tarzdaki bir sansür suçu, “bas›n ahlak›” aç›s›ndan de¤il, sömürü, ifl kence, katliam suçu olarak de¤erlendirilmelidir. ‹flsizlik ve açl›k kelimenin gerçek anlam›yla 盤 gibi büyürken gazetelerinde, ekranlar›nda “ekonominin iyiye gitti¤inden”, “borsan›n tavan yapt›¤›ndan” sözedenlerin suçu hafif bir suç olarak görülebilir mi? Halk›n mücadelesinin veya farkl› türdeki tepkilerinin nas›l bir anda “yok edildi¤i”nin a盤a ç›km›fl örneklerinden birini hat›rlatal›m: “Bir ay kadar önce Akdeniz’de bir turizm merkezinde iki ayr› otelde patlama oldu... bir kifli öldü... Medya bu iki patlamadan birinin tüp, ötekinin klima bölümünde oldu¤unu duyurdu. Acaba haber do¤ru muydu? Hay›r!.. Turizm yöresindeki iki patlama intihar eylemcilerinin ifliydi, turistlerin kaçmamas› için medya uyar›lm›flt›: ‘Aman terörist eylem diye yaz›lmas›n, sonra bölgede tek
turist kalmaz...’ Gazeteler ve televizyonlar ‘uyar›ya uyup’ bu önemli olay› ‘tüp ve klima patlamas›’ olarak geçifltirdiler. ” Bu olay›, Cumhuriyet gazetesi yazar› Hikmet Çetinkaya anlatm›flt› köflesinde. (11 A¤ustos 2004) Örnek verilen eylemi onaylamayabilirsiniz, ama mesele bu de¤il. Burada sözü edilen olaylar›, olgular›, “keyfi olarak yok sayabilme” mekanizmas›, çok yayg›n bir flekilde ifllemekte, emekçilerin en s›radan eylemlerinin dahi sansürlenmesine, görmezden gelinmesine yol açabilmektedir. Hat›rlanaca¤› gibi, bu mekanizma neredeyse 7 y›l boyunca 122 insan›n ölümünde “haber de¤eri” görmeyen ve bu direnifli yay›nlatmayan bir mekanizmad›r. Bu mekanizma, halk› yok sayman›n, kaale almaman›n, halka hiçbir flekilde de¤er vermemenin, halk›n mücadelesini sa y fa l a r ve ekr a n l a r üzerinde yok etmenin bir
YOK S AYMA’y› Aflmak ‹çin
NE YAPMALI? H alk› yok saym a, bir polit ika olarak karfl›m›zdad›r. Böyle oldu¤una göre, önümüzde flu sor un vard›r: Sol bunu aflmak için ne yapacak? Halk›n ve mücadelesinin yok say›lmas›, halk›n sorunlar›na, taleplerine ve eylemlerine karfl› uygulanan sansürün her geçen gün pe k i fl t i r i l m e s i , ve bu durumun kan›ksatt›r›lmas›, oligarflinin mevcut sömürü ve talan politikalar›n› sürdürebilmesinin en önemli ayaklar›ndan biridir. Dolay›s›yla, oligarflinin gerek ekonomik, gerekse de siyasal plandaki sald›r›lar›n›n püskürtülebilmesi aç›s›ndan, sansürün ve yok sayman›n afl›lmas›, mücadelenin de en önemli yanlar›ndan biri durumundad›r. Kuflku yok ki yeniden keflifler yapmayaca¤›z. Ama sorunu, ihtiyac› ve ihtiyaca cevap verecek
14
HALK
olan› do¤ru tesbit edebilmeliyiz.
Halk›n yok say›lmas› afl›labilir: Bunun için; bi rincisi devrimci demokratik güçlerin mücadelede birli¤i, ikincisi, bu temelde yayg›n biçimde yürütülecek gerçekleri aç›klama kampan yas›, üçüncüsü, militan bir kitle çal›flmas›, dördüncüsü militan bir direnifl çizgisi, solun bu konudaki en temel araçlar› ve yöntemleri olmal›d›r. “ S a n s ü r ü a fl m a k ” ; sadece burjuva bas›n›n bizden sözetmesini sa¤lamak olarak anlafl›lmamal›d›r. Sansürü aflmak, solun, b u r j u v a z i n i n d › fl › n d a kitlelere ulaflabilmesidir. Elbette, sol eylemlerinin burjuva bas›nda yer almas›n› da isteyecek, olanaklar ölçüsünde, burjuva bas›n› da kullanacakt›r. Fakat sorun, burjuva bas›n›n belirleyici hale gelmesi, solun kendi kanallar›n› daha gelifltirmek yerine, burjuva bas›na kendini ba¤›ml› hale getirmesidir.
biçimidir. ‹ktidarlar asl›nda diyorlar ki, sizin neyi ö¤renip neyi ö¤renmemeniz gerekti¤ine, neyi bilip neyi bilmeyece¤inize, dahas› sizin için neyin iyi neyin kötü oldu¤una biz karar veririz. Bu da yok sayman›n en özlü ifadesidir.
Yok saymaya dair son söz: Halk› yok edemeyece¤iniz gibi, yok da sayamazs›n›z! Çözerek de¤il, s a n s ü r l e y e re k sorunlardan kurtulmaya çal›flmak, kimseyi o sorundan kurtarmaz! Halk› yok saymak da, kimseyi halk›n varl›¤›ndan, hesap sormas›ndan kurtaramaz. Sesini yükseltmek, taleplerini hayk›rmak, haklar›n› söke söke almak, bunun için meydanlara ç›kmak, caddeleri ad›mlar›yla sarsmak, tüm halk›n en meflru hakk›d›r. Halklar vard›r ve her koflulda meflru haklar›n› kullanacaklard›r.
Bu tarz›n en bariz ifadesi bas›n aç›klamas›n›n bir eylem tarz› haline getirilmesidir. Bu tarz, solun kitle ba¤lar›n› yok etmesi, burjuva bas›na endeksli, burjuva bas›n›n belirledi¤i oranda sorunlar›n›, politikalar›n› halka tafl›yabilen bir duruma gelmesidir. Oysa, yap›lmas› gereken, solun kendi kitlelere ulaflma araçlar›n› daha da gelifltirerek, burjuva bas›n›n hakimiyetini k›rmas›, onu etkisizlefltirmesidir. Gerçekleri her yoldan halka anlatmal›, halk› yok sayamayacaklar›n› göstermeliyiz. Bunun yollar›n›, yöntemlerini bulmak ve uygulamak durumunday›z. Oligarflik düzenin yok sayma politikas›, sol güçler için bir teflhir konusudur. Fakat, as›l sorun, bu politikay› aflmakt›r. Yok sayma politikas›n› aflmak, solun mücadelesini kitlelere tafl›mas›d›r. Yok sayma politikas›n› aflmak, solun mücadelelerinin kitleler için çekim merkezi olmas›n› sa¤lamakt›r. Ciddi, sab›rl›, emekçi bir kitle çal›flmas› olmadan, bu baflar›lamaz.
30 Kas›m 2008