ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Μάτι.
«Τ
ο μάτι είναι το σημείο στο οποίο συγκεντρώνεται η ταυτότητα ενός ανθρώπου», έγραψε ο σπουδαίος Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα. Στο δικό μας «Μάτι», αποτυπώθηκε η ταυτότητα μιας ολόκληρης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που, όπως λέει κι η παροιμία «έβαλε τα χέρια της κι έβγαλε τα μάτια της», αφού, πολλά χρόνια τώρα, αλλού τήραγε κι αλλού έβλεπε. Κι έριχνε ξανά και ξανά στάχτη στα μάτια της, ώσπου ένα δραματικό απόγευμα η στάχτη ξεχείλισε από παντού κι έθαψε τα πάντα… δέντρα, ντουβάρια, ψυχές… Γιατί, δυστυχώς, «Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά». Ή, με άλλα λόγια, η φύση, όσο
και αν βιαστεί από τα αχόρταγα, υπεροπτικά, απερίσκεπτα ανθρωπάκια που επέλεξε να αναδείξει ως κυρίαρχο είδος, κάποια στιγμή αντιδρά και η αντίδρασή της συχνά παίρνει αυτό που λέμε «βιβλικές διαστάσεις». Στο «Μάτι» του κυκλώνα, τα είδαμε όλα. Την κερδοσκοπία πάνω στη γη, το σχεδιασμό τύπου «άρπα κόλλα», την άγνοια κινδύνου, αλλά πάνω απ’ όλα τη χωρίς αιδώ πολιτική τυμβωρυχία, από όλους/ες εκείνους/ ες, που ενώ με την ενεργητική ή παθητική συμμετοχή τους, επί δεκαετίες, έχουν γεμίσει την Ελλάδα «Μάτια», τώρα νίπτουν τα χείρας τους, εξαπολύοντας μύδρους προς κάθε κατεύθυνση.
Επιγραμματικά
σελ. 2
Η ζωή είναι αλλού
σελ. 3
Μας προετοιμάζει το σχολείο για την πραγματική ζωή; Ψυχοσκέψεις
Συναισθησία
Κύμα ανθρωπιάς και συμπαράστασης…
σελ. 8-9
Η ματιά του δημότη
σελ. 10
Μικρά
σελ. 11
Αλληλέγγυα παιδεία
σελ. 12
Συνέντευξη - Θεόδωρος Ζινέλης:
Τα μάτια μας δεκατέσσερα!
Θεομήτορος 62 (Beerger)
Ανδρέα Παπανδρέου 11, πεζόδρομος (Αλεγρία) 1ο ΚΕΠ Αγίου Δημητρίου (Γ. Ψυχογιού 8)
Σκίτσο εξωφύλλου: Thanos Raf
σελ.7
Αυθαίρετα-μια ελληνική ιστορία
Σημεία που μπορείτε να βρείτε το στρογγυλό city view: Αγ. Δημητρίου 36 (πρακτορείο ΟΠΑΠ Γ. Σκορδάκης)
σελ. 6 σελ. 6
Επίκουρος
Στρ. Παπάγου 74 (φρουταγορά)
σελ. 4-5
Τεύχος 36
σελ.13-14
3
Έξοδος νείς με αγωνία τις ημέρες της εβδομάδας μέχρι την έλευση της λυτρωτικής Παρασκευής; του Ρήγα Σ. Τζαμτζή
tza_rig@hotmail.com
"Η
εσχάτως πολυαναφερόμενη έκφραση “έξοδος από τα μνημόνια“ υπήρξε αφορμή ώστε να δημιουργηθούν αναπόφευκτοι συνειρμοί και σκέψεις σχετικά με την λέξη “έξοδος“. Η λέξη λοιπόν αυτή στη νεοελληνική πραγματικότητα, έχει μια ιδιαίτερη βαρύτητα και ταυτόχρονα μια μονοσήμαντη (!) ερμηνεία. Διότι όταν αναφερόμαστε στη έξοδο, δεν εννοούμε βέβαια την “έξοδο κινδύνου” ούτε την “έξοδο του Μεσολογγίου“. Αναφερόμαστε στην έξοδο της Πρωτομαγιάς, του Πάσχα, του 15Αύγουστου, των Χριστουγέννων, του Σαββατοκύριακου, της Πρωτοχρονιάς, της Καθαράς Δευτέρας, την πρώτη μεγάλη έξοδο του καλοκαιριού, και την αντίστοιχη τελευταία έξοδο (όχι Ρίτα Χαίηγουορθ!) όπως και οποιαδήποτε άλλη που έχει ταυτιστεί με την έννοια της διαφυγής. Διαφυγή όμως από τι; Από την καθημερινότητα; Από τον χώρο εργασίας; Από τον κάματο; Είναι φυσιολογικό να μετρά κα-
Είναι φυσιολογικό να επιβιώνει τα 5/7 της εβδομάδας για να αποπειραθεί να ζήσει τα υπολειπόμενα 2/7; Αναμφίβολα είναι απαραίτητο το διάλειμμα εκείνων που θα ανακουφιστούν από μια μακρόχρονη βιοποριστική καθημερινότητα και θα τροφοδοτηθούν με περισσότερη ενέργεια για την συνέχεια. Αυτό είναι θεμιτό, δεν μπορεί όμως επ΄ουδενί να είναι αυτοσκοπός. Τι μπορεί όμως να σημαίνουν όλες αυτές οι “θεσμοθετημένες“ έξοδοι που εν μέσω οικονομικής κρίσης προκαλούν εύλογες απορίες και έρχονται σε αντιδιαστολή με την υποτιθέμενη ανέχεια; (Χρήσιμο να επισημάνουμε και την μετάβαση σε εκτός συνόρων δημοφιλείς
προορισμούς σε Λονδίνο, Πράγα, Παρίσι, Βουδαπέστη κ.λ.π.)
απλώς αναγκαία συνθήκη ως μέσον βιοπορισμού.
Σε πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε να αποδώσει κανείς το γεγονός αυτό στο “έξω καρδιά“ που χαρακτηρίζει τον Έλληνα και στο Μεσογειακό ταπεραμέντο. Παραείναι κλισέ για να γίνει αποδεκτή μια τέτοια προσέγγιση.
Τι μέλλον όμως μπορεί να έχει μια χώρα όταν ο πολίτης δεν αντιλαμβάνεται την εργασία του ως πεδίο δημιουργικότητας, ως ύψιστο χρέος κυρίως απέναντι στον εαυτό του, πόσω μάλλον εάν δεν αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν ένα μικρό γρανάζι απαραίτητο προκειμένου να λειτουργήσει ένας ευρύτερος μηχανισμός; Το πρόβλημα εδώ, είναι ότι εκλείπει η έννοια της ατομικής ευθύνης, βαρύτατη απώλεια για μια κοινωνία που ελπίζει να ατενίσει με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον.
Το να απαρνείται κανείς τη χαρά της καθημερινότητας με αποτέλεσμα την απώλεια της στιγμής και συνεπώς του Χρόνου, μεταθέτοντας την όποια άντληση ευχαρίστησης στο μέλλον δεν είναι μόνο αντικείμενο ενός φιλοσοφικού προβληματισμού, αλλά φαινόμενο με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Σημαίνει ότι η εργασία ως αντικείμενο καθημερινής ρουτίνας, δεν αποτελεί πεδίο επιδιωκόμενης ικανοποίησης, άντλησης ευχαρίστησης και χαράς, αλλά
Η “έξοδος“ λοιπόν, ως διέξοδος, ως απόδραση, αλλά κυρίως ως διαφυγή είναι μια προσωπική ήττα του καθενός, που αποτυπώνεται ανάγλυφα σε μια ατάκα από το εκπληκτικό θεατρικό έργο “Το τίμημα “ του Άρθουρ Μίλερ: “ Είναι σαν να ζούμε περιμένοντας να ζήσουμε “. Υ.Γ Βέβαια, η μετάθεση της ελπίδας για την άντληση ευχαρίστησης από το παρόν στο μέλλον, ίσως να σχετίζεται και με την εδραιωμένη πεποίθηση της Χριστιανικής θρησκείας περί μελλοντικών απολαβών στον “άλλο κόσμο “. Αυτό όμως μένει να διαπιστωθεί μετά την “εξόδιο“ Ακολουθία !
γράφει η: Ευαγγελία Ευσταθιάδου
Σ
ύμφωνα με τα αναλυτικά προγράμματα, το σχολείο έχει ως βασική αποστολή την ολόπλευρη καλλιέργεια των μαθητών. Πέρα από γνώσεις παρέχει εφόδια για την ενήλικη ζωή, την επαγγελματική πορεία και την ύπαρξη μας ως πολιτικά όντα. Το σχολείο διαπλάθει χαρακτήρες και ενισχύει τα ταλέντα του κάθε παιδιού. Τα κάνει όλα αυτά όντως; Θα ήθελα να απαντήσω «ναι», αλλά στην πραγματικότητα δεν το πιστεύω και τόσο. Άλλωστε η πιο συνηθισμένη ερώτηση είναι: «αυτό, κυρία, πού θα μας χρειαστεί;». Χωρίς καμία διάθεση να είμαι αφοριστική, πιστεύω ακράδαντα ότι πολλοί μαθητές δεν κερδίζουν όσα θα έπρεπε από το σημερινό σχολείο. Τρανταχτό παράδειγμα είναι το μάθημα της ιστορίας, που διδάσκεται σχεδόν σε όλα τα χρόνια της εκπαίδευσης και είναι μάθημα προσανατολισμού στο Λύκειο. Τα παιδιά διδάσκονται τα ίδια πράγματα τρεις φορές (μια σε κάθε βαθμίδα) αλλά ακόμα και άριστοι μαθητές αντιμετωπίζουν βασικές γνώσεις ως ολοκαίνουριες που δεν έχουν ξανακούσει. Λέμε συχνά ότι η ιστορία κάνει κύκλους και πως η ιστορική γνώση μας βοηθά να κατανοήσουμε την ανθρώπινη φύση και άρα να πάρουμε σωστές αποφάσεις για το μέλλον. Το σχολικό μάθημα μας προετοιμάζει σωστά; Τα σχολικά βιβλία είναι συρ-
ραφή γεγονότων που συχνά απέχουν μεταξύ τους δεκαετίες και δεν υπάρχει αλληλουχία. Τα παιδιά δεν εξασκούνται στην σύνδεση των γεγονότων, δεν αναζητούν τις αιτιακές σχέσεις και τελικά καταλήγουν να τα έχουν όλα ένα κουβά-
ρι στο μυαλό τους. Η προσέγγιση γίνεται αποσπασματικά και οι μαθητές καθίστανται ημιμαθείς. Τα παιδιά δεν δρουν ως μικροί ερευνητές και αρκούνται να μάθουν απέξω το μάθημα για να εξεταστούν. Διαρκώς μιλάμε για την μακραίωνη ιστορία μας, αλλά πολύ αμφιβάλλω κατά πόσο την γνωρίζουμε. Η ίδια κατάσταση και στις θετικές επιστήμες. Χρόνια και
χρόνια διδασκόμαστε πληθώρα μαθημάτων αλλά συχνότατα συναντάμε σπουδαγμένους ενήλικες που δεν μπορούν να υπολογίσουν το ποσοστό της έκπτωσης σε μια αγορά ή θεωρούν ότι αρρώστησες επειδή σε χτύπησε το αεράκι από
το ανοιχτό παράθυρο. Μην αρχίσω καν για τους αρνητές των εμβολίων, αυτούς που πιστεύουν ότι η γη είναι επίπεδη ή όσους δεν ξέρουν να προφυλάσσονται από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Όλα αυτά τα διδασκόμαστε στο γυμνάσιο, είναι απολύτως απαραίτητα για την ζωή μας αλλά με κάποιον τρόπο οι πληροφορίες περνάνε στο ντούκου. Για-
τί; Γιατί ακόμα και αυτά τα μαθήματα εξετάζονται μέσω της παπαγαλίας και όχι μέσω της εφαρμογής. Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο τι δεν διδάσκεται επαρκώς αλλά τι δεν διδάσκεται καθόλου. Πριν αναφέρθηκα στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Αυτά-έστω και επιφανειακά-αναφέρονται στα σχολικά βιβλία και σε κάποια σχολεία πιθανόν να δουν κάποιο ντοκιμαντέρ. Τι γίνεται όμως με τα σχετικά ζητήματα όπως η συναίνεση, ο σεβασμός των ορίων, η ενδοοικογενειακή βία, η πορνογραφία ή η έκθεση της προσωπικής ζωής στα σόσιαλμίντια; Αυτά είμαι παντελώς σίγουρη ότι δεν αναφέρονται ούτε ως σχόλιο. Μαθήματα ψυχολογίας υπάρχουν; Ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί σε πόσα σχολεία υπάρχουν και πόσο συχνά βρίσκονται εκεί; Τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν την ψυχική τους υγεία; Δουλεύουμε πάνω στην εξάλειψη των σχετικών προκαταλήψεων; Τι μαθαίνουν τα παιδιά μας για τις διατροφικές διαταραχές; Διδάσκουμε πρώτες βοήθειες; Ακόμα και το χιλιοειπωμένο θέμα του καπνίσματος ή των ουσιών προσεγγίζεται μέσω βαρετών, πολυκαιρισμένων βίντεο που δεν αγγίζουν τα παιδιά. Στο μάθημα της γυμναστικής τα παιδιά συνήθως παίζουν βόλεϊ, μπάσκετ ή ποδόσφαιρο. Τα μα-
5
θαίνουν όντως ή παίζουν όπως σε διαρκή επαφή;Τα πρόσφαξέρουν ήδη; Μαθαίνουν για την τα τραγικά γεγονότα στην Αττισωστή διατροφή; Δοκιμάζουν κή, με έβαλαν σε βαθιές σκέ-
«Το σχολείο μας διδάσκει γνώσεις και μας γεμίζει το μυαλό πληροφορίες, αλλά δεν μας ασκεί σε δεξιότητες ζωής.» διαφορετικά αθλήματα; Κατανοούν την ευγενή άμιλλα και τα οφέλη του αθλητισμού; Υπάρχουν σχολικές ομάδες αξιώσεων;
ψεις. Πέρα από την άσκηση για σεισμό που γίνεται συχνά, οι μαθητές γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν σε ενδεχόμενη φυσική καταστροφή; Ξέρουν τι να κάνουν για να προστατεύσουν Το περιβάλλον είναι ένα θέ- την περιουσία τους και τον εαυμα που επανέρχεται συχνά στα σχολικά χρόνια είτε μέσα από μαθήματα όπως η Μελέτη Περιβάλλοντος και η Βιολογία είτε μέσα από το μάθημα της Έκθεσης (είναι από τα πιο κλασικά θέματα πανελληνίων). Στην καλύτερη περίπτωση τα παιδιά ασχολούνται με κάποια δενδροφύτευση ή ανακυκλώνουν. Ακόμα και αυτές οι δράσεις όμως γίνονται αποπλαισιωμένα και χωρίς διάρκεια. Δεν θα έπρεπε η ανακύκλωση να γίνεται συστηματικά εντός του σχολικού χώρου ώστε να υπάρχει ελπίδα κάποιος να το υιοθετήσει και στο σπίτι του ως πρακτική; Δεν θα έπρεπε να σχολεία να έχουν ένα μι- τό τους από φωτιά, πλημμύρα, κρό κηπάκι με φρούτα, λαχανι- σεισμό ή ακόμα και εγκλημακά και λουλούδια, την ευθύνη τική επίθεση; Ξέρουν τι να κά-
«Δεν προετοιμάζουμε ανθρώπους αυτόνομους, με κριτική σκέψη και ερευνητική διάθεση αλλά παπαγαλάκια απομνημόνευσης.» του οποίου θα έχουν οι μαθητές; Πώς περιμένουμε τα παιδιά να σέβονται τα ζώα και την φύση, αν δεν τους φέρνουμε
νουν προληπτικά αλλά και πως να δράσουν σε συνθήκες πίεσης; Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να δημιουργήσουμε φό-
βο στα παιδιά, αλλά εδώ και μέρες σκέφτομαι πως ούτε εγώ η ίδια δεν είμαι σίγουρη τι πρέπει να κάνω σε τέτοιες περιπτώσεις, πόσο μάλλον ένα παιδί.
επικοινωνούμε τα συναισθήματα μας ή να διαπραγματευόμαστε. Πολλά από αυτά προσεγγίζονται στην προσχολική ηλικία και μετά θεωρούνται δεδομένες γνώσεις, αντίληψη Μέσα σε όλα αυτά, δεν γίνε- που απέχει παρασάγγας από ται να μην αναφερθούμε στην την πραγματικότητα. άσκηση της κριτικής σκέψης. Σε όλα τα αναλυτικά προγράμ- Το σχολείο μας μαθαίνει να ματα τονίζεται πως τα παιδιά γράφουμε εκθέσεις εκατοντάασκούνται στην κριτική σκέψη, δων λέξεων αλλά όχι να συτην συνεργασία και τον διάλο- μπληρώνουμε μια αίτηση. Μας γο. Πόσο σίγουροι είμαστε ότι προετοιμάζει για το πανεπιστήισχύει κάτι τέτοιο; Το σχολείο μιο χωρίς επαρκή επαγγελμαείναι βαθμοθηρικό, τα μαθήμα- τικό προσανατολισμό ή εντοπιτα προσεγγίζονται δασκαλοκε- σμό των κλίσεων και των ενδιντρικά και τα παιδιά αξιολογού- αφερόντων μας. Το μάθημα της νται στο κατά πόσο καλά έμα- πληροφορικής διδάσκεται από θαν απ'έξω το μάθημα. Δίνο- το δημοτικό αλλά ακόμα νεόνται ευκαιρίες για διάλογο και τατοι άνθρωποι δεν ξέρουν να συνεργατική δουλειά; Τα παιδιά φτιάχνουν μια καλή παρουσίαση πάουερπόιντ. Διδασκόμαστε αμέτρητες ώρες φιλολογικών μαθημάτων και ακόμα νέοι, μορφωμένοι άνθρωποι διαμοιράζονται στο φέισμπουκ ψεύτικες ειδήσεις ή θεωρίες συνομωσίας και αδυνατούν να αξιολογήσουν την αξιοπιστία ενός δημοσιεύματος.
υλοποιούν πρότζεκτ; Δίνεται η ευκαιρία για αμφισβήτηση και κριτική; Ακόμα και στο μάθημα της έκθεσης, το κατεξοχήν μάθημα λόγου, δίνεται η ευκαιρία για έκφραση προσωπικής άποψης; Καλλιεργούμε στα παιδιά την ικανότητα της αυτομάθησης; Όταν σταματήσει το σχολείο ξέρουν πως να αναζητούν την γνώση; Ξέρουμε πως μαθαίνουμε καλύτερα; Εξασκούμαστε στην διαχείριση της αποτυχίας; Το σχολείο μας διδάσκει γνώσεις και μας γεμίζει το μυαλό πληροφορίες, αλλά δεν μας ασκεί σε δεξιότητες ζωής. Δεν μας μαθαίνει να κάνουμε πολιτισμένο διάλογο, να διαχειριζόμαστε τα οικονομικά μας, να
Τα παιδιά γαλουχούνται με την πεποίθηση ότι πετυχημένος είναι όποιος έχει μεγάλους βαθμούς και οι γονείς είναι ήσυχοι αν το παιδί αριστεύει και δεν δημιουργεί προβλήματα. Σπανίως συναντώ γονείς που στεναχωριούνται για τα κακογραμμένα βιβλία ή αναρωτιούνται για την χρησιμότητα των παρεχόμενων γνώσεων. Έτσι όμως φτάνουμε να έχουμε 18χρονους παντελώς ανέτοιμους να ζήσουν μόνοι τους με αποτέλεσμα να παραμένουν εξαρτημένοι από τους γονείς τους ακόμα και για απλά θέματα ή αποφάσεις. Δεν προετοιμάζουμε ανθρώπους αυτόνομους, με κριτική σκέψη και ερευνητική διάθεση αλλά παπαγαλάκια απομνημόνευσης. Θα μπορέσουν όμως να σταθούν στην σημερινή κοινωνία της ταχύτητας; Πλέον η ζωή είναι περίπλοκη και συχνά χαώδης. Είμαστε επαρκώς προετοιμασμένοι;
ΥΧΟ...σκέψεις
γράφει ο: Γιώργος Ψάχος
Y
Τ
ο σύνδρομο του καλού παιδιού έχει απασχολήσει κατά καιρούς πολλούς επιστήμονες και αρθρογράφους. Πολύ περιληπτικά, πρόκειται για τα άτομα εκείνα που το προφίλ τους χαρακτηρίζεται από υπερβολική καλοσύνη, ευγένεια, προθυμία, διαθεσιμότητα, δεκτικότητα, δυσκολία άρνησης, καρτερικότητα και υπομονή ως προς τους άλλους. Κάποιος θα έλεγε « Μα, αυτά τα στοιχεία είναι ιδανικό να τα έχει κανείς!». Και πράγματι, θα ήταν όμορφο οι άνθρωποι μεταξύ μας να σχετιζόμασταν πάνω σε τέτοιες βάσεις. Όμως η πραγματικότητα μας διδάσκει κάτι άλλο. Όσοι έχουν εκπαιδευτεί σε έναν τέτοιο ρόλο - ξεκινά από την οικογένεια - επωμίζονται ασήκωτο βάρος. Η τάση τους να διεκδικούν την αγάπη και την αποδοχή με το να κρατούν ισορροπίες, να αποφεύγουν τις διαφωνίες, τις συγκρούσεις και να γίνονται συγκαταβατικοί τους απομακρύνει από τον πραγματικό, αυθόρμητο εαυτό τους. Αυτό σημαίνει ότι χάνουν την επαφή με τις αληθινές, δικές τους ανάγκες, αφού επί το πλείστον
στο προσκήνιο είναι η ικανοποίηση των αναγκών του περίγυρου. Χάνεται η έννοια της επιθυμίας, αφού στο μυαλό και στη ψυχή τους μπερδεύονται όσα εκείνοι θέλουν με αυτά που οι άλλοι επιθυμούν. Μοιάζει ως η μόνη έννοια να είναι η διευκόλυνση της ζωής των άλλων, ακόμα και αν αυτό έχει προσωπικό κόστος. Άνθρωποι επομένως χωρίς ατομικές ανάγκες και επιθυμίες σύντομα νιώθουν εγκλωβισμένοι, νιώθουν ν’ ασφυκτιούν μα κυρίως νιώθουν ματαιωμένοι. Ενώ εκείνοι απλόχερα προσφέρουν και πιστεύουν ότι έτσι θα είναι αρεστοί και αγαπητοί πάντα, διαπιστώνουν πώς συχνά αυτό δεν εκτιμάται. Γίνονται οι «δεδομένοι» της σχέσης και τελικά εισπράττουν αδιαφορία. Αυτό ως κατάσταση είναι ιδιαίτερα επίπονο. Μπορεί όμως να γίνει και το εφαλτήριο για να αναθεωρήσει το άτομο τον τρόπο που σχετίζεται και ν’ αναζητήσει νέες πιο λειτουργικές πρακτικές.
Μπαγουράκη Σοφία Ψυχολόγος
πάρχει ένα διαχρονικό αστείο στις αμερικανικές παραγωγές (ταινίες και σειρές) όπου όταν δύο ήρωες συζητούν και ο ένας προτείνει να δούν στο σινεμά μια ξένη ταινία, ο άλλος δυσανασχετεί επειδή θα...πρέπει να διαβάσει υπότιτλους. Είναι καθαρά ένα πρωτοκοσμικό βάσανο που μέχρι και σήμερα αδυνατώ να καταλάβω την ύπαρξή του, αλλά είναι αρκετό για να οδηγήσει σκηνοθέτες να γίνουν εξπέρ μέχρι και στη... μεταγλώτιση. Στο φετινό – αμφίρροπο- φεστιβάλ Βενετίας, μια από τις ταινίες που θα διεκδικήσει το χρυσό λέοντα είναι το “Suspiria”. Όχι φυσικά το ατμοσφαιρικά υπέροχο αριστούργημα του Ντάριο Αρτζέντο του 1977, αλλά το πιστό remake του Λούκα Γκουαντανίνο. Και δεν ξεγελάνε κανέναν με το να λένε πως δεν είναι ακριβώς remake αλλά φόρος τιμής στο πρωτότυπο. Όπως και να έχει, η ύπαρξή της είναι επιεικώς αχρείαστη. Απλά τώρα ο αμερικανός δε θα χρειαστεί καθόλου υπότιτλους. «Great Success!»που έλεγε και ο Μπόρατ.
Γιατί το στόρυ λίγο πολύ πάει ως εξής. Βγαίνει μια ταινία οπουδήποτε εκτός ΗΠΑ. Αποκτά εμπορική και κριτική επιτυχία με αποτέλεσμα να χαίρει ανανγώρισης ο σκηνοθέτης. Έπειτα υπάρχουν δύο μονοπάτια στην έκβαση της ιστορίας. Είτε ο σκηνοθέτης, για να γίνει διεθνώς αναγνωρισμένος και με τη ματαιοδοξία στα ύψη, «πετάει» για Χόλιγουντ και δουλεύει πλέον αποκλειστικά με αμερικανούς ηθοποιούς (την... αφρόκρεμα και καλά), ή η ταινία με στόχο να προσεγγίσει τα αμερικανικά πλήθη, γίνεται ρι-
μέικ. Πολλές φορές και από τον ίδιο το σκηνοθέτη! Να μη ξεχάσουμε και το αμερικανικό καστ για να μπορεί να ταυτιστεί ο κόσμος. Και καλά. Πως καταλήξαμε ώστε η αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία να αισθάνεται περιθωριοποιημένη από τους υπόλοιπους, για να χρειάζεται ειδική μεταχείριση; Για να εκτιμήσει δηλαδή ο κόσμος την ποιότητα ενός φιλμ, θα πρέπει να...καταλαβαίνει τι λένε; Και ποιός, ο αμερικανός που συμπιέζει μια ολόκληρη υφήλιο σε μια τοσοδούλα κατηγορία στα βραβεία του, ενώ σε κάθε άλλο event επισκιάζει τους υπόλοιπους δημιουργούς με τις πασαρέλες του στα κόκκινα χαλιά. Ήδη η Βενετία επιβράβευσε ένα από τα παραπάνω παραδείγματα, με τον Ντελ Τόρο και το “Shape of Water” μόλις πέρυσι. Το trend συνεχίζεται και φέτος, με το διαγωνιστικό κομμάτι να βρίθει από...αγγλοσαξωνισμό. Μήπως να αλλάξει μυαλά ο Λάζλο Νέμες και να ζητήσει από τον Νταμιέν Σαζέλ να του δανείσει τον Ράιαν Γκόσλινγκ, μπας και βρεί στον ήλιο μοίρα;
Προτεινόμενες ταινίες Εσωτερικές Υποθέσεις ( Άντυ Λάου, Άλαν Μακ, 2002) Oldboy (Παρκ Τσαν Γούκ ,2003) Funny Games ( Μίκαελ Χάνεκε, 1997) Δείπνο Ηλιθίων (Φρανσίς Βέμπερ (1998) Άσε το κακό να μπεί (Τόμας Άλφρεντσον , 2008) Βίκτορ και Βικτόρια (Ράινχολντ Σούνζελ, 1933)
7
... Π
ριν από περίπου δύο μήνες, ζήσαμε μία εκ των μεγαλυτέρων καταστροφών της χώρας μας. Στο Μάτι εκτυλίχθηκαν τραγικές σκηνές που σίγουρα κανείς δε φανταζόταν την καταστροφή. Σήμερα, περνώντας από την περιοχή, ένα περίεργο συναίσθημα σε κατακλύζει.
έφτασαν εθελοντές από παντού. Ο καθένας για να βοηθήσει όπως μπορεί.
Όσον αφορά τις ευθύνες, σαφώς και υπάρχουν πολλές. Υπάρχουν όμως και πολλά θύματα που δεν είχαν διαφυγή από μια πυρκαγιά μανιακή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πρωτόγνωρη. Από την επόμενη κιόλας ημέρα, στο λιμάνι της Ραφήνας
Οι εθελοντές που έφθαναν στη Ραφήνα, προσέφεραν όσες ώρες μπορούσαν για να βοηθήσουν τους πληγέντες. Κάποιοι διένυσαν τεράστιες αποστάσεις για να έρθουν στην Ραφήνα κι έρχονταν σε καθημερινή βάση.
Αναφέρομαι σε ένα τεράστιο και απρόσμενο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης σε συνανθρώπους μας που επλήγησαν από τη φονική πυρκαγιά.
Εικόνα 2: Αναμονή στο Θριάσιο Νοσοκομείο
Εικόνα 1: Εθελοντές καθαρίζουν τα αποκαΐδια
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρχε πολύς νέος κόσμος που παρέμενε εκεί πολλές ώρες. Αυτό με εξέπληξε θετικά για το λόγο ότι αυτοί οι νέοι δεν προτίμησαν να πάνε στην παραλία, αλλά επέλεξαν να βρίσκονται στη Ραφήνα και να στηρίξουν τους πληγέντες με οποιοδήποτε τρόπο. Φυσικά, εκτός από τον κόσμο που είχε φυσική παρουσία στην περιοχή της Ραφήνας και του Μαραθώνα, υπήρχε πάρα πολύς κόσμος που έστειλε τρόφιμα, φάρμακα, αίμα κι ό,τι άλλο ζητήθηκε. Η προσφορά ήταν τόσο μεγάλη που βγήκε ανακοίνωση να σταματήσουν τη συγκέντρωση προϊόντων. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι ότι αρκετοί πρότειναν να παραχωρήσουν το
εξοχικό τους ή ακόμα και το σπίτι τους ώστε να φιλοξενηθούν κάποιοι από τους πληγέντες. Το συγκλονιστικό «κύμα» αλληλεγγύης, που εκδηλώθηκε στους πυρόπληκτους, αποτελεί ένα πολύ υγιές φαινόμενο, που δείχνει πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι. Γενικά, μπορούμε τον κόσμο που ζούμε να τον κάνουμε πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν οι πολίτες αναλάβουν ενεργό δράση και σταματήσουν να επιρρίπτουν ευθύνες. Αν αυτό συνεχιστεί, υπάρχουν σίγουρα ελπίδες αυτός ο κόσμος να αλλάξει! Πέτρος Τασσόπουλος
Μ
ε αφορμή ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός, το ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης προσέλκυσε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και της κρατικής μηχανής. Έγινε ξαφνικά προφανές πως η ύπαρξη ενός κεντρικού σχεδιασμού και ο σεβασμός του είναι απαραίτητα συστατικά της υγιούς, και πάνω απ όλα ασφαλούς, διαβίωσης στο δομημένο περιβάλ-
λον. Ποιοι λόγοι επέτρεψαν να το ξεχάσουμε ή να το παραβλέψουμε μέχρι στιγμής; Το ζήτημα των αυθαιρέτων δεν είναι κάτι νέο στη χώρα μας. Αντιθέτως είναι ένα πολύ ισχυρό χαρακτηριστικό, που συνοδεύει την ιστορία της και έχει σημαδέψει τη φυσιογνωμία της αρκετές φορές και με ποικίλους τρόπους.Τα είδη της αυθαιρεσίας διαφέρουν σε έκταση και σημασία και διακρίνονται σε τρία επίπεδα: τη μικρή αυθαίρετη κατασκευή (πέργκολα, καγκελόπορτα, άνοιγμα παραθύρου κ.α.), την αυθαίρετη υπέρβαση της οικοδομικής άδειας (άδεια για 100τμ και εκτέλεση 120τμ) και τη πλήρη απουσία οικοδομικής άδειας όπου το σύνολο της κατασκευής καθίσταται αυθαίρετο. Την προσοχή μας θα στρέψουμε ωστόσο στα δύο τελευταία είδη και τον τρόπο με τον οποίο η εξάπλωσή τους ευνοή-
θηκε μέσα από τρεις διαφορετικούς τύπους αυθαίρετης δόμησης. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί τη σημασία των μικρών αυθαιρεσιών στις υπάρχουσες κατασκευές, είναι όμως σαφής η διαβάθμιση της σημασίας τους. Ο αρχικός μηχανισμός που επέτρεψε στην πρακτική της αυθαίρετης δόμησης να εισχωρήσει και να εγκατασταθεί στη συνείδηση μας, έχει τις ρίζες του στην ιστορία συγκρότησης του ελληνικού κράτους. Τότε που η νεοσύστατη κυβέρνηση επιχειρούσε, ανεπιτυχώς, να πάρει στην κατοχή της όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση δημόσιας γης. Η συνθήκη του Λονδίνου καθόριζε την υποχρέωση αγοράς των οθωμανικών ιδιο-
ρικού.
Η περιορισμένη έκταση κρατικής γης έμελλε να αποτελέσει κύριο πρόβλημα στην ανάπτυξη των ελληνικών πόλεων. Τα σημάδια φάνηκαν πολύ νωρίς στην ιστορία της χώρας, όταν στάθηκε αδύνατο να εφαρμοστεί ακόμα και το πρώτο σχέδιο πόλης της Αθήνας, λόγω αυξημένων απαιτήσεων σε πόρους για απαλλοτρίωση. Με την οικονομική κατάσταση να μη βελτιώνεται ιδιαίτερα τα επόμενα χρόνια, στάθηκε αδύνατο να εφαρμοστεί μια κεντρι- Έχουμε και στις δύο περιπτώκή στεγαστική πολιτική. σεις κύματα πληθυσμού να αναζητούν στέγη, και φυσιΠρώτος τύπος – ανάγκη στέ- κά εργασία, τα οποία δεν μπογασης ρούσε να παρέχει το κράτος, Με αυτό το χαρακτηριστικό να στον απαιτούμενο βαθμό. Σε
Αθήνα, Νέος Κόσμος, περιοχή Δρουγούτι, 1955, φωτογράφος Hans Gerber ETH BIBLIOTHEK της Ζυρίχης
κτησιών πριν την κύρωση του ελληνικού κράτους. Η ελληνική κυβέρνηση οικονομικά αποδυναμωμένη, δεν είχε τη δυνατότητα αγοράς μεγάλων εκτάσεων, οι οποίες εν τέλει κατέληξαν στα χέρια επιφανών Ελλήνων ή φιλελλήνων του εξωτε-
κριθεί. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η περίοδος αμέσως μετά τη Μικρασιατική καταστροφή όπου μέσα σε λίγες μόνο ημέρες οι ανάγκες για στέγαση εκτινάσσονται. Η πρωτεύουσα, το κύριο λιμάνι της χώρας, αλλά και η συμπρωτεύουσα σχεδόν διπλασιάζουν τον πληθυσμό τους. Αντίστοιχη δυσαναλογία προσφοράς-ζήτησης συναντάμε και αργότερα, κατά την περίοδο του εμφυλίου και λίγο μετά, όταν ο ρυθμός αστικοποίησης ανεβαίνει κατακόρυφα.
συνοδεύει την ίδρυση του ελληνικού κράτους, δεν ήταν δύσκολο να εκδηλωθεί η πρώτη μορφή αυθαίρετης δόμησης. Στις περιόδους που η ανάγκη για στέγαση ήταν επιτακτική, ήταν εμφανές πως το κράτος αδυνατούσε να ανταπο-
πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αναπτύσσεται η αυτοστέγαση, όπου αυτό ήταν εφικτό. Τα κενά του ιστού της πόλη πληρώνονται από μικρές αυθαίρετες και αυτοσχέδιες κατασκευές. Ταυτόχρονα η πόλη “ξεχειλώνει” έξω από τα όρια της από ολόκληρους αυτοσχέδιους οικισμούς, οι οποίοι δεν μπορούν να είναι πολύ μακριά από αυτή καθώς επωφελούνται από τις λειτουργίες της. Οι περιοχές αυτές πάσχουν σε ζητήματα υγιεινής, αισθητικής και εγκαταστάσεων. Αργότερα, όπως και όφειλαν, εντάχθηκαν μελλοντικά στο σχέδιο της πόλης, προκειμένου να μπορέσουν να αποτελέσουν λειτουργικό μέρος της, κουβαλώντας ωστόσο μαζί τους τα προβλήματα που προκύπτουν από τον ελλιπή σχεδιασμό τους. Με αυτόν τον τρόπο το κράτος κάλυψε την αδυναμία του να στεγάσει τον αυξανόμε-
νο πληθυσμό, παρείχε εργασία σε πλήθος επαγγελματιών τρέφοντας τον μηχανισμό της οικοδομής, ενώ ταυτόχρονα έκανε επίδειξη μεγαλοψυχίας εντάσσοντας, εν τέλει, τις παράνομες κατασκευές στο σχέδιο. Η πρακτική αυτή θέτει τη βάση για τους δυο επόμενους τύπους αυθαιρεσιών. Δεύτερος τύπος – εμπορευματοποίηση στέγασης Το κράτος αποδεχόμενο και τυπικά την αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης, προσπαθεί με δυο νομοθετήματα να ρυθμίσει την μέχρι τότε κατάσταση. Θεσπίζεται ο πρώτος οικοδομικός κανονισμός (ΦΕΚ 153/Α/22.4.1929) που θέτει κάποιες προδιαγραφές στις κατασκευές, εισάγεται ο όρος της οριζόντιας ιδιοκτησίας (Ν3741/1929) και ταυτόχρονα κάνει την εμφάνιση της η έννοια της αντιπαροχής. Ξεκινάει με αυτόν τον τρόπο μια διαδικασία μαζικής παραγωγής κατοικιών από τους ήδη αρκετούς ιδιώτες γαιοκτήμονες, με την ευλογία του ανήμπορου τότε κράτους. Η κίνηση αυτή ευνοεί την εμφάνιση της δεύτερης κατηγορίας αυθαιρεσιών που προέρχεται από την αναμενόμενη εμπορευματοποίηση της κατοικίας. Ως στόχος τέθηκε πολύ γρήγορα η μεγιστοποίηση του κέρδους και έννοιες όπως
την περίοδο που οι οικοδομικές άδειες εκδίδονταν κατά χιλιάδες ετησίως, ήταν αδύνατη. Οι ιδιώτες εκμεταλλεύτηκαν τη χαλαρότητα που επέδειξε ο κρατικός μηχανισμός το προηγούμενο διάστημα προς όφελος τους. Ακολούθησαν τα χρυσά
ζώνες αιγιαλού, δασικές κλπ. Τέτοια είναι τα κτίσματα που ξεκίνησαν ως εξοχικά. Ένα απλό τροχόσπιτο στο μικρό οικόπεδο δίπλα στη θάλασσα που ανθίζει εν μια νυκτί σε πολυτελή εξοχική κατοικία, πάντα με την ελπίδα μελλοντικής ένταξης στο
Οικοδομή σε δασική περιοχή
χρόνια της οικοδομής. Μπαλκόνια έγιναν δωμάτια, πυλωτές έγιναν σπίτια, στους τρεις ορόφους ο ένας ήταν δώρο και ούτω καθ εξής..
εκ των υστέρων, πού πήγαν οι μηχανισμοί της πόλης και γιατί δε λειτούργησαν. Συνοψίζοντας, αντιλαμβανόμαστε πως η πρακτική της αυθαιρεσίας στη χώρα μας είναι ένα γεγονός πολυπαραγοντικό και καθόλου ασήμαντο. Είναι λυπηρό να πρέπει να προκύπτουν δυσάρεστα γεγονότα για να βάλει ο καθένας στο μικροσκόπιο τις πράξεις και τη συνείδηση του. Είτε αυτός ο καθένας είναι ο κρατικός μηχανισμός που ολιγωρεί να εφαρμόσει τη νομοθεσία, είτε είναι ο ιδιοκτήτης μιας έκτασης, είτε είναι εργολάβος, είτε είναι ο απλός Έλληνας πολίτης που κουβαλάει στη συνείδησή του την εμπεδωμένη, δυστυχώς, κουλτούρα της αυθαιρεσίας. Η ιδιοκτησία του καθενός, σε όρους πολεοδομίας, δεν τον καθιστά πλήρη κύριό της, καθώς δεν είναι αναπόσπαστη της πόλης. Είναι συνθετικό της στοιχείο. Το δομημένο περιβάλλον αποτελεί δημόσιο χώρο και ανήκει σε όλους. Όταν επομένως προσθέτει κανείς σε αυτό το περιβάλλον μέσω μιας κατασκευής, αφήνει
σχέδιο πόλης. Η πρακτική του παρελθόντος είχε πλήθος ανάλογων περιπτώσεων να επιδείξει (Εικ 4). Ο δε κρατικός μηχανισμός καμία πρόθεση δεν είχε να σβήσει αυτή την Τρίτος τύπος – Παραθεριστική ελπίδα, καθώς με αυτή στέγαση έβρισκε σωρούς τους Ο νεοπλουτισμός και η ευμά- υποστηρικτές του... ρεια που χαρακτήρισε τα χρόνια μετά την εκρηκτική άνθιση Με αυτό τον τρόπο οι πετης οικοδομής, είχ αν ως απο- ριοχές οι οποίες αρχικά τέλεσμα την εμφάνιση της τρί- είχαν χαρακτήρα παρατης μορφής αυθαιρεσίας, της θεριστικό, κατέληξαν να εξυπηρετούν πληθυσμό περιοχής κύριας κατοικίας. Το επικίνδυνο σε αυτές τις περιπτώσεις N1515 του 1983 -εφημερίδα εποχής είναι πως, πέρα από τις αυθαιρεσίες σε επίπεδο κατασκευής, οι περιοχές, το αποτύπωμά του και παράγει καθότι εξωαστικές, δεν διαθέ- δημόσιο χώρο. Ο σεβασμός του τουν πολεοδομικό σχέδιο. Αυτό συνόλου σε μια συνθήκη συλσημαίνει πως δεν υφίσταται η λογικής διαβίωσης βρίσκεται πρόβλεψη για λειτουργίες που στη βάση του πολιτισμού και είεξυπηρετούν μια πόλη, όπως ναι αυτό το οποίο καθορίζει την η ρυμοτόμηση της περιοχής, η ποιότητα ζωής. Με το να επισηχάραξη δηλαδή των δρόμων με μαίνουμε την ανάγκη τήρησης τα απαραίτητα πλάτη, οι πλατεί- αυτών των κανόνων δεν αναες, κοινωφελείς εγκαταστάσεις καλύπτουμε τον τροχό. Συζητάκλπ. Αυτή η τελευταία κατηγο- με τα αυτονόητα. πολυκατοικία - αρχείο Περιβάλλοντος ΕΜΠ ρία αυθαιρεσίας είναι που γεννά μια πόλη εκεί που δεν μποπεριαστικής αυθαιρεσίας. Αυρεί ή που δεν έχει σχεδιαστεί να η ποιότητα και νομιμότητα της τής που εκδηλώνεται εκτός των λειτουργεί. κατασκευής..παραγράφηκαν. Κατερίνα Χριστοφοράκη ορίων της πόλης, σε περιοχές Msc Αρχιτέκτων Μηχανικός Η παραγωγή ήταν τόσο μαζι- χαρακτηρισμένες ως αγροτικές Είναι οξύμωρο σε αυτές τις πε– Πολεοδόμος, ΥΔ ΕΜΠ κή που η διαδικασία ελέγχου, εκτάσεις, περιοχές προστασίας, ριπτώσεις, να διερωτόμαστε
ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΘΕΜΑ ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΈΣ
τέλαβαν τις θέσεις όσων αυτοκινήτων στάθμευαν, παρανόμως, και στις δύο πλευρές
Κυρίαρχο θέμα οι πυρκαγιές και πώς να μην ήταν άλλωστε, με τα τόσα θύματα που άφησε στο πέρασμά της, ανάμεσά τους κι ένας 85χρονος συνδημότης μας.
ΠΡΟΕΧΕΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ
γράφει η Ταξούλα Ζάχου
ΤΙΜΗ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ Με ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της πυρκαγιάς ξεκίνησε η 10η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, αποτίνοντας κι εκείνοι με τη σειρά τους φόρο τιμής στα 99 ,μέχρι στιγμής, θύματα της πυρκαγιάς του Ιουλίου.
ΑΓΟΡΑ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΔΑΝΕΙΑΚΟΎΣ ΟΡΟΥΣ Κατά πλειοψηφία- Λευκό ψήφισαν οι κύριοι Πρεκετές και Κουκουτσάκης- πέρασε το τελικό σχέδιο δανειστικού συμβολαίου, για την χορήγηση τοκοχρεολυτικού δανείου ύψους 1.613.100€, για την προμήθεια οχημάτων για τις ανάγκες του Δήμου. Το τελικό κείμενο του συμβολαίου ήρθε μάλιστα τροποποιημένο προς το καλύτερο για το Δήμο Αγίου Δημητρίου, αφού μειώθηκε κατά 25% η τοκοχρεωλυτική δόση.
ΆΜΕΣΗ ΕΚΚΈΝΩΣΗ Απόλυτα ικανοποιημένη εμφανίστηκε η κα Ανδρούτσου για την άμεση αντιμετώπιση, την υποδειγματική αντίδραση και τη ψυχραιμία με την οποία λειτούργησαν οι υπεύθυνοι της κατασκήνωσης στη Ραφήνα, την ημέρα της Πυρκαγιάς. Και πώς να μην ήταν άλλωστε αφού δεν κινδύνεψε στο ελάχιστο κανείς από τους μικρούς κατασκηνωτές.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ ΣΕ ΔΗΜΟΤΙΚΉ ΑΡΧΉ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΉΛΟΥΣ Συγχαρητήρια στη δημοτική αρχή και σε όλους τους δημοτικούς υπαλλήλους που αντέδρασαν με ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα, έδωσε και ο κ Πρεκετές.
ΈΝΤΟΝΗ Η ΔΥΣΑΡΈΣΚΕΙΑ Την έντονη δυσφορία και αγανάκτηση για τη σύγχυση που επικράτησε, την ελλιπή ενημέρωση, τον κακό συντονισμό και την απουσία ενός προγράμματος διαφυγής σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης , εξέφρασε τόσο η Δήμαρχος, αλλά και κάποιοι από τους Αρχηγούς των δημοτικών παρατάξεων.
ΜΗΝ ΤΑ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΌΛΑ ΑΠΌ ΤΟ ΔΉΜΟ… Στα πλαίσια της τραγικής ημέρας του Ιουλίου, οι υπεύθυνοι του Δήμου δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο την κατάσταση της Ραφήνας , αλλά και τα
Σε εξέλιξη βρίσκεται η εργολαβία των σχολικών δακτυλίων. Σειρά , αυτή τη φορά είχαν τα εξής σχολεία: 14ο δημοτικό σχολειό, 1ο δημοτικό σχολειό, 13ο και 21ο δημοτικό σχολειό και 3ο δημοτικό σχολειό.
σκίτσο - Μητρόπουλος προβλήματα που προκάλεσε ο αέρας που λυσσομανούσε την ημέρα εκείνη… κ καλά να τρέχουν να ανοίξουν τους δρόμους από τα πεσμένα δέντρα, να τρέχουν όμως να φροντίζουν και για τις τέντες διαμερισμάτων- των οποίων οι ιδιοκτήτες παραθέριζαν- γιατί δεν είχαν δεθεί σωστά…ε, μήπως να προσέχαμε κι εμείς λίγο παραπάνω;
ΤΑ ΆΚΟΥΣΕ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ…. Δε φθάνει που όλα πήγαν κατ ευχήν, τα άκουσε κι από πάνω η Δήμαρχος Αγίου Δημητρίου, γιατί ζήτησε ταυτότητα όσων παραλάμβαναν τους μικρούς κατασκηνωτές … Να τα γλυτώνεις από τη φωτιά και να στ΄ αρπάζουν μέσα από τα χέρια σου.
ΤΊ ΒΡΕΤΤΌΣ, ΤΊ ΒΡΕΤΤΟΎ… Σ΄ αυτή τη συνεδρίαση χρέη Γραμματέα του Δημοτικού Συμβουλίου ανέλαβε η κα Βρεττού, λόγω της απουσίας
Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΟΥ YOUTUBE
του επίσημου Γραμματέα του δημοτικού συμβουλίου κ. Βρεττού. Του επίσημου….γιατί ανεπίσημα χρέη Γραμματέα εκτελεί η κα Τζαμπαζόγλου.
ΠΑΤ ΚΙΟΥΤ Από τα πιο μικρά σε διάρκεια δημοτικά συμβούλια, ήταν αυτό που πραγματοποιήθηκε στις 6 Αυγούστου. Λίγο η ώρα, λίγο η ζέστη, το ξεπέταξαν σε χρόνο dt.
ΠΑΡΆΠΟΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΙΆΜΟΥ Παράπονα για την οδό Πριάμου εξέφρασε ο κ.Παπαδακάκης, υποστηρίζοντας ότι στένεψε τόσο ο δρόμος που αν τυχόν συμβεί κάτι , ο παθών θα εγκλωβιστεί και δε θα μπορέσει να διαφύγει. Απαντώντας του η Δήμαρχος τόνισε ότι ο δρόμος δε στένεψε, το μόνο που συνέβη είναι ότι τα πεζοδρόμια που κατασκευάστηκαν αριστερά και δεξιά του δρόμου ήπιας κυκλοφορίας, κα-
Απαραίτητη και ορθή η πρωτοβουλία που πήρε εδώ και πολύ καιρό η Δημοτική αρχή και προβάλλονται από το you tube, ζωντανά, οι συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων. Κάντε όμως κάτι με τον ήχο, γιατί όταν δεν παρεμβάλλονται εξωγήινοι, πέφτει μουγγαμάρα.
ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΎΡΗ" Θύμα των μεγάλων εκπτώσεων που δίνουν οι εργολάβοι έχει πέσει το έργο «Διαμόρφωση θεατρικής αίθουσας Μελίνα Μερκούρη», όπως και πολλά άλλα έργα. Συνέπεια αυτής της κατάστασης ήταν να δοθεί παράταση μέχρι και το τέλος Νοεμβρίου έχοντας πάρει, η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, τη διαβεβαίωση από την υπεύθυνη ότι οι οικοδομικές εργασίες θα έχουν ολοκληρωθεί έως το τέλος Οκτωβρίου.
Συνεχίζεται…
11 11
ΜΙΚΡΑ Μαθήματα ελληνκής γλώσσας Στο Εσπερινό Γυμνάσιο Αγίου Δημητρίου, θα λειτουργήσει και φέτος, από τις 11 Σεπτεμβρίου 2018, τμήμα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας για ενήλικες πρόσφυγες, μετανάστες και ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Εγγραφές - Πληροφορίες: Εσπερινό Γυμνάσιο (Αλ. Παπαναστασίου και Ανδρ. Παπανδρέου) Ώρες:19:00-22:00. Τηλ.:2109714514,6944112879, 6937262235 mail@gym-esp-ag-dimitr.att.sch.gr. *Επίσης, καθηγητές και καθηγήτριες που επιθυμούν να διδάξουν εθελοντικά στο Φροντιστήριο Ελληνικής Γλώσσας για Πρόσφυγες, μπορούν να απευθύνονται στο Εσπερινό Γυμνάσιο, τις ίδιες ώρες και στα ίδια τηλέφωνα .
Κατασκήνωση Αγ.Δημητρίου
Ενημερώνονται οι γονείς των παιδιών που φιλοξενήθηκαν κατά την 6η φετινή κατασκηνωτική περίοδο, ότι για αντικείμενα που απωλέσθηκαν ή ξεχάσθηκαν, μετά την αποχώρησή τους από την Κατασκήνωση της Ραφήνας, μπορούν να απευθύνονται στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ), Παναγοπούλου 2 & Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Τηλ.: 210 9845 703, κατά τις εργάσιμες ημέρες, ώρες 13:00 έως 16:00.
Οδός Δαγρέ Κλειστή θα παραμείνει η οδός Δαγρέ από 31 Αυγούστου 2018 έως και τη λήξη της αντιπυρικής περιόδου, ήτοι 31-10-2018, με απόφαση του Αντιδη-
μάρχου Περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας, Νίκου Συρράκου.
Φάκελος:
«Μεσονήσι»
Κοινωνικό Φροντιστήριο Τη Δευτέρα 24 Σεπτέμβριου 2018, ξεκινούν τα μαθήματα στο 3ο Λύκειο Αγ. Δημητρίου. Οι αιτήσεις για τους ωφελούμενους μαθητές/τριες και του εθελοντές/ριες θα παραλαμβάνονται στο 3ο Γενικό Λύκειο Αγίου Δημητρίου στην οδό Αργοστολίου και Σάμου (είσοδος από Καπετανάκη), από 3 έως 14 Σεπτεμβρίου 2018 και ώρα 17:00 – 20:00. Τηλ. Επικοινωνίας: 210 9840717, e-mail: kfad@dad.gr.
Εικαστικές παρεμβάσεις .Ο ζωγράφος Θάνος Ραφτόπουλος ξεδίπλωσε το ταλέντο του και στο ανοικτό αμφιθέατρο στο ΕΠΑΛ. Η εικαστική του παρέμβαση έχει σα θέμα την Ηλεκτρονική Αποξένωση.
Διαμόρφωση αύλειων χώρων Η Δημοτική Αρχή Aγίου Δημητρίου συνεχίζει την υλοποίηση του προγράμματος διαμόρφωσης των αύλειων χώρων των σχολείων της πόλης μας. Οι παρεμβάσεις γίνονται την περίοδο που τα σχολεία δεν λειτουργούν και προς το παρόν έχουν εκτελεστεί εργασίες στα εξής:15ο Δημοτικό, 7ο Δημοτικό, 4ο Δημοτικό, 5ο Δημοτικό, 17ο Δημοτικό, 4ο Γυμνάσιο, 1ο Γυμνάσιο, Εσπερινό Γυμνάσιο & Σ ΕΚ. Ο.Π.Α.Π: Οι εγγραφές στον Τομέα Χορού του Δήμου Αγίου Δημητρίου, για την περίοδο 2018-19, ξεκίνησαν. Τα μαθήματα θα γίνονται στο ειδικό χώρο επί της οδού Κλεάρχου 71 . Τηλ: 210 9734 051.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2018, δημοπρατήθηκε το έργο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση – ανάπλαση της περιοχής «Μεσονήσι». Το Μεσονήσι, που αποτελεί περιοχή αμιγούς κατοικίας, βρίσκεται σε άμεση επαφή με τη ζώνη περιβαλλοντικής αναβάθμισης του ρέματος Πικροδάφνης. Οι όποιες περιβαλλοντικές παρεμβάσεις στην περιοχή, όχι μόνο βελτιώνουν τις άμεσες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων, αλλά και συμπληρώνουν την προσπάθεια αναβάθμισης της ευρύτερης ζώνης του ρέματος, αποδίδοντας ένα συγκροτημένο παράδειγμα θετικής παρέμβασης, σημαντικό για το σύνολο της πρωτεύουσας. Το συγκεκριμένο έργο που είναι ενταγμένο στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη 2014-2020» (ΥΜΕΠΕΡΑΑ – ΕΣΠΑ), έχει προϋπολογισμό που ανέρχεται στο ύψος των 2.540.000 € και που επιτρέπει στο Δήμο Αγίου Δημητρίου να συνεχίσει τις προσπάθειες περιβαλλοντικής ανάπλασης που κάνει σε διάφορες περιοχές του Δήμου, στο πλαίσιο του προγράμματος για τον «πρά-
σινο σχεδιασμό» τον οποίο και προωθεί. Μειοδότης του έργου, που πραγματοποιήθηκε με ηλεκτρονικό διαγωνισμό αναδείχθηκε η εταιρεία "Καλλίτεχνος" ,με ποσοστό έκπτωσης 61%. Τα κύρια χαρακτηριστικά που περιλαμβάνει η μελέτη είναι : • Η εφαρμογή του κατάλληλου διαγράμματος κίνησης πεζών και των απαραίτητων χαράξεων για την ομαλή διέλευση των οχημάτων. • Η δημιουργία χώρων αναψυχής, περιπάτου και στάσης. • Ο σχεδιασμός των παρόδιων φυτεύσεων, ώστε να συμβάλλουν στην αισθητική και λειτουργική ανάδειξη του χώρου. • Η εγκατάσταση σύγχρονου ηλεκτροφωτισμού τεχνολογίας LED. Στόχος της δημοτικής αρχής είναι η άμεση διευκόλυνση της κίνησης και στάσης των πεζών, η κατά το δυνατόν ηπιότερη κυκλοφορία των τροχοφόρων και η μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση της φύτευσης πρασίνου, που συνιστά βασικό μέσο αστικής περιβαλλοντικής αναβάθμισης και συμβολής στην αναστροφή της θερμικής κλιματικής αλλαγής.
Ταξούλα Ζάχου
Αλληλέγγυα Παιδεία Κ
οινωνικό φροντιστήριο είναι μία δομή που απαρτίζεται από ανθρώπους, οι οποίοι προσφέρουν ανιδιοτελώς τον χρόνο τους και προβάλλει την έννοια της αλληλεγγύης. Δημιουργήθηκε την περίοδο της οικονομικής κρίσης, όταν αρκετές οικογένειες δεν είχαν τη δυνατότητα να γράψουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό φροντιστήριο. Έτσι λοιπόν, αρκετοί δήμοι άρχισαν να δημιουργούν το δικό τους κοινωνικό Φροντιστήριο
για να στηρίξουν αυτές τις οικογένειες. Για παράδειγμα, στο Δήμο Αγίου Δημητρίου λειτουργεί από τον Ιανουάριο του 2014 έχοντας σημειώσει αρκετές επιτυχίες στις Πανελλαδικές. Το 2018 πέρασαν οι 21 μαθητές από τους 27 που έδωσαν εξετάσεις σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ ανά την Ελλάδα. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι δεν υπάρχει αμοιβή για τους καθηγητές. Όλο αυτό στηρίζεται σε ανθρώπους που διδάσκουν γιατί θέλουν
γράφει ο: ΠέτροςΤασσόπουλος
Προαύλιο 3ου ΓΕΛ Αγ. Δημητρίου, όπου στεγάζεται το Κοινωνικό Φροντιστήριο Αγίου Δημητρίου. Από τον Thano Raf
να προσφέρουν και έχουν το «μεράκι». Υπάρχει ποικιλία εθελοντών: κάποιοι είναι διορισμένοι στο Δημόσιο, άλλοι εργάζονται στον Ιδιωτικό τομέα, ενώ άλλοι είναι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί ή τελειόφοιτοι φοιτητές. Έρχονται όλοι εθελοντικά και προσφέρουν λίγο από τον χρόνο τους. Είναι σημαντικό ότι μέσα στην κρίση υπάρχουν τέτοιες προσπάθειες οι οποίες δείχνουν ότι ακόμη υπάρχει ελπίδα να
αλλάξει ο τρόπος σκέψης μας. Το Κοινωνικό Φροντιστήριο Αγίου Δημητρίου (ΚΦΑΔ) λειτουργεί καθημερινά 15.00 – 21.00. Για πληροφορίες και αιτήσεις συμμετοχής, μπορείτε να απευθύνεστε στο 3o Λύκειο Αγ. Δημητρίου, Αργοστολίου & Σάμου (είσοδος από Καπετανάκη). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 9840717 E-mail: kfad@dad.gr
13 13
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
AFFIDEA ΔΑΦΝΗΣ:
Η
Affidea στη Δάφνη δημιουργήθηκε για να καλύψει την ανάγκη για άριστης ποιότητας ιατρικές υπηρεσίες, προληπτικού και διαγνωστικού ελέγχου, ενδυναμώνοντας την παρουσία της στα νότια προάστια της Αττικής.
Το υπερσύγχρονο διαγνωστικό κέντρο αναβαθμίστηκε και εξοπλίστηκε με μηχανήματα τεχνολογίας αιχμής, εξασφαλίζοντας νέα δεδομένα στην απεικόνιση και ακόμη καλύτερη εξυπηρέτηση των εξεταζόμενων.
Στην αιχμή της τεχνολογίας Υψηλής ποιότητας υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό και την απαραίτητη εξειδίκευση και τεχνογνωσία
θυρεοειδούς και μαστού. Παράλληλα, λειτουργεί Πρότυπο Βιοπαθολογικό Εργαστήριο, εξοπλισμένο με τελευταίου τύπου εργαστηριακό
Το κοινό είναι πλέον σε θέση να πραγματοποιεί κρίσιμες εξετάσεις για την υγεία του, με εξοπλισμό εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης, διασφαλίζοντας αποτελέσματα απόλυτης αξιοπιστίας. Στις κομψές και μοντέρνες εγκαταστάσεις του το κέντρο αναδεικνύει τη νέα του αισθητική και ατμόσφαιρα, ενώ βελτιώνει συνολικά την εμπειρία των εξεταζόμενων. Στο κέντρο πραγματοποιούνται υπερηχογραφικές εξετάσεις,
triplex αγγείων, μαγνητική τομογραφία, ψηφιακή ακτινογραφία, ψηφιακή μαστογραφία και μέτρηση οστικής πυκνότητας από έμπειρο ιατρικό και επιστημονικό προσωπικό, διασφαλίζοντας τα υψηλότερα επίπεδα παρεχόμενης ιατρικής φροντίδας. Επιπλέον, διενεργούνται εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως μαγνητική πολυπαραμετρική εγκεφάλου και προστάτη, παρακέντηση θυρεοειδούς και μαστού, ελαστογραφία
εξοπλισμό, με στόχο την κάλυψη όλου του φάσματος των εργαστηριακών εξετάσεων.
Συνέντευξη
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΙΝΈΛΗΣ: σα στον Αίαντα 19 ετών. Σήμερα, μετά 26 χρόνια, είναι απίστευτο το αίσθημα χαράς που έχω προπονώντας τα παιδιά των τότε μαθητών μου! Σε αυτό το διάστημα των 26 ετών έχουν περάσει από τον Αίαντα πάνω από 20.000 παιδιά.
Ας μιλήσουμε για το ΤΑΕ Κύριε Ζινέλη είστε το όνομα ΚΒΟ ΝΤΟ πίσω από έναν μεγάλο σύλλογο, τον Αίαντα, πείτε μας Το ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ είναι ολυμπιακό άθλημα. Σε παγκόποιος είστε. Σπούδασα στα ΤΕΦΑΑ. Είμαι καθηγητής Φυσικής Αγωγής με μεταπτυχιακό και τώρα κάνω το διδακτορικό μου. Διδάσκω στα ΤΕΦΑΑ Αθηνών και είμαι Ομοσπονδιακός προπονητής τα τελευταία 6 χρόνια στις εθνικές ομάδες ανδρών- γυναικών και εφήβων- κορασίδων σε όλες τις κατηγορίες. Και βέβαια προπονητής στον Αίαντα. Ήμουν αθλητής στην εθνική ομάδα με μετάλλια και διακρίσεις και επίλεκτος αθλητής σε στρατιωτικά πρωταθλήματα. Είχα την πορεία μου σαν αθλητής αλλά έλλειπαν οι υποδομές για περαιτέρω διάκριση και τελειώνοντας τη σχολή στράφηκα στην προπονητική. Όταν ξεκίνησα δεν γνώριζα πως θα υλοποιήσω αυτό που ήθελα, αλλά με βοήθησε το πανεπιστήμιο με τον παιδαγωγικό τρόπο μάθησης και η εμπειρία μου σαν αθλητής που γνώριζα τις ανάγκες. Αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός πως αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα με οδήγησε σε αυτό το καλό αποτέλεσμα. Ξεκίνη-
σμιο επίπεδο συμμετέχουν στην ομοσπονδία 202 χώρες με 70.000.000 αθλητές. Είναι πολύ μεγάλη η δυναμική του αθλήματος. Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 650 σωματεία, από τα οποία τα 400 είναι ενεργά, δηλαδή συμμετέχουν σε αγώνες. Ο Αίαντας είναι σταθερά στην πρώτη θέση σε όλες τις κατηγορίες. Έχουμε πάρει πρώτη θέση στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα σωματείων και έχουμε πολλά παιδιά στην εθνική ομάδα με παγκόσμιες διακρίσεις.
στον αθλητισμό τους φέρνουν στη πόλη που ζουν. Αυτό είναι σημαντικό γιατί η οικογένεια δεν αιμορραγεί οικονομικά για τις σπουδές του παιδιού από τη μία και από την άλλη ο αθλητής μπορεί να συνεχίσει τις προπονήσεις του, να αγωνίζεται και όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό και από πόσες άσχημες καταστάσεις προφυλάσεται. Άλλωστε ο Αίαντας, από την ίδρυσή του, είναι μια μεγάλη αθλητική οικογένεια. Οι αθλητές, τα παιδιά μας, που είναι στην κατηγορία ανδρών – γυναικών δουλεύουν ως βοηθοί στο σύλλογο μεταφέροντας τη γνώση τους στα μικρότερα παιδάκια, και από τα έσοδά τους, στηρίζουν την πορεία τους σαν αθλητές, όσο γίνεται, για τα έξοδα των ταξιδιών. Κάνουμε προσπάθεια να στηρίξουμε τις ανάγκες τους, τους συστήνουμε σε άλλους συλλόγους ή σε κάποια δουλειά ώστε να είναι παραγωγικοί.
Η Νάσια Μητσοπούλου, πρωταθλήτρια στα 67κιλά, είναι πρώτη αθλήτρια σε όλο το ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ και πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια στην ολυμπιακή και παγκόσμια κατάταξη.Κάθε εβδομάδα είμαστε στα αεροδρόμια. Ο Λευτέρης πηγαίνει μέχρι το τέλος Οκτωβρίου Βυρηττό, Ρίγα, Λονδίνο, Σερβία σε σοβαρούς για την κατάταξη αγώνες. Τα πράγματα είναι δύσκολα γιατί έχουν αλλάξει οι κανόνες. Παλιά για να πας Ολυμπιάδα ήταν αρκετή μια πανευρωπαϊκή και μια παγκόσμια πρόκριση. Τώρα για 4 χρόνια ο αθλητής πρέπει να είναι στην κορυφή και από τους 32 καλύτερους προκρίνονται οι 6 πρώτοι. Οι υπόλοιποι θα δώσουν αγώνες πρόκρισης ώστε να περάσουν 2 από την Ευρώπη, 2 από την Ασία, 2 από την Αμερική κλπ. Και στα τμήματα υποδομών γίνεται δουλειά σε βάθος ώστε οι επόμενες γενιές αθλητών να είναι ακόμη πιο δυνατές.
Είστε σύλλογος που παράγει Σήμερα δύο αθλητές μας βρί- Είναι όνειρο λοιπόν οι Ολυσκονται στο ψηλότερο σημείο μπιακοί Αγώνες; πρωταθλητές; Δεν είναι αυτή η βασική μας επιδίωξη. Όμως το 70% των παιδιών στρέφονται εκεί. Αυτό συμβαίνει γιατί ο σύλλογος είναι πρώτος στην κατάταξη, έχει την τεχνογνωσία να φτάσει τον αθλητή στο ψηλότερο επίπεδο και βλέπουν πως έχουν την ευκαιρία να εξελιχθούν. Κάθε χρόνο οι αθλητές μας φοιτούν σε Πανεπιστήμια της Αθήνας. Γιατί εκτός του ότι έγραψαν καλά για να περάσουν σε μια σχολή, τα μόρια που παίρνουν από τις διακρίσεις τους
με βάση τα μόρια και τους δίνεται η δυνατότητα να πάνε στην επόμενη Ολυμπιάδα.
Ο Λευτέρης Φακίνος είναι πρωταθλητής στα 58κιλά τα τελευταία 6 χρόνια και έχει το υψηλότερο ranking (σειρά κατάταξης). Αυτό προκύπτει από 25-30 πρωταθλήματα σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο και διαμορφώνει τα μόρια κάθε αθλητή για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Επίσης συμμετέχει και στα grand prix όπου συμμετέχουν οι 32 καλύτεροι αθλητές παγκόσμια.
Στο ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ τίποτε δεν είναι δεδομένο. Τα να είσαι πρώτος σημαίνει πως είσαι μπροστά από 2.000 αθλητές. Το να βρεθείς στην κορυφή είναι δύσκολο. Όμως πιο δύσκολο είναι να κρατηθείς εκεί. Αυτό φέρνει την καταξίωση στον αθλητή και τον σύλλογο. Δεν επαναπαυόμαστε. Γιατί όσο δύσκολο είναι να ανέβεις, τόσο εύκολο είναι να καταποντιστείς. Εμείς θέλουμε να έχουμε όσο γίνεται περισσότερους αθλητές στις εθνικές ομάδες και όσο
15 15
ανεβαίνει η δυναμική του συλλόγου, και με την οικονομική δυνατότητα που μας δίνουν τα τμήματα υποδομής να πάμε μια ελίτ αθλητών σε άλλο στάδιο υποστήριξης. Χρειάζεται εξειδικευμένη δουλειά με αυτά τα παιδιά. Με προσωπικούς γυμναστές, διατροφολόγο, ψυχολόγο, ειδικούς που έχουν τη γνώση σε αυτό το κομμάτι προετοιμασίας πέρα από την προπόνηση. Προσπαθούμε, δουλεύουμε, θέλουμε, τώρα αν προκριθούμε στους ολυμπιακούς αγώνες, ναι, είναι όνειρό μας.
Πως καταφέρνουν οι αθλητές και ο σύλλογος να ακολουθήσουν ένα τόσο βαρύ πρόγραμμα; Η μηχανή αυτή για να λειτουργήσει χρειάζεται διαρκής προσπάθεια. Δουλεύουν πολλά γρανάζια ταυτόχρονα για να έχουμε αποτελέσματα. Δεν γίνεται να πούμε έκανα ένα μάθημα και πήγα σπίτι μου. Είναι πολυδιάστατο και χαίρομαι γιατί σε αυτό συμμετέχουν όλα τα παιδιά. Υπάρχουν σοβαρά και μεγάλα
προβλήματα, κύρια οικονομικά. Τα κόστη των ταξιδιών είναι υψηλά, ο σύλλογος βοηθά όσο μπορεί, αλλά είναι πολλές οι ανάγκες και χρειάζεται βοήθεια. Όμως εμάς μας ενδιαφέρουν τα παιδιά και δεν στεκόμαστε σε διεκδικήσεις που χρειάζονται χρόνο και να χάνουμε την ουσία. Αξιοποιούμε τις συνδρομές των μικρότερων παιδιών για να στηρίξουμε τις αυξημένες ανάγκες των με-
γάλων.
Από τη πολιτεία έχετε χρηματοδότηση; Από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ισχύει ό,τι για όλα τα σωματεία. Επιδοτούμαστε με βάση τις διακρίσεις, μόνο που 14 χρόνια τώρα δεν επιδοτούν κανέναν. Αν τα δώσουν ποτέ θα πάρουμε πολλά γιατί έχουμε πολλές διακρίσεις! Η Ομοσπονδία δεν στηρίζει οικονομικά τα σωματεία, μόνη στήριξη έχουμε από τον Δήμο. Υπάρχει μια Δήμαρχος με ανοικτά αυτιά και μας βοηθά όσο γίνεται. Κάθε Δευτέρα μας παραχωρούν το Νέο Κλειστό Αγ.Δημητρίου για 2,5 ώρες και μπαίνουν 200-250 παιδιά και προπονούνται. Δεν είμαστε αχάριστοι αν και οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες. Χρηματοδότηση δεν έχουμε τα τελευταία χρόνια. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει να μας δώσουν χρήματα, όμως τα 3- 4 παιδιά που έχουν πολύ μεγάλα κόστη μετακινήσεων θα θέλαμε να στηριχθούν, είναι παιδιά της πόλης και το αξίζουν. Τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα, αν πάνε στους Ολυμπιακούς θα τα
αναλάβει η Ολυμπιακή Επιτροπή, σε αυτή τη φάση είναι που χρειάζονται στήριξη, πριν τις φωτογραφίες και τα εύγε.
Τι ρόλο παίζουν οι γονείς στο έργο σας; Στα σωματεία ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ ο προπονητής είναι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις. Όμως στην Ελλάδα στις δέκα προπονήσεις υπάρχουν γονείς που
γίνονται προπονητές (γέλια). Δεν αντιλαμβάνονται τους διακριτούς ρόλους. Αθλητής-προπονητής-γονιός πρέπει να συγκλίνουν προς το ίδιο αποτέλεσμα. Ο προπονητής κατευθύνει και ρυθμίζει την αγωνιστική προσπάθεια, ο γονέας στηρίζει το παιδί και τον προπονητή και το παιδί είναι αυτό που σέβεται τον γονέα και ακούει τον προπονητή. Όταν δεν λειτουργούν όλοι σε αυτή την κατεύθυνση είναι προβληματική η συνεργασία και για τους τρεις.
Εκτός από το ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ έχετε και άλλα τμήματα; Πάντοτε πρέπει να βρίσκουμε πράγματα να κρατάμε το ενδιαφέρον των παιδιών. Έχουν ανέβει πολύ και τα τμήματα ενόργανης, ρυθμικής και αγωνιστικής αεροβικής, είμαστε εγγεγραμμένοι στην Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία. Τα παιδάκια συμμετέχουν σε γυμναστράδες και έχουμε ιδιαίτερη χαρά να δούμε και αυτό το άθλημα να έχει διακρίσεις. Επίσης έχουμε και στο παραδοσιακό, αυτοάμυνα, (χωρίς σωματική επαφή, γίνονται μόνο κινήσεις που βαθμολογούνται για την αρτιότητά τους από κριτές) έχουμε αρκετά παιδάκια και ομάδα που δουλεύει για αυτό. Και τμήματα μαζικού αθλητισμού, με ανθρώπους που απλά θέλουν να γνωρίσουν το άθλημα και να γυμναστούν αποφεύγοντας θέματα κοινωνικής παθογένειας. Άλλωστε και στα τμήματα δεν είναι μόνο πρωταθλητές αλλά και παιδιά που δεν τα ενδιαφέρει η διάκριση αλλά είναι οι φίλοι τους, οι συμμαθητές τους που κάνουν και παρέα. Είναι πιο σημαντικό από το να φτιάξουμε έναν πρωταθλητή να προφυλάξουμε το παιδί από άλλα πράγματα και να
νοιώθει δικό του το σωματείο. Στον Αίαντα, επειδή τα παιδιά δίνουν συχνά αγώνες και μένουν προσηλωμένα, με τα ταξίδια απογαλακτίζονται. Ο κόσμος μικραίνει –έχουμε παιδιά
13-14 χρονών που έχουν γυρίσει τον μισό κόσμο για αγώνες-, μαθαίνει να διαχειρίζεται τα χρήματά του, γνωρίζει μεγάλους αθλητές που προπονούνται στους ίδιους χώρους, αποκτά αυτοπεποίθηση.
Εσείς τι παίρνετε από τους αθλητές; Τα παιδιά δεν μπορείς να τα κοροϊδέψεις. Καταλαβαίνουν αν μια αγκαλιά γίνεται με τη καρδιά σου! Είναι σπουδαίο το συναίσθημα να μπορείς να πλάθεις χαρακτήρες και να διαμορφώνεις αθλητικές υγιείς προσωπικότητες. Ένα παιδάκι που έρχεται, και μαθαίνει και αντιγράφει την συμπεριφορά σου και την κάνει τρόπο ζωής και το βλέπεις μετά από χρόνια να μεγαλουργεί και να έχει κρατήσει αυτές τις αξίες, τότε νοιώθεις πως κάτι έχεις προσφέρει. Και όταν οι αθλητές σου και ο σύλλογος ανεβαίνουν όλο και παραπάνω, είναι μοναδικά τα συναισθήματα. Νοιώθω ευλογημένος γιατί κάνω αυτό που αγαπάω ενώ υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν δουλειές που δεν τους εκφράζουν. Όταν ένα παιδί με κάνει μια αγκαλιά, μου δίνει ένα φιλί, φεύγει όλη η κούραση. Είναι μοναδικό πράγμα!