Er is een duidelijk verschil tussen beiden visies op fotografie. Terwijl Katleen haar foto’s puur houdt, ziet Roselien fotografie meer als een beeld ‘creëren’ in de zuivere betekenis van het woord. Bijgevolg bewerkt zij wel haar foto’s. Ik denk dat hierbij wel aandacht geschonken moet worden aan het feit dat Roselien nu fotografie aan een kunstacademie studeert, terwjil Katleen een andere opleiding gevolgd heeft. Het ene is daarom niet minderwaardig aan het andere, maar binnen de fotografie zijn er verschillende onderverdelingen als bijvoorbeeld modefotografie, fotografie binnen de journalistiek ed. Je prioriteiten zullen dus voornamelijk afhangen van het vak waarin je je bevindt. Wat ook zeker niet over het hoofd gezien mag worden is dat fotografie binnen de journalistiek of mode ook kunst kan worden. Daar was de foto van Kevin Carter een mooi voorbeeld van.
Zoals een schilderij een gevoel kan overbrengen of vasthouden, zo kan de fotografie dat ook. En dat gevoel ligt in de schilderkunst even persoonlijk als in de fotografie. Katleen had het over “een moment vasthouden”, dat doen schilders ook, zowel in het realisme als in het expressionisme als in het impressionisme... Andere werken zijn dan weer bedoeld om begrepen te worden door iedereen, om mensen aan het denken te zetten, om een aanklacht te doen op de maatschappij bijvoorbeeld. De verschillende media werden doorheen de jaren vaker door elkaar gebruikt, waarvoor men de oorzaak zeker bij het postmodernisme kan gaan zoeken. Zo heeft Roselien het over schilders die als eindresultaat vaak een installatie hebben gemaakt, of fotografen die hun foto nog meer eigen maken door deze te bewerken, en een beetje zoals een schilder er eigen kleur aan geeft. Omdat het onderwerp mij zo interesseert is het vooral leuk om met experts hierover te kunnen praten en meningen uit te wisselen. Het voelde dus eerder als een leuk gesprek dan als een interview en bijvragen kwamen automatisch. Wel voelde het wat ongemakkelijk bij aanvang maar beiden waren heel enthousiast. Met Roselien had ik al een keer samengewerkt omdat ik zelf ook bezig ben met fotografie. Dat ging dus sowieso een pak vlotter.
Foto Roselien Beerten 70
<
Over het gebruik van zwart wit zijn beiden het eens, Katleen zegt: “Zowel zwart wit als kleur heeft zijn eigen waarden als voordelen, dat is een van de weinige dingen die je als fotograaf zelf kan bepalen, naast film en toestelkeuze. De allereerste foto’s waren zwart wit, dus voelt het gebruik van zwart wit een beetje als ‘back to basics’. In de schilderkunst was er oorspronkelijk geen sprake van schilderijen in enkel zwart en wit”. Roselien zegt: “Ik denk dat als je in het zwart-wit fotografeert dat een bewuste keuze is. Het is niet beter of slechter dan kleurenfoto’s. Het is gewoon een keuze die onderdeel is van het concept. Soms is het ook een andere manier van fotograferen. Ik bedoel daarmee: op het moment dat je de foto maakt kijk je anders als je in zwart-wit werkt, of kleur, want je houdt rekening met het licht, het schaduwspel en de kleuren van je beeld. Nu ben ik zelf bezig met een fotoreeks in het zwartwit, het is niet dat het een eenvoudige oplossing is. Ik had op voorhad bedacht wat ik wilde maken, dan heb ik beslist om de beelden analoog te maken en in het zwart-wit omdat ik denk dat in dit project de beelden veel sterker uitkomen op deze manier”.