Geluidstechniek
worden weggenomen. Mensen krijgen soms gewoon terug zin en het gebeurt dat ze na een jaar merken dat theatertechniek niet voor hen is, maar ze hebben wel weer zin om aan de slag te gaan. Ik ben ervan overtuigd dat dit een factor is die in onze opleiding sterk meetelt, alleen jammer dat die zo moeilijk meetbaar is. Het moet gezegd dat de VDAB hier wel oren naar heeft, want ze zijn er wel degelijk van overtuigd dat dit project zijn nut heeft. Het geeft hen minstens de kans om ook in deze sector aanwezig te zijn. En ze hebben wel begrip voor het specifieke van de branche en het unieke van onze kandidaten. Hoe je het nu draait of keert: tewerkstelling blijft de maatstaf. We houden bij de selectie van de kandidaten ook rekening met mogelijk succes bij uitstroom. Wie weinig of geen realistische kans op werk zal hebben, bijvoorbeeld omdat ze de taal nog niet machtig zijn, kunnen we moeilijk voorrang geven. Het is in ieder geval niet zo dat we diversiteit kunstmatig moeten inbouwen, ons publiek is zo al kleurrijk genoeg.” Perfect op cue komt net dan één van de studenten de sleutel van het opleidingslokaal vragen. Aboudar Abbas is een Irakese acteur/regisseur die hier terechtkwam en nu via dit programma probeert zijn plaats te vinden. Elk jaar sluit de opleiding af met een eigen project in De Singel. Deze keer hebben ze besloten om zelf een productie te maken. Abbas heeft een stuk gemaakt waarin vier mensen over dromen vertellen en daarop sluit een videoprojectie aan waarop vanuit andere zalen live muziek zal worden gespeeld. De affiche (zie foto) werd ook gemaakt door één van de studenten.
"We hebben intussen de reputatie opgebouwd om heel gemotiveerde technici af te leveren. Dat is dan weer een voordeel van met volwassenen te werken, onze mensen hebben al wat werkervaring gehad en hebben dan ook vaker
Bij De Pianofabriek is het eindproject het organiseren van een evenement. De studenten krijgen een budget en daarmee moeten ze dan zelf iets in mekaar steken. Vaak is dat een klein festival met enkele groepen, waarbij de studenten ondervinden dat ze in deze sector als technici deel uitmaken van een groter geheel. Pascal: “We plannen dat in Maart, net voor ze op hun laatste stage vertrekken, zodat ze weten wat het is om zelfstandig te moeten werken, wat het is om onder druk te werken, met publiek etc. Het is een goede voorbereiding op de stage.” Eigenlijk mag het niet verbazen dat de eerste opleidingen voor theatertechnici uit de sociaal-culturele hoek komen (eerder dan uit technische scholen om maar wat te noemen). Cultuur is immers wat een samenleving bindt, wat ze bij het VBO of Unizo ook mogen beweren. En wie smeert het vet op de raderen van deze machine? Meer informatie kan je vinden op de site van STEPP en bij de opleidingen in je regio (Kortrijk, Antwerpen, Hasselt en Brussel).
een professionele ingesteldheid dan een schoolverlater.”
MAMA,DON’T LET YOUR BABIES GROW UP TO BE COWBOYS STEPP | 39