Go with Floden

‘Go with FLODEN’

Wie zijn wij? Graag introduceren wij ons eerst. Wij zijn Mark (42) en Jet (37) ruim 20 jaar samen, getrouwd, 3 prachtige kinderen, een lieve labrador en wonen in Wognum.

Beide zeilen we van jongs af aan, begonnen als zeeverkenners bij de Waterscouts, niet bij dezelfde club overigens. Daar leerden we zeilen en haalden we onze CWO diploma’s. We deden (in verschillende jaren) de ZI-instructeurscursus. En zo hebben we als zeilinstructeurs elkaar leren kennen bij de Zeilschool ZSN Harderwijk in de zomer van 2000. Kortom, een klassiek verhaal van echte zeilersliefde. Wij zijn van de generatie hete zomers op het water, lauwe Breezers en Acda & de Munnik op de speakers.

Onze bootgrafie Mark zijn eerste boot was een BM 16m2, apetrots nam hij zijn de eerste dag zijn oma van 85 mee aan boord. Daarna kocht hij een houten Zeemin van de Stadt. Hij zeilde op het Amstelmeer, vanuit de Haukes, waar hij ook twee seizoenen bij de jeugdcommissie zeilles gaf.

Mijn eerste boot was een Valk en ik zeilde als puber op het Gooimeer met vriendinnen of lekker solo. Opgevolgd door een stalen Sneekermeer 800 die jaren bij het Tjeukemeer, in Echtenerbrug lag. Een gezellig scheepje met alle luxe, die ik overkocht van een Duitser. Ik vernoemde haar naar mijn Oma Doortje, kneuterig en recht door zee. Iedere winter deden we grondig onderhoud in een loods. De hele familie hielp mee.

Je kunt je voorstellen hoe onze winters eruit zagen met een houten en een stalen boot tegelijk… Marks Zeemin was een eerste uitdagende klus. Gekocht voor een prikkie, omdat deze forse schade had bij het stagdoorvoer. Dus zijn eerste klus was direct een hele spannende: een gat zagen om al het rotte hout eruit te halen. Gelukkig is Mark handig, ookal zal hij dat zelf nooit toegeven. Op vroege leeftijd leerde Mark van huis uit klussen en techniek zit dus bij hem in de genen. Tijdens zijn eerste bijbaantje als “Chef kleine reparaties” bij een witgoed winkel en later bij zijn eerste echte baan als helikoptermonteur deed hij veel technische ervaring op. Ik kan wel zeggen dat Mark’s handigheid voor ons als booteigenaren nog steeds dagelijks van pas komt. Zeilgebied Vele mooie zeiltochten maakten we in onze open bootjes. Met een blik tomatensoep, slapen onder de dektent en Bløf op de gitaar genoten we van Friesland en de Randmeren.

2001 Op m’n 19e maakte ik een reis van 6 maanden door het Caribisch gebied. Ik leerde de Franse taal en ontmoette vele wereldzeilers, waaronder Lea de Haas. Haar schip Synergy lag voor renovatie, nadat deze gezonken was in een orkaan, op de bok in dezelfde jachtwerf waar ik een baantje had gevonden bij een kleine beachbar. Op een avond zat ze aan de bar en nodigde me uit om de Heineken Regatta mee te zeilen. Een onvergetelijke ervaring. Ik woonde en werkte op verschillende zeilboten als crew en stuurvrouw. Mijn droom kwam uit, zeilen op azuur blauw water en voor anker gaan bij een tropisch eiland.

2002: Weer terug in Nederland trokken Mark en ik in onze luxe kajuitjachtjes, met vast bed en toilet, door heel Nederland. Ook zeilden we mee als opstappers heen en terug over de Golf van Biskaje, met onze vriend Joop, een ontspannen en zeer ervaren zeezeiler met een degelijk schip. De mooiste Hallberg Rassy die ik ken. Voor ons voor het eerst lang op zee, wacht lopen en zeeziek zijn. Het doel van deze reis voor de schipper, een pelgrimstocht over zee naar Santiago de Compostella. We genoten intens van de oversteek en van dit schip. We waren een goed en relaxt team met z’n drieën.

2004: Twee jaar later zeilden we met hem terug van de Azoren naar Portugal. Wachtend op goede wind verkende het eiland Terceira en schilderde ik de bootnaam met Nederlandse vlag op de havenkade. Het vertrek was prachtig op ruime koers, ZW 4 met vliegende vissen hoog boven de boordrand. Marks handigheid kwam weer goed van pas. Joop was natuurlijk blij dat Mark mee was, want alle niet-werkende systemen werden onderweg gerepareerd. Als je 8 dagen op zee zit heb je nog eens tijd voor een haperend radar en een kapotte koelkast.

gezelschap. Bovendien konden we op een windstille dag om de beurt zwemmen midden op de Atlantische oceaan.

Noorwegen In 2005 kregen we kans om voor Marks werk in de luchtvaart (voor Olie en Gas) naar Noorwegen te verhuizen, daar heb ik mijn studie afgerond en bij een reclamebureau gewerkt. Het ruige landschap, de diepe fjorden, talloze eilandjes en de kristalheldere zee heeft ons gegrepen. Sindsdien zit Noorwegen in ons hart. Veel van Marks collega’s waren zeilers, en zo konden we al gauw meevaren met onze nieuwe vrienden. Of mochten zonder enig probleem een zeilboot lenen van iemand. Stavanger is een oude visserstad, daar door een echte watersportstad met waanzinnig vaarwater. Er is een gezellige actieve zeilvereniging (https://www.stavangerseilforening.no/) waar ik op de woensdagavond regatta’s zeilde met een vrouwenteam in een Albin Express. Een bijzondere ervaring om te zeilen tussen de fjorden, constant aan te passen aan de draaiende valwinden. Ik genoot met volle teugen van de omgeving en de Zeearenden in de lucht, “Focus Jet, we doen een wedstrijd, daar is de start!”. boot. Ik kan wel stellen dat Noorwegen de allermooiste kusten ter wereld heeft. Het gebied rondom Stavanger, met de vele eilanden van verschillende grootte is voor zeilers een paradijs. Onze favoriete plek, het eiland Kvitsøy, een archipel net boven Stavanger.

Randmeer Terug in Nederland, verhuisd naar Wognum (2008) om zo dichtbij havens aan het IJssel- en Markermeer te kunnen wonen. En ik werd in 2009 lid van de WSV Hoorn en melde me aan bij Pieter Schram, de Jeugdcommissie. We gaven toen les vanuit de Grashaven les aan de Optimistjes niveau 1. Een leuke tijd samen met Hans Kooistra. Mark is sindsdien 10 jaar actief geweest bij de Waterscouts VPV in Hoorn als bestuurslid, Wildevaart 16+ leiding, CWO zeilinstructie en opleider van instructeurs.

In 2009 kochten we een donkergroene Randmeer Classic (nr298) van de KWV Langweer. Een onwijs fijne boot, waar we enorm van genoten hebben. We werden lid van de Randmeren Klasse Organisatie en zeilde in flottielje naar Terschelling. De Randmeer lag toen in de jachthaven van Andijk. Een huwelijksaanzoek van mijn kant kon niet uit blijven, daarom liet ik stiekem ons grootzeil bestickeren de tekst ‘Mark, wil je met me trouwen?”. Tijdens het hijsen van het

grootzeil zag hij de tekst in het zeil. Een grote verrassing! Na ons geweldige huwelijksfeest (2009), met vanzelfsprekend ‘Love Boat’-thema en zeeblauwe trouwjurk, vertrokken we op huwelijksreis naar een mondaine havenstad aan de Côte d’Azur. Met een daktent op het imperiaal en de Randmeer op de trailer vertrokken we met Marks Volkswagenbus op honeymoon naar Saint Tropez. Nadat we eerst lid werden van de yachtclub in Port Grimaud mochten we gebruik maken van de helling. We zeilden we met onze mini Randmeer tussen de mega jachten naar Saint Tropez. Flanerend op slippers waande we ons tussen de jet-set. Op de deur van de havenwinkel hing een bordje “Crew or owners only”, om zo de toeristen buiten de deur te houden. Nadat Mark antwoordde “I am a boat owner” werd hij met open armen ontvangen ‘Welcome sir!’. Mark kocht het duurste landenvlaggetje ooit.

Vanwege een toffe baan voor Mark bij een helicopter bedrijf in België (2011), verhuisden we voor 2 jaar richting Brugge. De boot ging in de stalling en voor ons even geen activiteit op de WSV. Ondertussen hadden we een Labrador en onze zoon werd geboren (2012) in België. Een memorabele periode waar we woonden in een huurhuisje op een prachtig landgoed in het bos net buiten Brugge. Alleen met kerst hebben we de Randmeer even uit de stalling gehaald, om met ijzige kou in Friesland te zeilen in de kerstvakantie.

Na terugkomst in Wognum (2013) besloten we ook tijdens de zomer de Randmeer op de trailer houden om zo ons vaargebied te vergroten. Zo konden we ook eens in Friesland een helling te zoeken. Wout ging vanaf 1 jaar oud mee in de kinderstoel op de Randmeer. Mark maakte een passend onderstel voor de Maxicosi, met handig kliksysteem.

WSV Hoorn: In het voorjaar van 2014 kregen we eindelijk een vaste ligplaats in de WSV. Een seizoen heeft de Randmeer in Hoorn gelegen. We wilden namelijk een stapje groter.

Een stapje groter Toen onze zoon groter werd, kregen we sterk de behoefte om een groter toerschip te kopen. De Randmeer was te sportief om lange tochten met een jong kindje mee te varen. Bovendien groeide onze droom om met eigen boot langere tochten naar het buitenland, bijvoorbeeld Scandinavië te zeilen. We huurden een zeiljacht in Friesland voor een week 35 ft Bavaria, en we wisten het nu zeker. We willen nu als gezin een grotere boot voor langere tochten. We bekeken veel soorten boten van 35 foot.

Na een aantal bezichtigingen vroegen wij onze goede vriend Joop om advies bij een Hallberg Rassy die we op het oog hadden. Tot onze verbazing kregen we twee weken later het aanbod om zijn eigen HR 352 over te kopen. Ja, dat klopt, dezelfde boot waar we als opstappers

twee geweldige zeereizen mee zeilden. Een droom die uit kwam, precies het schip dat we wilden, maar nooit dachten ons te kunnen veroorloven. Geen enkele twijfel. Een degelijk schip, solide constructie, goed beschermde kuip, goede zeileigenschappen en veel comfort. Daarnaast vinden wij het “klassieke” mahoniehouten interieur prachtig en gezellig, terwijl leeftijdsgenoten misschien moderner en strakker interieur prefereren. We noemen haar Floden, vernoemd naar een Noors lied.

Andijk – ‘t Wad- Noordzee /2016-2018 Wachtend op een ligplaats bij de WSV, lag onze HR eerst in Andijk. En na verloop van tijd (ook toen we een box in de WSV aangeboden kregen) wilden we langer blijven in Andijk. Vooral Friesland en de korte afstand naar het Wad sprak ons aan aan deze plek. Ondertussen kregen we ook een dochter in 2016. Zij was 10 dagen oud toen we voor het eerst mee ging aan boord. Van de wieg tot 3 soorten autostoelen, alles strepte Mark vast met spanbanden. Onze dochter heeft leren kruipen en lopen aan boord. Dit was precies waarom we een grotere boot wilden. Zodat het gezin mee kan en wij alle weekenden en vakanties kunnen zeilen. De HR laat zich vanaf dag 1 van z’n beste kant zien. Ook met zwaar weer, dit schip vaart door alles heen en als bemanning kan je comfortabel aan boord zijn. De kajuit is ruim en super knus. Het voelt als een warme jas om ons gezin.

De zomervakanties daarop volgend hebben we met twee jonge kinderen in Zeeland doorgebracht. En we gingen vaak in het voor- en naseizoen het ’t Wad op en richting Friesland.

Optimist Toen onze zoon steeds meer interesse kreeg in het zeilen (zomer 2019), kochten we zelf een Optimistje en hesen we hem op het voordek van onze HR. Direct mee naar Zeeland op de Grevelingen voor het eerst in de Optimst en hij werd veel gebruikt bij ankerplekken. Vooral in de Coronatijd heel veel geankerd, ideaal voor het leren Optimist zeilen.

‘Met twee ouders als zeilinstructeur, zal hij snel leren zeilen’, zeggen velen. Maar dat is juist wat we niet willen. We geven hem bewust geen les. Hij mag zelf klooien en we geven hem af en toe een tip en helpen we hem waar nodig. Hij doet het zelf en les krijgt hij op de WSV. Wij proberen vooral lol te maken, zekerheid mee te geven en lekker te ‘kloten met boten’ zoals Mark dat altijd zegt. Niet te serieus, spelenderwijs lekker varen.

2019 schreven we hem in bij de WSV voor zeillessen. Dat was voor ons het moment om ook onze boot te verplaatsen naar de WSV en zelf actief te worden bij de WSV.

KLIK HIER VOOR MEER FOTO’S