
2 minute read
Woman’s Matchracing
from 2021-05
by Sprintprint
Verslag WK woman’s Matchracing
Nieuw-Zeeland is ver. Ook een brug te ver om het WK woman’s Matchracing 2021 aldaar te houden. Na een flinke rondvraag bleek de organisatie verbonden aan yachtclub Cherbourg fit genoeg om in aanzienlijk korte tijd een event te houden. Uiteindelijk reageerden 8 teams van elk 5 dames op de inschrijving. 3 Franse teams, 2 Zweedse teams, 1 Fins team, 1 team uit de UK en.......... een Nederlands team. Van achter naar voor in de boot, Renee Groeneveld stuurvrouw, 3 leden van de WSV Hoorn te weten, Marcelien de Koning, Lobke Berkhout, Marieke Jongens en de tweede voordekker Mijke Lievens. Gelukkig hebben wij allen een of meerdere Olympische campagnes op onze naam staan, dus het niveau aan boord is meteen hoog. De belangrijkste kwaliteit aan boord is eigenlijk het plezier in zeilen. We hadden kou en hoge golven verwacht maar het werd aanzienlijk warmer en vlak water, we voeren namelijk binnen de break waters. De wind heeft wel flink gewaaid en zoals Bretagne bekend staat hebben wij uiteraard regen gezien, die meer verticaal dan horizontaal naar beneden kwam. Alhoewel we iets zenuwachtig waren, ging het in de eerste race al goed. Zenuwachtig omdat onze voorbereidingstijd niet fenomenaal lang was. Gelukkig konden wij tijdens de enige trainingsdag gebruik maken van de kennis van Wouter van Dis, die ook de smart boeien neergelegd heeft. De J 70’s van de club gaven ons een goeg gevoel voor de uiteindelijk J80’s waar we de races mee voeren. Op woensdag mochten we 2 uur trainen in de boten. De Fransen hadden het goed op orde, de officials willen zo veel mogelijk ervaring opdoen zodat ze klaar zijn voor Parijs 2024. Het Franse Team “Match in Pink” bleek voor eenieder te snel, ook wij hebben van hun verloren, het was spannend maar hun boot kwam ieder keer eerder over de lijn dan die van ons, met 100% score kregen ze steeds meer vertrouwen. Wij waren ook lekker bezig en hadden een winst van 87%, wat nou trainen? Gewoon heel veel plezier hebben en vooral genieten van het spel, waren de belangrijkste elementen. Sommige opmerkingen van het thuisfront vond ik ook wel pakkend, het is net fietsen, je verleert het nooit.
Na heel veel rondjes draaien, wat flapperende zeilen, flinke blaren op de handen en heel veel, heel veel, heel veel blauwe plekken, konden we na 3 dagen hard racen met de Zilveren plak naar huis. Hopelijk gaan de races volgend jaar gewoon weer door en blijven clubs enthousiast om de races te organiseren.
Marcelien Bos- de Koning
You’ve got 3 choices -give in -give up -give it all you’ve got

