12 minute read
Interview: Lize Feryn, actrice/model
Heel wat jongeren staan vandaag aan het begin van een zoektocht naar zichzelf en hun dromen. Actrice, model en onderneemster Lize Feryn (27) wijst mee de weg: “Zoek naar een evenwicht tussen je buikgevoel en je gezond verstand.”
Advertisement
TEKST BAVO BOUTSEN BEELD SANDRA MERMANS L ize, waar ben je momenteel zoal mee bezig? “Op dit moment heb ik net de opnames van een nieuwe taalquiz voor VTM achter de rug. Een lollige quiz met Jonas van Geel als presentator en ik als een van de vaste teamkapiteins. Ik ben ook bezig met een fictiereeks voor dit najaar. Ook heb ik nog een Nederlands fictieproject op de planning staan. En daarnaast lopen de activiteiten van Atelier Feryn, het modelabel dat ik samen met mijn zussen heb opgestart, natuurlijk ook gewoon door. Ondanks de coronacrisis is er dus eigenlijk niet zo veel veranderd voor mij. Qua timing natuurlijk wel, maar er is niets weggevallen. Eigenlijk is het voor mij nu zelfs beter te combineren, want normaal gezien moest ik een aantal projecten tegelijk doen, terwijl het nu beter verspreid is.”
Hoe combineer je al die verschillende taken? Of beter: hoe ziet een normale dag eruit voor jou? “Daar valt eigenlijk geen lijn in te trekken. Dat maakt het natuurlijk ook wel moeilijk op een bepaalde manier: Als ik het zelf niet doe, gebeurt het ook niet. Ik moet het dus echt wel hebben van mijn eigen motivatie. Gelukkig ben ik daarin redelijk perfectionistisch. Ik ben altijd al een klein beetje een piekeraar geweest. Ik lijk altijd maar te denken dat er meer moet gebeuren dan eigenlijk het geval is.”
Acteren blijft dus wel je hoofdbezigheid. Hoe ben je daarmee begonnen? “In 2012 ben ik, na zeven auditierondes, gekozen voor mijn rol in ‘In Vlaamse Velden’. Toen was ik 19. Als tiener zat ik op internaat in Leuven, waar ik woordkunst en drama studeerde. Dus acteren is wel altijd mijn droom geweest, hoewel ik op dat moment ook al actief was als model. Vandaag combineer ik die twee nog steeds, al heeft het evenwicht zich wel duidelijk verplaatst en staat mijn modellenwerk echt op een laag pitje. Ik ben ondertussen ook bijna rijp voor mijn pensioen als model (lacht).”
Eigenlijk heb je dus zowat al je tienerdromen waargemaakt, of niet? “Absoluut, en dat besef ik nog elke dag. Dat is superleuk, maar het is wel niet zo – en dat denken buitenstaanders vaak wel – dat een bepaalde rol ervoor zorgt dat je volledig gelanceerd bent. Het blijft natuurlijk elke dag knokken. Ik probeer daarom altijd mijn geluk alle kansen te geven. Want ik heb heel veel geluk, en ik besef dat ook, maar ik zorg er wel voor dat ik op het juiste moment op de juiste plaats ben en niet bij de pakken blijf zitten. Toen ik bijvoorbeeld werd gebeld voor de eerste auditieronde van ‘In Vlaamse Velden’, zat ik in Milaan voor modellenwerk. Er waren toen natuurlijk nog heel veel kandidaten, dus ik had toen perfect kunnen denken: ‘foert, ik ga niet speciaal om die reden een ticket naar België kopen.’ Maar ik heb het er dus toch op gewaagd. Dat is met andere woorden de raad die ik zou willen meegeven aan jongeren vandaag: ga ervoor, en zorg dat je jezelf achteraf nooit iets kunt verwijten.”
Door zo vroeg aan het werk te gaan, ben je ook gestopt met je studies. Spijt van? “Eigenlijk totaal niet, al wil ik natuurlijk absoluut geen strijd voeren tegen het behalen van een diploma. In het middelbaar had ik wel goede punten en ik wist wel dat ik kon
studeren, dus was het een beetje een logische keuze. Maar ik merkte al heel snel dat ik daar echt niet gelukkig van zou worden. Uiteindelijk ben ik maar een drietal weken student geweest. Daarna kon ik naar Milaan vertrekken. Ik heb toen wel nog mijn boeken meegenomen, maar op de terugvlucht had ik te veel gewicht bij en heb ik mijn boeken toen zelfs daar gelaten. Later heb ik er nog over nagedacht om eventueel een acteeropleiding te volgen, maar omdat ik nu al de kans krijg om de job uit te voeren, zou het stom zijn om dat nu on hold te zetten, om het dan opnieuw te proberen.”
Diploma of niet, jongeren van vandaag komen terecht in een wereld die vooral wordt gekenmerkt door onzekerheid. Hoe moeten ze daar best mee omgaan, volgens jou? “Ik denk dat het heel goed is om een focus te behouden en daarin rust te vinden. Er is vandaag zoveel en je moet echt bijna aan 100 kilometer per uur leven om mee te kunnen zijn. Hierdoor denk ik dat het zinvol is om ook niet altijd te veel van jezelf te willen
verwachten en niet in alles te willen meegaan. Dus probeer te focussen op bepaalde dingen, en word daar dan goed in. Het is vooral een kwestie van jezelf in vraag durven stellen en een evenwicht te vinden tussen je buikgevoel en je gezond verstand. Tegelijkertijd weet ik natuurlijk ook dat je voor een deel net wél moet proberen volgen. Oudere generaties zeggen altijd over jongeren dat ze veel te veel willen en veel te snel, en dat allemaal terwijl ze op hun gsm zitten. Maar stel je voor dat we niet altijd maar naar onze gsm zouden kijken en pas ’s avonds alle mails of berichten beantwoorden? Wij moeten gewoon aan een bepaald tempo meegaan, of we lopen achter. Dat geeft een enorme stress.”
Ook sociale media, waarop je zelf ook heel actief bent, spelen hierin een duidelijke rol. “Inderdaad. Dat heb ik zelf ook heel hard gemerkt. In het begin was ik vaak bezig met hoe mijn feed eruitzag. Dat zou niet mogen, het is puur vertier. Na een tijdje ga je bijna voor de foto op reis, maar dat heb ik nu helemaal losgelaten. Nu post ik alleen nog onnozele dingen wanneer ik wil, en dat heeft me heel wat rust gegeven. De truc is dus om gewoon net iets minder te caren.”
Waar droom je nog van voor de toekomst? “In de eerste plaats wil ik films blijven maken. Iedere film is steeds opnieuw zo anders, dat maakt het leuk. Ik zou ook heel graag eens meedoen aan een sketchprogramma of een echt grappige rol spelen. Mijn ideale toekomst is eigenlijk dat ik over een paar jaar kindjes mag krijgen en dat ik het allemaal kan combineren met mijn job, zonder dat ik het gevoel heb vast te zitten.”
SMART FACT.
Naar wie keek jij op als tiener? “Ik heb nooit echt idolen gehad, laat staan een poster van iemand op mijn kamer. Ik had zelfs maar één cd, en dat was enkel maar omdat een vriendin die voor mij had gebrand. Ze vond dat ik toch naar iets moest beginnen luisteren (lacht).” KATHLEEN ART CV COACH BIJ ZOWERKTHET.BE
Wat is het belang van een (goed) cv? “Het maken van je cv is als beginnen aan een avontuur, eentje voor de rest van je leven. Naast je geboorteakte is het een van de belangrijkste documenten in je leven en carrière. Het fungeert als visitekaartje en vertelt wie je bent qua werkambitie, wat je ervaring is, waar je expertise ligt, hoe je functioneert binnen een team… Een cv moet altijd je persoonlijkheid en expertise weerspiegelen.”
Hoe val je op met je cv? “Vaak zijn jongeren er zich niet van bewust hoeveel tijd je in een cv moet steken. Het is belangrijk dat je finetunet en op maat van de vacature schrijft. Voeg ook altijd een korte profielschets toe: een bondige samenvatting van je skills en waarom je binnen die functie past. Kies ook voor een frisse lay-out, zonder al te veel toeters en bellen. Je hoeft ook niet alles te proppen op één A4, als je veel relevante dingen hebt gedaan in je leven.”
Wat mag je zeker nooit doen? “Stuur niet steeds hetzelfde cv, zonder het aan te passen aan het bedrijf waarvoor je solliciteert. Er moet echt wel een klik zijn met de bedrijfscultuur. Lieg ook nooit over wat je kunt, en voeg geen irrelevante hobby’s toe. Een geïnteresseerde werkgever moet geprikkeld worden, en gaat dan kijken naar je sociale mediakanalen. Houd daar dus ook rekening mee.”
MARTHA WHO?
Martha zou in de jaren twintig zijn geboren in Heule, nabij Kortrijk. Ze was verzot op bier en gezien brouwen toen nog wel vaker werd gezien als een ‘keukenbezigheid’, ontwikkelde ze enkele recepten waarmee ze haar favoriete brouwsels herhaaldelijk kon maken. Dat ze er wel wat van kon en ook een goede smaak had, werd snel bewezen: Martha was bijzonder geliefd en populair. Liefde gaat nu eenmaal niet enkel door de maag maar ook door de keel. Verder was Martha best druk, een beetje gek, had ze iets wild en ruig en werd ze door de doorsnee man als best sexy beschouwd. Allemaal kenmerken die ze weerspiegelde in haar bieren. Gelukkig voor ons ging haar savoir-faire niet verloren en ging de Brew Society aan de slag om drie bieren te maken naar haar imago.
Perfect gebrouwen en super uitgebalanceerde bieren die vooral gemaakt zijn om van te genieten.
ZWART-GEEL-ROOD
MARTHA Brown Eyes
Een donkere klepper van maar liefst 12% die lang blijft nazinderen. Vol en complex met accenten van karamel, koffi e en chocolade afkomstig van de gebruikte mout. Een dessert om U tegen te zeggen, een afsluiter van forse maat.
MARTHA Sexy Blond
Het sterk blond bier dat toch nog uit dat dozijn kan springen dankzij een zorgvuldige selectie van ingrediënten. Een bier met een volle smaak, een verfi jnd aroma en een subtiele bitterheid. Eentje om met liefde te toosten op Martha!
MARTHA Guilty Pleasure
De verse krieken die gebruikt worden in dit bier zorgen voor een aantrekkelijke, warme robijnrode kleur. Een intens aroma van fruit en mout. Volmondig en fruitig met een licht, fris zuurtje. Het resultaat is een verrassend licht en vlot drinkbaar bier.
Gamen in coronatijd: tussen ontspannen en ontsnappen
Het mentaal welzijn van kinderen en jongeren zit onder de plak van de coronamaatregelen. Bezorgdheid, angst en eenzaamheid zijn sterk aanwezig, zo blijkt uit de enquête #jongerenovercorona van het Kinderrechtencommissariaat. Een ontspannende vrijetijdsinvulling zoals gamen kan daarbij helpen, maar hoe vind je daarin een gezonde balans?
Onze bewegingsruimte wordt dezer dagen voornamelijk bepaald door de overheid. Dus gaan jongeren op zoek naar een ander soort vrijheid. Voor velen vormen beeldschermmedia, digitaal entertainment en zeker gamen een belangrijk alternatief. Een wereld waar ze zich vrijelijk en ontspannen kunnen bewegen, en waar contact met vrienden in stand wordt gehouden. Maar hoe schadelijk zijn die vaak urenlange gamesessies? Een antwoord blijven de vele onderzoeken naar gaming ons nog schuldig. Onderzoeksresultaten zijn te pril om concrete uitspraken te maken. Ook hier in Vlaanderen, waar de zelftests gamen van De DrugLijn gretig gebruikt worden. Maar wat kunnen we wel al meenemen?
Gamen vervult eerst en vooral de drie basisbehoeften: autonomie, verbondenheid en competentie. Mensen halen energie uit activiteiten die ze zelf graag doen (autonomie) en voor velen is dat gamen, een digitale vorm van spelen. Bovendien spelen ze sterk in op het gevoel van keuzevrijheid: je kunt een zelfgecreëerd personage laten bewegen in een coronavrije wereld. Daarnaast, in een anderhalvemetermaatschappij met kleine bubbels, worden alternatieve vormen van sociaal contact en verbinding ook steeds belangrijker (verbondenheid). De sociale interactie binnen gamen maakt het tot de meest veilige
groepsactiviteit in coronatijd. Ook het actief en bewust op zoek gaan naar activiteiten waar je vaardig in bent of waar je iets bijleert, werkt zeer helend (competentie). En laat dat nu net iets zijn waar games met verschillende levels, feedbacksystemen en straffen en beloningen volop op inspelen. Maar aan de andere zijde van de virtueel gewonnen medaille creeërt deze crisis ook mogelijk nieuwe, ongezonde patronen. Gamen wordt vaak geassocieerd met een sedentaire levensstijl, een verstoord dag-en-nachtritme, intrinsieke gokelementen… Bij een kleine groep gamers raakt de balans tussen gamen en andere aspecten van hun leven grondig verstoord. Vooral omwille van de negatieve beweegredenen om te gamen: omdat je slecht in je vel zit en zo ontsnapt aan deze gevoelens, door spanningen thuis, omdat schoolgaan een zware opgave is… Belangrijk is dus waarom iemand gamet, niet hoeveel uren eraan gespendeerd worden. Als langdurig sociaal isolement en gamen als coping voor stress en negatieve emoties aanhoudt, kan het uitgroeien tot een gamestoornis. Er ontstaat afzondering, verwaarlozing van hobby’s en school, en als gaming niet mogelijk is, heerst er angst of prikkelbaarheid. Daarom is de fase wanneer we als maatschappij meer vrijheden herwinnen en het ‘gewone’ leven zich meer herneemt, een cruciaal moment om de vinger aan de pols te houden. Maar daar hoeven we zeker niet passief op te wachten.
Meer over...
De DrugLijn beantwoordt alle vragen over drank, drugs, pillen, gokken en ook gamen. Je kunt hier terecht voor informatie, een eerste advies of voor adressen voor hulp en preventie, zowel wie zelf gamet of gebruikt, als familie, vrienden, partners… Steeds anoniem en objectief, zonder (ver)oordelen. Sinds de coronacrisis is bereikbaarheid verdubbeld via chat en is de site uitgebreid met informatie, adviezen en tips over alcohol, illegale drugs of pillen in tijden van COVID-19. Vind ons op druglijn.be of bel 078 15 10 20.
BOEM. PATAT.
Mydibel opent nieuwe fabriek in Moeskroen.
Mydibel, een innoverend familiebedrijf, is reeds meer dan dertig jaar actief in de ontwikkeling, productie en commercialisering van aardappelproducten. Van verse en diepgevroren frieten over aardappelspecialiteiten tot vlokken en granulaten. “Iedere dag worden er 2.000 ton aardappelen aangevoerd en verwerkt”, vertelt Jeroen Vermeire, HR & Legal verantwoordelijke binnen het bedrijf. “Vorig jaar klokten we zelfs af op 300.000 ton aan afgewerkte producten en we merken een continue groei waardoor we in september een nieuwe vestiging openen in Moeskroen.”
Na de zomer zal er dus op drie locaties geproduceerd worden en dat is nodig. Jolien Mylle (3e generatie): “Wij investeren in ons eigen merk en in private labels. We exporteren naar meer dan 120 landen in de wereld. De vraag is groeiende dus spelen wij in op die vraag door uit te breiden.” De nieuwe site in Moeskroen wordt innovatief, vernieuwend en hi-tech. “We volgen de vierde industriële revolutie op de voet en zetten in op digitale operators 4.0. Dat impliceert ook dat hoger opgeleide
profielen welkom zijn bij ons. Mensen die autonoom kunnen werken, verantwoordelijkheid nemen en zowel technisch als logistiek uit de voeten kunnen. Er is veel autonomie en we geven graag ruimte aan creativiteit met een gezonde portie dynamiek. De komende jaren gaan we echt sterk inzetten op digitalisatie en automatisatie, maar we blijven de mens wel centraal plaatsen. Als familiebedrijf geven we duurzaam werk aan 500 mensen en blijven we focussen op verticale integratie.”
Mydibel voert ook duurzaamheid hoog in het vaandel. Het bedrijf gaat voor zero waste en probeert zoveel mogelijk te recupereren. “Met het aardappelafval wekken we groene energie op dat we dan gaan hergebruiken”, besluit Vermeire. “We proberen zo veel mogelijk de kring te sluiten om bij te dragen aan een circulaire economie.”
