Aan tafel

Jouw organisatie met vertrouwen de toekomst in loodsen. Weten waar maatschappij, medewerkers en cliënten over een paar jaar behoefte aan hebben. De héle sector aantrekkelijk houden, nu en in de toekomst. Tijdens de strategische agendatafels van WZW leggen zorg- en welzijnsorganisaties en onderwijs gezamenlijk de basis voor een meerjarenagenda. Een unieke samenwerking, met een behoorlijke impact.

Ineke Slagter, senior programmamanager bij WZW, faciliteert vanuit die hoedanigheid de strategische agendatafels. ‘De oorsprong van de strategische agendatafels ligt bij Waard om te werken!, het actieplatform voor de sector dat is opgericht in 2017. In dat jaar besloten bestuurders van twintig regionale organisaties structureel bij elkaar te komen om de ontwikkelingen in de sector te bespreken. Daarvóór deden ze dat weliswaar ook wel, maar een solide basis ontbrak. En dat bleek een achilleshiel. Onder andere door de grote stelselwijzigingen van een aantal jaar terug, ging de aandacht van de organisaties naar binnen en verdween de focus op samenwerking uit het zicht. In het besef hoe belangrijk gezamenlijk optrekken is om een vuist te kunnen maken, en minder overgeleverd te zijn aan externe factoren, pakten de bestuurders in 2017 de draad weer op. Het actieprogramma Waard om te werken! was een feit.’

Tijdens de strategische agendatafels wordt de kiem gelegd voor diverse acties uit het actieprogramma. Succesvolle voorbeelden zijn onder andere het instroomproject Nieuwkomers in de ouderenzorg (zie pagina 16), het aanstellen van organisatiebuddy’s en de imagocampagne Ontdek de ouderenzorg (zie pagina 25). ‘Om de agendatafels waardevol en relevant te houden voor de deelnemers hebben we gekozen voor branche-specifi eke tafels’, legt Ineke uit. ‘Want hoewel de sector grosso modo te maken heeft met dezelfde uitdagingen, is de problematiek in verpleeghuizen anders dan die in, bijvoorbeeld, de ggz.’ De ziekenhuistafel, de vier V&V-tafels en de ggz-tafel zijn de eerste branche-specifi eke agendatafels. De initiatieven voor de gehandicaptenzorg, jeugdzorg en de eerste lijn zijn in de maak en worden later dit jaar gestart.

De uiteindelijke output van de strategische agendatafels is de meerjarenagenda, aldus Ineke. ‘Deze zal het houvast vormen voor organisaties, onderwijs en andere stakeholders om optimaal voorbereid te zijn op het zorg- en welzijnslandschap in 2024. Dat ziet er ontegenzeggelijk anders uit dan het huidige. Maar ben je daar samen op voorbereid, dan weet je ook als individuele organisatie daarin te laveren.’

‘We hebben nu vijf strategische agendatafel-meetings achter de rug, met telkens acht vertegenwoordigers van

de academische, topklinische en streekziekenhuizen in de regio. Een slagvaardige, overzichtelijke groep die in twee uur tijd een aantal thema’s bespreekt.’

‘We kijken kritisch, pragmatisch en met realiteitszin naar de thema’s die we met elkaar agenderen. De thema’s hebben betrekking op de huidige uitdagingen en die van de – nabije - toekomst. Bijvoorbeeld de krapte op de arbeidsmarkt in tijden van dubbele vergrijzing en de complexer wordende zorg. Wat de invloed is van het hoofdlijnenakkoord op de organisatie van zorg. En hoe de kliniek van de toekomst eruitziet; over welke digitale vaardigheden moet een verpleegkundige dan beschikken, en een leidinggevende? Tijdens een meeting bekijken we welke oplossingen binnen onze invloedssfeer liggen. Liggen ze daarbuiten, dan gaan we na hoe we die eventueel kunnen vergroten. In je eentje is dat natuurlijk lastig, maar als je regionaal optrekt sta je een stuk sterker. Inmiddels weten we elkaar ook buiten de meetings te vinden. Bijvoorbeeld voor vacature-uitwisseling, maar ook met ideeën over het verlagen van administratieve lasten en werkdruk en over opleidingsmogelijkheden. We willen immers als sector een aantrekkelijke werkgever blijven. En dan kom je uit bij dé gezamenlijke drijfveer om te participeren aan de strategische agendatafels: het zo goed mogelijk willen faciliteren van onze medewerkers. Zij moeten hun vak met passie kunnen blijven uitoefenen. Of dat nu bij de eigen instelling is of bij die van degene die naast je aan tafel zit. Krachtenbundeling is het vertrekpunt. Dat is simpelweg onze verantwoordelijkheid, voor de huidige en de toekomstige zorgprofessionals.’

‘Hoe kunnen we ervoor zorgen dat er continu goed toegeruste professionals voor de sector in de regio beschikbaar zijn? Dat is de uitdaging waar we voor staan en die we met een strategische arbeidsmarkt-onderwijsagenda willen tackelen. Een agenda die boven de toevalligheid, boven politieke en economische invloeden staat. Boven factoren dus, die vaak de oorzaak zijn van brandjes die geblust moeten worden en die daardoor de focus van je beleid weghalen. Met “we” bedoel ik niet Rijn IJssel en de andere roc’s in de regio’. “We” staat voor de zorg- en welzijnsinstellingen in de regio plus het mbo- en hbo-onderwijs.’

‘Het opstellen van de agenda is daarmee een echt samenspel. In werksessies met diverse disciplines uit het onderwijs en het werkveld brengen we regionale trends en factoren in beeld en koppelen daar strategische vraagstukken aan. De antwoorden op die vraagstukken formuleren we samen. Om tot die agenda te komen, is samen optrekken niet genoeg. Het vraagt van de betrokkenen om disruptief te durven denken. De uitdaging waar we voor staan is immers niet gering. Het gaat niet alleen om het opleiden van zo veel mogelijk nieuwe medewerkers voor de sector, het gaat ook om sámen medewerkers te behouden. En, misschien nog belangrijker, om elkaar te vinden in het vormgeven van anders werken. Van concurrentie tussen de deelnemende roc’s is geen sprake. We hebben hetzelfde belang: de kwalitatieve en kwantitatieve match met het werkveld maken en goed opgeleide professionals afl everen aan de sector. Daar hebben we elkaar keihard voor nodig.’