8 minute read
HET VOETBAL SLOEG NERGENS OP
HET VOETBAL SLOEG NERGENS OP, MAAR WE HADDEN ENORM VEEL PLEZIER MET ELKAAR
40
Advertisement
Gilles Geschiere (75) staat aan de wieg van VV Zeewolde, aanvankelijk nog ASVZ ’82 afdeling voetbal geheten. Hoewel Gilles intussen al jaren in Dronten woont, denkt hij met veel plezier terug aan de jaren van pionieren op het Trekkersveld. Daarbij heeft hij nog steeds contact met zijn oude voetbalmaten.
den als we niet genoeg spelers hadden.
Gilles Geschiere komt oorspronkelijk van het Zeeuwse eiland Walcheren. Zijn ouders verhuisden in de jaren ’50 naar de Noordoostpolder. Tijdens z’n lagere schooltijd voetbalde de jonge Gilles bij RKO (‘Rutten Komt Op’). Hij kwam vervolgens bij een technische onderneming in Emmeloord te werken. Hij trouwde met Wolly en de twee gingen wonen in Swifterbant. Swift ’64 werd logischerwijs Gilles’ nieuwe voetbalclub. Na achttien jaar in Emmeloord te hebben gewerkt, was de Zeeuw toe aan een nieuwe uitdaging. “Pionieren en gezamenlijk een nieuwe samenleving opbouwen trokken ons aan en in 1981 werd ik gevraagd hoofd technische dienst te worden bij Recreatiecentrum Zeewolde, dat toen nog in de middle of nowhere lag”, begint Gilles zijn verhaal. Vanuit Swifterbant kende Gilles Leen en Netty den Boer, die een landbouwmechanisatiebedrijf op het Trekkersveld hadden. “Toen wij in 1981 op de RCN kwamen wonen, werden we op een zondag na kerktijd uitgenodigd bij de familie Den Boer thuis koffie te komen drinken. Daar ontmoetten wij de toen 16-jarige zoon Leen. Vanaf dat moment liet die ons niet meer los. Leen was toen al idolaat van voetbal en hij vond dat er in Zeewolde moest worden gevoetbald. Daarbij dacht hij dat ik dat wel kon gaan regelen.”
Iedereen moest meedoen
Eigenlijk had Gilles al besloten zelf te gaan stoppen met voetballen, maar hij miste de wedstrijden en alles eromheen steeds meer. “Eigenlijk was ik wel blij dat Leen bleef aandringen om een club te beginnen in Zeewolde. Als Leen dat niet had gedaan, was ik waarschijnlijk niet weer gaan voetballen. Leens enthousiasme werkte aanstekelijk en ik kon daarom eigenlijk geen nee meer zeggen.” Het dorp bestond nog niet, maar gelukkig was het buitengebied groot. Hetgeen niet wil zeggen dat er zomaar een elftal op de been kon worden gebracht. Gilles schudt zijn hoofd. “Ik denk dat er vier, vijf liefhebbers waren, meer niet. De rest hebben we al bellend opgetrommeld en gemotiveerd om mee te gaan doen. Ervaring of niet, gewoon komen.” De voorbereidingen duurden uiteindelijk meer dan een half jaar. Gilles denkt zelfs een maand of acht. “Alles moest van de grond af worden opgebouwd. We waren aanvankelijk onderdeel van een omnivereniging, moesten statuten vaststellen en clubkleuren uitzoeken. Dat laatste was niet zo moeilijk, we combineerden het groen van het bos met het blauw van het water. Daarna meldden we ons aan bij de KNVB, gingen een veld met kleedkamers regelen, zorgden dat er genoeg aanmeldingen waren en gingen op zoek naar sponsoren.”
Voetbal van niks
Het moeilijkste vond Gilles nog de KNVB zover te krijgen dat dat ‘boerenclubje’ in een soort competitieverband mocht meedoen. “Het probleem was dat we in de zaai- en oogstperiode niet genoeg spelers konden opstellen. Maar de KNVB dacht met ons mee en we mochten ons afmelden als we niet genoeg spelers hadden. De bond noemde dat ook wel ‘meedoen voor spek en bonen’. Letterlijk waren er trouwens ook hobbels, namelijk die op het Trekkersveld. De Rijksdienst probeerde voor ons een soort van voetbalveld aan te leggen. Leen maakte voor iedere wedstrijd de lijnen wit, soms met kalk en als dat niet voorradig was haalde hij melkpoeder bij zijn buurman Burko.”
De spelers moesten elkaar nog leren kennen, maar volgens Gilles ging dat al snel goed. “We waren direct één. Het voetbal sloeg nergens op, we werden regelmatig ingemaakt met dubbele cijfers, maar we hadden plezier. Ook de tegenstanders verbaasden zich erover dat we met
zulke eenvoudige middelen en slecht voetbal toch plezier konden hebben. Zeewolde was duidelijk toe aan verenigingsleven en ook hier bleek: sport verbroedert. Nog gezelliger werd het toen we voor de derde helft in restaurant De Trekker werden uitgenodigd.”
Good Oldies
Gilles voetbalde tot het jaar 2000 bij VV Zeewolde. Eerst was dat in het eerste elftal (dat toen ook nog het enige elftal was), daarna in het tweede en vanaf 1995 in het vijfde, beter bekend als de ‘Good Oldies’. In 2000 verliet Gilles niet alleen VV Zeewolde, hij en Wolly vertrokken ook uit het dorp Zeewolde. “We hadden ons bedrijf Omnivent overgedragen en daar ik was opgegroeid op een boerderij, wilde ik nog weer eens tussen de boeren wonen. We zijn toen naar de Veluwe verhuisd. Bij mijn afscheid van VV Zeewolde werd ik benoemd tot erelid.”
Volgens Gilles is er in het huidige VV Zeewolde nog veel terug te zien van hoe de club in de jaren ’80 van de grond kwam. “Ik proef een vorm van saamhorigheid. Een soort trots op de club en blij zijn erbij te horen. Dat is ook wel een poosje anders geweest, maar is nu gelukkig toch weer het geval.”
Ga zo door op deze manier!
Gilles heeft nog regelmatig contact met de boys (en girls) van de Good Oldies, maar ook bij bijzondere gebeurtenissen laat hij graag zijn gezicht bij de vereniging zien en laat hij zich bijpraten over de ontwikkelingen binnen de club. “Ik vond het een eer om in oktober de aftrap te mogen verrichten van het jubileumseizoen 40 jaar VV Zeewolde. Eigenlijk kan ik maar één ding zeggen: ga zo door op deze manier! Ik zie een heldere structuur met duidelijke lijnen. Ik zie een bestuur dat erg betrokken is, weet wat er moet worden gedaan en hoe daarover duidelijk moet worden gecommuniceerd. En als opa mag ik wel wensen dat er veel aandacht voor de jeugd is. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.”
Onder toeziend oog van ladyspeaker Marianne Blotenburg en aanvoerder Reinier Joustra verricht Gilles Geschiere op zaterdag 2 oktober 2021 de aftrap van het jubileumseizoen.
VOETBALLEN VOOR DE ALLERKLEINSTEN
JO5 en JO6 met Ryan Suijk, Dennis Snip en Gert Jan van Scherrenburg. F Gert Jan van Scherrenburg is leeftijdscoördinator van JO5 en JO6. Het gaat daarbij om kinderen tussen 3 en 6 jaar. Dat doet hij vol enthousiasme en levert hem dan ook ‘onwijs veel energie’ op. Gert Jan van startte het voetballen voor de allerkleinsten
Heerlijke zoon
Sinds 2016 is Gert Jan vader van een naar eigen zeggen heerlijke zoon. “Als voormalig voetballer juich je bij de geboorte net wat harder voor een zoon dan voor een dochter”, gooit hij maar gelijk een knuppel in het hoenderhok. Met z’n zoontje gingen hij en z’n partner net als bij hun eerder geboren dochter al van jongs af aan sporten. “Vanaf het kunnen lopen startten we met peutergym. Zolang je eten in de kleintjes stopt, blijven ze groeien. Dus na verloop van tijd werd mijn zoon op de gym een van de grootsten met ook bijpassende streken.”
‘Problemen’
Gert Jan vond het niet meer de plek voor zoontjelief… “Ik heb vroeger zelf op voetbal gezeten. Ik vreesde daarom voor een zoon bij tennis of korfbal. Bij VV Zeewolde konden we helaas niet met een jongen van drie terecht. Binnen onze vriendenkring waren er meer vaders met soortgelijke ‘problemen’ en dus besloten we de Technische Commissie te benaderen met de vraag of we het zelf mochten opstarten: voetbal voor de allerkleinsten. We werden gelukkig goed gesteund door de vereniging en na het doorspreken van de details mochten David Snel en ik aan het begin van het seizoen 2019-2020 starten.”
Plezier beleven
Als coördinator neemt Gert Jan de aanmeldingen in ontvangst en laat hij de nieuwe ouders kennismaken met het team, maar vaak ook met de vereniging. “JO5 en JO6 hebben beide ongeveer tussen de 25 en 30 leden. We prijzen ons bijzonder gelukkig met enige enthousiaste trainers die heel goed weten hoe zij om moeten gaan met de kinderen.” Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar bij de allerjongste leden van VV Zeewolde staat voetbal nog niet voorop.
“Het aanleren van motorische vaardigheden en het samen plezier hebben vinden we voor deze leeftijd veel belangrijker. Zo springen we, leren we kleuren, kruipen we als leeuwen, doen we aan touwtrekken, proberen we te scoren, leren we hoe we moeten dribbelen, gooien we ballen in mandjes en spelen we regelmatig tikkertje.” Gert Jan voelt zich bij de jeugdige talentjes als een vis in het water.
“Het levert onwijs veel energie op. Die bekkies op een koude ochtend… Iedereen ingepakt en springend om warm te blijven, ik vind het geweldig!”
Farah Boumni mocht als jongste lid van VV Zeewolde op zaterdag 2 oktober 2021 samen met Gilles Geschiere de aftrap verrichten van het jubileumseizoen.
Even voorstellen… Farah Boumni
Naam: Farah Boumni.
Leeftijd: 5 (geboren op 14 november 2016).
Dochter van: Monique van Diemen (leeftijdscoördinator JO11,12 en 13) en Omar Boumni (trainer JO13-5).
Zus(je) van: Jamal (JO12-1), Sabia (JO7/8) en Rayan (JO5) en engelzus en -broers Layla, Karim en Tarik.
Lid VV Zeewolde sinds: September 2019. Mooiste moment: Aftrap mogen verrichten van het jubileumseizoen 40 jaar VV Zeewolde op zaterdag 2 oktober 2021 en hopelijk binnenkort wedstrijden spelen!
School: ’t Wold.
Groep: 1/2a.
Juf: Elly.
Mooiste schoolvak: Bouwen in de bouwhoek.
Team VV Zeewolde: JO6.
Bij voetbal goed in: Alles en luisteren naar de trainer.
Favoriete voetballer: Jayden Demage en Kirsten van de Westeringh.
Favoriete dier: Kat en leeuw.
Lekkerste eten: Tomaten.
Mooiste tv programma: Lachen om homevideo's.
Wat ik later wil worden: Een Oranje leeuwin.
Wens voor VV Zeewolde: Dat er heel veel vriendjes en vriendinnetjes ook gaan voetballen.
