
2 minute read
EEN ODE AAN WILLEM
DOOR MICHIEL SCHUILING
Willem van Hanegem ken ik van zijn wekelijkse columns in het AD. Hier bespreekt hij wekelijks het wel en wee op de Nederlandse voetbalvelden. En natuurlijk, natuurlijk is hij ook beroemd van zijn optredens bij Businessclass samen met Harry Mens. Maar zoals hierboven beschreven lijkt het een doodnormale, kritische man. Dat is hij natuurlijk niet, vandaar mijn ode aan Willem.
Willem werd in 1944 geboren in Breskens in Zeeuws-Vlaanderen. Niet veel later verhuisde hij naar Utrecht en bracht zijn jeugd door bij Velox. Voordat hij bij de club in Rotterdam-Zuid terecht kwam speelde hij bij XerxexDZB in diezelfde stad. In 1968 kwam ‘Wim Hanegem’, zoals die in zijn eerste jaren werd genoemd, bij Feyenoord terecht. De jaren die daarop volgen zijn magisch, zoals de Feyenoorders onder ons weten.
Willem won bij het succesvolle Feyenoord bijna alle prijzen die er te winnen waren in de begin jaren 70. Vooral 1970 is een bijzonder jaar geweest in Willem’s zijn tweede seizoen. Hierin won hij zijn grootste prijzen als speler: de Europacup I en de Wereldbeker. Een ongekend succes. Natuurlijk won hij ook titels en bekers. Wat Willem ook speciaal maakt is zijn liefde voor Nederland, naast een uitstapje naar Chicago Sting in 1979 speelde Willem zijn hele leven in Nederland, voornamelijk bij zijn liefde Feyenoord. Willem, ook wel de Kromme genoemd, werd geprezen om zijn tactisch inzicht, zijn passing en wedstrijdmentaliteit. Dat inzicht is hetgeen wat we wekelijks terug kunnen lezen in zijn column en analyses. De middenvelder heeft zijn bijnaam ook te danken aan zijn voorovergebogen houding en zijn mooie ‘kromme’ effectballen. Zijn inzicht heeft hij ook als trainer gebruikt en heeft 26 jaar gefunctioneerd als (assistent) coach. De bijdrage aan het Nederlands voetbal van Willem is enorm. Met het Nederlands elftal bereikte willen in 1974 zijn hoogtepunt door tweede te worden op het WK in West-Duitsland.
Naast zijn prestigieuze voetbal en trainerscarrière is Willem buiten het veld ook een sieraad geweest met zijn cynische doch scherpe opmerkingen. Zo was Willem destijds kritisch over de trainerscursus. Op de vraag of die nog wat had opgestoken, antwoordde die ludiek: “Ja, een paar sigaretten.” Of over het bondscoachschap van collega Aad de Mos: “Dan liggen we er bij de loting al uit.” Een van de grootste voetballers die ons land heeft gekend en nog steeds een verrijking in woord en schrift.
Willem, bedankt.
