legerbenden van beide kampen (protestants-Nederlandse, katholiekSpaanse). Veel inwoners kwamen nooit meer terug naar hun al dan niet geplunderde woning of hoeve. Toch begon rond 1600 een langzaam herstel en in 1691 waren er 450 inwoners (5). In 1796 was het bevolkingsaantal tot 867 opgelopen (6). Tenslotte noteren we in 1816 1038 inwoners. Dit is het hoogste cijfer ooit voor Gottem genoteerd. Want nadien is er een steeds dalende curve te merken : een voortdurende terugval. In 1981, bijvoorbeeld, waren er nog slechts 623 Gottemnaars (7). Aan de basis van deze voortschrijdende terugloop ligt hoofdzakelijk de dalende tewerkstelling in de traditionele sectoren en het gebrek aan plaatselijke industriële activiteiten. Voor een beter begrip van onze verdere gebiedsbeschrijving, zal het nodig zijn geregeld het grondplan van Gottem (in bijlage) voor ogen te hebben. Wij hebben het hedendaagse grondplan evenwel, naar best vermogen, aangepast aan de situatie zoals ze ten tijde van Tanneken Sconyncx (15001600) moet geweest zijn. Sinds haar tijd zijn er inderdaad een aantal belangrijke zaken gewijzigd : het rechttrekken van Leiebochten in Gottem en Oeselgem ; de verbindingsweg van Dentergem, via OeselgemPonthoek, naar Olsene (waar de kerk met het centrum toen aan de Leie lag) ; de vele kleine voetwegen, vitale adertjes in het wegennet, die nu nagenoeg allemaal verdwenen zijn. Anderzijds hebben we niet-relevante details weggelaten omwille van de overzichtelijkheid. Gottem wordt begrensd : - van west over noord naar oost : door de oude Mandelbeek. - van oost naar zuid : door de Leie. - van zuid naar west : door de provinciegrens West-Vlaanderen. De oude Mandei met haar ongerepte beekdepressie, vormt voor de gewo ne weggebruiker een natuurlijk obstakel : waterige meersen, kreupelhout, struikgewas. Over de beek liggen over de volledige lengte slechts drie smalle brugge tjes, één karrespoor breed ! Het zijn de enig mogelijke toegangswegen naar Dentergem (Dentergem-brug), naar Wontergem (Wontergem-brug) en Grammene (Grammene-brug). Bij lage waterstand gebruiken de betrokken boeren enkele doorwaadbare plaatsen of leggen anders een ste vige boomstam over de beek heen. De Leie is ook zo’n natuurlijke barrière. Over heel haar lengte ligt er hele maal geen brug. Wie naar de overkant wil, naar Machelen, waar kerk en centrum vlakbij de Leieoever liggen, neemt het overzetbootje. Ook het vee, dat naar de vette Gottemse Leiemeersen moet, moet met een pont overgevaren worden.
15