boven Rots met het kasteel van Maioletto
onder Natuurreservaat van Onferno
nijnen te vinden, en dus ook in de provincie van Rimini. Het is een bijzonder suggestieve ervaring om erover te lopen, net alsof je in de prehistorie terecht bent gekomen, of in een bijzondere plaats als Cappadocia in Anatolië, of Colorado in de Verenigde Staten. Indien meerdere van erosiegeulen bij elkaar komen in het zogenoemde compluvium van een vallei (Latijns voor de plaats waar alle water samenstroomt), worden zij “amfitheaters van erosiegeulen” genoemd, in de streek rond Rimini zijn er daar meerdere van de vinden. In de Conca-vallei liggen er twee: het “Amfitheater van Onferno” in de gemeente Gemmano, en het “Amfitheater van de Rio Salso” bij het dorpje Montespino in de gemeente Mondaino. In de vallei van de Rio Ventena liggen de erosiegeulen van Tavoleto, buiten de provincie Rimini en in de regio Pesaro en Urbino. In de Marecchia-vallei biedt het amfitheater rondom Maioletto, in de gemeente Maiolo, een suggestief aanzicht. Het is een mooie maar zware wandeling, ’s winters omdat de klei modder wordt en ’s zomers omdat de klei verpulvert. Maar een wandeling met onvaste pas over de erosiegeulen wordt beloond met een fabelachtig panorama dat rechtstreeks uit het vagevuur en de hel van Dante lijken te komen. Kale, ontoegankelijke, steile stukken grond als vormloze zandtongen met sporen van een ver verleden, waarover het water snel wegvloeit en die voortdurend in beweging zijn. En voor wie van grote hoogten, verticale en overhangende rotswanden houdt is er de klimwand, die net als alle andere geregistreerde klimwanden in de Marecchia-vallei van klimuitrustingen is voorzien; bovenaan de wand liggen de resten van het kasteel van Maioletto. In de vallei vormen de rotswanden van de Monte Aquilone, de Perticara, samen met de eerder vermelde rotswanden van Pennabilli, Verucchio en die van San Leo, Pietramaura, San Marino, Balze, Monte Fumaiolo een geweldige locatie voor liefhebbers van free climbing. Rotsmonumenten Dit hoofdstuk gaat over ravijnen, grotten, schuilplaatsen, bergmassa’s en rotsen, holten en bekkens die in de loop der eeuwen heilige plaatsen, miraculeuze zetels, kluizenaarshollen, maar ook “duivelsstenen” zijn geworden. Het mysterie dat hen omhult maakt hen bijzonder. Door de Marecchia-vallei loopt van de bovenloop tot halverwege de vallei een route die langs vrij veel van dergelijke plaatsen voert. In Saiano, in de buurt van Torriana, heeft het brokkelige gesteende van de steile rots waarop de aan de Madonna van de rozenkrans gewijde bedevaartskerk staat bijzondere vormen aangeno-
55