Column
Frans Vonk Directeur Binnendijk-Bree Surveys B.V.
Expediteurs opgelet….
Alleen regelen en niet vervoeren, ook niet op papier!
“G
aat het hier om expeditie of vervoer?” Bij de afhandeling van schadeclaims in de logistieke keten wordt deze vraag steeds vaker gesteld. Vooral voor expediteurs ligt hier een groot probleem op de loer. In deze column leg ik uit waarom. Van tijd tot tijd raak ik wel eens met een groep medewerkers van expeditiebedrijven in gesprek en stel dan altijd de vraag of zij alleen expediteur zijn of ook wel eens vervoerder. In eerste instantie geeft vrijwel iedereen aan uitsluitend expeditiewerkzaamheden te verrichten. Een enkeling twijfelt en meldt dat zij een bestelbusje hebben, waarmee niet alleen documenten worden opgehaald, maar ook wel eens een kleine zending. In dat laatste geval realiseert men zich wel dat het vervoer betreft, maar “dat komt niet zo vaak voor”.
‘Expediteurs bij wegvervoer weten vrij goed wanneer ze vervoerder worden. Bij lucht- en zeevracht ligt dat vaak anders’
52 CARGOHUB
Mijn volgende vraag is dan of wel eens onder eigen naam documenten worden uitgegeven. Als antwoord gaan dan meestal de nodige vingers omhoog. Bij nader doorvragen blijkt inderdaad dat de betreffende expediteurs in die gevallen als vervoerder optreden. Is dat dan erg? Nee, dat hoeft niet, mits je je ervan bewust bent als vervoerder op te treden en daarvan de mogelijke gevolgen overziet, met name die op het gebied van aansprakelijkheid. Het is dan van belang om na te gaan of de aansprakelijkheidsverzekering
alleen expediteurswerkzaamheden dekt of ook vervoerdersaansprakelijkheid. In het algemeen weten expediteurs bij wegvervoer vrij goed wanneer ze de stap naar vervoerder maken, of zoals het Duits zo mooi zegt: Selbsteintritt. Bij luchtvracht en zeevracht ligt dat vaak anders. Veel expediteurs geven een zogeheten House Bill of Lading of House Air Waybill af. Wat daar bij mis kan gaan moge het volgende voorbeeld uit de praktijk illustreren. Expediteur De Bruin uit Hoofddorp (naam en plaats zijn gefingeerd) is een klein expeditiebedrijf met een paar vaste klanten. Op een dag ontvangt De Bruin het verzoek van een kennis om haar inboedel te vervoeren naar Auckland, Nieuw Zeeland. Haar man is overleden en nu wil ze bij haar zus gaan wonen en of De Bruin het vervoer kan regelen. Dat wil De Bruin wel en hij boekt een container bij een rederij. Hij haalt een Bill of Lading formulier van internet, waarin hij zijn logo en adresgegevens plakt. Verder vult hij de ladinggegevens, het containernummer en het schip waarop de container was geboekt, in. Na ondertekening van het document overhandigt hij dat aan zijn cliënte met het advies dit in te leveren bij de intussen door hem in Auckland benoemde agent. Onderweg gaat er echter iets goed mis. Het schip verliest in zware storm twintig containers, waaronder die met de inboedel. Gelukkig had mevrouw een verzekering afgesloten bij een Nederlandse Verzekeringsmaatschappij, die ook een kantoor in Auckland heeft…. Na betaling van de schade neemt de verzekeraar vanuit zijn kantoor in Auckland regres en verhaalt de schade op Expeditie De Bruin op basis van het door hem afgegeven cognossement. De Bruin ontvangt diverse brieven die in de Engelse taal gesteld zijn. Omdat hij het Engels niet machtig is, heeft hij ze, zo verklaart hij later, maar weggegooid. Uiteindelijk ontvangt De Bruin een in het Nederlands opgestelde brief. Als hij op grond daarvan advies vraagt, blijkt dat Expeditie