CULTUUR
kent ‘dat wat uit het bos komt’. Op wild mag men jagen, op wilden ook, dacht/denkt men (onlangs nog op de vluchtelingen). Kan Leopold II verantwoordelijk gesteld worden voor de dood van tien miljoen Congolezen omdat hij het rendementsdenken liet voorgaan op de mensenrechten? Misschien niet? Hij beschouwde deze bevolking niet als mensen en de dierenrechten stonden nog nergens. Tijdens een wereldtentoonstelling liet hij exemplaren van ‘negers’ zien als in een zoo, binnen een economische campagne om te investeren in Congo. Maar misschien kan men hem toch beschuldigen? We zijn immers niet meer bereid dit soort voorlopers van wir haben es nicht gewusst te vergoelijken. Zelfs niet in het verleden.
Eigen economisch voordeel maakte dat indianen verdreven werden naar niet zo herbergzame reservaten. De westerse ‘idealen’ van welvaart en vooruitgang waren fundament voor dit soort handelingen. En de godsdienst stond hen bij
Op dezelfde wijze gingen de kolonisten om met de indianen. Eigen economisch voordeel maakte dat ze verdreven werden naar niet zo herbergzame reservaten. De westerse ‘idealen’ van welvaart en vooruitgang waren fundament voor dit soort handelingen. En de godsdienst stond hen bij.
ROODhuid 18.10.2016-28.08.2017 MA - VR: 09:00 - 17:00 (WOE: gesloten) WEEKEND: 09:30 - 17:00 KAZERNE DOSSIN - Goswin de Stassartstraat 153 - B-2800 Mechelen www.kazernedossin.eu – info@ kazernedossin.eu
WOUNDED KNEE Los van het feit dat de indiaan in de thematiek van Camiel Van Breedam slechts een metafoor is voor elke verschoppeling door machtssystemen, kwam deze ook niet zomaar uit de lucht vallen. Hij begint met dit soort werken in de jaren zeventig. In die periode kwam de problematiek in de aandacht rond het gebeuren aan de Wounded Knee Creek. Op 29 december 1890 vond hier het laatste bloedbad onder de indianen plaats. Aanleiding was een per ongeluk gelost geweerschot. Er kwamen meer dan tweehonderd indianen om, waaronder veel vrouwen en kinderen. Op 27 februari 1973 werd het dorp Wounded Knee bezet door honderden jonge leden van de American Indian Movement (AIM), dat in 1968 opgericht werd en in de jaren zeventig zeer actief was. Daardoor kwam deze problematiek ook geregeld in de pers.
Deze plek verwierf extra bekendheid na het verschijnen van Bury My Heart at Wounded Knee van Dee Brown in 1970. Dit boek handelt over het trieste lot van de indianen in de tweede helft van de negentiende eeuw. Zowel de cultuurfilosofische als de historische gegevens nemen niet weg dat een beeldend kunstwerk in eerste instantie een boeiende vorm moet zijn. Dat is het geval bij Camiel Van Breedam, die met afgeschreven voorwerpen, van schatten op zolder tot gewoon afval, assemblages maakt waardoor die onderdelen een nieuw leven krijgen om samen specifieke betekenissen te creëren. Rode pluim op zijn hoed hiervoor! Willem Elias