Anthea Missy

Vloeiende vormen en een positieve boodschap

Londen

Anthea missy is een kunstenares uit brussel met Franse roots. Ze weet op te vallen met haar eigen stijl van vloeiende, organische vormen en figuren met een positieve boodschap.

Door: Peter van Sparrentak

Als reactie op de recente aanslagen maakte je in Brussel de muurschildering Love Bomb.

“Toevallig wilde ik diezelfde dag met de trein naar het vliegveld voor een vlucht naar Zwitserland. Die werd dus gecanceld. Ik kreeg verontruste oproepjes en heb mensen laten weten dat alles oké met me was. Ik was getroffen door al het leed. Met Love Bomb wilde ik er een positieve boodschap tegenover stellen. De dag na het nieuws heb ik de tekening online gezet. Een paar dagen later ben ik begonnen met de grote muurschildering, die ik in een paar nachten heb gemaakt.”

Je schilderingen fleuren de muren op. Ze zijn altijd vrolijk en optimistisch. Hoe ben je tot deze stijl gekomen?

“Ik wilde vanaf het begin origineel zijn, een eigen stijl ontwikkelen. Ik schilder graag vloeiende, organische vormen. Het zouden bloemen kunnen zijn, vlinders of vissen. Mensen kunnen erin zien wat ze willen. Het is ook gerelateerd aan muziek, want ik ben een grote muziekliefhebber, van rock tot electro. Tijdens het werken luister ik meestal naar minimal, elektronische muziek. Als ik naar muziek luister, komt alles bij elkaar en vloeit de schildering uit mijn handen. Ik zie het als een soort meditatie.”

Je hebt je abstracte stijl uitgebreid met de figuur van een vrouw.

“Dat ontstond terwijl ik aan het rondreizen was door Azië. Ik wilde een karakter maken met een boodschap van liefde en tederheid. Dat is een vrouw geworden, maar op de muur is het er anders uitgekomen dan in mijn schets. Een beetje psychedelisch. Het is eigenlijk mijn alter ego. Ze houdt van dromen en is een idealist. Het is een vrouw die haar kindsheid heeft bewaard en dat niet wil opgeven.”

En ze heeft gezelschap gekregen van een kat… Wat is de rol van de kat?

“Die is nieuw. Het is een mannenkat, meer een persoon dan een dier. Ze doen dingen samen als duo. Dat is ook een kant van mezelf. Katten zijn onafhankelijk en laten zich niet vertellen waar ze naar toe moeten gaan. Maar ze zijn ook loyaal naar vrienden toe en kunnen dat een lange tijd blijven.”

Hoe ben je met muurschilderingen begonnen?

“Twee jaar geleden heb ik mijn eerste publieke muurschilderingen gemaakt in Amsterdam. Eerst bij een Hall of Fame en later op het Java-eiland. Voor die tijd had ik voor de lol wat dingen uitgeprobeerd. Ik ben thuis gaan schilderen met spuitbussen en ben naar een graffitishop gegaan om te vragen welk materiaal ze gebruiken. Daar gaven ze me informatie over spuitbussen met hoge druk of lage druk en soorten caps. Thuis ben ik met verschillende bussen en verf verder gegaan.”

Had je daarvoor al veel geschilderd en getekend?

“Eigenlijk niet, maar als kind en op de middelbare school was ik goed in creatieve dingen zoals schilderen.”

Heb je een creatieve opleiding gedaan?

“Nee, ik heb economie gestudeerd. Ik heb wel altijd het idee gehad om eigen baas te zijn en kunstenaar te worden. Ik vind schilderen iets dat je vanuit jezelf kunt doen, met interesse, tijd en veel proberen.”

Hoe is het na je schildering in Amsterdam gegaan?

“Omdat ik mijn schilderingen online had gezet, kreeg ik reacties via sociale media. Ik heb ook in de Londense wijk Shoreditch geschilderd en ik kreeg daar veel support en aandacht in een aantal belangrijke media voor street art. In Engeland heb ik ook in Brighton en Manchester geschilderd en verder in Parijs en Barcelona.”

Wat vind je leuk aan het maken van muurschilderingen?

“Met een muurschildering ben je erg

Als ik naar muziek luister, komt alles bij elkaar en vloeit de schildering uit mijn handen. Ik zie het als een soort meditatie.

Hanoi, Vietnam

fysiek bezig en dat past bij mijn energieke karakter. Je ontmoet veel men-

sen en er is actie. Elke keer als ik ergens aan een nieuw schilderproject begin is voor mij een avontuur.”

Zijn je schilderingen legaal of illegaal?

“Dat is fiftyfifty. Recent doe ik ook opdrachten. Ik vind het leuk om mijn eigen muurschilderingen te blijven doen. Dan ben ik vrijer, kan ik creatiever zijn. Ik hou ook van het gevaar, de spanning, dat je iets doet dat eigenlijk niet mag. En zo versier ik ook de omgeving.”

Heb je wel eens een boete gekregen?

“In Barcelona ging ik naar een graffitishop en daar vroeg ik of ze legale plekken wisten om te schilderen. Ik ben toen naar een van die muren gegaan, maar het bleek toch niet te mogen, want een agent gaf me een boete. Ik was daar zo verbaasd en kwaad over, dat ik ’s nachts op diverse andere plekken illegaal ben gaan schil-

deren. Daarna bezocht ik een street art expositie en sprak met enkele mensen. Ze gaven aan dat er een app is voor je gsm met legale graffitispots in Barcelona, waar je je voor kunt opgeven: www.murslliures.com.” deringen opknapt. Daar had ik een coole plek gevonden, waar bomen bij

elkaar kwamen. Ik kreeg er van kinderen, monniken en een agent bedankjes. Dat is later een echte graffitispot geworden, waar ook Cambodjaanse jongeren zijn gaan schilderen.

Het is leuk om street art te maken en het is helemaal goed om het te doen op plekken waar de buurt er beter van wordt. Ik denk dat mooie beelden echt een effect kunnen hebben op mensen, die er langslopen als ze naar school of hun werk gaan.”

Waar ben je nu mee bezig?

“Ik heb net mijn nieuwe website af, waarop ik onder meer prints en kleding verkoop. En ik ga schilderen bij een parkje in Brussel-Laken, dat met het initiatief Au Bord de l’Eau wordt opgeknapt en waar zomeractiviteiten komen.”

Katten zijn onafhankelijk en laten zich niet vertellen waar ze naar toe moeten gaan.

Je hebt de afgelopen tijd veel in Azië rondgereisd en er ook geschilderd. Onder meer in een reggaebar bovenop het dak, een hotel en een guesthouse.

“Ja, ik ben eerst voor een maand naar Azië geweest en daarna ben ik teruggegaan voor bijna een jaar. Ik ben in Thailand geweest, in Indonesië (Jakarta), Maleisië en Cambodja. Op een tussenstop naar Bangkok heb ik geschilderd in Shanghai. In Phnom Penh, Cambodja heb ik muurschilderingen gemaakt in de wijk waar vroeger het grote meer was. Ik was er te gast voor het Develop Boeung Kak Art project, dat de buurt met muurschil-

www.antheamissy.com

Horrorziekte door dagelijks blowen?

Door: Redactie Highlife

Een 26-jarige Australiër die dagelijks meer dan een gram cannabis gebruikt, heeft een zeldzame ziekte opgelopen die bekend staat als 'cannabis arteritis'. De man meldde zich bij een ziekenhuis toen een ernstige verwonding aan zijn voet maar niet wilde genezen.

mannen die op hun 18e en 19e veel cannabis gebruiken, hebben 40% meer kans om rond hun 60e te overlijden dan leeftijdgenoten die als tiener nooit blowden. Dat concluderen tenminste onderzoekers van het Karolinska Instituut in stockholm.

Volgens de arts van dienst, dokter David Soon, heeft de dagelijkse consumptie van marihuana er voor gezorgd dat er plaque is ontstaan rond de slagader in de grote teen, waardoor de wond zich niet kan sluiten en genezen. In het ergste geval sterft weefsel af en zit er niets anders op dan amputatie. Soons patiënt is de eerste Australiër bij wie cannabis arteritis werd vastgesteld. Ondanks Spoons stellige bewering dat cannabis de oorzaak is van de aandoening, komt cannabis arteritis zo zelden voor dat er nooit een diepgaande studie van de aandoening heeft plaatsgevonden. Bij eerdere gevallen bleek tegelijk met cannabis meestal ook tabak te zijn gebruikt, al staat van één patiënt vast dat ze genas toen ze ophield met blowen.

Vreemde conclusie bij vreemd onderzoek

Als zware blowers werden degenen beschouwd die vijftig keer of vaker hadden geblowd. Voor het onderzoek werden de data geanalyseerd van ruim 45.000 Zweedse mannen die tussen 1969 en 1970 in militaire dienst waren. Van hen overleed 8,6% gedurende de daarop volgende 42 jaar. 17% daarvan had tijdens hun diensttijd cannabis gebruikt. De belangrijkste doodsoorzaken op latere leeftijd in de groep adolescente blowers waren verwondingen, zowel bewust als per ongeluk toegebracht. De onderzoekers erkennen dat deze resultaten verrassend zijn, aangezien bij een in 1990 verschenen onderzoek geen enkel verband was aangetoond tussen cannabisgebruik en vroegtijdig overlijden.