SOS 24/7 by SOS International

nummer 5 | herfst 2010

De 24 uur van… … Intensive Care Amphia Ziekenhuis Nieuwe opdrachtgever Klantgericht én empathisch De passie van Marianne Blom De Kolksluis

Werkbezoek aan Azië Persoonlijke kennismaking met zorgverleners ter plaatse

Kleurrijke uitjes in het najaar de leukste tips op pagina 60

...wij maken het gewoon

Internetbureau voor online resultaat Internetbureau webdevelopment

Two

uit

Utrecht

e-commerce

voor

webwinkels,

gezonde Hollandse nuchterheid. Het doel? Online

en weblogs. Opdrachtgevers waarderen ons om ons

resultaat

voor

vermogen technische of complexe zaken toegankelijk

hieraan

door media

Wij

webontwikkeling,

e-mailmarketing,

sociale

organisatie. conversie

marketing.

Wij

vanuit

management

corporate websites, online communities, mobiele sites

webmarketing

levert een

Visions

helpen

zoekmachine-

optimalisatie maken

gebruik

van krachtige open source software voor content

te maken. In onze

advisering staan we met beide

benen op de grond. Bij elk project is er altijd weer de basisvraag: wat brengt het u en uw klant? ...wij maken het gewoon.

T W O

V I S I O N S

O N L I N E

R E S U L T A A T

Kortom:

e zomermaanden – waarin ons bedrijf 60% van het jaarlijks aantal hulpvragen verwerkt – liggen alweer lang achter ons. De extreme warmte van juni en begin juli, het bijna-doelpunt van Arjan Robben (...) het is alweer naar de achtergrond verdrongen. Wij hebben een prima hoogseizoen achter de rug, waarin we als ‘operationeel wapenfeit’ trots kunnen melden dat de gemiddelde wachttijden in juli en augustus wederom zijn gedaald. En dat bij een stijgend aantal hulpvragen, die we mede te danken hebben aan onze nieuwe opdrachtgevers. Kortere wachttijden horen bij een toenemend verwachtingspatroon van onze klanten, net zoals het nakomen van terugbelafspraken op het tijdstip dat met de klant is overeengekomen. Nu komt het nogal eens voor dat wij onze hulpvragers in den vreemde niet kunnen bereiken. Achteraf blijkt dat dan te liggen aan een lege batterij van het mobieltje of problemen met het bereik, dan wel het beltegoed. Ik realiseer me dan altijd weer dat de mobiele telefoon het hulpverleningsproces in amper 15 jaar tijd drastisch heeft veranderd. In 1995 was de mobiele telefoon nog geen gemeengoed, in ieder geval niet voor mij. Vanaf een Grieks eiland moest ik – in verband met familieomstandigheden thuis – zelf contact opnemen met SOS International. Dat ik daar elf jaar later in dienst zou treden, kon ik toen nog niet vermoeden. Wachtrijen bij telefooncellen, muntjes die er met duizelingwekkende snelheid doorheengingen, op de hotelkamer wachten tot het verlossende telefoontje binnenkwam: Je terugvlucht is geregeld. De opmars van het mobieltje heeft het hulpverleningsproces voor eens en voor altijd veranderd. SOS International introduceerde deze zomer de iPhone-app SOS op reis: alle relevante informatie altijd bij de hand om nóg eenvoudiger contact te leggen met de alarmcentrale. Dit is slechts het begin van oneindig veel nieuwe mogelijkheden die de opmars van smartphones mogelijk maakt. Althans, als de batterij is opgeladen natuurlijk... Terug naar nu. Het najaar is de periode bij uitstek waarin wij de samenwerking met onze partners op gebied van zowel Mobiliteit als Medisch evalueren. Wat ging er goed en wat kan er nog beter? Die evaluatie hoort bij ons partnership: alleen met voortdurende inzet kunnen wij er immers voor zorgen dat wij onze klanten een eersteklas dienstverlening aanbieden tegen de best mogelijke prijs. En daarna bereiden we ons weer voor op de eerste gipsvlucht uit Oostenrijk... Ook met deze SOS 24/7 bieden wij u een inkijk in de uiterst gevarieerde wereld van de hulpverlening. Uw reacties horen wij graag. SOS International: betrokken, veelzijdig en transparant!

Guido Horst Algemeen directeur SOS International Amsterdam

6 Uitgever SOS International Postbus 12122 1100 AC Amsterdam

Verantwoordelijk bij uitgever Barry Rigter Eindredactie Anneke van der Does Bladmanagement Anke van Nieuwenhuizen Aan dit nummer werkten verder mee Eefje Blankevoort, Daphne Bunskoek, Monica van Essen, Corien Hiddink, Edwin Kiewik, Bart Liong Ie, Laura van Schieveen, Ruud Slagmolen, Iris Stam, Tamara Franke, Steven van de Vijver

Art direction Willem Schilder AVM Vormgeving en beeldredactie Amsterdamse Vormgevers Maatschappij (AVM), Nils Emmink, Bas Evers Fotografie Olof de Bekker, Broekmans Autohulpdienst, Monica van Essen, Bas Evers, Rob Hessels, Bart Liong Ie, Otto Polman, Laura van Schieveen, Sean Sculligan, Ruud Slagmolen, Wolves Autoberging Sales Afdeling CommerciĂŤle Zaken SOS International 020 - 651 56 00 info@sosinternational.nl Druk Verweij Communicasa Groep Mijdrecht

Copyright ÂŠ SOS 24/7 is een uitgave van SOS International. Niets aan deze uitgave mag worden geproduceerd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, film of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Het is niet toegestaan SOS 24/7 zonder schriftelijke toestemming op te nemen in een leesportefeuille. SOS International is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. SOS International is niet aansprakelijk voor handelingen van derden die mogelijkerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. SOS International behoudt zich het recht voor ingezonden materiaal aangepast te publiceren. Over speciale acties kan niet worden gecorrespondeerd.

SOS International Magazine

o rganisatie 06 16

De 24 uur van Intensive Care Amphia Ziekenhuis Een goede hulpverlener is klantgericht én empathisch

20 27 28 38 52 57

De passie van Marianne Blom Laat het ons weten Rondtafelen met… De mensen van SOS Key Account relatiedag 2010 Praktische iPhone-app: SOS op reis

r eisver halen 12 32 42 62

Logeren in Japan De vele gezichten van Cuba Via West Highland Way naar de Ben Nevis Een stukje paradijs in de Franse Alpen

mob iliteit 48

Bergingsbedrijf A. Barendregt 24/7 operationeel

m edisch 24 54

Medische communicatiecursus is maatwerk Werkbezoek Indonesië en Maleisië

fro nto ffice & tele med i s ch

Hart voor de zaak

net w er k & inko op 36

Onze man in Nairobi, Kenia

gastcolum ns 11 19 45

Steven van de Vijver Daphne Bunskoek Eefje Blankevoort

lifest yle 46 60 66

Gadgets voor thuis, op reis of als cadeau Kleurrijke uitjes in het najaar Leesboekentips

TwentyFourSeven

Nardo van der Meer (links) en Jolanda Bast.

24 uur, 7 dagen per week

Intensive Care Amphia Ziekenhuis

Grote bedrijvigheid in relatieve stilte... De patiĂŤnten van de Intensive Care van het Bredase ziekenhuis lijken zich niet bewust van de intense aandacht

Anneke van der Does tekst Bas Evers beeld

van verpleegkundigen en artsen. Een uitzondering vormen de patiĂŤnten die in de isoleerkamer aan het einde van de gang zijn opgenomen. Zij hebben in een buitenlands ziekenhuis een MRSA-besmetting opgelopen en zijn zich daarvan heel goed bewust. Hun een-op-een-verpleging door verpleegkundigen in maanmannetjespakken onderstreept de ernst van de situatie.

TwentyFourSeven

Maandagochtend 09.00 uur Intensivist dr. Nardo van der Meer komt binnenlopen in zijn kamer op de afdeling Anesthesiologie en Intensive Care. Hij heeft de patiëntenoverdracht van die ochtend al achter de rug. Er liggen ernstig zieke mensen op zijn afdeling met uiteenlopende aandoeningen, maar vandaag gaat onze aandacht vooral uit naar de twee patiënten die besmet zijn met de ziekenhuisbacterie Meticilline-resistente Staphilococcus Aureus (MRSA). (Zie kader).

11.00 uur De IC van het Amphia Ziekenhuis is deze dag niet geheel bezet. De afdeling met maximaal 32 bedden behoort tot het hoogste klinisch niveau en biedt jaarlijks hooggecompliceerde zorg aan ruim 3000 patiënten, veelal na hartchirurgie, grote buikchirurgie en reanimaties. Patiënten op de IC zijn afhankelijk van apparaten en medicijnen. De apparaten registreren, ondersteunen en bewaken de verschillende functies van het lichaam, waarvan hartritme, ademhaling en bloeddruk de belangrijkste zijn. In het Amphia Ziekenhuis hangt de benodigde apparatuur aan beugels uit het plafond. De vloeren zijn vrijwel leeg. De medische dossiers van de patiënten zijn dankzij de deskundige inbreng van eigen medewerkers volledig geautomatiseerd. Organisatorisch manager Liselotte van Bokhoven heet ons welkom. Op haar afdeling werken 140 gespecialiseerde verpleegkundigen in 112 fte’s, elf intensivisten en acht arts-assistenten. Het verzorgingsgebied van het Amphia Ziekenhuis strekt zich uit van de Zuid-Veluwe via Tilburg tot Goes.

12.00 uur Screening op MRSA kan inmiddels een stuk sneller. Dankzij vooruitstrevend onderzoek van collega prof. dr. Jan Kluytmans is een analysemethode in gebruik die ooit in de USA is ontwikkeld voor het vaststellen van Antrax-besmetting. Met deze analyse, die buiten het laboratorium

Wat is MRSA? MRSA is een bacterie die ongevoelig is voor de meest gangbare antibiotica. Dat maakt de bestrijding ervan heel moeilijk. Besmetting met MRSA is niet zozeer gevaarlijk voor gezonde mensen, maar wel voor mensen met een ernstig verminderde weerstand zoals de meeste ziekenhuispatiënten. De bacterie veroorzaakt uiteenlopende aandoeningen: van lokale (huid)ontstekingen tot longontsteking en hartfalen. Maar de ernst van de aandoening hangt sterk samen met het afweermechanisme van de patiënt en niet met de bacterie zelf. Voor patiënten in ziekenhuizen en verpleeghuizen is de bacterie dan ook zeer bedreigend. MRSA komt wereldwijd voor, vooral in landen waar in grote mate antibiotica wordt toegediend. Dankzij een streng landelijk beleid raakt in Nederland minder dan 1% van de patiënten besmet. In het buitenland echter loopt 20 - 50% van de patiënten een MRSAbesmetting op. Patiënten die in een buitenlands ziekenhuis zijn behandeld, kunnen de besmetting dus meenemen naar Nederland. Dat is niet erg als zij bij terugkeer in ons land genezen naar huis gaan, maar als zij hier verder verpleegd moeten worden, zullen zij noodgedwongen worden geïsoleerd om verspreiding in onze ziekenhuizen te voorkomen. Isolatie is een stringent overheids-

SOS International Magazine

Het getemperde licht en de luxaflex creëren een huiselijke sfeer.

kan plaatsvinden, kan in 90 minuten worden vastgesteld of er sprake is van een MRSA-besmetting. Vroeger duurde dit twee dagen dus er is zonder meer sprake van winst voor patiënt en ziekenhuis. Op dit moment verblijven twee patiënten met MRSA op de IC, waarvan één al 114 dagen. Hij is met ernstig letsel overgebracht uit een buitenlands ziekenhuis en zijn herstel is een langdurig proces, mede door de zeer resistente bacteriën die hij bij zich draagt. Van der Meer: ’Geïsoleerde MRSA-verpleging kost veel meer dan gewone verpleging. De kosten liggen vaak 2,5 à 3 maal hoger dan de opbrengsten en zorginstellingen

beleid. Naast reizigers vormen ook (varkens)boeren een risicogroep. Er zijn sinds enige jaren situaties bekend waarbij de antibiotica-resistente bacterie van varkens op mensen werd overgedragen. In de veehouderij is in het verleden zeer royaal omgesprongen met antibiotica, maar inmiddels is de sector zich bewuster van de riscio’s hiervan. MRSA-bacterie (4780x vergroot)

Boven: Voor het betreden van de isolatiekamers gelden strikte regels. Rechts: Van der Meer bekijkt met een verpleegkundige het Elektronisch Patiëntendossier.

moeten het geld nu eenmaal goed verdelen. Bovendien trekt de een-opeen-verpleging een zware wissel op het personeel. Dat zijn de voornaamste redenen dat ziekenhuizen slechts een beperkt aantal MRSApatiënten op hun IC’s opnemen, al is geheel weigeren natuurlijk geen optie. Alarmcentrales die patiënten vanuit het buitenland willen herplaatsen moeten dus niet alleen op zoek naar een geschikte regio en een kwalitatief geschikte opnamemogelijkheid, maar ook naar een ziekenhuis dat nog capaciteit over heeft.’

14.00 uur We schuiven aan bij SOS International-verpleegkundige Jolanda Bast. Zij vertelt hoe meldingen op de alarmcentrale worden verwerkt. ‘Zodra een verzoek om repatriëring binnenkomt, wordt een dossier aangelegd. In uitzonderlijke gevallen is na repatriëring heropname nodig in een Nederlands ziekenhuis, bijvoorbeeld op een IC. Voor alle patienten uit het buitenland is dan een eenpersoonskamer nodig om MRSA uit te sluiten dan wel te behandelen. Dit maakt heropname soms lastig. Als het ons lukt een plek te reserveren, start ook in het betreffende ziekenhuis de dossiervorming. Patiënten moeten zo snel mogelijk getransporteerd worden om te garanderen dat het beschikbare bed nog vrij is, maar er gaan altijd (een paar) dagen overheen voor een geschikte terugvlucht met alle bijbehorende maatregelen is geregeld. Onze hulpverleners verstrekken onderwijl zo veel mogelijk informatie aan de patiënten over de reden voor de quarantaine en over het type verpleging dat hen te wachten staat.’

De medische dossiers van de patiënten zijn dankzij de deskundige inbreng van eigen medewerkers volledig geautomatiseerd Van der Meer: ‘Wij kunnen toegezegde bedden helaas niet altijd vrijhouden. Spoedopnames gaan voor. Ambulante verpleging (thuis uitzieken) is altijd de beste oplossing in het geval van MRSA. Kortom: we proberen mensen met MRSA zo veel mogelijk buiten het ziekenhuis te houden. Maar dat gaat niet altijd. Het scenario dat iemand zich meldt op de Spoedeisende Hulp met de mededeling dat hij net uit Spanje is komen terugrijden waar hij in een ziekenhuis is behandeld en zich nu toch nog niet lekker voelt, is de nachtmerrie van ieder ziekenhuis. De kans is groot dat bacteriële besmetting dan al een feit is. Mede daarom is onze  snelle screening zo’n winstpunt.’

TwentyFourSeven

In het ziekenhuis hangt de benodigde apparatuur aan beugels uit het plafond. De vloeren zijn vrijwel leeg.

tendossier wordt bijgehouden. ‘Het grootste risico is transmissie via derden, EPD-passanten zoals consulterende artsen van buiten de IC en röntgenologisch laboranten bijvoorbeeld. Zelf worden de IC-medewerkers met grote regelmaat getest. De voorzorgsmaatregelen blijken succesvol: afgelopen jaren is er slechts tweemaal een besmetting gevonden. Dat resulteerde in een onverwachte vakantie om verspreiding te voorkomen.’

21.00 uur De avond daalt over het Amphia Ziekenhuis. De bezetting op de IC verschilt niet wezenlijk van overdag. Intensieve 24-uursverpleging vergt nu eenmaal permanente aandacht. Voor ons vertrek vragen we Van der Meer om advies. Zijn boodschap weerspiegelt jarenlange ervaring. ‘Er wordt veel geklaagd over de gezondheidszorg in ons land, maar die is echt van een uitzonderlijk niveau.

‘We willen naar de meest exotische uithoeken, maar we willen wel minstens de zorg die we thuis gewend zijn. Dat is een dubbele moraal’



16.00 uur De twee MRSA-patiënten in de sluis hebben een rustige dag. Op de IC krijgen patiënten geen televisie. Voor de man die al 114 dagen in isolatie ligt, is een uitzondering gemaakt. Hij heeft vrijwel uitsluitend contact met de verpleegkundige aan zijn bed die – geheel ingepakt in beschermende kleding – zoveel mogelijk de helpende hand biedt. Verpleegkundige Jan die deze dag dienst heeft, verstaat zijn vak en is goedgeluimd. Hij en zijn collega’s vormen voor geïsoleerde patiënten het belangrijkste contact met de buitenwereld. De sfeer in de isoleerkamer oogt ontspannen. Ondanks de noodzakelijke aanwezigheid van medische apparatuur is geprobeerd een huiselijke sfeer te creëren, voornamelijk door het getemperde licht dat door de luxaflex naar binnen valt. Twee glazen wanden (‘de sluis’) scheiden de patiënten van passanten op de gang. Van der Meer vertelt dat alle materialen in de behandelkarren die zich in de isoleerkamers bevinden na vertrek van de patiënt worden vernietigd. Hetzelfde geldt voor het toetsenbord waarmee het Elektronisch Patiën-

SOS International Magazine

Nederlanders reizen heel makkelijk. We willen naar de meest exotische uithoeken, maar we willen wel minstens de zorg die we thuis gewend zijn. Dat is een dubbele moraal. Wie kiest voor verre oorden – maar ook zelfs voor een van de populaire zonnige vakantielanden – loopt gezondheidsrisico’s. Daar is niets mis mee, maar daarvan moeten we ons wel bewust zijn. Zelfs in ogenschijnlijk mooie buitenlandse ziekenhuizen is de zorg beperkt. Een fraaie, marmeren gang zegt niets over de kwaliteiten van een arts of over de mate van hygiëne. Als iemand eenmaal in een buitenlands ziekenhuis is opgenomen, is de kans op besmetting met een ziekenhuisbacterie groot. Daarom streven alarmcentrales en Nederlandse specialisten ernaar om mensen in het buitenland te laten uitbehandelen. Maar de meeste mensen willen zo snel mogelijk terug naar Nederland. Dat is begrijpelijk maar wel eens problematisch. Dus: als je de Nederlandse ziekenhuiszorg verwacht, blijf dan gewoon in Nederland.’ n

Cijfers Het is niet eenvoudig om aan te geven wat de totale (extra) liggelden bedragen die in ons land met MRSA-besmetting zijn gemoeid. De schatting is dat het gemiddeld gaat om 500 euro per persoon per dag, maar dat kan voor een IC-opname makkelijk oplopen tot 1500 à 2000 euro extra per dag. In het buitenland stijgen opnamekosten altijd met de opnameduur. Langer buitenlands verblijf betekent dus altijd extra kosten. De schatting is dat landelijk het totale aantal heropnames vanuit het buitenland 1000 à 1200 per jaar is. Een verdeling van deze heropnames over bijvoorbeeld vijf grote regionale ziekenhuizen komt dus neer op 200 à 240 opnames per jaar.

Steven van de Vijver

Geneeskunde 2.0 D

at de wereld in steeds hoger tempo verandert, is ook voor doktoren niet zonder gevolgen. Over het algemeen zijn er binnen de medische sector veel behoudende mensen die de bijna tweehonderd jaar oude stethoscoop nog steeds als hun meest waardevolle symbool zien. Maar dat conservatieve bolwerk lijkt te kraken onder de stroom van nieuwe uitvindingen die jaarlijks op de markt komt. Zelfs in mijn eigen spreekkamer merk ik dat het scala aan mogelijkheden voor de patiënt snel verandert. Iets simpels als bloeddrukmeten, gebeurt eigenlijk niet meer door de huisarts en zelfs niet meer in de huisartspraktijk. Inmiddels is de beste methode een ‘24 uurs-bloeddruk’ waarbij gedurende een etmaal een bloeddrukmeter om de arm van de patiënt bevestigd wordt. Overdag worden er drie metingen per uur gedaan en in de nacht wordt de band twee keer per uur opgeblazen. Hetzelfde systeem geldt voor hartritmestoornissen die voor het merendeel ook niet meer in de spreekkamer worden ontdekt, maar via apparatuur die patiënten gedurende een dag of soms wel een week bij zich houden en die een betrouwbare uitslag geeft. De patiënten die ik spreek, zijn heel tevreden over deze technologische ontwikkelingen. Steeds minder vaak komt de bekende frustratie voor dat je last van iets hebt, maar als je bij de dokter komt, blijkt de klacht plotseling verdwenen. Patiënten nemen bijvoorbeeld steeds vaker foto’s van hun huidaandoening om die op het spreekuur te kunnen laten zien. De apparatuur wordt ook steeds innovatiever. Zo kun je met behulp van een speciale applicatie van de iPhone je slaappatroon laten analyseren. Ook heeft de eerste trans-Atlantische operatie al plaatsgevonden waarbij de chirurg tijdens de ingreep aan de ene kant van de oceaan zat en de patiënt aan de andere kant. En zelfs terwijl ik dit schrijf zijn er vast weer tal van andere mogelijkheden op de markt gekomen. Elke twee jaar verdubbelt de omzet van mobiele medische apparatuur. Op dit moment is de omzet alleen in de Verenigde Staten al meer dan zes miljard dollar. Het is een misvatting om te denken dat deze technologische ontwikkeling alleen gaande is in het Westen. Ook in de minder ontwikkelde landen vinden steeds meer innovaties plaats, waarbij patiënten hun mobiele telefoon gebruiken als medisch dossier. Zoals in Malawi, of in India waar diabetespatiënten de suikerwaarde van hun bloed met hun mobiel kunnen bepalen. Het mooie is dat deze armere landen hiermee een aantal stappen in ontwikkeling zullen overslaan en de kloof in gezondheidszorg door de digitalisering hopelijk sneller zal worden verkleind.

Steven van de Vijver is tropenarts en schrijver van het boek Afrika is besmettelijk

Logeren in

... van Capsule Hotel tot Ryokan Bart Liong Ie, hulpverlener Medisch tekst en beeld

Tokio

Japan

TwentyFourSeven

Japan is een land vol tegenstrijdigheden. Een eeuwenoude cultuur gaat hand in hand met een hypermoderne, door en door geautomatiseerde samenleving. Het wekt dan ook geen verbazing dat je er de meest uiteenlopende logementen tegenkomt.

n oktober 2008 reisde ik door Japan. Als ‘lowbudgetreiziger’, zocht ik naar goedkope overnachtingsmogelijkheden en die blijken in het land, dat als duur bekendstaat, toch wel te bestaan! Zo belandde ik in een merkwaardig Japans fenomeen: een Capsule Hotel. De formule werd bedacht voor zakenmensen of voor mensen die de laatste trein gemist hadden en goedkoop wilden overnachten. De meeste zijn alleen voor mannen, hoewel gemengde Capsule Hotels ook voorkomen. Op een kille oktoberdag in een Japanse stad meld ik me in een van deze merkwaardige hotels bij de receptie voor een overnachting in een capsule. Voor omgerekend 10 euro kan ik er spotgoedkoop slapen. De

SOS International Magazine

receptionist overhandigt me een keurig net, gestreken blauw pak met een sleutel van een locker. De volgende hal staat vol met rijen lockers waarin je je bagage kwijt kunt, want in het hotel zelf mag je die niet bij je hebben. In de hal behoor je je ook te verkleden. In het blauwe pak, dat me enigszins aan een klassiek gevangenispak doet denken, loop ik een zaal binnen waar rijen mannen zitten te roken – dat mag nog overal in Japan – en televisiekijken. Daarachter is een restaurant waar mannen gebogen zitten over een bowl met ramen (noodle soup). Boven is een groot stoombad en zijn er sauna’s en badkamers. Zoals overal in Japan is alles brandschoon.

Boven: Gouden Tempel, Kyoto. Rechts: Gekleed in yukata in het ryokan. Onder: Japans diner in het ryokan.

In de zaal daarachter staan in rijen de genummerde capsules opge steld. Je kunt kiezen tussen boven en beneden. Ik kies voor beneden, dat lijkt mij gemakkelijker. In de capsule ligt een matras met een kussen, lakens en dekens. De capsule zelf is voorzien van verse luchtaanvoer, die je nauwgezet kunt regelen. Verder is er televisie en radio met ingebouwde klok en wek ker. Je hoeft jezelf dus ook niet te vervelen. De capsule kan met een mooi rieten rolgordijntje worden afgesloten. Ik kan er net rechtop in zitten. Het is een efficiënte en daarom goedkope manier om veel mensen te laten overnachten. Ik slaap goed, al voel ik me een soort in luxe wonende rups...! Om 5 uur in de ochtend echter word ik alweer wakker van de wekkers die afgaan in naburige capsules. Japanners hebben lange werkdagen... Naast de science fictionachtige accommodatie, kent Japan ook juist heel traditionele logementen: de ryokans. Ze zijn gevestigd in tradi tionele, houten huizen en de kamers hebben rijstpapieren ramen naar de gang. Ook hier logeer je op matrassen. Deze liggen op de grond die met tatami (rieten) matten is bekleed. Er is ook in dit type hotel een gezamenlijk stoombad aanwezig, waar iedereen zich grondig schoon boent. Daar na doe je de ‘yukata’ aan die voor je klaarhangt. Hierin ga je ook eten en als je nog een blokje om wilt op straat, kan dat gewoon in deze fraaie Japanse jas! In de ryokans lijkt het eerder alsof de tijd in Japan stil is blijven staan! Ook de ryokan hoeft niet duur te zijn. Op het platteland vind je ze soms al voor 30 euro per nacht, inclusief een heerlijk en prachtig opgemaakt Japanse diner. n

TwentyFourSeven

Marjolein van Santen (links) en Els Zeeuwen.

Nieuwe opdrachtgever

Een goede hulpverlener is klantgericht én empathisch Anneke van der Does tekst, Bas Evers beeld

Delta Lloyd Groep heeft sinds eind mei van dit jaar na een uitvoerige aanbesteding haar hulpdienst ondergebracht bij SOS International. Iedereen met een schademelding bij een zorg- of reisverzekering dan wel een motorrijtuigen- of inboedelverzekering van een van de labels van Delta Lloyd Groep krijgt nu een van onze medewerkers aan de telefoon.

ls Zeeuwen is Category Manager Insurance, Group Procurement bij Delta Lloyd Groep en in die functie verantwoordelijk voor de inkoop van diensten die het verzekeringsproces ondersteunen. Zij was nauw betrokken bij de selectie van de nieuwe hulpverleningscentrale. Samen met Marjolein van Santen, Manager Claims van het particulier schadebedrijf, vertelt zij hoe de selectie van een geschikte hulpverleningscentrale tot stand kwam. ‘Medio 2008 hebben we een nieuw strategisch inkoopplan opgesteld. Daarin is een aantal kortetermijnprojecten geformuleerd waaronder de aanbesteding van nieuwe hulpdiensten. In de loop van 2009 zijn we gestart met het intern in kaart brengen van onze wensen en eisen voor een nieuwe partner op het gebied van hulpverlening. Vier centrales hebben we in een aanbestedingstraject (*) zeer uitgebreid aan de tand gevoeld over hun primaire bedrijfsproces. Daarbij ging het onder andere om dienstverlening, netwerk, coördinatie, interne organisatie, aansluiting op onze interne processen en de mate waarin een centrale kan bijdragen aan innovatie en verdere procesverbeteringen. Daarnaast keken we naar de kostprijs voor de hulpverlening, maar

ook naar de invloed die een centrale kan uitoefenen op de kostprijs van de hulpverlening door derden. Ook hebben we de alarmcentrales op locatie bezocht om met eigen ogen te zien hoe de organisatie functioneert en de theorie in praktijk brengt. Het zal niemand verbazen dat we uiteindelijk hebben gekozen voor de partij met de beste prijskwaliteitverhouding.’ Hoe goed wordt het? Als dit gesprek plaatsvindt, is de overschakeling van de dienstverlening naar SOS nog geen twee maanden oud. Het is dus moeilijk nu al conclusies te trekken. Van Santen: ‘De aanbesteding bestond uit zo’n uitgebreide vergelijking, dat het onmogelijk is om aan te geven welke sterke punten nu precies de keuze bepaald hebben die onze eigen specialisten uiteindelijk hebben gemaakt. Het is wel zonneklaar dat wij verwachten dat onze dienstverleners op exact dezelfde wijze met onze klanten omgaan als wijzelf. Ze worden gehouden aan dezelfde Service Levels. Daarbij gaat het natuurlijk om meetbare dingen als wachttijden, correcte 

TwentyFourSeven



telefoonafhandeling en dergelijke, maar we gaan in dit geval nog een stap verder dan de techniek. We verwachten van een hulpverlener ook dat hij empatisch is, dat hij zich inleeft in de positie van de hulpvrager.’ De komst van duizenden potentiële hulpvragen van Delta Lloyd Groep per 1 juni jl. viel bijna samen met de start van het hoogseizoen. Hoe is dat ingepast in beide bedrijfsprocessen? ‘Het verloopt nog niet helemaal vlekkeloos’, vertelt Van Santen ‘maar het valt wel op dat SOS Internatio-

SOS handelt snel en denkt mee in het belang van de klant nal snel handelt en meedenkt in het belang van de klant. Dat is echt een sterk punt, en voor ons een verbetering. Als het hoogseizoen voorbij is, hopen we de volgende slag te slaan: het op elkaar laten aansluiten van de verschillende automatiseringssystemen. Het is uiteindelijk de bedoeling dat we hier intern geen vertaalslagen meer hoeven te maken om de info die vrijkomt bij SOS International voor ons hanteerbaar te maken. Ook op dat punt zijn we veeleisend. We steken onze tijd bij voorkeur in onze klanten en niet in techniek.’ Alles draait om klanttevredenheid ‘Bij Delta Lloyd Groep is klanttevredenheid hét sleutelwoord in haar streven naar optimale kwaliteit. Ook SOS toetst continu de tevredenheid over de eigen dienstverlening. Het is uiteraard de verwachting dat de klanten van Delta Lloyd Groep getuigen van goede service en correcte afwikkeling van hun hulpvraag. De lat ligt hoog, maar wij hebben er alle vertrouwen in dat aan de hooggespannen verwachtingen wordt voldaan.’ n (*) De aanbesteding heeft betrekking gehad op de hulpdiensten voor de automotive, reis- en inboedelverzekeringen van OHRA, Delta Lloyd, Izio en Nationaal Spaarfonds en de (binnenland) automotive verzekeringen van ABN AMRO Verzekeringen.

SOS International Magazine

Over Delta Lloyd Groep Delta Lloyd Groep is in Nederland actief met drie sterke merken – Delta Lloyd, OHRA en ABN AMRO Verzekeringen – elk met hun eigen distributiekanaal en marktactiviteiten. Van eenvoudige spaarproducten tot complexe pensioenen verzekeringsproducten en financiële planning. In Nederland werkt Delta Lloyd Verzekeringen intensief samen met onafhankelijke verzekeringsadviseurs. OHRA richt zich rechtstreeks op de particuliere en zakelijke consument. Dat doet zij in toenemende mate via internet. ABN AMRO Verzekeringen bedient haar klanten via het distributienetwerk van ABN AMRO Bank. Delta Lloyd Groep heeft als verzekeraar en financiële dienstverlener één duidelijk doel voor ogen: het bieden van zekerheid voor haar klanten, nu en in de toekomst. De Groep is al sinds 1807 een bekende naam in ons land als het om verzekeringen, pensioenen, banken beleggingsproducten gaat. Met 6100 vaste medewerkers is de Groep vooral actief in Nederland en België. Goed, integer ondernemerschap vormt voor Delta Lloyd Groep de basis van commercieel succes. Continuïteit en betrouwbaarheid staan voorop. Om die continuïteit te waarborgen is financiële degelijkheid en een sterke focus op langetermijndoelen van groot belang. Vooruitstrevend risicomanagement krijgt veel aandacht. Op deze wijze worden een goede reputatie en klantvertrouwen gerealiseerd. Met drie sterke merken, een goed productaanbod en de focus op distributiekracht wil Delta Lloyd Groep groeien in marktaandeel in de Nederlandse en Belgische markt. Ambities Delta Lloyd Groep wil graag gezien worden als de meest betrouwbare en gerespecteerde verzekeraar en financiële dienstverlener in haar belangrijkste markten. Een partner die haar klanten zekerheid biedt door middel van het verzekeren van risico’s, inkomensbescherming en vermogensvorming. Op de middellange termijn ambieert Delta Lloyd Groep een positie in de top-3 op de Nederlandse en in de top-5 op de Belgische verzekeringsmarkt. Om haar marktaandeel te vergroten, wil Delta Lloyd Groep de kracht benutten van het brede distributieplatform, de sterke merknamen en het uitgebreide productaanbod. Een belangrijke rol is hierbij weggelegd voor de voortdurende verbetering van de kostenefficiency en de winstgevendheid. Delta Lloyd Groep is van mening dat deze strategie haar in staat zal stellen om op de lange termijn voordelen te realiseren voor alle belanghebbenden: klanten, aandeelhouders, distributiepartners, medewerkers, leveranciers en de Nederlandse maatschappij.

Daphne Bunskoek

Ons verleden M

ijn werk brengt me opnieuw naar een bijzondere plek op aarde. Een plek waar de Nederlanders een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten. Twee eeuwen lang vormde zich hier een gemeenschap van Nederlanders met als voornaamste handelswaar... Afrikanen. Er is heel veel over ons aandeel in de wereldwijde slavenhandel te zeggen en er is veel dat wij Nederlanders (nog) niet weten over onze eigen geschiedenis. Daarom komt de NPS volgend jaar met een reeks documentaires over dat verleden en heb ik de eer die samen met comedian/presentator Roué Verveer te mogen presenteren. Om die reden toog ik naar Ghana. Voor ik vertrok, presenteerde ik ’s ochtends als invalster nog de Tros Nieuwsshow en praatte ik met een woordvoerder van de bewonersverenigingen rond Schiphol, die proberen een uitbreiding van de luchthaven tegen te gaan omdat ze veel last hebben van het geluid. ’s Avonds, na een vlucht van 6,5 uur, vliegt het toestel zó laag over de sloppenwijken rond het vliegveld van Accra dat ik haast kan zien wat er op tv is (ja, er zijn tv’s...). Voilà, de eerste cultuurclash. Er wacht mij een warm welkom in de aankomsthal. ‘Duffy Bunskoek’ wordt gezocht en gevonden. Tijdens de rit naar mijn hotel word ik door een medepassagier gewezen op het belang van malariapillen (die ik niet heb geslikt) en het smeren met Deet (dat ik niet heb meegenomen). En dus lig ik de eerste nacht een beetje zenuwachtig het plafond en de muren van mijn hotelkamer te scannen en besluit om met de

airco op 10 in slaap te vallen (schijnen muggen niet van te houden). De rest van de crew is al een weekje in Ghana en ik zal hen de volgende dag ontmoeten. Na een enerverende autorit met vier uur lang luide gospelmuziek word ik de volgende ochtend met de crew herenigd. We gaan op weg naar het Nederlands kerkhof in Elmina. Het kerkhof ligt midden in de stad en biedt een verwilderde aanblik. De graven liggen kriskras over het kleine veldje verspreid, grafteksten zijn slordig overgeschilderd en geiten en kippen tonen geen enkele eerbied voor de doden onder hen. Ik bezoek graag begraafplaatsen in het buitenland. Hier liggen niet alleen mensen begraven, maar ook verhalen. Prachtige, trieste, afschuwelijke en romantische verhalen. Over de veelbewogen geschiedenis die Nederlanders hier met Afrikanen delen moeten ontelbaar veel verhalen te vertellen zijn. En dus pluizen we met ons team boeken en geschriften uit en analyseren we pentekeningen en schilderijen. Het is niet gemakkelijk. Er bestonden geen camera’s, geen fototoestellen en er leven geen mensen meer die het daadwerkelijk hebben meegemaakt. Ik loop langs een van de vier grote zuilen die het hart van de begraafplaats vormen. Hier ligt het graf van gouverneur J.P. Hoogenboom, ontwerper van de Nederlandse begraafplaats. Murdered staat er slordig onder geschilderd. Met het verhaal achter deze moord valt er weer een puzzelstukje op z’n plek. Het najaar van 2011: De Slavernij. Zet het maar vast in uw agenda.

Daphne Bunskoek is journaliste en tv-presentatrice

De passie van Marianne Blom

De Kolksluis Anneke van der Does tekst Bas Evers beeld

Als Marianne Blom niet werkt als hulpverleenster Medisch bij SOS International kan het zijn dat je haar aantreft als sluiswachter van de Kolksluis in Spaarndam. Toen zij als verwoed zeiler eindelijk definitief voet aan wal zette, kon ze de lokroep van het water toch niet helemaal weerstaan. In 2009 ging ze in op de uitnodiging van de Stichting Kolksluis Spaarndam om mee te draaien bij de eeuwenoude sluis die in 2009 opnieuw in gebruik is genomen.

arenlang zeilde Marianne Blom met haar echtgenoot over het grote water. Daarbij passeerden zij heel wat sluisdeuren. Wie een beetje thuis is in de watersport weet dat het technisch correct ‘nemen’ van een sluis een stevige claim kan leggen op het geduld en dus op het humeur van de bemanning van een schip. Niet alleen de mooie schepen, ook het gesnauw, de zichtbare irritaties of de echtelijke ruzie maken het voor veel mensen aantrekkelijk én ontspannend om naar het schutten van een sluis te kijken. Zodra de spanning aan boord stijgt, neemt de ontspanning aan de wal toe. ‘In Spaarndam gaat het er doorgaans heel gemoedelijk aan toe’, sust Blom onmiddellijk. ‘Dat komt omdat het een relatief grote sluis is met weinig verval. De sluis is uitsluitend bestemd voor de kleine recreatiesport. Beroepsvaart en grotere schepen gaan door de nabij gelegen Grote Sluis die bediend wordt door Waterschap Rijnland. Recreanten moeten soms wachten tot er genoeg schepen binnen zijn om de sluis om te schutten. Dan leggen ze hun boot aan en gaan even snel een boodschap doen in Spaarndam. Maar het is waar: levendig is het altijd. Vraag dat maar aan de omwonenden!’

Vrijwilligerswerk Na het overlijden van haar echtgenoot belde een vriend op een avond op met de mededeling dat er in Spaarndam een nieuwe introductiecursus startte voor sluiswachter en dat hij dat nu écht iets voor haar vond. ‘Spaarndam is een hechte gemeenschap met een actief dorpsleven. Je komt er niet zomaar in, maar hij vond dat deze vrijwilligersbaan mij op het lijf geschreven was. Omdat ik graag iets om handen wilde hebben, ben ik op zijn uitnodiging ingegaan. En ik vond het gelijk geweldig. Met drie andere mensen volgde ik de introductiecursus van één avond in de plaatselijke kroeg, natuurlijk afgesloten met een rondje Beerenburg. De Kolksluis en de achterliggende brug worden handmatig bediend. Dat is zwaar werk en het is een handigheid die je echt even onder de knie moet krijgen. Als de schepen in de sluis liggen en de deuren gesloten zijn, loop je als sluiswachter je rondje om het schutgeld op te halen. In totaal zijn 57 vrijwilligers actief als sluiswachter van de Kolksluis, we werken volgens een rooster en krijgen als vergoeding een oorlam (scheepsborrel) na het werk. Zo’n vijf keer per jaar word

Zodra de spanning aan boord stijgt, neemt de ontspanning aan de wal toe

Voor het schutten moeten de sluisdeuren van het slot

Door het openen of sluiten van kleppen in de sluisdeuren

Een gedenksteen vermeldt dat de Kolksluis al in 1290

worden gehaald.

kan de waterstand in de sluis geregeld worden.

werd gebouwd in opdracht van de graaf van Holland.

SOS International Magazine

je met twee personen tegelijk ingezet. Het is niet arbeidsintensief want de sluis opent alleen in het weekend tussen 9.00 en 17.00 uur en ’s zomers en ’s winters op aanvraag. Momenteel wordt groot onderhoud gepleegd aan de Grote Sluis en wordt de Kolksluis ’s zomers ook op woensdag bediend. Tijdens de afgelopen Sail Amsterdam was de Kolksluis open tot 22.00 uur.’ Gehuld in een shirt en jas van de Stichting doen de sluiswachters hun werk. Bij calamiteiten is er een

Er is geen sprake van hectiek zoals in Friesland of Zeeland rechtstreekse lijn met de Haarlemse politie. Ongeregeldheden komen overigens nauwelijks voor. ‘Opvallend is de rust onder de schippers. Er is geen sprake van de hectiek die je aantreft in Friesland of Zeeland. Wel is het zo dat heel het dorp zich er graag tegenaan bemoeit, maar aan de andere kant heeft niemand commentaar als we de brug met kettingen(!) afsluiten omdat we hem moeten openen. Dat hoort bij Spaarndam.’

Geschiedenis Begin 1200 is Spaarndam afgedamd van het IJ. Dat is gedaan om hoogwater en zoutwater te weren uit het Spaarne en de stad Haarlem. In de Spaarndammerdijk werden spuisluizen aangelegd. De vracht uit grote schepen werd vanaf toen overgeladen in kleinere binnen-

vaartschepen voor vervoer richting Haarlem. In 1253 is opdracht gegeven voor de aanleg van een schutsluis, die grotendeels gefinancierd is door het Haarlemse bedrijfsleven. Daarbij werd gebruik gemaakt van een bestaande kolk. Het bijzondere aan deze sluis was dat het de eerste sluis was met een deur aan de zeezijde (het IJ) en een deur aan het binnenwater (Het Spaarne). De sluis werd een belangrijk onderdeel van de handelsroute van Scandinavië naar Brugge en Gent. Rond de Kolksluis ontstond al snel bedrijvigheid: zeilmakerijen, mastenmakers, kruideniers en cafés. Dat het dorp Spaarndam niet méér van de nieuwe bedrijvigheid profiteerde, komt omdat de gemeente Haarlem de groei van het dorp bewust tegenhield. De Kolksluis heeft dienst gedaan tot 1927, het jaar waarin de Grote Sluis werd gebouwd. De Kolksluis werd toen gerestaureerd en een bezienswaardigheid. De bedrijven verdwenen, het dorpscafé bleef. Omdat in 2009 de Grote Sluis ruim een jaar gesloten werd wegens onderhoud, is de Kolksluis opnieuw geopend om de recreatievaart tegemoet te komen. Sindsdien exploiteert de Stichting Kolksluis Spaardam de sluis. Het grote voordeel is dat door het schutten van kleine schepen in de Kolksluis de zoutbelasting op het achterliggende binnenwater sterk is afgenomen. Bij elke schut in de Grote Sluis stroomt veel meer zoutwater het achterland in.

Strontrace Blom heeft één grote wens: ‘Ik hoop echt dat ik in oktober 2010 ben ingeroosterd als de jaarlijkse Strontrace plaatsvindt. Deze race van oude, zeilende vracht- en beurtschepen gaat van Workum naar Warmond en terug. Het gebruik van de motor is verboden. Er wordt gezeild en een deel van de route wordt ‘jagend’ (met tuig aan de boot slepend) volbracht. De schepen moeten of heen door Spaardam en Haarlem en terug door de Nieuwe Meer en Amsterdam of omgekeerd. De route wordt bepaald door de wind. De meeste sluiswachters komen tijdens de Strontrace wel even kijken, maar zelf actief zijn is natuurlijk het leukste. De schepen worden met applaus binnengehaald en de schippers krijgen erwtensoep van Café Spaardam en een oorlam in de vorm van een flesje jenever van de Stichting. Het is de kunst om alles zonder schade te laten verlopen. Er is voortdurend contact met de wedstrijdleiding in Workum. De Strontrace is één groot feest voor schippers, passanten en sluiswachters!’ ■ 

TwentyFourSeven

De dagelijkse praktijk

Medische

communicatiecursus is maatwerk 24

SOS International Magazine

ndrea Noghiu weet hoe ze mensen moet prikkelen. Vol enthousiasme vertelt de docent over de medische communicatiecursus, waarvan ze inmiddels vier modules heeft gegeven. Bij het ontwikkelen van de lesstof ging Noghiu uit van zichzelf. ‘Wat had ik willen weten, toen ik nog als hulpverlener de telefoon aannam? Van 2001 tot 2008 was ik medewerker Medisch. In de loop der jaren kreeg ik steeds meer kennis van ziektebeelden, operaties en apparatuur en wist ik hoe ik een gesprek in goede banen moest leiden. Maar als je nog niet zo lang aan de slag bent op de werkvloer is dat best lastig. Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen een CT-scan en een MRI-scan? Ga je door een buis, of juist niet? Is er veel lawaai om je heen? Is het een angstige ervaring? Het is goed als je jezelf daar als hulpverlener een beeld van kunt vormen. Dan kun je de persoon aan de andere kant van de lijn betere informatie geven en je inleven in zijn of haar situatie.’ Creëren van bewustwording Meevoelen met een cliënt is belangrijk. Sommige medewerkers doen dat van nature, andere hebben daarin extra begeleiding nodig. Daarom is ‘empathie’ onderwerp van het communicatiegedeelte van een van de zes modules. Noghiu: ‘SOS International is een zakelijk en dienstverlenend bedrijf. Hoe combineer je die twee facetten? Daar geef ik tips en trucs voor.’ Ze start de powerpointpresentatie. De beamer projecteert de sheets van module 4 op een groot scherm. De eerste beelden zijn die van een jonge vrouw in een rolstoel die de trein in geholpen moet worden, een invaliden-

In januari van dit jaar ging de communicatiecursus voor de hulpverleners van de afdeling Medisch van start. De training is ontwikkeld door teammanager Medisch Peter van Vuuren, opleider Andrea Noghiu en onze zes artsen en twee verpleegkundigen. De vijftig meest voorkomende diagnoses vormen de basis van de opleiding.

Iris Stam tekst

stoel onder de douche en een foto van een handjevol medicijnen. De volgende sheet laat een caravan op zijn kant zien. Daarna zijn er plaatjes van ziekenhuiszalen in het buitenland. Onder een bed liggen de zwabbers waarmee schoonmakers de vloer boenen. Later zijn er beelden van grote rampen. ‘Ik begin deze module met het creëren van bewustwording, laat zien wat onze cliënten overkomt. Sommige ongevallen zijn zo ernstig dat ze een blijvende indruk in het leven van mensen achterlaten.’ In de module komen de verschillende emoties aan bod waarmee mensen op tegenslag kunnen reageren. Noghiu legt uit op welke manier je als hulpverlener een gesprek in goede banen leidt. Audiofragmenten van opgenomen gesprekken illustreren de lesstof. ‘Door oprecht te zijn, begrip te tonen en emoties te benoemen, win je het vertrouwen van de hulpvrager. Bijvoorbeeld door te zeggen: ik hoor dat u verdrietig bent.  Schikt het dat ik nu bel?

TwentyFourSeven

een college over de longen en in de laatste module – van orthopeed Janine Meijer – zullen wintersportletsels als botbreuken en bandletsels centraal staan.’



Het is voor cursisten soms een eye-opener als ze horen dat het tonen van empathie zorgt voor tijdwinst. Mensen vinden het prettig als ze aan het begin van het gesprek hun hart kunnen luchten. Als ze hun verhaal hebben gedaan, kun je als hulpverlener meestal snel verder met uitleggen wat de cliënten verder te wachten staat op het gebied van medische zorg, de terugreis en de verzekeringstechnische aspecten van hun ziekte of ongeval.’ Altijd een samenhang Iedere module duurt vier uur. Het eerste blok van twee uur is ingeruimd voor medische onderwerpen, het tweede blok voor één of meer thema’s op het gebied van communicatie. Onderwerpen die in dit gedeelte onder meer aan de orde komen zijn gespreksstructuur en informatieoverdracht, luisteren en vragen, slechtnieuwsgesprek en klachtengesprek. Noghiu: ‘Tussen het medische en het communicatieve deel is altijd een samenhang. Zo was in module 4 het aspect ‘empathie’ gekoppeld aan het medische onderwerp ‘het hoofd’. Radioloog en SOS-arts Donald Nederveen vertelde in het medische gedeelte van deze module onder meer over herseninfarcten en -bloedingen en gaf allerhande informatie over scans.’ Bij elk van de zes modules staat een andere verpleegkundige of arts voor de klas. ‘Verpleegkundige Jolanda Bast beet in januari het spits af met een les over eenvoudige diagnoses als oorontsteking, waterpokken en polsfractuur. Thoraxchirurg Marc van der Mast behandelde in de volgende module alles wat met het hart te maken heeft. En in les 3 gaf tropenarts Peter Smits onder meer voorlichting over malaria, huidaandoeningen en blindedarmontstekingen. In het najaar geeft arts Dorine Benner

SOS International Magazine

Veel herkenning Teammanager Medisch Peter van Vuuren was initiator van de cursus. Hij is trots op de maatwerkopleiding op hbo-niveau, die hij samen met Noghiu en alle artsen en verpleegkundigen van SOS International ontwikkelde. Van Vuuren: ‘In een ver verleden besteedde onze organisatie de medische opleiding uit. Die cursus was absoluut goed, maar werd toch vanuit een ander standpunt gegeven. Nu vormen de vijftig meest voorkomende diagnoses bij SOS en de daarbij behorende gesprekken de basis van de training. Helemaal toegesneden op de dagelijkse praktijk dus.’ Veertig cursisten volgden dit jaar de cursus. Voornamelijk medewerkers die al wat langer in dienst zijn. ‘We wilden deze groep “door de wasstraat” halen’, zegt Noghiu. ‘De reacties zijn heel positief. Mensen waarderen het enorm dat het bedrijf op deze manier in hen investeert. Er is veel herkenning. Vaak horen we: zo’n dossier heb ik ook ooit gehad. De cursisten delen ervaringen met elkaar. De training maakt dus veel los. Dat is leuk.’ Een rugzak vol kennis Niet alleen de medewerkers van de afdeling Medisch steken iets op van de opleiding, maar ook de artsen zelf. ‘Door de training kunnen hulpverleners en artsen een kijkje in elkaars wereld nemen. Artsen realiseren zich nu veel meer welke lastige gesprekken hulpverleners soms aan de telefoon moeten voeren. De medewerkers hebben geen geneeskunde gestudeerd, maar moeten medische informatie wel goed overbrengen. Bij de artsen is het besef ontstaan dat het schrijven van een duidelijk rapport heel belangrijk is. Dat is een geweldig neveneffect van de cursus.’

‘Door de training nemen hulpverleners en artsen een kijkje in elkaars wereld’ Volgend jaar zal blijken wat er van de training is blijven hangen. Noghiu: ‘Bij het groepje mensen dat nog niet zo lang als hulverlener werkt, ga ik op de werkvloer een dagdeel meeluisteren en feedback geven. Bijvoorbeeld op het gebied van luisteren, samenvatten en doorvragen. Aan de hand daarvan gaan Peter, de artsen, de verpleegkundigen en ik de lesstof verder ontwikkelen.’ Aan de volgende medische communicatiecursus zullen medewerkers deelnemen die de eerste twee trainingen voor nieuwe medewerkers hebben afgerond. ‘We willen de opleiding dan in een halfjaar geven, zodat onze nieuwe medewerkers al snel met een rugzak vol kennis de gestrande reizigers te woord kunnen staan.’ n

iinkom inkomend nkomend nkomend omend

Tevreden met onze dienstverlening of juist niet? Via ons tevredenheidsonderzoek* vragen wij klanten hun ervaringen over onze hulp met ons te delen. Vaak zijn de commentaren positief, soms is iemand minder tevreden. Een greep uit de reacties die wij de afgelopen periode ontvingen, leest u hieronder.

‘Prima, ondanks onduidelijkheid over de reparatietijd van mijn auto werd er al preventief een vervangende auto gezocht met 7 zitplaatsen en werd deze gereserveerd. Hierdoor was de auto beschikbaar toen op het laatste moment bleek dat mijn eigen auto langer in reparatie bleef en ik een vervangende auto nodig had voor mijn vakantie.’ ‘The service rendered by SOS International is first of it’s kind. I mean you can rely on them for help when you need it most. There is always someone on the phone who can answer all your questions. They are for me a great organisation and I will recommend them to anyone with doubts.’ ‘Ondanks het herhaaldelijk kenbaar maken van het probleem dat het euvel niet ter plekke kon worden opgelost en er ook geen behoefte bestond te worden weggesleept, is er toch door een medewerker een sleepdienst gestuurd die dus zo weer terug kon.’

‘Op een uitermate vervelend moment, ’s avonds in Zwitserland pech krijgen met je auto, net terugkerend van een vakantie, met een zoon van vijf achterin en dan op een fantastische manier geholpen worden door SOS International: daar kunnen veel dienstverlenende bedrijven een voorbeeld aan nemen.’ ‘Erg goed. We zijn heel tevreden! Professionaliteit en betrokkenheid. We zijn erg blij met alle steun.’ ‘De Franse hulpdienst heeft mij met behulp van een zakmes en een wijnkurk uit een ter plekke geopende fles rosé weer op weg geholpen (defecte benzineschakelaar overbrugd waardoor de afgeslagen brandstofpomp weer werkte). Hoe Frans en simpel kon deze tijdelijke oplossing zijn!’ ‘De hulpverlening kwam snel op gang en was goed. Enig gedoe aan het begin daargelaten waarin er overduidelijk nog wat gepolst werd om duidelijkheid te krijgen over de ernst van de situatie (had misschien iets invoelender gekund), is het verloop verder goed en prompt begeleid.’ ‘Ik ben snel, correct en doeltreffend geholpen. Ik hoefde niets te regelen, dat deed SOS International voor mij. Dat is fijn, want met een pechgeval heb ik daar zelf geen zin in.’ ‘Ik heb diverse medewerkers gesproken. De meesten zijn vriendelijk en zakelijk. Sommigen zijn wat warrig en lijken moeite te hebben met het opzoeken in de systemen en praten/luisteren tegelijkertijd. Helaas was er twee keer sprake van kastje-naarde-muur tussen SOS en verzekeringsmaatschappij. Daar zit je niet op te wachten!’ ‘Hoewel wij redelijk zelfstandig zijn, hadden wij het zonder deze dienstverlening niet kunnen organiseren en had het er in alle opzichten slecht voor ons uitgezien. Wij zijn SOS International dan ook bijzonder dankbaar.’ ‘Men houdt niet voldoende rekening met de eigen expertise van de klant. In mijn geval wist ik exact wat er aan de hand was aangezien ik er al meer last van gehad had. Maar om dat in Italië aan een weliswaar Engels sprekende arts te moeten uitleggen die daarna een verkeerd ziektebeeld schetst waardoor vertraging is ontstaan in de repatriëring plus nog een hoop tekst en uitleg van mijzelf, daar ben ik niet gelukkig mee geweest.’ ‘Mijn ervaring met SOS is prima! Ze hebben mijn wensen serieus genomen en er werd daadwerkelijk wat mee gedaan. Ik kon dezelfde dag nog naar huis worden gebracht.’ ‘Goed. In eerste instantie had het ziekenhuis geen garantiebevestiging van de verzekering gehad. Ik heb contact opgenomen met SOS International. Toen bleek de fax van het ziekenhuis niet goed te werken waardoor de bevestiging niet was aangekomen. SOS International loste het direct op door een e-mail te sturen. Toen was alles snel en perfect geregeld.’

* Ons tevredenheidsonderzoek wordt uitgevoerd door onafhankelijk onderzoeksbureau Tevreden.nl. Reviews en scores uit ons tevredenheidsonderzoek zijn ook terug te vinden op onze nieuwe website www.sosinternational.nl

Cancel

Browse TwentyFourSeven

Rondtafelen met... … slachtoffers van de regenramp in Zuid-Frankrijk in juni jl., medewerkers van de betrokken autobergingsbedrijven en hulpverleners van SOS International. Een gezellige lunch vol terugblikken, opluchting en dankbaarheid.

Tamara Franke tekst Bas Evers beeld

‘H

et contact met de medewerkers van SOS was heel prettig. We konden hen altijd bellen, ook na afloop toen we terug waren in Nederland. En als iemand zei dat hij geen nieuwe informatie had maar later zou terugbellen, dan gebeurde dat ook. Dat was heel fijn. Want zelf heb je geen idee wat er precies aan de hand is en al helemaal niet wat je moet doen’, zegt Ria Derks van de Ven. ‘Er heerste complete chaos en wij zijn dan van die types die meteen een eigen plan trekken. Voor ons werkt dat het beste. Maar ik was daarbij wel blij met alle tips die ik van SOS-medewerkers kreeg’, voegt Hans Kistemaker eraan toe.

SOS International Magazine

Ria en Bert Derks van de Ven en Gerda en Hans Kistemaker stonden met hun caravans op camping Pont d’Argent in Saint Aygulf in Zuid-Frankrijk toen daar in de nacht van 15 op 16 juni door geweldige regenval de rivier buiten zijn oevers trad en grote overstromingen veroorzaakte. Een enorme ravage met talloze ondergelopen dorpen en campings was het gevolg. Er waren geen Nederlandse dodelijke slachtoffers, maar er was wel grote materiële schade. ‘Je hebt natuurlijk te maken met de emoties van de mensen. Ze hebben iets heel heftigs meegemaakt, de vakantie komt tot een abrupt einde, er moet van alles worden geregeld, maar ze hebben geen

idee wát ze moeten doen. Daar helpen wij hen zo goed mogelijk mee. Duidelijkheid geeft rust. En dat helpt ook om zo’n nare en ingrijpende ervaring zo snel mogelijk en zo goed mogelijk achter je te laten’, zegt Willem Brouwer, hulpverlener bij SOS.

Een meter water ‘Op dinsdagmiddag begon het te regenen en aan het begin van de avond hing er een waarschuwingsbriefje op de camping dat er hevige regenval en storm werd verwacht. Wat later op de avond waren er mensen die zeiden dat we van de camping weg moesten, maar dat werd meteen weer tegengesproken. Wij heb-

Met dank aan Broekmans Autohulpdienst en Wolves autoberging voor de beelden van de regenramp in Zuid-Frankrijk.

Gerda en Hans Kistemaker

‘Wij zijn van die types die meteen een eigen plan trekken. Dat werkt voor ons het best’

ben toen wel voor de zekerheid onze auto buiten de camping op een hogergelegen weg gezet. Daar waren we later erg blij om, want hierdoor hadden we in ieder geval nog vervoer. Gestormd heeft het niet, maar de regen werd steeds erger. Uiteindelijk zijn we om drie uur ’s nachts door onze buurman gewekt met de mededeling dat iedereen de camping moest verlaten en naar de sporthal in het stadje moest gaan. Op dat moment heb je geen idee wat je overkomt’, zegt Ria. ‘Rond half acht hebben we gebeld met SOS en zij vroegen direct wat we misten, wat we nodig hadden en legden ook uit wat er financieel mogelijk was. Dat was erg prettig omdat je

Ria Derks van de Ven

‘We voelden ons vooral lamgeslagen en dat is lang zo gebleven’

dan weet dat er mensen voor je bezig zijn. Van de Fransen kregen we geen informatie. Wij zijn met de meeste anderen tot het eind van de middag in de sporthal gebleven. Dat hielp omdat je met elkaar kon praten over wat je was overkomen. Het verbroedert. We hebben nu nog steeds contact met mensen die we daar hebben ontmoet’, vertelt Ria.

De wildste verhalen doen de ronde Ook Gerda en Hans hadden hun auto ’s avonds al buiten de camping gezet. Zij zijn niet in de sporthal gebleven, maar om zes uur in de ochtend ‘stiekem’ naar de caravan op de camping gegaan. Hans: ‘De wildste verhalen doen op zo’n moment de ronde; dat de caravans in zee drijven, dat alles weg is. 

TwentyFourSeven

Willem Brouwer

‘Duidelijkheid geeft rust. Dat helpt om zo'n nare ervaring goed te verwerken’



Dan maak je je toch zorgen. Het zijn kleine dingen waarover je verdrietig bent bij de gedachte dat die kwijt zijn, zoals het kampioensshirt van FC Twente, 35 jaar vaantjes en de sieraden van Gerda. Bij de camping gekomen bleek het niet zo erg te zijn als door sommige mensen werd beweerd, maar het was wel een ravage. Er stond een meter water, tot aan mijn liezen. Wij hebben de belangrijkste zaken uit de caravan gehaald en zijn zelf op zoek gegaan naar een andere camping met mobilhomes. Toen pas kregen we een idee van de omvang van de ramp met ondergelopen en onbegaanbare wegen. De avond ervoor maakten we nog grappen met onze Belgische buurman die op z’n flippers door het water over de camping waadde. Maar als je dan de ravage ziet, schrik je wel. Wij hebben pas rond half tien ’s ochtends contact

Karel Wolff

‘Elke ramp vraagt om nieuwe creatieve oplossingen, dat maakt ons werk zo bijzonder’

SOS International Magazine

Edwin Kiewik

‘Wij laten mensen weten dat wij voor ze bezig zijn’ opgenomen met SOS, nadat we een verblijf hadden gevonden en boodschappen hadden gedaan. Eerst zorgen dat je jezelf weer goed voelt, dan kun je problemen ook beter aan’, zeggen Gerda en Hans lachend.

Communicatie is essentieel ‘Tot het moment dat wij het eerste telefoontje binnenkregen, hadden we geen idee wat er aan de hand was. Maar toen er binnen een uur acht telefoontjes kwamen, begrepen we wel dat dit iets omvangrijks was. We hebben meteen onze autohulpdiensten ingeschakeld

en geprobeerd zo snel mogelijk een goed beeld te krijgen van de ramp via contact met de lokale autoriteiten. Belangrijk voor ons is verder dat we iedereen die belt zo goed mogelijk en rustig te woord staan. Communicatie is essentieel. Verder proberen we iedereen binnen 24 uur een keer terug te bellen om het gevoel te geven dat ze er niet alleen voor staan’, zegt Edwin Kiewik, teammanager Mobiliteit bij SOS. ‘Op woensdagmiddag kwam bij ons het telefoontje binnen dat er iets groots aan de hand was in Zuid-Frankrijk en dat we maar moes-

Mart Broekmans

‘Je moet je werk doen, maar houdt zoveel mogelijk rekening met de gevoelens van slachtoffers’

Joop Wolters

‘Je moet openstaan voor alles wat je kunt aantreffen’

ten gaan rijden met vervangende auto’s’, zegt Mart Broekmans van Broekmans Autohulp dienst. Ook Joop Wolters en Karel Wolff van Wolves Autoberging stuurden vrachtwagens met vervangend vervoer naar de rampplek. ‘En dan begint het bergen van de caravans en auto’s. Eén grote ravage, overal puin en cara vans op hun kant’, zegt Karel. ‘Een aantal wegen was nog afgesloten en sommige cam pings waren niet te vinden. Een praktisch probleem was dat Nederlandse transporteurs elkaar voor de voeten liepen’, vervolgt Mart. ‘Vrachtwagens kunnen de campings niet op,

dus alle bergingsbedrijven hebben hun wagens op de weg buiten de camping staan en alles moet daar met bergingsvoertuigen naartoe gesleept worden’, zegt Joop. ‘Maar dat is ook meteen de uitdaging. Geen ramp is hetzelfde. Het gaat erom de situatie zo snel mogelijk en zo goed mogelijk op te lossen’, zegt Mart.

Gestolen Op donderdagmiddag werd het gebied weer vrijgegeven en kon iedereen terug naar de camping om spullen uit de caravans te halen en foto’s te maken voor de verzekering. Er stond toen nog zo’n 20 centimeter vuil water. ‘Dat was wel schrikken. Bijna alles is onbruikbaar door het water en de modder. En er was al van alles gestolen’, zegt Ria. ‘Het is een vervreemdende situatie. Mensen lopen

verdwaasd rond, andere zijn alles aan het schoonmaken. Bij sommigen is alles kapot, bij anderen valt het mee. Er zijn grappige situaties, maar er is ook veel verdriet. Je merkt dan dat een traan en een lach dicht bij elkaar liggen’, zegt Gerda. De lunch wordt afgesloten met een bezoek aan de afdeling Mobiliteit. ‘Fijn, kunnen we zien wie ons zo goed hebben geholpen’, aldus Gerda, Hans en Ria. n

De lunch wordt afgesloten met een bezoek aan de afdeling Mobiliteit.

TwentyFourSeven

ďŁ&#x17E;

foto Otto Polman

De vele gezichten van Laura van Schieveen, teammanager HRM tekst en beeld

Eindelijk mijn langgekoesterde droomreis maken, naar Cuba. Het eiland van rum, oude Amerikaanse auto’s, salsa en sigaren. Een eiland in het Caribisch gebied met een enorme historie, een schitterend koloniaal erfgoed en prachtige natuur. Het land van de eeuwenlange suikerrietproductie, maar ook het land van de revolutie die al meer dan vijftig jaar duurt, het land van vrijheidsstrijder Che Guevara en Fidel Castro. Door een deel van de bevolking wordt Fidel gezien als ‘held van de revolutie’, het andere deel vindt hem een dictator.

e starten onze reis die van oost naar west zal gaan in de provincie Holguin en in de gelijknamige stad. Daar schrik ik toch wel, want alles ziet eruit alsof je in een voormalig Oostblokland bent aangekomen. Tot nu toe bijna geen oldtimers maar Lada’s. En opvallend, nergens billboards of reclameborden. Ik ben toch benieuwd wat we de komende tijd gaan beleven, want niets wijst nog op ‘Cuba libre’, salsa of sigaren. We maken kennis met onze gids, een Cubaan van 40 jaar die nog nooit van zijn leven buiten Cuba is geweest. Ondanks zijn zichtbare verdriet dat hij oud zal worden in dit land, vertelt hij vol overgave en laat hij ons de mooiste dingen van Cuba zien en proeven. Zo neemt hij ons mee naar een echte bonnenwinkel. In dit hele kleine winkeltje staan allerlei producten die een Cubaan kan aanschaffen met het bonnenboekje. Ik sta 

TwentyFourSeven

Havanna

Trinidad

Cuba Santiago de Cuba

Rechtsboven: Propaganda bord in Holguin. Links: Een bonnenwinkeltje in Holguin. Rechs: De ruige Sierra Maestra. Linksonder: De Basilica El Cobre in Santiago de Cuba.

Rechts: Het leven op straat in Santi Priritus. Onder: Trinidad is net een openluchtmuseum.

SOS International Magazine

Tijdens de Cubaanse revolutie was Escambray een uitvalsbasis voor Che Guevara

Het natuurgebied Escambray met moeilijk begaanbare bossen.

Boven: Twee prachtig uitgedoste dames in Havanna. Links: Een Nederlandse conexxion bus in Havanna. Onder: Een muzikaal gezelschap in Santiago de Cuba voor het Bacardi museum.

 versteld, zelfs een gewoon stukje zeep is op de bon. Onze gids is ook

nieuwsgierig: hij wil van ons alles weten over Nederland. In Santiago de Cuba bezoeken we de beroemde Basilica El Cobre, prachtig midden in de natuur. We reizen door de ruige Sierra Maestra met zijn herinneringen aan de guerrillaoorlog van de jaren vijftig. Het bezoek aan Trinidad vind ik een hoogtepunt. Eén groot openluchtmuseum, deze stad die door UNESCO is uitgeroepen tot werelderfgoed. Ook trekken we door het natuurgebied Escambray met moeilijk begaanbare bossen. In de tijd van de Cubaanse revolutie was dit gebied een uitvalsbasis voor Che Guevara met zijn troepen. En dan Havanna, de Cubaanse hoofdstad, authentiek en koloniaal met veel zichtbare armoede maar vooral heel levendig en kleurrijk. Het leven vindt buiten plaats met op elke hoek van de straat muziek, salsa en rum. Alleen maar vrolijke mensen. In Havanna proef je sfeer, maar zie je ook de invloeden van het communisme. Prachtige kathedralen, gebouwen uit de zestiende eeuw, nostalgie die je ook zou kunnen uitleggen als vergane glorie. Cuba is enorm veelzijdig. Prachtige steden en indrukwekkende natuur. Ik had me geen betere droomreis kunnen voorstellen. ■

TwentyFourSeven

Onze man in Nairobi, Kenia Vijftien jaar geleden kwam er in Nairobi een basis van AMREF Flying Doctors. Een vestiging met een grote regionale en internationale functie, die in toenemende mate ook internationale verzekeringsmaatschappijen en alarmcentrales als SOS International helpt. Sean Sculligan, Operation Manager, was vanaf het eerste uur betrokken bij AMREF Flying Doctors Nairobi. ‘Dit is de mooiste baan ter wereld!’

Iets doen wat ertoe doet Tamara Franke tekst, Sean Sculligan beeld

‘A

MREF Flying Doctors bestaat al vijftig jaar. Vijftien jaar geleden ben ik gevraagd om te helpen bij het opzetten van een dienst met ambulancevluchten en eerstehulpvoorzieningen in Nairobi, Kenia. De reden dat ik daarvoor ben gevraagd, heeft te maken met mijn achtergrond bij de Royal Air Force en daarna bij zowel grote als kleine commerciële vliegmaatschappijen. Toen de dienst in Nairobi eenmaal goed functioneerde, ben ik overgestapt naar AMREF Flying Docters en daar ben ik nu tien jaar in dienst als Operation Manager. En ik ben van plan hier nog heel lang te blijven, want ik ben ervan overtuigd dat ik de leukste baan ter wereld heb’, zegt Sculligan heel stellig. ‘Wat mijn werk zo uniek maakt, is dat ik elke ochtend geen idee heb wat er die dag gaat gebeuren. Het werk is spannend en uitdagend, geen dag is hetzelfde. Maar ook het feit dat je werk doet dat er écht toe doet. Ik weet hoe belangrijk ons werk voor de mensen hier is. AMREF Flying Doctors is de grootste Afrikaanse gezondheidsorganisatie. We geven voorlichting, verzorgen opleidingen, doen onderzoek... alles is gericht op het behoud of de verbetering van de gezondheid van de mensen. En dat alles in samenwerking met de lokale bevolking en met uiteindelijk doel dat je gezamenlijk een goed functionerend gezondheidssysteem opzet en onderhoudt, zodat de bevolking een gezonde toekomst kan hebben. Het is een fantastisch gevoel dat ik daaraan meewerk en een bijdrage kan leveren.’

Eerstehulpcentrum is 24/7 Het eerstehulpcentrum op de luchthaven van Nairobi is 24/7 bereikbaar. Van daaruit wordt eerstehulp geboden en worden de evacuatievluchten georganiseerd, zowel dichtbij als vanuit de meest afgelegen

SOS International Magazine

gebieden waar geen enkele medische voorziening is. Daarom zijn de vliegtuigen uitgerust met alle noodzakelijke medische apparaten, zoals IC-voorzieningen en een couveuse. En al deze diensten zijn gratis voor iedereen die niet kan betalen. Als Operation Manager is Sculligan verantwoordelijk voor de planning van de vluchten, zowel lokaal als ‘long distance’. In de praktijk wil dat zeggen dat hij alle mogelijke problemen die zich bij een vlucht kunnen voordoen in kaart moet brengen en zo goed mogelijk moet oplossen. De infrastructuur is hierbij bepalend. Waar is bijvoorbeeld een helikopter of vliegtuig nodig en is het sowieso mogelijk om daar te komen? Daarnaast onderhoudt hij de contacten met de internationale partners.

Gezondheidsrisico’s De afgelopen tien jaar heeft AMREF Flying Doctors in toenemende mate hulp geboden aan verzekeringsmaatschappijen. ‘In ons werk zien wij de globalisering terug’, zegt Sculligan lachend. ‘Het aantal expats in de regio is flink toegenomen en die komen niet alleen uit Europese landen, maar ook uit landen als India en China. En daarnaast is er sprake van een stijging van het aantal toeristen. Wat bij de toeristen nog een belangrijke rol speelt, is dat er tegenwoordig – met alle respect – veel oude(re) mensen naar Afrika komen. Mensen stoppen eerder met werken en gaan op hun oude dag reizen. Dat kan gezondheidsrisico’s met zich meebrengen. Zo zijn er bijvoorbeeld meer zeventig- en tachtigjarigen die naar de Kilimanjaro gaan. Daar zien wij dan ook een duidelijke stijging in het aantal hartproblemen, zoals hartinfarcten.’

Afrika is vier keer zo groot als de Verenigde Staten. Dat heeft nogal wat consequenties voor de afstanden.

De beste medische hulp Sculligan vindt het niet meer dan logisch dat AMREF Flying Doctors kennis, expertise én middelen inzet om internationale verzekeringsmaatschappijen te helpen. ‘Wij hebben de kennis van de regio en beschikken over de middelen om iemand zo snel mogelijk te verplaatsen naar een plek waar hij de juiste medische hulp kan krijgen. Dat wil overigens niet zeggen dat wij zelf al die mensen naar bijvoorbeeld Nederland of Engeland vliegen. In de meeste gevallen gaat het erom dat iemand op een plek terechtkomt waar de noodzakelijke en goede medische hulp geboden kan worden. Op het moment dat iemand op een afgelegen plek bijvoorbeeld zijn ribben breekt, kan hij niet een rit van acht uur in een hobbelende Landrover maken naar de dichtstbij-

Mensen werken hier omdat dit hetgeen is dat ze het allerliefste willen doen zijnde medische hulppost. In zo’n geval sturen wij een vliegtuigje of helikopter om de persoon te vervoeren naar een ziekenhuis. De gebroken ribben kunnen prima behandeld worden in bijvoorbeeld Johannesburg of Nairobi, daar staan ziekenhuizen met zeer goede faciliteiten. En vervolgens reist de patiënt met een commerciële vlucht terug naar huis. Wij vliegen zo’n drie à vier keer per maand naar een plaats in Europa, maar dat gebeurt uitsluitend als de persoon in kwestie door medische omstandigheden niet in staat is om met een commerciële vliegmaat-

schappij terug te vliegen. Het kan ook zijn dat wij alleen medische begeleiding verzorgen. Behalve naar Europa vliegen we veel naar India. Maar het grootste aantal vluchten vindt vanzelfsprekend binnen Afrika plaats. Binnen Kenia, maar ook naar Oeganda, Tanzania en de rest van Oost-Afrika.’

Een geweldig team vakmensen ‘AMREF Flying Doctors is een NGO, daarom hebben we andere inkomsten hard nodig. Dus met de hulp die wij bij verzekeringsmaatschappijen in rekening brengen, financieren wij onze opleidingen, medische posten en trainingen in de Afrikaanse landen. Het enige wat ik in de praktijk soms lastig vind, is dat de meeste mensen in Europa die onze hulp inroepen geen idee hebben over de omvang van Afrika. Afrika is vier keer zo groot als de Verenigde Staten! Dat heeft dus nogal wat consequenties voor afstanden. Ook de mate van onbereikbaarheid van een gebied is iets wat buitenstaanders zich vaak niet realiseren. Niet alleen vanwege onrusten, oorlogen, overstromingen of ander natuurgeweld, maar ook omdat op sommige plekken er simpelweg geen plek is om te landen. Dan heb je een probleem. Aan mij om dat dan op te lossen! Waar ik het meest trots op ben, is het team van mensen waar ik dagelijks mee werk. We zijn hier met 45 mannen en vrouwen die zich elke dag weer vol enthousiasme inzetten. Werken voor AMREF Flying Doctors is niet zomaar een baan. De mensen doen dit omdat ze erin geloven. Omdat dit hetgeen is dat ze het allerliefste willen doen. En dat merk je aan alles. De inzet, de sfeer en hoe we elkaar opvangen bij zware situaties. Dit alles maakt mijn werk bijzonder!’ n

TwentyFourSeven

De mensen Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? Dynamisch bedrijf, grote mate van zelfstandigheid en informele werksfeer. Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Ja, spoedopname van mijn zoontje Jasper in Italië.

Verroen Naam : Alfons ller ro nt Functie : co ar ja 5 7, : Bij SOS

Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? Het is een heel informeel bedrijf. Binnen mijn huidige werkzaamheden krijg ik alle vrijheid om opleidingen te ontwikkelen en er zelf invulling aan te geven. Daarnaast heb ik een heleboel leuke lieve collega’s. Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Nee, maar wel een paar keer vrienden aan de lijn gehad, onder andere mijn beste vriendin gerepatrieerd uit Turkije. Wat is je in je werk het meest bijgebleven? ’s Zomers werk ik nog mee op de werkvloer. Dit jaar heb ik gesproken met een vader waarvan de zoon (18 jaar) een zwaar ongeluk had gehad in Hongarije. De vader benoemde allerlei feiten over hoe het plaatselijke ziekenhuis zijn zoon behandelde. Nadat ik aandachtig had geluisterd naar

SOS International Magazine

Wat is je in je werk het meest bijgebleven? De uitvoerige voorbereiding van de aankoop van een alarmcentrale in België ten behoeve van Fortis België. Vijf dagen voor de aankoop werd Fortis België/Nederland gesplitst, het project was direct van de baan.

Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Ik ben na mijn wereldreis bij SOS gaan werken, misschien was ik opnieuw gaan reizen en ergens in het buitenland neergestreken. Wat is je favoriete vakantiebestemming? Diverse landen zijn favoriet, in ieder geval Myanmar, Indonesië en Peru. Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Carice van Houten… Vertel iets verrassends over jezelf… Dat ik drie jaar een seizoenskaart van Ajax heb gehad (mijn pa was Ajaxfan). Gelukkig wel in de goede tijd.

de informatie vroeg ik hoe het de vader zelf verging… op dat moment hoorde ik veel verdriet en emotie aan de andere kant van de lijn. Na al die jaren raakt mij dit nog steeds, en daar ben ik blij om. Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Mijn koffers pakken… Wat is je favoriete vakantiebestemming? Het is geen bestemming maar een continent: Zuid-Amerika. Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Als het nog mogelijk zou zijn naast mijn oma, die is wat mij betreft te vroeg gestorven. Vertel iets verrassends over jezelf… Ik spreek negen talen, heel nuttig. ;-)

Naam : Andrea Noghiu Functie : opleider voor medische afdeling Bij SOS : bijna 9 jaar, begonnen als hulpverlener Medisch

van SOS Naam : Kees Hubert Functie : senior hulpverlener Mobiliteit Bij SOS : ruim 11 jaar

Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? De diversiteit van de medewerkers. De ongedwongen sfeer. Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Ja, mijn zoon was in Frankrijk in het ziekenhuis opgenomen en voor het blokkeren van mijn bankpas. Wat is je in je werk het meest bijgebleven? Het overlijden van een jongen van 27 jaar die was gevallen tijdens een fietsvakantie.

Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? Al de verschillende collega’s, de sfeer bij SOS en het hulpverlenen zelf.

Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Waarschijnlijk zou ik dan in de horeca werken of een camping beheren in een zuidelijk land.

Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Een keer op de terugweg vanuit Marokko met de auto en in Turkije, maar toen alleen om melding te doen.

Wat is je favoriete vakantiebestemming? Ik heb niet echt een favoriete bestemming, we reizen met auto en caravan heel Europa door tot in Marokko en Turkije.

Wat is je in je werk het meest bijgebleven? Er zijn heel veel leuke en ook minder leuke meldingen die me bijgebleven zijn. Maar de zes jaar in de ondernemingsraad, daar denk ik nog regelmatig aan.

Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Toch maar naast mijn eigen vrouw, maar liever naast haar met de auto en caravan op pad. Vertel iets verrassends over jezelf… Ik vind het leuk om te winkelen en te koken, ben een horizonzoeker en wil altijd weer verder.

Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Iets in de hulpverlening. Wat is je favoriete vakantiebestemming? Hongarije. Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Maakt niet uit als hij of zij mij maar bezighoudt. Ik hou namelijk niet van vliegen. Vertel iets verrassends over jezelf… Heb tien jaar amateurtoneel gedaan. Ben ik trouwens nog steeds heel goed in.

Naam : Hilda Scha atsbergen Functie : senior med ewerker Frontoffice Bij SOS : bijna 11 jaa r

Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? De afwisseling en het contact met mensen en instanties over de hele wereld. Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Nooit. Wat is je in je werk het meest bijgebleven? Het is altijd leuk om te horen hoe dankbaar mensen kunnen zijn.

k Kohnen Naam : Patric rlener Medisch Functie : hulpve Bij SOS : 2 jaar

Wat is je favoriete vakantiebestemming? Spanje. Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Aangezien ik een fanatieke FC Barcelona supporter ben, zou ik graag een keer naast Pep Guardiola (trainer van FC Barcelona) willen zitten.

Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? In de commerciële of dienstverlenende sector werken.

TwentyFourSeven

De mensen Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? Het werk op zich maar vooral de collega’s!

Wat is je favoriete vakantiebestemming? Bhutan en Tibet.

Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Nee, nooit.

Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Ongetwijfeld David Bowie, als ik op een rijtje van drie stoelen zou zitten dan graag Johnny Depp aan de andere kant…

Wat is je in je werk het meest bijgebleven? De melding van een vogelspin die over het dashboard rende. Het kostte erg veel moeite een berger te vinden die de klus wilde aannemen. Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Een kattenopvang op Ibiza runnen… Naam : Carol ter Linden Functie : hulpverlener Mobilteit Bij SOS : ruim 1,5 jaar

Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? Leuke en spontane collega’s. Geen dag is hetzelfde, nergens heb ik dat zo meegemaakt als bij SOS. Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Nee. Wat is je in je werk het meest bijgebleven? De busongelukken vorig jaar en de enorme professionaliteit van mijn collega’s die daar dag en nacht mee bezig zijn geweest. Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Ergens anders commercieel ‘trekken en duwen’.

Vertel iets verrassends over jezelf… Je zou het niet zeggen maar ik was vreselijk sportief in mijn jonge jaren, ik heb 12 jaar aan kunstrijden gedaan en was kampioene (zowel van de jongens als de meisjes) korte afstand bij mijn atlethiek club NFC.

Wat is je favoriete vakantiebestemming? Frankrijk, de Haute Provence; prachtige omgeving. Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Tussen René van der Gijp en Hans Kraay jr, tenminste als het even niet serieus mag zijn want met dit stel lig je dubbel van het lachen volgens mij. Moet de vlucht niet te lang, want anders gaat het vervelen… Vertel iets verrassends over jezelf… I’m a lumberjack. In de winter vind je mij in het bos met motorzaag en kloofbijl. Koffie en krentenbollen mee!

Naam : Barry Rig ter Functie : commerc ieel manager Bij SOS : bijna 5 jaa r

Naam : Sassan Pourkarimi Functie : hulpverlener Medisch Bij SOS : 3,5 jaar

SOS International Magazine

Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? De goede omgang tussen alle medewerkers van hoog tot laag, de prettige werksfeer en de vele leuke collega’s. Daarbij is het over het algemeen dankbaar werk.

Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Dan start ik een eigen praktijk als Energetisch Coach.

Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Nee.

Wat is je favoriete vakantiebestemming? Guatemala.

Wat is je in je werk het meest bijgebleven? De busramp bij Barcelona in de zomer van 2009. Terwijl het al ontzettend druk was kwam ook deze calamiteit er nog bij, wat de hectiek compleet maakte. Door de toewijding van veel medewerkers is alles in goede banen geleid. Mede door de vele aanwezige media maakte dit alles tot een bijzondere ervaring.

Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? David Icke. Een deskundige die veel weet over bewustzijn en vooral over alle verborgen Illuminati-krachten die de wereld beheersen en merendeels achter false flag operations zitten. Lijkt me een interessante vlucht…

van SOS Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? SOS biedt de ruimte professioneel te werk te gaan, maar blijft toch de charme van een klein bedrijf behouden. Iedereen kent elkaar, iedereen weet van elkaar welke functie hij/zij bekleedt, maar tegelijker-

tijd worden de zaken wel opgepakt zoals je bij een groot bedrijf zou verwachten. Nu is daar natuurlijk nog heel veel in te verbeteren, maar juist die verbeterpunten zorgen voor uitdaging in het werk. Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Nee, ik kan er niet meer van maken… Wat is je in je werk het meest bijgebleven? Het project voor de upgrade van de telefooncentrale. Realistisch bekeken was dat niks meer dan een standaard migratie van een systeem, maar wel een migratie van het belangrijkste systeem van SOS. Zonder telefooncentrale zou SOS niet eens bestaan. De impact die een mislukking (hoe klein die kans ook was) teweeg zou brengen zorgde ervoor dat het project nauwgezet gevolgd werd door de verschillende afdelingen. Die belangstelling zorgde voor een aparte sfeer rond het project.

Naam : Robin Kniesmeijer Functie : functioneel beheerder Bij SOS : 1 jaar

Wat maakt SOS zo leuk om bij te werken? Het product, namelijk het helpen van mensen en daarnaast de diversiteit van mijn collega’s die dat product iedere dag weer waarmaken. Heb je zelf ooit SOS voor hulp moeten bellen? Jazeker, ik was druk bezig met het zoeken van een andere radiozender toen ik met 50 km per uur met mijn auto op een stoeprand knalde. Band leeg en stuurinrichting kapot. Toen ik natrillend de hulpverlener bij SOSI aan de telefoon kreeg zei hij: ‘Meneer, we gaan u helpen’. Prachtig. Wat is je in je werk het meest bijgebleven? Het uiteenvallen van Fortis. We hadden op een haar na een vestiging gehad in Brussel; doodzonde. Ik weet nog steeds niet wie ik de schuld kan geven…

Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Dan hoop ik dat ik toch wel een andere werkgever zo gek had kunnen krijgen mij in dienst te nemen.

Wat is je favoriete vakantiebestemming? Eigenlijk zou je eerst de hele wereld eens moeten zien om te kijken wat het beste bevalt, maar helaas ben ik daar nog niet aan toegekomen. Maar om meer concreet antwoord te geven op de vraag, tot nu toe heeft Corfu de beste indruk achtergelaten. Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? De piloot. Vertel iets verrassends over jezelf… Op de laatste lesdag van de middelbare school is het natuurlijk zaak een duidelijke herinnering, goed of slecht, achter te laten op je school. Ons idee was om de leraren eens te belonen voor het goede werk. Ze kregen een lift naar school, kregen een goede ochtendgymnastiek en kregen vervolgens een lekker ontbijt. Helaas waren er te weinig auto’s beschikbaar en hebben we besloten voor het schoolhoofd een unieke taxi te reserveren: de kruiwagen. Hij is nog nooit zo uitgerust op school verschenen…

Wat zou je doen als je niet bij SOS werkte? Solliciteren bij SOS. Het is met afstand het leukste bedrijf waar ik ooit voor heb gewerkt. Wat is je favoriete vakantiebestemming? De Provence. Goed eten, lekkere wijn en prachtig fietsen. Naast wie zou je wel eens in het vliegtuig willen zitten? Tja, ik had graag een keer naast Erik Hazelhoff Roelfzema (Soldaat van Oranje) willen zitten maar die is helaas overleden. Ongelooflijk wat hij allemaal in één leven heeft meegemaakt. Vertel iets verrassends over jezelf… Kom ik op terug.

Naam : Victor Ge skes Functie : adjunct-d irecteur Bij SOS : 3,5 jaar

TwentyFourSeven

Sponsoractie

Via West Highland Way naar de Ben Nevis Tamara Franke tekst Olof de Bekker beeld

Het bericht dat de zoon van een collega ernstig ziek was, vormde in 2007 voor een groepje collegaâ&#x20AC;&#x2122;s van Olof de Bekker de aanleiding om hun expeditieplannen nu ĂŠcht uit te voeren. Het was tijd om positieve energie in te zetten voor kinderen die het zwaar hebben. Het eerste jaar werd de Mont Blanc bedwongen, dit jaar voerde de tocht naar Schotland. De Bekker was een van de initiatiefnemers.

SOS International Magazine

‘H

et plan om samen met acht collega’s ooit een serieuze berg te beklimmen, bestond al langer. Maar zoals dat met plannen gaat, blijven ze soms lang liggen. Omdat de zoon van een collega ernstig ziek was, kwamen we drie jaar geleden toch in actie. We besloten een bergklimexpeditie te organiseren enerzijds om geld in te zamelen, anderzijds om positieve energie in te zetten voor kinderen die het zwaar hebben. In september 2007 hebben we de Mont Blanc beklommen, met 4808 meter de hoogste berg van West-Europa. Het resultaat was een bedrag van 5000 euro voor de Cliniclowns en natuurlijk de voldoening van een mooie sportieve prestatie!’, vertelt

Olof de Bekker enthousiast. Het initiatief was zo goed bevallen dat ze eind vorig jaar besloten opnieuw gezamenlijk een sportieve prestatie neer te zetten, gekoppeld aan een goed doel. Deze keer werd gekozen voor de ruige Schotse natuur om projecten in Kenia financieel te kunnen ondersteunen.

Elimu Mount Elgon ‘Het idee dat we iets wat we zelf leuk vinden om te doen kunnen inzetten om anderen te helpen, geeft een goed gevoel. En het is leuk om samen te trainen en ergens naartoe te leven. Dat geeft een 

TwentyFourSeven

 extra stimulans. Dit keer kozen we als goed doel de stichting Elimu

Mount Elgon. Deze stichting bouwt schooltjes en ziekenhuizen in Kenia. In totaal hebben we 1650 euro ingezameld en van twee basisscholen kregen we de toezegging dat als zij de schooltafels en stoelen vervangen, wij deze aan de stichting Elimu mogen doneren.’ ‘Als trainingsmiddel voor de expeditie zochten we een outdoor loopkar. Deze kregen we in bruikleen van takelbedrijf Cretier in Rossum. Via DirkJan Cretier kwamen we in contact met Barry Rigter, commercieel manager van SOS International. SOS heeft een geweldige bijdrage geleverd door een achtpersoonstent te sponsoren. Daar zijn we erg blij mee omdat de tent ook bij volgende expedities voor het goede doel kan worden gebruikt.’

Bijzondere ervaring rijker

Het sponsoren van een achtpersoonstent was een geweldige bijdrage.

SOS International Magazine

‘In mei gingen we op pad. In acht dagen tijd hebben we de West Highland Way gelopen, een langeafstandswandeling van 152 kilometer door de Schotse Hooglanden, gevolgd door de beklimming van Ben Nevis (1344 meter), de hoogste berg van Schotland. De trektocht over de West Highland Way was prachtig. Je loopt constant door schitterende ruige natuur. Heel indrukwekkend. En aan het eind van die trektocht wacht dan de Ben Nevis. Schotland staat bekend om het onbestendige weer, maar we hadden enorm veel geluk. Stralend weer op de dag dat we Ben Nevis beklommen. ’s Middags stonden we gezamenlijk op de top. Tijdens de afdaling begon het te sneeuwen, maar terug in het dal scheen de zon weer. Zo wisselvallig kan het weer dus zijn. Al met al een zeer geslaagde expeditie. Wij hebben niet alleen geld en materiaal voor Kenia ingezameld, wij zijn ook een bijzondere ervaring rijker.’ n

Eefje Blankevoort

Werkende pensionado’s ‘Heya folks, having a good time? Come right over here and enjoy the show!’ Medewerker Paul neemt zijn strooien hoed af en maakt een diepe buiging. Zijn witte baard steekt fel af bij zijn rode konen. Scootmobielen en wandelrekjes, blauwe spoelingen en haarstukjes domineren het straatbeeld van Dollywood, het pretpark van Dolly Parton in het oosten van de staat Tennessee. Ook de gemiddelde leeftijd van de werknemers ligt ver boven de AOW-grens. De meesten van hen zijn workcampers, pensionado’s die werk en reizen combineren. Zo ook de 75-jarige Paul die zijn hele leven in een kippenslachterij werkte. Na zijn pensioen verkocht hij zijn huis en schafte een mobile home aan, een camper zo groot als een vrachtwagen. Sindsdien reist hij samen met zijn vrouw heel Amerika door. Ze leven van hun pensioen en hun inkomen van seizoenswerk in de amusementsindustrie. In Nederland bestaat het fenomeen workcampers nog niet, hier zijn het de jongeren die met vakantiewerk een zakcentje verdienen. Dat is vreemd in een land met een snel vergrijzende bevolking en een verzorgingsstaat die kraakt in zijn voegen. Een toekomstig tekort aan geschikt personeel, tekorten bij pensioenfondsen, torenhoge kosten in de zorg; drastische maatregelen kunnen niet langer uitblijven. Maar anders dan velen denken, kan dat ook op een leuke manier. Work & play, noemt pretparkmedewerker Paul zijn tweede carrière. ‘Ik werk liever dan dat ik thuis zit, het houdt me gezond. En alleen maar reizen is niet leuk, ik wil mezelf nuttig maken en nieuwe mensen ontmoeten.’

Eefje Blankevoort is schrijfster van onder andere het boek ‘Stiekem kan hier alles’ over Iran.

Waarom scholen wij onze senioren ook niet om tot (parttime) dienstverleners in de amusementsindustrie? 65-plussers die toeristen wegwijs maken bij grote evenementen, campinggasten amuseren en in de Efteling verloren kinderen bij hun ouders terugbrengen. Zo blijven ze langer actief, staan ze volop in de samenleving en blijven fit. Ook voor de amusementsindustrie is het een gouden kans. Senioren hebben veel werkervaring, hoeven geen carrière meer te maken, hebben weinig eisen en zijn uiterst beleefd. Dollywood manager Pete Owens noemt ze ‘de gouden generatie’. ‘De hartelijkheid en beleefdheid die zij naar het werk meenemen, heeft de jeugd niet.’ In Amerika zijn de workcampers in de hele amusementsindustrie geliefd en er is dan ook een flinke strijd om de gunst van de werkende senioren ontstaan. Managers van pretparken, campings en hotels komen massaal naar de camper ralleys die overal in de Verenigde Staten worden georganiseerd om workcampers te paaien en te overreden om bij hen seizoenswerk te verrichten. Want voor wat hoort wat. ‘Je moet goede extra’s te bieden hebben, zoals gratis medische zorg op het park en comfortabele huisvesting’, legt manager Pete uit. ‘Maar het belangrijkst is dat je een goede werksfeer creëert, een plek waar deze mensen zich thuisvoelen.’ Wanneer ontdekt Nederland eindelijk eens de voordelen van de werkkampeerders?

Gadgets

voor thuis, op reis of als cadeau

Handpresso Altijd een overheerlijk kopje espresso bij de hand? Dat kan met de Handpresso! Dankzij een even ingenieus als simpel druksysteem, vergelijkbaar met een fietspomp, kunt u overal genieten van ‘premium quality espresso’.

Digitale videomemo De moderne versie van het briefje op de koelkast: de digitale koelkastmagneet. De koelkastmagneet is een videocamera met 1.4 inch LCD-scherm waarop een bericht kan worden achterlaten. Laten weten dat er nog eten in de magnetron staat? Kijk in de camera, druk op record en u heeft 30 seconden de tijd om uw bericht in te spreken. Als een bericht is opgenomen, gaat het LED-lampje branden en kan de boodschap worden afgespeeld.

€ 99,– www.handpresso.nl

€ 39,95 www.gadgethouse.nl

Bungee-feeder vogelvoer Om tijdens de koude winterdagen de vogels niet te vergeten is er de Bungee-feeder. De Bungee-feeder is gemaakt van vogelvoer waar eekhoorns overigens ook gek op zijn.

€ 8,95 www.gadgethouse.nl

Spa Lights Een bad nemen is een perfect moment om even tot rust te komen. Deze Spa Lights geven uw badmoment extra sfeer en romantiek. De Spa Lights zijn waterproof en veranderen uw badkamer tot een ruimte waar iedereen wel zou willen zijn!

€ 8,95 www.bestelvandaag.nl

SOS International Magazine

This is… geboortejaar-cd Met de This is... collectie heeft u de grootste hits uit uw geboortejaar of uit uw jeugd verzameld op een cd. Herleef deze tijden met de This is... collectie. De cd’s zijn er van het jaar 1960 tot en met 1990.

€ 9,95 www.gadgethouse.nl

Happy Birthday taartvorm Een échte verjaardagstaart bakt u met deze Happy Birthday taartvorm. De siliconen bakvorm is geschikt voor bakken tot een temperatuur van 300 °C. Als extra staat er op de rand van de bakvorm een recept voor een overheerlijke cake.

€ 29,95 www.gadgethouse.nl

WiKi – Opblaasbare iMusic-stoel Waar u maar wilt comfortabel luisteren naar uw favoriete muziek? Dat kan met de opblaasbare iMusic-stoel. Blaas de stoel op met de bijgeleverde voetpomp, sluit uw iPod/MP3-speler aan, leun achterover en geniet van uw muziek! De iMusic-stoel kan ook aangesloten worden op een spelcomputer.

Vlamloze kaarsen Een knus avondje thuis wordt helemaal gezellig met deze maankaarsen, ’s werelds eerste vlamloze kaarsen! De kaarsen zijn voorzien van 4 en 8 uur timers en een afstandsbediening. Ze zijn veilig in gebruik voor kinderen, huisdieren én meubilair. Door de afstandsbediening kunt u de kaarsen zelfs gebruiken op moeilijk bereikbare plekken als hoge rekken of kroonluchters.

€ 29,95 www.gadgethouse.nl

Gespreksstarter Breek het ijs met 110 kaartjes vol met grappige, gekke, interessante en onverwachte vragen. Gespreksstarter is een uitstekende manier om een leuke conversatie te starten op elk diner, familiefeestje of zelfs in de auto. Het is de ideale manier om je familie, collega’s en vrienden op een leuke manier beter te leren kennen!

€ 19,90 www.gadgethouse.nl

TwentyFourSeven

SOS International Magazine

Bergingsbedrijf A. Barendregt 24/7 operationeel

‘We moeten voertuigen nóg sneller van de weg afhalen’ Ruud Slagmolen tekst en beeld

De hele dag toeren ze over de ringweg rond Rotterdam. Speuren naar pechgevallen. Daardoor zijn ze snel ter plekke en voorkomen dat pech omslaat in een ongeval. Maar volgens de gebiedsbergers kan het beter en sneller. ‘Stap in en rij maar mee.’

‘H

et is rustig’, mompelt Ary Barendregt terwijl hij de enorme truck in z’n vierde versnelling zet. Inderdaad, het verkeer op de ringweg rond Rotterdam stroomt lekker door. Nergens vliegt een razende Corsa uit de bocht en nergens een Mini die een koprol maakt doordat een bellende vrachtwagenchauffeur verkeerd invoegt. Situaties als deze komen voor, zeker als het weer iets omslaat. ‘Een fikse bui regen na een paar dagen zon en geheid dat auto’s in de slip raken’, vertelt de gebiedsberger. Al zeventien jaar is Barendregt directeur van het gelijknamige bergingsbedrijf in Rhoon. Drie medewerkers op kantoor sturen vijftien chauffeurs aan, verdeeld over zes diensten. Het bedrijf is 24/7 operationeel. Er zijn twee vroege en twee middagdiensten. Daarnaast is er een dagen een nachtdienst. Alle diensten overlappen elkaar iets. Op die manier garandeert Barendregt altijd een vlotte berging. ‘De vroege ochtenddienst loopt af om 15.00 uur. Vindt er om kwart voor drie een aanrijding plaats, dan zetten we niet die chauffeur in die z’n dienst er bijna heeft opzitten. Anders maken we te veel overuren. In dat geval spreken we de medewerkers van de volgende dienst aan.’

andere chauffeurs van het bedrijf. Via een track & trace-systeem houden collega’s op kantoor in de gaten waar ze rijden en zorgen ervoor dat er voldoende ruimte tussen het viertal zit. ‘Op die manier komt elk kwartier een wagen van ons langs. Zitten we te dicht op elkaar, dan dirigeert de aansturing op kantoor de betreffende chauffeur een zijarm in, bijvoorbeeld de A13 naar Delft. Dan maakt hij een lusje en komt wat later weer terug op de rondweg. Treft iemand een pechgeval aan, dan wordt de signalerende chauffeur een hulpverlener en sturen de mensen op kantoor een nieuwe wagen op weg om het signalerende viertal weer compleet te maken.’ Tijdens het gesprek schieten zijn ogen van links naar rechts, speurend naar een nieuw pechgevalletje langs de weg. En ja hoor, tussen de razende vrachtauto’s ontwaart hij 

Veiligheid waarborgen Efficiency, het is de pijler waarop het bergingsbedrijf rust. Daarom draait Barendregt nu rondjes rond Rotterdam. En met hem drie

Via een track & trace-systeem houden collega’s in de gaten waar ze rijden.

TwentyFourSeven



aan de overkant een stokoude Simca met de motorkap omhoog. Even de volgende afslag nemen en snel terug. Een gezin uit Groningen, met jonge dochter, leunt tegen de vangrail. Staat er dus niet achter. Barendregt schudt z’n hoofd. ‘Onbegrijpelijk, mensen zien het gevaar niet. Om de veiligheid van weggebruikers en hulpverleners te waarborgen, moeten we de gestrande auto zo snel mogelijk van het hoofdwegennet halen en naar de dichtstbijzijnde parkeerplek brengen.’ Zo gezegd, zo gedaan.

Binnen twintig minuten Onderweg naar de eerstvolgende parkeerplek blijkt het gezin niet verzekerd te zijn voor hulpverlening langs de weg. ‘Het weghalen van de snelweg is gratis. Maar daarna moet u als eigenaar het verder zelf regelen’, legt Barendregt uit aan de eigenaar die nauwelijks Nederlands spreekt. En nadat de personenauto van de truck is gehaald, stuift de berger weer de weg op. Want een nieuw pechgevalletje dient zich alweer aan. Het is bijzonder dat bergingsbedrijf Barendregt direct hulp kan en mag verlenen. Normaliter worden gebiedsbergers gebeld door het Landelijk Centraal Meldpunt (LCM), het meldpunt voor alle incidenten op de Neder-

landse wegen waar motorvoertuigen tot 3500 kilo bij betrokken zijn. Het LCM krijgt meldingen binnen van de politie of Rijkswaterstaat die het gehele wegennet met camera’s in de gaten houdt. ‘Een berger moet

hersenen maken foto’s en raken die nooit meer kwijt. Na die tijd dacht ik: we moeten voorkomen dat een pechgeval een ongeval wordt. Door er sneller te zijn. Zo zijn we, met instemming van Rijkswaterstaat, langzaam-

‘Je hersenen maken foto’s en raken die nooit meer kwijt’ na een melding binnen twintig minuten ter plaatse zijn. Soms is de stilstaande auto er dan alweer vandoor gegaan. Zo’n ‘loze rit’ wordt betaald door Rijkswaterstaat. Maar hoe langer het duurt voordat een hulpverlener ter plaatse is, des te groter de kans op ongelukken.’ Een dramatische ervaring – dertien jaar geleden – was voor Barendregt reden om proactief hulpverlening te gaan bieden.

Ongeval voorkomen ‘In die tijd reden we nog geen rondjes. Midden in de nacht kregen we een melding van een pechgeval. Toen ik er arriveerde, was ik de eerste. Maar in mijn spiegels zag ik een zee van blauwe zwaailichten aankomen. Er waren diverse auto’s op een stilstaand voertuig geknald. Er vielen direct twee doden, een derde overleed later in het ziekenhuis. Je weet niet wat je meemaakt, zó’n chaos. Je

aan ons huidige systeem gaan invoeren. Nu mogen we zelf ook meldingen doen aan Rijkswaterstaat. Die kunnen ons zien met de camera’s en op ons verzoek bijvoorbeeld kruisen plaatsen boven de rijstroken. De medewerkers van Rijkswaterstaat maken dan een melding van een incident bij het LCM, dat daarna ons weer belt om opdracht te geven tot handelen. Vrijwel al onze chauffeurs zijn voormalige medewerkers van Defensie. Weten lastige situaties dus goed in te schatten. Soms krijg je te maken met dronken mensen, een andere keer met agressie. Inmiddels weten we meteen of er bijvoorbeeld politie nodig is voor verzekeringskwesties of justitiële zaken. Het is belangrijk om voertuigen snel van de hoofdweg af te halen, maar de snelheid mag niet ten koste gaan van sporen of ander belangrijk bewijsmateriaal.’ Volgens Barendregt

We moeten snel handelen om te voorkomen dat een pechgeval een ongeval wordt.

SOS International Magazine

Gestrande auto's worden met de bergingslier op de truck getrokken, en op de eerstvolgende parkeerplek gelost.

moet er een blind vertrouwen zijn tussen bergers en de medewerkers van Rijkswaterstaat op de verkeerscentrale. ‘Bij het aanvragen van verkeersmaatregelen is communicatie uiterst belangrijk. De uitvoerder herhaalt daarom altijd de vraag van de berger. Om elkaars bedoelingen helder te krijgen.’

Bonus en malus Intussen is de volgende pechvogel geholpen. Gestrande auto met de bergingslier op de truck getrokken, en weer op weg naar dezelfde parkeerplek als die van het gestrande gezin eerder die ochtend. Onder tussen pleit Barendregt voor een ander bergingssysteem.

Zo voorkom je dat bergers inschrijven op een gebied waar zij praktisch niet kunnen komen. Bovendien garandeert zo’n systeem betere aanrijdtijden en een eerlijkere verdeling van de gebiedsbergers. Het systeem zou op verzoek van de centralist zelf een advies moeten kunnen geven welke berger het snelste ter plekke kan zijn.’ Op de parkeerplek aangekomen, blijkt het gezin uit Groningen te zijn verdwenen. Hun Simca ook. ‘Die heeft ’m weer aan de praat gekregen. Maar voor hoe lang? Straks staan ze in de tunnel met pech. Ik moet er niet aan denken welke gevaarlijke situatie dat kan opleveren’, bromt Barendregt. Maar ach, hij maakt veel mee. Zoals mensen

‘Mensen komen de Van Brienenoordbrug niet meer over, omdat zij hun laatste druppel benzine hebben verbruikt’ ‘Twintig minuten is te lang. Dat zou tien minuten moeten worden. Het LCM is nu min of meer een meldings- en administratiekantoor, maar het moet veel meer een dynamische, landelijke aansturingsorganisatie worden. Wie bijvoorbeeld binnen negen minuten aanwezig kan zijn, krijgt een bonus van, zeg, vijf euro. Ben je een minuut te laat, dan kost je dat vijf euro.

die in hun benzinereserve door blijven rijden en de Van Brienenoordbrug niet meer overkomen, omdat de laatste druppel benzine is verbruikt. ‘Dat maakt het werk ook afwisselend en leuk.’ De zon schijnt. Barendregt belt zijn collega’s op kantoor dat z’n vrachtje is afgeleverd en dat hij weer beschikbaar is. Op naar een volgend pechgevalletje. ■

TwentyFourSeven

Key Account relatiedag 2010

‘Hoe kennis van het menselijk brein

We beginnen met een kopje koffie om even bij te praten, met een irritante ober die zich opdringt aan onze gasten.

In afwachting van wat komen gaat.

Rob Hessels beeld Bas Evers illustratie

Tijd voor de rondleiding die ons langs de mooiste koninklijke treinen leidt…

SOS International Magazine

…zoals die van Koningin Juliana.

de klanttevredenheid verhoogt’

DrSeelz houdt een vlammend betoog

en laat met beelden zien hoe verschillend

De vervelende ober blijkt een acteur te zijn, wij

ons brein kan werken.

wisten ervan, maar onze gasten uiteraard niet!

p 27 mei jl. gaven wij onze Key Accounts een inspi rerende middag cadeau in het Spoorwegmuseum in Utrecht. Hen stond een boeiende, humoristische en leerzame middag te wachten waarbij het managen van

En andere Europese vorsten.

verwachtingen het centrale thema was. Harrie van Heck, alias DrSeelz, nam ons en onze gasten mee op een niet alledaagse rondleiding door het menselijk brein. Hij liet iedereen ervaren hoe door breinkennis de klanttevredenheid én de omzet

We sluiten af met een hapje en een drankje en kunnen terugkijken op een geslaagde dag. Tot volgend jaar!

geoptimaliseerd kunnen worden, waarom sommige klanten reageren zoals ze reageren en hoe door het toepassen van een aantal concrete tips het (zaken)leven een stuk makke lijker wordt. Na de lezing stond een rondleiding door het

museum en de prachtige tentoonstelling Royal Class op het programma. De succesvolle dag werd afgesloten met een borrel en buffet. Onze huisfotograaf maakte van de dag een mooie fotoimpressie. n

TwentyFourSeven

Peter van Vuuren en Tessa van der Laan: ‘Het was aangenaam om te zien dat de zorginstellingen zeer transparant zijn.’

SOS International bezoekt zorgverleners in Indonesië en Maleisië

‘Hechte relaties belangrijk voor optimale zorg’ Ruud Slagmolen tekst Peter van Vuuren en Ruud Slagmolen beeld

Ze weten nu waar je niet moet zijn. Maar vooral ook welke instellingen uitstekende medische zorg verlenen. Tessa van der Laan en Peter van Vuuren bezochten Kuala Lumpur, Jakarta en Bali. ‘Eén ziekenhuis toonde vol trots dat patiënten uit een soort à la carte-menu kunnen kiezen. Het eten rook er heerlijk.’

SOS International Magazine

tel, je kiest op vakantie een heerlijke rauwkostsalade, realiseert je even niet dat de kwaliteit van het water er anders is dan thuis en komt wat later met maag- en darmklachten aan het infuus te liggen. ‘Ziet een kliniek een goedverzekerde Nederlandse toerist binnenkomen, dan kan die geneigd zijn de patiënt uitgebreider te behandelen dan nodig is. In zo’n geval gaan wij in gesprek met de zorgverlener. Zo houden wij uit medisch oogpunt de vinger aan de pols, maar ook om de kosten voor onze opdrachtgevers beheersbaar te houden.’ Van der Laan werkt als Cost Containment manager op de afdeling Netwerk en Inkoop van SOS International. De afdeling maakt scherpe prijsafspraken met zorgverleners en andere hulpdiensten in

binnen- en buitenland. Dat doet ze onder meer voor de reis- en zorgverzekeraars die zeker de laatste jaren een sterke focus hebben op kostenbewustzijn.

Populaire landen De contacten met zorgverleners, maar ook met de alarmcentrales waar SOS International mee samenwerkt, zijn intensiever in populaire toeristenlanden zoals rond de Middellandse Zee. ‘Nu de KLM rechtstreeks op Bali vliegt, is ook Indonesië weer erg in trek als vakantiebestemming. Daardoor komen ook uit dit land meer vragen om zorghulp’, zegt Van Vuuren. Hij is teammanager en stuurt op de afdeling Medisch een team van zes artsen en twee verpleegkundigen aan. ‘SOS International maakt deel uit van de International Assistance

woorden geven die we nodig hebben’, zegt Van Vuuren. Maar de IJslandse aswolk gooide roet in het eten. Op de dag voor vertrek werd het luchtruim boven Nederland gesloten. ‘Met hulp van onze reisagent BCD boekten we van dag tot dag onze stoelen door om zeker te zijn van vertrek als Schiphol weer zou openen. De aswolk gooide ook de zorgvuldig gemaakte planning in de war. Uiteindelijk konden we na vijf dagen vertrekken en waren alle afspraken opnieuw gemaakt, maar dan in een andere volgorde.’

Lijst met aandachtspunten De ontvangst was hartelijk. ‘Bij SOS International is transparantie een van de belangrijkste kernwaarden. Het was aangenaam om te zien dat ook de zorginstellingen daar zeer transparant zijn. We kregen  Operatiekamer van het BIMC ziekenhuis, Bali.

Boven: Het Surya Husadha Hospital Den Pasar, Bali. Rechts: Een ziekenhuiskamer in het Sanglah Hospital, Bali.

Group, de internationale club van samenwerkende alarmcentrales. Omdat de jaarlijkse conferentie dit jaar plaatsvond in Maleisië zagen we kans onze deelname te combineren met een bezoek aan Bali, Jakarta en Kuala Lumpur. Een prima gelegenheid dus voor een persoonlijke kennismaking met de zorgverleners en onze partners daar.’

Vertraging door aswolk De reis was eind april gepland. De voorbereidingen startten maanden daarvoor. ‘We wilden onder meer ziekenhuizen, air ambulances en alarmcentrales bezoeken. Dagelijks zo’n twee tot drie adressen. Al die afspraken moesten goed gepland worden, temeer omdat we ter plekke ook met artsen wilden praten. Zij kunnen ons immers de ant-

TwentyFourSeven

ook op de patiënten. Zijn er alleen lokale mensen, alleen westerse patiënten of een mix van beide groepen? Voldoet de zorginstelling aan de accreditatie die in de medische wereld hoog staat aangeschreven? Hoe is de hygiëne? Spreken artsen en verpleegkundigen goed Engels? En is men bereid bepaalde prijsafspraken te maken?’

Zaken zelf zien Al op de eerste dag van het bezoek bleek hoe zinvol het is om bepaalde zaken zelf te kunnen zien. ‘Van één ziekenhuis dachten wij dat het relatief klein was. De website versterkte die indruk. Maar in werkelijkheid bleek dat de zorginstelling ruim honderd bedden heeft. Vooraf brachten we in kaart hoeveel patiënten we er op jaarbasis onderbrengen en wat de kosten daarvan zijn. Ter plekke konden we met de hulpverleners bekijken op welke manier we in kosten kunnen besparen. Dat laten we ook aan onze opdrachtgevers zien’, zegt Van der Laan.

Rechts: Prince Court Hospital, Kuala Lumpur. Onder: Verstopte wegen in Jakarta.

Niet opzij voor sirene

‘Zelfs ambulances met sirene en zwaailicht krijgen in Jakarta geen voorrang’ 

werkelijk alles van de klinieken te zien’, zegt Van der Laan. ‘Natuurlijk gaat het ook om business’, vult Van Vuuren aan. ‘Met zoveel Nederlandse vakantiegangers zijn wij interessant als zakelijke relatie. Daarnaast wilden we bijvoorbeeld op Bali een dossier bespreken waar wij vraagtekens bij hadden. Soms wringt een ziekenhuis zich in allerlei bochten om maar geen openheid te hoeven geven. Maar dat was hier absoluut niet het geval.’ Bij een van de bezoeken ging ook de medisch directeur van de alarmcentrale in Jakarta mee. ‘Vooraf gaven de medewerkers van afdeling Medisch ons al aan waar we zoal op moesten letten. Uiteraard op financiële en operationele zaken. Maar

SOS International Magazine

Ook logistiek is een belangrijk punt van aandacht. Soms is het noodzakelijk iemand te evacueren. Bijvoorbeeld als de lokale zorgverlener niet de juiste medische zorg kan bieden. ‘Daarom bezochten we ook in Jakarta enkele ziekenhuizen. Maar we kwamen al vrij snel tot de conclusie dat de Indonesische hoofdstad geen alternatief voor ziekenhuisopname na evacuatie is. Zodra je van de luchthaven komt, zit je muurvast in het verkeer. Zelfs ambulances met sirene en zwaailicht krijgen geen voorrang. Uit respect voor overledenen gaan de Indonesiërs alleen voor lijkwagens opzij. Om die reden werd ook Kuala Lumpur aangedaan, een prima locatie voor evacuatie bij de noodzaak tot extra medische zorg. ‘Ook Singapore voldoet uitstekend, maar daar zijn de tarieven torenhoog. Indien het medisch noodzakelijk is, kiezen we uiteraard voor deze stad. Zorg gaat immers nog steeds boven kosten. Maar als het even kan, wijken we uit naar de stad in Maleisië’, zegt Van Vuuren. Zijn focus was vooral de kwaliteit van de zorg. ‘Die moet op het niveau zijn zoals wij die hier gewend zijn. Soms ziet een ziekenhuis er aan de buitenkant minder uit, maar blijkt de zorg binnen van uitermate goed niveau te zijn.’

Passie en trots tonen Het was een druk programma, maar niet zonder resultaat. ‘De behandelend artsen weten nu waarom wij zo snel medische informatie willen hebben. Omdat we ten eerste willen weten hoe het met de patiënt gaat, maar ook om ongeruste familieleden te kunnen inlichten. Nu krijgen wij die informatie ook werkelijk sneller. Daarnaast is het goed om mensen persoonlijk te hebben ontmoet. Het schept een band en werkt beter en sneller. ‘Het leukste was om te zien dat alle zorgverleners en partners hun werk met passie uitvoeren. Ze waren allemaal trots op wat ze doen en lieten dat graag zien.’ n

Je trendy iPhone blijkt op vakantie veel meer te zijn dan een statement, namelijk een handige hulp in noodsituaties. Met de nieuwe SOS-app hoef je tijdens calamiteiten niet meer te zoeken naar alarm- en polisnummers. De gratis applicatie SOS op reis geeft je in één touch het overzicht. Tijdverspillen is er niet meer bij. Nog niet gedownload? Binnen een paar minuten ben je helemaal state-of-the-art.

Anneke van der Does tekst

The future is now

Praktische app op je iPhone:

SOS op reis S

inds telefoons werden uitgerust met GPS is het idee gegroeid. SOS op reis helpt je snel de juiste hulp in te schakelen tijdens een reisje in binnen- of buitenland. Als iedere minuut telt, wil je geen tijd verspillen aan het zoeken naar hulpnummers van politie, alarmcentrales, ambassades of banken. De gratis app geeft direct toegang tot de juiste nummers ongeacht waar je verzekerd bent. De app helpt je ook nog door je je locatie te tonen, wat erg handig is als een hulpdienst snel ter plaatse moet komen. Naast de nummers die de app automatisch verstrekt kun je eigen polisnummers opslaan. Dat scheelt zoekwerk. Wat biedt het product? We zetten even alle mogelijkheden op een rijtje. De app biedt je in ruim 200 verschillende landen toegang tot landelijke alarmdiensten, want nog altijd is het alarmnummer 112 niet wereldwijd gestandaardiseerd. Met de app bel je ook rechtstreeks de alarmcentrale van je auto-, reis- en zorgverzekering. Ongeacht waar je verzekerd bent! Calamiteiten over de grens? De telefoonnummers én adresgegevens van ambassades/consulaten vind je in een hand-

omdraai. Wanneer je de politie of alarmcentrale belt, is een van de eerste vragen ‘Waar bevindt u zich?’ De app toont je de exacte locatie, die je – inclusief Googlemaps URL en plaatje – kunt mailen. En ook op de vraag naar je polisnummer hoef je het antwoord niet langer schuldig te blijven. Wat maakt de app zo aantrekkelijk? Zoals het navigatiesysteem in je auto je helpt bij het vinden van de kortste weg, zo wijst SOS op reis je de kortste weg naar hulp. Je hebt letterlijk alle informatie in de hand. Jack van Dooren, innovatiemanager bij SOS International en bedenker van de applicatie: ‘Met deze app kan je doorgroeien naar een nieuwe, snellere manier van communiceren met de alarmcentrale. Zo starten we deze maand met een proef waarbij de hulpvrager tijdens het gesprek met de hulpverlener zijn naam, polisgegevens en locatie via de app naar ons kan doorsturen. De hulpverlener kan zich hiermee sneller focussen op de hulpvraag. Over vijf jaar heeft zo goed als iedereen een smart phone en handelen we de meeste hulpvragen op deze manier af.’

Waarom zo uniek? Het unieke aan de app is het ‘open formaat’. Alle verzekeraars kunnen de app gebruiken en aanpassen aan de wensen van hun klanten, of aan hun eigen look and feel. Zo lanceerde CZ inmiddels de CZ Reishulp. Route Mobiel lanceert in oktober haar app waarmee het doorsturen van polis- en locatiegegevens mogelijk wordt. Overtuigd? Ga naar iTunes en download SOS op reis. ■

De eerste reacties van gebruikers Superhandig. door Cristien1 Echt een aanrader. Minder gedoe! door Brabanton Mark: Bijzonder handige app. Han: Heel goed idee, gefeliciteerd! Ton: Vandaag heb ik uw iPhone App gedownload. Erg handig en nuttig. Hulde aan de ontwerpers en bouwers. Patrick: Deze SOS-app is geweldig! Alles in een overzicht, super!

TwentyFourSeven

Hartis is een medisch centrum dat gespecialiseerd is in het op afstand diagnosticeren van patiënten met hartproblemen. Het telemedicine bedrijf werd in februari van dit jaar door SOS International overgenomen. Tijd voor een nadere kennismaking.

Hart voor de zaak Iris Stam tekst

en dinsdagmiddag in augustus. In de linkerhoek van Frontoffice, waar Hartis is gevestigd, gaat de telefoon. Accountmanager Sander Helder neemt op. Bij een van de uitgiftepunten in het land is zojuist een holterfoon bij een patiënt aangesloten, een klein apparaatje waarmee iemand zelf hartfilmpjes (ECG’s) kan opnemen. De man wacht op instructies. Helder schakelt de telefoon door naar een van de verpleegkundigen van Hartis. Zij meldt de patiënt aan. Het blijkt te gaan om een meneer uit 1926 die al een keer eerder van de eventrecorder gebruik heeft gemaakt. Bij de intake zal de man een testfilmpje maken. De verpleegkundige legt uit dat het hetzelfde gaat als de vorige keer. ‘U houdt het apparaatje in de hand, als een stopwatch. Hebt u uw duim vrij? Ik ga aftellen, van drie naar nul. Op nul houdt u het apparaatje anderhalve centimeter van het spreekgedeelte van de telefoon. Dan drukt u met uw duim stevig de zendknop in, die zit bovenop. Ziet u dat? Oké.’ Na drie pogingen lukt het. Vervolgens legt de Hartis-medewerker de patiënt uit hoe hij de opnames van zojuist moet wissen, hoe hij straks thuis een eerste opname maakt en hoe hij die doorzendt. Afsluitend: ‘Dus eerst de opname en dan bellen. Tot straks meneer.’ Eenvoudig en kostenbesparend In het verleden verwees de huisarts een patiënt met hartritmestoornissen meteen door naar het ziekenhuis. In de meeste gevallen bleken

SOS International Magazine

de klachten onschuldig en was zo’n verwijzing naar een dure cardioloog dus onnodig. In 1994 werd Hartis opgezet, een medisch centrum dat zich specialiseerde in het monitoren van patiënten op afstand met behulp van een eventrecorder. ‘Eenvoudig en kostenbesparend,’ vertelt Eric Jurgens, de arts die al acht jaar bij Hartis werkzaam is. ‘De holterfoon is verbonden met elektroden die met twee plakkertjes op de borst zijn geplakt. Een patiënt krijgt het apparaat drie weken van de huisarts mee. In die periode kunnen er vier opnamen van telkens twee minuten gemaakt

‘In 80% tot 90% procent van de gevallen kunnen we patiënten direct geruststellen’ worden. Op het moment dat iemand het idee heeft dat het hart anders of onregelmatiger klopt, drukt hij of zij op de opnameknop. Vervolgens belt de persoon het filmpje aan ons door. Het hartritmestrookje verschijnt dan meteen op ons computerscherm. De verpleegkundigen en ik lezen die strookjes. In 80% tot 90% van de gevallen kunnen we patiënten direct geruststellen. Dat is het unieke van het product. Als het om het hart gaat, zijn mensen heel bezorgd. Soms denken ze zelfs dat ze

De Hartis Event Recorder.

Patiënten worden op afstand gemonitord.

doodgaan. Wij kunnen uitleggen dat het kloppen van het hart weliswaar gek voelt, maar verder niets voorstelt. In die drie weken kan er nog drie keer een opname worden gemaakt en doorgezonden. Na het vierde filmpje weten mensen: er is écht niets aan de hand. Wij sturen het dossier met de strookjes en onze bevindingen vervolgens door naar de huisarts. Mocht er wel sprake zijn van een hartafwijking, dan schrijft de huisarts medicijnen voor of verwijst hij of zij de patiënt door naar de cardioloog. Dat is slechts in 10% van de gevallen nodig.’ Bloed, zweet en tranen De medewerkers van Hartis zijn gedreven. Helder: ‘We geloven in het product dat we verkopen. Helaas ging vorig jaar onze moedermaatschappij STN Zorg failliet. In een opwelling belde ik Barry Rigter, commercieel manager van SOS International. Hij kende ons, omdat we in 2007 een jaar kantoorruimte huurden in het pand van SOS.’ Het bleek een goede beslissing. Uit een in 2005 uitgevoerd onderzoek bleek dat er voor SOS International kansen zijn op de telemedicine markt. In 2007 startte de persoonsalarmering, waarbij ouderen en lichamelijk beperkten met behulp van een halszender 24 uur per dag om hulp kunnen vragen. En in februari 2010 kwam daar door de overname van Hartis het diagnosticeren van mensen met hartklachten bij. Hartis is momenteel ondergebracht bij Frontoffice. In de toekomst wordt de telemedi-

sche dienstverlening wellicht een aparte tak en zullen ook medewerkers van SOS opgeleid worden in het binnenhalen van de hartfilmpjes. Dan is Hartis niet alleen tijdens kantooruren, maar 24/7 bereikbaar. Vertrouwen winnen Jurgens: ‘SOS International is strak georganiseerd en heeft een visie voor de lange termijn. Daar zijn we blij mee.’ ‘Probleem is altijd de vergoeding door de verzekeraar’, vult Helder aan. ‘Voor het maken van hartfilmpjes met eventrecorders bestaat geen DBC-code. Dus er zijn geen vaste vergoedingen voor. Als klein bedrijf lukte het ons niet om verzekeraars ervan te overtuigen dat het goedkoper is om ons product te ge-

‘SOS heeft een visie voor de lange termijn. Daar zijn we blij mee’ bruiken, dan om een patiënt door te sturen naar de cardioloog.’ Jurgens: ‘Nu we onder de vlag van SOS varen, winnen we hopelijk het vertrouwen van de verzekeraars en kunnen we straks een nog grotere groep mensen met vermeende hartklachten direct geruststellen.’ ■

TwentyFourSeven

Ruud Slagmolen tekst en beeld

Lonken naar de oldies Stapelverliefd op een Traction Avant? Met z’n schitterende lijnenspel en z’n ondeugende kontje? Of valt u misschien meer voor het im-

spijsverteringsproces bij dieren. Met de shitquiz wordt je poepkennis getest en voor de kids is er een speciale drolspeurtocht. Info: www.safaripark.nl

plegen, moet de crimineel (virtuele) voorwerpen stelen die verspreid zijn over de stad: van mes tot touwladder en explosieven. Maar telkens als hij een voorwerp steelt, komt de politie dat te weten. Slagen ze erin hem tijdig uit te schakelen? Info: www.gpscitygames.nl Om wild van te worden Van half oktober tot eind december serveren zo’n dertig restaurants in de Achterhoek aantrekkelijke wildmenu’s. Begeleid door dé wildwijn uit het Argentijnse Mendoza: de Chakana Syrah 2009. Tijdens dit zesde lustrum worden alle wildregisters flink open getrokken. Er ko-

ponerende uiterlijk van de Cadillac Coupe de Ville? Compleet met inschrijvingsbewijs uit Hollywood? En die supersnelle Aston Martin DB4 uit 1961 kan dan wel een oldie zijn, maar wel één die alle harten nog steeds sneller doet kloppen. Schitterende oldtimers lonken op 20 en 21 november vurig naar alle bevlogen bezoekers. Wat wordt het: teruglonken of instappen en wegwezen? Bezoek de internationale oldtimerbeurs bij Autotron Rosmalen en u weet het. Info: www.oldtimerbeurs.net

Shit happens… In de herfst een dag naar donker Afrika? No problem. Safaripark Beekse Bergen in Hilvarenbeek biedt als grootste wildlifepark van Nederland één en al Arfrika-avontuur. Je kunt er te voet safari’s maken, maar ook met de auto, de bus en de boot. Bovendien steek je er heel wat leuke weetjes op. Ooit geweten dat een olifant zo’n 150 kilo per dag eet? Tien van die jumbo’s produceren in één dag wel vijfhonderd kilo mest. Tijdens de Poepweek – van 16 t/m 24 oktober – vertellen de rangers van alles over het

SOS International Magazine

Herfstpoëzie langs Friese kerkhoven Ze tonen grafpoëzie, vertellen over de mensen die heengingen, maar zijn vooral een plek om even stil te staan bij het leven. Zeker in de herfst als de goudkleurige bladeren de zerken op het kerkhof een bijna romantisch aanzicht geven. Heerlijk om op zo’n plek even te mijmeren over van alles en nog wat. Wat dat betreft biedt Friesland rustplekken in overvloed. Tijdens deze fietstocht kom je een stuk of veertien kerken tegen. Ook die in Wieuwerd, bekend vanwege de mummies. Mensen en vogels werden er op natuurlijke wijze gemummificeerd. Download de route (nummer 20, 2009) op www.fietsactief.nl. Crimineel spannend Najaarsdip? Duik dan de historische kern van Sittard of een andere Limburgse stad in voor de allernieuwste trend: GPS City-games! Je speelt als het ware een videogame met de stad als decor, waarbij je een GSM met GPS en internetverbinding gebruikt. Neem The Target. Drie politieteams gaan achter een ontsnapte gevangene aan. Met hun GPS-telefoons proberen ze hem op te sporen. Om misdaden te kunnen

men bijzondere arrangementen, voordelige aanbiedingen en een speciaal kookboek. Kies in de wildperiode bij een van de deelnemende restaurants het wildmenu voor twee (€ 80,-) en je krijgt het kookboek gratis mee. Kun je thuis ook nog eens ‘wild doen’. Info: www.wildetenindeachterhoek.nl Vrekkige kerst of niet? Al de kerstkriebels? Tien tegen één dat je in het Gelderse Bronckhorst de vrekkige Scrooge al tegenkomt, met z’n wandelstok humeurig priemend naar iedere passant. In werkelijkheid is het Sjef de Jong die zich regelmatig in dezelfde kleding hult als Ebenezer Scrooge uit A Christmas Carol. De Jong is directeur van het enige Dickens Museum ter wereld. Je vindt er een ver-

Uitgaanstips Kleurrijke uitjes in het najaar

zameling boeken en curiosa rond de Britse schrijver, maar ook diverse porseleinen tableaus uit diens verhalen en zelfs de originele wandelstok van Dickens. Rond de kerst worden in de

Rock Around the Jukebox ‘Start spreading the news. I’m leaving today.’ Warm klinkt het geluid uit de nostalgische Wurlitzer. ‘I wanna be a part of it. New York, New York.’ Tja, zover zul je wellicht niet komen, het Brabantse Rosmalen is makkelijker bereikbaar. Daar vindt op 16 en 17 oktober het lifestyle evenement plaats dat de jaren vijftig, zestig en zeventig doet herleven. Meer dan 250 standhouders tonen onder meer jukeboxen, singles, flipperkasten en nostalgische kleding. Dus: iedereen die zich The Fonz voelt uit de vervlogen soap, op naar Autotron! Happy days are here again. Info: www.autotron.nl

voormalige slotkapel poppenkastvoorstellingen gegeven die het verhaal A Christmas Carol vertellen. Info: www.dickensmuseum.nl Spoken binnen de kasteelmuren Een schim achter het venster, een koude windvlaag die ineens door de ridderzaal trekt, geluiden van schuivend meubilair dat er helemaal niet is… Het spookt op kasteel Doorwerth. Sommige bezoekers krijgen een onbehaaglijk gevoel. Ook medewerkers hebben het idee dat er iemand is, terwijl ze niets en niemand zien. Wel horen ze nu en dan vloeren die kraken on-

der slepende voetstappen. Vast van de bleke ridder die in een ver verleden zijn dochter Kunegonda in de kerker opsloot, omdat die er met de zoon van een vijandelijke kasteelheer vandoor wilde. Het kasteel bestaat 750 jaar. Op 31 oktober komen vroegere bewoners tot leven, zoals gravin Charlotte Sophie van Aldenburg Bentinck. Luister naar hun verhalen en speur intussen naar de huisspoken. Info: www.mooigelderland.nl

ten in het buurtschap Breklenkamp. Achter zijn huis vind je de eeuwenoude Bakspieker. Het vakwerkhuisje dateert uit 1738. Het dak wordt doorboord door een driehonderd jaar oude eik. Rond 1900 stond de boom nog naast de minibakkerij. Toen de eigenaar het huis wilde uitbreiden, stond hij voor de keuze de dikke boom om te hakken of eromheen te bouwen. Ziehier het resultaat. Zo vertelt elke plek z’n eigen verhaal. Ze staan op drie overzichtskaarten, bij de VVV’s in Overijssel voor € 2,50 verkrijgbaar. Spiegeltje, spiegeltje… Ga in de herfst met een gids de Biesbosch in. Die vertelt je dan van alles over planten, dieren, mossen, bomen en paddenstoelen die in het bosgebied van de Hel- en Zuilespolder leven en groeien. De speciale herfstexcursies zijn ook erg leuk voor de kids. Je krijgt een paddenstoelenzoekkaart mee en een spiegeltje om de paddenstoelen goed te kunnen bekijken. De wandelexcursie duurt twee uur en begint om 13.30 uur bij het Biesboschcentrum Dordrecht. Diverse data in oktober en november. Ga voor info en reserveringen naar www.hollandsebiesbosch.nl. Of bel (078) 630 53 53.

Uit je dak in Twente Knots worden? In Overijssel geen probleem. Plekken genoeg om uit je dak te gaan. Kunst & Cultuur Overijssel heeft 33 ‘gekke’ locaties in kaart gebracht. Zoals de hoeve van Jan Schol-

Op de trappers De leukste fietstochten in Nederland, het laatste fietsnieuws, technische tips en uitgebreide (fietsen)testen… Met FietsActief spring je direct in het zadel. De volgende personen wonnen een jaarabonnement van het belevingsvolle magazine: M. Blokland, Nootdorp; J.C. Lingen, Bodegraven; I. Zwarthoed, Volendam; Familie R. Hiddink, Mijdrecht en J. Heymenberg, Den Haag. Gefeliciteerd!

TwentyFourSeven

Boven de wolken op 3200 meter hoogte

Paradiski

een stukje paradijs in de Franse Alpen Monica van Essen, medewerker Medisch, tekst en beeld

Februari 2010, onze derde wintersportreis dit seizoen en net als vorig jaar naar La Plagne in de Franse Alpen. Franse pistes zijn per definitie breed, met bomen die Oostenrijks aandoen. Pistes, bij voorkeur met veel zon en temperaturen rond het vriespunt: de ideale wintersportvakantie!

SOS International Magazine

â&#x20AC;&#x2DC;Bovenaan de piste van La Plagne genieten we in de zon van een adembenemend uitzichtâ&#x20AC;&#x2122;

‘het liefst gingen we ’s morgens met de eerste lift omhoog en ’s avonds met de laatste lift weer naar beneden’

e vertrekken, inmiddels volgens vast gebruik, met de bus. Dit is voor ons de meest ideale manier van reizen, omdat dit twee extra skidagen oplevert: de aankomst- en vertrekdag. De eerste en laatste dag is het altijd heerlijk rustig, omdat het de vertrekdag voor andere wintersporters is. We maken gelijk bij aankomst al heel wat ski-kilometers. Het skigebied bestaat uit La Plagne en Les Arcs, die verbonden zijn door een grote skilift: de Vanoise Express die per oversteek plaats biedt aan 200 personen. Op een van de skidagen, waarop we veel bewolking hebben, gaan we richting de gletsjer in La Plagne. Beneden skiën we nog regelmatig door de ‘sterretjes’ (een wolk waar de zon op schijnt wat een ‘sterretjeseffect’ geeft). In de lift naar de gletsjer gaan we door de wolken heen en komen we op 3200 meter hoogte in een heel bijzondere wereld terecht. In de zon, met een strak blauwe lucht kijken we neer op een dicht wolkendek. Het afdalen van die hoogte is altijd weer een heel bijzondere ervaring.

Helm op We staan elke dag vroeg op. Onze ideale skidag ziet er namelijk als volgt uit: zo lang mogelijk skiën, het liefst met de eerste lift ’s morgens en de laatste lift ’s avonds, daarna op tijd naar bed om de volgende morgen weer vroeg op te kunnen staan. Dit jaar skiën we voor het eerst met een helm. Het bleek dit jaar meer regel dan uitzondering te zijn dat je een helm op had. De drukte en de snelheid op de piste neemt elk jaar toe, dus dragen wij vanaf nu ook een helm. Het

Van links naar rechts: Rob, Bram en Monica van Essen.

skiën met een helm valt heel erg mee; het is lekker warm, maar geeft vooral een gevoel van veiligheid. Het weer blijft belangrijk tijdens de wintersport. We willen natuurlijk wél dat er veel sneeuw ligt, maar we hebben liever niet dat het vált als wij in het gebied zijn. Wij hebben deze week af en toe wat snowshowers (hele lichte sneeuwval) maar verder voornamelijk zon. Het is dit jaar wel opvallend koud. Prachtig is het om op pistes bedekt met ‘corduroy’ – de ribbels gemaakt door de pistebully’s – als eerste naar beneden te gaan. We maken heel wat ski-kilometers deze week! Samengevat, hadden we voor Franse begrippen een heel groot appartement met het mooiste uitzicht van het hele dorp, was sleeën dé bezigheid in het dorp, ongeacht of je 16, 42 of 43 jaar oud bent, en komen we zeker weer terug in dit paradijs in de Franse Alpen! ■

Consument en Veiligheid SOS International ondersteunt de stichting Consument en Veiligheid in hun campagne ter voorkoming van ski- en snowboardblessures. Vijf handige tips ter voorkoming van wintersportblessures: 1. Train uzelf vóór en tijdens de skivakantie; 2. Draag een helm; 3. Zorg voor goed afgestelde bindingen; 4. Neem één of meerdere ski- of snowboardlessen; 5. Houd u aan de pisteregels. Verder adviseren wij u: • Het alarmnummer van de alarmcentrale in uw mobiele telefoon op te slaan. SOS International en de andere Nederlandse alarmcentrales zijn 24 uur per dag bereikbaar.

Linker pagina: Vanoise Express.

• Een reisverzekering af te sluiten inclusief wintersportdekking en geneeskundige kosten. Zonder wintersportdekking worden bij een skiongeluk de kosten voor het (helikopter)vervoer vanaf de piste namelijk niet vergoed.

Boven: Corduroy op de piste. Rechts: Bram met snowboard aan het springen.

Meer informatie: Meer weten over het voorkomen van blessures bij skiën en snowboarden? Kijk dan op www.voorkomblessures.nl. Wintersporters kunnen hier persoonlijk advies krijgen na het invullen van een test. En 3D-animaties laten zien wat er in het lichaam gebeurt bij een ski- of snowboardblessure.

TwentyFourSeven

Leesboekentips Voor thuis of op reis

Josha Zwaan Parnassia In 1942 wordt de kleine Rivka ondergebracht bij een kinderloze dominee en zijn vrouw in Zeeland, die zich vol liefde over haar ontfermen. Rivka wordt Anneke en voor de buitenwereld zijn haar ouders omgekomen bij het bombardement op Rotterdam. Na de bevrijding staan haar vader en haar broertje op de stoep om haar op te halen. Maar ze herkent hen niet meer en kiest voor een nieuw bestaan als Anneke. € 19,95 - Uitgeverij Artmis & co Verschijningsdatum: 17 oktober 2010

Tom Rachman De onvolmaakten In aaneensluitende verhalen vertelt De onvolmaakten over de levens van verslaggevers, redacteuren en leidinggevenden van een krantenredactie in Rome. Terwijl het nieuws van de dag voorbijraast, zijn de hoogte- en dieptepunten in hun privébestaan de ware voorpaginaverhalen. € 18,50 - Uitgeverij Nieuw Amsterdam

Ton Nijenhuis De Schetenboom De held van het verhaal, het jongetje Ernst, heeft een vervelende kwaal: hij laat enorme stinkscheten. Soms zijn die stinkscheten lachwekkend, maar ze brengen hem ook in de problemen! Hij vindt een schetenvanger uit, zodat andere mensen er geen last meer van hebben. Dan groeit er een boom in de tuin met mooie maar verschrikkelijk stinkende bloemen. Ernst weet wat het is: een schetenboom. De bloemen geven hem speciale krachten waarmee hij bijzondere avonturen beleeft. € 12,95 - Uitgeverij Aspekt

Femke van Zeijl Gin-tonic & Cholera Strohutten op de savanne en wilde dieren, dát is het westerse beeld van Afrika. Toch is de werkelijkheid radicaal anders. Afrika verstedelijkt en moderniseert in hoog tempo. Journaliste Femke van Zeijl duikt voor haar nieuwste boek in het stadsleven, de nieuwe Afrikaanse realiteit. € 19,95 - Uitgeverij Artemis & co Verschijnt medio oktober

Florence Tonk Blijf bij ons Emma verhuist met haar vriend naar Kiev, waar ze slecht kan aarden. Als ze een datsja kopen op het Oekraïense platteland, gaat zij er in haar eentje wonen. Meer en meer raakt ze verbonden met de kleine gemeenschap, ze raakt verstrikt in een liefdesaffaire en komt achter een duister geheim. Maar dan komen er lastige vragen: hoort zij hier wel thuis? Waarom wil zij uitgerekend hier wonen, in dit modderige dorp vol oude vrouwen, dronkaards en een enkele achterblijver? € 16,50 - Uitgeverij Nieuw Amsterdam

Douglas Carlton Abrams Het lied van de walvis Wanneer een bultrug met een vreemd en nooit eerder gehoord lied de Sacramentorivier opzwemt, moet zeebiologe Elizabeth McKay de betekenis ervan achterhalen om de walvis te kunnen redden. Het lied zou wel eens opzienbarende geheimen over de dierenwereld kunnen onthullen. Terwijl de media in de ban zijn van haar werk met de walvis, stuit Elizabeth op een machtige industrie die wil voorkomen dat het geheim wordt onthuld... € 17,95 - Uitgeverij House of Books

André Koster en Minke Vorstenbosch De onbekende Oriënt – Reisverslagen van een enkeltje Zijderoute Een 229 pagina’s dik full-colourverslag: een bijzondere reis van Nederland naar China, over de oude Zijderoute. De reis per auto voert door Italië, Griekenland, Turkije, Iran, Turkmenistan, Oezbekistan, Kirgizië, China en Kazachstan. Regelmatig wordt Il Milione van Marco Polo geraadpleegd om de oude Zijderoute te vergelijken met hoe de situatie nu is. De nieuwe Zijderoute blijkt springlevend te zijn! € 18,95 - Uitgeverij Free Musketeers

SOS International Magazine

Rani Manicka De Japanse minnaar Maleisië, midden vorige eeuw. Het boerenmeisje Parvathi wordt uitgehuwelijkt aan een rijke weduwnaar, die haar schaamteloos mishandelt. Na zijn dood moet Parvathi zijn zoon en stiefdochter alleen opvoeden. Wanneer Maleisië wordt bezet door de Japanners is Parvathi gedwongen de bescherming van de Japanse generaal Hatori te accepteren. Elke nacht gaat ze naar hem toe. Langzaam verovert Hatori haar hart. Tot hij naar het front wordt geroepen. € 18,95 - Uitgeverij House of Books

Henk Rijks De kostwinner Bankmanager Tonk van Lexmond heeft problemen die doorgaans niet langer duren dan de file naar kantoor. Hij heeft alles op orde – modieuze vrouw, tweeling, bakfiets, stadswoning, de juiste schoenen, creditcard – tot de dag dat zijn baan sneuvelt en hij thuis belandt. Wie na enige tijd de wanhoop nabij is, en dan meer dan 600 kilo cocaïne vindt, weet wat hem te doen staat. € 19,95 - Uitgeverij Contact

avm: ontwerpbureau met een heldere, functionele stijl. Brede ervaring in redactionele vormgeving en businessto-business projecten. Het magazine SOS24/7 en de hier getoonde stand voor Sikkens Bouwverven zijn daarvan een voorbeeld. www.avm.net

MEMBER OF

Op reis met de SOS-app Met de nieuwe app ‘SOS op reis’ hoef je tijdens calamiteiten niet meer te zoeken naar alarm- en polisnummers. Deze handige iPhone applicatie geeft je in één touch het overzicht. In ruim 200 landen heb je direct toegang tot de landelijke alarmdiensten en de gegevens van consulaten en ambassades. Met de app heb je altijd je polisgegevens bij de hand en bel je rechtstreeks de alarmcentrale van je verzekeringsmaatschappij. Het is zelfs mogelijk om met de app je locatie te bepalen. Handig in het geval hulp ter plaatse moet komen. SOS op reis is gratis te downloaden via iTunes. Kijk voor meer informatie op twitter.com/sosopreis