ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ε
ίναι άβολο να εκδίδεις και να προλογίζεις το βιβλίο του πατέρα σου.
Η συνήθης πρακτική λέει ότι ο συγγραφέας ή ο εκδότης ζητά από μία σημαντική προσωπικότητα να προλογίσει ένα βιβλίο. Με τον τρόπο αυτό, το βιβλίο λαμβάνει κατά τη γέννησή του ένα ειδικό βάρος, μία κληρονομιά, ένα κύρος που θα το βοηθήσουν να μεγαλώσει στη συνέχεια. Αυτή τη φορά επέλεξα να γράψω τον πρόλογο εκ μέρους και των υπολοίπων αδελφών μου. Φυσικά, η απόφαση αυτή δεν ελήφθη διότι σνομπάρουμε σημαντικές προσωπικότητες του τόπου αυτού και φίλους του πατέρα μας. Ούτε διότι πιστεύουμε ότι τα παιδιά του είμαστε τόσο σημαντικά πρόσωπα. Στην πραγματικότητα, ο πρόλογος αυτός είναι η αφορμή για να εκφράσουμε τον σεβασμό μας, την αγάπη μας, τον θαυμασμό μας και την ευγνωμοσύνη στον πατέρα μας, ο οποίος, όμως, δεν θα είχε καταφέρει τίποτα αν δεν είχε τη μάνα μας. Επίσης, είναι ευκαιρία να δοθούν κάποιες εξηγήσεις ως προς το περιεχόμενο και τη δομή του βιβλίου. ***
Θ
α διαπιστώσετε ότι υπάρχει ένα παράρτημα, όπου εκεί δημοσιεύεται ό,τι «κόπηκε» από τα παιδιά του. Γιατί «κόψαμε» κείμενα του πατέρα μας; Λογοκρισία; Όχι, φυσικά. Είναι κάτι που μισούμε οικογενειακώς. Και για το λόγο αυτό, μπήκαν όλα τα «κομμένα» κείμενα σε παράρτημα. Τότε, αφού δεν «κόπηκαν» γιατί δεν μπήκαν στη θέση, όπου τα προόριζε ο συγγραφέας; Η απάντηση είναι απλή. Ο Δημήτρης Στεργίου κουβαλά έναν τεράστιο όγκο γνώσεων, εμπειρίας και βιωμάτων. Όταν ξεκινά να γράφει για ένα θέμα ξεχνά να σταματήσει. Επεκτείνεται και εμβαθύνει συνεχώς. Θέλει να μη μείνει τίποτα μόνο για τον εαυτό του. «Θέλω να το διαβάσουν οι νέοι άνθρωποι αυτό, γιατί το κόβεις», είπε πολλές φορές. Θα δείτε ότι στο παράρτημα υπάρχουν κυρίως θέματα, ιστορίες και αναμνήσεις που αφορούν τον ίδιο. Στην προσπάθειά του να περιοριστεί, έγραψε πολύ λίγα πράγματα σε σχέση με αυτά που γνωρίζουμε για τη ζωή του. Για το πώς ξεκίνησε και πού έφτασε. Αλλά, το θέμα αυτού του βιβλίου δεν είναι η βιογραφία του Δημήτρη Στεργίου. Έτσι, η παρεμβολή μερικών μόνο γεγονότων, που δίνουν φυσικά το στίγμα και το χρώμα μιας εποχής, με ιστορικά στοιχεία, δεν είναι αρκετά για να αποκτήσει ο αναγνώστης μία αντιπροσω7