EEN MAAGVERKLEINING

vol spanning en onrust. Maar ik dacht ook vooral het is goed zo.’

‘Op de operatiekamer voel je aan alles dat het team deze operatie vaak doet. Ik was heel benieuwd of het net als in films of series zou zijn bij de narcose. En inderdaad, dat gaat heel snel. Toen ik het maskertje op kreeg, mocht ik tot tien tellen, maar bij drie was ik al weg. Na de operatie was ik heel snel weer bij.’

De operatie slaagt en Jordy gaat naar de recovery ruimte. ‘Ik had het zwaar daar, had veel pijn en kreeg extra pijnstilling. Je bent daar best kwetsbaar, ligt ongemakkelijk in je bed in zo’n operatiehemd. En ik voelde me alleen, er is niemand die je kent om je hand vast te houden. Toen ik weer op de afdeling kwam, was mijn vrouw er gelukkig. Alleen was ik door de pijnstilling nog heel suf. Mijn vrouw zei later dat ik er niet uit zag en dat ik er ook niet helemaal bij was. ’s Avonds kwam mijn vader tijdens het bezoekuur en toen ging het al veel beter. Ik kon samen met hem en mijn infuuspaal al wat rondjes lopen. Dat was spannend, maar ik voelde ook euforie. Een paar uur na de operatie lukte het me al om kleine stukjes te lopen!’

Dat lukt Jordy’s kamergenoten die dezelfde operatie hebben ondergaan nog niet. ‘Het heeft me denk echt geholpen om zo fit mogelijk de operatie in te gaan.’

KNEUZENHUISHOUDEN

De volgende dag gaat Jordy naar huis. ‘Mijn vrouw was bezig een lekker bed op de bank voor me te maken, toen ze van de trap afviel met dekens en kussens. Dat gaf wat chaos, want ineens moest iemand anders mij ophalen uit het ziekenhuis én moest iemand met haar naar de dokter. Ze bleek een gebroken teen te hebben. Daar zaten we dan, samen op de bank. Ik mocht niet tillen, zij kon niet normaal lopen. Met onze dochter van bijna één jaar ook in huis. We waren echt een kneuzenhuishouden!’

Maar dat duurde niet lang. Want Jordy gaat al op de tweede dag na thuiskomt een rondje wandelen. Zijn herstel gaat heel voorspoedig. ‘Ik ging fluitend door mijn herstel heen. Natuurlijk was het wel zoeken qua eten. Wat kan ik wel en niet eten zonder klachten. Maar over het algemeen had ik niets te klagen. Soms spookt het nog wel eens door mijn hoofd of het niet alsnog fout kan gaan. Maar daar heb ik met hulp van iemand van de NOK goed mee om leren gaan.’

Halve Marathon

Ondertussen is Jordy begin 2023 voor de tweede keer vader geworden van een dochter én is hij al 67 kilo afgevallen. Hij weegt nu 107 kilo. ‘Bizar om te bedenken dat ik dat extra gewicht al die tijd bij me heb gedragen. We hebben bij de NOK in een bijeenkomst na de operatie nog wel eens een gewichtsvest aan moeten trekken van 30 kilo om te ervaren wat je aan gewicht kwijt bent geraakt. Loodzwaar vond ik dat.’

Zijn volgende doel staat al vast: ‘Ik wil onder de 100 kilo komen. Kijken hoe ik me dan voel. En ook om die cijfers op de weegschaal te zien. Eind 2023 staat de halve marathon van Amsterdam op het programma. Dan wil ik mijn streefgewicht bereikt hebben. Ik heb bij de Dam tot Dam loop al gezien dat mijn gewicht echt uitmaakt. In 2022 liep ik die namelijk een half uur sneller dan in 2019 voor mijn operatie.’

Extra Setje Kleding

‘Vrijheid’, zegt Jordy meteen, op de vraag wat de operatie hem gebracht heeft. ‘Veel vrijheid. Ik fiets nu naar mijn werk en ook tussen de locaties waar ik moet zijn. Vroeger deed ik dat op de scooter, anders moest ik een extra setje kleding meenemen vanwege het transpireren. Ik kan kleding kopen die ik leuk vindt en die bij me past. En het heeft wat gedaan met mijn uitstraling en zelfverzekerdheid. Mensen in mijn omgeving zeggen dat mijn houding anders is. Buiten mijn gezondheid, is dat de grootste winst.’

Want ondanks dat Jordy nog geen klachten had toen hij 173,5 kilo woog, ziet hij in dat dat zomaar anders kon worden: ‘Misschien had ik last gekregen van mijn hart of iets anders. Ik zag dat wel veel in de groep waar ik in zat bij de NOK. Vanuit die groep hoor ik nu veel dat medicatie hebben afgebouwd die ze daarvoor nog wel nodig hadden. Er is zelfs iemand die in een rolstoel zit en die nu weer kleine stukjes kan lopen.’

Jordy raadt het mensen die in dezelfde situatie zitten aan om hulp te vragen. ‘Als je niets doet, ben je ook de rest van je leven met eten bezig. Diëten, afvallen, weer aankomen en altijd opletten op wat je eet. Ik ben er nu ook de rest van mijn leven mee bezig, alleen dan op een andere manier. Ik vind dat ik de positieve weg heb gekozen. Het is een lang en zwaar traject, maar het is het waard. Ik heb een groot stuk levensgeluk teruggekregen.’

Wilt u meer informatie over het behandeltraject? Meld u dan aan voor een vrijblijvende voorlichting via https://www.obesitaskliniek.nl/agenda/