DE REGENBOOG
Ze zeggen: als je anders bent, dan hoor je er niet bij. Ze doen alsof je niemand bent, je bent niet zoals zij. Ze zeggen: als je anders bent, dan doe je niet normaal. Ze wijzen naar je kleren en lachen om je taal. Ze zeggen: als je anders bent, dan kun je beter gaan. Alsof je nooit geboren bent, dat is toch geen bestaan. Maar kijk eens naar de regenboog. Zie jij het soms gebeuren dat van de zeven kleuren, bijvoorbeeld rood of groen, er één niet mee mag doen? Nee, de één staat naast de ander en ze zijn zoals je ziet, steeds verbonden met elkander. Kunnen mensen dat dan niet?
ONZE MISSIE
Met enthousiast klinkende liederen van overal willen wij honger, armoede en onrecht een stem geven vanuit een eerlijke verbondenheid en een oprechte verontwaardiging. Onze liederen zijn soms hard, wrang en tegendraads, romantisch en zacht maar telkens respectvol, hoopvol en bemoedigend. Het is een waarde(n)volle keuze voor iedereen die graag zingt om het even waar en voor wie maar niet om het even wat. We blijven werken aan uitstraling en stijl, zolang de vorm de inhoud steunt en er ruimte blijft voor enthousiasme. We verliezen nooit ons streven uit het oog: dat het publiek voelt wat een lied bedoelt. We zijn een groep waar je steeds nieuwe mensen kan ontdekken en waarderen door solidariteit en verdraagzaamheid ook zelf binnen ons koor te beleven. Samen zingen en optreden brengt ons dichter bij elkaar. We hebben altijd plaats voor een mondje meer: kom maar gerust mee ‘stemmen’!
PARTNER IN SOLIDARITEIT
Ook wij hebben veel noten op onze zang: eerlijke wereldhandel – kwaliteit en smaak – bevlogen vrijwilligers! Oxfam Wereldwinkel Haaltert verhuist! De nieuwe stek is gelegen in de oude Pastorie van Terjoden - Geraardsbergsesteenweg 75. Van harte welkom vanaf zaterdag 6 juni 2015. De winkel in de Hoogstraat 5 blijft open tot en met zaterdag 23 mei 2015. Feestelijke opening op zondag 21 juni 2015. Noteer alvast in uw agenda. Contactpersoon: Marijke Gossye 0474533532 haaltert@oww.be -
http://www.oxfamwereldwinkels.be
Wereldwinkel Haaltert: daar zit muziek in!
HET GOEDE DOEL Art. 23 van de Belgische grondwet: Ieder heeft het recht een menswaardig leven te leiden. Dit omvat: het recht op arbeid, het recht op sociale zekerheid, bescherming van de gezondheid en sociale, geneeskundige en juridische bijstand; het recht op een behoorlijke huisvesting; het recht op culturele en maatschappelijke ontplooiing; …
De Vierdewereldgroep ‘Mensen voor Mensen’ vzw is een vereniging waar armen in Aalst het woord nemen. Wij zijn gehuisvest in het voormalige klooster van de Arme Klaren op de Sinte Annalaan. Mensen met en zonder armoede-ervaring strijden tegen het onrecht van armoede en uitsluiting. We willen de verdoken armoede zichtbaar maken en de sociale, culturele en maat– schappelijke factoren van armoede en uitsluiting opsporen en bestrijden. Wij werken rond het recht op onderwijs, cultuur en vrije tijd, werk en een menswaardig inkomen. Een structurele aanpak zorgt voor maatregelen die op lange termijn effect hebben en zo de armoedecirkel werkelijk doorbreken. De voorbije jaren realiseerden we de kansenpas om cultuur en sport toegankelijk te maken voor mensen in armoede. Dat werd in 2012 door de minister van cultuur opgepikt. Daardoor ontstond de UiTPAS, een algemene vrijetijdspas. Meer dan 2000 mensen hebben in Aalst via de UiTPAS toegang tot cultuur, sport en vrije tijd. Er zijn meer dan 100 socio-culturele organisaties en sportorganisaties en 51 scholen die hun aanbod openstellen aan kansentarief.
HET GOEDE DOEL De speel-o-theek ‘Het Speelpaleis’ is een ook initiatief van de vierdewereldgroep en tracht met zijn werking de cirkel van armoede te doorbreken bij zowel kinderen als hun ouders. De deur van de speel-o-theek staat open voor iedereen, rijk en arm – en juist dát is heel verrijkend! Er wordt vorming over armoede gegeven aan leerkrachtenteams. Er is het scholencharter ‘Kansarmoede en onderwijs’. Het onderwijs is een belangrijke schakel om kinderen op weg te zetten naar een diploma en een toekomst zonder armoede. In bijna alle basisscholen geldt het kansentarief voor school– uitstappen. In 2013 konden zo 995 leerlingen op de Aalsterse scholen genieten van een kansentarief voor schooluitstappen. Zij kunnen nu ook mee op schooluitstap in plaats van ‘ziek’ thuis te blijven. Daarnaast is er ook het WAW-traject: een geïntegreerde aanpak van Werk, Armoede en Welzijn voor en met mensen in generatiearmoede. Armoede is een kluwen van uitsluiting op alle domeinen van het leven. Wij kunnen het bestrijden vanuit een grote solidariteit door op verschillende terreinen actie te ondernemen, arm en niet-arm samen. Meer info? Vierdewereldgroep ‘Mensen voor Mensen’ vzw, Sinte Annalaan 41/02, 9300 Aalst 053/78 36 60 info@vierdewereldgroepaalst.be www.vierdewereldgroepaalst.be
LIEFDE VOOR MUZIEK ‘Als mensen in hun element zijn, zijn ze het meest zichzelf, het meest geïnspireerd en halen ze het beste uit zichzelf.’ De eerste noten van Lieve Matheussen kwamen uit een bariton tijdens de repetities van de lokale harmonie. Ze kon er niet genoeg van krijgen en koos voor euphonium in de muziekschool. Ze volgde de richting muziek in het secundair onderwijs. Daar kreeg ze piano-, blokfluit- en zangles. Na een jaar muziektherapie behaalde ze een bachelor muziek. Lieve is een gedreven leerkracht muzikale opvoeding aan het OnzeLieve-Vrouwcollege in Zottegem. Ze speelt met veel enthousiasme euphonium in de ‘funfare’ Yah Tararah. Sinds 2007 dirigeert Lieve vol overgave het solidariteitskoor Dwarsbalk.
‘Samen zingen geeft positieve energie. Als dat solidair zingen wordt, is de verbondenheid écht voelbaar. Dat kan de wereld een beetje veranderen.’ Anne Verhoeven is mama van vier schatten van kinderen. Muziek is haar grote passie. Anne speelt dwarsfluit en heeft 15 jaar het Suma Khantaty-solidariteitskoor gedirigeerd in Buizingen.
CONCERTPROGRAMMA DEEL 1 Poolse melodie Lied van de arme mensen Vierde wereldlied Somewhere On childeren Shosholoza Por una cabeza Orphan girl Kayama
DEEL 2 Poolse melodie Crven fesić De groeve Only remembered On the hills of Manchuria Tender comrade Sar chat thaer Shalom Old Irish blessing Unidad popular Amar es entregarse
WAT ZINGEN WIJ?
LIED VAN DE ARME MENSEN TEKST: Wannes Van De Velde MUZIEK: Bernard van Lent ’t Is droef om te constateren, maar ’t is realiteit, dat wij nog accepteren, de plagen van den tijd. De machtigen regeren, ze vliegen naar de maan. Wij leven om te sterven en daarmee is ’t gedaan. De wereld wordt vergiftigd en wij kreveren mee. Al zijn er wel protesten, we zwijgen voor ons pree. De stroom kan niet meer leven, ziet zwarter dan de nacht. De lucht is niet meer ’t asemen en ’t landschap is een klacht. G’hoort veel over de vooruitgang, al jaren aan een stuk. Maar als dat moet gebeuren, ten koste van ’t geluk, van de miljoenen slaven, die nog altijd bestaan, dan is ’t een platte leugen en moet ze van de baan. We zouden willen roepen, met heel ons laatste kracht. Gunt ons een beetje leven, we spreken niet van macht! ’t Is boter aan de galg, ze lachen met ons lot en horen ze dees lieke, ze zeggen die zijn zot! D’er was toch nog een leven, een leven voor de dood. Waar is dat dan gebleven, begrijpen we ’t dan nooit? Laat ons het maar proberen, het zal misschien wel gaan, dees lot te refuseren of ’t is ermee gedaan. Een lied van Wannes Van De Velde mag zeker niet ontbreken in ons repertoire. Wannes was dé protestzanger bij uitstek in Vlaanderen, de Antwerpse volkszanger met een boodschap. Zijn teksten zijn baanbrekend, krachtig, rechttoe rechtaan, met kritiek op het systeem, met respect voor mens en natuur. Of zoals Wannes het zelf zegt: ‘Ik geloof dat het lied iets is dat geboren wordt uit een politieke, sociale situatie. Een zanger heeft gevoelige antennes om te voelen wat er om hem heen gebeurt.’ Dit lied is geschreven voor de Kollektief Internationale Nieuwe Scène, een Vlaamse maatschappelijk geëngageerde theatergroep die tussen 1973 en 1997 heeft bestaan.
HOE VOED JE JE KINDEREN VERANTWOORD OP? IK HEB HET NOOIT ECHT GEZIEN OF GELEERD. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Marianne
VIERDE WERELDLIED TEKST: buurtwerk Kauwenberg MUZIEK: melodie ‘de Moorsoldaten’ Kom en zing met ons tesamen, wij zijn meer en beter waard. Wat we steeds opnieuw herhalen, ‘t is wat ons hier samen draagt. Wij zijn geen onderdanen en vragen hele dagen ons recht! Wie ons rechten blijft afwijzen weigert onze waardigheid. Ons altijd met de vinger wijzen brengt ons tot opstandigheid. Wanneer zal de tijd opdagen dat wij mensen mogen zijn en niet langer moeten vragen om erkend en vrij te zijn?
Het oorspronkelijke Duitse ‘Die moorsoldaten’ ontstond in 1933 in het concentratiekamp Papenburg in Borgermoor, naar aanleiding van een culturele manifestatie, uitgevoerd door de gevangenen onder de naam ‘Circus Conzentrani’. Concentratiekampen werden lang voor WOII reeds gebruikt om er tegenstanders van het naziregime in onder te brengen. Hans Eisler hoorde het lied van een ex-gevangene in 1935 in Londen en maakte er een bewerking op. Ondertussen is het lied internationaal geworden en wordt het in diverse talen gezongen. De tekst die wij kennen, werd reeds in 1935 geschreven door de Nederlander Henk Wielek. Je vindt het lied terug op een LP van ‘Rum’’, een muziekgroep uit jaren zeventig. De tekst van het ‘Lied van de Vierde Wereld’ werd op de melodie van de Moorsoldaten door de groepen van buurtwerk Kauwenberg in Antwerpen geschreven.
IEDEREEN MAAKT FOUTEN, NIEMAND IS PERFECT. ALLEEN ZIJN DE GEVOLGEN VOOR MENSEN IN ARMOEDE DUBBEL ZO STERK. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Jean-Paul
SOMEWHERE TEKST: Stephen Sondheim MUZIEK: Leonard Bernstein Er is een plaats voor ons, ergens, een plaats voor ons. Vrede, rust en ademruimte wachten ergens op ons. Er is ooit een tijd voor ons. Een tijd samen om te delen, elkaar te leren kennen en te koesteren. Ergens, ooit op een dag vinden we een nieuwe manier om te leven, een nieuwe manier om te vergeven. Ergens… Er is een plaats voor ons, een tijd en plaats voor ons. Hou mijn hand vast, we zijn halfweg. Hou mijn hand vast en ik leid je er heen. Op een of andere manier, op een dag, ergens.
Het is een lied uit de musical ‘West Side Story’ (1957). De verhaallijn is een vrije bewerking van het verhaal van ‘Romeo en Julia’ en speelt zich af tussen twee straatbendes in New York City. “Somewhere” wordt vertolkt door Tony en Maria, twee geliefden uit de rivaliserende bendes. Zij uiten de hoop dat er ooit een veilige plaats zal zijn voor hen en hun liefde.
NOOIT BANG OM VEEL AAN ANDEREN TE GEVEN, MAAR WEL OM ZELF VOLUIT TE LEVEN. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Hilde
ON CHILDREN TEKST: Kahlil Gibran (1883-1931) MUZIEK: Sweet honey in the rock Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van ‘s levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet kunt bezoeken, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen gelijk hen te worden, maar tracht hen niet aan jou gelijk te maken.
Kahlil Gibran werd geboren in Bisharri, een dorpje in Libanon. In 1895 verliet hij samen met zijn moeder en zijn twee zussen Libanon en trok naar Amerika. In 1897 ging hij naar Beiroet, waar hij zich toelegde op de studie van het Frans en het Arabisch. Hij ontwikkelde ook verder zijn schrijverstalent. In 1908 ging hij zich in Parijs bekwamen in schilderen en beeldhouwen. Uiteindelijk keerde hij terug naar New York. Daar publiceerde hij verhalen en essays in het Engels en Arabisch, maar ook dichtbundels waaronder ‘De profeet’ in 1923. Het lag in Gibrans bedoeling een trilogie te schrijven waarin hij de verhouding van mens tot mens (‘De profeet’), van mens tot natuur (‘De tuin van de profeet’) en van mens tot God wou belichten. Helaas heeft hij door zijn vroegtijdige dood het derde deel niet kunnen schrijven. De tekst van dit lied van de Afro-Amerikaanse vrouwengroep ‘Sweet Honey In The Rock’ werd letterlijk overgenomen uit ‘De profeet’. Een vrouw die een kindje aan haar boezem drukte, vroeg de profeet te vertellen over kinderen.
IK WAS EEN KLEIN VOGELTJE, GEVANGEN IN GROTE SCHAAMTE.
Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Vanessa
SHOSHOLOZA TEKST: Zuid-Afrika (taal: Ndebele/Zulu) BEWERKING: Carsten Gerlits De trein kronkelt over de bergen. De trein van Zuid-Afrika. De trein versnelt op de bergen. De trein van Zuid-Afrika.
Dit is een traditioneel Zuid-Afrikaans volkslied dat gezongen werd in een vraag-en-antwoord. Het lied vertelt over het harde leven en het labeur in de mijnen. De klank ‘sho sho’ is een klanknabootsing en verwijst naar het geluid van een stoomtrein waarmee de migranten van de Ndebelestam vanuit ZuidAfrika huiswaarts keerden naar Rhodesië (nu Zimbabwe). Shosholoza kreeg verdere populariteit nadat Zuid-Afrika in 1995 het wereldkampioenschap rugby won. Bij veel sportwedstrijden in Zuid-Afrika is het lied te horen.
JEZELF NIET VERLIEZEN EN JE TEGELIJK ZOVEEL MOGELIJK OPEN STELLEN. HET IS DE ENIGE MANIER OM MENSEN IN ARMOEDE ECHT TE LEREN KENNEN. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Ann
POR UNA CABEZA MUZIEK: Carlos Gardel BEWERKING: Joris Jacobs
De titel verwijst naar een uitdrukking uit de Spaanse paardenrace: ‘met een hoofd’, wat betekent dat een paard gewonnen heeft met een hoofdlengte voorsprong. Deze tango is in heel wat films verwerkt, zoals ‘Delicatessen’ (1991), S’cent of a Woman’ (1992), ‘Schindler’s List’ (1993), ‘True Lies’ (1994), ‘Bad Santa’ (2003) en ‘Planet 51’ (2009).
ALS IK OP BEZOEK GING BIJ MIJN OUDERS WERD IK OVERLADEN MET CADEAUTJES, TERWIJL WE GEPLAATST WAREN OMDAT ER GEEN GELD WAS VOOR ETEN. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Dirk en Anja
ORPHAN GIRL TEKST EN MUZIEK: Gillian Welch Ik ben een weeskind langs Gods wegen. Ik zal mijn reisverhalen delen, als je met me meewandelt. Ik heb geen moeder, geen vader, geen zus, geen broer. Ik ben een weesmeisje. Ik heb pure, gouden vriendschappen gekend. Familiebanden heb ik nooit gekend. Ik heb geen moeder, geen vader, geen zus, geen broer. Ik ben een weesmeisje. Maar wanneer Hij me roept, zal het mogelijk zijn om mijn familie te ontmoeten aan Gods tafel. Ik zal mijn moeder, mijn vader, mijn zus, mijn broer ontmoeten. Ik ben geen weesmeisje meer. Gezegende redder, steun mij. Loop naast mij, tot ik bij hen ben. Wees mijn moeder, mijn vader, mijn zus, mijn broer. Ik ben een weesmeisje.
Gillian Welch, singer-songwriter, werd als baby geadopteerd door Ken en Mitzie Welch, twee muzikanten. Al van jongs af is zij thuis in het folkmilieu. Tegenwoordig treedt ze samen met haar partner David Rawlings op, met wie ze samen genres als bluegrass, country en folk beoefent. Het duo maakt simpele liederen waarvan een zekere troosteloosheid uitgaat. Dat gevoel vinden we ook terug in ‘Orphan Girl’, het nummer dat voor een doorbraak zorgde in de carrière van Gillian. Ze beschrijft hier hoe ze als weeskind wacht op het ogenblik dat ze weer herenigd wordt met haar familie.
HET IDEE DAT JE VOOR JE ELLENDE VERANTWOORDELIJK BENT, LEEFT NOG STERK. HET DRIJFT JE ZOVER DAT JE JEZELF ALS EEN PURE LAST GAAT BESCHOUWEN. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Fatma
KAYAMA TEKST EN MUZIEK: Karl Jenkins
Karl Jenkins is een Welsh componist en een jazz- en rockmuzikant. In 1995 begon hij aan zijn crossoverproject ‘Adiemus’. Dat project is gebaseerd op klassieke muziek, met invloeden van jazz, klezmer en azan. Tot nu toe zijn er zeven albums verschenen. Elk ‘Adiemus’ album is een verzameling van nummers met harmonieuze vocale melodieën tegen een orkestrale achtergrond. Er zijn geen teksten, behalve door Jenkins bedachte lettergrepen en ‘woorden’ gezongen door vocalisten. De kern van het concept van ‘Adiemus’ is dat de stem alleen maar moet functioneren als instrument. Het lied Kayama komt uit het eerste album: ‘Songs of Sanctuary’.
WAT DOE JE ALS JE THUIS EEN DEUR OPENT DIE ZEDENFEITEN VERBERGT? EN, HOE KOM JE ZELF NIET IN DIE KAMER TERECHT? Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Maria
CRVEN FESIC TEKST EN MUZIEK: traditioneel uit Bosnië BEWERKING: Rainer Dost De kleine rode fez. Mama, mijn geliefde heeft een rode fez. Mama, mijn geliefde heeft zwarte ogen. Mama, mijn geliefde heeft zoete lippen. Mama, als hij mij kust dan word ik zijn vrouw.
Crven fesić is een heel oud liefdeslied, een sevdalinka, een typisch Bosnisch folkgenre. Naast het vrolijke karakter vinden we ook een melancholische sfeer in het lied. Een meisje vertelt aan haar moeder over haar geliefde. Ze is dolgelukkig met hem, ook al draagt hij een rode fez, wat erop wijst dat hij van Turkse afkomst is.
JE STAAT DAAR ZONDER TANDEN, IN JE SLOFFEN EN MET HAAR DAT TEGEN JE HOOFD PLAKT. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Elza
DE GROEVE TEKST EN MUZIEK: Dario Fo VERTALING: Wannes Van de Velde Ik werk in de groeve, in Zwartberg in de mijn. Het is niet te geloven wat mijn verdiensten zijn. ‘k Heb voor een brood nog zeven frank te weinig. Ik kan u niet vertellen, het zweet dat ik daar verloor. Mijn hart is van ellende gespleten half door. Mijn ziel is weg, ze gaat haar eigen gangen. ‘k Vervloek de zwarte dag waarop ik mij begaf naar dat ellendig oord. Maar nu heb ik mijn straf. Ter ere van ’t profijt ben ik gebroken.
Dario Fo is een Italiaans toneelregisseur, acteur en toneelschrijver. Hij wordt de ‘meest getalenteerde politieke clown van Europa’ genoemd; een rebel, maar ook een cabaretier, een minstreel en bovenal een nar, die zijn boodschap in een lach verpakt. Zijn stukken werden opgevoerd in een alledaagse arbeidersomgeving, voor het oog van duizenden arbeiders en mensen die onderaan de sociale ladder verkeerden. Hij nam het voor hen op, bemoedigde hen en liet hen via het theater de werkelijkheid beter begrijpen. Zijn theater was komisch vermaak dat afrekende met de heersende klassen en hoogwaardigheidsbekleders. ‘Mistero buffo’ is een toneelstuk van Dario Fo, vertaald door Wannes Van de Velde voor de Internationale Nieuwe Scène. Hun versie wordt nog steeds beschouwd als één van de beste en belangrijkste Vlaamse theaterproducties en was destijds zowel een omstreden als populair succes. Uit ‘Mistero buffo’ hebben wij het lied ‘De groeve’ gekozen, dat vertelt over het harde leven en de uitbuiting in de mijn.
IK WIL NIET MEER TEGEN MUREN SPREKEN EN DENKEN DAT IK MIJN MISERIE ZELF GEZOCHT HEB. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Kris
ONLY REMEMBERED TEKST: traditioneel uit Engeland en John Tams (derde strofe) MUZIEK: traditioneel uit Engeland Uitdovend zoals de sterren bij dageraad hun schittering verliezen in de stralende zon, zo willen we verdwijnen van deze aarde en haar lasten. Enkel herinnerd om wat we hebben gedaan. Enkel de waarheid die we in ons leven hebben gesproken en enkel het zaad dat we in ons leven hebben gezaaid, zullen overgeleverd worden wanneer wij al vergeten zijn. Enkel herinnerd om wat we hebben gedaan. Wie zal de lofzang aanheffen? Wie zal het verhaal vertellen? Zal de linie stand houden? Zal ze uiteenvallen en vluchten? Zullen we uiteindelijk in roem verenigd zijn? Enkel herinnerd om wat we hebben gedaan.
Oud-Engelse hymne gebracht door het Britse a-capellatrio Coope, Boyes en Simpson tijdens het vredesconcert Passendale ‘We’re here because we’re here’ in 1994. Hymnen werden zeer vaak gezongen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het waren uitingen van solidariteit en samenhorigheid die rang en stand, leven en dood overstegen.
VOOR EEN KIND IS DISCRETIE ROND ARMOEDE HEEL BELANGRIJK.
Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Fatma
ON THE HILLS OF MANCHURIA TEKST: lya Aleksejevitsj Shatrov BEWERKING: Joris Jacobs
Deze wals is gecomponeerd door I. A. Shatrov, een militaire muzikant die diende in het leger tijdens de Russisch-Japanse oorlog. De bijbehorende tekst verwijst naar de Slag om Mukden en gaat over gesneuvelde soldaten die begraven liggen in Mantsjoerije. ‘Op de heuvels van Mantsjoerije’ is uitgegroeid tot een populair Russische lied en bestaat in verschillende versies. Het was één van de favorieten van Joseph Stalin. Wij brengen de instrumentale versie.
SAMEN MET DE VIERDEWERELDGROEP MENSEN UIT HUN ISOLEMENT HALEN.
Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Hilde
TENDER COMRADE TEKST EN MUZIEK: Billy Bragg Wat zal je doen als de oorlog gedaan is, dierbare kameraad? Als we onze vermoeide wapens neerleggen, als we naar huis terugkeren, naar onze vrouwen en families en onze zonen in de ogen kijken? Wat zal je zeggen over de band die we hadden, dierbare kameraad? Zal je zeggen dat we moedig waren toen de bommen rondom ons insloegen of dat we weenden en riepen op onze moeders en dat we onze vaders vervloekten omdat zij vergaten dat alle mensen broeders zijn? Zal je zeggen dat we helden waren of dat de angst om te sterven tussen vreemden onze onschuld en onze valse schaamte deden verdwijnen? En diep in mijn hart wist ik dat ik vanaf dat ogenblik, mijn leven enkel nog zou geven voor de liefde. Broeders onder de wapens, toen wij elkaar omhelsden was dat het enige moment dat ik niet bang was. Wat zal je doen als de oorlog voorbij is, dierbare kameraad? Wanneer we onze kaki kleren uitdoen en ieder zijn weg gaat? Wat zal je zeggen over de band die we hadden, dierbare kameraad?
Billy Bragg, geboren in het Engelse Essex in 1957, begon zijn carrière als punkzanger, maar ontdekt daarna de folkmuziek. Hij schrijft als linkse folkzanger schitterende teksten en melodieën. Braggs liederen zijn vergelijkbaar met die van Bob Dylan: geëngageerd, poëtisch, intelligent en scherp.
HET IS ELKE DAG CRISIS ALS JE ARMOEDE KENT.
Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Elza
SAR CHAT THAER TEKST: Mahmud Darwish MUZIEK: Marcel Khalife De strijdende hymne komt van de zwarte grond, van mijn bergen, mijn velden, mijn zon, van de frustratie van mijn volk. Mijn stem wordt met geweld onderdrukt door het lijden. Mijn hart wordt verscheurd door de heimwee naar mijn land. Ik ben in opstand gekomen tegen elk gesust geweten. Ik ben de onderdrukking, de vernedering, het lijden en de bezetting moe. Een dag heb ik uitgeschreeuwd wat in mijn hart stond en ik ben een revolutionair geworden.
Mahmud Darwish staat in de hele Arabische wereld bekend als ‘de dichter van het Palestijnse verzet’. Door zijn gedichten wil hij de Palestijnse boeren sterken in hun verzet tegen de Israëlische pogingen om hen van hun land te verdrijven. Sinds 1967 houdt Israël de Palestijnse gebieden op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook illegaal bezet, een bezetting die gepaard gaat met misbruiken en schendingen van de mensenrechten, een bezetting die mensen tot wanhoop drijft, een bezetting die een hand soms tot een geweer maakt, een lichaam tot een bom. ‘Nee’, zei Darwish, ‘ik keur de zelfmoordaanslagen niet goed, maar ik begrijp het wel. De Palestijnen houden van het leven. Geef hun weer hoop - maak een einde aan de bezetting - en zij zullen stoppen met zichzelf te doden.’ De Libanese zanger, componist en oudspeler Marcel Khalife heeft meerdere gedichten van Mahmud Darwish op muziek gezet. In 2005 werd hij tot Unesco Artist for Peace benoemd.
DE MENSEN IN DE GROEP GEVEN ME DE MOED OM TE TONEN WIE IK ECHT BEN.
Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Jean-Paul
SHALOM TEKST EN MUZIEK: traditioneel Hebreeuwse liederen BEWERKING: Lieve Matheussen Laat ons gelukkig en vrolijk zijn. Laat ons zingen en vrolijk zijn. Word wakker broeders met een gelukkig hart. Tot weerziens, mijn vrienden. Tot we elkaar weer ontmoeten. Hij die vrede brengt op hogere plaatsen zal ook vrede brengen onder ons en in heel Israël. En zij aanschouwden de God van Israël. Onder Zijn voeten was een soort platform van saffier., helder als het hemelgewelf. De vrede zij met u.
Shalom is een medley van vijf Hebreeuwse liederen: Hava Nagila (feestlied), Shalom chaverim , Yasse shalom, Vayiru et (Exodus 24:10) en Shalom aleichem (een groet).
HOE VOEL JE JE IN EEN HUIS ZONDER MEUBELS, MET EEN LEGE KOELKAST EN ZONDER BANKKAART? DAT IS WAT MENSEN IN ARMOEDE ELKE DAG ERVAREN. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Dirk en Anja
OLD IRISH BLESSING TEKST EN MUZIEK: traditioneel uit Ierland BEWERKING: Denes Agay Dat de weg zich voor je opent, dat de wind je altijd in de rug waait, de zon warm straalt op je gezicht, de regen zachtjes op je veld valt, en dat God, tot we elkaar weerzien, je mag bewaren in zijn hand.
Deze traditionele Ierse zegening is een oud Keltisch gebed. Keltische literatuur staat bekend voor het gebruik van beelden uit de natuur en het dagelijks leven om te tonen hoe God omgaat met Zijn volk. In het lied vinden we drie beelden uit de natuur terug – wind, zon en regen – als symbool voor Gods zorg.
MIJN MOEDER STOND PLOTS TERUG THUIS MET EEN BOORLING. HET WAS MIJN STIEFZUS EN DAT HEEFT MIJN VADER KAPOT GEMAAKT. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Kris
UNIDAD POPULAR TEKST EN MUZIEK: Sergio Ortega Sta op en zing dat we zullen zegevieren. De vlaggen van de eenheid gaan vooruit. En jij zult naast mij marcheren en zo zul je zien dat je lied en je vlag bloeien, Het licht van een rode zonsopgang kondigt het leven aan. Sta op en strijd, het volk zal zegevieren. Het leven dat komt zal beter zijn. We zullen ons geluk veroveren en in een schreeuw zullen duizend strijdkreten klinken. Een vrijheidslied zingt vastberaden: het vaderland zal overwinnen. Het vaderland smeedt de eenheid. Van noord naar zuid komt het in beweging. Vanaf de zoutwoestijn, brandend vol mineralen, tot aan de zuidelijke bossen, één in de strijd. En in het werk over heel het land kondigt hun stap de toekomst reeds aan. Sta op en zing, het volk zal zegevieren. Miljoenen mensen tonen de waarheid al. Van staal, een vurig bataljon. Hun handen zullen rechtvaardigheid en rede brengen. Vrouw, met vuur en moed, sta je hier al naast de arbeider. Het volk dat zich in de strijd werpt roept met geweldige stem: Vooruit! Een verenigd volk zal niet worden overwonnen! ‘El pueblo unido jamás será vencido’ is een links Chileens strijdlied uit 1973. Het lied roept het volk op zich te verenigen om tot een beter leven te komen. Het verenigde volk zal nooit overwonnen worden. Het was het strijdlied van de Unidad Popular, de brede frontvorming van christenen en socialisten die Salvadore Allende mee aan de macht brachten. Het is het lijflied van de latere regering. Vooral na de Chileense coup van 11 september 1973 is ‘El pueblo unido’ uitgegroeid tot het strijdmiddel van de linksgezinden in LatijnsAmerika.
NIEMAND KAN ZONDER HULP VAN ANDEREN LEVEN. MENSEN MOETEN ELKAAR EEN TOEKOMST GEVEN. Waar zal ik mijn verhaal beginnen? - Ann
AMAR ES ENTREGARSE TEKST EN MUZIEK: traditioneel uit Nicaragua Liefde is zich inzetten, zichzelf vergeten, zoeken wat een ander gelukkig kan maken. Hoe mooi is het in liefde te leven. Hoeveel bezit je als je lief hebt Blijheid en geluk geven, zichzelf geven: dat is liefhebben. Als je de ander bemint als jezelf, als je je geeft aan de anderen, zal je zien dat egoïsme niet bestaat, dat je niet kan overheersen.
Toen in de jaren tachtig het Sandinistische bewind in Nicaragua vanuit de buurlanden aangevallen werd door de contra’s (die o.a. gesteund werden door de VS), trok een afvaardiging van de Vlaamse Kerk naar Nicaragua onder de naam ‘Getuigen voor vrede’. Door hun aanwezigheid wilden zij de agressie aan de kaak stellen en solidariteit betuigen met het volk dat zich bevrijd had van de dictatuur van Somoza. De groep bracht enkele liederen mee die ginder gezongen werden in de basisgemeenschappen, waaronder dit ‘Amar es entregarse’. Het is geen echt strijdlied, veeleer een meezinger over de ware liefde: zichzelf geven aan de ander, de andere liefhebben zoals zichzelf.
DANKJEWEL DIRIGENTEN Lieve Matheussen, Anne Verhoeven
SOPRANEN Ann Deklerck, Anita Hunninck, Anita Vijle, Anne Verhoeven, Arlette Vinck, Brigit Pille, Claudine De Ryck, Els Roelandt, Els Van Goethem, Hilde Van Deyck, Imelda Loosen, Ingrid Hunninck, Katharina Mertens, Katherine De Martelaer, Lieve Croux, Marleen De Clus, Veerle Hanssens
ALTEN Ann Hendrickx, Ann Sevenhans, Hedwige Verstraete, Hilde Van Droogenbroeck, Jeannine Nerinckx, Kathleen De Spiegeleer, Kristel Saeys, Lieve Agneessens, Lieve Hendrickx, Lieve Matheussen, Lut Merens, Magda Van Oost, Marleen Michiels, Marleen Van Impe, Veerle Rowies
TENOREN Guido De Boeck, Jan Slagmulder, Jo Van den Eeden, Paul Ghijsels, Walter Braeckman
BASSEN Carl De Pelsmaecker, Jo Vonck, Jozef Buyle, Julie Kabwiza Schenu, Luk Van Cauteren, Stefaan Rubbrecht, Wim Renneboog
GASTEN De zangers van het vierdewereldkoor
MUZIKANTEN Guido De Boeck, Jan Slagmulder, Jo Van den Eeden, Paul Ghijsels, Walter Braeckman
DANKJEWEL MUZIKANTEN Joris Jacobs: dwarsfluit, altfluit, gitaar, contrabas; Jeroen Van Herck: klarinet; Jonas Scheys: gitaar, contrabas; Hans Van Gijsegem: piano; Jo Van den Eeden: percussie; Lieve Matheussen: euphonium
PROJECTIE Lieve Matheussen
DECORATIE Hilde Van Droogenbroeck
GEBRUIK VAN DE ZAAL De directie van het IKSO - Denderleeuw
LICHT EN TECHNIEK Johan Ancaer, Geert Van Impe, Johan Van Langenhove
PROGRAMMABOEKJE Annemie Vandaele, Lieve Matheussen, Marleen De Clus, Veerle Rowies
VRIJWILLIGERS Alle mensen die voor, tijdens en na het concert de handen uit de mouwen hebben gestoken.
PUBLIEK Het publiek voor de steun en het luisterende oor.
EEN SOLIDAIR GEBAAR Wijnbar ‘De Correctie’ voor het glaasje wijn na het concert. (Cauwerburg 115, Temse - www.decorrectie.be)
ZINGEN MET MEER
Zin om met een enthousiaste groep liedjes te zingen? Je bent van harte welkom op de repetitie elke donderdagavond van 20 u. tot 22 u. in de zaal boven de bibliotheek (Achterstraat 2, Haaltert). We ontvangen je met open armen! Interesse? dwarsbalk@hotmail.be www.facebook.com/dwarsbalk.solidariteitskoor