Evolutie wetgeving PMSE
WHAT’S THE FREQUENCY, KENNETH? Draadloze PMSE-apparatuur: de evolutie van de Belgische wetgeving
Glenn Willems
Programme Making and Special Events, kortweg PMSE, staat voor de sector waar gewerkt wordt aan toneelvoorstellingen, festivals, concerten, tv-programma’s, corporate events en dergelijke. Men kan zich nauwelijks nog dergelijke producties voorstellen waar geen draadloze apparatuur wordt gebruikt: microfoons, in-ear monitoring en intercoms. Deze apparatuur moet voldoen aan een aantal technische en wettelijke vereisten om te mogen worden gebruikt. De vereisten worden per toepassing beschreven in een zogenaamde ‘radio-interface specificatie’, voor België worden de vereisten voor draadloze PMSEapparatuur beschreven in specificatie B10.
Het radiospectrum heeft maar een beperkte omvang en tegelijkertijd zijn er een heleboel verschillende gebruikers en toepassingen. Dat houdt in dat er dus nood is aan overleg en coördinatie. De technologie evolueert ook razendsnel waardoor sommige radiotoepassingen overbodig worden (bijvoorbeeld de kuststations voor communicatie met schepen zijn vervangen door satellietcommunicatie) en andere technieken op het toneel verschijnen (bijvoorbeeld GSM, 3G, 4G, WiFi). Daarom is er binnen de ITU (Internationale Telecommunicatie Unie) regelmatig overleg en evalueert men de heersende noden. Dit gebeurt om de vier jaar tijdens de World Radio Conferences of WRC. De recentste WRC werd gehouden in november 2015 en daar werden voor gebruikers van draadloze PMSE-toepassingen enkele belangrijke beslissingen genomen. Daar komen we verder nog op terug. In de toewijzing van radiospectrum aan diverse toepassingen spelen er soms grote commerciële belangen. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat er achter de schermen behoorlijk wat gelobbyd wordt in de aanloop naar een WRC. De mobiele telecomsector spendeert enorm veel tijd en geld om haar
16 | STEPP WHAT’S THE FREQUENCY, KENNETH?
aandeel te vrijwaren. Deze sector heeft ook een enorme financiële draagkracht en een onverzadigbare honger naar nieuw radiospectrum. Want iedereen wil toch mobiel internet, niet? De afgelopen jaren heeft de telecomsector heel hard geprobeerd om een deel van de UHF omroepband te laten omvormen tot een telecommunicatieband, omdat de UHFband een aantal heel interessante eigenschappen heeft op het gebied van radiovoortplanting. Vooral voor gebruik binnenshuis biedt UHF een aantal aantrekkelijke mogelijkheden in het kader van mobiele draadloze telecommunicatietoepassingen. Het mag dan ook niet verbazen dat de sector voor een belangrijk deel in zijn opzet is geslaagd. In de geografische zone die voor ons meest van toepassing is (Europa, Afrika en een groot stuk van Azië) strekte de UHFomroepband zich tot 1 januari 2016 uit van 470 tot en met 862 MHz. Deze band was onderverdeeld in tv-kanalen van elk 8 MHz breed, genummerd van 21 tot en met 69. De eerste buit die de telecomsector binnenhaalde was de band 790-862 MHz die sinds 1 januari 2016 exclusief is voorbestemd voor telecomtoepassingen (LTE/4G). Bestaande gebruikers van dit stuk van het spectrum (PMSE en in Wallo-