ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2014
sAronic Magazine 15
Εδώ ήταν η είσοδος του κινηµατογράφου στην ιστορική ταινία «Καλώς ήρθε το δολάριο» του Αλέκου Σακελλάριου.
Ένα όραΜα... Η Τρούμπα αποτέλεσε επί σχεδόν έναν αιώνα σημείο αναφοράς για το λιμάνι του Πειραιά. Δεν είναι μόνο τα κινηματογραφικά «Κόκκινα Φανάρια» που κράτησαν ζωντανή την ανάμνησή της. Είναι και η λειτουργία μιας παράλληλης και διαφορετικής κοινωνίας, με τους δικούς της άγραφους νόμους, με την καταπίεση, αλλά και τη γοητεία του περιθωρίου, στο κέντρο του λιμανιού και της πόλης του Πειραιά. Οι άνω των 60 ετών Πειραιώτες τα έχουν ζήσει όλα αυτά, ενώ οι μικρότερης ηλικίας τα φαντάζονται, παίρνοντας μια ιδέα από τα μπαρ και τα καμπαρέ, αλλά και από τα ουζερί και τα ακριβά εστιατόρια (για τους εργαζομένους στη ναυτιλία), που έχουν παραμείνει εκεί. Βέβαια, δεν μιλάει κανένας για αναβίωση της Τρούμπας όπως ήταν. Άλλωστε, όταν τα περισσότερα πορνεία, που στεγάζονταν σε υπέροχα νεοκλασικά, εξεδιώχθησαν εν μια νυκτί το 1968 επί Σκυλίτση, αγοράστηκαν «για ένα πιάτο φαΐ» κυρίως από τους Έλληνες εφοπλιστές, που έστησαν εκεί το σημερινό ναυτιλιακό «σίτι» των πολυώροφων γραφείων. Όμως στενοσόκακα, όπως το «Γιαχνί σοκάκι», στοές που υπάρχουν σε πολλά σύγχρονα κτίρια και,
βέβαια, η μνήμη και το «άρωμα» της περιοχής δίνουν τη δυνατότητα αναγέννησης της Τρούμπας ως πόλου διασκέδασης με σύγχρονους όρους. Ο Πειραιώτης ποιητής και στιχουργός Γιάννης Κακουλίδης σε μια εκδήλωση παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο όραμα ανάπλασης της περιοχής. Τυχαία βρισκόταν σε εκείνη την εκδήλωση ο δήμαρχος Β. Μιχαλολιάκος, που δήλωσε ενθουσιασμένος και το υιοθέτησε, λέγοντας μάλιστα ότι θα συστήσει ειδική επιτροπή για την προώθηση της ιδέας. Μέχρι σήμερα το θέμα δεν προχώρησε, αλλά πληροφορίες λένε ότι είναι στις προτεραιότητες της Δημοτικής Αρχής. Υπάρχει άλλωστε και ένας επιπλέον λόγος για την ανάπλαση και την αναβάθμιση της Τρούμπας σε τουριστικό πόλο. Μέχρι το ύψος της Β’ Μεραρχίας θα ελλιμενίζονται κρουαζιερόπλοια. Δηλαδή, οι τουρίστες θα βγαίνουν ακριβώς μπροστά στην Τρούμπα! Αν μιλάμε λοιπόν για αναζήτηση τρόπων ώστε η αγορά του Πειραιά να ενισχυθεί από τα εκατομμύρια τουριστών της κρουαζιέρας που έρχονται στο λιμάνι και «περνούν τράνζιτ» από την πόλη, ιδού η ευκαιρία: η μετατροπή της Τρούμπας σε ένα Πειραϊκό «Γκάζι» ή «Ψυρρή».
Η οδός Νοταρά, η παλιά Τρούµπα.
Μια παραφωνια Το «Βowling», στην κορυφή του Προφήτη Ηλία, αποτελεί ένα εμβληματικό κτίριο για τη σύγχρονη ιστορία της διασκέδασης στον Πειραιά. Με ένα καταπληκτικό μπαλκόνι –προσφέρει την καλύτερη ίσως θέα στην Ελλάδα, λένε οι «πιστοί» του–, αποτέλεσε για τουλάχιστον 30 χρόνια σημείο αναφοράς για τη νεολαία, αν και
όχι αποκλειστικά μόνο της πόλης. Επίσης, από τη δεκαετία του 1970, όταν λειτούργησε για πρώτη φορά, εισάγοντας το συγκεκριμένο άθλημα στη χώρα, η καφετέρια του αποτέλεσε υπερτοπικό πόλο αναψυχής, με τις διάσημες μακαρονάδες του να προσελκύουν πελάτες από ολόκληρο το Λεκανοπέδιο.
Σταδιακά, μετά το 1990 και ιδίως την τελευταία δεκαετία παρήκμασε και αυτό, ακολουθώντας τη γενικότερη τάση της διασκέδασης στον Πειραιά. Αφού ο δήμος κατάφερε να «σπάσει το συμβόλαιο που είχε ο παλιός ενοικιαστής από την εποχή του Σκυλίτση (!), πολλοί ήταν εκείνοι που χάρηκαν. «Επιτέλους, θα ξανανεβούμε στο...
βουνό να απολαύσουμε τη συγκλονιστική θέα στον Σαρωνικό» έλεγαν οι σημερινοί 50άρηδες και 60άρηδες, που πρόλαβαν την εποχή της δόξας του «Βowling». Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς την απογοήτευση που νιώθει ο επισκέπτης από το απίστευτο κιτς που τον υποδέχεται στην είσοδο του νέου «Βowling». Πλαστικά
γαϊδουράκια, αμαξάκια και πάπιες, ένα σιντριβάνι απίστευτης αισθητικής, λαϊκοπόπ μουσική και –το κυριότερο– ανύψωση του στηθαίου με κάγκελα ακριβώς στο ύψος της ματιάς που έχει ένας μέσος καθισμένος πελάτης, λες και έγινε ακριβώς για να κόψει την υπέροχη θέα του μπαλκονιού του. Κρίμα...