Lwów – miasto mojego dzieciństwa To, co piszę o Lwowie, jest znikomą częścią tego, co powinno się o nim napisać i na co to wspaniałe miasto zasługuje. Istnieje obszerna literatura o Lwowie, spisana przez lwowiaków, bardzo do niego przywiązanych i go kochających. Wskutek powojennej zmiany granic, większość polskich mieszkańców Lwowa musiało w latach 1945-1946 opuścić swoje miasto, przenosząc się do Polski w nowych, powojennych granicach, ale również rozpraszając się po świecie. Spędziłem w nim najmłodsze, ale i najpiękniejsze lata dzieciństwa, przerwane wojną.
Adam Zaleski ‒ sentymentalna podróż do krainy dzieciństwa, Wysoki Zamek, Lwów 2012, fot. Aleksandra Zaleska
Rodzinne miasto Lwów, znajdujące się przed II wojną światową w granicach Rzeczpospolitej, było niewątpliwie najpiękniejszym miastem przedwojennej Polski (to nie jest szowinizm!). W Polsce właściwie tylko Wilno mogło pod tym względem z nim konkurować. Nie ma jednak w mieście prawdziwej rzeki. 23