Verdere veldslagen van het IVe leger in Vlaanderen.
«Pa, hoe gaat het aan den IJzer ? vroeg den kroonprins aan den keizer. Slecht, mijnen jongen, wij kunnen niet door. De Belgische soldaten, die staan er altijd voor ...» (119). Het relaas van deze akties komt neer op de geschiedenis van de Ie Wereldoorlog in België vanaf 20 september 1914. Dit is niet onze bedoeling. Wel kunnen we, in vogelvlucht, de belangrijkste veld slagen opsommen die hertog Albrecht en zijn opvolger niet ge wonnen hebben. Na de Slag aan de IJzer (19 okt. - 18 nov. 1914; ook genoemd: «De Eerste slag om leper») groeven beide partijen zich in en maakten stellingen die de komende drie jaar niet meer dan enkele kilometer zouden worden verplaatst. Men wachtte op de lente van 1915 ... wanneer de grond weer hard zou zijn. Maar eerst moest het nog Kerstmis worden. Kerstmis 1914. Te Diksmuide (120) en tussen leper en La Bassée speelden zich menselijke taferelen af. De Duitsers plantten kerstbomen op de borstwering van de loopgrachten. «... ’s Avonds werden kaarsen op die kerstbomen aange stoken en men zong kerstliederen, die de Tommies met ver slagenheid hoorden. Recht op kwamen zij door het nie mandsland naar de Duitse linies ...» (121). De Engelsen lieten de molens van Wulveringem en Kemmel wieken bij wijze van antwoord. Er werden foto’s gemaakt en ver broederd. Het 133e Duitse infanterie regiment en de 2e Schotse garde deden het nog beter aan de Belgisch-Franse grens. «... Schotten en Pruisen, Württembergers en leren togen te samen op hazen- en konijnenjacht in het niemandsland en na de uitwisseling van geschenken speelden zij samen een internationale voetbalwedstrijd : Engeland-Duitsland. De eindstand was 3-2 voor de Duitsers ...» (121). Het verslag van deze voetbalwedstrijd, zowel van Britse als van Duitse zijde, is bewaard gebleven. 120