Για κοίτα

204

μαρτυρίες περαστικών σκιαγραφεί. Σκίτσο αρνητικό κατά βάση με την έννοια ότι δείχνει πώς κάποιος είναι μέσω του τι δεν είναι, τι έχει μέσω του τι δεν έχει και τι κάνει μέσω του τι δεν κάνει και που πρόδινε στην περίπτωση του Πανόπουλου έναν άνθρωπο, παραδό‐ ξως, χωρίς πολλά πολλά, κάποιον που η ιστορία του όλη κι όλη χωρούσε σε επίγραμμα ταφόπλακας, σε βαθμό που ήταν απορίας άξιο με τι υλικό τροφοδό‐ τησε ένα έργο τόσο πληθωρικό. Έναν άνθρωπο μονόχνοτο και ακοινώνητο που την ε‐ λευθερία, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, τη γευόταν περισσότερο στο κλείσιμο στον εαυτό του και στο ά‐ ντρο του παρά στην πολυκοσμία, στις κοσμικότητες και στα σούρτα φέρτα, που, τελευταία μάλιστα, θεω‐ ρούσε πως του αποσπούσαν πολύτιμο χρόνο απ’ τη μόνη πλέον δραστηριότητα που του πρόσφερε γενναι‐ όδωρα σπάνιες απολαύσεις, το γράψιμο. Ποιανού; Αυτού που καλά καλά, μαθητής ακόμα, μια έκθεση της προκοπής με πρόλογο, κυρίως θέμα και επίλογο δεν εδέησε να παραδώσει. Που μόνο με απειλές ή εκβια‐ σμούς απ’ τη μητέρα του καθόταν να γράψει κανένα γράμμα της κακιάς ώρας στη γιαγιά στο χωριό. Που ουδέποτε είχε υποβάλει το παραμικρό διήγημα σε