Duurzaamheid
DUURZAAM TIMMEREN IN TIJDELIJKE TENTOONSTELLINGEN Richard Kerkhofs
Uitdagingen in de Expozaal van Het Stuk
Het opzetten van tentoonstellingen in het Kunstencentrum Stuk is niet alleen een praktisch verhaal van duurzaamheid. Het is vooral een neerslag van hoe we erin slaagden het bouwen en afbreken, en het telkens opnieuw vertimmeren in de Expozaal, werkbaar te maken.
Onze Expozaal ligt op de eerste verdieping met slechts een klein liftje er naartoe. Het is een langwerpige ruimte van 25 op 10 meter, met aan beide zijden grote vensters, dus veel daglicht, en een dubbele rij van zeven zuilen. Achteraan bevinden zich nog twee kleinere ruimtes die vaak gebruikt worden om allerhande projecties of kleinere werken en installaties te tonen. De langwerpige grote ruimte wordt aanpast aan de specifieke noden van iedere tentoonstelling. Ze wordt opgedeeld of verkleind door middel van lage en hoge wanden en wandjes, er worden projectieschermen gemonteerd, en vorig jaar werd er zelfs een mini projectiezaaltje geconstrueerd van acht meter bij acht.Bij die ‘verbouwingskes’ werd altijd al veel gewerkt met MDF, multiplex en gyproc - in alle diktes en maten, naargelang de noden van de exposities. Bij een - naar onze normen - grote tentoonstelling waarbij we veel hout verwerkten, werd iedere werknemer van Het Stuk aangesproken om een uurtje mee te helpen de nieuwe houtvoorraad manueel naar boven te dragen. Als teambuilding kan dat tellen, maar ik kan me fijnere groepsactiviteiten voorstellen. Daarom besloten we uit te zoeken hoe we ons konden organiseren om minder hout via de trap ofwel naar binnen ofwel naar buiten te dragen. Je hebt de ervaring nodig van tien jaar kleine veranderingen om tot een werkbare oplossing te komen. In het begin werd
voor iedere tentoonstelling specifiek bouwmateriaal gekocht. Uiteraard probeerden we zoveel mogelijk te hergebruiken bij een volgende opdracht, maar er was weinig opslagplaats. Wat niet hergebruikt kon worden, werd dus weggegooid (of er werden zolders mee afgemaakt). Uitdaging één: weg met het sleuren De eerste uitdaging was simpel: Hoe gooien we minder hout weg en minimaliseren we het sleuren? De oplossing was achteraf gezien even eenvoudig: door te stockeren! Op de verdieping van de expozaal is een lange hoge nooduitgang van de theaterzaal. In die gang maakten we een extra tussenverdieping waar we materiaal stockeren op het niveau zelf van de tentoonstellingsruimte. Aan het plafond van de stockage-nooduitgang monteerden we een poetrel, en daaraan hangen nu motoren op loopcats zodat het ‘vals verdiep’ bereikbaar is met karren (en hun houtvoorraad). Natuurlijk werd alles gecheckt met de brandweer in verband met compartimentering en brandveiligheid van een nooduitgang. En op hun advies werden de nodige brandveilige materialen voorzien. Rond die tijd was er een tentoonstelling met authentieke eiken molenwieken.We schatten dat het zwaarste stuk 300 kilo woog. De enige manier om het gevaarte van zes meter binnen te krijgen was met een telescopische kraan. Dat lukte zonder problemen.
DUURZAAM TIMMEREN IN TIJDELIJKE TENTOONSTELLINGEN STEPP | 31