Alea IACTA est! Zastanawiałeś/-aś się może, jak to jest być wampirem w mrocznym fantasy, rycerzem zbawiającym świat czy szefem złej korporacji w cyberpunkowym świecie? A co, jeśli możesz nimi zostać nawet bez wychodzenia z domu? tekst:
adam czerniawski kacper kościółek
Grafika:
D
emogorgon, Łupieżca Umysłów – każdy, kto oglądał Stranger Things, kojarzy te stworzenia. Skąd wzięto ich nazwy? Z gry RPG Dungeons & Dragons (D&D), która przewijała się przez wszystkie sezony i w którą grali główni bohaterowie tego serialu. No dobrze, ale czym są te gry RPG?
Gry fabularne, gry wyobraźni (ang. role-playing games, w dosłownym tłumaczeniu: gry w odgrywanie ról) potocznie są zwane erpegami, rolplejami. Chodzi w nich o wcielanie się w wymyślone postaci. Można to porównać do teatru improwizacji, w którym aktorzy siedzą przy stole. Są to gry podobne do LARP-ów (RP oznacza to samo w obu skrótach: role-playing – odgrywanie ról), jednak w przeciwieństwie do nich dzieją się w głowach graczy, a nie live-action. Kolejną ich wspólną cechą jest występowanie obok innych graczy Mistrza
#11
wiosna/lato 2020
Gry (MG), który zna cały system i scenariusz historii, jest narratorem oraz wciela się w tak zwanych Bohaterów Niezależnych (NPC – non-playable characters, czyli niegrywalni bohaterowie). Oczywiście całą magię tworzy interaktywność opowieści oraz odgrywanie ról, np. BG (Bohaterowie Graczy) podejmują decyzję, że zaprzyjaźnią się ze smokiem zamiast z nim walczyć. MG nagle zaczyna panikować, bo mu się cała fabuła rozsypała i musi improwizować. Na tym właśnie polega urok RPG – na niesamowitej nieprzewidywalności!
postaci i reguł rozrywki. Bohater gracza jest opisany wieloma cechami zależnymi od systemu. Mogą być one losowane albo wybierane. Najbardziej rozpowszechnione to: rasa/pochodzenie (np. krasnolud, Nowy Jork), klasa/profesja (czarodziej, chemik), atrybuty/współczynniki (zręczność, siła) i umiejętności (zwinne dłonie, charakteryzacja). Wszystkie są opisane na karcie postaci.
Musisz przygotować swoją postać, jej tło i historię. Musisz ją także dobrze odegrać. Bo czym jest nawet najlepszy scenariusz przy płaskich bohaterach.
W takim razie po co te kostki? Każdy podręcznik do gier fabularnych jest najczęściej osobnym systemem RPG. Składają się na niego dwa elementy: opis świata gry oraz opis mechaniki. Pierwszy z nich przedstawia uniwersum, w którym rozgrywa się akcja danej kampanii. Mechanika gry także składa się z dwóch części: tworzenia
I tu dochodzimy do tego, po co są kostki, do których nawiązuję w tytule (łac. alea iacta est – kości zostały rzucone). W RPG pojawiają się różne kości – od trójściennych do stuściennych
68
(dwóch dziesięciościennych). Przydają się one podczas testowania różnych rzeczy. Test to rzut danymi kośćmi na bazie pewnego atrybutu gdy np. siła wynosi 30, to, w zależności od systemu trzeba wyrzucić mniej lub więcej niż to 30. Jeśli się uda, zdałeś i MG musi ci wyjawić, jakie twój bohater ponosi konsekwencje. Na test mogą działać również modyfikatory, utrudnienia i ułatwienia. Pomóc sobie można poprzez umiejętności, dzięki którym odejmuje się punkty od wyniku rzutu lub je do niego dodaje. Tak, chcę być mistrzem! Nie, nie chcesz. Uwierz mi. Twoi gracze nie będą przyjeżdżać na umówione sesje. Nie będą umieli wczuć się w postać i popsują ci scenariusz. Dobra, oczywiście żartuję. Po pierwsze: znajdź drużynę, dobrze poznaj ludzi, z którymi będziesz grał. Po drugie: musisz bardzo szczegółowo zaznajomić się z systemem. Możesz
magazyn redakcjabb
