Hobby: Modelbouwen

Modelbouwen, dagelijkse passie van Eric Jacobs

Eric Jacobs was elf jaar oud toen hij zijn eerste modelbouwpakket in elkaar knutselde. Modelbouwen groeide uit tot een passie waar Eric tegenwoordig wel elke dag plezier aan beleeft. Miniatuurscènes, vooral gericht op de situatie na de oorlog, bouwt hij zo realistisch mogelijk na.

Als je naar de modelbouwprojecten van vrachtwagenchauffeur Eric Jacobs (51), uit Overloon kijkt, komt de historie tot leven. Tot in de kleinste details zijn de maquettes in miniversie niet van echt te onderscheiden. Met behulp van een bril waar diamantslijpers mee werken weet hij zelfs de gezichten op de allerkleinste poppetjes tot leven te brengen.

De passie voor modelbouwen begon toen Eric elf jaar was. Hij kreeg een modelbouwdoos en begon te knutselen. Van zijn zakgeld kocht hij een tweede doos, om vervolgens zowat wekelijks een model te bouwen. Eric: “Toen ik een jaar of zestien was begon ik er soms ’s middags aan om pas te stoppen als het model af was, vaak midden in de nacht.”

Het Overloonse Oorlogsmuseum, een favoriet van Eric, werd een bron van inspiratie voor zijn passie. Oorlogsvoertuigen en oorlogsscènes komen tot leven onder Erics’ handen. Ook boeken als ‘Frituur zorro’ van Theo Baten en Maarten Swarts met honderden foto’s van voertuigen waar ná de Tweede Wereldoorlog mee gereden werd gebruikte hij om inspiratie op te doen. “Voor mijn werk als chauffeur kom ik op veel plekken, waar ik ideeën opdoe. Op dit moment ben ik bezig met het namaken van een fabriek waar ik kwam. Tips en ideeën komen ook van collega-hobbyisten. Elke dag heb ik contact met een vriend uit Rotterdam over onze bouwprojecten.”

Erics’ zwager die timmeren als hobby heeft zorgt voor de houten ondergrond van de maquettes. Hierop bouwt Eric met behulp van modelbouwdozen en ander materiaal als tempex, karton en eetstokjes die transformeren naar weipalen, een realistische scène. “Ik maak alles behalve vliegtuigen en helikopters. Voor ik begin te bouwen zit er al een scène in mijn hoofd. Modelbouwdozen, waarop de schaal staat aangegeven, bijvoorbeeld 1:72 of 1:35, koop ik vooral in de Overloonse winkel Plien.” In zijn hobbykamer, waar Eric dagelijks aan de slag is, staan alle materialen die hij nodig heeft voor zijn geliefde hobby. Kwasten, kleurpotloden keurig op en rijtje in de doos, verschillende soorten verf, lijm en een airbrushapparaat met afzuiging. Een stapel modelbouwdozen wacht in de hoek van de kamer nog op de creativiteit van deze modelbouwer. “Meestal combineer ik verschillende dozen, en ik gebruik daarbij vooral mijn eigen fantasie. Echt álles kun je krijgen in miniatuurversie. Van duiven tot stroompalen, van behang tot reclameborden en losse letters.”

Erics paradepaardjes zijn al eens in het Oorlogsmuseum tentoongesteld en in een winkel. Eerder deed hij regelmatig mee aan modelbouwwedstrijden, en viel daarmee ook in de prijzen. “Tegenwoordig doe ik dat niet meer dat geeft teveel druk omdat het klaar moet. Nu bouw ik voor de fun. Het is gewoon fantastisch om te doen. Ik kan er mijn ei in kwijt en het geeft ontspanning. Het bouwen is van het begin tot het eind leuk, maar van de afrondende fase geniet ik het meeste. In mijn hoofd zitten nog duizend-en-een projecten.”

De geheimen van Schatterdam

‘Je mag zijn wie je bent en voelen wat je voelt’ dat is wat Roel Verheggen mee wil geven in zijn kinderboekenserie ‘De geheimen van Schatterdam’. Zijn eerste boek ‘Griebel’, met prachtige illustraties van Yuhan Lin, gaat over het overwinnen van angst. Griebel, een mannetje met een geheim, bezoekt ’s nachts de bange Noa. Zij beleven samen spannende en grappige avonturen.

‘Wat heb ik altijd nog willen doen?’ Deze vraag stelde musicus Roel Verheggen (50) zichzelf tijdens de coronatijd toen hij zijn creativiteit niet kwijt kon in de muziekwereld. Roel: “Een kinderboek schrijven stond bovenaan mijn lijstje. Naast het conservatorium heb ik de Pabo gevolgd. Kortgeleden heb ik een studie tot kindercoach afgerond en ik merkte dat over sommige onderwerpen weinig boeken te vinden zijn. Ik dacht: waarom schrijf ik deze niet zelf?” Schrijven was Roel niet vreemd, hij schreef bijvoorbeeld veel scripts voor muziekvoorstellingen.

“Tijdens wandelingen begon in mijn hoofd een verhaal te ontstaan, ik ben gewoon gaan schrijven. Zonder verwachtingen stuurde ik het script naar uitgevers. Toen ik een mail ontving met daarin een uitnodiging voor een gesprek bij uitgeverij Clavis was ik in de zevende hemel.” De directeur van Clavis bleek ‘Griebel’ in een adem uitgelezen te hebben, hij nodigde Roel uit er een serie van te maken. “Dit had ik nooit verwacht, een droom kwam uit.”

De serie van vier boeken, geschikt voor kinderen in de basisschoolleeftijd, is inmiddels af en zit vol leerzame boodschappen. “Kinderen hebben tegenwoordig te maken met prestatiedruk en worden snel in hokjes gestopt. Naast dat ‘De geheimen van Schatterdam’ grappige en spannende boeken zijn, laten ze zien dat je mag zijn wie je bent en voelen wat je voelt.”

www.roelschrijft.com

Foto: Kartphoto.com

De eerste races van het nieuwe seizoen

In de vorige Topic hebt u kunnen lezen hoe ik me samen met het TBKart Netherlands-team heb voorbereid op het kartraceseizoen 2022 en wat onze doelen zijn: Het merk TBKart op de kaart zetten, podiumplaatsen halen en veel plezier hebben. En dat lukt goed!

In de allereerste race in Berghem voor het NK, was het al direct raak: In de finale wist ik me vanaf startpositie acht naar voren te knokken tot de vierde plek. Maar toen begon het pas echt: Omdat ik zag dat de rijders op de plekken twee en drie een tijdstraf hadden gekregen – dat geven ze naast de baan aan – wist ik dat er een podiumplek in kon zitten. Door het gevecht om de vierde plek was er echter een behoorlijk gat naar de kopgroep ontstaan. In de volgende rondes heb ik alles op alles gezet en wist ik het gat zo te dichten dat ik uiteindelijk op de tweede plek ben beland. Voor ons team was het een prima dag, want Axel, mijn teamgenoot, is vijfde geworden.

De volgende race was in Genk voor het BNL Kampioenschap met een startveld met de toprijders van Europa. Het doel was om de finale te halen en dat is gelukt. Uiteindelijk ben ik vijftiende geworden. Vooraf had ik dat niet verwacht, maar achteraf had ik het gevoel dat er meer in had gezeten.

Eind mei waren we in Spa Francorchamps voor de tweede race van het NK. Na een prima kwalificatie op plek drie, was de race wat lastiger, omdat de motor niet helemaal liep, zoals ik had gehoopt. Uiteindelijk ben ik als vijfde gefinisht. Omdat ik tot en met vrijdag voor de race mijn eindexamens moest doen en niet kon trainen, mag ik tevreden zijn met dat resultaat.

Voor mijn eindexamen ben ik geslaagd. Nog een doel dat is bereikt.