VAKANTIE-LESS

We bellen, want voor afspreken was geen gaatje. Druk, druk, want vakantie.

‘Er waren gewoon mensen,’ en hij neemt hoorbaar een slok van zijn biertje, ‘die niet terug konden met hun auto.

Compleet verwoest! Treurig.

Kijk je dan zo naar uit, hè?’

Ik knik, dat weet hij.

‘En die branden op Rhodos dan? Af-schu-we-lijk,’ gaat hij verder.

‘Voor wie?’

‘Voor die toeristen!’

Ik mijmer en denk aan de inwoners, vluchtelingen en alle dieren die er ontredderd achterblijven. Voor hen is er geen vlucht naar huis. Geen extra vliegtuigen, geen reisverzekeringen. Zij zijn maar van één ding verzekerd: hun leven zal voor altijd anders zijn. ‘Maar jij bent dus druk met pakken?’ vraag ik.

‘Hou op. En ik moet nog zoveel. Nieuwe zwempakken voor de meiden. Ze hebben er nu maar één. En wat te denken van alle nieuwe kleren, de reisapotheek. En het hele huis moet nog schoon.’

‘Waarom?’

‘Gewoon. Dat is toch lekker thuiskomen? In een superschoon huis? Je gaat toch niet weg in de waan van de dag?’

Ik neem ook maar een slok van mijn wijntje en loer door de woonkamer, net georganiseerd genoeg om geen chaos te zijn, net te rommelig voor netjes.

‘Ja, dat is lekker thuiskomen. Gek gegeven eigenlijk,

Prominente rol voor ensemble

hè? We gaan weg om te ontspannen, uit de sleur van het alledaagse te stappen om vervolgens weer opgelucht en blij te zijn bij thuiskomst.’

Het is stil.

‘Ja, goed, maar niet op vakantie gaan is geen optie. Het hoort er toch bij? Als je hard werkt, moet je op vakantie.’ We kletsen nog wat en de vriend zegt dat hij moet ophangen. Zijn vrouw is gestrest want het lijkt de eerste dagen regenachtig te worden op plaats van bestemming. Ik wens hem een goeie vakantie en hang op. Buiten schijnt de zon, de enige tennisbal die ik zie is van de hond en het vuur komt uit mijn aansteker. Vakantiestress. Misschien moeten we vakantie-less.

(vervolg voorpagina)

Spelers die in verschillende programma’s terugkeren, zijn cellisten Jakob Koranyi, Harriet Krijgh, Ivan Karizna en het Narratio String Quartet. Een prominente rol is er tijdens het festival weggelegd voor Ensemble CelloWercken Zutphen, dat bestaat uit een achttal jonge cellotalenten aan de Cello Academy Zutphen. Zij volgden het afgelopen jaar tijdens vijf lange weekenden lessen en masterclasses bij onder anderen Leonid Gorokhov, Joachim Eijlander en Gavriel Lipkind. In festivalhart Dat Bolwerck klinkt dagelijks een strijkkwintet van Boccherini, uitgevoerd door het Narratio String Quartet, met telkens een andere gastcellist. Ook in deze muziek komt het thema humility bij uitstek naar voren. In de Buitensociëteit van Theater Hanzehof biedt het podium ruimte aan zowel de kleinste kamermuziekbezetting, met een klassieke sonateavond met onder anderen Jakob Koranyi en Ivan Karizna, als aan kamerorkest Sinfonia Rotterdam met solisten Harriet Krijgh en Jeroen den Herder. Zaterdagavond wordt in de Zutphense Walburgiskerk de wereldpremière van ‘Goed leven en goed sterven’ uitgevoerd. Dit meerjarenproject is gebaseerd op de vier bardo’s (overgangsfasen) uit het Tibetaans Dodenboek.

In de Buitensociëteit van de Hanzehof klinkt de wereldpremière van That Raindrops Have Hastened the Falling Flowers. Beiaardier Frans Haagen, vanuit de Wijnhuistoren, en cellist Jeroen den Herder, vanuit het Wöhrmannhofje, verzorgen samen een concert. Jeroen speelt de zesde cellosuite van Bach, Haagen speelt aansluitend een variatie op deze suite, die in opdracht voor het festival is geschreven door de Poolse componiste Katarzyna KwiecieńDługosz. Celliste en singersongwriter Madara is een fenomeen in haar vaderland Letland. Haar song Esamība werd genomineerd voor deelname aan het Eurovisie Songfestival. Haar liedjes gaan over de diepere lagen van het leven. In Zutphen verzorgt zij een tweetal late night-concerten. Op woensdagavond speelt zij samen met masterclass-deelnemers, vrijdagavond treedt zij op met de Nederlandse percussionist Chris Saris. Naast de Wandelrouteconcerten zijn er dit jaar voor het eerst ook Fietsrouteconcerten. Een tocht door de fraaie omgeving van Zutphen leidt langs De Kapel van Voorst, de voormalige wasserij de IJsselstroom in Zutphen en Aardewerkplaats Amiel in Brummen, waar het publiek getrakteerd wordt op drie korte concertjes. Informatie: cellowerckenzutphen.nl