we dat. Het zijn kleine dingen die we kunnen doen. Iemand daarvan zien genieten, is een kippenvelmoment.” De volgende ruimte waar we komen is de wasruimte. Alle schone was ligt keurig op de planken. “In alles hier zit liefde,” zegt Karin wijzend naar een stapel dekbedovertrekken, keurig gestreken door vrijwilligers van de strijkploeg. “We hebben dekbedovertrekken in alle kleuren en met verschillende motiefjes. Ik kijk altijd wat ik bij iemand vind passen, het is een kleinigheid, maar valt vaak in goede aarde.” De zes kamers voor de terminale gasten zijn ruim. Onder de meubelstukken zitten wieltjes zodat de kamer in te delen is naar wens. Persoonlijke spullen neerzetten kan ook. “Gasten komen hier binnen met een terminaalverklaring. Dat wil zeggen dat de verwachting is dat ze binnen drie maanden komen te overlijden,” legt Karin uit. “Soms verblijven ze hier kort, soms wat langer, maar hoe dan ook, het is van belang dat ze hier een gevoel van ‘thuis’ hebben. Dit geldt ook voor hun omgeving, want ook voor hen staan wij klaar. Een partner, kind of naaste kan hier 24 uur aanwezig zijn. Voor hen is een slaapkamer ingericht, maar ook is het mogelijk op de kamer bij onze gast te slapen. Met behulp van een koppelbed kan een tweepersoonsbed gemaakt worden. Dan zie je een jonge moeder met haar puber samen in bed liggen met een zak chips ertussen, mooi toch dat dit kan!? Fijn voor de gast, maar
beurt: muziek aan, licht dimmen, heer-
Vrijwilligers van de nazorggroep zijn
ook voor de mantelzorgers. Hier hoeven
lijk. Er is tijd voor aandacht op maat,
betrokken bij de nazorg voor de naasten,
zij er alleen te zijn voor hun dierbare, en
mede dankzij de vrijwilligers kunnen we
zoals het organiseren van een herden-
niet bijvoorbeeld ook nog het huishou-
het verschil maken in Zenit.”
kingsdienst. Hier is over alles nagedacht,” zegt Karin, “een sfeer creëren waarbij
den te regelen.” Aan de wand aan de muur bij de stilte-
onze gasten, hun omgeving, vrijwilligers
Voor de vrijwilliger in de nachtdienst is er
ruimte hangt een enorme deken met ver-
en beroepsmedewerkers een tevreden
een kamer ingericht. Want naast een ver-
schillende handgemaakte symbolen: de
gevoel bij hebben, dat is wat we hier
pleegkundige die dag en nacht aanwezig
‘warme deken’. “Als een gast overlijdt
doen. Altijd zijn we op zoek naar wat bij
is, is er ook 24 uur per dag een vrijwilliger
verzorgen we een vast ritueel uit respect.
iemand past. Er zijn geen problemen,
die zorgtaken verricht in huis. “De zorg-
Met deze deken wordt hij of zij toege-
maar oplossingen. Natuurlijk, een overlij-
vrijwilligers krijgen een interne scholing
dekt bij het verlaten van het hospice. In
den is verdrietig, er vloeien hier tranen,
waarbij zij inzicht krijgen en vaardighe-
bijzijn van de aanwezige verpleegkundi-
mensen zijn bezig met het laatste stukje
den aanleren. Het zijn soms mensen met
ge, vrijwilligers en naasten lezen we een
van hun leven. Maar als je hen iets kunt
een zorgachtergrond. Deze vrijwilligers,
gedicht en geleiden we de overledene
bieden waar ze van kunnen genieten,
en ook die op andere gebieden, we heb-
naar buiten. Dat is altijd heel mooi en
dan word ik blij.
ben er ongeveer 120, zijn ons ontzettend
respectvol. Wanneer iemand dan echt
dierbaar. Dankzij hen hebben we tijd
‘weg’ is uit het huis, wordt de kaars uitge-
Met oprechte aandacht en zorg op maat
voor extraatjes voor onze gasten. Denk
blazen door een naaste, die hem mee
maken we hier met zijn allen het ver-
bijvoorbeeld aan een uitgebreide bad-
naar huis krijgt.”
schil,” besluit Karin trots.
Nr. 3 2020
Topic Regiomagazine
5
