Teyxos 12 by simrou

2 1 ς ο τεύχ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚ ΔΟΣΗ / ΜΑΪΟΣ 2014

ΡΧΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑ

Σ Ο Σ Σ Υ Ο Ρ Σ Ο Μ Ι Σ

ΕΣ 2014 Γ Ο Λ Κ Ε Σ Ε ΙΚ Τ Ο Μ ΔΗ

οι θέσεις μας

ς α μ ς ε κ γ ά ν α ι ο ι α κ η η πόλ ς υ ο τ η δ ρ έ κ α τ ό π α ω πάν

ποιοί είμαστε

δημιουργία της δημοτικής παράταξης «ΑντίΣΤαΣΗ με τους Πολίτες του Χαλανδρίου» πριν από επτά χρόνια αποτέλεσε έναν πόλο συσπείρωσης ενεργών πολιτών που δραστηριοποιούνταν για δεκαετίες στην πόλη. Σε αυτήν συμμετέχουν ισότιμα ανένταχτοι αριστεροί, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του σχεδίου Β, των Οικολόγων Πράσινων, όσο και πολίτες που αμφισβητούν συνολικά το σημερινό πολιτικό σύστημα και επιλέγουν αποκλειστικά την κινηματική δράση.

Χωρίς να περιοριστούμε σε αυτά, προσπαθήσαμε να συμβάλουμε σε αρκετά από όσα έγιναν γύρω μας τα τελευταία χρόνια. Βρεθήκαμε δίπλα στους μετανάστες για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών επιθέσεων, ενάντια στις φασιστικές προκλήσεις, με τη μαθητική νεολαία ενάντια στην εκπαιδευτική απορρύθμιση, στην μάχη για τις ελεύθερες παραλίες στο Ελληνικό, στις κινητοποιήσεις, τις λαϊκές συνελεύσεις και τις «πλατείες» ενάντια στο μνημόνιο, μαζί με το «στόλο της ελευθερίας» προς τη δοκιμαζόμενη Γάζα.

Εκτός από το μοναδικό εύρος των δυνάμεων που τη στηρίζουν, η παράταξη χαρακτηρίζεται κυρίως από το ότι η διαμόρφωση των θέσεων και των πρακτικών της δεν υπαγορεύεται από τα όποια κομματικά επιτελεία. Αντίθετα είναι το αποτέλεσμα ενός ισότιμου, επίπονου μερικές φορές, αλλά πάντα συνθετικού και δημοκρατικού διαλόγου όλων όσοι συμμετέχουν στην καθημερινή της δραστηριότητα.

Μετά το ξέσπασμα της κρίσης συμβάλλαμε αποφασιστικά στην δημιουργία πολυποίκιλων δομών αλληλεγγύης στην πόλη, αφού σε αυτές δραστηριοποιούνται ενεργά μέλη της παράταξής μας.

Μέσα από επιτροπές κατοίκων και λαϊκές συνελεύσεις, συλλόγους και συλλογικότητες, όλα αυτά τα χρόνια έγινε προσπάθεια να αναδειχτούν τα προβλήματα, να αποδειχτεί το αδιέξοδο των επιλογών των διαφόρων διοικήσεων του δήμου, να ανατραπούν μικρές ή μεγάλες αρνητικές αποφάσεις. Τα χρόνια που πέρασαν, βρεθήκαμε μαζί με τους κατοίκους αυτής της πόλης σε κάθε αγώνα που πραγματοποιήθηκε. Από τη διάσωση της Ρεματιάς τη δεκαετία του 1980 μέχρι την υπεράσπιση του εργοστασίου Δουζένη. Για να μη χτιστεί το υπουργείο Οικονομικών δίπλα από το Νομισματοκοπείο και να παραμείνει χώρος πρασίνου και αθλητισμού, ενάντια στις κεραίες κινητής τηλεφωνίας στην Περικλέους, στην Τούφα και στο Πάτημα, ενάντια στις παράνομες χρήσεις γης στην περιοχή της Ριζαρείου, στις επιτροπές ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ, στην υπεράσπιση απολυμένων εργαζομένων στην πόλη και των συμβασιούχων του δήμου, στην υπεράσπιση του χαρακτήρα της Ρεματιάς και άλλων ελεύθερων χώρων, δίπλα στους αγώνες γονιών και μαθητών για να μην κλείσει το 2ο Γυμνάσιο… Συμμέτοχοι, και όχι απλοί συμπαραστάτες ή επίδοξοι διαχειριστές, προσπαθήσαμε να φέρουμε τη φωνή των κατοίκων στο δημοτικό συμβούλιο, να ενημερώσουμε τους συμπολίτες μας για τα σχέδια της διοίκησης, να ασκήσουμε τεκμηριωμένη κριτική και αντιπροτάσεις για τα ουσιαστικά ζητήματα του Χαλανδρίου (αναθεώρηση του γενικού πολεοδομικού, προϋπολογισμοί, δημοτικά τέλη, κοινωνική πολιτική, διαχείριση απορριμμάτων, επιχειρησιακό σχέδιο του δήμου, ένταξη Πεύκου Πολίτη στο σχέδιο πόλης, προστασία της Ρεματιάς, ενάντια στην επέκταση των μπαρ στο κέντρο, για τα παράνομα προστεγάσματα των καταστημάτων, για την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας, ενάντια στην ελεγχόμενη στάθμευση, για την υπόθεση μετεγκατάστασης των Ρομά κ.α.).

Η πρωτοβουλία αλληλεγγύης «Μαζί να τα Φάμε» με τους δεκάδες εθελοντές, την αμεσοδημοκρατική λειτουργία και τη διαρκώς διευρυνόμενη απήχηση αποδεικνύει τις απεριόριστες δυνατότητες των πολιτών να παρέμβουν ουσιαστικά στη διαχείριση της αλυσίδας τροφοδοσίας ενώ δίνει και ένα έμπρακτο παράδειγμα κοινωνικής αλληλεγγύης. Ο «Συνεταιρισμός Γονέων Χαλανδρίου» αποτελεί ένα πρωτοποριακό και ελπιδοφόρο εγχείρημα στην κατεύθυνση της αυτοοργάνωσης των πολιτών. Η ενισχυτική διδασκαλία από την πρωτοβουλία εκπαιδευτικών «Μαζί με τους γονείς για τα παιδιά» έδωσε ένα υπόδειγμα εθελοντικής συνεισφοράς και στήριξης των μαθητών της πόλης. Η οργάνωση διανομής φτηνών βιολογικών προϊόντων σε συνεργασία με το δίκτυο «Αγροναύτες», τα δωρεάν μαθήματα ζωγραφικής, το δωρεάν λαϊκό ηλεκτρολογείο που λειτούργησε στον πολιτιστικό χώρο «Αβέρωφ 7Α», είναι μερικές ακόμη πρωτοβουλίες. Όλες αυτές οι δράσεις μπορεί να μην είναι επαρκείς, μπορεί να μην έχουν γίνει κτήμα όλων των κατοίκων της πόλης αλλά σίγουρα αποτελούν μία διαφορετική πρόταση αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης.

κανένας μόνος του στην κρίση

οι επιλογές μας είναι σαφείς ● Ο περιορισμός της αδιάκριτης υπερφορολόγησης με κλιμακωτή διαμόρφωση των δημοτικών τελών μπορεί να ελαφρύνει τα νοικοκυριά ενώ οφείλει να επιβαρύνει τις μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πόλη. ● Η υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων της πόλης, η μη εκχώρηση των οικοπέδων φιλέτων στο ΤΑΙΠΕΔ μπορεί να θέσει τις βάσεις για την αύξηση των κοινωφελών – κοινόχρηστων χώρων που τόσο έχει ανάγκη το Χαλάνδρι. ● Η υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των προσφερόμενων υπηρεσιών από τον δήμο και η επέκτασή τους (δημοτικό ιατρείο, παιδικοί σταθμοί, πολιτισμός, αθλητισμός, ΚΑΠΗ) αποτελεί τη μοναδική ασπίδα προστασίας στα νοικοκυριά που βάλλονται από την οικονομική κρίση. ● Η προστασία της Ρεματιάς, η αλλαγή πολιτικής στη διαχείριση των απορριμμάτων με έμφαση στην ανακύκλωση – κομποστοποίηση και η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της αποκομιδής, ο περιορισμός των πολεοδομικών αυθαιρεσιών και η προάσπιση του χαρακτήρα του κέντρου της πόλης, η αναστολή της αναθεώρησης του ΓΠΣ και των δυσμενών ρυθμίσεών του για τη Ριζάρειο και του Χατζηκώνστα, η ένταξη στο σχέδιο πόλης των εκτός σχεδίου περιοχών όπως το Πεύκο Πολίτη, αποτελούν βασικές προτεραιότητες για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών. ● Η ενίσχυση των συλλογικοτήτων που ήδη δραστηριοποιούνται στον τομέα της Κοινωνικής Αλληλεγγύης οφείλει να αποτελεί προτεραιότητα της όποιας δημοτικής αρχής. Όπως και η κινητοποίησή της μαζί με τους ενεργούς πολίτες και τις συλλογικότητες της πόλης ώστε κανένα σπίτι να μη μείνει χωρίς ρεύμα και νερό, να μη γίνει κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. ● Η ενίσχυση συνεταιριστικών πρωτοβουλιών αν και δεν αποτελεί λύση στο συνολικό πρόβλημα της ανεργίας μπορεί να αποτελέσει μέσον επιβίωσης για συγκεκριμένες ομάδες συμπολιτών μας. ● Η πλήρης διερεύνηση των συμβάσεων που έχουν υπογραφεί αλλά και ο διαχειριστικός έλεγχος των προηγούμενων περιόδων. Τη διαδοχική αλληλοκάλυψη ευθυνών και την κακοδιαχείριση οφείλει να διαδεχτεί η πλήρης διαφάνεια. ● Η διοίκηση του δήμου δεν μπορεί να αγνοεί τη θέληση των πολιτών που την εξέλεξαν. Ουσιαστική δημόσια διαβούλευση και ενημέρωση των κατοίκων, τοπικές συνελεύσεις για ενημέρωση αλλά και συνδιαμόρφωση δράσεων και παρεμβάσεων στην πόλη οφείλουν να αποτελούν βασική προτεραιότητά της.

Το κοινωνικό και πολιτικό προφίλ του συνδυασμού «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου»

οικιλία επαγγελμάτων, ηλικιών, εκπαίδευσης αλλά και πολιτικής προέλευσης είναι μαζί με την ισχυρότατη παρουσία των γυναικών τα βασικά χαρακτηριστικά του ψηφοδελτίου μας.

Έτσι στους 83 υποψήφιους (τον υποψήφιο Δήμαρχο Σίμο Ρούσσο και τους 82 υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους) οι 32 είναι γυναίκες, αναλογία που είναι υπερδιπλάσια της υποχρεωτικής από το νόμο. Επίσης υπάρχουν: δεκατρείς εκπαιδευτικοί που απασχολούνται στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση, εννιά ιδιωτικοί υπάλληλοι, δέκα μηχανικοί που εργάζονται στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, εννιά ελεύθεροι επαγγελματίες και έμποροι, επτά πανεπιστημιακοί, επτά γιατροί, τέσσερις εργαζόμενοι σε κοινωφελείς οργανισμούς, πέντε απασχολούμενοι στο χώρο των τεχνών, πέντε δημοσιογράφοι, δύο δικηγόροι, μια φαρμακοποιός και εννιά συνταξιούχοι. Τα 4/5 των υποψηφίων είναι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ενώ υπάρχουν και 24 κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων και διδακτορικών διπλωμάτων από τους οποίους τρείς είναι υποψήφιοι διδάκτορες. Επίσης τέσσερις είναι φοιτητές και φοιτήτριες. Δραστήριοι στο χώρο του φοιτητικού συνδικαλισμού στα νεανικά τους χρόνια και ύστερα συμμέτοχοι στις αγωνιστικές προσπάθειες στην πρωτοβάθμιας και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στις τράπεζες, σε συλλόγους εργαζομένων στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, σε διοικήσεις ομοσπονδιών, σε επιστημονικά σωματεία, σε επαγγελματικούς συλλόγους. Παράλληλα πολλοί και πολλές έχουν συμμετάσχει στο γυναικείο κίνημα, σε αντιπολεμικές παρεμβάσεις (όπως οι πρωτοβουλίες για τη Γάζα) και αντιφασιστικές πρωτοβουλίες (όπως το «Σβήστε τους»), σε οικολογικές οργανώσεις, στο σύλλογο φίλων των ζώων, σε περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες, σε συλλόγους γονέων, σε συνεταιριστικά εγχειρήματα όπως ο «Συνεταιρισμός γονέων Χαλανδρίου», σε εξωραϊστικούς συλλόγους (όπως ο «Σύλλογος προστασίας της Ρεματιάς»), σε τοπικολαϊκούς συλλόγους όπως οι Ηπειρώτες και σε αυτοδιαχειριστικά εγχειρήματα. Σημαντική τέλος είναι η παρουσία τους σε δραστηριότητες κοινωνικής αλληλεγγύης όπως η πρωτοβουλία «Μαζί να τα φάμε», σε δράσεις ενισχυτικής διδασκαλίας, παροχής εθελοντικών ιατρικών υπηρεσιών κ.λπ. Άλλωστε σε αυτό το συνδυασμό δεν υπάρχουν επαγγελματίες της πολιτικής, ούτε κομματικοί γυρολόγοι που σπεύδουν κάθε φορά να ανέβουν στο άρμα της εκάστοτε εξουσίας. Πρόκειται για πολίτες που έχουν συνειδητοποιήσει πως μέσα από τον κοινό αγώνα θα αλλάξει η κατάσταση στο δήμο και στη χώρα μας. Δεν τάζουν θαύματα, γνωρίζουν όμως πως η όποια πολιτική ανατροπή δεν είναι μόνο θέμα αλλαγής των εκλογικών συσχετισμών (που είναι απαραίτητοι) αλλά νέων μορφών διοίκησης του δήμου με τη διαρκώς ενεργή συμμετοχή των δημοτών. Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι όλων μας.

Να αλλάξουμε το Χαλάνδρι Να αλλάξουμε τη ζωή μας Χωρίς μνημόνια, χρέος και Καλλικράτη Η Ελλάδα σήμερα Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Μαΐου θα διεξαχθούν σε ένα πολιτικό και οικονομικό τοπίο που χαρακτηρίζεται από την πρωτοφανή επίθεση που έχουν σχεδιάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε συνεργασία με τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις και τα μεγάλα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα, ενάντια σε κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών. Μισθοί πείνας, ανεργία που ξεπερνά το 27%, υπερφορολόγηση, επιχειρήσεις που κλείνουν η μία μετά την άλλη, διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους… Όταν γύρω μας συμβαίνουν αυτά, είναι δύσκολο να μιλήσουμε μόνο για την «πόλη μας», την αυτοδιοίκηση, τα προγράμματα και τα «προσόντα» των υποψηφίων δημάρχων, οι οποίοι σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια δηλώνουν «υπερκομματικοί» ή «ανεξάρτητοι», προσπαθώντας να αποκρύψουν τη σύνδεσή τους με τους κομματικούς μηχανισμούς που υπηρέτησαν για δεκαετίες. Αποκρύπτοντας παράλληλα ότι και αυτές οι εκλογές είναι βαθύτατα πολιτικές. Τα όσα έγιναν αλλά και τα όσα θα γίνουν σε αυτή την πόλη ήταν και θα είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών που ήδη εφαρμόζονται. Πολιτικές που παρουσιάζονται ως μονόδρομοι και υποτίθεται ότι ακολουθούνται για να μας βγάλουν από την οικονομική κρίση με μοναδικό όμως αποτέλεσμα την όλο και μεγαλύτερη χρεοκοπία της πλειοψηφίας των νοικοκυριών. Η πολιτική αντίληψη, ότι όσο φτωχότεροι γίνουν οι Έλληνες τόσο ευκολότερα θα πληρώσουν το χρέος, είναι βαθειά ταξική και έχει σαν αποτέλεσμα η μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας να οδηγείται σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια ενώ μια μικρή μειοψηφία επιχειρηματιών, μαζί με τους δανειστές, να γίνονται όλο και πλουσιότεροι. Σαν κεντρικό μας σύνθημα στις προηγούμενες εκλογές επιλέξαμε το «Δεν χρωστάμε Δεν πληρώνουμε» Το ίδιο πιστεύουμε και σήμερα Η έξοδος από την κρίση πρέπει να γίνει σε όφελος και όχι σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Μια άλλη εναλλακτική λύση σε ανατρεπτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση είναι αναγκαία. Εμείς θα κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση συμβάλλοντας στο μέτρο των δυνατοτήτων μας στην ανάδειξη και τεκμηρίωση μιας εναλλακτικής λύσης που θα κυριαρχείται και θα χαρακτηρίζεται από τη λογική ότι το Χρέος ΔΕΝ το δημιούργησαν οι λαοί και δεν είναι υποχρεωμένοι να το αποπληρώσουν. Η κατεύθυνση αυτή θα περιλαμβάνει επίσης την κατάργηση των μνημονίων, την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων,

τη ριζική αναδιανομή του εισοδήματος και την κοινωνικοποίηση σημαντικών τομέων της οικονομίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε όφελος των εργαζομένων. Ωστόσο δεν έχουμε αυταπάτες. Η έκβαση του αγώνα δεν θα κριθεί απλώς από την επάρκεια των όποιων προτάσεων . Θα κριθεί πριν από όλα από την αποφασιστικότητα, την αλληλεγγύη, την επινοητικότητα και την ευρηματικότητα που δείχνει ένας λαός όταν αποφασίζει να πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Πρέπει τολμηρά να ξανασηκώσουμε το γάντι της κοινωνικής αντίστασης και ανατροπής. Να αναζητήσουμε νέους τρόπους ώστε να ξανασταθεί η κοινωνία στα πόδια της, συλλογικά και αλληλέγγυα. Οι γειτονιές της πόλης να ξαναπάρουν ζωή χωρίς ανέργους, κλειστά μαγαζιά και εξαθλιωμένους πολίτες. Να ξαναγίνει αυτονόητο κανείς να μην είναι χωρίς σπίτι, δουλειά, αξιοπρεπή μισθό, ασφάλιση. Να ξανακερδίσουμε συλλογικά τον πολιτισμό, την παιδεία, την τέχνη. Να φτιάξουμε τελικά μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς την κυριαρχία των νόμων της αγοράς. Μια άλλη κοινωνία με αυτοοργάνωση και συλλογική διαχείριση. Να γίνουν οι δήμοι κέντρα αντίστασης στη μνημονιακή εξαθλίωση και τη σύγχρονη κοινωνική βαρβαρότητα. Μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε.

Ο αθόρυβος θάνατος της τοπικής αυτοδιοίκησης που ξέραμε Παρά τις υποσχέσεις που μοιράζουν αφειδώς οι άλλοι υποψήφιοι, μία είναι η αλήθεια. Οι αλλαγές που καθιερώθηκαν τόσο με τον Καλλικράτη όσο και με τις πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου για το θεσμικό πλαίσιο των ΟΤΑ έχουν συντριπτικές συνέπειες στην καθημερινότητα των δήμων και των υπηρεσιών που αυτοί παρέχουν στους δημότες. Με τον Καλλικράτη δημιουργήθηκε ένα τοπικό κράτος κατ’ εικόνα και ομοίωση του κεντρικού. Δήμοι και Περιφέρειες, συνδεδεμένοι απευθείας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, εντάσσονται στη στρατηγική της άμεσης δημοσιονομικής προσαρμογής, του ελέγχου και της κατανομής των πόρων (μέσω του ΕΣΠΑ), εξυπηρετώντας τις ανάγκες του επιχειρηματικού και τραπεζικού κεφαλαίου. Με τις πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου η κυβέρνηση προχώρησε σε απολύσεις (σχολικοί φύλακες, δημοτική αστυνομία, σχολικές καθαρίστριες) ενώ εκκρεμεί να τεθούν σε διαθεσιμότητα και άλλες ομάδες εργαζομένων, με συγχωνεύσεις ή καταργήσεις υπηρεσιών των δήμων, καταργήσεις ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και δημοτικών επιχειρήσεων, σταδιακή κατάργηση των τεχνικών υπηρεσιών των δήμων, με την απευθείας ανάθεση των όποιων υπηρεσιών σε ιδιώτες.

Για το Χαλάνδρι την πόλη μας

Οι «μεταρρυθμίσεις» αυτές έχουν ως στόχο τη διαρκή μετατόπιση των συνεπειών της κρίσης σε περιφερειακούς κρατικούς θεσμούς, ειδικά σε όσους συνδέονται με την εφαρμογή της όποιας κοινωνικής πολιτικής ενώ οι αποφάσεις για την «οικονομική εποπτεία» των δήμων, ουσιαστικά εγκαθιδρύουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας. Η απαίτηση ύπαρξης ισοσκελισμένων δημοτικών προϋπολογισμών, η πρόβλεψη ότι σε περίπτωση απόκλισης άνω του 10%, οι δήμοι υποχρεούνται σε περικοπές δαπανών και η δέσμευση ότι αν η απόκλιση συνεχιστεί επί εξάμηνο, τότε θα υπαχθούν σε καθεστώς επιτροπείας, είναι μερικές από τις προβλέψεις που έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή και δεν έχουν καμία σχέση με την προσπάθεια εξορθολογισμού των δήμων από τα όποια φαινόμενα κακοδιαχείρισης. Η ίδρυση «Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ», απλώς σημαίνει ότι όποιος δήμος τεθεί σε επιτροπεία, θα υποχρεούται σε μετατάξεις προσωπικού και σε περιορισμό των δαπανών του στα απολύτως ανελαστικά έξοδα (μισθοδοσία, εξυπηρέτηση δανείων). Δεν θα μπορεί να προβεί σε καμία πρόσληψη έκτακτου προσωπικού ακόμα και σε κρίσιμους τομείς της δραστηριότητάς του (όπως η καθαριότητα και οι παιδικοί σταθμοί), ενώ για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα, ο δήμος θα πρέπει να αναζητήσει έσοδα μέσω της αύξησης των τελών και των φόρων στους δημότες. Στο πλαίσιο αυτό οι δήμοι θα μπορούν να αυξάνουν τα Τέλη Ακίνητης Περιουσίας (μέχρι και τον δεκαπλασιασμό τους) όπως και τα τέλη επί των ακαθαρίστων εσόδων των επιχειρήσεων. Για να εξασφαλιστεί μάλιστα η απόλυτη συμμόρφωση σε αυτές τις πολιτικές καθιερώνεται ακόμα και η ποινική ευθύνη του εκάστοτε δημάρχου, σε περίπτωση ανυπακοής. Όλα αυτά σημαίνουν το τέλος των όποιων υπηρεσιών παρέχονται δωρεάν αφού άλλωστε γενικεύεται η λογική της «ανταποδοτικότητας» των υπηρεσιών.

Μπροστά στην αυτοδιοίκηση πλέον ανοίγονται δύο δρόμοι: Είτε θα προσαρμοστεί, αναζητώντας ρόλο στις νέες συνθήκες, σε συνεργασία με τις πολιτικές δυνάμεις του μνημονίου και των ξένων τοποτηρητών είτε θα αντισταθεί προσπαθώντας να αναπτύξει εκείνες τις δράσεις, που θα προάγουν τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, κυρίως όμως την από κοινού συνεργασία με τους πολίτες για την επίλυση των προβλημάτων τους. Σε αυτή την προσπάθεια για την ανάδειξη μιας αυτοδιοίκησης που θα βασίζεται στην ενεργή συμμετοχή των πολιτών, που δεν θα διστάσει να συγκρουστεί με το κεντρικό κράτος προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των δημοτών της, είμαστε αποφασισμένοι να συμβάλουμε.

Παρά τις διακηρύξεις των τέως και νυν δημάρχων, το Χαλάνδρι από καιρό έχει πάψει να είναι το παλιό γνωστό μας προάστιο. Από καιρό έχει γίνει προέκταση της Αθήνας και αντιμετωπίζει σχεδόν τα ίδια με αυτήν προβλήματα. Ο χαρακτηρισμός της πόλης ως υπερτοπικού κέντρου αγοράς ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, καθόρισε τη μορφή και την εξέλιξή της: Υπερσυγκέντρωση καταστημάτων, κέντρων αναψυχής, γραφείων και υπηρεσιών ακόμα και σε περιοχές αμιγούς κατοικίας. Ο άναρχος γιγαντισμός του εμπορικού κέντρου, σε συνδυασμό με την έλλειψη ουσιαστικού προγραμματισμού και υποδομών, οδήγησε στο σημερινό κυκλοφοριακό κομφούζιο, στη ρύπανση και την πλήρη πολεοδομική αναρχία και αυθαιρεσία. Στις γειτονιές, η συνεχής οικοδόμηση, με την παράλληλη αδιαφορία για δέσμευση ελεύθερων χώρων, στερεί τους κατοίκους από στοιχειώδεις κοινόχρηστους χώρους. Η Αττική Οδός όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα της διαμπερούς κυκλοφορίας -όπως όλοι υπόσχονταν- αλλά αντίθετα προσέθεσε νέους κυκλοφοριακούς φόρτους. Το Μετρό δεν κατασκευάστηκε, όπως προέβλεπε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Χαλανδρίου, στο κέντρο της πόλης αλλά στη μοναδική ίσως περιοχή με μεγάλους ελεύθερους χώρους, που όντας εκτός σχεδίου προσέφερε ευκαιρίες στους «ημετέρους» για κερδοσκοπικά παιχνίδια με τη φτηνή γη. Έτσι, παρά το όφελος από την παρουσία του, συνεχίζει η διαμπερής κυκλοφορία να ταλαιπωρεί τις γειτονιές, αφού και η τοπική δημοτική συγκοινωνία είναι ανεπαρκής. Στην πόλη μας, που παραμένει βρώμικη και άσχημη, θα ήταν ίσως πολυτέλεια να μιλήσουμε για πολιτισμό και τέχνη, για στέκια νεολαίας, για χώρους συνάντησης, ψυχαγωγίας και επικοινωνίας. Αυτά «προσφέρονται» πια μόνο από ιδιώτες και στοιχίζουν πολύ ακριβά. Σε αυτή την πόλη η οικονομική κρίση ήρθε να προσθέσει νέα προβλήματα. Τα κλειστά μαγαζιά ενός εμπορικού κέντρου που φθίνει ενώ αναζητά λύσεις μέσα από τη μετατροπή του σε τόπο υπερσυγκέντρωσης κέντρων αναψυχής. Μια μετατροπή όμως που είναι το ίδιο αβέβαιη και πρόσκαιρη με τις προηγούμενες επιλογές ανάπτυξής του. Νοικοκυριά που στερούνται ακόμα και τα απαραίτητα ενώ οι όποιες υποδομές κοινωνικού δημόσιου χαρακτήρα συνεχώς συρρικνώνονται και η εγκατάλειψη των όποιων κοινόχρηστων χώρων στις γειτονιές είναι κάτι περισσότερο από εμφανής. Όλα αυτά –και πολλά άλλα– δεν έγιναν, ούτε γίνονται τυχαία. Οι δήμαρχοι και οι παρατάξεις, που διοίκησαν την πόλη τα τελευταία 25 χρόνια, φέρουν τεράστια ευθύνη για αυτή την εξέλιξη. Δέσμιοι των κυβερνητικών επιλογών αλλά και των ιδιοτελών, μεγάλων ή μικρών συμφερόντων, συνέβαλαν ή δεν αντέδρασαν ως όφειλαν σε αυτές τις επιλογές. Η λογική θεοποίησης του κέρδους και των νόμων της αγοράς, που συσσώρευσε μπετόν, ανθρώπους και αυτοκίνητα σε βάρος της ποιότητας ζωής των κατοίκων, κυριάρχησε και στο Χαλάνδρι.

6 Για την απερχόμενη δημοτική αρχή: 12 χρόνια διοικήσεων Κουράση και Ζαφειρόπουλου είναι αρκετά! Η διοίκηση του δήμου συνεχίζει επί 12 χρόνια την υλοποίηση μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής της οποίας τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη αποσάθρωση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα του δήμου. Σε μια περίοδο που οι δράσεις κοινωνικής πολιτικής, για την ανακούφιση των πληττόμενων από την κρίση και τα μνημόνια κατοίκων της πόλης θα έπρεπε να είναι η απόλυτη προτεραιότητά της, η διοίκηση Κουράση κατάφερε να κλείσει 4 παιδικούς σταθμούς, να μειώσει στο μισό τα φιλοξενούμενα παιδιά και να καταργήσει εντελώς τον μοναδικό βρεφονηπιακό σταθμό, ενώ την ίδια στιγμή ο μεγαλύτερος παιδικός σταθμός των Βαλκανίων στο Ίδρυμα Κουρτέση παραμένει αναξιοποίητος. Με τους χειρισμούς και τις επιλογές της στο θέμα του κοινωνικού παντοπωλείου κατάφερε πλήγμα στην έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης, ταυτίζοντάς την με την εξυπηρέτηση της τοπικής διαπλοκής, τα πελατειακά δίκτυα, τις αδιαφανείς συναλλαγές και τη λεηλασία των κοινοτικών πόρων. Οι συστηματικές και αναδρομικές (από το 2005!) αυξήσεις των δημοτικών τελών που έρχονται να καλύψουν την απώλεια εσόδων από το κράτος, η απουσία διεκδίκησης των παρακρατηθέντων πόρων, η σταδιακή τιμολόγηση όλων των δωρεάν παρεχομένων υπηρεσιών, συμβαδίζουν με την άρνηση είσπραξης εσόδων από τις οχλούσες χρήσεις και την συστηματική διευκόλυνση όσων κερδοσκοπούν σε βάρος της ποιότητας ζωής των κατοίκων αυτής της πόλης. Η αδιαφορία για τον χαρακτήρα, την αισθητική και τη λειτουργικότητα του εμπορικού κέντρου (τραπεζοκαθίσματα, παράνομα προστεγάσματα) είναι συνέχεια της πολιτικής μετατροπής του σε μονολειτουργική ζώνη βραδινής διασκέδασης που διώχνει τους μόνιμους κατοίκους. Οι συνεχείς απώλειες των λιγοστών ελεύθερων χώρων που απέμειναν, η αποτυχία αποτελεσματικής διεκδίκησης και αξιοποίησης άλλων (κτήματα Δουζένη και Πραπόπουλου) συμπληρώνει την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δήμου μέσα από τις αδιαφανείς και σκανδαλώδεις συμβάσεις της εταιρίας του δήμου Φλύα (σκάνδαλο με το κυλικείο του Νεκροταφείου, υπόθεση κληροδοτήματος Καλλισπέρη, σκάνδαλο της οδού Καλαμά, μη αξιοποίηση του σκεπαστού της Αττικής οδού). Ταυτόχρονα είναι εμφανής η ανυπαρξία πολιτιστικής πολιτικής σε μια πόλη που δεν έχει ακόμη ούτε μια αξιοπρεπή αίθουσα δημόσιων εκδηλώσεων. Τα σχέδια ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας, τα διαρκώς αλληλοαναιρούμενα συστήματα αποκομιδής που ακριβοπληρώνονται από τους δημότες, η έλλειψη χώρου στάθμευσης των απορριμματοφόρων, τονίζουν την απουσία μιας εναλλακτικής στρατηγικής διαχείρισης των απορριμμάτων ενώ συμβαδίζουν με τις γνωστές ρουσφετολογικές προσλήψεις και την κατηγοριοποίηση και διάσπαση των εργαζομένων ανάλογα με το είδος της σύμβασης που αυτοί υπογράφουν.

Ταυτόχρονα συνεχίζεται η γνωστή και από τις προηγούμενες διοικήσεις υποτακτική νοοτροπία απέναντι στους σχεδιασμούς του ΥΠΕΧΩΔΕ και της κυβέρνησης, ιδιαίτερα στο θέμα της ένταξης του Πεύκου Πολίτη και της απώλειας κρίσιμων για την πόλη χώρων που μεταφέρονται σιωπηλά στην ιδιοκτησία του ΤΑΙΠΕΔ (τα οικόπεδα στην Πεντέλης, στην Ηρακλείτου και στο Νομισματοκοπείο). Πάνω από όλα όμως παραμένει μια νοοτροπία εξυπηρέτησης κάθε ιδιωτικού συμφέροντος όπως φάνηκε στις υποθέσεις απελευθέρωσης δεσμευμένων οικοπέδων για κοινωφελή και κοινόχρηστη χρήση (Ραγκούση στην οδό Λευκωσίας ή του οικοδομικού τετραγώνου 718 στην Τούφα).

Ανατροπή στο Δήμο μαζί με τους δημότες Στις επερχόμενες εκλογές το ζητούμενο δεν είναι μόνο η αλλαγή μιας αποτυχημένης δημοτικής αρχής και η αντικατάστασή της από τα ίδια ουσιαστικά πρόσωπα που από άλλους δημοτικούς συνδυασμούς άσκησαν διοίκηση στην πόλη τα προηγούμενα χρόνια. Πολύ περισσότερο δεν αρκούν τα ευχολόγια ή η προβολή αόριστων, αποσπασματικών μέτρων και υποσχέσεων για την «πόλη μας». Είναι αναγκαία η ανάδειξη μιας ριζοσπαστικής, αριστερής πλειοψηφίας που μαζί με όλους τους ενεργούς πολίτες και τα κινήματα της πόλης θα αγωνιστεί για να επιβάλει λύσεις στα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημότες στην καθημερινότητά τους. Που θα χαράξει ένα δρόμο συσπείρωσης των δυνάμεων που αντιστάθηκαν τα τελευταία χρόνια στα πολυποίκιλα συμφέροντα και την πολιτική των διοικήσεων του δήμου. Η υπεράσπιση του κοινωνικού ρόλου της ΤΑ και της ποιότητας ζωής των πολιτών, η διεύρυνση και ενίσχυση των δράσεων Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η δημοκρατία στη διοίκηση και στη λήψη των αποφάσεων αποτελούν τους βασικούς πυλώνες για μια ουσιαστική ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

ολοι μαζί μπορούμε για την ανατροπή

Για τη δημοκρατία στην πόλη

άλλον δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς ότι τα προηγούμενα χρόνια οι διοικήσεις του Δήμου αποτέλεσαν μία μικρογραφία της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Αντιπρόσωποι εκλεγμένοι με ένα αναλογικά μικρό εκλογικό ποσοστό, κατέχοντας, ελέω εκλογικού νόμου, την απόλυτη πλειοψηφία σε όλα τα όργανα διοίκησης του δήμου, υποθήκευσαν με τις αποφάσεις τους το μέλλον της πόλης. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Αυταρχική διοίκηση, αλληλοκατηγορίες για σκάνδαλα που μερικά έφθασαν μέχρι την πόρτα του εισαγγελέα, υποτίμηση της λαϊκής βούλησης όποτε αυτή εκφράστηκε, είτε μέσω των φορέων της πόλης, είτε μέσω των άτυπων λαϊκών συνελεύσεων σε περιπτώσεις όπως η οικοδόμηση του χώρου στο Νομισματοκοπείο, η απαλλοτρίωση του εργοστασίου Δουζένη κλπ. Θεωρείται πλέον λογικό η δημοτική αρχή να μην τηρεί τα όσα έχει υποσχεθεί, ενώ τα όποια αιτήματα συλλογικά ή και ατομικά να προωθούνται για λύση μόνο μέσω «των ημετέρων». Η δική μας άποψη είναι διαφορετική. Χρειάζεται να επιβληθεί «από τα κάτω», και στην τοπική αυτοδιοίκηση, ένα σύστημα πολιτειακής οργάνωσης όπου, αυτοί που κατά τον ισχύοντα νόμο αποφασίζουν, ταυτόχρονα να επικοινωνούν, να συνδιαμορφώνουν και να δεσμεύονται από αυτούς που τελικά γίνονται οι αποδέκτες των όποιων αποφάσεων. Όχι μόνο κάθε 4-5 χρόνια αλλά συχνότερα, με προοπτική αυτό να επαναλαμβάνεται τακτικά κάθε φορά που χρειάζεται να ληφθεί μια σοβαρή απόφαση για το μέλλον της πόλης.

τι προτείνουμε Ουσιαστική διαδικασία Δημόσιας Διαβούλευσης Η δημοτική αρχή οφείλει να καλεί τους φορείς της πόλης, τους συλλόγους, ενεργές ομάδες ή μεμονωμένους πολίτες να τοποθετηθούν σε συγκεκριμένα θέματα που μπορεί να απασχολούν το δήμο ή κάποιες περιοχές του, πριν τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης.

Καθιέρωση Τοπικών Συνελεύσεων Οι τοπικές συνελεύσεις μπορούν να γίνουν το κατεξοχήν βασικό όργανο δημοκρατικής διαχείρισης. Οι κάτοικοι μιας περιοχής, καλούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα για να συζητήσουν τα θέματα που τους αφορούν. Στις συνελεύσεις αυτές, οι δημότες ενημερώνονται από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους, ανταλλάσουν απόψεις και ιδέες και λαμβάνουν αποφάσεις οι οποίες είτε εκτελούνται από τους ίδιους (για παράδειγμα η εφαρμογή ενός μοντέλου ανακύκλωσης απορριμμάτων), είτε προωθούνται προς το δημοτικό συμβούλιο σαν δεσμευτικές εντολές ή σαν συμβουλευτικές προτάσεις.

Καθιέρωση Δημοψηφίσματος Με το Δημοψήφισμα σε επίπεδο δήμου, το σύνολο του εκλογικού σώματος καλείται να πάρει θέση πάνω σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα με την ψήφο του, η οποία μπορεί να είναι θετική ή αρνητική. Σημειώνουμε ότι ενώ ο Καλλικράτης προέβλεψε την δυνατότητα τοπικών δημοψηφισμάτων μετά από σχετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, δεν εκδόθηκαν μέχρι σήμερα οι σχετικές κανονιστικές διατάξεις για την οργάνωσή τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διεξαχθούν νομότυπα. Το δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τη δημοτική αρχή είτε με δική της πρωτοβουλία, είτε έπειτα από απαίτηση συγκεκριμένου αριθμού δημοτών μέσω της συλλογής ικανού αριθμού υπογραφών (για παράδειγμα 3.000 υπογραφές), Δημοψήφισμα ενάντια σε μία απόφαση της διοίκησης πρέπει να μπορεί να ζητήσει και η αντιπολίτευση μετά από αίτημα του 1/3 των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ενημέρωση για τον Προϋπολογισμό και το Τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου, συνδιαμόρφωση τμημάτων τους. Απαραίτητη προϋπόθεση για μια δημοκρατική λειτουργία είναι οι δημότες να ενημερώνονται για τη διαχείριση των οικονομικών της πόλης τους

Μπορεί να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε συνηθίσει τη δημοτική αρχή να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Χρόνια πελατειακών σχέσεων, παραγοντισμού αλλά και συντηρητικής πολιτικής αντίληψης επέβαλαν έναν τρόπο αυτοδιοίκησης που ουσιαστικά αποκλείει την όποια συμμετοχή των πολιτών. Με τον Καλλικράτη, παρά τη θέσπιση κάποιων θεσμών προστασίας του πολίτη (Συνήγορος του Δημότη, Επιτροπή Διαβούλευσης) ο εκφυλισμός της έννοιας « αυτοδιοίκηση» συνεχίζεται. Ενίσχυση του δημαρχοκεντρικού μοντέλου, υποβάθμιση του ρόλου του Δημοτικού Συμβουλίου, υπερσυγκεντρωτική διοίκηση με επιτροπές όπου η διοίκηση διαθέτει συντριπτικές πλειοψηφίες χωρίς καν την αντιπροσώπευση όλης της αντιπολίτευσης. Παλαιότεροι θεσμοί λαϊκής συμμετοχής έστω και συμβουλευτικοί (λαϊκές συνελεύσεις, συνοικιακά συμβούλια γειτονιάς κλπ.) έχουν εξαφανιστεί οριστικά, ενώ η ενημέρωση των δημοτών, τουλάχιστον στο δήμο μας, έχει μετατραπεί σε παρωδία. Ο δρόμος που πρέπει να διανύσουμε προς μία άλλη μορφή τοπικής αυτοδιοίκησης είναι μακρύς και δύσκολος, δεν μπορούμε όμως παρά να τον βαδίσουμε όλοι μαζί.

καθώς και για την κατανομή των δημοσίων επενδύσεων. Να προτείνουν λύσεις και να θέτουν προτεραιότητες. Θεωρούμε τη σταδιακή συμμετοχή των δημοτών στη διαμόρφωση του προϋπολογισμού και του τεχνικού προγράμματος ενός δήμου αναγκαία, αφού έτσι οι ίδιοι τοποθετούνται για τη διαχείριση πόρων που προέρχονται από τα δικά τους χρήματα μέσω των φόρων. Επίσης, με αυτό τον τρόπο η διοίκηση καταδεικνύει την πραγματική της βούληση για ενεργό συμμετοχή των πολιτών. Σαν πρώτο βήμα, προτείνεται η συνδιαμόρφωση των προτάσεων της δημοτικής αρχής με τους δημότες στον τομέα των περισσότερο «ελαστικών» δαπανών. Τέτοιες είναι, οι δαπάνες για δημόσια έργα και υπηρεσίες. Μακροπρόθεσμος στόχος βέβαια είναι η συνδιαμόρφωση μεγάλου ποσοστού των δαπανών του δήμου. Η δημοτική αρχή καταθέτει τις δικές της προτάσεις με ανοικτές διαδικασίες (συγκεντρώσεις, δημοσκοπήσεις, ερωτηματολόγια κατά θέμα κ.α.) και δέχεται τις προτάσεις των δημοτών. Τα διοικητικά όργανα στη συνέχεια εναρμονίζουν αυτές τις κατευθύνσεις με τις δικές τους αυτόνομες προτάσεις και τις υποβάλουν εκ νέου στους δημότες για αξιολόγηση. Τέλος οι αξιολογημένες προτάσεις ψηφίζονται από το δημοτικό συμβούλιο και εγκρίνονται στο Δημοτικό Προϋπολογισμό. Αν και υπάρχει αντίστοιχη διεθνής εμπειρία, είναι προφανές ότι το εγχείρημα είναι αρκετά δύσκολο στην υλοποίησή του. Πρόκειται για διαδικασία που θα επιχειρηθεί να εφαρμοστεί σταδιακά, ενώ σημαντικό ρόλο σε αυτό θα έχει η επιτυχία των τοπικών συνελεύσεων.

Στήριξη πρωτοβουλιών Κοινωνικής αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης των πολιτών. Καθήκον της δημοτικής αρχής είναι να υποστηρίζει και να ενισχύει οποιαδήποτε προσπάθεια αλληλέγγυας δράσης, αυτοοργάνωσης ή συνεταιριστικής προσπάθειας των δημοτών της χωρίς να την υποκαθιστά. Καταλαβαίνουμε ότι στη σημερινή συγκυρία απαξίωσης ολόκληρου του πολιτικού σκηνικού, προτάσεις σαν κι αυτές μπορεί να αντιμετωπίζονται με επιφύλαξη. Ότι σε κάποιους άλλους φαντάζουν υποκριτικές ή σε άλλους ανεφάρμοστες. Σε κάθε περίπτωση εάν κάτι μας διδάσκει η σημερινή κατάσταση της χώρας είναι ότι η εποχή των «σωτήρων» έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Και ότι ήρθε η ώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

Μνημόνια και Εκπαίδευση ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

εν πρωτοτυπεί κανείς ιδιαίτερα αν ισχυριστεί ότι οι μνημονιακές πολιτικές στην εκπαίδευση αποτελούν την ελληνική εκδοχή των νεοφιλελεύθερων εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων, που εφαρμόζονται ήδη από τη δεκαετία του`70 σε μια σειρά από χώρες (Γερμανία, Η.Π.Α., Μ. Βρετανία κ.α.). Σε πλήρη εναρμόνιση με τις κατευθυντήριες γραμμές των μεγάλων υπερεθνικών οργανισμών (Παγκόσμια Τράπεζα, ΟΟΣΑ, Ε.Ε), έχουν οδηγήσει παντού στη συρρίκνωση της δημόσιας παιδείας. Αν στο παρελθόν κάθε νέο πακέτο μέτρων συνοδευόταν από συνθήματα για αναβάθμιση και μεταρρύθμιση, σήμερα - τέσσερα χρόνια μετά την έλευση του ΔΝΤ- τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Το σχέδιο της Τρόικας για την εκπαίδευση θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σχέδιο ισοπέδωσης. Τι να πρωτοπιάσει κανείς; Η δωρεάν παιδεία καταργείται, σχολεία καταργούνται ή συγχωνεύονται, χιλιάδες θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών έχουν χαθεί. Η σχέση δασκάλου-μαθητή υπονομεύεται, οι σχολικές βιβλιοθήκες, η ενισχυτική διδασκαλία και το ολοήμερο σχολείο βρίσκονται μόνο στα χαρτιά. Το ν/σ για την αξιολόγηση τείνει να μετατρέψει το σχολείο σε χώρο ανταγωνισμού, τρομοκρατίας, χαφιεδισμού. Η ταξικότητα της εκπαίδευσης βαθαίνει, καθώς το «νέο» Λύκειο θα είναι στην πράξη ένα διαρκές εξεταστικό κέντρο για εισαγωγή σε ένα υποβαθμισμένο Πανεπιστήμιο. Η νεολαία μας και τα όνειρά της βρίσκονται σε διωγμό.

Οι τραγικές ελλείψεις σε υποδομές… Στο Δήμο μας, η εγκληματική πολιτική που ακολούθησαν διαχρονικά οι προηγούμενες διοικήσεις στον τομέα της εξασφάλισης των απαραίτητων υποδομών, που βάσει των διεθνών προτύπων πρέπει να αντιστοιχούν σε μία σύγχρονη πόλη, είναι εμφανής. Με βάση τα στοιχεία για τις υποδομές που αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο[i], είναι προφανές ότι η συνολική έλλειψη τουλάχιστον 100 στρεμμάτων σε εκπαιδευτικές υποδομές είναι πρακτικά αδύνατο να αναπληρωθεί. Η κατά καιρούς θεσμοθέτηση χώρων 44,5 στρεμμάτων, από τις προηγούμενες διοικήσεις, για την ανέγερση σχολείων και παιδικών σταθμών, εκτός του ότι δεν επαρκεί, ακυρώνεται πρακτικά από τη μη απαλλοτρίωσή τους. Ακόμα και με τα πεπαλαιωμένα πληθυσμιακά στοιχεία, εκτός από τις ανάγκες σε Γυμνάσια – Λύκεια (χαρακτηριστική η ανάγκη τόσο της ίδρυσης Δημοτικού σχολείου και Γενικού Λυκείου στο Πάτημα όσο και της διατήρησης των τριών ΕΠΑΛ στην πόλη μας), τραγικές ελλείψεις υποδομών παρουσιάζονται κυρίως στη Δημοτική εκπαίδευση όπου απαιτούνται από 33,64 έως 71,24 στρέμματα, ενώ ακολουθούν τα Νηπιαγωγεία και οι Παιδικοί Σταθμοί. Να σημειωθεί ότι δημόσιος Βρεφονηπιακός Σταθμός δεν λειτουργεί πλέον στην πόλη.

Βίος και πολιτεία της διοίκησης Κουράση Στην ήδη προβληματική κατάσταση που δημιούργησαν οι προηγούμενες διοικήσεις (να θυμίσουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στη διοίκηση Ζαφειρόπουλου, ώστε ο δήμος να διεκδικήσει το έτοιμο σχολείο της Ελληνογερμανικής και να μην κατεδαφιστεί ώστε να ανεγερθεί σούπερ μάρκετ), ήρθε να προστεθεί η οικονομική κρίση και η δραστική περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης για τις λειτουργικές ανάγκες των σχο-

λείων σχεδόν κατά 70%. Παράλληλα, με την εφαρμογή του Καλλικράτη, η συντήρηση μέχρι και η κατασκευή σχολικών μονάδων πέρασαν στην αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης χωρίς να συνοδεύονται από τα απαραίτητα κονδύλια. Έτσι, κατά την τετραετή διοίκηση της απερχόμενης δημοτικής αρχής είχαμε: 1. Το κλείσιμο του μισού σχεδόν αριθμού των δημοτικών παιδικών σταθμών της πόλης μας. Την αύξηση των τροφείων με ταυτόχρονη υποβάθμιση των υπηρεσιών σ΄αυτούς που απέμειναν. 2. Την εγκατάλειψη των σχολικών κτιρίων από τη δημοτική αρχή, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η υγεία και η σωματική ακεραιότητα των μαθητών (πτώση σοβάδων στο 7ο Δημοτικό, πλημμυρισμένη αυλή στο 3ο – 4ο , άθλιες τουαλέτες στο 9ο, αίθουσες που στάζουν νερά στο 3ο ΕΠΑΛ( Χατζηκώνστα), πλημυρισμένο γκαράζ στο 8ο Γυμνάσιο( Πάτημα). 3. Τη μείωση κατά 70% περίπου της χρηματοδότησης των λειτουργικών αναγκών των σχολείων, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να καλύψουν τις άμεσες λειτουργικές τους ανάγκες και λογαριασμοί σε ΔΕΗ , ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ να μένουν απλήρωτοι. 4. Τις σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή. Χαρακτηριστική η περίπτωση Δημοτικών Σχολείων που έκαναν το μάθημα των υπολογιστών χωρίς υπολογιστές… σε πληκτρολόγια από πλαστελίνη). 5. Την κατάργηση ειδικοτήτων στα τρία ΕΠΑΛ &στην ΕΠΑΣ με αποτέλεσμα να μπουν σε διαθεσιμότητα 38 εκπαιδευτικοί και να βρεθούν χωρίς εκπαιδευτικό αντικείμενο 380 μαθητές. 6. Την υποτυπώδη, αδιαφανή και αντιδημοκρατική λειτουργία των σχολικών επιτροπών (ΣΕ) του Δήμου μας, με αποτέλεσμα να κατασπαταλούνται οι λιγοστοί πόροι που διατίθενται για τα σχολεία της πόλης μας. Δύο παραδείγματα αποδεικνύουν τα προηγούμενα: Στην ΣΕ α/μιας δεν έχουν γίνει απολογισμοί για τα έτη 2012 και 2013 και στην ΣΕ της β/μιας για το 2013 παρότι ο νόμος ορίζει ότι οι απολογισμοί γίνονται μέχρι το Φεβρουάριο του επόμενου έτους. Ενώ το κόστος μισθοδοσίας προέδρων αντιπροέδρων και εξωτερικού λογιστή είναι 24.000 ετησίως. Όλα αυτά έγιναν, την ώρα που υπάρχουν δεσμευμένα οικόπεδα για να κτιστούν σχολεία και κάθε χρόνο σπαταλούνται 600.000 ευρώ για ενοίκια για τη στέγασή τους. Παράλληλα ο απερχόμενος Δήμαρχος κομπάζει ότι στα ταμεία του Δήμου υπάρχει πλεόνασμα αρκετών εκατομμυρίων.

Διαχείριση ή διεκδίκηση; Είναι προφανές ότι όσο ακολουθείται η συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική, με περαιτέρω συρρίκνωση της δημόσιας παιδείας, περιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης, προώθηση ιδιωτικών συμφερόντων (βλέπε και κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων), ελάχιστα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν στον ευαίσθητο αυτό χώρο. Από την άλλη, όπου οι τοπικές κοινωνίες οργάνωσαν και προέβαλαν την αντίστασή τους υπήρξαν και θετικά αποτελέσματα (όπως η αποτροπή, προς το παρόν, της συγχώνευσης και κατάργησης σχολικών μονάδων στην πόλη μας). Η διοίκηση Κουράση, και σε αυτή την περίπτωση, ακολούθησε την πεπα-

9 τημένη: απόλυτη προσαρμογή στα κελεύσματα της κεντρικής διοίκησης.

Εμείς δεν λέμε ψέματα Όσοι διοίκησαν την πόλη τα προηγούμενα χρόνια σήμερα εμφανίζονται σαν νέοι σωτήρες. Αυτοί που σώρευσαν τόσα προβλήματα, σήμερα, διασπασμένοι σε διαφορετικούς εκλογικούς συνδυασμούς, τονίζουν ότι έχουν τη λύση. Εμείς δεν θα πούμε ψέματα. Υπάρχουν παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν άμεσα, αρκεί να το επιθυμεί η διοίκηση του δήμου: ● Πλήρης διαχειριστικός έλεγχος, περιορισμός της σπατάλης, δημοκρατική λειτουργία των σχολικών επιτροπών και τακτική δημόσια λογοδοσία σε συνεργασία με τους φορείς των γονέων και των εκπαιδευτικών. ● Αύξηση της δημοτικής χρηματοδότησης με επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων που θέτει ο δημοτικός προϋπολογισμός προς την κατεύθυνση ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους. ● Ενίσχυση των συνεταιριστικών και αλληλέγγυων δράσεων που υπάρχουν στην πόλη (πρωτοβουλία “Μαζί με τους γονείς για τα παιδιά” με προσφορά δωρεάν ενισχυτικής διδασκαλίας στα παιδιά των δημοτών που τη χρειάζονται και ο Κοινωνικός Συνεταιρισμός Γονέων.) ● Συστηματική συντήρηση των σχολικών υποδομών σε συνεργασία με άνεργους τεχνίτες της πόλης με στόχο τον περιορισμό της ανεργίας. ● Δράσεις σε συνεργασία με φορείς της πόλης ώστε μετά το τέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας οι νεκροί χώροι των σχολείων να πάρουν ζωή, να αποτελούν τόπο συνεύρεσης και πολιτισμού. Όμως οι κατευθυντήριες γραμμές που σήμερα χαράζουν οι μνημονιακές πολιτικές για περιορισμό του κοινωνικού κράτους, για υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, για περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση των δημοτών σε οποιαδήποτε προσφερόμενη κοινωνική παροχή δεν αποτελούν αποκλειστική αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η τελευταία δεν έχει πολλές επιλογές. Ή συμμορφώνεται «με τις υποδείξεις» ή αγωνίζεται μαζί με εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, μαζί με όλους τους κατοίκους αυτής της πόλης για όσα δικαιωματικά μας ανήκουν. Έτσι οι διεκδικήσεις για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για να μην κλείσει καμία σχολική μονάδα στο Δήμο, για μια ενιαία, δωδεκάχρονη, δωρεάν, δημόσια παιδεία, σε ένα σύγχρονο, δημοκρατικό σχολείο, θα είναι ένας συνεχής αγώνας που θα δίνουν συστηματικά και συνεχώς οι υγιείς δυνάμεις αυτής της πόλης. Σε αυτόν τον αγώνα θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε.

Με αφορμή τις εκλογές, για τη νεολαία… «Τώρα που η ιστορία καίει σαν πυρωμένο σίδερο, κοιτάμε πέρα απ΄το μεγάλο μαύρο σύννεφο». (παράφραση στίχου των stereo nova)

ταν η νεολαία ασφυκτιά αναζητά να της δώσει κάποιος πνοή. Και αυτός ο κάποιος δεν μπορεί να είναι άλλος από τον ίδιο της τον εαυτό. Και αυτό ακριβώς επιδιώκει η «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου»: να θέσει στο τιμόνι του τρένου της ανατροπής τους ίδιους τους πολίτες του Χαλανδρίου, με μπροστάρη τα κινήματα και τη νεολαία. Ή όπως εύστοχα έχει διατυπωθεί, να παραδώσει τον δήμο στους πολίτες του. Γνωρίζουμε ότι η ολική διέξοδος από το καθεστώς φρίκης που έχουν επιβάλλει τα μνημόνια και η τρόικα μπορεί να προκύψει μόνο από μια συνολική ανατροπή. Παρολαυτά, οι τομές που μπορούν να συντελεστούν σε επίπεδο γειτονιάς μπορούν να αποτελέσουν ανάσα για πολλούς νέους.

Η νεολαία μπορεί να αναπνεύσει: Η ενίσχυση από μια δημοτική αρχή πραγματικών δομών αλληλεγγύης και κινήσεων ανταλλακτικής, συνεταιριστικής και αλληλέγγυας οικονομίας μπορεί να προσφέρει μερική ανακούφιση σε οικονομικά προβλήματα της νεολαίας, όπως η ανεργία, η προοπτικής της οικονομικής ανεξαρτητοποίησης ή δημιουργία οικογένειας.

Η νεολαία οφείλει να εκφραστεί:

Στην εποχή της απόγνωσης λύνουμε στις γειτονιές μας τη θηλιά της σιωπής και της απάθειας. Γιατί ο αγώνας, τα κινήματα, η ενεργητική στάση και η άρνηση της υπεκφυγής από τις ευθύνες του παρόντος δημιουργούν έναν άλλο δρόμο, τον δρόμο που διευρύνει τον ορίζοντα των ονείρων μας.

Ενώ στο Χαλάνδρι οι χώροι οι οποίοι προσφέρουν εκείνο το μοντέλο της ακριβής, εμπορευματοποιημένης και πολιτισμικά αμφίβολης διασκέδασης ξεφυτρώνουν κάθε μέρα (και κάθε νύχτα) σαν τα μανιτάρια, οι χώροι πηγαίας κοινωνικής, πολιτισμικής και πολιτικής έκφρασης των νέων λείπουν. Για εμάς, οι νέοι πρέπει να μπορούν να διαμορφώνουν μόνοι τους τους όρους με τους οποίους θα επιλέγουν να διασκεδάζουν, να παράγουν πολιτισμό και πολιτική και να επικοινωνούν τις ανησυχίες τους. Κέντρο σε αυτή την προσπάθεια έχει η αξιοποίηση προς αυτή την κατεύθυνση των ελεύθερων και δημόσιων χώρων και η στήριξη της δημιουργίας κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών χώρων και στεκιών νεολαίας. Σε αυτή την κατεύθυνση επιδιώκουμε να ανοίξει ένας διάλογος στους νέους, για το πώς οι ίδιοι επιθυμούν να οργανώνουν την καθημερινότητά τους και εν τέλει ποια είναι η θέση τους μέσα στην πόλη. Γι αυτό, η ψήφος και η στήριξη της «Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου» δεν είναι ψήφος ανάθεσης των ονείρων μας σε μια νέα δημοτική αρχή, αλλά αντίθετα ενεργητική στάση και συμμετοχή στην προσπάθεια να φέρουμε την πόλη στα δικά μας μέτρα.

Η ρεματιά μας

χεδόν είκοσι χρόνια μετά την ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία της Ρεματιάς οι εκκρεμότητες στην ευαίσθητη αυτή περιοχή της πόλης παραμένουν. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η Ρεματιά την τελευταία περίοδο έχει δεχτεί σοβαρά πλήγματα.  Με τη διέλευση της Αττικής οδού αποκόπηκε το τμήμα του Χαλανδρίου από τη φυσική του συνέχεια, που αποτελεί η προέκταση του ρέματος στα Βριλήσσια και την Πεντέλη. Η ρεματιά στην περιοχή του Χαλανδρίου έπαψε να αποτελεί τη συνέχεια ενός ολοκληρωμένου οικοσυστήματος και μετατρέπεται σε έναν απομονωμένο χώρο αστικού πράσινου, σε ένα μεγάλο πάρκο. Οι συνέπειες για τη χλωρίδα και την πανίδα είναι προφανείς. Διακόπτονται οι διαδικασίες φυσικής επικοινωνίας μέσα σε ένα ολοκληρωμένο οικοσύστημα.  Τα έργα συντήρησης των πρανών με ζαρζανέτια, ουσιαστικά αποτελούν εγκιβωτισμό της κοίτης, καταστρέφοντας μέρος της χλωρίδας που στα συγκεκριμένα σημεία δεν πρόκειται να αναπαραχθεί ποτέ. Παράλληλα σε αρκετά σημεία υπάρχει κίνδυνος να αποτελέσουν τη de facto οριοθέτηση της Α’ ζώνης προστασίας σε αντίθεση με τα όσα ορίζει το Προεδρικό Διάταγμα προστασίας της ρεματιάς.  Οι συνεχείς εργολαβίες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για τον καθαρισμό των πρανών από ανεκπαίδευτα συνεργεία, μπορεί να βοηθούν στην όποια αντιπυρική προστασία (άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος δεν καθαρίζεται ποτέ), όμως ανακόπτουν τη διαδικασία φυσικής ανανέωσης της χλωρίδας με την αδιάκριτη καταστροφή όλων των μικρών φυτών. Από την άλλη υπάρχει πλήρης εγκατάλειψη στον τομέα του εμπλουτισμού της πανίδας και της χλωρίδας του ρέματος και της προστασίας από πολυποίκιλες αυθαιρεσίες (αυθαίρετες περιφράξεις, βοθρολύμματα που απορρίπτονται στην κοίτη).  Η εγκατάλειψη του ρέματος από την πλευρά του Δήμου συνοδευόταν πάντα από την εμφάνιση σχεδίων «ανάπλασης», τα οποία ουσιαστικά στόχευαν στην αλλοίωση του μέχρι τώρα χαρακτήρα του (τελευταία εκδοχή το «πρότυπο καινοτόμο σχέδιο» της διοίκησης Ζαφειρόπουλου όπως και η μελέτη για την «αναμόρφωση» του θεάτρου σε μεγαθήριο 1000 θέσεων). Σε αυτό άλλωστε συνέβαλε διαχρονικά, η γιγάντωση του εμπορικού κέντρου και η γειτνίασή του με το χώρο της Ρεματιάς. Παρά το ό,τι οι διάφορες απόπειρες «ανάπλασης» μέχρι τώρα έχουν αποτύχει χάρη στις κινητοποιήσεις του Συλλόγου για την Προστασία της Ρεματιάς και ευαισθητοποιημένων κατοίκων, η μετατροπή του φθίνοντος εμπορικού κέντρου σε τόπο υπερσυγκέντρωσης κέντρων διασκέδασης, αναμένεται να αυξήσει τις πιέσεις για «ανάπλαση» της Ρεματιάς και επέκτασης αυτού του τύπου των χρήσεων στη Β’ ζώνη προστασίας.  Η θέση των προηγούμενων διοικήσεων του δήμου για τροποποίηση του ΠΔ προστασίας είναι γνωστή. Άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια δεν προχώρησαν στην οριοθέτηση της Α’ ζώνης προστασίας, με αποτέλεσμα ο Συνήγορος του Πολίτη (υπόθεση 11802) να χαρακτηρίσει τη στάση του δήμου «ακραία μορφή κακοδιοίκησης», ζητώντας άμεσες ενέργειες για οριοθέτηση της Α΄ ζώνης προστασίας, κάτι που φυσικά δεν έγινε μέχρι σήμερα.

Τι πρέπει να γίνει Είναι προφανές ότι στο Δήμο Χαλανδρίου χρειάζεται η συγκρότηση ειδικού οργανισμού για την ενιαία και συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ρεματιάς. Ένας οργανισμός του Δήμου, ο οποίος θα διαβουλεύεται συστηματικά μέσω ενός άτυπου οργάνου, με συμμετοχή της διοίκησης, των δημοτικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης, το Σύλλογο για την Προστασία της Ρεματιάς και άλλους τοπικούς ή υπερτοπικούς αρμόδιους φορείς με αποκλειστικό έργο την πλήρη εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος αλλά και τη συνεχή προστασία του χώρου. Αυτός ο οργανισμός εάν του δοθούν αρμοδιότητες μπορεί: ● Να οργανώνει και να συντονίζει την τεχνική – νομική παρέμβαση για τις πολεοδομικές παραβάσεις και καταγγελίες άμεσα, προγραμματίζοντας παράλληλα τον περιοδικό έλεγχο από την τεχνική υπηρεσία για διαπίστωση τυχόν νέων παρανομιών. Έτσι η μόλυνση του ρέματος από οικιακά απόβλητα, η απομάκρυνση παράνομων περιφράξεων κλπ μπορεί να σταματήσει άμεσα. ● Να συντονίζει γεωπόνους και υπηρεσία πρασίνου για ευρύτερες παρεμβάσεις. Να ενισχύει τις εθελοντικές δράσεις των ευαισθητοποιημένων πολιτών και να συμβάλει ουσιαστικά στη χάραξη μονοπατιών για εύκολη πρόσβαση με ταυτόχρονη προστασία τμημάτων του ρέματος για ανεμπόδιστη ανάπτυξη της πανίδας του. ● Να αποσπάσει από το δυναμικό του δήμου υπαλλήλους για μόνιμη και συνεχή απασχόληση στη Ρεματιά με άξονες τη συντήρηση, τον καθαρισμό και την προστασία. Έτσι θα προστατευθούν σημεία που δεν καθαρίζονται ποτέ και αποτελούν εστίες άμεσου κινδύνου κατά τους θερινούς μήνες. ● Να οργανώνει τον προγραμματισμό για τον καθαρισμό και την αναδάσωση (μετά από τη σύνταξη σχετικής μελέτης), να συντονίζει τη φύλαξη από φωτιά, το παράνομο παρκάρισμα, την απόρριψη σκουπιδιών και μπαζών κλπ. ● Να εξετάσει τη δυνατότητα απελευθέρωσης της ρεματιάς από τυχόν παλαιά κτίσματα που τώρα υπάρχουν στα πρανή με αποζημίωση των ιδιοκτητών ή ανταλλαγή με άλλες δημοτικές ιδιοκτησίες εφόσον οι ίδιοι το επιθυμούν. Βέβαια πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η οριοθέτηση της Α’ ζώνης. Άμεση σήμανση στα σημεία που η Α΄ ζώνη δεν έχει υποστεί παρεμβάσεις και εξέταση των περιπτώσεων όπου έχουν συμβεί καταπατήσεις, αυθαίρετες περιφράξεις κλπ. Η απομάκρυνση όλων των παράνομων χρήσεων όπως επιβάλει το προεδρικό διάταγμα, και η άμεση διακοπή εγκιβωτισμού με «ζαρζανέτια», με την παράλληλη προκήρυξη μελέτης για τη στήριξη των πρανών με φυσικά μέσα, αποτελούν βασική προτεραιότητα. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να εξεταστεί και η κατασκευή αντιπλημμυρικών φραγμάτων, που προβλέπονται από το ΠΔ Προστασίας και όχι η διεύρυνση της κοίτης που αυξάνει την ταχύτητα απορροής με αποτέλεσμα την εμφάνιση πλημμυρικών φαινομένων στο Συνοικισμό λόγω της κλειστής διατομής του αγωγού που διέρχεται κάτω από τη λεωφόρο Κηφισίας. Η χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων και η εφαρμογή των προτάσεων των εμπλεκόμενων φορέων δεν είναι αδύνατη. Εκτός από τα ποσά που ήδη ξοδεύονται αλόγιστα καταστρέφοντας ουσιαστικά τη Ρεματιά, μία πρώτη βάση μπορούν να αποτελέσουν τα δημοτικά τέλη από τις «οχλούσες» επιχειρήσεις (σούπερ μάρκετ, γραφεία και καταστήματα που δραστηριοποιούνται) στην ευρύτερη περιοχή της Ρεματιάς και το ποσό αυτό να αποτελεί ειδικό κονδύλι στον δημοτικό προϋπολογισμό. Άλλωστε αυτά τα τέλη- παρά τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου- μέχρι τώρα δεν εισπράττονται και η έλλειψή τους στερεί από την πόλη άλλες υπηρεσίες. Επίσης μπορεί να βρεθούν παράλληλες πηγές χρηματοδότησης με τη διοργάνωση ήπιων δραστηριοτήτων, συμβατών με το πνεύμα του προεδρικού διατάγματος (πχ. δημοτικό φυτώριο, εκδηλώσεις περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο δημοτικό θέατρο) και βέβαια πάντα με τη συμφωνία των κατοίκων της περιοχής. Δυνατότητες ουσιαστικής αναβάθμισης της Ρεματιάς υπήρχαν και υπάρχουν. Αυτό που πάντα έλειπε ήταν η στοιχειώδης διάθεση από τη δημοτική αρχή.

Πολιτική υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης

«Ο άνθρωπος είναι η απάντηση όποια και αν είναι η ερώτηση» (Αndre Breton)

ήμερα βιώνουμε όλο και περισσότερο την οικονομική κρίση. Την ανεργία, τη φτώχεια και την περιθωριοποίηση πολλών συμπολιτών μας. Η ακολουθούμενη περιοριστική δημοσιονομική πολιτική οδηγεί σε δραματική μείωση των κρατικών δαπανών για την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση με αποτέλεσμα την όλο και μεγαλύτερη εμπορευματικοποίηση των υπηρεσιών υγείας. Το αποτέλεσμα είναι προφανές. Σταδιακή και ουσιαστική συρρίκνωση έως και κατάργηση του δικαιώματος για δημόσια και δωρεάν ιατρική περίθαλψη με το φόβο του κοινωνικού αποκλεισμού να βρίσκεται προ των πυλών. Με την κρίση παρούσα να πλήττει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους τους συμπολίτες μας ο δήμος οφείλει να έχει σαφή πολιτική για την προστασία τους. Οφείλει να ενισχύει όλα τα ενεργά κινήματα κοινωνικής αλληλεγγύης που δρούν στην πόλη. Οφείλει να αντιταχθεί στα σχέδια ιδιωτικοποίησης και κατάργησης του συστήματος υγείας, παρά το ότι δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις υποχρεώσεις του κράτους στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Οφείλει να συμβάλει στη δημιουργία ενός δικτύου προστασίας των πολιτών του. Ενός δικτύου που θα ενισχύει την κοινωνική ανταποδοτικότητα ενάντια στην κυριαρχία των νόμων της αγοράς. Σε αυτό το πλαίσιο ο δήμος οφείλει να στηρίξει ηθικά και υλικά τη λειτουργία ενός ιατρείου κοινωνικής αλληλεγγύης- κέντρου πρόληψης, αγωγής υγείας και κοινωνικής μέριμνας, το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο μοντέλο υγειονομικής προσέγγισης και κοινωνικής αντίληψης με δράσεις που θα καλύπτουν τις ανάγκες σε πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όλων ανεξαιρέτως των ανασφάλιστων και κοινωνικά αποκλεισμένων συμπολιτών μας, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Η υπάρχουσα δομή του δημοτικού ιατρείου μπορεί να αποτελέσει τη βάση αρκεί να γίνουν δραστικές αλλαγές στην οργάνωση, στον τρόπο διοίκησης και στις προτεραιότητές του με γνώμονα την ενεργοποίηση όλων των ευαισθητοποιημένων φορέων, επαγγελματιών και δημοτών της πόλης.

Tι συμβαίνει σήμερα Πρόληψη: ● Έλλειψη οργανωμένων δράσεων πρόληψης και αγωγής υγείας σε ειδικές ομάδες πληθυσμού (πχ ενημέρωση γονέων και εκπαιδευτικών, ενημέρωση ηλικιωμένων μέσω των ΚΑΠΗ, κλπ) Περιορισμένος αριθμός εκδηλώσεων ιατρικού περιεχομένου, ασύνδετων μεταξύ τους, κυρίως μετά από προτάσεις ιδιωτών για προβολή του έργου τους. ● Απουσία οποιασδήποτε πρόληψης σε ειδικές ομάδες του πληθυσμού Λειτουργία δημοτικού ιατρείου: ● Ανυπαρξία κριτηρίων στους αποδέκτες της ιατρικής περίθαλψης. ● Αδυναμία εξυπηρέτησης σε εύλογο χρονικό διάστημα λόγω του περιορισμένου αριθμού ιατρών αλλά και του εβδομαδιαίου ωραρίου απασχόλησής τους. ● Έλλειψη ιατρικών ειδικοτήτων. ● Παντελής αδυναμία κάλυψης β’ βαθμιας περίθαλψης και εξειδικευμένων διαγνωστικών εξετάσεων σε ανασφάλιστους ασθενείς. ● Αδυναμία χορήγησης φαρμακευτικής αγωγής σε ανασφάλιστους, σε συνδυασμό με τα αυστηρά κριτήρια που ισχύουν για τους αποδέκτες των υπηρεσιών του Κοινωνικού Φαρμακείου (μόνο 143 άτομα από την έναρξη της λειτουργίας του) ● Πλήρης απουσία δημοτικής κοινωνικής πολιτικής και προσανατολισμός κάλυψης αυτής της έλλειψης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, περιορισμένης διάρκειας και αυστηρών περιορισμών με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των τελικώς ωφελούμενων.

Τι μπορεί να γίνει

Πρόληψη: ● Έρευνα για την επισήμανση των προβλημάτων ειδικών ομάδων του πληθυσμού σε συνεργασία με φορείς της πόλης. Ιεράρχησή τους. Συνεργασία με τις αντίστοιχες ιατρικές επιστημονικές ενώσεις για τη διοργάνωση δράσεων ενημέρωσης και ιατρικού ελέγχου. ● Εμβολιασμοί σε παιδιά και ενηλίκους ειδικών ομάδων του πληθυσμού. (ανασφάλιστοι, οικονομικά αδύναμοι). Λειτουργία δημοτικού ιατρείου: ● Προτεραιότητα σε ανασφάλιστους, άπορους, ανέργους σε συνεργασία με την κοινωνική υπηρεσία αλλά και με κοινωνικούς ή επαγγελματικούς φορείς της πόλης. ● Υιοθέτηση δράσεων ευαισθητοποίησης για την προώθηση του εθελοντισμού από το υπερεπαρκές ιατρικό προσωπικό της πόλης για την οργάνωση δικτύου παροχής πρωτοβάθμιας περίθαλψης και με εθελοντές ιατρούς. Η δημοτική αρχή ως ελάχιστη ανταπόδοση της προσφοράς αυτής θα εξετάσει τη δυνατότητα καθιέρωσης επιπλέον κινήτρων ανταποδοτικού χαρακτήρα, εφόσον το επιθυμούν. Καθημερινό ωράριο λειτουργίας και με την αναβάθμιση της εθελοντικής προσφοράς των ιατρών της πόλης όπως προαναφέρθηκε. ● Συγκρότηση δικτύου αλληλέγγυων ιατρών – ειδικοτήτων που δεν περιλαμβάνονται στο ΣΚΕΠΙ - στο οποίο ο/η ασθενής θα έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί και να λάβει τις υπηρεσίες εντελώς δωρεάν, εφόσον αυτό κριθεί σκόπιμο από τους γιατρούς του ΣΚΕΠΙ. ● Δημιουργία δικτύου ιατρών στα δημόσια νοσοκομεία για την περίθαλψη ανασφάλιστων ασθενών. Ενημέρωση των ανασφάλιστων ασθενών μέσω της κοινωνικής υπηρεσίας για τις ιατρικές υπηρεσίες που δικαιούνται σε αυτά, λόγω ακριβώς του πολυσύνθετου νομικού πλαισίου. ● Δημιουργία δικτύου συγκέντρωσης φαρμάκων σε συνεργασία με εθελοντές φαρμακοποιούς της πόλης. Οργάνωση δικτύου με άλλα κοινωνικά ιατρεία για την έγκαιρη αλληλοκάλυψη σε περιπτώσεις ελλείψεων. ● Επαναπροσδιορισμός του δημοτικού προϋπολογισμού με έμφαση στην ενίσχυση δράσεων στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής υπέρ των αδύναμων οικονομικά ομάδων του πληθυσμού, με εκλογικευμένα κριτήρια επιλογής και πλήρη διαφάνεια.

Η πόλη μας Το κέντρο της πόλης και μεις Οι επιπτώσεις του μνημονίου στην αγοραστική ικανότητα των κοινωνικών στρωμάτων που παραδοσιακά αποτελούσαν το καταναλωτικό κοινό του Χαλανδρίου, είναι η κύρια αλλά δυστυχώς όχι η μόνη αιτία της απαξίωσης του ιστορικού και εμπορικού κέντρου. O εμπορικός κόσμος που δραστηριοποιείται στο κέντρο, εκτός από την οικονομική κρίση, έρχεται επίσης αντιμέτωπος με τα αποτελέσματα της οριστικής χρεωκοπίας του μοντέλου ανάπτυξης της πόλης που υλοποιήθηκε με πράξεις και παραλείψεις των διοικήσεων και καθόρισε επί δύο και πλέον δεκαετίες την μορφή της. Το μοντέλο αυτό βασίστηκε στη διαπαραταξιακή και διακομματική αποδοχή των αναπτυξιακών αυταπατών, που με άξονα τα μεγάλα οδικά έργα, θα εξασφάλιζαν δήθεν μια ευοίωνη προοπτική τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους εμπόρους του κέντρου και όλης της πόλης. Όμως (όπως από τότε προειδοποιούσαμε), αντίθετα από τα προσδοκώμενα, η υπερανάπτυξη των οδικών υποδομών αντί να φέρει την αποφόρτιση του κυκλοφοριακού και την ενίσχυση της προσβασιμότητας του κέντρου, έφερε την πλήρη αποκοπή του από τον ζωτικό του χώρο, δηλαδή από τις γειτονιές του Χαλανδρίου, βυθίζοντας στο χάος, μαζί με τις ορδές των απελπισμένων οδηγών, και τις υποσχέσεις του παραδοσιακού πολιτικού προσωπικού της πόλης. Στην πραγματικότητα η υπερανάπτυξη του επιχειρηματικού και διοικητικού χαρακτήρα μιας ανοχύρωτης και χωρίς υποδομές πόλης, όπως την αποδέχτηκε και την υλοποίησε το πολιτικό της προσωπικό, υπονόμευσε οριστικά (ελπίζουμε όχι όμως αμετάκλητα), τη βιωσιμότητα του εμπορικού της κέντρου.

Νέες απειλές για το εμπορικό κέντρο Σήμερα το εμπορικό κέντρο βρίσκεται αντιμέτωπο με νέες απειλές που επιτείνουν και διογκώνουν όλα τα προβληματικά του χαρακτηριστικά. Η σημαντικότερη από αυτές είναι η πολιτική ανεξέλεγκτης αδειοδότησης καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που ακολουθεί η διοίκηση του κ. Κουράση μετατρέποντας το κέντρο της πόλης σε μονολειτουργική ζώνη διασκέδασης και αναψυχής. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι η ακολουθούμενη πολιτική ωθεί τους κατοίκους του να το εγκαταλείψουν, γεγονός με μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη μορφή και τη λειτουργία της πόλης. Η βίαιη εκδίωξη της κατοικίας σε συνδυασμό και με τις προωθούμενες αλλαγές στις χρήσεις του γενικού πολεοδομικού και τα σχέδια για κατασκευή νέων εμπορικών κέντρων στις περιοχές των σταθμών του μετρό, απειλούν να καταστρέψουν και τον ζωτικό χώρο καταναλωτών που έχει ανάγκη το εμπορικό κέντρο. Η διοίκηση του δήμου αρνήθηκε κατηγορηματικά όλες τις προτάσεις για αναστολή έκδοσης νέων αδειών, για μελέτη χρήσεων γης και τον επιμερισμό των αναγκών ανά πολεοδομική ενότητα που θα δείχνει τις σημερινές ανάγκες για κάθε χρήση. Αρνείται μέχρι σήμερα να συζητήσει την πρότασή μας για έκδοση κανονιστικής διάταξης σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον κώδικα δήμων και κοινοτήτων «περί προσδιορισμού ειδικότερων όρων και προϋποθέσεων της ίδρυσης και εγκατάστασης καταστημάτων, επιχειρήσεων και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, που επηρεάζουν το φυσικό, πολιτιστικό και αρχιτεκτονικό περιβάλλον καθώς και την αισθητική, φυσιογνωμία και τις εν γένει λειτουργίες της πόλης» (παρ 8, της αρμοδιότητας γ) ποιότητας ζωής και εύρυθμης λειτουργίας των πόλεων και των οικισμών,σελ343 δημοτικού κώδικα) Μάλλον είναι περιτό

Άλλη σημαντική απειλή είναι η προωθούμενη, τόσο από το νέο ρυθμιστικό, όσο και από τη διοίκηση του δήμου, περαιτέρω αλλαγή της μορφής της πόλης μέσω της αξιοποίησης των σταθμών του μετρό και των οδικών αξόνων στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του επιχειρηματικού και διοικητικού της χαρακτήρα. Το επιχειρησιακό σχέδιο που εκπόνησε ο δήμος, και η αλλαγή του γενικού πολεοδομικού από τη διοίκηση του κ. Κουράση, δείχνουν την πρόθεσή της να συνεχίσει την πεπατημένη και να επιφέρει νέες και σημαντικές αλλαγές που θα επηρεάσουν καθοριστικά τη βιωσιμότητα του εμπορικού κέντρου. Ιδιαίτερα οι ζώνες επιχειρηματικής ανάπτυξης που επιζητεί η διοίκηση Κουράση γύρω από τους σταθμούς του μετρό, και τις νέες περιοχές που θα ενταχθούν στο σχέδιο στη Δουκίσσης Πλακεντίας, σε συνδυασμό με τη συστηματική παραβίαση όλων των απαγορεύσεων για τις χρήσεις γης, θα διαμορφώσουν σταδιακά, σημαντικούς εμπορικούς και διοικητικούς πόλους, ανταγωνιστικούς ως προς το κέντρο της πόλης, μιας και θα προσφέρουν ευκολότερη πρόσβαση και περισσότερους χώρους στάθμευσης. Μ’ αυτόν τον τρόπο και ενώ η ανάπτυξη των μεγάλων κέντρων τύπου mall και Goldenhall κυριολεκτικά απομυζά τους τελευταίους πόρους της τοπικής αγοράς, η διοίκηση του δήμου μας όχι μόνο δεν αντιδρά δυναμικά στην χωροθέτησή τους αλλά αντιθέτως την προωθεί και την νομιμοποιεί. Την ίδια στιγμή, υπονομεύουν συστηματικά τις τελευταίες ελπίδες για την έλευση του μετρό στο κέντρο της πόλης, στο πλαίσιο των καινούργιων επεκτάσεων, όπως είχαμε εγκαίρως προτείνει. Έτσι το ίδιο μπλοκ συμφερόντων, παραγόντων και παρατάξεων που ακύρωσε πριν από δέκα χρόνια την έλευση του μετρό στο κέντρο της πόλης, καταφέρνοντας να εξυπηρετήσει τα επιχειρηματικά σχέδια του εθνικού μας κατασκευαστή στις αδόμητες και εκτός σχεδίου περιοχές, συνεχίζει ακόμη και σήμερα την ίδια στρατηγική και μάλιστα στο όνομα της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας!

13 Η έλευση του μετρό στο κέντρο της πόλης, ειδικά στην κεντρική της πλατεία, θα είχε μόνο πλεονεκτήματα και σχεδόν κανένα μειονέκτημα. Το κέντρο είναι ήδη δομημένο- άρα υπάρχει μηδαμινή δυνατότητα επιπλέον τσιμεντοποίησης, οι χρήσεις γης είναι συμβατές -άρα μηδενική δυνατότητα επιπλέον επιβάρυνσης. Η έλευση του μετρό θα τονώσει ταυτόχρονα τόσο την εμπορικότητα όσο και την κατοικία, άρα την πολυλειτουργικότητα του κέντρου. Αντίθετα η στρατηγική αξιοποίησης των περιφερειακών σταθμών τονώνει τη νέα οικοδόμηση, την αλλαγή των χρήσεων επί το δυσμενέστερο στις αδόμητες περιοχές και την απομάκρυνση της κατοικίας προς όφελος των υπηρεσιών γραφείων κλπ, δηλαδή τις μονολειτουργικές και γραμμικές- κατά μήκος των οδικών αξόνων -ζώνες ανάπτυξης με καταστροφικά αποτελέσματα στη ζωή της πόλης. Η δυνατότητα επιβίωσης του εμπορικού κέντρου είναι ευθέως ανάλογη της τόλμης να ανατραπεί Η μέχρι τώρα πορεία της πόλης. Η αναστροφή της υπερανάπτυξης και της χωρικής επέκτασης, η επανασύνδεση με την κατοικία, τις γειτονιές και την εξυπηρέτηση των αναγκών των πολιτών είναι στο επίκεντρο της δικής μας εναλλακτικής στρατηγικής. Ωστόσο αν η έλευση του μετρό στο κέντρο είναι μία από τις απαραίτητες συνθήκες για την επιβίωσή του, διόλου αμελητέες δεν είναι οι ενέργειες που με μικρό σχετικά κόστος θα μπορούσαν να τη διευκολύνουν. Η δημιουργία στοιχειωδών υποδομών (παιδικές χαρές, πολιτιστικοί χώροι, δημόσιες τουαλέτες κλπ) θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο προσέλκυσης της πελατείας των μεγάλων καταστημάτων, πελατεία που προτιμά τον συνδυασμό αγορών και διασκέδασης. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα του καφέ στην στοά του σημαντικότερου βιβλιοπωλείου της πόλης, η λειτουργία του οποίου δημιούργησε ένα νέο χώρο συνεύρεσης τονώνοντας και τις πωλήσεις, δείχνει το πώς θα έπρεπε να φανταστούμε τη βελτίωση της ελκυστικότητας του εμπορικού κέντρου: ● μικροί και λειτουργικοί δημόσιοι χώροι, ανοιχτοί στον πολιτι-

σμό και τη δημόσια συζήτηση, οάσεις πρασίνου, περιπάτου και αναψυχής με έμφαση στον δημόσιο χαρακτήρα που προσιδιάζει στη λειτουργία της αγοράς με την κλασική έννοια. ● ενίσχυση της προσβασιμότητας μέσω δικτύου πεζοδρόμων, επέκταση και βελτίωση των άθλιων πεζοδρομίων, της δημοτικής συγκοινωνίας και των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων. ● περιφερειακά πάρκινγκ, ανάδειξη των διατηρητέων, στοχευμένες αναπλάσεις, περιορισμός των πολεοδομικών αυθαιρεσιών των καταστημάτων. Στα πλαίσια αυτά προτείνουμε την ανάπλαση της οδού Γυφτοπούλου και τη δημιουργία της Κάτω Πλατείας στον χώρο απέναντι από τον «Μαρινόπουλο». Το έργο θα συμβάλει στην δημιουργία ενός σχετικά ενιαίου χώρου περιπάτου, αναψυχής και πολιτισμού σε μικρή κλίμακα και σε σύνδεση με τη Ρεματιά και την πλατεία. Ακόμη μέτρα πολεοδομικού χαρακτήρα που θα δημιουργούσαν αντικίνητρα στην επέκταση των μεγάλων καταστημάτων, διαφοροποιημένη πολιτική δημοτικών τελών ανάλογα με την κατηγορία και την όχληση, πολιτικές ενίσχυσης της κατοικίας και της πολυμορφίας της εμπορικής και βιοτεχνικής δραστηριότητας στο κέντρο.

Πολιτισμός

ις τελευταίες δεκαετίες, όσοι σήμερα δραστηριοποιούνται στη δημοτική μας παράταξη, απέδειξαν ότι γι’ αυτούς ο πολιτισμός δεν είναι μια υποσημείωση σ’ ένα προεκλογικό φυλλάδιο αλλά ένα πλέγμα αξιών, χωρίς τις οποίες είναι αδύνατον να πετύχει οποιοδήποτε πολιτικό σχέδιο. Από τον σύλλογο Κ. Βάρναλης και τον θίασο των Άστεγων έως τον πειρατικό ραδιοσταθμό Κοκκινοσκουφίτσα στα FM και από τα περιοδικά Ακροβασία, Στροφή, Εκμέκ έως τις πρόσφατες πλούσιες δραστηριότητες στο Χώρο διαλόγου Αβέρωφ 7α και αλλού, το νήμα παραμένει ανθεκτικό. Σε μια πόλη που το πολεοδομικό σχέδιο προβλέπει την ανάγκη ύπαρξης τουλάχιστον 12.000 τ.μ. πολιτιστικών χώρων (ΦΕΚ 285/Δ/2004) δεν υπάρχει ούτε μία κλειστή αίθουσα που να μπορεί να φιλοξενήσει αξιοπρεπώς καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Οι μέχρι τώρα διοικήσεις περιορίστηκαν κυρίως σε μετακλήσεις καλλιτεχνών, αδιαφορώντας για την ενίσχυση του δυναμικού του Χαλανδρίου και ιδιαίτερα των νέων. Κι αυτό όχι μόνο τα τελευταία χρόνια των μνημονίων αλλά και της εποχές της αντιπνευματικής «ευμάρειας». Σήμερα, που η ανθρωπιστική κρίση πλήττει τη χώρα, ο πολιτισμός πρέπει να αποτελέσει βασικό άξονα κάθε προσπάθειας έμπρακτης αλληλεγγύης. Για μας ένα βιβλίο, μια θεατρική παράσταση, μια κινηματογραφική ταινία είναι εξίσου απαραίτητα για τη ζωή στην πόλη, όπως απαραίτητη είναι η προστασία του περιβάλλοντος ή οι κοινωνικές παροχές. Έχοντας στο κέντρο του σχεδιασμού μας το ξαναζωντάνεμα κάθε γειτονιάς στο Χαλάνδρι, θέλουμε και μπορούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να εκφράσουν οι κάτοικοι τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε βασική προτεραιότητα της Δημοτικής Αρχής τις εστίες λόγου και τέχνης σε κάθε γειτονιά της πόλης. Τα σχολεία με τις υποδομές χώρων που διαθέτουν μπορούν να συμβάλουν, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση , στη δημιουργία δικτύου πολιτιστικών δράσεων με συνέργεια των Συλλόγων Γονέων, των καθηγητών και των μαθητών. Κεντρικοί χώροι πολιτιστικών παρεμβάσεων μπορούν να αναζητηθούν και με την αξιοποίηση και διευθέτηση υφιστάμενων δημοτικών χώρων, ενεργή διεκδίκηση κληροδοτημάτων και κτιρίων (πχ. κτήμα Δουζένη, κτήμα Πραπόπουλου, βίλα Μπαχάουερ, «μουσείο Νόμπελ»). Ακόμη και κλειστοί, ανοίκιαστοι χώροι, ελεύθερα δημοτικά οικόπεδα για εγκατάσταση λυόμενων θα μπορούσαν να αποτελέσουν συμπληρωματικά χώρους πολιτισμού. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε και τις αξιόλογες δραστηριότητες συλλόγων όπως αυτοί των Μικρασιατών, των Ηπειρωτών, των Κρητών κ.ά. Εκπαίδευση, εργαστήρια και ενίσχυση της βιβλιοθήκης του Αετοπούλειου αποτελούν επίσης βασικούς άξονες μιας ενεργής πολιτικής, η οποία θα αφορά όλους τους δημότες και φυσικά, τους μαθητές, καλλιτεχνικές ομάδες, συγκροτήματα κλπ. Είμαστε σίγουροι πως οι περισσότεροι συμπολίτες μας δεν είναι ευχαριστημένοι από τη μετατροπή τους σε πελάτες που πληρώνουν ακριβά για να καταναλώσουν τυποποιημένο χυλό ομοιόμορφων και ανιαρών «πολιτιστικών» προϊόντων. Ξέρουμε ότι η αποκαρδιωτική κατάσταση του πολιτισμού στην Ελλάδα – παρά τις φωτεινές εξαιρέσεις από τολμηρούς αλλά αβοήθητους καλλιτέχνες και διανοούμενους – οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και κυρίως στις ελλείψεις της εκπαίδευσης. Αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει μια δημοτική αρχή. Μπορεί όμως, αν διαθέτει την αποφασιστικότητα και με τη συνεισφορά ανήσυχων πνευματικών ανθρώπων, να εξασφαλίσει σε κάθε δημότη την ελευθερία και τα μέσα να εκφραστεί και να πάψει να μεμψιμοιρεί, περιμένοντας από κάποιους άλλους μια αδύνατη – χωρίς να βάλει ο ίδιος το χεράκι του – βελτίωση της καθημερινής του ζωής.

Αναθεώρηση Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου

διοίκηση του κ Κουράση επέλεξε να φέρει προς τελική έγκριση την τελική της πρόταση για την αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού, ελάχιστους μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές και ενώ αμφισβητείται πλέον μετά τις συνεχείς αποχωρήσεις των δημοτικών της συμβούλων ακόμη και η κατασκευασμένη από τον εκλογικό νόμο πλειοψηφία των εδρών της. Αλήθεια ποια νομιμοποίηση έχει η Διοίκηση του δήμου να δεσμεύει με τις προτάσεις της το μέλλον της πόλης για τα επόμενα 15 χρόνια όπως ομολογείται στο εισηγητικό κείμενο, ενώ έχει απολέσει σίγουρα την εμπιστοσύνη όχι μόνο των κατοίκων της πόλης μας, αλλά και του 1/3 των εκλεγμένων της συμβούλων; Αφού με δική τους ευθύνη καθυστέρησαν τόσα χρόνια, γιατί αρνούνται την δυνατότητα στην νέα δημοτική αρχή που με βεβαιότητα θα προκύψει στις επόμενες εκλογές να συμβάλλει σε μια νέα οπτική για την πόλη; Στο υπό αναθεώρηση σχέδιο κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να υπάρχουν προβλέψεις για μια σειρά θεμάτων της πόλης όπως είναι: ΟΙ χρήσεις γης, η κοινωνική υποδομή, οι συντελεστές δόμησης, οι χώροι πρασίνου και αθλητισμού, οι αναπλάσεις, το κυκλοφοριακό, οι στρατηγικές για την ενέργεια και το νερό, προστασία της Ρεματιάς, οι νέοι και παλιοί οδικοί άξονες και ο χαρακτήρας τους, η στρατηγική αξιοποίησης των ελάχιστων μεγάλων ενιαίων εκτάσεων που υπάρχουν ακόμη στην πόλη, η διεκδίκηση από το ΤΑΙΠΕΔ άλλων που οδεύουν προς ξεπούλημα, οι επιπτώσεις της ένταξης του Πεύκου Πολίτη στο σχέδιο Πόλης, τα θέματα που προκύπτουν για τον περιορισμό της ζώνης πρασίνου στο νεκροταφείο, η ένταξη του Πατήματος και η διασφάλισή της, η στρατηγική για την καθαριότητα ,το κέντρο της πόλης και η διασφάλιση της κατοικίας και της ποιότητας ζωής των κατοίκων του από τις αλλαγές στις χρήσεις του και την σταδιακή μετατροπή του σε μονολειτουργική ζώνη διασκέδασης και τόσα άλλα που θα προσδιορίσουν την μορφή της πόλης για τα επόμενα τουλάχιστον 15 χρόνια. Αντί για αυτό η διοίκηση του κ Κουράση επέλεξε να χρησιμοποιήσει την αναθεώρηση για να περάσει μια σειρά ρυθμίσεις εξυπηρέτησης των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων που λεηλατούν χρόνια τώρα την πόλη. Ο λόγος για τις σοβαρές αλλαγές που προβλέπει το σχέδιο αναθεώρησης του γενικού πολεοδομικού, με κορυφαία την χωροθέτηση χρήσεων στο χώρο της Ριζαρείου και του Ιδρύματος Χατζηκώνστα. Υπενθυμίζουμε ότι μέχρι τώρα τα 67 στρέμματα της Ριζαρείου και τα 27 στρέμματα του Ιδρύματος Χατζηκώστα δεν μπορούσαν να οικοδομηθούν μιας και δεν είχαν συντελεστή δόμησης, περιβάλλονταν από πράσινη γραμμή στους χάρτες που δήλωναν την ειδική κοινωφελή τους χρήση. Με την δραματική μετατροπή αποκτούν δυνατότητα δόμησης με συντελεστή 0,4.Αυτό σημαίνει δυνατότητα δόμησης για την μεν Ριζάρειο πάνω από 26800 τμ ενώ για το Χατζηκώνστα πάνω από 10800 τμ. Τι αλήθεια θα σημάνει για την πόλη μας η δυνατότητα οικοδόμησης πάνω από 38000 τμ τσιμέντου μέσα στον χώρο πρασίνου και μάλιστα απέναντι από το αμαρτωλό golden hall του κ Λάτση; Μήπως το ίδιο που θα σημάνει η αποδοχή ζώνης για μεταφορά συντελεστή δόμησης επί της Δουκίσσης Πλακεντίας; Και πώς αυτοί οι σχεδιασμοί που εντέχνως υποκρύπτονται στις προωθούμενες προς επικύρωση διατάξεις συμβαδίζουν με τις υποσχέσεις της διοίκησης για την διαφύλαξη του χαρακτήρα της πόλης, την αποφυγή επιβάρυνσής της από μεταφερόμενες οχλούσες χρήσεις, την προστασία των περιοχών κατοικίας από την κυκλοφοριακή και περιβαλλοντική υποβάθμιση;

Εμείς δεσμευόμαστε ● Άμεση και χωρίς εξαιρέσεις αναστολή έκδοσης οικοδομικών

αδειών για όλες τις χρήσεις μεγάλων επαγγελματικών ακινήτων και για όλα τα μεγάλα οικόπεδα του κέντρου της πόλης. Αν δεν μπει τώρα φρένο στην τσιμεντοποίηση των πάντων αύριο θα είναι πολύ αργά. ● Την άμεση ανατροπή της προκλητικής πρότασης αναθεώρη-

σης του Γενικού Πολεοδομικού για αλλαγή συντελεστή δόμησης στην Ριζάρειο και το Χατζηκώνστα. Η πόλη δεν αντέχει άλλα 38000 τμ τσιμέντου στα όριά της. ● την καταγραφή και σταδιακή απομάκρυνση όλων των παρά-

νομων χρήσεων που ήδη λειτουργούν στην πόλη. Αυστηρές διαδικασίες ελέγχου των χρήσεων γης- ακύρωση οποιασδήποτε νομιμοποίησης των παρανομιών στις αλλαγές των χρήσεων όπως αυτή που ετοιμάζεται για την οδό Ριζάρη. Μελέτη χρήσεων γης όπου θα καταγραφούν με συστηματικό τρόπο οι επιτρεπόμενες χρήσεις ανά περιοχή και πολεοδομική ενότητα με στόχο την ανάσχεση της επέκτασης της πόλης, την προστασία της κατοικίας, την εξυπηρέτηση των πολιτών, την αποφυγή δημιουργίας μονολειτουργικών ζωνών εμπορίου η διασκέδασης. ● Την ένταξη των εκτός σχεδίου περιοχών του Πεύκου Πολίτη

και του Πατήματος στο σχέδιο πόλης με αποκλειστική χρήση την «Αμιγή Κατοικία» και με όρους δόμησης που να αποτρέπουν την κατασκευή πολυώροφων κτιρίων και την σταδιακή εγκατάσταση μεγάλων επιχειρήσεων στους οδικούς άξονες που προβλέπονται. Περιορισμοί στην γενική κατοικία όπου αυτή εφαρμοστεί, δηλαδή στο πρόσωπο της Ελευθέρας Πεντέλης εάν τελικά αυτή κατασκευαστεί. ● Να αλλάξει η προκλητική ρύθμιση που χαρίζει στο αμερικά-

νικο κολλέγιο και την Τράπεζα της Ελλάδος πάνω από 15 στρέμματα από την υποχρεωτική από το νόμο εισφορά σε γη προκειμένου να ενταχθούν στο σχέδιο. Έτσι το Χαλάνδρι θα κερδίσει στρέμματα πρασίνου και κοινόχρηστων χώρων χωρίς να επιβαρυνθούν οι μικρές ιδιοκτησίες στο Πεύκο Πολίτη και τα Πευκάκια- Ρουπάκια. ● Μέτρα αποθάρρυνσης της συνένωσης οικοπέδων, ειδικά

στο κέντρο, περιορισμός της χρήσης γης γενικής κατοικίας μόνο στα οικόπεδα που έχουν πρόσοψη σε βασικό οδικό δίκτυο και όχι σε όλο το τετράγωνο όπως γίνεται σήμερα. ● Μείωση των συντελεστών δόμησης και κάλυψης οικοπέ-

δων για όλα τα πολύ μεγάλα και προερχόμενα από συνενώσεις οικόπεδα, με εξαιρέσεις για τις μικρές ιδιοκτησίες. ● Αυξημένες απαιτήσεις για χώρους στάθμευσης από κάθε

νέα οικοδομή, ειδικά στο κέντρο της πόλης. ● Ειδικά αυξημένες απαιτήσεις κοινόχρηστων υποδομών και

θέσεων στάθμευσης για επιβλαβείς χρήσεις όπως σουπερ μάρκετ, διαγνωστικά κέντρα, πολυκαταστήματα. Απαγό-

Ο καταυλισμός ρευση εξαγοράς των θέσεων στάθμευσης ειδικά για αυτές τις χρήσεις. ● Κλιμακωτή διαμόρφωση των

δημοτικών τελών ανάλογα με το μέγεθος της επιβάρυνσης που η χρήση επιφέρει στην πόλη. Θα μπορούσαν οι μεγάλες επιχειρήσεις να επιβαρυνθούν για την αποκομιδή των απορριμμάτων τους ή να πληρώνουν ένα ειδικό περιβαλλοντικό τέλος που θα πήγαινε σε κάποιο ειδικό ανταποδοτικό λογαριασμό. ● Μέτρα ενίσχυσης της κατοικίας

και των μικτών χρήσεων, όπως η αποθάρρυνση της οικοδόμησης με το σύστημα pilotis και η παροχή κινήτρων για την ύπαρξη μικρών καταστημάτων μέχρι 70 τμ ● Παροχή κινήτρων για την παρα-

μονή στο κέντρο των μικρών επιχειρήσεων του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας ● Την απαγόρευση της μεταφοράς

συντελεστή δόμησης από άλλες περιοχές της Αττικής στο Χαλάνδρι. ● Θα μπορούσε να υπάρξει πρό-

βλεψη για την μεταφορά συντελεστή δόμησης μόνο εντός της πόλης, και μόνο στην ίδια πολεοδομική ενότητα, σαν ένα επιπλέον πολεοδομικό εργαλείο για την εξεύρεση και κατοχύρωση ελεύθερων χώρων, χώρων πρασίνου και διατήρησης κτιρίων ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας. ● Σε περίπτωση μεταφοράς

συντελεστή εντός της πόλης όλοι οι υπόλοιποι όροι δόμησης (όγκος, ύψος και επιφάνεια) να παραμένουν αμετάβλητοι. ● Την εξεύρεση χώρων για την

κατασκευή περιφερειακών πάρκιγκ.

Ούτε καταυλισμός ούτε εκποίηση και τσιμέντο. Ο χώρος της Λευκωσίας και Σαρανταπόρου να γίνει χώρος πρασίνου και αθλητισμού που τόσο ανάγκη έχει το Κάτω Χαλάνδρι Η περσινή απόφαση της Περιφέρειας για τη μετεγκατάσταση του καταυλισμού των τσιγγάνων στο οικόπεδο ιδιοκτησίας της Κρατικής Εταιρείας του Δημοσίου (ΚΕΔ), στην οδό Λευκωσίας και Σαρανταπόρου στο Κάτω Χαλάνδρι και η κατάληξή της, δείχνει την αδιαφορία και την ανεπάρκεια όλων των εμπλεκόμενων φορέων (δήμος, περιφέρεια, κυβέρνηση) να δοθεί μία βιώσιμη και πολιτισμένη λύση στο δράμα δεκάδων οικογενειών που διαβιούν κάτω από πραγματικά πρωτόγονες και άθλιες συνθήκες. Και αυτό παρά τα κονδύλια που κατά καιρούς κατασπαταλήθηκαν τόσο για την βελτίωση του καταυλισμού όσο και για την μεταστέγασή των κατοίκων του. Ο στόχος αυτής της απόφασης ήταν προφανής. Η απώλεια ενός ακόμα ελεύθερου χώρου της πόλης και το ξεπούλημά του σε ιδιώτες μέσω ΤΑΙΠΕΔ γίνεται προσπάθεια να μετατραπεί σε εσωτερική αντίθεση της τοπικής κοινωνίας, με τον χωρισμό της σε υποστηρικτές και πολέμιους των ρομά. Μία στρατηγική που κατά κόρον ακολούθησε η δημοτική μας αρχή τα τελευταία χρόνια υποδαυλίζοντας συνεχείς αντιπαραθέσεις μεταξύ κατοίκων, ιδιοκτητών και τσιγγάνων, ανατινάζοντας συστηματικά οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης και εξεύρεσης μιας ανθρωπιστικής και κοινωνικά βιώσιμης λύσης. Ταυτόχρονα κάποιοι ελπίζουν ότι ο κίνδυνος για περαιτέρω υποβάθμιση της περιοχής θα οδηγήσει αδιαμαρτύρητα στην αποδοχή της όποιας εκποίησης

Ούτε καταυλισμός ούτε τσιμέντο. Χώρος πρασίνου και αθλητισμού για την πόλη Από τον Μάρτιο, το συγκεκριμένο οικόπεδο, (όπως άλλωστε και άλλα κρίσιμα για την πόλη ακίνητα όπως αυτό της Ηρακλείτου και της λεωφόρου Πεντέλης) σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών (με αριθμό 1460) περιλαμβάνεται στα ακίνητα που θα περιέλθουν στο ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή στο ταμείο αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας που έχει αποκλειστικό σκοπό την εκποίησή της για την αποπληρωμή των διεθνών τοκογλύφων. Υπενθυμίζουμε ότι το 2008 στο χώρο των τριάντα στρεμμάτων ιδιοκτησίας της ΚΕΔ είχε αποφασιστεί η μετεγκατάσταση του υπουργείου Οικονομικών. Το μεγαθήριο των 55.000 τμ θα κατασκεύαζαν ιδιώτες με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ και θα το υπενοικίαζαν στο δημόσιο. Η μεταφορά του υπουργείου Οικονομικών και η οικοδόμηση ενός από τους τελευταίους ελευθέρους χώρους της πόλης, αντιμετώπισε την καθολική αντίσταση των κατοίκων της που διεκδικούν να παραμείνει σαν χώρος πρασίνου και αθλητισμού, αφού άλλωστε και σήμερα, σε τμήμα του, στεγάζονται αθλητικές εγκαταστάσεις.

Υπάρχει λύση; Για άλλη μία φορά η συστηματική άρνηση της δημοτικής μας αρχής να αναγνωρίσει την πραγματικότητα και να εργαστεί με συστηματικό τρόπο για μια οριστική και βιώσιμη λύση, έξω από την λογική του γκέτο και της απλής κατεδάφισης και μεταφοράς του καταυλισμού, αποδεικνύεται αδιέξοδη. Την ίδια ώρα μάλιστα που δήμαρχοι και κράτος, διαχρονικά, ακολουθούν την πεπατημένη οδό της μετάθεσης του προβλήματος, του εμπορίου ψήφων, αδειών και συνειδήσεων, των ανύπαρκτων έργων εκατομμυρίων για χωματουργικά και μπάζα και των κηρυγμάτων μίσους. Οι χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος δεν μπορούν όμως να αποτελούν άλλοθι για την αδράνεια του σήμερα, πολύ δε περισσότερο για ύποπτους σχεδιασμούς.

Τρόποι για την επίλυση του προβλήματος υπάρχουν: Αγορά η ανταλλαγή χώρων από τον δήμο, αξιοποίηση της δημοτικής τράπεζας γης στο πλαίσιο της ένταξης της περιοχής στο σχέδιο πόλης, ειδικά στεγαστικά προγράμματα με χρήση άλλων συντελεστών δόμησης, κήρυξη περιορισμένης ζώνης ενεργού πολεοδομίας και αστικού αναδασμού προς εξεύρεση κατάλληλων εκτάσεων. Επίσης αξιοποίηση των προβλέψεων του δημοτικού κώδικα (νόμος 3463/06) και ειδικά των άρθρων 185 (περί παραχώρησης δημοτικών ακινήτων σε αθίγγανους και ομογενείς που έχουν ενταχθεί σε στεγαστικά προγράμματα), 187 (περί εκποίησης οικοπέδων σε άστεγους δημότες) και 188 (περί ανέγερσης κατοικιών και παραχώρησης της χρήσης σε αστέγους). Η διαχρονική ομηρία τσιγγάνων, περιοίκων και ιδιοκτητών πρέπει να λυθεί με δικαιοσύνη και ευθύνη της πολιτείας, χωρίς βία και δημιουργία τετελεσμένων. Ρατσιστικά πογκρόμ ενάντια σε παιδιά και γέρους στο Χαλάνδρι (όπως το 2013) δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά. Η μετεγκατάσταση σε χώρο αξιοπρεπή, από άποψη υποδομών και συνθηκών ζωής μπορεί να γίνει αφού άλλωστε και οι ίδιοι το επιθυμούν, όχι όμως σε δημόσιο χώρο πρασίνου και αθλητισμού που τόσο ανάγκη έχει η πόλη και οι κάτοικοί της. Πάνω από όλα όμως πρέπει να ανατραπεί ο μεγάλος κίνδυνος να περάσει τελικά το ακίνητο στο ΤΑΙΠΕΔ και πάνω από να εκποιηθεί ο χώρος σε μεγαλοεργολάβους που θα τσιμεντάρουν όλη την περιοχή των 60.000 τμ μετατρέποντάς την σε μια νέα «Κυψέλη».

Σ Ο Χ Ρ Α Μ Η Δ Σ ΙΟ Φ Η Ψ Ο Π Υ

Σ Ο Σ Σ Υ Ο Ρ Σ Ο ΣΙΜ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑΤΑΛΙΑ (ΝΑΤΑΣΑ) ΑΘΑΝΑΣΑΤΟΥ ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΛΕΞΑΝΙΑΝ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΡΝΑΟΥΤΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΖΑΚΑ (ΣΙΩΜΑΛΑ) ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΒΛΑΧΟΓΕΩΡΓΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΛΑΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΛΑΧΟΥΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΝΗ - ΠΙΣΙΜΙΣΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ( ΛΙΤΣΑ) ΓΑΡΑΝΤΩΝΑΚΗ ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΓΙΑΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΕΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (ΑΓΓΕΛΙΝΑ) ΓΚΑΚΑΣ ΣΕΡΓΙΟΣ ΔΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΝΑΣΙΑ) ΔΕΟΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - MAΡΙΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ ΔΟΥΝΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΤΑΣΟΣ) ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ ΜΑΡΙΖΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΤΑΚΗΣ) ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΠΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΣΙΜΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΟΥΦΑ ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΙΟΥΣΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΡΑΣΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ (ΠΕΝΥ)

ΚΟΤΣΙΡΙΛΟΥ ΚΑΙΤΗ (ΚΑΤΕΡΙΝΑ) ΚΟΥΔΟΥΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ (ΝΤΙΑ) ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΜΑΡΙΑ (ΜΠΕΚΥ) ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΟΥΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΡΗ ΛΥΔΙΑ ΚΟΥΤΣΟΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΩΤΣΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΛΑΠΙΕΡΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΛΙΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΖΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ (ΠΑΡΙΣ) ΛΥΜΠΕΡΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΓΡΙΠΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΖΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ (ΣΟΥΛΑ) ΜΑΚΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΑΟΥΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΧΑΙΡΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΙΧΑΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΟΥΜΠΑ - ΚΑΛΤΣΑΚΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΠΟΦΥΛΑΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΡΕΓΙΑΝΝΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ-ΜΠΑΖΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ ΞΥΝΟΥ ΕΥΑΝΘΙΑ (ΕΥΗ) ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ (ΝΑΤΑΣΣΑ) ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΡΕΜΟΥΝΔΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ -ΡΩΜΑΝΟΣ ΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ (ΠΟΛΥΣ) ΤΖΙΦΗ ΦΛΩΡΑ ΤΖΟΥΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΚΙΡΙΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΙΓΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΟΥΡΙΝΑΚΗΣ ΘΩΜΑΣ ΦΑΣΙΤΣΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ (ΠΟΠΗ) ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ ΕΛΕΝΗ