Fat Heat: Hongaars tekentalent

Hongaars tekentalent

Tekentalent en illustrator Fat Heat komt uit Boedapest, Hongarije. Met zijn bizarre comicstijl maakt hij verbluffend mooie muurschilderingen. Hij heeft veel oog voor details en creëert door een slim gebruik van kleurtinten een ruimtelijk effect.

Hoe ben je ertoe gekomen om muurschilderingen te gaan maken?

Ik ben geboren in een kleine stad in Hongarije. Ik zag in 1998 graffiti op de muren enkele straten verderop waar ik woonde. De grote, met spuitbus gespoten kleurige letters vond ik meteen helemaal te gek. Toen ik de middelbare school deed in een grotere stad, ontmoette ik twee jongens die al bezig waren met het spuiten op treinen. Ze leenden me een VHS-band van de graffitifilm Style Wars. Toen wist ik helemaal dat ik dat ook wilde gaan doen. Sinds 2000 hebben we met een groepje vrienden de Colored Effects Crew, waarmee we samen muurschilderingen maken. We proberen elkaars werk te overtroeven en hebben een bepaalde stijl ontwikkeld.

Tekende je al langer voordat je met graffiti begon?

Nee, niet echt. Alles wat ik nu doe, komt voort uit graffiti. Het is eigenlijk een vreemde aanpak. Ik heb leren tekenen door te beginnen met letters. Tot 2005 heb ik alleen letters op de muren gespoten. Daardoor leerde ik basiskennis over licht en schaduw. Daarna ben ik overgestapt op karakters.

Heb je een creatieve opleiding gevolgd?

Nee, ik studeerde economie. Ik heb wel veel boeken gelezen over tekenen. Als ik ergens schilder, hoor ik mensen wel zeggen: goh, wat heb je veel talent. Maar op die manier denk ik zelf niet. Als ik tekeningen terug zie van vijftien of vijf jaar terug zie ik de fouten die ik heb gemaakt. Ik heb veel tijd gestoken in het verbeteren van mijn skills. Door telkens weer te oefenen, nieuwe technieken aan te leren en mezelf proberen te verbeteren.

Door: Peter van Sparrentak

Je hebt het dus van straat geleerd. Hoe ben je thuis verder gaan oefenen?

Ik ben begonnen met pennen, potloden en vilstiften. In het begin kopieerde ik stijlen van gefotokopieerde

magazines. Daarna begon ik het meer driedimensionaal te maken, dus met perspectief. Toen ben ik de outlines, dikke omlijningen, gaan weglaten. Outlines worden in graffiti veel gebruikt om afbeeldingen te laten opvallen.

Je schildert veel dieren op een bijzondere manier en verder skeletten. Vertellen je schilderingen telkens een verhaal?

Niet echt. Er zit vrijwel nooit een directe boodschap in. Ik laat mensen hun eigen idee erbij krijgen. Ik probeer meer een bepaalde sfeer te creëren.

Eerst schilder ik het hoofdonderwerp en dan ga ik er andere beelden bij bedenken. Ik maak graag composities met veel verschillende elementen. Op een of andere manier kom ik vaak op dieren en kleine voorwerpen uit. Het zijn nogal eens donkere thema’s. Voor mij is het een vorm van meditatie om die te schilderen. Ik voel me er beter door als ik die shit uit. Als ik iets heb geschilderd, voel ik me relaxt. Als ik twee of drie weken niets heb geschilderd, is het weer hoog tijd om iets te gaan doen.

Je beeldt de dieren af op een menselijke manier. Zijn er soorten die telkens terugkomen?

Ja, ik schilder graag ratten en wolven.

Maak je voor een muurschildering een schets van tevoren?

Ja, dat doe ik redelijk vaak, maar ik bereid het niet voor in mijn studio. Ik doe dat als ik onderweg ben in het hotel of ter plekke. Op de locatie zelf kun je pas echt op goede ideeën komen. Je ziet hoe groot een wand is, wat de omgeving is. Soms kan ik bepaalde beschadigde stukken van een muur of onderdelen in mijn schildering gebruiken.

Je maakt verder tekeningen op papier, schilderingen op canvas en digitale illustraties.

Bij het maken van illustraties op de computer met Photoshop en Illustrator kan ik in alle vrijheid experimenteren. Een kleur kan ik bijvoorbeeld zo veranderen. Ik schilder ook op canvas, maar dat kost veel meer tijd. En je kunt op deze manier gemakkelijk prints maken, die je kunt verkopen. Verder vind ik het leuk om videoclips te maken en mezelf hier telkens in te verbeteren. Ik zou nog wel eens een korte animatiefilm willen maken.

Hoe leeft graffiti/street art in Hongarije?

We zijn er pas later mee begonnen. Sinds de opening van het IJzeren Gordijn in 1989 zijn we langzaam Europees geworden. Internet was er nog niet. Sommige jongeren kwamen uit West-Europa terug met gefotokopieerde graffitimagazines. Zo is begin jaren negentig langzaam een scene ontstaan. Het concentreert zich vooral in Boedapest, al zijn er ook wel kleinere steden waar wat gebeurt. Vorig jaar ben ik uitgenodigd voor de tweede editie van het street art-festival Colorful City (Színes Város) in Boedapest. De organisatie ervan regelt muren op mooie locaties en nodigt goede kunstenaars uit. Ze proberen het festival elk jaar te doen.

Je was vorig jaar ook te gast op het Roskilde-festival in Denemarken?

Ja, een te gek festival. Ze hebben al meer dan vijftien jaar een graffitiarea.

Heb je al veel in Europa getoerd?

In de lente en ’s zomers reis ik best wel. Meestal gaan we met een aantal mensen van de crew. Als we op reis gaan, gaan we graag langs Amsterdam, want dat is een van onze favoriete steden.

www.fatheat.hu