb in een rockbandje gezeten, ik heb kamermuziek gespeeld, ik heb samengewerkt met Indische, Afrikaanse, en Afro-Cubaanse artiesten, met avant-gardemuzikanten, ik heb me laten beïnvloeden door filmmakers, choreografen, dichters ...

Ik heb dat altijd al gedaan. Zelfs al in de jaren 90, toen ik nog in California woonde. New York heeft daar niks mee te maken.

Je zou hoogstens kunnen zeggen dat het nu, omdat ik in New York woon, wat gemakkelijker is om al die creatieve mensen te ontmoeten. Maar het heeft mijn werk niet echt beïnvloed, neen. ­– Veel jazzliefhebbers houden van de manier waarop u oude jazzstandards een nieuw jasje aanmeet.

In uw eigen composities overbrugt u vaak de kloof tussen oud en nieuw. Probeert u de standards wat toegankelijker te maken door ze te moderniseren, of net andersom? Wilt u oude muziek moderniseren of juist traditionele elementen in nieuwe muziek verwerken?

Ik sta voor beide open. Soms wil ik ook héél bewust werken met songs uit het verleden om een contrast te creëren met mijn eigen hedendaagse werk. Al was het maar om te laten zien hoe de jazz is geëvolueerd.

Maar ik ben niet de enige -en zéker niet de eerstedie dat doet, hoor. Velen zijn mij al voorgegaan. Zelfs de grootste vernieuwers kennen hun klassiekers en behandelen die met respect, ook wanneer ze hun eigen composities spelen. Jazz is in een voortdurende evolutie. Zonder de voorbeelden en invloeden uit het verleden zou niemand in staat zijn de werken te maken die hij nu maakt. ­– In een interview las ik dat Julius Hemphill uw grootste bron van inspiratie is. Wie was hij?

Een kleine correctie. Julius Hemphill was een geniaal saxofonist. Toen ik hem voor het eerst ontmoette, was ik diep onder de indruk. Zijn manier van denken en werken inspireerde mij, inderdaad.

Maar dat hij mijn grootste inspiratiebron zou zijn, is uit zijn context gerukt. Ik heb me in een interview inderdaad ooit in superlatieven over hem uitgelaten.

Terecht, trouwens. Hij was werkelijk fenomenaal.

Maar ik heb me door duizend-en-een mensen laten beïnvloeden, die allemaal op de ene of andere manier op me ingewerkt hebben. Julius Hemphill was

er één van. Door hem als mijn grootste inspiratiebron te noemen, zou ik een hoop andere artiesten onrecht aandoen. ­– U bent een wetenschapper: doctor in de fysica.

Het beeld van een positieve wetenschapper staat haaks op dat van een grensverleggende jazzmuzikant, als u het ons vraagt. Komen dr. Jeckyll en Mr Hyde nooit met mekaar in conflict?

Het karakter van een wetenschapper hoeft niet zoveel te verschillen van het karakter van een jazzmuzikant, hoor. Meer zelfs: ik vind dat er heel veel gelijkenissen zijn. Als componist, performer of creatieve geest heb je ook veel discipline nodig én organisatie. Zowel een wetenschapper als een muzikant zijn voortdurend op zoek naar nieuwe uitdagingen.

Ze blijven onophoudelijk studeren. Ze willen altijd maar bijleren.

Daarbij komt natuurlijk nog dat muziek voor een groot deel pure wiskunde is. Muziek is wetenschap. Het valt rationeel te verklaren waarom sommige akkoorden en melodieën goed klinken en andere niet. Dat is trouwens heel interessante materie. Ik heb daar al een aantal essays over gepubliceerd.

De wetenschapper Iyer is dus dezelfde als de muzikant Iyer. Maar een mens moet keuzes maken in zijn leven. En beroepsmatig heb ik nu voor de muziek gekozen en niet voor de wetenschap. Dat hoeft trouwens geen definitieve keuze te zijn, maar op dit moment maakt de muziek en de manier van leven die daarmee gepaard gaat mij gelukkig. Ik heb geen plannen voor een carrièreswitch. Maar zeg nooit nooit. ­– Wat mag het publiek in Rijkevorsel verwachten van uw soloconcert?

Ik bepaal geen weken van tevoren wat ik zal spelen, maar vermoedelijk zal het een mix zijn van standards, eigen werk en een beetje improvisatie.

Meestal bepaal ik op het podium pas wat ik ga doen.

Dat is ook het beste. Dan kan je je muziek afstemmen op de omgeving en de sfeer. ­– Nog twee slotvraagjes. Speelt u af en toe ook nog viool? En uw zus nog piano?

Ik speel wel eens viool met mijn dochter, die trouwens ook al twee jaar lessen volgt. Wat mijn zus betreft: die heeft op dit moment geen piano meer.

Maar als ze bij mij op bezoek is, speelt ze altijd. Op haar eigen piano, moet ik zeggen. Want het is haar piano die nu bij mij thuis staat.

Concertinfo Vijay Iyer Vijay Iyer concerteert op maandag 6 december in zaal De Singer, in de Bavelstraat 35 in Rijkevorsel. Het concert begint om 20.30u. Kaarten kosten 15 euro.

Suiker — 21

Stijn Janssen

Help!

Iedereen bouwt zijn of haar eigen gevangenis. Is het niet met een huwelijk en kinderen, dan wel met een of andere passie, godsdienst of zedenleer. We dwingen onszelf gewillig in een keurslijf van zelfopgelegde verantwoordelijkheden en verplichtingen. Toch komt het er maar op neer de tijd die we nog moeten zitten zo aangenaam mogelijk door te brengen.

Daarom horen in onze gevangenis, naast een jonge vrouw en makkelijk opvoedbare kinderen, al geruime tijd The Beatles thuis.

We hebben de dure eed gezworen nooit ofte nimmer een lied van de Beatles voortijdig af te breken. Wordt op eender welke locatie of tijdstip een Beatlessong gedraaid, dan verplichten we onszelf de volledige rit uit te zitten. De reden waarom we die dwingende regel in ons leven hebben binnengebracht, brengt ons bij de immer vermoeiende discussie over wie de beste popgroep aller tijden is. The Beatles zijn dat. Punt andere lijn. Net zoals de kortste weg tussen twee punten de rechte lijn is.

De stringente regel om nooit een Beatlessong af te zetten, heeft zo zijn gevolgen. Het zorgt met name voor grote problemen als we in de wagen zitten en uit de autoradio plots een Beatleslied opklinkt. Zo waren we op een dag al moeizaam aan het achteruitparkeren toen we verrast werden door het Beatleslied ‘Hey Jude’. ‘Hey Jude’ is een lang, zelfs erg lang, lied van The Beatles. Het duurt welgeteld 7 minuten en 11 seconden en op het einde wordt tot 37 maal toe eenzelfde versregel herhaald. Wat te doen? Gewoon de wagen parkeren, de hele ‘Hey Jude’ uitzitten en zo het risico lopen dat een verontruste voorbijganger naar de politie belt met de melding dat een man al minutenlang in zijn draaiende wagen doelloos voor zich uit zit te staren? Daarom reden we opnieuw weg van onze bestemming, maakten nog een aantal doelloze rondjes in de buurt tot ‘Hey Jude’ langzaam was uitgestorven. Toen we opnieuw wilde inparkeren, merkten we dat onze plaats was ingepikt.

Sinds we in het bezit gekomen zijn van de luxueuze cd-box met alle 13 originele studioalbums van The Beatles digitaal geremasterd, zijn er nieuwe kopbrekens bijgekomen. We breken nu ons hoofd over welke Beatlesalbums we op een integrale wijze kunnen afspelen

22 —december 2010

tijdens onze autoritten. Om hierover uitsluitsel te krijgen zagen we ons verplicht gedurende een marathonzitting hun volledige oeuvre minutieus te chronometreren. Vandaag kennen we van elk van hun albums de precieze afspeeltijd. Deze informatie, gecombineerd met de routeinformatie die we ophalen van Google Maps, stelt ons in staat om onze autoritten te plannen in functie van de integrale versies van hun albums. Rijden we van ons dorp tot aan de Grote Markt van T., 27 kilometer ver of 34 minuten lang, dan komt volgens onze Beatlesafspeeltijdenlijst enkel het album ‘Beatles For Sale’ in aanmerking. Met hun 12de album ‘Abbey Road’ staan we nog ruim 10 minuten te schilderen op de foeilelijke Grote Markt, verplicht luisterend van ‘Mean Mr. Mustard’ tot ‘Her Masjesty’ en kost ons dat 1,5 euro extra aan parkeergeld. Lovely Rita meter maid. Naar de stad A. dan doen we volgens Google een uur en 5 minuten. Met ‘Please Please Me’, hun debuut, komen we tot aan ‘afrit 22’. Steken we dan bliksemsnel ‘Help’ in de cd-speler dan bereiken we de Grote Markt op precies 1 minuut voor het laatste nummer ‘Dizzy Miss Lizzy’ het album afsluit. Met die marge kunnen we leven.

The Beatlesbox heeft ons meteen ook de verplichte bestemming opgeleverd voor onze volgende zomervakantie. Volgens de informatie op de achterzijde zijn de 13 albums of 217 songs samen goed voor een speelduur van 10 uur, 25 minuten en 23 seconden. Nemen we de volledige box mee op reis dan komen we op de tonen van ‘Get Back’, hun allerlaatste nummer op hun allerlaatste album ‘Let It Be’, aan in het Italiaanse bergdorp Rocca Pietore in de Dolomieten. Volgens de website van Illy wordt hun koffie aldaar geschonken in de bar ‘Frederico’.

Er is echter nog een onzekere factor, met name het lied ‘Revolution 9’ op de ‘White Album’. Volgens sommige Beatlesvolgelingen zou dit experimentele nummer 30 seconden langer duren dan de officiële aangegeven speelduur van 8 minuten en 22 seconden. Die missing halve minuut zou echter enkel kunnen waargenomen worden door een golden retriever. Rijden we tijdens die stilte verder dan belanden we in het dorp Pezze waar in koffiebar Giovanni geen Illy maar Lavazzakoffie geschonken wordt. Dat, beste Beatles, zou onze vakantie volledig om zeep helpen.

Elckerlijck speelt ‘Acht vrouwen’ TURNHOUT – Hofpoortteater Elckerlijck speelt op 3, 4, 7, 10, 11, 12, 17 en 18 december, telkens om 20.15u, de voorstelling ‘Acht vrouwen’. Op 5 december is er een matineevoorstelling om 15u.

In een afgelegen landhuis brengt een familie het weekend door. Maar erg gezellig zal het niet worden, want de heer des huizes blijkt vermoord te zijn. Een van de acht vrouwen uit de directe omgeving van het slachtoffer moet de moord op haar ge-

weten hebben. Wanneer beetje bij beetje het duistere familieverleden wordt ontrafeld, stijgt de spanning, zeker wanneer blijkt dat ieder van de acht vrouwen een motief had om de misdaad te plegen. ‘Acht vrouwen’, geschreven door Robert Thomas en geregisseerd door Sylvie Gruyters, is een vernuftig stuk met veel humor.

Reserveren kan op het nummer 014 42 42 10 (tussen 18 en 19u op werkdagen) of via de website. Kaarten kosten 8 euro.

Iraanse schrijfster Mani Amiri vertelt over haar vlucht BALEN – In Vrijetijdscentrum De Kruierie (Bevrijdingsstraat 1 in Balen) vertelt de Iraanse schrijfster Mani Amiri op donderdag 9 december om 20u over haar vlucht naar de vrijheid, weg uit Iran, en over haar boek: ‘Dochter van Iran’.

In haar boek zegt ze: “De revolutie kwam en ineens mochten we niets meer.

Onze ideeën, onze dromen, onze vrijheid: alles pakten ze ons af.” De toestand in Iran en de oorlog met Irak zorgden ervoor dat Mani Amiri vluchtte uit haar geboorteland. In 1984 kwam ze samen met haar man en haar twee kinderen naar Nederland en België. Via een route die over de bergen van Turkije liep.

Als kind had Mani Amiri geluk. Ze groeide op in een ruimdenkend gezin. Ze mocht van haar ouders zelfs trouwen met de man van haar dromen, wat niet gebruikelijk is in Iran. Maar de huwelijkse realiteit haalde het sprookje in en tot overmaat van ramp kreeg ayatollah Khomeini de leiding over het land. Wie zich tegen hem of zijn regime durfde uitspreken, werd opgepakt en verdween voorgoed. Iraanse vrouwen moesten zich verbergen achter allesverhullende kledij. Toen ook de oorlog met buurland Irak nog uitbrak en bombardementen veel mensenlevens kostten, besloot Mani Amiri te vluchten. Achtervolgd

door de politie begon zij met haar gezin een levensgevaarlijke race door de bergen. In De Kruierie vertelt ze haar meeslepende verhaal.

De toegang is gratis.

Klassiek op woensdag VOSSELAAR – In het kader van de muzikale reeks ‘Klassiek op woensdag’, die elke tweede woensdag van de maand plaatsvindt, concerteren Els Swinnen en An De Vos op woensdag 8 december in herberg

De Zwaan (Remi Lensplein 2, Vosselaar).

Op het programma staat een evocatie rond de kerstsuite van Liszt en een terugblik op het kerstspel van Remi Lens. De toegang bedraagt 8 euro.

Deze maand in cc Leopoldsburg LEOPOLDSBURG – Het zijn drukke tijden in het cultuurcentrum van Leopoldsburg.

De voorstellingen van Wurre Wurre, Grant & Forsyth ‘Road to Nashville’ en De Frivole Framboos (foto) zijn uitverkocht. Er zijn nog wél tickets voor een tweede voorstelling van De Frivole Framboos (19 december), en voor Cirque Magnifique (5 dec), A Cumpagnia (10 dec), Issa Mbaye Diary Show (11 dec), Bluewire (12 dec), Gesloten Hart (met o.a. Lucas Van Den Eynde en Kathleen Vandenhoudt, 16 dec) en Hillbilly Boogiemen (17 dec).

Nieuws uit de Kempense bibliotheken

Bib bib hoera!

Wie met ‘Isis’ zoekt, vindt sneller!

‘Isis’ - de overkoepelende onlinecatalogus voor openbare bibliotheken uit de provincie Antwerpen - is door de Bibliotheekschool van Gent genomineerd voor de ‘Vlaamse Bib Web Awards’ in de categorie ‘catalogus’.

Kris De Winter, stafmedewerker publiekswerking bij het Provinciaal Bibliotheekcentrum Vrieselhof, werkte mee aan de uitbouw van Isis. Voor Suiker zet Kris de voordelen van Isis voor de dagelijkse bibliotheekgebruiker op een rij.

– Een gokje: de ‘I’ van Isis staat voor informatica.

Kris De Winter: Toch niet, Isis verwijst naar een Egyptische godin die volgens de legende de wereld afreisde om de delen van haar in stukken gehakte echtgenoot terug samen te brengen. We trekken de allegorie door: met Isis willen we de verschillende verspreide bibliotheekcollecties tot een groter, zeg maar virtueel, geheel samenbrengen.

– Is het juist als we stellen dat ‘Isis’ vooral een service wil bieden aan de lokale bibliotheken in de provincie Antwerpen?

Kris De Winter: Dat klopt. We bieden de bibliotheken een modern bibliotheeksysteem aan, dat door de provincie onderhouden wordt. Ze kunnen hierdoor flink wat besparen op het aankopen van biblio-

theeksoftware, het onderhouden van een eigen server enzovoort. Bovendien krijgen ze met Isis een catalogus-interface ter beschikking die vaak veel meer mogelijkheden biedt dan hun oude systeem. Door gebruik te maken van blogsoftware kunnen bibliotheken de webcatalogus ook zelf aanvullen met hun eigen informatie.

– Wat zijn dan die grote voordelen voor de modale bibliotheekgebruiker?

Kris De Winter: Een van de interessantste voordelen is dat de gebruiker via Isis vlugger kan zien of een boek dat niet aanwezig is in zijn eigen bibliotheek eventueel wel in een buurgemeente kan ontleend worden. Uiteraard moet die dan ook lid zijn van Isis. Verder is ook de zoekmodule erg uitgebreid en werkt ze veel intuïtiever.

Geef je een onderwerp in dan krijg je onmiddellijk tal van suggesties van gerelateerde zoektermen. Bovendien kan je via de zoekmodule 13.000 persartikels opvragen van Mediargus en worden zelfs 7000 e-books volledig digitaal aangeboden. Geef je een boek of cd in dan krijg je meteen ook tal van tips over mogelijke andere boeken of cd’s die bij je interesses kunnen aansluiten.

– We hoorden dat je via Isis ook zelf voor recensent kan spelen Kris De Winter: Er is inderdaad een interessant interactief luik aan verbonden. Zo

kan een gebruiker een boek dat hij gelezen heeft zelf een sterrenquotering geven of er een bespreking van maken. Jouw opinie en commentaar wordt door andere systemen opgepikt en verspreid over het ganse Nederlandse taalgebied, dus ook in Nederland kan men je mening lezen. Verder kunnen gebruikers via Isis reageren op berichten op de site.

– Isis lijkt ons ook erg geschikt om het aanbod van de bibliotheek op een aantrekkelijke manier te verkopen Kris De Winter: Ik vergelijk Isis graag met de webwinkels van Proxis of Amazon, ook die hebben een catalogus die je als kandidaat-koper moet doorzoeken. Op hun startpagina zetten ze ook bepaalde artikels waar ze de aandacht op willen vestigen, vaak nieuwigheden of uitzonderlijke koop-

jes. Op die manier kunnen ook de bibliotheken Isis gebruiken om nieuwe boeken, cd’s, dvd’s en zo meer in de belangstelling te brengen. Of organiseren ze een lezing dan kunnen ze die activiteit via hun eigen startpagina uitstekend promoten.

– Ondanks die vele voordelen zijn nog niet alle bibliotheken lid van Isis. Waarom niet?

Kris De Winter: We kunnen bibliotheken uiteraard niet verplichten lid te worden.

Hun werking valt onder de bevoegdheid van de gemeenten. Als een bibliotheek voor een eigen systeem blijft kiezen, is dat hun volste recht. Maar we hebben al wel een groot deel kunnen overtuigen. In de provincie Antwerpen zijn er 69 gemeenten daarvan zijn er op dit moment toch al 40 aangesloten bij Isis.

Isis praktisch De overkoepelende Isis-catalogus vind je op http://provant.bibliotheek.be. Maar het meest praktische is dat je rechtstreeks naar de catalogus van je eigen gemeente surft. Ben je inwoner van Westerlo

dan ga je naar http://westerlo.bibliotheek.be, ben je Balenaar dan typ je uiteraard Balen in. De lijst van gemeenten die lid van Isis zijn vind je onderaan de website http:// provant.bibliotheek.be.

Kempense bibliotheken genomineerd voor de Vlaamse Bib Web Awards De Gentse bibliotheekschool reikt voor de eerste maal de Vlaamse Bib Web Awards

uit. Dat zijn awards voor verdienstelijke websites en webtoepassingen die uitgaan

van de Vlaamse bibliotheek-, documentatie- en informatiesector. De studenten en

een vakjury selecteerden voor tien categorieën telkens tien genomineerden. Ook Kempense bibliotheken maken kans op een of meerdere awards.

Zo wordt de facebookpagina van de bibliotheek van Hoogstraten genomineerd in de categorie ‘Netwerken’ omwille van haar hoog informatiegehalte. De bib van Turnhout rijft twee nominaties binnen: één in de categorie ‘Multimedia’ en een tweede in de categorie ‘Overige webtoepassingen’.

De Turnhoutse bibliothecaris Paul Wouters krijgt dan weer een nominatie in de categorie ‘biblioblogs voor zijn blog ‘Dwarskijker’. De jury vindt Wouters een bibliothecaris met een mening. Als ‘dwarskijker’ belicht hij de sector op een aparte wijze en je komt ook iets te weten over zijn persoonlijke besognes als bibliothecaris. Ook het Provinciaal Bibliotheekcentrum (PBC) Vrieselhof gaat met twee nominaties aan de haal. Zo wordt de provinciale bibcatalogus ISIS genomineerd in de categorie ‘catalogi’. (zie uitgebreid artikel op deze pagina) Het PBC wordt ook nog eens genomineerd voor haar site voor ‘Vakorganisaties’.

Naast een jury kan ook het grote publiek nog tot 26 november een stem uitbrengen voor een of meerdere favoriet(en). Je vindt de complete lijst met genomineerden terug op de awards-blog. De organisatoren verloten boekenbonnen onder de stemmers. De winnaars worden op 13 december bekend gemaakt.

Suiker — 23

De Lux:

stoofvlees, Spruyt en rock-‘n-roll

“De mensen zeggen nu: “Wauw! Gust, ge hebt U2, The Cure en Dire Straits in de Lux gehad. Maar ze vergeten vaak dat het toen om beginnende groepen ging. Ik heb onlangs nog foto’s van The Cure teruggezien.

Dat waren gastjes van 17 jaar. Wij waren toen ‘al’ 23 jaar en vroegen ons af wat die snotneuzen hier kwamen doen. Bij manier van spreken natuurlijk, want zo was het niet helemaal. Soms speelden ze fantastische concerten, soms ook maar half en half. Vaak waren ze een halfjaar later wereldberoemd.

Herman Meestal belde Herman Schueremans ons met een voorstel.

“Ik heb die groep, mannen: ja of neen?”

“Geef me vijf minuten”, antwoordde ik dan.

“Ik moet naar de eigenaar bellen of de zaal vrij is.”

Was de zaal vrij, dan gingen we ervoor. Herman had genoeg aan ons jawoord. Contracten en betalingen werden achteraf geregeld.

We vertrouwden elkaar. Soms kregen we vijf weken de tijd om een concert te organiseren; soms ook maar twee weken. Vaak stonden de Belgische zalen ofwel het eerst ofwel het laatst geprogrammeerd tijdens een tournee.

Ze kwamen met hun materiaal vanuit Londen met de boot aan in Oostende en vertrokken dan op tournee naar Nederland, Duitsland of Frankrijk. Soms was het goed dat je eerst was, want dan betaalde je nog niet te veel. Kwam je laatst, dan was door het stijgende succes tijdens de tournee hun prijs al een flink stuk de hoogte ingegaan.

Dire Straits Voor het concert van Dire Straits kregen we van hun platenfirma een eerste persing van hun eerste single, ‘Sultans of Swing’, opgestuurd. Ik heb dat plaatje nog steeds ergens liggen. Er bestond toen geen fax, laat staan internet. Alle voorstellen en promotie gebeurden nog via briefwisseling. Ik speelde thuis dat singletje en zei tegen mezelf: ‘Potverdorie, dat klinkt goed’. Ik heb onmiddellijk Herman

24 —december 2010

gebeld met de boodschap: ‘Die moeten we hebben!’ Maar Dire Straits was enkel nog op donderdag beschikbaar. (Dire Straits speelde op donderdag 12 oktober 1978 in een uitverkochte Lux, nvdr) Ik heb er nog ruzie voor gemaakt met de fanfare van Herenthout. Je moet weten: die repeteerde elke donderdag in de Lux. Voor hen was die donderdagavond dus heilig. Maar de zaaluitbater heeft ons de zaal uiteindelijk toch gegeven. Tegen de tijd dat Dire Straits hier optrad, was hun naam al gemaakt. Het was een regelrechte bom!

Veel mensen die in voorverkoop geen kaartjes hadden gekocht, konden er niet meer in.

Het was nog de prille bezetting: Mark Knopfler was toen nog leraar. Hij heeft me nadien nog een gesigneerde single opgestuurd. Hij was ook best te spreken over de ontvangst in Herenthout. Ik herinner me nog dat hij in ons ‘gastenboek’ schreef: ‘Dear Gust, thank you for the good food and attention.’

Den draad Maar met het concert van Dire Straits haalden we ons een hoop problemen op de nek. Dire Straits was zowat de eerste groep met een volwaardige lichtinstallatie. Toen we hun rider aankregen, werd onmiddellijk duidelijk dat ons elektriciteitsvermogen veel te klein was om die installatie te laten werken. We hadden minsten een kabel van 380 ampère nodig. In die tijd hadden alleen fabrieken zo’n kabel. Ik heb dan een ‘illegale’ kabel van 380 ampère moeten laten trekken vanaf de elektriciteitscabine, die achter de kerk van Hulshout stond, naar de zaal.

Dat was een hele lengte! Ze hebben daarvoor zelfs onder de steenweg moeten boren.

Maar niemand weet dat die draad daar ligt!

Gust Spruyt was meer dan twintig jaar de concertorganisator van zaal Lux in Herenthout. In zijn gloriedagen bracht hij beginnende groepjes als Dire Straits, U2 en The Cure naar de ‘heart of darkness’ van de Kempen. Gust is een vat vol verhalen en vandaag beseft hij pas ten volle het legendarische karakter ervan. Suiker trekt de anekdotes uit zijn mistige geheugen en brengt de volgende maanden een bloemlezing. Vaak hilarisch, immer onwaarschijnlijk, maar steeds exemplarisch voor rock’n-roll op zijn Kempens, als het ware gegaard in het befaamde stoofvlees dat Gust elke artiest- ongeacht zijn naam of faam - voorschotelde.

Ik belde eerst naar een gast die bij den ellentrik werkte. Hij zou het aan zijn baas vragen. Gelukkig was die baas ook een jonge gast. “Als je me kaarten van Dire Straits bezorgt, dan krijg ik dat wel in orde”, zei hij.

De volgende dag stond er in het dorp eerst een ploeg een gracht te graven. De dag daarna kwam er een ploeg een kabel leggen. Ten slotte kwam er een ploeg die alles aansloot op de cabine aan de kerk. Niemand die iets ongewoons heeft opgemerkt. De baas is die kabel ’s avonds nog persoonlijk komen aansluiten in de Lux.

The Cure The Cure, de eerste keer! Dat was nooit gezien in Herenthout. Die hadden upraisers bij: spots die van onder naar boven schenen.

Het was de meest indrukwekkende show die we ooit gedaan hadden. Ik was ook gek van hun muziek. Samen met Talking Heads vond ik The Cure in die tijd het beste wat er was. Het had niets meer met punk te maken. The Cure was het begin van nieuwe muziek. (The Cure trad een eerste keer op in de Lux op 21 december 1979; het tweede optreden was op 5 oktober 1980). De eerste maal vergeet ik niet makkelijk. Ze moesten die dag rechtstreeks uit Noorwegen komen.

Pas om vier uur kreeg ik telefoon: ‘We zitten nog in Zweden, want we hebben de boot gemist’. Pas om acht uur zijn ze hier toegekomen terwijl het optreden om half negen moest beginnen. Ze waren horendol van de reis. Op de markt van Hulshout stond ondertussen 2.000 man, terwijl er maar 1.000 man binnen kon. Ik heb dan, terwijl de roadies het materiaal nog aan het uitladen waren, het volk met mondjesmaat binnengela-

Beginnende groepjes als The Cure, Dire Straits en U2

ten. Een roadie is later nog poepeloere zat in de kelder gevallen.

Mac Ik heb toen ook de Mac leren kennen, de fantastische lichttechnicus van The Cure. Hij woont nog steeds in Herenthout. “Ik vroeg hem voor het optreden of hij asjeblief niet te veel licht wilde aansluiten, want onze stroom kan dat niet trekken. Die gast deed absoluut niet moeilijk. Mac -ik geloof dat zijn naam Mac Angus Face is- ging ‘s avond na de show mee pinten drinken met de artiesten. Hij heeft er toen een meisje leren kennen, Greet. Ze werkte met mij in de keuken. Uiteindelijk zijn ze getrouwd en is Mac in Herenthout blijven hangen. Hij is nog altijd een van de meest gevraagde lichttechnici en heeft grote shows gedaan met onder meer INXS en Bonny Tyler. Soms vertrekt hij naar een of ander Arabisch land om er de privéfeestjes van een sjeik te verzorgen. Hij komt dan terug met grote verhalen: “Gust: drie weken dag in dag uit cocktails zitten drinken!”

Flop Ik heb later nog een concert met The Cure gedaan in Turnhout. (The Cure traden op 12 mei 1982 op in zaal Vita in Turnhout. Die zaal heeft vandaag plaatsgemaakt voor de Gamma, nvdr) Een echte tegenvaller. Nochtans was dat een heel straffe show. De groep had net die elpee uit met die rode hoes - ik kan niet op de naam komen - maar ze was zijn tijd ver vooruit. (Gust bedoelt het album Pornography uit 1982; de tour heette The Pornograghy-tour, nvdr). Ik was uitgeweken naar zaak Vita omdat al onze vorige concerten van The Cure in de Lux uitverkocht waren. In zaal Vita kon meer volk binnen. Maar de elpee waaraan de tour was opgehangen, was op dat moment nog niet uit en moest nog geperst worden. Het gevolg was dat er voor het optreden maar 150 man was. We moesten 1.000 man hebben om uit de kosten te komen.

Volgens mij had dat ook te maken het ‘volkje’ uit Turnhout: “Dikke nekken”. Ik heb er nadien nooit meer iets georganiseerd.”

LEZINGEN ✱ WORKSHOPS ✱ CURSUSSEN ✱ UITSTAPPEN Kalender NOVEMBER elke maandag van 19 tot 21 u – Turnhout Praatpunt Wil je je Nederlands verbeteren? Spring dan eens binnen op maandagavond. Het is gratis, je hoeft je ook niet in te schrijven.

(Niet tijdens schoolvakanties) De Warande Turnhout, Warandestraat, 42.

Info: 014 47 21 10, 014 47 21 64 of nic.vangrootel@warande. be Een Dinamo-activiteit in samenwerking met Vormingplus Kempen elke woensdag van 19 tot 21u – Hoogstraten Praatpunt Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ... (niet in schoolvakanties) Gemeentelijke basisschool Hoogstraten, Koningin Elisabethlaan, 21. Info: 03 314 37 86 of kreatief@skynet.be. in samenwerking met Vormingplus Kempen elke woensdag van 19 tot 22u – Beerse Speel en Leer Bridge Na het volgen van een initiatiecursus Bridge is het een absolute must dat men gedurende de volgende periode het spelen van bridge verder uitdiept.

Den Anker, Gasthuisstraat, 1. Info: 014 71 68 71 of www.beersebridgeclub.be.

Digidak In onze openbare computerruimte kan je gewoon binnenlopen tijdens deze momenten en gratis gebruik maken van de computers, van een printers en scanner, van internet, ... en dit allemaal onder begeleiding.

Digidak St-Jozef Rijkevorsel, Kerkdreef, 61.

Elke maandag van 10 tot 12 u.

Digidak Meerle, Hazenweg, 4/2.

Elke maandag van 13 tot 16.30 u.

Digidak Hoogstraten, Mouterijstraat, 4/1.

Elke dinsdag van 14 tot 17.30 u.

Digidak Rijkevorsel, Molenstraat, 5.

Elke donderdag van 9 tot 12 u.

Digidak Hoogstraten bibliotheek, Lindendreef, 1b.

Elke vrijdag van 9 tot 12 u.

Info: 014 71 11 03 of www.digidak.be

wo 1 en 8 dec van 20 tot 22u – Hoogstraten Creatief denken Creatief denken kan je leren! Door aparte denktechnieken vind je ideeën die je zowel privé als voor het werk kan gebruiken. In deze cursus verneem je achtergronden, leer je nieuwe dingen bedenken, oefen je om eigen oplossingen te vinden, train je om (vastgeroeste) patronen te doorbreken en ontdek je de kracht maar ook de valkuilen van creatief denken.

Bibliotheek Hoogstraten, Lindendreef, 1b.

Info: 03 3143261 of hoogstraten@bibliotheek.be. in samenwerking met Vormingplus Kempen wo 1 dec van 20 tot 22.30u – Turnhout Over leven met ADHD ADHD is al lang geen onbekende meer.

Velen hebben er wel eens van gehoord en hebben er een mening over. Maar wat is ADHD nu echt? Zijn kinderen met ADHD niet gewoon stout? En wat doe je als ouder of leerkracht als je met een kind met ADHD geconfronteerd wordt? Hoe ga je als ouder, leerkracht, opvoeder of betrokkene om met kinderen die onaandachtig en impulsief zijn?

Ontmoetingscentrum Janssen, Stationstraat, 60-62.

Info: www.zitstil.be. do 2 dec van 19 tot 22.15u – Herentals Single zijn Je bent single. Je hebt daar bewust voor gekozen of de omstandigheden hebben dit meegebracht. Deze cursus wil je verder op weg helpen in je zoektocht als single.

Op welke krachten in jezelf kan je een beroep doen? En hoe kan je je moeilijkheden aanpakken? Single zijn is last en kracht, beide horen erbij. Maar ondanks de lasten kan je leren om een krachtige single te zijn.

Wit-Gele Kruis, Nonnenstraat, 12. Info www.prh.be. do 2 dec om 20u – Herentals Lach niet Khanoem Afghanistan, dat mooie dorre land. Met unieke kleuren en heel veel oorlog. Eerst 25 jaar oorlog met de Russen, dan burgeroorlog, vervolgens de Taliban, daarna de Amerikanen, en nu opnieuw de Taliban.

En de vrouwen? 42 jaar is hun gemiddelde leeftijd. Slechts 12% van de vrouwen die zwanger zijn, kunnen op enige medische hulp rekenen.

CC ‘t Schaliken, Grote Markt, 35. Info: bibliotheek Herentals, 014 85 97 50 of jan.tegenbos@bibliotheek.be. £ in samenwerking met Vormingplus Kempen

van 3 tot 20 dec – Kasterlee Hoe Europa ons leven beïnvloedt Van 3 tot 20 december kan je in de bibliotheek in Kasterlee de tentoonstelling ‘Hoe Europa ons leven beïnvloedt’ bezoeken.

Bibliotheek Kasterlee, Pastorijstraat, 10.

Info: 014 85 99 31 van 3 tot 5 dec – Turnhout Scholenwerkingsweekend Het scholenwerkingsweekend is er voor iedereen tot 30 jaar die zich wil inzetten als vrijwilliger bij Klein Detail vzw en mee zijn/haar schouders wilt zetten onder scholenwerkingen.

Klein Detail, Kwakkelstraat, 71.

Info: info@kleindetail.be of www.kleindetail.be/weekend. ma 6 dec om 19.30u – Vorselaar Bloemschikken Buurthuis, Oostakker, 16.

KAV Vorselaar: Info: 014 50 04 87. van 7 dec tot 3 jan – Tielen Tentoonstelling Vrouwenkracht De tentoonstelling ‘Kempense Vrouwenkracht’ zet het vrijwillig engagement van sterke Kempense vrouwen in de verf.

Want ze zijn met velen. Hun inzet reikt van de vierdewereldbeweging tot de Wereldwinkel. Van kookmoeders bij de Chiro tot het asielcentrum in Arendonk. Een voor een fantastische vrouwen die hun idealen waarmaken.

Bibliotheek Tielen, Tielendorp, 31. Info: 014 55 16 10 of gonnie.derkinderen@kasterlee.be. in samenwerking met Vormingplus Kempen ma 13 tot vr 17 dec van 10 tot 17u – Turnhout Opleiding: Ontwaken in je helende krachten Deze opleiding beoogt een grondige basis te geven van de esoterische kennis verbonden aan diepgaande praktijkervaring. Gedurende vijf dagen word je tot een grotere kennis en integratie van jouw innerlijk bewustzijn gebracht. De theorie wordt direct getoetst aan de esoterische praktijk van meditatie.

De Rank, Tramstraat, 74. Info: www.dekleinebron.be. di 14 dec van 19.30 tot 22u – Ravels Inleiding tot de islam Wie is Allah voor de moslims? Waarom werden wij door hem geschapen? Hoe wordt hij aanbeden door de moslims? Wat zijn de fundamenten van het geloof en van de islam? ...

GC De Wouwer, Kloosterstraat, 4.

Info 014 65 21 55 of info@dewouwer.be in samenwerking met Vormingplus Kempen di 14 dec – Vorselaar Daguitstap KAV naar Essen (Duitsland) Dorpscentrum, Markt, 14.

KAV Vorselaar: Info: 014 50 04 87 ma 20 dec van 19.30 tot 21u – Turnhout Denk en doestudio Turnhout 2012 In 2012 is Turnhout Cultuurstad Vlaanderen en daar willen we iets mee doen! Wat kan dit voor Dinamo betekenen en hoe willen we daarbij aanwezig zijn? Welke activiteiten kunnen we organiseren en wat typeert Dinamo voor jou? Wil je graag actief meedenken over het feestjaar 2012? Wees welkom!

De Warande, Warandestraat, 42. Info: 014 47 21 10 Een Dinamo-activiteit

Zin om iets te organiseren?

Je activiteit in deze kalender?

Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro).

Ons aanbod en honderden cursussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdatabank.be. Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ komen ze niet alleen trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties.

Dinamo in 2012 Dinamo nodigt je uit! In 2012 is Turnhout een heel jaar lang Cultuurstad van Vlaanderen en daar willen we iets mee doen, samen met jou! Wij willen deze gelegenheid aangrijpen om Dinamo ecologischer te maken tegen 2012. Wat kunnen we met Dinamo rond dit thema doen? Wat vond je een fijne ervaring en wil je graag opnieuw beleven? Heb je zelf ideeën of ben je benieuwd naar de ideeën van anderen? Laat het ons weten!

Zo kunnen we samen toewerken naar 2012, een bijzonder jaar voor Turnhout én Dinamo. Wees welkom!

Dinamo in 2012 start op maandag 20 december (20-12) om 20.12u. We nodigen je uit om een traject op te zetten met al onze en jullie ideeën. Gratis toegang.

Avonduren Meer dan 200 (jong)-volwassenen vonden het voorbije jaar op maandagavond de weg naar Dinamo in de Warande.

Word jij ook één van hen? maandag 6 en 13 december van 19 tot 21u

Taalcafé Engels Evening Talk Je komt gewoon naar de Warande. In dit taalcafé spreek en oefen je je Engels.

De onderwerpen zijn zeer divers. Dit taalcafé wordt geleid door een Brit. gratis, vooraf inschrijven niet nodig maandag 6, 13 en 20 van 19 tot 22u

Open atelier experimenteel schilderen

In dit open atelier ga je op zeer vrije, experimentele manier verf en waardeloos materiaal verwerken. Bedoeling is om dan je eigen creaties te maken. gratis, vooraf inschrijven niet nodig maandag 6, 13 en 20 december van 19 tot 21u

Nederlands Praatpunt

Ben jij een van die mensen die hun Nederlands willen verbeteren? Spring dan eens binnen op een maandagavond. Het is gratis. Je hoeft je niet in te schrijven.

Je moet ook niet elke week aanwezig zijn, je hoeft zelfs niet de hele tijd te blijven. gratis, vooraf inschrijven niet nodig maandag 20 december om 20.12 uur

Dinamo in 2012

Uitwisselingsavond naar aanleiding en ter voorbereiding van Turnhout Cultuurstad Vlaanderen in 2012. (zie artikel) Gratis toegang

Info Dinamo En natuurlijk ook in Suiker! Meer details vind je op www.cultuurnet.be/uitdatabank.

Warandestraat 42 in Turnhout T 014 41 94 94 T 014 47 21 10 (reserveren) Openingsuren educabalie: Elke werkdag van 9 tot 12u en van 13 tot 16u, én op maandagavond van 18 tot 20u.

Voor meer info, zie onze nieuwe website: www.warande.be/dinamo

Suiker — 25

Open Doek DECEMBER Open Doek dankt zijn bekendheid aan het filmfestival dat eind april wordt georganiseerd. Maar het hele jaar door worden er films geprogrammeerd door Open Doek. Suiker houdt je elke maand op de hoogte van het programma.

Tenzij anders vermeld worden de films vertoond in Utopolis (Graatakker in Turnhout) op dinsdagavond om 20u.

Dinsdag 7 december, 20u WENDY AND LUCY

Dinsdag 14 december, 20u NORD

Dinsdag 21 december, 20u EN WAAR DE STERRE BLEEF STILLE STAAN

Dinsdag 28 december, 20u THE TREE

Land: Verenigde Staten Regisseur: Kelly Reichardt Duur: 80 minuten Jaar: 2009 Wendy Carroll is met haar hond Lucy op weg naar Alaska. Ze hoopt daar werk te vinden.

Onderweg begeeft haar auto het. Wendy wordt gedwongen haar laatste zakgeld uit te geven. Wanneer ze wat later hondenvoer voor Lucy steelt, wordt ze gearresteerd. Ze komt dezelfde dag nog vrij, maar Lucy is ondertussen spoorloos verdwenen. Wendy begint een zoektocht.

De film doet een beetje denken aan de films van de gebroeders Dardenne. Verwacht je dus niet aan spectaculaire scènes of aan een nadrukkelijk aanwezige soundtrack.

‘Wendy en Lucy’ schetst op een stijlvolle en realistische manier de groeiende kloof tussen rijk en arm in het huidige Amerika. Cinema die je niet koud laat en die aan je blijft kleven.

Land: Noorwegen Regisseur: Rune Denstad Langlo Duur: 78 minuten Jaar: 2009 Als gevolg van een zenuwinzinking leidt voormalig skiër Jomar een geïsoleerd bestaan als bewaker op de skipiste. Hij brengt zijn dagen door met sterke drank, pillen en televisie. Wanneer hij te weten komt dat hij wellicht de vader is van een kind in het hoge Noorden, begint hij aan een lange reis op zijn sneeuwscooter met vijf liter alcohol als zijn enige proviand. Jomar lijkt er alles aan te doen om te voorkomen dat hij zijn bestemming bereikt en komt daarbij in merkwaardige situaties terecht. Dat levert een mild absurde tragikomedie op, waarin de tragiek van het dagelijkse leven wordt uitvergroot, maar de droge humor ervoor zorgt dat het nooit te zwaar op de hand wordt. Een antidepressieve off-road movie!

Land: België Regisseur: Gust Van Den Berghe Duur: 73 minuten Jaar: 2010 Acteurs, regisseur en producent aanwezig.

Drie armoezaaiers Suskewiet, Pitje Vogel en Schrobberbeek hebben genoeg van hun armoede en besluiten deze Kerstmis ‘Driekoningen’ te gaan zingen. Met succes, want ze zingen zich rijk. Wanneer ze echter op de terugweg naar het café in het bos verdwalen, zijn ze onverwacht als echte “Drie Koningen” getuige van de geboorte van een klein kindeke, Jezus. Ondersteboven van deze wonderlijke gebeurtenis schenken ze al hun zuurverdiende giften weg. ‘s Ochtends twijfelen ze echter aan hun gevoel van vervulling. En wanneer ze de volgende kerst besluiten opnieuw te zingen, ontstaat er ruzie over hun intenties. Een zeer vrije, voor geen geld gedraaide adaptatie van Felix Timmermans’ kerstspel die een afwisselend poëtische en burleske volksfabel is geworden. De prachtige zwart-witfotografie zorgt voor een onwereldse sfeer.

Regisseur Gust Van den Berghe deed voor zijn cast bijna integraal een beroep op acteurs van het Turnhoutste gezelschap Theater Stap. Op het filmfestival van Cannes was het publiek zeer ontroerd en laaiend enthousiast.

Land: Australië Regisseur: Julie Bertucelli Duur: 100 minuten Jaar: 2010 Na de plotse dood van haar vader vertrouwt de 8-jarige Simone haar moeder Dawn een geheim toe. Ze is ervan overtuigd dat haar vader voortleeft in de eeuwenoude boom.

Maar de nieuwe band tussen moeder en dochter wordt bedreigd wanneer Dawn een relatie begint met George, de loodgieter die wordt ingeschakeld om de boom te verwijderen, want zijn takken komen tot in het huis en de wortels dreigen de funderingen te vernielen. Een prachtig verbeelde familiekroniek met als thema’s verlies en verbeelding.

Voordelig naar Open Doek met

12 x 12

Zin om gezellig, met z’n tweetjes, naar een Open Doekfilm te gaan? Of interesse om op een voordelige manier kennis te maken met het filmaanbod van Open Doek?

Dan is dit je kans! Stort 144 euro (=12x12) op het rekeningnummer van Suiker en je ontvangt van ons 12 duokaarten voor Open Doekfilms (let op: niet geldig voor andere films). De tickets zijn een jaar lang bruikbaar op elke dinsdagavondfilm van Open Doek, maar óók tijdens het filmfestival.

Het rekeningnummer van Suiker is 068-8890662-57. Vermeld duidelijk je naam en adres, want de tickets worden per post verstuurd.

26 —december 2010

ONZE PARTNERS

V.I.P.-PARTNER PARTNERS L

Bibliotheek Turnhout HoReCa

Adres: Warandestraat 42, provincie Antwerpen

PROVINCIE ANTWERPEN

Adres:

Tel:

Fax:

Mail:

Website:

Kon. Elisabethlei 22, 2018 Antwerpen 03 240 50 11 03 240 54 75 info@provant.be www.provant.be

PARTNER XXL Vormingplus Kempen

Adres: Graatakker 4 2300 Turnhout

Tel: 014 41 15 65

Mail: info@vormingpluskempen.be

Website: www.vormingpluskempen.be

Cc ‘t Schaliken

Adres: Grote Markt 35, 2200 Herentals

Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u, di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, wo 9-12u.

Ticketbalie ook op wo 13.30-16u en za 10-14u.

Tel: 014 28 51 30

Fax: 014 22 28 56

Mail: cultuurcentrum@herentals.be

Website : www.schaliken.be

Cc de Werft

2300 Turnhout Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11-20u, vr 11-18u, za 10-17u Tel: 014 47 22 41 Fax: 014 41 61 41 Mail: bibliotheek@turnhout.be Website: www.turnhout.be/bib

Effenaar

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: info@effenaar.nl Website: www.effenaar.nl

DINAMO

Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel Adres: Warandestraat 42, (exporuimte de Halle) 2300 Turnhout Centrumparking Nieuwstraat, Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en 2440 Geel (exporuimte de 13-16u, ma 18-20u SHG Constructions Schrijnwerkerij)

Tel: 014 41 94 94 (algemeen), Dak- & isolatiewerken

Balie: ma 13.30-16.30u, 014 47 21 64 (educabalie) Gyproc-werken di-vr 9-12u / 13.30-16.30u,

Mail: dinamo@warande.be Totaalrenovatie za 10-12u

Website: www.warande.be (cursussen)

Tel: 0474083305

Tel: 014 56 66 60 (administratie)

Blog: www.warande.be/dinamo

Mail: shgconstructions@gmx.com 014 56 66 66 (reserveringen) Brouwerij

Fax: 014 56 66 80 Corsendonck

Mail: admin.dewerft@geel.be,

Adres: Slachthuisstraat 27, res.dewerft@geel.be 2300 Turnhout

Website: www.dewerft.be de Warande

Tel: 014 45 33 11

Adres: Warandestraat 42, TRAM 41 (Turnhoute

Fax: 014 45 33 88

Route Archief en Musea) 2300 Turnhout Mail: corsendonk@corsendonk.com

Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u

Website: www.corsendonk.apluz.be goedhuis, Grote Markt 1, 2300

Tel: 014 41 9494 (algemeen) Mezz Turnhout, 014 44 33 98) 014 41 69 91 (ticketbalie)

Adres: Keizerstraat 101, Nationaal Museum van de

Website: www.warande.be Speelkaart (Druivenstraat 18, 4811 HL Breda

Tel: 0031 76 515 66 77 2300 Turnhout, de kringwinkel

Adressen: goedkoop en origineel

Fax: 0031 76 520 02 37 014 41 56 21) Mol (Sint-Appolonialaan, 014

Mail: info@mezz.nl Taxandriamuseum 32 61 63), Turnhout (Steenweg

Website: www.mezz.nl (Begijnenstraat 28, op Tielen 70), Retie (Sint-Mar- 2300 Turnhout, 014 43 63 35) tinusstraat 50), Hoogstraten Begijnhofmuseum (Begijnhof Dynamo

Adres: Catharinaplein 21, (Meerseweg 135, 014 44 20 40), 56, 2300 Turnhout, 5611 DE Eindhoven Geel (Kollegestraat 104, Gas014 42 12 48)

Tel: 0031 40 239 31 10 straat 2a), Herentals (Lierse- Openingsuren: musea: di-za 14-17u,

Mail: info@dynamo-eindhoven.nl weg 136), Kasterlee (Krokuszo 11-17u

Website: www.dynamo-eindhoven.nl laan 10), Balen (Steenweg op Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, Leopoldsburg 71/2), Herselt ERFGOEDCEL di-vr 9-12.30u / 13-16.30u (Blaubergsteenweg 113), Heist NOORDERKEMPEN Mail: tram41@turnhout.be op-den-Berg (Noordstraat 25/1,

Adres: Stadhuis/Erfgoedhuis, Grote

Website: www.tram41.be 015 21 23 73).

Markt 1, 2300 Turnhout Filmfestival OOGWENK OPTIEK

Tel: 014 44 33 62

Carine Vermoesen Open Doek

Mail: info@erfgoedcel

Adres: Warandestraat 42, brillen, contactlenzen, gratis noorderkempen.be 2300 Turnhout ogentest, hoorapparaten

Website: www.erfgoedcel

Tel: 014 41 94 94

Adres: De Valken 16, 2370 Arendonk noorderkempen.be

Fax: 014 42 08 21

Openingsuren: di-vr 9-12u en 13-18u, do tot IOK

Mail: info@opendoek.be 18u, za 9-17u, ma afspraak Intercommunale

Website: www.opendoek.be

Tel en fax: 014 67 24 35 Ontwikkelingsmaatschappij

Mail: oogwenk@skynet.be Pure Kempen voor de Kempen RURANT vzw Cc ‘t Getouw (schouwburg Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel

Rex – zaal ‘t Getouw)

Adres: Hooibeeksedijk 1

Tel: 014 58 09 91

Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol 2440 Geel

Fax: 014 58 97 22

Openingsuren: ma-vr : 9-12u / 13.30-16u,

Tel: 014 / 85 27 07

Mail: info@iok.be za 10-12u / 13.30-16u / 1 uur

Website: www.purekempen.be Website: www.iok.be voor elke podiumvoorstelling www.rurant.be RADIO NOORDERKEMPEN

Tel: 014 33 09 00 (Merk Kempen) 107.5FM

Fax: 014 33 08 90

Mail: johny.geerinckx Adres: Steenweg op Sevendonk 82,

Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be @rurant.provant.be

Website : www.getouw.be 2360 Oud-Turnhout

Tel: 014 45 01 45 Kunstforum Würth

Fax: 014 45 30 48

Adres: Everdongenlaan 29,

Mail: radio@radionoorder 2300 Turnhout kempen.be

Openingsuren: alle dagen: 10-17u

Website: www.radionoorderkempen.be

Tel: 014 44 55 95 Kunst In Huis

Fax: 014 44 56 62 Kunstuitleen vzw

Mail: kunstforum@würth.be

Adres: Gallaitstraat 78, 1030 Brussel

Website: www.wurth.be

Tel: 02 247 97 10

Fax: 02 242 83 11

Mail: info@kunstinhuis.be

Website: www.kunstinhuis.be

PARTNERS XL

Afdelingen Noorderkempen en Middenkempen

Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout

Tel: 0495 53 54 80

Turnhout 2012

Adres: Stadhuis, Grote Markt 1, 2300 Turnhout Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en 13.30-16.30u Tel: 014 40 96 74 Mail: info@turnhout2012.be Website: www.turnhout2012.be

KATHOLIEKE

HOGESCHOOL KEMPEN

Dep. Handelswetenschappen en bedrijfskunde Cultuur- en sportmanagement

Adres: Campus Blairon 800, 2300 Turnhout

Tel: 014 42 66 01

Fax: 014 43 52 64

Mail: hwbkt@khk.be

Website: www.khk.be

PHILIPS INNOVATIVE APPLICATIONS

Adres: Steenweg op Gierle 417, 2300 Turnhout Tel: 014 40 12 11 Fax: 014 40 16 53 Website: www.philips.be

CC LEOPOLDSBURG

Adres: Kastanjedreef 1, 3970 Leopoldsburg Tel: 011 34 65 48 Fax: 011 34 72 66 Mail: info@ccleopoldsburg.be Website: www.ccleopoldsburg.be

SECUNDAIR ONDERWIJS ZENIT

Adres: De Merodelei 220, 2300 Turnhout

Inschrijvingen: vanaf 16 aug elke werkdag: 10-16u do: 14 - 20u.

Tel: 014 47 14 40

Fax: 014 47 14 44

Mail: info@so-zenit.be

Website: www.so-zenit.be

Sabam Cultuur vzw Aarlenstraat 75 1040 Brussel

Tel: 02 286 83 82-84

Fax: 02 230 13 10

Website: www.sabam.be

PARTNERS S

Vlaamse Eutonie School vzw

Renild Van den plas

Adres: A. Van Solmsstraat 29 2300 Turnhout

Tel: 014 / 43 65 11

Mail: renild.vdp@gmail.com

Delta Motorcycle n.v.

Adres: Otterstraat 120, 2300 Turnhout Tel: 014 42 08 08 Fax: 014 42 74 78 Mail: deltamotor@skynet.be Website: www.deltamotor.be

Café Wirwar

Een eigentijds café met een vleugje heimwee naar vroeger

Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout

Suiker — 27