Interview Achtergrond
TEKST DIRK JAN COCK FOTOGRAFIE BUITEN-BEELD / ISTOCKPHOTO
Nederlanders plukken maar zelden een wilde bosaardbei of paddenstoel tijdens een boswandeling, om die vervolgens thuis op te eten. Een gemiste kans, zegt wildplukexpert Ewout Fernhout. “Je proeft smaken die je nooit in de winkel kan kopen.”
Het nieuwe M
et zichtbaar plezier vertelt hij over zijn laatste wildoogst: bessen van het Drentse krentenboompje. Heerlijk zijn ze, zomaar geplukt van een struik in de buurt van zijn woonplaats Rotterdam. Ewout Fernhout is fervent aanhanger van wildplukken en eten. Gewoon van de paden af en lekkere, verrassende vruchten, noten of paddenstoelen plukken. “Je proeft smaken in de natuur die je nooit in de winkel kan kopen. Dat vind ik leuk. Die besjes van het krenten boompje zijn heerlijk zoet en amandelachtig. Dat weet haast niemand, terwijl ze overal in parken worden geplant.” Op de website oogstenzonderzaaien.nl verzamelen Fernhout en collega’s allerhande informatie over wildplukken. “In Amerika werden vroeger de besjes van het krentboompje ook wel pigeon berry genoemd, omdat vogels er dol op zijn. Als je pech hebt, plunderen ze in een dag een hele struik leeg waar je al weken naar uit zat te kijken. Gelukkig wordt het
k rentenboompje veel aangeplant in plantsoenen, en is er voor de echte liefhebber altijd wel een te vinden waar de vogels nog niet langs zijn geweest.”
Slowfood Fernhout raakte een paar jaar geleden enthousiast over de slowfood-beweging, de internationale tegenhanger van fastfood. “Lekker en verantwoord eten en aandacht voor en bescherming van authentieke soorten en gewassen: die combinatie spreekt me aan.” Hij sloot zich aan bij Slow Food Nederland om niet veel later mee te discussiëren over wildplukken. Veel informatie bleek er niet te zijn of was moeilijk toegankelijk. “Ik vroeg me bijvoorbeeld af of er een recept bestond voor seringensiroop. Nee, dat kan niet, dat is giftig, was een veelgehoorde reactie. Later bleek je hier g ewoon siroop van te kunnen maken. Daarom heb ik die site o pgezet, om alle kennis hierover te delen.” Hij benadrukt dat juist Nederlanders weinig hebben met wildplukken. “Nederland is eigenlijk één groot park, de natuurbeleving betekent hier vaak dat mensen
over een grindpaadje blijven lopen. Dan mis je wel een deel. In Frankrijk of Duitsland is er veel meer traditie van wildplukken, terwijl Nederlanders vooral denken
‘Je proeft smaken in de natuur die je nooit in de winkel kan kopen’ aan de gevaren van giftige padden stoelen. Ik wil uitdragen dat je de natuur op een heel andere manier kan beleven. Overigens mag het officieel niet, plukken uit het bos. Dat is namelijk diefstal. Maar ik heb nog nooit een boswachter meegemaakt die me tegenhoudt. Vanzelfsprekend neem ik ook maar kleine hoeveelheden mee.”
Plukken zonder zaaien Op de wiki van oogstenzonderzaaien.nl vind je per maand welke noten, vruchten of wat dan ook zijn te vinden in de bossen. Zo staat in oktober de cantharel