6 minute read

Fumaça Preta

Next Article
Totems

Totems

“Als je blowt, gebruik het dan op een positieve manier”

“Amsterdam heeft veel maffe wietjes”

Het leven van de mannen van Fumaça Preta (Zwarte rook) is druk druk druk, maar voor zoiets als Highlife is er altijd ruimte tussen het toeren door. En vanwege de psychedelische tropische funkrock is de liefde wederzijds, dus treffen we elkaar na een puik optreden in Amsterdam.

Tekst: Arjan van Sorge Foto’s: Shelley Wilson, Arjan van Sorge

Bassist James Porch heeft z’n thuisbasis in Brighton, Engeland, drummer/zanger Alex Figueira in Amsterdam, en allebei blowen ze graag maar heel verschillend. Het album Impuros Fanáticos is net uit, maar we komen er nauwelijks aan toe om het daarover te hebben. Zelfs op de vraag hoe het ooit begonnen is gaat James er gelijk met gestrekt been in: “We hadden dezelfde drugdealer in Londen.” Alex nuanceert: “Daar hoorden we elkaars muziek. Ik heb nog een plaat uitgebracht van een andere band van James, The Grits. Maar het begon pas echt nadat ik mijn studio had afgebouwd, toen heb ik ze uitgenodigd daar te komen spelen.”

Glamour

James: “Met onze oude band versleten we de ene na de andere drummer, want het is algemeen bekend dat die gestoord zijn, verdwijnen of overlijden aan een overdosis. Helaas gebeurde er niet zoiets glamoureus bij ons... Er was niemand beschikbaar toen we hier kwamen, we doken de studio van Alex in en niet lang daarna hadden we de eerste single.” Alex: “Het ging allemaal ontzettend snel, en ik denk dat je dat ook wel kan horen - het is niet echt een elegante productie.“

snel wat kopen

Het is zondagochtend vroeg na een slopende nacht, en James steekt een joint op. “Gisteren had ik niet zoveel tijd om ergens naar toe te gaan, dus ik hopte een coffeeshop binnen en heb snel wat goedkoops gekocht. Diamond Girl, een lekker hydrowietje, niet echt geweldig maar OK. Ach, voor een ochtend als dit... En we moeten zo nog naar Engeland. Onze geluidstechnicus heeft trouwens een cheese mengsel, en het stinkt.” Alex: “Hij hoeft niet achter het stuur, die kan gewoon lekker gek gaan.”

Ogen knallen uit de kop

Alex: “Alleen onze gitarist Stuart Carter is geen fan. Maar verder

blowen we allemaal.” James: “Stu rookt wel eens wat hasj, maar hij is er niet zo eentje die de fik in een enorme skunkspliff steekt zodat zijn ogen uit z’n kop knallen door de wiet. En dat respecteer ik. Het heeft mijzelf twintig jaar gekost om te wennen aan altijd stoned te zijn, en tegelijkertijd productief te zijn. Ik denk dat Stu het meer ziet als iets om mee te relaxen. Dus hij neemt een hasjjointje en een glaasje rode wijn, terwijl ik een skunkspliff rook voor we gaan opnemen. Ik denk soms dat we teveel smoken terwijl we aan het opnemen zijn. En de muziek is geweldig! Maar je komt terug bij de tapes, je bent net helemaal in het moment opgegaan, het is niet strak of iets dergelijks, en dan ga je weer terug en moet het over, opnieuw en opnieuw.”

Nieuw perspectief

Alex: “De openheid die je krijgt na blowen gaat niet helemaal samen met de concentratie die een goede opname nodig heeft. En dan heb ik het vooral over strak spelen. We willen een goede track die strak klinkt, dat je hoort dat de band weet wat ze aan het doen zijn. Daar heb

je focus voor nodig. Dat is moeilijk te combineren, maar ik denk dat we erin geslaagd zijn om daar een balans in te vinden. Door onszelf in te houden tijdens het roken, dat probeer ik echt te doen, ik wil niet te gek gaan want ik moet nog steeds de drums trefzeker spelen. Maar ik houd echt van de nieuwe invalshoeken die het me geeft, als ik high ben is er een nieuw perspectief. Vooral in de periode van nummers schrijven, daarbij gebruik ik het meestal. Niet voor ik het podium op ga.”

Wiet helpt je al het andere te vergeten, zodat je helemaal in de muziek zit.

Goede filter

James: “Ik wel, heerlijk. Maar ik hoef ook niet op trommels te slaan, voor mij is het een stuk makkelijker.” Alex: “Als ik high ben voor het optreden speel ik gewoon niet strak, dus ik laat het voor daarna. Ik heb mijn hersens nodig om volledig geconcentreerd te zijn, anders wordt het gewoon teveel.” James: “Wiet helpt je al het andere te vergeten, zodat je helemaal in de muziek zit. Het is een goede filter. Dat is anders dan fysiek, met je spieren gefocused te zijn. Als je een instrument speelt is de manier waarop je vingers de snaren beroeren en de drumstokjes het vel raken belangrijk, en het is fysiek zwaarder om iets goed te spelen als je echt baked bent. Je klinkt dan gewoon niet goed. Maar het helpt wel om al die andere zaken er uit te filteren, om te stoppen je druk te maken over relaties of speakers. Van die random stuf die oppopt, oh nee daar wil ik nu niet over nadenken! Wiet is goed om jezelf toe te staan je op het podium in het moment te verliezen.”

Hasj of wiet?

Alex zweert bij hasj, James houdt het bij wiet. “Sinds de negentiger jaren rook ik heel veel skunk, want hasj brengt mijn biologische

processen niet in de juiste richting. Het slaat niet aan op dat gedeelte van het brein waarop ik wil dat het aanslaat. Alleen maar skunk dus, en daar functioneer ik goed op. I’m pretty high functioning! In Engeland

zijn er genoeg mensen die zelf kweken, dus elke paar maanden heb je weer iets dat je een paar maanden daarvoor ook had. Oh ja, deze is weer terug, heerlijk! Niet altijd natuurlijk, maar je doet het met wat er is, toch.”

Alex zweert bij hasj, James houdt het bij wiet.

maffe wietjes

Alex: “Het is op andere plekken vaak minder prijzig dan in Nederland. We reizen veel en proberen dan altijd wat te scoren, en dan blijkt het stukken goedkoper te zijn. Zelfs in Zwitserland bijvoorbeeld, waar alles toch echt belachelijk duur is.” James: “Maar het leuke van Amsterdam is al die maffe wietjes, mango kush, cheese, bubblegum. In Engeland heb je niet zoveel keuze. Primo kwaliteit is in Nederland makkelijk verkrijgbaar, daar heb je dat af en toe als je mazzel hebt.” Alex: “In Venezuela, waar ik vandaan kom, is het pas echt hopeloos. Waarschijnlijk hebben ze daar de slechtste wiet

van heel Latijns-Amerika, ter wereld misschien wel.”

stuk stront

Hij vervolgt: “Misschien is het veranderd, ik ben er al zo’n zeventien jaar weg en als ik er terug ben blow ik nauwelijks, want het is geen goede omgeving om dat te doen.” James: “Het is verdomd moeilijk om daar hippie te zijn.” Alex: “Onmogelijk.” James: “Het is daar een luxe iets.” Alex: “Zoiets kun je je alleen in de eerste wereld veroorloven. In Venezuela moet je heel wat voor je blowtje doen en je hebt te maken met lui die niet echt tof zijn. Daarbij zijn er een hoop vooroordelen, als je blowt ben je een verachtelijk stuk stront. Er is geen verschil tussen soorten drugs en het is allemaal troep, dat is de gedachte.”

Voordelen

James wil graag met een opbeurende boodschap afsluiten. “Op YouTube zag ik wat filmpjes over wiet, en het minst revolutionaire wat je kan doen is thuiszitten, Playstation spelen, heel veel blowen, niks doen of daarover nadenken, of bezig zijn met samenzweringsfilmpjes. Echt paranoïde zijn maar altijd je mobieltje bij je hebben, dat soort dingen. Dat is wat de overheid wil dat je doet. Als je blowt, gebruik het dan op een positieve manier. Maar voor mij is het misschien makkelijk, want bij mij heeft wiet altijd met muziek te maken.” Alex: “Hier ook. Als ik blow ga ik iets doen, maar voor veel mensen is het een excuus om niets te doen, of om te relaxen. Ze gaan er te ver in door en opeens lopen ze op de tijd achter en dingen gebeuren niet. Wat je ook gebruikt, neem het en haal er de voordelen uit, sta niet toe dat het je tijd opeet.”

www.fumacapreta.com

This article is from: